6467 Aktivnosti za Dana Borca

(italiano / srpskohrvatski)

Le attività per la Giornata del Combattente / Aktivnosti za Dana Borca

Il 4 Luglio si festeggiava in tutta la Jugoslavia, fino a pochi anni fa, l'anniversario della riunione del PC jugoslavo nella quale si decise di dare avvio alla Lotta Popolare di Liberazione contro l'occupante nazifascista (1941). La ricorrenza è stata oramai cancellata in tutte le repubbliche nelle quali la Jugoslavia è stata spartita, ma i comunisti e gli antifascisti continuano a ricordare e a commemorare. Di seguito una carrellata di iniziative e comunicati, ed anche una sintesi di una trasmissione televisiva...

1) 4 Luglio: Lezione di storia / 4. Jula: Cas istorije

2) La trasmissione televisiva SI-FORSE-NO su RTS / Emisija DA MOZDA NE na RTS

3) Za Dana Borca: 
- Obeležena 68. godišnjica Dana Borca (Komunisti Srbije)
- ŽIVELO SEĆANJE NA DAN USTANKA U SRBIJI! (Opštinski komitet NKPJ Veliko Gradište)
- Dan borca (Stevan Mirkovic)


=== 1 ===  

Lezione di storia

Componenti del Centro Tito, della Lega dei Comunisti di Jugoslavia (LCJ) in Serbi,a e del SUBNOR (Unione combattenti della guerra di Liberazione) di Belgrado, hanno visitato il Museo "4 Luglio" nella casa della famiglia Ribnikar (in via Baticeva 5, a Belgrado) ed hanno posto un mazzo di fiori sul monumento al combattente partigiano davanti alla storica casa. Il presidente del Centro Tito ha poi fatto conoscere ai giovani presenti lo svolgimento e l'importanza della riunione dell'ufficio politico del CC del PC jugoslavo svoltasi in questo edificio il 4 luglio 1941. La decisione più importante presa in quella riunione del 4 luglio fu quella di intraprendere la lotta armata contro l'occupatore. Le preparazioni per la lotta erano già iniziate. Nello spirito della decisione dell'ufficio politico, già durante il mese di luglio in tutte le parti della Jugoslavia furono iniziate azioni di gruppi organizzati.
La lezione di storia si è tenuta davanti all'edificio del Museo, chiuso da diverso tempo e non funzionante. La targa commemorativa sull'edificio è illeggibile, le lettere sono sbiadite. Nella sua relazione il presidente del Centro ha evidenziato che questa casa è unica in Europa e che molti paesi vorrebbero averne una simile. La ragione è che il 4 luglio 1941 soltanto il popolo sovietico e i britannici si scontravano contro i tedeschi in Europa. Tra il fronte sovietico e quello britannico c'era il buio. Fu allora che in Jugoslavia si accese la fiamma della insurrezione, che come un incendio si sarebbe allargata su tutto il nostro paese e poi nel resto dell'Europa.
Dopo l'ora di storia i presenti hanno visitato Kuca Cveca ("la casa dei fiori"), hanno posto un mazzo di fiori sulla tomba di Tito ed hanno visitato la mostra dei regali a Tito nel Museo 25 Maggio.

Fonte: Servizio stampa del Centro Tito 

[sulla mostra dei regali per Tito allestita quest'anno al Museo 25 Maggio di Belgrado vedi:

---

Cas istorije

Clanovi Centra Tito, SKJ u Srbiji i SUBNOR Beograda posetili su Muzej 4.juli, koji se nalazi u kuci porodice Ribnikar( Boticeva 5 u Beogradu)i polozili buket cveca na spomenik partizanskom borcu ispred  te istorijske kuce. Predsednik CENTRA Tito je zatim upoznao prisutne mlade clanove sa tokom i znacajem sednice Politbiroa CK KPJ, koja je odrzana u toj kuci 4.jula 1941. Najznacajnija odluka te sednice je bila da se pokrene oruzna borba protiv okupatora. Pripreme za tu borbu su bile vec uveliko izvrsene. U duhu odluke Politbiroa vec tokom meseca jula u svim krajevima Jugoslavije pocele su akcije partizanskih odreda.
Cas istorije odrzan je ispred zgrade jer je Muzej zatvoren vec duze vremena i nije u funkciji. Spomen ploca na kuci je necitljiva, slova izbledela. U svom izlaganju predsednik Centra je istakao da je ova kuca jedinstvena u Evropi  i da bi mnoge zemlje pozelele da je imaju. Razlog: 4.jula 1941. samo su se sovjetski ljudi i Britanci tukli s Nemcima u Evropi.Izmedju sovjetskog i britanskog fronta bio je mrak. I onda se u Jugoslavija upalio plamen ustanka , koji ce se kao pozar brzo rasiriti nasom zemljom a kasnije i po Evropi.
Posle istorijskog casa prisutni su posetili Kucu cveca, polozili buket na Titov grob i posetili izlozbu o poklonima Titu u Muzeju 25.maj.

