Serbia e Montenegro dopo le elezioni presidenziali
Srbija/Crnagora poslje pretsednickih izbora
1. COMUNICATO STAMPA DEL FORUM DI BELGRADO PER UN MONDO DI EGUALI /
SAOPSTENJE BEOGRADSKOG FORUMA ZA SVET RAVNOPRAVNIH / PRESS RELEASE of
the BELGRADE FORUM FOR THE WORLD OF EQUALS (09.12.02)
2. PORAZ NADMENOSTI (www.srpskapolitika.com, 13.12.02)
3. PUT BEZ POVRATKA (Kosta Cavoski)
4. KRIZA SE PRODUBLJUJE (Zivadin Jovanovic 12.12.02)
5. VISNJICA/CILIEGINA
NOTA: L'articolo "PORAZ NADMENOSTI", che ci e' pervenuto sui
risultati delle elezioni presidenziali in Serbia dell'8/12 u.s. (alle
quali e' nuovamente mancato il quorum e che dunque sono state
invalidate), contiene tra l'altro una tabella molto esplicativa:
ELEZIONI/ VOTANTI PERCENTUALE
CANDIDATI
1990 5.029.123 su 7.033.610 71,50%
Milosevic-Draskovic
1992 4.694.969 su 6.755.800 69,50%
Milosevic-Panic
1997 3.801.473 su 7.226.947 52,60%
Milutinovic-Seselj
2000 4.792.233 su 6.432.295 74,50%
Milosevic-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
Ponovljeni predsednicki izbori:
2002 2.947.686 su 6.525.760 45,17%
Seselj-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
=== 1 ===
IL FORUM DI BELGRADO PER UN MONDO DI EGUALI
a proposito delle elezioni presidenziali in Serbia
COMUNICATO STAMPA
Belgrado 9 dicembre 2002
La maggioranza dei cittadini della Serbia ha disertato le elezioni
presidenziali dell'8 dicembre 2002. Essi hanno cosi' rifiutato la
politica che ha prodotto poverta', miseria e disoccupazione
generalizzate.
Si e' trattato di una inequivocabile condanna della svendita delle
ricchezze economiche nazionali, della costante violazione della
Costituzione e delle leggi, dello smembramento dello Stato e della
umiliazione della dignita' nazionale.
I cittadini della Serbia hanno cosi' manifestato il loro rifiuto
dell'inaccettabile interferenza da parte di certe organizzazioni
internazionali e di altri fattori stranieri sul processo elettorale in
Serbia. Questa interferenza e' vietata da disposizioni internazionali,
comprese quelle delle Nazioni Unite, e non ha precedenti nella storia
delle relazioni internazionali. Tale interferenza nella campagna
elettorale in Serbia, cosi' come l'interferenza nel processo di
riforma costituzionale, e' una prova ulteriore del fatto che la
sovranita' e' stata trasferita al di fuori dei confini nazionali, a
spese delle generazioni presenti e future.
L'8 dicembre i cittadini hanno chiaramente dimostrato che le attuali
autorita' hanno perso legittimita' e che essi non accettano lo
smembramento dello Stato ed il disorientamento della popolazione nel
nome della democrazia e dell'Europa. Pertanto, la via d'uscita da
questa situazione non e' nelle elezioni presidenziali, bensi' in
elezioni straordinarie a tutti i livelli ed innanzitutto a livello
parlamentare, per l'elezione della Assemblea Popolare della Reubblica
di Serbia. E' questa l'unica strada per verificare e conquistare la
fiducia dei cittadini.
BEOGRADSKI FORUM ZA SVET RAVNOPRAVNIH
povodom predsednickih izbora u Srbiji
SAOPSTENJE
Beograd, 09. decembra 2002. godine
Vecina gradjana Srbije nije izasla na predsednicke izbore. Odbila je
politiku cije su posledice masovno siromastvo, beda i nezaposlenost.
To je ujedno osuda rasprodaje nacionalnog bogatstva, krsenja Ustava i
Zakona, rasturanja drzave i gazenja nacionalnog dostojanstva.
Gradjani Srbije su jasno odgovorili da odbijaju nedopustiva mesanja
nekih medjunarodnih organizacija i drugih stranih faktora u unutrasnji
izborni proces u Srbiji. To je zabranjeno medjunarodnim dokumentima i
bez presedana u medjunarodnim odnosima. Takvo mesanje u izbornu
kampanju u Srbiji, kao uostalom i u pitanje ustavnih odnosa, samo je
dokaz izmesenosti suvereniteta zemlje izvan njenih granica na stetu
danasnjih i buducih generacija.
Gradjani su 8. decembra 2002. godine jasno rekli da je sadasnja vlast
izgubila legitimnost i da ne prihvataju da se drzava rastura a narod
obmanjuje demokratijom. Otuda izlaz iz ovakve situacije nisu
predsednicki izbori u Srbiji vec prevremeni izbori na svim nivoima, a
pre svega za Narodnu skupstinu Republike Srbije, na kojima se jedino
moze proveriti i zadobiti poverenje naroda.
BELGRADE FORUM FOR THE WORLD OF EQUALS about
presidential elections in Serbia
PRESS RELEASE
Belgrade, 09 December 2002
The Majority of citizens of Serbia has not participated at
presidential election on December the 8 th, 2002. Thus they refused
the policy which led to massive poverty, misery and unemployment.
This has been a clear condemnation of the sale of national economic
richness, practice of violations of the Constitution and laws, of
dismembrement of the state and of disregard of the national dignity.
The citizens of Serbia thus have clearly manifested that they refuse
unacceptable interference of certain international organizations and
other foreign factors in the internal electoral process in Serbia.
This is forbidden by international documents, including UN documents,
and without precedent in the international relations. Such an
interference in the electoral campaign in Serbia, the same as the
interference in constitutional set up, is yet another proof of
dislocated sovereignity out of national borders at the exspence of the
present and the future generations.
On the 8 th of December, the citizens have clearly demonstrated that
the present authority have lost legitimacy and that they do not accept
dismembrement of the state and desorientation of the people in the
name of democracy and europeisation. Therefore, the way out of this
situation is not presidential elections, but extraordinary election on
all levels, primarly the parliamentary election for the Peoples
Assembly of the Republic of Serbia. This is the only way to check and
win citizen`s confidence.
BEOGRADSKI FORUM ZA SVET RAVNOPRAVNIH
Misarska 6/II, 11000 Beograd
Tel/Faks: +38111-3245601
www.belgrade-forum.org
e-mail: info@...
=== 2 ===
PORAZ NADMENOSTI
www.srpskapolitika.com
Beograd 13. decembar 2002.
I na ovim ponovljenim predsednickim izborima sve je proslo manje vise
prema ocekivanjima. DSS i Kostunica su pretrpeli poraz, sada jos u
prvom krugu, a Seselj je zadovoljan, mada ne znam cime. Sve bi se
jedino moglo protumaciti da su gradjani Srbije odbili ponudjeni
jelovnik i jasno rekli da im je dosta praznog pasulja. Kostunica je
bezao od TV duela sa Seseljem kojim bi se mozda malo uzdrmali glasaci,
pa je ostao utisak da se niko od kandidata nije potrudio da u taj
prazan pasulj ubaci bar neko rebro kako bi ga narod lakse pokusao.
