(Una delegazione jugoslava, guidata dalla SKOJ, ha partecipato al 17.mo Festival della Gioventù e degli Studenti che si è svolto in Sud Africa dal 13 al 21 dicembre 2010)
17. FESTIVAL OMLADINE I STUDENATA
U Pretoriji, Južna Afrika, je od 13-21 decembra, u organizaciji Svetske federacije demokratske omladine (WFDY) održan 17. Festival omladine i studenata sa radnim naslovom „Pobedimo imperijalizam, za svet mira, solidarnosti i socijalne transformacije“. Učešće na Festivalu je uzelo više od 20.000 delegata različitih omladinskih i studentskih organizaciji iz skoro svih zemalja sveta. Festival predstavlja nastavak duge tradicije (prvi Festival je održan u Pragu, Čehoslovačka, 1947.) masovnog okupljanja mladih sa jasnim porukama mira, suverenosti i slobodoljublja, demokratije, međusobne solidarnosti, saradnje i uvažavanja, zajedničke borbe za bolju budućnost bez eksploatacije čoveka od strane čoveka, rasizma, fašizma, siromaštva, gladi, neprosvećenosti... Ovogodišnji Festival je po prvi put održan u subsaharskom delu Afrike, u Južnoj Africi. U vibrantnom području, u zemlji koja je tako reći nedavno uspela da pobedi i prevaziđe varvarski sistem aparthejda, višedecenijskom borbom progresivnih snaga iz Južne Afrike, ali i uz učešće ogromnog broja međunarodnih dobrovoljaca i uz solidarnost progresivnih zemalja, Festival je dobio svoju punu afirmaciju i aktuelnost.
Festival je svečano otvoren posle umetničke priredbe lokalnih plesnih sastava koji su izvodili tradicionalne Zulu igre, i kraće vojne parade, u prisustvu predsednika Južne Afrike, Jakoba Zume, koji se obratio svim gostima i delegatima posle generalnog sekretara WFDY, Kubanca Hesusa More i predsednika WFDY, Portugalca Tijaga Vijeire. Mesto održavanja Festivala je bio univerzitetski centar u Pretoriji, gde su svakodnevno u nekoliko hala bili održavani seminari i radionice na različite teme koje su u vezi sa naslovom i porukom Festivala, kulturno-umetničke priredbe, sportske priredbe, internacionalni sajam prijateljstva gde su sve delegaicje imale svoje štandove na kojima su predstavljale svoje zemlje i organizacije.
I pored slabe medijske propraćenosti, koja je direktan rezultat neumitne cenzure koja na globalnom planu i u svim vrstama medija postoji kada se kritički govori o imperijalizmu, dominaciji neoliberalne tržišne ekonomije, krizi kapitalizma, antikomunističkim i atacima na elementarna prava omladine, kao i pored velike udaljenosti Južne Afrike od mnogih zemalja koje su na Festivalu bile prisutne, nemoguće je ne istaći pozitivan utisak s obzirom na veliki uspeh koji je Festival postigao okupivši tako veliki broj mladih ljudi.