Press sluzba Centra Tito

[pogledaj slike iz izlozbe poklona za Tita, u Muzeju 25. Maja u Beogradu:


=== 2 ===

La trasmissione televisiva SI-FORSE-NO su RTS

Il 17 giugno scorso un gruppo di persone, membri del Centro Tito, della LCJ in Serbia e di Nuova Jugoslavia, hanno partecipato alla trasmissione di Olivera Kovacevic "Si-forse-no" sulla TV serba. Il tema era: Tito e Jovanka Broz. I nostri membri hanno colto l'occasione per aprire la polemica con  i principali ospiti della trasmissione: Rasim Ljajic Ministro per i profughi e Petar Simic pubblicista sulla nazione jugoslava e la riabilitazione dei criminali di guerra oggi in Serbia. Durante la trasmissione sono stati mostrati a milioni di spettatori i dati sull'inchiesta eseguita per questa occasione, dalla quale si deduce che Tito e Jovanka hanno lasciato un buon ricordo nei cittadini serbi; impressiona la risposta alla domanda: avete un ricordo buono o cattivo di JB Tito? La risposta è stata: 66% buono, buono e cattivo 13,1 %, cattivo 11,7 %, non lo so 9, 2 %.

Fonte: Servizio stampa del Centro Tito / Press sluzba Centra Tito


Emisija DA MOZDA NE na RTS

Dana 17.6.2009. grupa članova Centra Tito , SKJ u Srbiji i Nase Jugoslavioje učestvovala je u emisiji Olivereve Kovacevic „ Da možda ne „ na RTS na temu Tito i Jovanka Broz.
 
Naši članovi iskoristili su prisustvo da otvore polemiku sa glavnim gostima emisije (Rasim Ljajic, ministar i Petar Simic, publicista) o jugoslovenskoj naciji i rehabilitaciji ratnih zlocinaca danas u Srbiji.
 
U toku emisije vrlo pregledno pokazani su milionskom auditoriju podaci o istrazivanju javnog mnjenja specijalno za ovu priliku iz kojih se vidi da Tita i Jovanku većina gradjana Srbije doživljava lepo. Impresionira odgovor na pitanje „ Da li imate dobro ili lose misljenje o J.B.Titu?“  Odgovor : dobar 66,00, i dobar i loš 13,1, loše 11,7 i ne znam 9,2.

Fonte: Servizio stampa del Centro Tito / Press sluzba Centra Tito


=== 3 ===


Obrenovac, 4. jul. 2009. godine  

Obeležena 68. godišnjica Dana Borca

 

I ove godine OK partije Komunisti Srbije, u saradnji sa OK NKPJ Obrenovac i OO SUBNOR Obrenovac, obeležio je 4. jul - za nas uvek i zauvek Dana Borca.

Na skupu je govorio predstavnik SUBNOR-a, a potom je, Slobodan Ž. Janković, pozdravio prisutne građane, borce i komuniste i održao sledeći govor:

 

" Poštovani građani,
Drugarice i drugovi borci,

 

u ime Centralnog komiteta ujedinjene partije Komunisti Srbije, u ime opštinskog komiteta te partije u Obrenovcu, čestitam vam Dan Borca, praznik, koji neki novi ljudi izbrisaše iz kalendara praznika ovog naroda, ali koji će i uprkost tome i dalje postojati, jer nećemo  dozvoliti da se nastavi, sa sveopštim prekrajanjem istorije i istorijskih činjenica iz drugog svetskog rata. Zahvaljujem se svima vama, kao i poginulim i umrlim borcima NOR-a, za sve što ste učinili u toku Narodnooslobodilačkog rata, socijalne revolucije i poratnoj izgradnji naše zemlje.