Stoga, Djindjicevo uporedjivanje propalih izbora, sa izborom za miss
Srbije, gde je glavna lepotica prosla pistom a niko nije pao u
nesvest, pa se cak prilican broj gradjana nije ni osvrnuo, moramo
priznati, ima odredjenog sarma.
Kad se god pretrpi poraz neko je kriv. DSS je odmah pronaso krivca u
birackom spisku. U njega je kazu upisivano i mrtvo i zivo i ko zna sta
jos, tako da je bilo »nemoguce« proci cenzus od 50%. Da vidimo da li
je to bas tako i sta kazu neumoljive brojke. U biracki spisak je bilo
upisano 6.525.000 biraca, iz koga su bili iskljuceni Siptari sa Kosova
i Metohije (oko 1,1 milion) iako to nismo smeli da uradimo sobzirom da
je KiM jos uvek sastavni deo Srbije. Jedino ako je ova DOS-ova vlast
taj deo nase zemlje vec otpisala. Iz birackog spiska je iskljuceno i
oko 180.000 Srba sa KiM izbeglih i rasutih po Srbiji a koji takodje
nisu imali mogucnost da glasaju. Ako sve ove tri cifre saberemo
dolazimo do podatka da u Srbiji ima ukupno oko 7.800.000 biraca, sto
se moze smatrati realnim.
To na izvestan nacin potvdjuje i MUP Srbije koji je u medjuvremenu,
kao odgovor na zalbe DSS-a, zvanicno saopstio da u Srbiji bez KiM
ima 6.800.000 punoletnih gradjana. On bi trebalo da ima tacne podatke,
pa ako se toj cifri dodaju Siptari, priblicno dolazimo do naseg
izvedenog broja od 7.800.000 glasaca. Ali da budemo precezni.
Na dosadasnjim predsednickim izborima u Srbiji i saveznim 2000 bilo
je:
1990 - 7.033.610 biraca, izaslo 5.029.123 ili 71,50%
Milosevic-Draskovic
1992 - 6.755.800 biraca, izaslo 4.694.969 ili 69,50%
Milosevic-Panic
1997 - 7.226.947 biraca, izaslo 3.801.473 ili 52,60%
Milutinovic-Seselj
2000 - 6.432.295 biraca, izaslo 4.792.233 ili 74,50%
Milosevic-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
Ponovljeni predsednicki izbori:
2002 - 6.525.760 biraca, izaslo 2.947.686 ili 45,17%
Seselj-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
Za neuspeh u predhodnom krugu ovih predsednickih izbora bijo je kriv
»los izborni zakon« i cenzus od 50%+1, i koji je u ponovljenim
izborima za drugi krug ukinut. Da li je los izborni zakon, biracki
spisak, ili je ipak nesto drugo u pitanju. Nikada do sada, na svim
izborima u Srbiji (predsednickim, parlamentarnim ili lokalnim) nije
izasao manji broj biraca od 52,60%. I to se dogodilo u ponovljenim
predsednickim izborima izmedju Milutinovica i Seselja, ali su tada
biracko telo znatno uvecavali Siptari koji su redovno bojkotovali
izbore. Treba se zapitati i biti objektivan, zasto samo danas kad su
Siptari iskljuceni iz birackog spiska nemocemo da predjemo cenzus od
50%. Da li to gradjani salju jasne poruke politicarima da ne zele da
glasaju za takve kandidate ili im porucuju da im se od »lepog zivota«
toliko smrklo pa ni do birackog mesta nemogu da odu.
Ako uzmemo cifru od ukupno 7.800.000 biraca, a koja se u Srbiji moze
smatrati najrelevantnijom, i vidimo da je Kostunica osvojio svega oko
1.700.000 glasova, dolazimo do procenta od 21,79%. Ne moze se postati
predsednik Srbije sa podrskom nesto vecom od 20%.
Kakav autoritet ce imati tako izabrani predsednik i koga on u stvari
predsetavlja, svoju stranku ili garadjane Srbije. Na predsednickim
izborima 2000 godine Kostunica je u prvom krugu pored 5 kandidata u
takmicenju sa Slobodanom Milosevicem osvojio 2.470.304 glasova a
danas skoro 770.000 glasova manje. Prevashodno Kostunica treba da se
zamisli zasto mu je toliki broj glasaca okrenuo ledja i gde su pravi
uzroci poraza. Koliko god bili neazurni, a jesu, u neazurnim birackim
spiskovima ne treba traziti uzroke poraza i time obmanjivati pre svega
sebe. Problem je ocigledno na sasvim drugoj strani. Pre bih rekao, u
obliku dobronamerne sugestije, da predsednik Kostunica i DSS uzroke
poraza potraze: U kampanji sa previse nadmenosti iza koje ne stoje
rezultati, a koje su gradjani posle 05 oktobra ocekivali; U stalnim
konfliktima, »mirenjima« i trulim kompromisima a bez hrabrosti da se
povuce energican potez; U jalovim kritikama vlade Srbije i
nespremnosti da se ona, ako tvrde da nevalja, srusi; U drasticnom padu
standarda, razbijenoj Jugoslaviji, poniznom i ponizavajucem vodjenju
zemlje, bez pokazane makar zelje da se iz tih stalnih nacionalnih
ponizenja izadje; U tome da gradjani jednostavno nemogu da se sete
koji je to energican i drzavnicki potez povukao nas predsednik i
kandidat za novog predsednika Srbije. Kad sve ovo navedeno saberemo,
mislim da su razlozi zasto gradjani nisu glasali mnogo vidljiviji.
Dok su u DSS-u vise nego ljuti, Seselj je zadovoljan. Nije mi jasno
cime moze biti zadovoljan? Ovo je bila jedinstvena prilika gde bi
Seselj eventualno mogao da pobedi ali je on bio daleko od tog
rezultata. Dobio je podrsku Milosevica, SPS-a pa i mnogih drugih
stranaka koje nisu imale svoje kandidate. I sa tako grupnom podrskom
on je ostao daleko iza Kostunice. To jasno govori da su radikali sa
Seseljem izgleda vec sve rekli sto su imali da kazu na politickoj
sceni Srbije, te da ce njihov trend ici nizbrdo ili u najboljem
slucaju stagnirati. Osvojiti milion glasova je odlican rezultat, ali
ne i u ovakvoj konkurenciji i sa tolikom javnom ili precutnom
podrskom. To SRS neze moci ni slucajno da ponovi na parlamentarnim
izborima jer ce se tada u trku ukljuciti mnoge stranke i koalicije
koje su ove izbore posmatrale iz prikrajka. Ovakav rezultat Seselja
pre treba posmatrati kao veliki neuspeh ili se SRS vec zadovoljava
time da u srpskom parlamentu ima dvadesetak poslanika.
Posle svega mislim da su ovi ponovljeni izbori jasno pokazali da je
narod nezadovoljan, da nijedna politi?ka grupacija ne uziva potreban
ugled i da se mora stvoriti nesto novo. Sve ovo je vec vidjeno i narod
je jasno rekao, to necu. Stoga bi za DSS-u umesto zalbi koje je
uputila na sve strane, i novih zahteva za promenama u zakona o izboru
predsednika, bilo mnogo plodonosnije da promeni sdasnju politiku.
Ostale parlamentarne stranke treba ozbiljno da se zamisle ako ne misle
da dozive jos koji 05 oktobar. Narod se trenutno ucutao, znaci
popustaj.