Kao jednu od glavnih poruka, Festival je uputio solidarnost sa narodom Južne Afrike i oslobodilačkim pokretom predvođenim Afričkim nacionalnim kongresom (ANC), koji je zajedno sa Južnoafričkom komunističkom partijom (SACP) ne samo izvojevao pobedu u borbi protiv aparthejda, već i krenuo u izgradnju novog društva za sve narode Južne Afrike, društva bez rasizma, seksizma, društva demokratije i prosperiteta, društva koje se zajedno sa svim ostalim međunarodnim progresivnim faktorima bori protiv imperijalizma u svim njegovim formama. Južnoafričko društvo čekaju još brojni izazovi u cilju ostvarivanja ovih imperativa. Stopa nezaposlenosti i siromaštva je izuzetno visoka, više od 40 odsto Južnoafrikanaca je nezaposleno, ogroman broj stanovništva živi u nehigijenskim i uopšte nehumanim uslovima života, dok je jaz između siromašnih i bogatih tek nešto manji nego u vreme aparthejda. To je društvo koje shvata da aparthejd nije dovoljno samo deklarativno pobediti, t.j. da je u cilju njegove potpune eliminacije neophodna dublja socijalna transformacija, što predstavlja dug i naporan posao za sve progresivne snage Južne Afrike prema kojima je Festival u celosti, kao i svi učesnici, uputio poruke solidarnosti. Pored toga, Festival je predstavljao demonstraciju solidarnosti poglavito sa onim zemljama gde je imperijalističko ugnjetavnje najočiglednije, kao što su Palestina, Zapadna Sahara, Kuba (posebno je izražena solidarnost sa petoricom kubanskih patriota nepravdeno zatočenih u kazamatima SAD), Irak, Afganistan, DNR Koreja, sa narodima Bliskog Istoka, Latinske Amerike, ali i sa narodima Balkana, Jugoslavije i Srbije po pitanju imperijalističke okupacije Kosova i nastavka rasparčavanje naše domovine priznavanjem kvazi države Kosovo.
S obzirom na antiimperijalistički karaker Festivala, kao i na činjenicu da je poslednjeg dana organizovana specijalna radionica sa naslovom „Razbijanje Jugoslavije“, još pre Festivala je dogovoreno da svi delegati iz bivših jugoslovenskih republika fromiraju jedinstvenu jugoslovensku delegaciju na Festivalu, predvođenu Savezom komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), i prvim sekretarom SKOJ-a, Aleksandrom Banjanacem. SKOJ je bio organizator evropskog pripremnog skupa za Festival, koji se odžao u Beogradu od 30.07-01.08. 2010, o čemu je u našim medijima bilo jako malo reči, iako je na tom skupu bilo prisutno više od 30 stranih delegata iz brojnih evropskih zemalja. Na Festivalu su bile prisutne sve bivše jugoslovenske republike sa izuzetkom Crne Gore, a delegacija je na svečanom otvaranju prodefilovala pod jugoslovenskom trobojkom sa petokrakom. Formiranje jugoslovenske delegacije je predstavljalo izuzetan uspeh u cilju rasvetljavanja svih zabluda oko karaktera rasturanja Jugoslavije vođenog ciljevima agresivnog imperijalizma, a protivno intersu najširih narodnih masa koje su na njenom tlu živele i žive, kao i činjenice da to nije okončan proces, t.j. da se nelegalnom jednostranom secesijom Kosova taj proces nastavlja. Jugoslovenska delegacija je jedinstveno i principijelno branila svoj stav o osudi okupacije Kosova od strane NATO i SAD, što predstavlja ne samo okupaciju jednog dela teritorije Srbije, već i čitavog regiona koji zbog svoje geostrateške važnosti predstavlja značajan cilj imperijalističkom okupatoru. U tu svrhu podnesena je peticija protiv imperijalističkog projekta „Nezavisno Kosovo“ koju je potpisala velika većina prisutnih delegacija na Festivalu među kojima je bio i značajan broj organizacija iz država koje su nelegalnu državu Kosovo priznale. To je predstavljalo čin izraza iskrene volje naroda koji u tim državama živi, a koju vlade koje funkcionišu po imperijalističkom diktatu ignorišu.
17. festival omladine i studenata je predstavljao ne samo kolektivni skup i razmenu iskustava slobodoljubive omladine koja se bori protiv imperijalizma, za mir i društveni progres, za demokratiju, odbranu elementarnih prava omladine, ljudskih prava, pravo na slobodno obrazovanje, zdravstvenu zaštitu, već i priliku da se udare temelji masovnom međunarodnom omladinskom pokretu koji se bori za budućnost u kakvoj omladina želi da živi.