 

Zbog svega što se danas dešava, zbog toga što naša deca danas uče, da nije bilo ono što se zaista desilo od 1941-1945, da istina više nije istina, već laž, želim ovim povodom, da podsetim, jer u istoriji i drugim udžbenicima, u školama se, događaji iz NOR-a prikazuju na dosta drugačiji način, šta se to desilo 4. jula 1941. godine, dakle na današnji dan pre 68 godina.

 

A tada se desilo sledeće: U okupiranoj Jugoslaviji, u okupiranom njenom glavnom gradu Beogradu, najtraženiji komunisti od strane okupatora, pred njihovim nosem kako to narod kaže, u kući Ribnikara, u uslovima kada su kralj i vlada kukavički  pobegli iz zemlje i prepustili narod fašističkim hordama, održana je istorijska sednica Politbiroa CK KPJ, na kojoj su učestvovali: Josip Broz Tito, Aleksandar Ranković, Ivan Milutinović, Milovan Đilas, Ivo Lola Ribar, Sreten Žujović i Svetozar Vukmanović.
Na toj sednici je, na osnovu već ranije preduzetih brojnih mera u vezi priprema za oružanu borbu protiv fašističkih osvajača, doneta odluka o otpočinjanju oružane borbe u Jugoslaviji. Svim partijskim rukovodstvima  dat je zadatak da formiraju partizanske odrede i otpočnu sa oružanom borbom. Zaključeno je da partizanski rat bude osnovna forma razvijanja ustanka, da već ranije organizovane udarne grupe i veći broj komunista izađu na teren, obrazuju partizanske jedinice i otpočnu borbena dejstva. Tim povodom, na sednici je odlučeno da se narodima Jugoslavije uputi poziv na oružani ustanak, a u tada usvojenom proglasu se između ostalog kaže:

 

„ Narodi Jugoslavije – Srbi, Hrvati, Slovenci, Crnogorci, Makedonci i drugi!... Vi ste bili pobeđeni u ratu, ali niste pokoreni. Slavne tradicije borbe za pravdu i slobodu vaših dedova ne smeju biti zaboravljene. Sada je vreme da pokažete da ste dostojni potomci svojih slavnih predaka. Sada je vreme, sada je kucnuo čas, da se dignete svi kao jedan u boj protiv okupatora i njihovih domaćih slugu, krvnika naših naroda. Ne prezajte ni pred kakvim terorom neprijatelja. Na teror ogovorite masovnim udarom po najosetljivijim tačkama fašističkih okupatorskih bandita. Uništavajte sve – sve što koristi fašističkim osvajačima. Ne dozvolimo da  naše železnice prevoze ratni materijal i druga sredstva koja služe fašističkim hordama u njihovoj borbi protiv sovjetskog Saveza. Stvorimo, od naše zemlje opsednutu tvrđavu za fašističke okupatore“.

 

Znamo da je iz ovog rata, partizanski pokret, predvođen Titom i KPJ, izašao kao pobednik.
Da su u okrilje Jugoslavije vraćene i druge, ranije nam otete teritorije, da smo stvorili izuzetno snažnu, jaku i dobro naoružanu armiju, najhumaniju vojsku u drugom svetskom ratu, u dobrom delu naoružanu onim što je oteto od neprijatelja protiv kojeg se i borilo. Stvorena je nova Jugoslavija, narodna, socijalistička, samoupravna, u kojoj smo bili gospodari svoga rada i rezultata rada.

 

Sticajem međunarodnih okolnosti, dugo planiranim aktivnostima kapitalističkog zapada, kojima je pre svega smetao naš društveni poredak, jer im je onemogućavao i da sopstvenu radničku klasu pljačkaju i izrabljuju onako kako su nameravali i godinama pre toga radili, pomognuti i nekim snagama iz naše zemlje, uspeli su da nas zavade, razbiju, izazovu građanske ratove, naprave tzv. „krvave“  granice između naroda SFRJ i time, nekada složne narode i narodnosti, usmere jedne protiv drugih. Uspeli su i da nas ekonomski unazade ili bolje rečeno unište, do te mere, da smo i danas, dvadeset godina posle razbijanja SFRJ, u svim elementima razvoja, ispod onog što smo u SFRJ, ostvarili i imali. Umesto da postojeći socijalistički i samoupravni sistem, poprave tamo gde je to bilo neophodno, odlučili su, da točak istorije vrate unazad i ponovo uvedu kapitalistički društveni sistem i odnose.