Zvonimir Trajkovic
www.trajkovic.co.yu
=== 3 ===
LIÈNI STAV
Put bez povratka
Pi¹e: Kosta Èavo¹ki
Septembra pro¹le godine negda¹nji veliki Srbin u Crnoj gori i voða
Narodne stranke Novak Kilibarda emfatièno je izjavio: "Ja sam jedini u
Crnoj Gosi spalio vlastiti politièki pokret". Biljana Plav¹iæ, drugi
predsednik Republike Srpske, oti¹la je korak dalje: ona je bacila u
blato izdaje vlastitu liènost i od sebe napravila obiènu krpu.
Taj èin konaènog preobraæanja negda¹nje prekodrinske Kosovke "devojke"
u moralnu ni¹tariju odigrao se tokom prva tri dana pro¹le nedelje
na sudskoj raspravi u Hagu. Tom prilikom, pod vidom priznanja, ona je,
htela to ili ne, te¹ko optu¾ila i svoje ratne saborce - Radovana
Karad¾iæa, Momèila Kraji¹nika, koji veæ treæu godinu èami u Hagu, a da
mu suðenje nije jo¹ zakazano, i generala Ratka Mladiæa, s kojim je
tokom celog rata imala izvrsne odnose.
Èak je u dodatnoj, doskora poverljivoj, izjavi te¹ko optu¾ila i
Slobodana Milo¹eviæa, kome je suðenje upravo u toku, iako mu je tokom
celog rata prebacivala da je nedosledan i previ¹e popustljiv prema
srpskim neprijateljima, da bi 19. oktobra 1997, u trenutku neoèekivane
idile s tim "jemcem Dejtonskog sporazuma i mira na Balkanu",
neoèekivano izjavila da je Milo¹eviæ "inteligentan i veliki
politièar".
Posebnu pa¾nju zaslu¾uje izjava ha¹kog tu¾ioca Alena Tigera koji je,
pored ostalog, Biljani Plav¹iæ stavio na teret i izdvajanje i
obrazovanje Republike Srpske, te kljuène tekovine otad¾binskog rata. I
umesto da mu odmah odgovori da je do rata u BiH do¹lo zbog
Izetbegoviæevog verolomnog povlaèenja potpisa sa veæ skoro uglavljenog
Kutiljerovog plana o podeli Bosne na tri etnièke autonomne jedinice i
poku¹aja muslimana da Srbima oduzmu dr¾avotvornost (tzv.
konstitucionalnost) i svedu ih na obespravljenu nacionalnu manjinu,
Biljana Plav¹iæ je, u strahu za svoju bednu i bezvrednu egzistenciju,
æutke pre¹la preko toga, èime je zgazila seni svih onih koji su
polo¾ili svoje ¾ivote u temelje Republike Srpske. A bilo ih je izmeðu
32 i 35 hiljada mrtvih ili 2,6 odsto od ukupnog broja Srba u BiH.
Slavni rimski besednik Ciceron jednom je rekao da "niko ne bi pristao
da pogine za svoju otad¾binu bez jedne moæne nade u besmrtnost". A
ona zahteva da je besmrtno i delo za koje se ¾ivot daje. To, pre
svega, moraju imati na umu oni koji u doba rata predvode svoj narod i
svoje sunarodnike ¹alju u smrt. Pa zar takve voðe, poput Milana Babiæa
i Biljane Plav¹iæ, mogu druge svesno slati u smrt, a da sami nisu
kadri da smrti gledaju pravo u oèi? I kakvi su to narodni predvodnici
koji javno pljuju po onome ¹to su tokom rata èinili u pustoj nadi da
neæe biti optu¾eni, kao u sluèaju Babiæa, ili da neæe skonèati u
tamnici ako umesto do¾ivotne robije dobiju deset godina zatvora, èemu
se, izgleda, nada Biljana Plav¹iæ? Takvu bednu i sramnu raèunicu mogu
imati samo ni¹tarije.
No, kako to veli jedna istoènjaèka poslovica, u svakom zlu ima i neèeg
dobrog. Huda sudbina Biljane Plav¹iæ je pokazala da se izdaja ne
isplati, buduæi da osioni gospodari sveta nemaju milosti prema svojim
kolaborantima iz redova domorodaca, nego ih najpre zloupotrebe i
ponize, a potom odbace i satru. A ne isplati se ni dobrovoljna predaja
Hagu, po¹to jednako ostaju u pritvoru kako oni koji su uhvaæeni tako i
oni koji su se, po nagovoru sada¹njih vlastodr¾aca, na veru predali,
uz obeæanje da æe do suðenja biti na slobodi.
Naroèito æe moralni sunovrat Biljane Plav¹iæ biti stra¹no upozorenje
onima koji su i ovde u Beogradu krenuli njenim putem. Nju veæ sada
njeni mentori preziru, a sunarodnici proklinju. I ona nikom vi¹e nije
potrebna, èak ni sebi samoj. Tako uvek zavr¹ava nacionalni izdajnik,
po¹to je izdaja put bez povratka.
http://www.glas-javnosti.co.yu/
=== 4 ===
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Datum: 22. decembar 2002
ZIVADIN JOVANOVIC: KRIZA SE PRODUBLJUJE
Zavrsno izlaganje na Okruglom stolu BEOGRADSKOG FORUMA ZA SVET
RAVNOPRAVNIH na temu: "Ustavna povelja Srbije i Crne Gore"
"Medija Center" Beograd, 12 decembra 2002. godine
Zahvaljujem prof. dr Smilji Avramov na briljantnoj, istorijskoj
retrospektivi koja nas uvodi u ovo vreme i omogu?ava da bolje razumemo
danasnja dogadjanja i njihove posledice. Zahvaljujem takodje uva?enim
profesorima, nau?nicima i javnim li?nostima koji su u?inili veliki
napor i svojim izlaganjima dali izuzetan dorpinos osvetljavanju
sadr?ine Ustavne povelje i opasnosti od produbljivanja dr?avne i
drustvene krize. Dozvolite mi da u zavrsnici ovog okruglog stola
iznesem samo nekoliko najkra?ih ocena koje proizilaze iz izlaganja
mojih prethodnika. Ustavna povelja i polazne osnove potpisane 24.
marta o.g. u Beogradu predstavljaju celinu. To nisu dokumenta o
o?uvanju, jos manje o izgradnji bilo kakve zajedni?ke dr?ave. To su
jedinstvena dokumenta koja ulaze u istoriju kao dokumenta o
ukidanju dr?ave Savezne Republike Jugoslavije. Pored toga, to su
documenta koja legalizuju i konsoliduju ostvareni nivo otcepljenja
Crne Gore od Srbije i koja svedo?e o izmestanju suvereniteta zemlje
izvan njenih granica. Posle ovih konstatacija name?e se pitanje - u
ime ?ega i u ?ijem interesu je to u?injeno?