Aleksandar Banjanac
Fotografije: http://www.facebook.com/album.php?aid=43513&id=100000413208805&l=52a67f310d
17. FESTIVAL OMLADINE I STUDENATA
U Pretoriji, Južna Afrika, je od 13-21 decembra, u organizaciji Svetske federacije demokratske omladine (WFDY) održan 17. Festival omladine i studenata sa radnim naslovom „Pobedimo imperijalizam, za svet mira, solidarnosti i socijalne transformacije“. Učešće na Festivalu je uzelo više od 20.000 delegata različitih omladinskih i studentskih organizaciji iz skoro svih zemalja sveta. Festival predstavlja nastavak duge tradicije (prvi Festival je održan u Pragu, Čehoslovačka, 1947.) masovnog okupljanja mladih sa jasnim porukama mira, suverenosti i slobodoljublja, demokratije, međusobne solidarnosti, saradnje i uvažavanja, zajedničke borbe za bolju budućnost bez eksploatacije čoveka od strane čoveka, rasizma, fašizma, siromaštva, gladi, neprosvećenosti... Ovogodišnji Festival je po prvi put održan u subsaharskom delu Afrike, u Južnoj Africi. U vibrantnom području, u zemlji koja je tako reći nedavno uspela da pobedi i prevaziđe varvarski sistem aparthejda, višedecenijskom borbom progresivnih snaga iz Južne Afrike, ali i uz učešće ogromnog broja međunarodnih dobrovoljaca i uz solidarnost progresivnih zemalja, Festival je dobio svoju punu afirmaciju i aktuelnost.
Festival je svečano otvoren posle umetničke priredbe lokalnih plesnih sastava koji su izvodili tradicionalne Zulu igre, i kraće vojne parade, u prisustvu predsednika Južne Afrike, Jakoba Zume, koji se obratio svim gostima i delegatima posle generalnog sekretara WFDY, Kubanca Hesusa More i predsednika WFDY, Portugalca Tijaga Vijeire. Mesto održavanja Festivala je bio univerzitetski centar u Pretoriji, gde su svakodnevno u nekoliko hala bili održavani seminari i radionice na različite teme koje su u vezi sa naslovom i porukom Festivala, kulturno-umetničke priredbe, sportske priredbe, internacionalni sajam prijateljstva gde su sve delegaicje imale svoje štandove na kojima su predstavljale svoje zemlje i organizacije.
I pored slabe medijske propraćenosti, koja je direktan rezultat neumitne cenzure koja na globalnom planu i u svim vrstama medija postoji kada se kritički govori o imperijalizmu, dominaciji neoliberalne tržišne ekonomije, krizi kapitalizma, antikomunističkim i atacima na elementarna prava omladine, kao i pored velike udaljenosti Južne Afrike od mnogih zemalja koje su na Festivalu bile prisutne, nemoguće je ne istaći pozitivan utisak s obzirom na veliki uspeh koji je Festival postigao okupivši tako veliki broj mladih ljudi.