 

Danas je i u Srbiji, moglo bi se slobodno reći, na prevaru instaliran liberalni, inače poznat kao pljačkaški kapitalistički društveni sistem, a posledica svih tih dešavanja od razbijanja SFRJ do danas je sveopšte propadanje naroda i države. Sve je više onih građana i radnika,  koji žive ispod granice siromaštva,  imamo milionsku armiju onih koji su bez posla, koji se ne mogu prehraniti da bi opstali, a na drugoj strani, stvoren je sloj malobrojnih građana ove zemlje, koji svake godine dupliraju bogatstvo kojim raspolažu.

 

Dakle, dok neki ne mogu da se prehrane, da se leče, da imaju posao, da školuju svoju decu, da žive od svog rada,… dotle jedan broj privilegovanih stalno uvećava svoje bogatstvo, koje su pokupovali po veoma niskim cenama, često kapitalom sumnjivog i neproverenog porekla. U tome su potpomognuti raznoraznim kriznim štabovima, a potom Zakonima o privatizaciji i raznoraznim Agencijama, koje niču kao pečurke, i koji su omogućili da se veliko društveno bogatstvo svih, stvoreno samopregornim radom i velikim odricanjima radnih ljudi i građana, prelije u džepove malog broja pojedinaca,  koji sada uživaju u izobilju i na račun poniženih, ekonomski, moralno i na svaki drugi način uništenih građana.  

 

Pored toga, danas se, bestidno, izvrću istorijske činjenice, pa tako heroji postaju izdajice, izdajice se proglašavaju herojima, komunisti se optužuju za sve i svašta, naravno bez argumenata i stvarnih činjenica, ali i bez mogućnosti da se javno, putem medija koji su za njih zatvoreni, odbrane. Narod je ponižen u svakom pogledu, svedoci smo svakodnevnih pojava velikih korupcionaških afera, kriminala svih vrsta i oblika, a pljačke banaka, pošta, građana,… svakodnevna su pojava. A vlast  je očigledno nesposobna ili pak namerno radi u korist štete naroda i države, nesposobna da nas dovede do boljeg života, koji svakodnevno, već godinama, samo obećava. Od učešća u vlasti, na svim nivoima, stvorili su feude i na toj vlasti opstaju, zapošljavajući svoje partijske drugove. Danas je i za čistačicu potrebna moralno politička podobnost, odnosno pripadnost strankama na vlasti.
Boljeg života ne može biti, jer na ovim prostorima, kapitalizam kao društveni sistem, to jednostavno ne može i nije u stanju da ostvari. Ne može zato, što je koncipiran  i formira se na pljački, na tzv. prvobitnoj akumulaciji kapitala, na osnovama liberalnog, prvobitnog tipa kapitalizma, koji evo u zadnjih godinu dana pokazuje svoje pravo lice i nesposobnost širom sveta, dovodeći u očaj i ekonomsku propast stotine miliona građana sveta. Ne može i zato, jer je kapitalizam društveni sistem u kojem malobrojni postaju sve bogatiji, a velika većina građana sve siromašnija. Da spasi što se spasiti može, poseže se za novcem poreskih obveznika, da bi spasavao privatni kapital i društveni sistem koji je do tog finansijskog i ekonomskog sloma i doveo! U osnovi, kapitalizam je borba za bolji život malobrojnih pojedinaca - kapitalista, a ne najširih narodnih slojeva, koji postaju sve siromašniji.

 

Zbog svega toga, ujedinjeni Komunisti Srbije ne mogu i ne prihvataju dalji nastavak  propadanja, naroda i države, države koja postaje sve manja, a narod sve siromašniji.
Partija Komunisti Srbije, krenula je u kontranapad, 25. maja ove godine, ispred muzeja 25 maj u Beogradu, pored ostalog i protestnim mitingom, kojem je prisustvovalo više od 5000 građana. To naravno, nijedno sredstvo informisanja nije prenelo, pa čak ni oni koji nam stalno ponavljaju da su javni servis, servis svih građana – i da je naše pravo da znamo sve. Kako se to pravo ostvaruje, svakodnevno smo u prilici da vidimo!