Interpretacije zvani?nika, posebno onih koji su u?estvovali u
sastavljanju ovih dokumenata, su da je to u?iweno u ime realizma,
demokratizacije, modernizacije i evropeizacije. Ovde je izneto obilje
?injenica koje govore suprotno. One su sadr?ane u svim izlaganjima, a
posebno u referatima prof. Ratka Markovi?a, prof. Oskara Kova?a i
prof. Smilje Avramov. Naime, oni su jasno, ?iwenicama dokazali da ono
sto se desava na prostorima Savezne Republike Jugoslavije, sto se sada
nudi Ustavnom poveljom je u direktnom sukobu sa trendovima ?vrs?eg
povezivanja i integracije u Evropi. Evropska unija, organizacija sa 25
dr?ava ?lanica, priprema donosenje svog Ustava, a SRJ ukida svoj Ustav
i uredjenje najva?nijih odnosa reducira na - Ustavnu povelju. Mo?e li
se u ime realizma, evropske orijentacije i demokratije ukidati Ustav,
ukidati dr?ava, povladjivati separatizmu, i uz sve to, graditi -
slobodno, demokratsko drustvo?! To svakako nije u interesu
gradjana ove zemlje, niti srpskog naroda, niti je njih iko pitao - sta
im smeta - Jugoslavija ili separatizam? Od podela i drobljenja u toku
poslednje decenije srpski narod je velikim delom pretvoren u
nacionalne manjine i izbeglice, a njihov duhovni, materijalni razvoj
zaustavljen. Vreme ?e pokazati ?iji je interes pritom bio
odlu?uju?i, ?iji interes je ugradjen u Povelju kojom se ukida
Jugoslavija. Sa sigurnos?u se mo?e re?i - da je to suprotno interesima
gradjana i srpskog naroda i da ?e to ote?ati svaki, pre svega,
ekonomski i tehnoloski napredak. Zasto je Ustavna povelja takva kakva
je, zasto je u njoj toliko anahronizama, nelogi?nosti i
ugradjenih blokada? Odgovor na to pitanje nalazi se u autorima, onima
koji su odlu?ivali da se ukine Ustav, da se ukine Jugoslavija i
postupku koji je spre?io izra?avanje izvornih, vitalnih interesa
gradjana i srpskog naroda. Ustavnu povelju sastavljali su politi?ka,
partijska oligarhija Srbije i Crne Gore i predstavnici Evropske unije.
Ko je koliko doprineo svemu tome za ovu priliku nije najva?nije.
Medjutim, ostaje ?injenica za istoriju da oni koji su se pre dve
godine, pred narodom, zaklinjali na vernost Ustavu Savezne Republike
Jugoslavije, stavili su sada svoje potpise na dokumenta koja zna?e
ukidanje - i Ustava, i Jugoslavije, i svake zajedni?ke dr?ave Srbije i
Crne Gore. I druga - oni koji nose odgovornost za oru?anu agresiju
NATO-a protiv Jugoslavije 1999. godine, tri godine posle,
dobili su punomo?ja potpisana od najvisih predstavnika Jugoslavije,
Srbije i Crne Gore da budu arbitri u svim ns{im unutrasnjim stvarima.
I to - na neodredjeno vreme. Resenja u Ustavnoj povelji nisu resenja,
ve? legalizovanje mehanizma za trajanje krize. U koncipiranju tog
mehanizma nisu u?estvovale demokratske institucije politi?kog sistema,
ni javnost ni nauka. U toku poslednje dve godine bilo je mnogo
formalnih inicijativa da se o pitanju budu?nosti SRJ, a u tom
kontekstu, i o mogu?nosti izrade novog Ustava, raspravlja u Saveznoj
skupstini, u parlamentima jedne i druge repbulike. Vlada se zvani?no
saglasavala sa takvim inicijativama. Na ?alost, one nikada nisu
realizovane. Jedino objasnjenje za tu odbojnost mo?e se na?i - da to
nije odgovaralo politi?koj oligarhiji, niti stranim faktorima koji
ina?e, insistiraju na izgradnji demokratskih institucija i
demokratiji. Sada su institucije politi?kog sistema, pre svega,
Savezna skup{tina i skupstine republika ?lanica, stavljene pred svrsen
?in: da aminuju ono sto su politi?ka oligarhija i njeni strani mentori
odlu?ili. Isto va?i i za gradjane. Bar za sad. Sta su mogu?e
posledice, koje su perspektive posle ovakve Ustavne povelje? Prva je -
da se njome priznaje i konsoliduje separatizam. Povelja tesko mo?e
zaustaviti separatizam, jer je ona sama dosla na krilima separatizma i
bar pre?utnoj, ako ne i aktivnoj, podrsci iz inostranstva. Jednak
trogodisnji prelazni period za novo preispitivanje odnosa Srbije i
Crne Gore, na jednoj, i za politi?ko resenje na Kosovu i Metohiji, na
drugoj strani, ni u kom slu?aju, nije puka koincidencija. Ti
rokovi, ako nista drugo, utvrdjeni su u istim centrima mo?i i u
okvirima iste strategije. Druga je posledica - nastavljanje i
produbljivanje nestabilnosti preko ugradjenih blokada u privredi,
unutrasnjoj i spoljnoj politici. Tre?a - svadje kako u okvirima Srbije
i Crne Gore, tako, naro?ito, izmedju njih i sirenje prostora za
presudjivanje stranih faktora. I ?etvrta - usporavanje ekonomskog i
drustvenog razvoja, dalji rast socijalnih i ekonomskih problema.
Koliko pri takvim perspektivama ostaje prostora za demokratiju, a
koliko se novog prostora stvara za autokratiju i diktaturu, nije tesko
odgonetnuti.
=== 5 ===
VISNJICA / CILIEGINA
Offerti 750.000 Euro d'ingaggio, per un anno e mezzo, a Lothar
Matthäus: deve diventare allenatore del Partizan.
La cifra corrisponde a 240 stipendi per un cittadino medio.
Nel frattempo, in Serbia le statistiche dicono che il 30 per cento
della popolazione vive sotto o appena al di sopra della soglia di
poverta'.
MATTHÄUS SOLL 240 SERBISCHE MONATSLÖHNE ERHALTEN
BELGRAD. Der mögliche neue Trainer des
Belgrader Traditionsfußballvereins
Partizan Lothar Matthäus soll bei
seiner Verpflichtung für eineinhalb
Jahre 750.000 Euro erhalten. Dies
entspricht einem Monatsgehalt in
240-facher Höhe des serbischen
Durchschnittslohns. BK-TV
Balkan-Telegramm, 21./22.Dezember 2002 - http://www.amselfeld.com
SOME 800,000 PEOPLE IN SERBIA LIVE IN POVERTY,
20 PERCENT ON VERGE OF
POVERTY
Belgrade, Dec. 18 (Beta) - According
to the results of a government poll
published on Dec. 18, around 800,000
people in Serbia or 10 percent of the
population live in poverty, while 20
percent are slightly above the poverty
line. The poverty line was
established on the basis of the consumer
basket that amounts to 4,890 dinars or
EUR80 per month, said
representatives of the government
expert team at the Serbian Poverty
Profile conference in Belgrade.
The average expenses of the
poor in Serbia amount to 3,539 dinars
per month, which means that these
people need 950 dinars more to satisfy
their basic needs. The richest 10
percent of the citizens spend seven
times more than the poorest class.
Those most affected by poverty are
uneducated and unemployed people, people
over 65, seven to 14 year old children
and people living in rural areas.
People least likely to suffer
financial hardship are the highly educated,
people with jobs, and those who live
in Belgrade and Vojvodina.
The poll was commissioned by
the World Bank and conducted by
the Strategic Marketing agency.