Kao jednu od glavnih poruka, Festival je uputio solidarnost sa narodom Južne Afrike i oslobodilačkim pokretom predvođenim Afričkim nacionalnim kongresom (ANC), koji je zajedno sa Južnoafričkom komunističkom partijom (SACP) ne samo izvojevao pobedu u borbi protiv aparthejda, već i krenuo u izgradnju novog društva za sve narode Južne Afrike, društva bez rasizma, seksizma, društva demokratije i prosperiteta, društva koje se zajedno sa svim ostalim međunarodnim progresivnim faktorima bori protiv imperijalizma u svim njegovim formama. Južnoafričko društvo čekaju još brojni izazovi u cilju ostvarivanja ovih imperativa. Stopa nezaposlenosti i siromaštva je izuzetno visoka, više od 40 odsto Južnoafrikanaca je nezaposleno, ogroman broj stanovništva živi u nehigijenskim i uopšte nehumanim uslovima života, dok je jaz između siromašnih i bogatih tek nešto manji nego u vreme aparthejda. To je društvo koje shvata da aparthejd nije dovoljno samo deklarativno pobediti, t.j. da je u cilju njegove potpune eliminacije neophodna dublja socijalna transformacija, što predstavlja dug i naporan posao za sve progresivne snage Južne Afrike prema kojima je Festival u celosti, kao i svi učesnici, uputio poruke solidarnosti. Pored toga, Festival je predstavljao demonstraciju solidarnosti poglavito sa onim zemljama gde je imperijalističko ugnjetavnje najočiglednije, kao što su Palestina, Zapadna Sahara, Kuba (posebno je izražena solidarnost sa petoricom kubanskih patriota nepravdeno zatočenih u kazamatima SAD), Irak, Afganistan, DNR Koreja, sa narodima Bliskog Istoka, Latinske Amerike, ali i sa narodima Balkana, Jugoslavije i Srbije po pitanju imperijalističke okupacije Kosova i nastavka rasparčavanje naše domovine priznavanjem kvazi države Kosovo.
S obzirom na antiimperijalistički karaker Festivala, kao i na činjenicu da je poslednjeg dana organizovana specijalna radionica sa naslovom „Razbijanje Jugoslavije“, još pre Festivala je dogovoreno da svi delegati iz bivših jugoslovenskih republika fromiraju jedinstvenu jugoslovensku delegaciju na Festivalu, predvođenu Savezom komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), i prvim sekretarom SKOJ-a, Aleksandrom Banjanacem. SKOJ je bio organizator evropskog pripremnog skupa za Festival, koji se odžao u Beogradu od 30.07-01.08. 2010, o čemu je u našim medijima bilo jako malo reči, iako je na tom skupu bilo prisutno više od 30 stranih delegata iz brojnih evropskih zemalja. Na Festivalu su bile prisutne sve bivše jugoslovenske republike sa izuzetkom Crne Gore, a delegacija je na svečanom otvaranju prodefilovala pod jugoslovenskom trobojkom sa petokrakom. Formiranje jugoslovenske delegacije je predstavljalo izuzetan uspeh u cilju rasvetljavanja svih zabluda oko karaktera rasturanja Jugoslavije vođenog ciljevima agresivnog imperijalizma, a protivno intersu najširih narodnih masa koje su na njenom tlu živele i žive, kao i činjenice da to nije okončan proces, t.j. da se nelegalnom jednostranom secesijom Kosova taj proces nastavlja. Jugoslovenska delegacija je jedinstveno i principijelno branila svoj stav o osudi okupacije Kosova od strane NATO i SAD, što predstavlja ne samo okupaciju jednog dela teritorije Srbije, već i čitavog regiona koji zbog svoje geostrateške važnosti predstavlja značajan cilj imperijalističkom okupatoru. U tu svrhu podnesena je peticija protiv imperijalističkog projekta „Nezavisno Kosovo“ koju je potpisala velika većina prisutnih delegacija na Festivalu među kojima je bio i značajan broj organizacija iz država koje su nelegalnu državu Kosovo priznale. To je predstavljalo čin izraza iskrene volje naroda koji u tim državama živi, a koju vlade koje funkcionišu po imperijalističkom diktatu ignorišu.
17. festival omladine i studenata je predstavljao ne samo kolektivni skup i razmenu iskustava slobodoljubive omladine koja se bori protiv imperijalizma, za mir i društveni progres, za demokratiju, odbranu elementarnih prava omladine, ljudskih prava, pravo na slobodno obrazovanje, zdravstvenu zaštitu, već i priliku da se udare temelji masovnom međunarodnom omladinskom pokretu koji se bori za budućnost u kakvoj omladina želi da živi.
Aleksandar Banjanac
Fotografije: http://www.facebook.com/album.php?aid=43513&id=100000413208805&l=52a67f310d