 

Pripadnici partije Komunisti Srbije,  današnjim danom i u našoj opštini, uključuju se u sveukupnu aktivnost pokrenutu širom Srbije, čiji je krajnji cilj, ne samo ulazak u Parlament Srbije, na prvim narednim parlametarnim i lokalnim izborima, već i osvajanje vlasti u ime i u korist najvećeg broja građana naše zemlje.

 

Mi dakle želimo, da na još boljim osnovama, bogatiji za iskustva koja su za nama, reafirmišemo socijalizam kao nadasve pravedan društveni poredak, koji će najvećem broju građana Srbije doneti život dostojan čoveka. I previše smo poniženi i osiromašeni da bi smo onima koji su nas do toga doveli, mogli i dalje da verujemo!

 

Zato poštovani građani, borci, omladino, studenti i đaci, radnici i seljaci, intelektualci, uključite se u naše redove, odmah, jer vremena za čekanje i premišljanje više nema, kako bi smo zajedno i za što kraće vreme, osvojili vlast i krenuli ka ubrzanom stvaranju uslova za život dostojan čoveka.

 

Savko odlaganje, svako premišljanje i kolebanje, neverica da možemo stvoriti mnogo bolji sistem od onog koji smo imali u SFRJ, može biti kobna za sve nas, našu decu i decu naše dece!
Mi jednostavno, zbog njih i njihove budućnosti, više ne smemo da budemo pasivni.

 

Ako se ne trgnemo, uskoro ćemo biti stranci u sopstvenoj zemlji.
Zato, još jednom, pridružite nam se, kako bi smo, našoj deci i deci naše dece, za što kraće vreme i dok ne bude isuviše kasno, stvorili društvo u kojem će, slobodni, sa ponosom i dostojanstvom živeti!"

Prisutnima je od strane OK partije Komunisti, podeljen veći broj primeraka broja 2 obnovljenog lista "Komunist", Program aktivnosti ove partije u Obrenovcu za jul tekuće godine (skupovi, tribine,...), kao i poruka Kongresa ujedinjenja Komunista Srbije građanima Srbije, pristupnice,...

 

Kompletan događaj, korektno je propraćen od strane svih medija u Obrenovcu.

 

OK partije Srbije u Obrenovcu

 

Napomena: Za nekoliko dana, zahvaljujući obećanju i predusetljivosti redakcije RTV STUDIO MAG, postavićemo i kraći video snimak.

---


ŽIVELO SEĆANJE NA DAN USTANKA U SRBIJI!

 

Šezdeset i osam godina je prošlo otkada su u odbranu slobode i domovine planule ustaničke puške naroda i narodnosti Jugoslavije.

 

Podsećanje na slavne ustaničke dane povod je da se podsetimo, ne samo na neizbežne i tragične žrtave koje su podneli naši narodi za slobodnu, za stvaranje bratske SFRJ i socijalistički preobražej, već i na situaciju u kojoj smo se našli danas i na nove perspektive i horizonte socijalizma u svetu.

 

SKOJ i NKPJ sa dužnim pijetetom obeležavaju i slave dane ustanka naroda Crne Gore (13. jul), Slovenije (22. jul), Bosne i Hercegovine (27. jul), Hrvatske (27. jul) i Makedonije (11. oktobar). Narodnooslobodilački ustanak u svakom delu Jugoslavije bio je nerazdvojivi deo celine narodnooslobodilačkog rata koji je vođen na jugoslovenskim prostorima.

 

Opštenarodni ustanak u Jugoslaviji bio je prvi masovni oružani ustanak u „Hitlerovoj tvrđavi“. On je bio putokaz za sve porobljene narode i, događaj koji je podsticao, bunio i otvarao perspektivu pobede nad fašističkom nemani.

 

Iz vatre ustanka razvila se Narodno-oslobodilačka borba (NOB). Mase su pod vođstvom Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) krenule u borbu  za velike ideale, za buduće humano socijalističko društvo.

 

Ustanak je podignut u trenutku kada je fašistička neman u Evropi dostigla svoj vrhunac. To međutim nije sprečilo pripadnike partizanskog pokreta da iskažu ogromni heroizam i požrtvovanost u borbi protiv nadmoćnijeg neprijatelja. To nije smetalo da partizanski pokret stvori prvu slobodnu teritoriju na prostoru okupirane Evrope-Užičku republiku, da iz niza ofanziva izađe kao pobednik.