Opening the conference on
poverty, Serbian Premier Zoran Djindjic
said that the results of the poll
represent "the working material" for
drafting the final version of the
strategy for reducing poverty, which
will be implemented during the next few
years. [SIC]
Srbija/Crnagora poslje pretsednickih izbora
1. COMUNICATO STAMPA DEL FORUM DI BELGRADO PER UN MONDO DI EGUALI /
SAOPSTENJE BEOGRADSKOG FORUMA ZA SVET RAVNOPRAVNIH / PRESS RELEASE of
the BELGRADE FORUM FOR THE WORLD OF EQUALS (09.12.02)
2. PORAZ NADMENOSTI (www.srpskapolitika.com, 13.12.02)
3. PUT BEZ POVRATKA (Kosta Cavoski)
4. KRIZA SE PRODUBLJUJE (Zivadin Jovanovic 12.12.02)
5. VISNJICA/CILIEGINA
NOTA: L'articolo "PORAZ NADMENOSTI", che ci e' pervenuto sui
risultati delle elezioni presidenziali in Serbia dell'8/12 u.s. (alle
quali e' nuovamente mancato il quorum e che dunque sono state
invalidate), contiene tra l'altro una tabella molto esplicativa:
ELEZIONI/ VOTANTI PERCENTUALE
CANDIDATI
1990 5.029.123 su 7.033.610 71,50%
Milosevic-Draskovic
1992 4.694.969 su 6.755.800 69,50%
Milosevic-Panic
1997 3.801.473 su 7.226.947 52,60%
Milutinovic-Seselj
2000 4.792.233 su 6.432.295 74,50%
Milosevic-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
Ponovljeni predsednicki izbori:
2002 2.947.686 su 6.525.760 45,17%
Seselj-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
=== 1 ===
IL FORUM DI BELGRADO PER UN MONDO DI EGUALI
a proposito delle elezioni presidenziali in Serbia
COMUNICATO STAMPA
Belgrado 9 dicembre 2002
La maggioranza dei cittadini della Serbia ha disertato le elezioni
presidenziali dell'8 dicembre 2002. Essi hanno cosi' rifiutato la
politica che ha prodotto poverta', miseria e disoccupazione
generalizzate.
Si e' trattato di una inequivocabile condanna della svendita delle
ricchezze economiche nazionali, della costante violazione della
Costituzione e delle leggi, dello smembramento dello Stato e della
umiliazione della dignita' nazionale.
I cittadini della Serbia hanno cosi' manifestato il loro rifiuto
dell'inaccettabile interferenza da parte di certe organizzazioni
internazionali e di altri fattori stranieri sul processo elettorale in
Serbia. Questa interferenza e' vietata da disposizioni internazionali,
comprese quelle delle Nazioni Unite, e non ha precedenti nella storia
delle relazioni internazionali. Tale interferenza nella campagna
elettorale in Serbia, cosi' come l'interferenza nel processo di
riforma costituzionale, e' una prova ulteriore del fatto che la
sovranita' e' stata trasferita al di fuori dei confini nazionali, a
spese delle generazioni presenti e future.
L'8 dicembre i cittadini hanno chiaramente dimostrato che le attuali
autorita' hanno perso legittimita' e che essi non accettano lo
smembramento dello Stato ed il disorientamento della popolazione nel
nome della democrazia e dell'Europa. Pertanto, la via d'uscita da
questa situazione non e' nelle elezioni presidenziali, bensi' in
elezioni straordinarie a tutti i livelli ed innanzitutto a livello
parlamentare, per l'elezione della Assemblea Popolare della Reubblica
di Serbia. E' questa l'unica strada per verificare e conquistare la
fiducia dei cittadini.
BEOGRADSKI FORUM ZA SVET RAVNOPRAVNIH
povodom predsednickih izbora u Srbiji
SAOPSTENJE
Beograd, 09. decembra 2002. godine
Vecina gradjana Srbije nije izasla na predsednicke izbore. Odbila je
politiku cije su posledice masovno siromastvo, beda i nezaposlenost.
To je ujedno osuda rasprodaje nacionalnog bogatstva, krsenja Ustava i
Zakona, rasturanja drzave i gazenja nacionalnog dostojanstva.
Gradjani Srbije su jasno odgovorili da odbijaju nedopustiva mesanja
nekih medjunarodnih organizacija i drugih stranih faktora u unutrasnji
izborni proces u Srbiji. To je zabranjeno medjunarodnim dokumentima i
bez presedana u medjunarodnim odnosima. Takvo mesanje u izbornu
kampanju u Srbiji, kao uostalom i u pitanje ustavnih odnosa, samo je
dokaz izmesenosti suvereniteta zemlje izvan njenih granica na stetu
danasnjih i buducih generacija.
Gradjani su 8. decembra 2002. godine jasno rekli da je sadasnja vlast
izgubila legitimnost i da ne prihvataju da se drzava rastura a narod
obmanjuje demokratijom. Otuda izlaz iz ovakve situacije nisu
predsednicki izbori u Srbiji vec prevremeni izbori na svim nivoima, a
pre svega za Narodnu skupstinu Republike Srbije, na kojima se jedino
moze proveriti i zadobiti poverenje naroda.
BELGRADE FORUM FOR THE WORLD OF EQUALS about
presidential elections in Serbia
PRESS RELEASE
Belgrade, 09 December 2002
The Majority of citizens of Serbia has not participated at
presidential election on December the 8 th, 2002. Thus they refused
the policy which led to massive poverty, misery and unemployment.
This has been a clear condemnation of the sale of national economic
richness, practice of violations of the Constitution and laws, of
dismembrement of the state and of disregard of the national dignity.
The citizens of Serbia thus have clearly manifested that they refuse
unacceptable interference of certain international organizations and
other foreign factors in the internal electoral process in Serbia.
This is forbidden by international documents, including UN documents,
and without precedent in the international relations. Such an
interference in the electoral campaign in Serbia, the same as the
interference in constitutional set up, is yet another proof of
dislocated sovereignity out of national borders at the exspence of the
present and the future generations.
On the 8 th of December, the citizens have clearly demonstrated that
the present authority have lost legitimacy and that they do not accept
dismembrement of the state and desorientation of the people in the
name of democracy and europeisation. Therefore, the way out of this
situation is not presidential elections, but extraordinary election on
all levels, primarly the parliamentary election for the Peoples
Assembly of the Republic of Serbia. This is the only way to check and
win citizen`s confidence.
BEOGRADSKI FORUM ZA SVET RAVNOPRAVNIH
Misarska 6/II, 11000 Beograd
Tel/Faks: +38111-3245601
www.belgrade-forum.org
e-mail: info@...
=== 2 ===
PORAZ NADMENOSTI
www.srpskapolitika.com
Beograd 13. decembar 2002.
I na ovim ponovljenim predsednickim izborima sve je proslo manje vise
prema ocekivanjima. DSS i Kostunica su pretrpeli poraz, sada jos u
prvom krugu, a Seselj je zadovoljan, mada ne znam cime. Sve bi se
jedino moglo protumaciti da su gradjani Srbije odbili ponudjeni
jelovnik i jasno rekli da im je dosta praznog pasulja. Kostunica je
bezao od TV duela sa Seseljem kojim bi se mozda malo uzdrmali glasaci,
pa je ostao utisak da se niko od kandidata nije potrudio da u taj
prazan pasulj ubaci bar neko rebro kako bi ga narod lakse pokusao.
