[ Un intervento del NPKJ sulla legge, recentemente approvata dalle
destre al potere in Serbia con la sola opposizione del Partito
Socialista e di pochi altri, che equipara i reduci cetnici ai
partigiani. Sulla questione vedi anche:
Serbia 2004: i cetnici al potere
JUGOINFO Mer 22 Dic 2004 23:07:32
http://groups.yahoo.com/group/crj-mailinglist/messages ]
http://komunist.free.fr/arhiva/jan2005/nkpj.html
Arhiva : : Januar 2005.
Nagrada za izdaju
Saopštenje NKPJ povodom usvajanja zakona u Skupštini Srbije o
izjednačavanju prava četnika i partizana u II. svetskom ratu.
Usvajanje zakona u Skupštini Srbije o izjednačavanju prava četnika i
partizana u II. svetskom ratu je apsurdan, antiistorijski i sraman čin
kojim se odobrava, izdaja dražićevaca.
Postoje stotine neoborivih dokaza iz jugoslovenskih, sovjetskih,
američkih, britanskih i nemačkih izvora o saradnji četnika sa
hitlerovskim i italijanskim okupatorom, sa kvislinškim bandama Nedića i
Ljotića.
Postoje na hiljade potvrđenih dokaza o stravičnim i grozomornim
masovnim i pojedinačnim zločinima četnika protiv golorukog naroda,
patriota, partizana i njihovih simpatizera.
Sačuvani su dokumenti o sastancima, sporazumima i zajedničkim akcijama
protiv partizana, o pomoći u oružju, municiji, odeći, obući i hrani, o
finansiranju četničkog pokreta od strane Nemaca, Italijana, nedićevaca
i Ijotićevaca.
Još po sporazumu iz avgusta 1941. godine, Nemci kompletno snabdevaju i
plaćaju 72 četnička oficira i 7.963 redova četničkog vojvode Koste
Pećanca i 3 hiljade pripadnika formacije pod direktnom komandom Draže
Mihailovića.
Predstavnici D. Mihailovića i komandanti njegovih korpusa, štabova i
drugih jedinica: Predrag Raković, Nikola Kalabić, Pavle Đurišić, Bajo
Stanišić, Blažo Đukanović, Dragoslav Račić, Neško Nedić, Momčilo Đujić,
Gojko Borota, Lukačević, Raković, Ocokoljić, Jevđević i na desetine
drugih pregovaraju, postižu i potpisuju sporazume sa okupatorom u selu
Divcu, Čačku, Požegi, Toplici, Istočnoj Srbiji, Dalmaciji, Topoli,
Sarajevu, Podgorici, Lici i u drugim mestima i krajevima o međusobnom
nenapadanju, o pomoći četnicima, i o zajedničkoj borbi protiv partizana.
U okupiranoj zoni u Dalmaciji četnici formiraju antikomunističku
policiju, čiji su instruktori italijanski oficiri.
Za saradnju sa Vermahtom u borbi protiv NOB-a Hitler odlikuje Gvozdenim
krstom četničkog vojvodu Pavla Đurišića.
Četnička kama i najsvirepiji zločini, posebno "crnih trojki", protiv
antifašista usmrtile su na desetine hiljada patriota. Mnogi zarobljeni
partizani isporučivani su Nedićevim kvislinzima ili direktno okupatoru.
Britanska vlada zatražila je u januaru 1943. godine od jugoslovenske
izbegličke vlade u Londonu da četnici D. Mihailovića prekinu saradnju
sa okupatorom i obustave borbu protiv NOB-a i POJ-a. Ali četnici su do
kraja rata kolaborirali sa fašistima i kvislinzima. U Topoli su se 11.
avgusta 1944. godine sastali četnički prvaci major Dragoslav Račić i
kapetani Neško Nedić i Nikola Kalabić sa predstavnikom nemačke komande
za Jugoistok Princom fon Vredeom, uz posredništvo Milana Nedića.
Dogovorili su se o detaljima zajedničke borbe protiv
Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije.
Dvanaestog septembra 1944. godine kralj Petar II. preko Radio Londona
pozvao je četnike da "pristupe Narodnooslobodilačkoj borbi pod maršalom
Titom". Pod pritiskom saveznika, koji su raspolagali mnogobrojnim
dokazima o saradnji četnika sa okupatorom, Kralj Petar II. u toj poruci
kaže: "Svi oni koji se oslanjaju na neprijatelja protiv interesa svog
vlastitog naroda i njegove budućnosti, i koji se ne bi odazvali ovom
pozivu, neće uspeti da se oslobode izdajničkog žiga ni pred narodom ni
pred istorijom." Petar II. dalje odlučno osuđuje "pokušaje da se
opravda saradnja sa neprijateljem i izazove razdor unutar naroda u
najtežim časovima njegove istorije."
Tu i tamo bilo je pojedinaca i pojedinih manjih četničkih formacija
koji su se na sopstvenu inicijativu suprostavljali okupatoru i
kvislinzima, ali takvi postupci su bili u suprotnosti sa politikom i
kolaboracijom rukovodstva četničkog pokreta na čelu sa Dražom
Mihailovićem.
Ni na jednoj konferenciji savezničkih zemalja - SSSR, SAD, Engleska -
održanim u Teheranu, Moskvi, na Jalti, četnici se ne pominju kao
antifašistička snaga. Istovremeno, na svim savezničkim konferencijama
donošene su odluke o saradnji i pružanju pomoći Narodnooslobodilačkoj
borbi, kao jedinoj antifašističkoj snazi u Jugoslaviji.
Istorija će strpati u sramnu grobnicu prošlosti odluku Skupštine Srbije
kojom se izdaja pretvara u antifašizam i nagrađuje.