 

Na tlu kontinentalne Evrope NOVJ, nastala iz težnji naših naroda da sa prostora Jugoslavije oteramo fašističkog okupatora, izuzimajući herojsku sovjetsku Crvenu armiju, bila najjača članica Antifašističke koalicije. Ona je bila osobena po mnogo čemu, između ostalog i po tome što nije stvorena kroz pokret otpora već je ponikla u masovnom narodnom ustanku s komunistima na čelu koji je faktički stvorio drugi front u Evropi.

 

Aktuelna vlast gotovo sa prezirom pokušava da sakrije istinu o slavnoj i herojskoj antifašističkoj koju su predvodili komunisti i kojoj se divio ceo svet. Ona na sve načine pokušava da antifašistički otpor prikaže kao uzaludno žrtvovanje i rehabilituje snage koje su sramno izgubile rat.

 

Mi se spravom ponosimo herojskim otporom koji su naši narodi predvođeni KPJ iskazali  u borbi sa neprijateljem. Vaspitavajući se na slobodarskim i borbenim tradicijama NOR-a i socijalističke revolucije, mi ćemo kao i do sada nepokolebljivo štititi i razvijati vrednosti koje su uz ogromne žrtve, stvarale generacije naših slavnih predaka.

 

Svim građanima Srbije želimo srećne praznike  i da naredne godine ovaj veliki praznik dočekamo u slobodnoj, nezavisnoj i prosperitertnoj Srbiji, u kojoj će radni ljudi biti gospodari svoje sudbine, a ne najamni radnici stranog kapitala i domaće mafije.

 

Opštinski komitet NKPJ Veliko Gradište

4. jul 2009. god.

---

Dan borca

            Ima jedna stara kuća u Beogradu koju bi poželela da ima svaka evropska zemlja. To je kuća porodice Ribnikar u Botićevoj 5.  U njoj je 4.jula 1941. Politbiro KPJ (Tito, Ranković, Milutinovic, Lola Ribar, Žujević, Djilas, Vukmanović) doneo odluku o dizanju ustanka protiv okupatora. U to vreme, Engleska i SSSR su bile jedine zemlje u Evropi , koje su se tukle sa nemackim divizijama. SAD još nisu bile u ratu. Prostor izmedju engleskog i sovjetskog fronta bio je u mraku. A onda se upalilo svetlo u Jugoslaviji - partizanski požar je brzo zahvatio celu zemlju.

Jugoslavija je dala veliki doprinos pobedi nad fašizmom.Nije to odlučilo ishod rata ali smo dosta dali. SAD su stupile u rat 8.12.1941. Englezima je laknulo jer su dotle oni i sovjeti nosili glavni teret rata.Tada je Staljin vec počeo da tera Nemce na Zapad.

Jugoslavija je maja 1945. stajala u stroju pobednika. Njen ugled u svetu bio je ogroman. Jedan je od osnivača OUN a kasnije i Pokreta nesvrstanih. Koreni toga su u dvorištu kuće Ribnikara.U njoj je dugo bio Muzej 4.jul  i taj dan se slavio kao najveći jugoslovenski praznik. Danas je  kuća muzej zarasla u korov.Četničko nedićevska vlada Tadić – Dinkić- Dačić bi je najradije porušila buldožerom. Tako je sa većinom spomenika NOB u Srbiji , koji su , inače, jedan od  najvecih brendova  Srbije , i mogli bi mnogo više koristiti i ugledu  i budžetu Srbije nego sada.. Zašto? Jer podsecaju na Tita, KPJ i partizane. U njima nema ništa o četnicima i nedićevim žandarmnima.

Još jedna zemlja slavi 4.jul – SAD. Tog dana. 1776 američki Kongres proglasio je nezavisnost zemlje. Dotle su ih Englezi trtili. Nemam ništa protiv toga ali imam protiv ovoga : brojni američki čankolizi na čelu sa najvišim državnim zvaničnicima pohrlili su u dvorište ambasade da im čestitaju taj dan a dvorište Muzeja 4.jul zvrji prazno. Očito da se čankolizi osećaju više gradjanima Amerike nego Srbije!

Stevan Mirkovic, general u penziji i predsednik Centra Tito.