Stoga, Djindjicevo uporedjivanje propalih izbora, sa izborom za miss
Srbije, gde je glavna lepotica prosla pistom a niko nije pao u
nesvest, pa se cak prilican broj gradjana nije ni osvrnuo, moramo
priznati, ima odredjenog sarma.
Kad se god pretrpi poraz neko je kriv. DSS je odmah pronaso krivca u
birackom spisku. U njega je kazu upisivano i mrtvo i zivo i ko zna sta
jos, tako da je bilo »nemoguce« proci cenzus od 50%. Da vidimo da li
je to bas tako i sta kazu neumoljive brojke. U biracki spisak je bilo
upisano 6.525.000 biraca, iz koga su bili iskljuceni Siptari sa Kosova
i Metohije (oko 1,1 milion) iako to nismo smeli da uradimo sobzirom da
je KiM jos uvek sastavni deo Srbije. Jedino ako je ova DOS-ova vlast
taj deo nase zemlje vec otpisala. Iz birackog spiska je iskljuceno i
oko 180.000 Srba sa KiM izbeglih i rasutih po Srbiji a koji takodje
nisu imali mogucnost da glasaju. Ako sve ove tri cifre saberemo
dolazimo do podatka da u Srbiji ima ukupno oko 7.800.000 biraca, sto
se moze smatrati realnim.
To na izvestan nacin potvdjuje i MUP Srbije koji je u medjuvremenu,
kao odgovor na zalbe DSS-a, zvanicno saopstio da u Srbiji bez KiM
ima 6.800.000 punoletnih gradjana. On bi trebalo da ima tacne podatke,
pa ako se toj cifri dodaju Siptari, priblicno dolazimo do naseg
izvedenog broja od 7.800.000 glasaca. Ali da budemo precezni.
Na dosadasnjim predsednickim izborima u Srbiji i saveznim 2000 bilo
je:
1990 - 7.033.610 biraca, izaslo 5.029.123 ili 71,50%
Milosevic-Draskovic
1992 - 6.755.800 biraca, izaslo 4.694.969 ili 69,50%
Milosevic-Panic
1997 - 7.226.947 biraca, izaslo 3.801.473 ili 52,60%
Milutinovic-Seselj
2000 - 6.432.295 biraca, izaslo 4.792.233 ili 74,50%
Milosevic-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
Ponovljeni predsednicki izbori:
2002 - 6.525.760 biraca, izaslo 2.947.686 ili 45,17%
Seselj-Kostunica (bez Siptara sa KiM)
Za neuspeh u predhodnom krugu ovih predsednickih izbora bijo je kriv
»los izborni zakon« i cenzus od 50%+1, i koji je u ponovljenim
izborima za drugi krug ukinut. Da li je los izborni zakon, biracki
spisak, ili je ipak nesto drugo u pitanju. Nikada do sada, na svim
izborima u Srbiji (predsednickim, parlamentarnim ili lokalnim) nije
izasao manji broj biraca od 52,60%. I to se dogodilo u ponovljenim
predsednickim izborima izmedju Milutinovica i Seselja, ali su tada
biracko telo znatno uvecavali Siptari koji su redovno bojkotovali
izbore. Treba se zapitati i biti objektivan, zasto samo danas kad su
Siptari iskljuceni iz birackog spiska nemocemo da predjemo cenzus od
50%. Da li to gradjani salju jasne poruke politicarima da ne zele da
glasaju za takve kandidate ili im porucuju da im se od »lepog zivota«
toliko smrklo pa ni do birackog mesta nemogu da odu.
Ako uzmemo cifru od ukupno 7.800.000 biraca, a koja se u Srbiji moze
smatrati najrelevantnijom, i vidimo da je Kostunica osvojio svega oko
1.700.000 glasova, dolazimo do procenta od 21,79%. Ne moze se postati
predsednik Srbije sa podrskom nesto vecom od 20%.
Kakav autoritet ce imati tako izabrani predsednik i koga on u stvari
predsetavlja, svoju stranku ili garadjane Srbije. Na predsednickim
izborima 2000 godine Kostunica je u prvom krugu pored 5 kandidata u
takmicenju sa Slobodanom Milosevicem osvojio 2.470.304 glasova a
danas skoro 770.000 glasova manje. Prevashodno Kostunica treba da se
zamisli zasto mu je toliki broj glasaca okrenuo ledja i gde su pravi
uzroci poraza. Koliko god bili neazurni, a jesu, u neazurnim birackim
spiskovima ne treba traziti uzroke poraza i time obmanjivati pre svega
sebe. Problem je ocigledno na sasvim drugoj strani. Pre bih rekao, u
obliku dobronamerne sugestije, da predsednik Kostunica i DSS uzroke
poraza potraze: U kampanji sa previse nadmenosti iza koje ne stoje
rezultati, a koje su gradjani posle 05 oktobra ocekivali; U stalnim
konfliktima, »mirenjima« i trulim kompromisima a bez hrabrosti da se
povuce energican potez; U jalovim kritikama vlade Srbije i
nespremnosti da se ona, ako tvrde da nevalja, srusi; U drasticnom padu
standarda, razbijenoj Jugoslaviji, poniznom i ponizavajucem vodjenju
zemlje, bez pokazane makar zelje da se iz tih stalnih nacionalnih
ponizenja izadje; U tome da gradjani jednostavno nemogu da se sete
koji je to energican i drzavnicki potez povukao nas predsednik i
kandidat za novog predsednika Srbije. Kad sve ovo navedeno saberemo,
mislim da su razlozi zasto gradjani nisu glasali mnogo vidljiviji.
Dok su u DSS-u vise nego ljuti, Seselj je zadovoljan. Nije mi jasno
cime moze biti zadovoljan? Ovo je bila jedinstvena prilika gde bi
Seselj eventualno mogao da pobedi ali je on bio daleko od tog
rezultata. Dobio je podrsku Milosevica, SPS-a pa i mnogih drugih
stranaka koje nisu imale svoje kandidate. I sa tako grupnom podrskom
on je ostao daleko iza Kostunice. To jasno govori da su radikali sa
Seseljem izgleda vec sve rekli sto su imali da kazu na politickoj
sceni Srbije, te da ce njihov trend ici nizbrdo ili u najboljem
slucaju stagnirati. Osvojiti milion glasova je odlican rezultat, ali
ne i u ovakvoj konkurenciji i sa tolikom javnom ili precutnom
podrskom. To SRS neze moci ni slucajno da ponovi na parlamentarnim
izborima jer ce se tada u trku ukljuciti mnoge stranke i koalicije
koje su ove izbore posmatrale iz prikrajka. Ovakav rezultat Seselja
pre treba posmatrati kao veliki neuspeh ili se SRS vec zadovoljava
time da u srpskom parlamentu ima dvadesetak poslanika.
Posle svega mislim da su ovi ponovljeni izbori jasno pokazali da je
narod nezadovoljan, da nijedna politi?ka grupacija ne uziva potreban
ugled i da se mora stvoriti nesto novo. Sve ovo je vec vidjeno i narod
je jasno rekao, to necu. Stoga bi za DSS-u umesto zalbi koje je
uputila na sve strane, i novih zahteva za promenama u zakona o izboru
predsednika, bilo mnogo plodonosnije da promeni sdasnju politiku.
Ostale parlamentarne stranke treba ozbiljno da se zamisle ako ne misle
da dozive jos koji 05 oktobar. Narod se trenutno ucutao, znaci
popustaj.