Sekretarijat NKPJ
destre al potere in Serbia con la sola opposizione del Partito
Socialista e di pochi altri, che equipara i reduci cetnici ai
partigiani. Sulla questione vedi anche:
Serbia 2004: i cetnici al potere
JUGOINFO Mer 22 Dic 2004 23:07:32
http://groups.yahoo.com/group/crj-mailinglist/messages ]
http://komunist.free.fr/arhiva/jan2005/nkpj.html
Arhiva : : Januar 2005.
Nagrada za izdaju
Saopštenje NKPJ povodom usvajanja zakona u Skupštini Srbije o
izjednačavanju prava četnika i partizana u II. svetskom ratu.
Usvajanje zakona u Skupštini Srbije o izjednačavanju prava četnika i
partizana u II. svetskom ratu je apsurdan, antiistorijski i sraman čin
kojim se odobrava, izdaja dražićevaca.
Postoje stotine neoborivih dokaza iz jugoslovenskih, sovjetskih,
američkih, britanskih i nemačkih izvora o saradnji četnika sa
hitlerovskim i italijanskim okupatorom, sa kvislinškim bandama Nedića i
Ljotića.
Postoje na hiljade potvrđenih dokaza o stravičnim i grozomornim
masovnim i pojedinačnim zločinima četnika protiv golorukog naroda,
patriota, partizana i njihovih simpatizera.
Sačuvani su dokumenti o sastancima, sporazumima i zajedničkim akcijama
protiv partizana, o pomoći u oružju, municiji, odeći, obući i hrani, o
finansiranju četničkog pokreta od strane Nemaca, Italijana, nedićevaca
i Ijotićevaca.
Još po sporazumu iz avgusta 1941. godine, Nemci kompletno snabdevaju i
plaćaju 72 četnička oficira i 7.963 redova četničkog vojvode Koste
Pećanca i 3 hiljade pripadnika formacije pod direktnom komandom Draže
Mihailovića.
Predstavnici D. Mihailovića i komandanti njegovih korpusa, štabova i
drugih jedinica: Predrag Raković, Nikola Kalabić, Pavle Đurišić, Bajo
Stanišić, Blažo Đukanović, Dragoslav Račić, Neško Nedić, Momčilo Đujić,
Gojko Borota, Lukačević, Raković, Ocokoljić, Jevđević i na desetine
drugih pregovaraju, postižu i potpisuju sporazume sa okupatorom u selu
Divcu, Čačku, Požegi, Toplici, Istočnoj Srbiji, Dalmaciji, Topoli,
Sarajevu, Podgorici, Lici i u drugim mestima i krajevima o međusobnom
nenapadanju, o pomoći četnicima, i o zajedničkoj borbi protiv partizana.
U okupiranoj zoni u Dalmaciji četnici formiraju antikomunističku
policiju, čiji su instruktori italijanski oficiri.
Za saradnju sa Vermahtom u borbi protiv NOB-a Hitler odlikuje Gvozdenim
krstom četničkog vojvodu Pavla Đurišića.
Četnička kama i najsvirepiji zločini, posebno "crnih trojki", protiv
antifašista usmrtile su na desetine hiljada patriota. Mnogi zarobljeni
partizani isporučivani su Nedićevim kvislinzima ili direktno okupatoru.
Britanska vlada zatražila je u januaru 1943. godine od jugoslovenske
izbegličke vlade u Londonu da četnici D. Mihailovića prekinu saradnju
sa okupatorom i obustave borbu protiv NOB-a i POJ-a. Ali četnici su do
kraja rata kolaborirali sa fašistima i kvislinzima. U Topoli su se 11.
avgusta 1944. godine sastali četnički prvaci major Dragoslav Račić i
kapetani Neško Nedić i Nikola Kalabić sa predstavnikom nemačke komande
za Jugoistok Princom fon Vredeom, uz posredništvo Milana Nedića.
Dogovorili su se o detaljima zajedničke borbe protiv
Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije.
Dvanaestog septembra 1944. godine kralj Petar II. preko Radio Londona
pozvao je četnike da "pristupe Narodnooslobodilačkoj borbi pod maršalom
Titom". Pod pritiskom saveznika, koji su raspolagali mnogobrojnim
dokazima o saradnji četnika sa okupatorom, Kralj Petar II. u toj poruci
kaže: "Svi oni koji se oslanjaju na neprijatelja protiv interesa svog
vlastitog naroda i njegove budućnosti, i koji se ne bi odazvali ovom
pozivu, neće uspeti da se oslobode izdajničkog žiga ni pred narodom ni
pred istorijom." Petar II. dalje odlučno osuđuje "pokušaje da se
opravda saradnja sa neprijateljem i izazove razdor unutar naroda u
najtežim časovima njegove istorije."
Tu i tamo bilo je pojedinaca i pojedinih manjih četničkih formacija
koji su se na sopstvenu inicijativu suprostavljali okupatoru i
kvislinzima, ali takvi postupci su bili u suprotnosti sa politikom i
kolaboracijom rukovodstva četničkog pokreta na čelu sa Dražom
Mihailovićem.
Ni na jednoj konferenciji savezničkih zemalja - SSSR, SAD, Engleska -
održanim u Teheranu, Moskvi, na Jalti, četnici se ne pominju kao
antifašistička snaga. Istovremeno, na svim savezničkim konferencijama
donošene su odluke o saradnji i pružanju pomoći Narodnooslobodilačkoj
borbi, kao jedinoj antifašističkoj snazi u Jugoslaviji.
Istorija će strpati u sramnu grobnicu prošlosti odluku Skupštine Srbije
kojom se izdaja pretvara u antifašizam i nagrađuje.
Sekretarijat NKPJ