Zvonimir Trajkovic
www.trajkovic.co.yu
=== 3 ===
LIÈNI STAV
Put bez povratka
Pi¹e: Kosta Èavo¹ki
Septembra pro¹le godine negda¹nji veliki Srbin u Crnoj gori i voða
Narodne stranke Novak Kilibarda emfatièno je izjavio: "Ja sam jedini u
Crnoj Gosi spalio vlastiti politièki pokret". Biljana Plav¹iæ, drugi
predsednik Republike Srpske, oti¹la je korak dalje: ona je bacila u
blato izdaje vlastitu liènost i od sebe napravila obiènu krpu.
Taj èin konaènog preobraæanja negda¹nje prekodrinske Kosovke "devojke"
u moralnu ni¹tariju odigrao se tokom prva tri dana pro¹le nedelje
na sudskoj raspravi u Hagu. Tom prilikom, pod vidom priznanja, ona je,
htela to ili ne, te¹ko optu¾ila i svoje ratne saborce - Radovana
Karad¾iæa, Momèila Kraji¹nika, koji veæ treæu godinu èami u Hagu, a da
mu suðenje nije jo¹ zakazano, i generala Ratka Mladiæa, s kojim je
tokom celog rata imala izvrsne odnose.
Èak je u dodatnoj, doskora poverljivoj, izjavi te¹ko optu¾ila i
Slobodana Milo¹eviæa, kome je suðenje upravo u toku, iako mu je tokom
celog rata prebacivala da je nedosledan i previ¹e popustljiv prema
srpskim neprijateljima, da bi 19. oktobra 1997, u trenutku neoèekivane
idile s tim "jemcem Dejtonskog sporazuma i mira na Balkanu",
neoèekivano izjavila da je Milo¹eviæ "inteligentan i veliki
politièar".
Posebnu pa¾nju zaslu¾uje izjava ha¹kog tu¾ioca Alena Tigera koji je,
pored ostalog, Biljani Plav¹iæ stavio na teret i izdvajanje i
obrazovanje Republike Srpske, te kljuène tekovine otad¾binskog rata. I
umesto da mu odmah odgovori da je do rata u BiH do¹lo zbog
Izetbegoviæevog verolomnog povlaèenja potpisa sa veæ skoro uglavljenog
Kutiljerovog plana o podeli Bosne na tri etnièke autonomne jedinice i
poku¹aja muslimana da Srbima oduzmu dr¾avotvornost (tzv.
konstitucionalnost) i svedu ih na obespravljenu nacionalnu manjinu,
Biljana Plav¹iæ je, u strahu za svoju bednu i bezvrednu egzistenciju,
æutke pre¹la preko toga, èime je zgazila seni svih onih koji su
polo¾ili svoje ¾ivote u temelje Republike Srpske. A bilo ih je izmeðu
32 i 35 hiljada mrtvih ili 2,6 odsto od ukupnog broja Srba u BiH.
Slavni rimski besednik Ciceron jednom je rekao da "niko ne bi pristao
da pogine za svoju otad¾binu bez jedne moæne nade u besmrtnost". A
ona zahteva da je besmrtno i delo za koje se ¾ivot daje. To, pre
svega, moraju imati na umu oni koji u doba rata predvode svoj narod i
svoje sunarodnike ¹alju u smrt. Pa zar takve voðe, poput Milana Babiæa
i Biljane Plav¹iæ, mogu druge svesno slati u smrt, a da sami nisu
kadri da smrti gledaju pravo u oèi? I kakvi su to narodni predvodnici
koji javno pljuju po onome ¹to su tokom rata èinili u pustoj nadi da
neæe biti optu¾eni, kao u sluèaju Babiæa, ili da neæe skonèati u
tamnici ako umesto do¾ivotne robije dobiju deset godina zatvora, èemu
se, izgleda, nada Biljana Plav¹iæ? Takvu bednu i sramnu raèunicu mogu
imati samo ni¹tarije.
No, kako to veli jedna istoènjaèka poslovica, u svakom zlu ima i neèeg
dobrog. Huda sudbina Biljane Plav¹iæ je pokazala da se izdaja ne
isplati, buduæi da osioni gospodari sveta nemaju milosti prema svojim
kolaborantima iz redova domorodaca, nego ih najpre zloupotrebe i
ponize, a potom odbace i satru. A ne isplati se ni dobrovoljna predaja
Hagu, po¹to jednako ostaju u pritvoru kako oni koji su uhvaæeni tako i
oni koji su se, po nagovoru sada¹njih vlastodr¾aca, na veru predali,
uz obeæanje da æe do suðenja biti na slobodi.
Naroèito æe moralni sunovrat Biljane Plav¹iæ biti stra¹no upozorenje
onima koji su i ovde u Beogradu krenuli njenim putem. Nju veæ sada
njeni mentori preziru, a sunarodnici proklinju. I ona nikom vi¹e nije
potrebna, èak ni sebi samoj. Tako uvek zavr¹ava nacionalni izdajnik,
po¹to je izdaja put bez povratka.
http://www.glas-javnosti.co.yu/
=== 4 ===
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Datum: 22. decembar 2002
ZIVADIN JOVANOVIC: KRIZA SE PRODUBLJUJE
Zavrsno izlaganje na Okruglom stolu BEOGRADSKOG FORUMA ZA SVET
RAVNOPRAVNIH na temu: "Ustavna povelja Srbije i Crne Gore"
"Medija Center" Beograd, 12 decembra 2002. godine
Zahvaljujem prof. dr Smilji Avramov na briljantnoj, istorijskoj
retrospektivi koja nas uvodi u ovo vreme i omogu?ava da bolje razumemo
danasnja dogadjanja i njihove posledice. Zahvaljujem takodje uva?enim
profesorima, nau?nicima i javnim li?nostima koji su u?inili veliki
napor i svojim izlaganjima dali izuzetan dorpinos osvetljavanju
sadr?ine Ustavne povelje i opasnosti od produbljivanja dr?avne i
drustvene krize. Dozvolite mi da u zavrsnici ovog okruglog stola
iznesem samo nekoliko najkra?ih ocena koje proizilaze iz izlaganja
mojih prethodnika. Ustavna povelja i polazne osnove potpisane 24.
marta o.g. u Beogradu predstavljaju celinu. To nisu dokumenta o
o?uvanju, jos manje o izgradnji bilo kakve zajedni?ke dr?ave. To su
jedinstvena dokumenta koja ulaze u istoriju kao dokumenta o
ukidanju dr?ave Savezne Republike Jugoslavije. Pored toga, to su
documenta koja legalizuju i konsoliduju ostvareni nivo otcepljenja
Crne Gore od Srbije i koja svedo?e o izmestanju suvereniteta zemlje
izvan njenih granica. Posle ovih konstatacija name?e se pitanje - u
ime ?ega i u ?ijem interesu je to u?injeno?
Interpretacije zvani?nika, posebno onih koji su u?estvovali u
sastavljanju ovih dokumenata, su da je to u?iweno u ime realizma,
demokratizacije, modernizacije i evropeizacije. Ovde je izneto obilje
?injenica koje govore suprotno. One su sadr?ane u svim izlaganjima, a
posebno u referatima prof. Ratka Markovi?a, prof. Oskara Kova?a i
prof. Smilje Avramov. Naime, oni su jasno, ?iwenicama dokazali da ono
sto se desava na prostorima Savezne Republike Jugoslavije, sto se sada
nudi Ustavnom poveljom je u direktnom sukobu sa trendovima ?vrs?eg
povezivanja i integracije u Evropi. Evropska unija, organizacija sa 25
dr?ava ?lanica, priprema donosenje svog Ustava, a SRJ ukida svoj Ustav
i uredjenje najva?nijih odnosa reducira na - Ustavnu povelju. Mo?e li
se u ime realizma, evropske orijentacije i demokratije ukidati Ustav,
ukidati dr?ava, povladjivati separatizmu, i uz sve to, graditi -
slobodno, demokratsko drustvo?! To svakako nije u interesu
gradjana ove zemlje, niti srpskog naroda, niti je njih iko pitao - sta
im smeta - Jugoslavija ili separatizam? Od podela i drobljenja u toku
poslednje decenije srpski narod je velikim delom pretvoren u
nacionalne manjine i izbeglice, a njihov duhovni, materijalni razvoj
zaustavljen. Vreme ?e pokazati ?iji je interes pritom bio
odlu?uju?i, ?iji interes je ugradjen u Povelju kojom se ukida
Jugoslavija. Sa sigurnos?u se mo?e re?i - da je to suprotno interesima
gradjana i srpskog naroda i da ?e to ote?ati svaki, pre svega,
ekonomski i tehnoloski napredak. Zasto je Ustavna povelja takva kakva
je, zasto je u njoj toliko anahronizama, nelogi?nosti i
ugradjenih blokada? Odgovor na to pitanje nalazi se u autorima, onima
koji su odlu?ivali da se ukine Ustav, da se ukine Jugoslavija i
postupku koji je spre?io izra?avanje izvornih, vitalnih interesa
gradjana i srpskog naroda. Ustavnu povelju sastavljali su politi?ka,
partijska oligarhija Srbije i Crne Gore i predstavnici Evropske unije.
Ko je koliko doprineo svemu tome za ovu priliku nije najva?nije.
Medjutim, ostaje ?injenica za istoriju da oni koji su se pre dve
godine, pred narodom, zaklinjali na vernost Ustavu Savezne Republike
Jugoslavije, stavili su sada svoje potpise na dokumenta koja zna?e
ukidanje - i Ustava, i Jugoslavije, i svake zajedni?ke dr?ave Srbije i
Crne Gore. I druga - oni koji nose odgovornost za oru?anu agresiju
NATO-a protiv Jugoslavije 1999. godine, tri godine posle,
dobili su punomo?ja potpisana od najvisih predstavnika Jugoslavije,
Srbije i Crne Gore da budu arbitri u svim ns{im unutrasnjim stvarima.
I to - na neodredjeno vreme. Resenja u Ustavnoj povelji nisu resenja,
ve? legalizovanje mehanizma za trajanje krize. U koncipiranju tog
mehanizma nisu u?estvovale demokratske institucije politi?kog sistema,
ni javnost ni nauka. U toku poslednje dve godine bilo je mnogo
formalnih inicijativa da se o pitanju budu?nosti SRJ, a u tom
kontekstu, i o mogu?nosti izrade novog Ustava, raspravlja u Saveznoj
skupstini, u parlamentima jedne i druge repbulike. Vlada se zvani?no
saglasavala sa takvim inicijativama. Na ?alost, one nikada nisu
realizovane. Jedino objasnjenje za tu odbojnost mo?e se na?i - da to
nije odgovaralo politi?koj oligarhiji, niti stranim faktorima koji
ina?e, insistiraju na izgradnji demokratskih institucija i
demokratiji. Sada su institucije politi?kog sistema, pre svega,
Savezna skup{tina i skupstine republika ?lanica, stavljene pred svrsen
?in: da aminuju ono sto su politi?ka oligarhija i njeni strani mentori
odlu?ili. Isto va?i i za gradjane. Bar za sad. Sta su mogu?e
posledice, koje su perspektive posle ovakve Ustavne povelje? Prva je -
da se njome priznaje i konsoliduje separatizam. Povelja tesko mo?e
zaustaviti separatizam, jer je ona sama dosla na krilima separatizma i
bar pre?utnoj, ako ne i aktivnoj, podrsci iz inostranstva. Jednak
trogodisnji prelazni period za novo preispitivanje odnosa Srbije i
Crne Gore, na jednoj, i za politi?ko resenje na Kosovu i Metohiji, na
drugoj strani, ni u kom slu?aju, nije puka koincidencija. Ti
rokovi, ako nista drugo, utvrdjeni su u istim centrima mo?i i u
okvirima iste strategije. Druga je posledica - nastavljanje i
produbljivanje nestabilnosti preko ugradjenih blokada u privredi,
unutrasnjoj i spoljnoj politici. Tre?a - svadje kako u okvirima Srbije
i Crne Gore, tako, naro?ito, izmedju njih i sirenje prostora za
presudjivanje stranih faktora. I ?etvrta - usporavanje ekonomskog i
drustvenog razvoja, dalji rast socijalnih i ekonomskih problema.
Koliko pri takvim perspektivama ostaje prostora za demokratiju, a
koliko se novog prostora stvara za autokratiju i diktaturu, nije tesko
odgonetnuti.
=== 5 ===
VISNJICA / CILIEGINA
Offerti 750.000 Euro d'ingaggio, per un anno e mezzo, a Lothar
Matthäus: deve diventare allenatore del Partizan.
La cifra corrisponde a 240 stipendi per un cittadino medio.
Nel frattempo, in Serbia le statistiche dicono che il 30 per cento
della popolazione vive sotto o appena al di sopra della soglia di
poverta'.
MATTHÄUS SOLL 240 SERBISCHE MONATSLÖHNE ERHALTEN
BELGRAD. Der mögliche neue Trainer des
Belgrader Traditionsfußballvereins
Partizan Lothar Matthäus soll bei
seiner Verpflichtung für eineinhalb
Jahre 750.000 Euro erhalten. Dies
entspricht einem Monatsgehalt in
240-facher Höhe des serbischen
Durchschnittslohns. BK-TV
Balkan-Telegramm, 21./22.Dezember 2002 - http://www.amselfeld.com
SOME 800,000 PEOPLE IN SERBIA LIVE IN POVERTY,
20 PERCENT ON VERGE OF
POVERTY
Belgrade, Dec. 18 (Beta) - According
to the results of a government poll
published on Dec. 18, around 800,000
people in Serbia or 10 percent of the
population live in poverty, while 20
percent are slightly above the poverty
line. The poverty line was
established on the basis of the consumer
basket that amounts to 4,890 dinars or
EUR80 per month, said
representatives of the government
expert team at the Serbian Poverty
Profile conference in Belgrade.
The average expenses of the
poor in Serbia amount to 3,539 dinars
per month, which means that these
people need 950 dinars more to satisfy
their basic needs. The richest 10
percent of the citizens spend seven
times more than the poorest class.
Those most affected by poverty are
uneducated and unemployed people, people
over 65, seven to 14 year old children
and people living in rural areas.
People least likely to suffer
financial hardship are the highly educated,
people with jobs, and those who live
in Belgrade and Vojvodina.
The poll was commissioned by
the World Bank and conducted by
the Strategic Marketing agency.
Opening the conference on
poverty, Serbian Premier Zoran Djindjic
said that the results of the poll
represent "the working material" for
drafting the final version of the
strategy for reducing poverty, which
will be implemented during the next few
years. [SIC]