Serbian transition accomplished !

Plenitude of misery for all, wellbeing for few

The amount of poverty in Serbia is proven by more than 300.000

Children suffering the inhumane condition of poverty.

The most poverty-stricken are children from Southeast and West of our country. These data are taken from the UNICEF study „The State of Children in Serbia 2006 – Poverty and social exlusion“ published in February 2007. Of course, Unicef is elaborating them in order to help the administration of Serbia abide to the EU documents signed in the aftermath of „democratic changes in 2000“

It is notorious that in October 2000 Serbia was deprived of its sovereignity and its independence as a result of a counterrevolution carried out by the imperialists. Nevertheless, Unicef researchers consider poverty in Serbia in a quite metaphysical way. For this reason only data given in the study can be of interest, if any.

„In Serbia more than 155.000 children are poor. An additional 155 thousand children are at risk of falling below the poverty line“.

„Malnutrition and stunting is more present in the poorest 20% of the population than in the general population; only 9% of the poor children attend pre-school institutions; 6% of children living under the poverty line do not go to primary school and more often drop out primary  schools; less than two thirds attend secondary schools. As much as 19% of poor girls marry before they are 18.“

Furthermore, in its pleading for the rights of poor children, Unicef provides Serbia with tools to conform to acceptable standards of poverty: „Data on targeting show that almost half of the poor children do not recieve the child allowance and 19% of the richest families (sic) receive this entitlement. It is evident that the system needs to be improved in order to include the poor and discontinue the transfer of funds to children from better-off families“

„The infant mortality rate of children in Serbia is 9,1% and 10,4% for  children under 5 years.“ The reasons are malnutrition and absence of free and adeguate medical care, but Unicef won't tell you that much. It seems from the Unicef report that the children in Serbia are poor when their parents pretend to earn their living working for a salary:

„The significance of employment for the poorest is confirmed by the fact  that getting or loosing a job was the crucial factor for the changed  status of a certain households in 2003, i. e. for pushing their consumption below or above the poverty line.“

„Over one half of the households with children (56,2%) claim that they are poor, assessing their financial situation as bad or very bad. Just like the total population, following the democratic (sic) changes in 2000, households with children had expectations that were unrealistically high. In reality, the increase in living standards was small, and still far from being able to cover all the needs that could  be coverd during the 1970s and 1980s. Insecurity is a fact of life“

"Glasnik SKOJ-a" se ponovo pojavljuje posle duže pauze. Nismo promenili ni dlaku, ni ćud, ni svoje principe i ideale. Postali smo bolji - uvek noviji i progresivni. Nosioci borbe za socijalnu pravdu, integralne slobode i istinu.

Mogu postojati razna mišljenja i razne verzije – ali istina je samo jedna. А istina je da nema socijalne pravde i sveobuhvatne slobode bez autentičnog socijalizma, utemeljenog na učenju marksizma – lenjinizma. To je naš princip, naše "vjeruju" naš put u neizbežan trijumf ideologije koja je u službi objektivnih interesa ogromne većine čovečanstva – svih onih koji žive od svog rada.

Boreći se za istinu, njihove interese i poruke izražavaće verno "Glasnik SKOJ-a".

Osnivač i izdavač:

Savez komunističke omladine Jugoslavije

Glavni i odgovorni urednik:

Predrag Jeremić

Redakcija:

Predrag Jeremić, Marijan Kubik, Igor Petrović, Vladimir Davidović, Аna Šumenković, Miloš Ilić, Jelena Petrović, Valentina Kitanović, Igor Drapšin

VALENTINA KITANOVIĆ : MLADOST NAŠE PLANETE

Najmasovniju omladinsku organizaciju na svetu čine komunisti. SKOJ je njen aktivan deo.

Sve komunističke i progresivne organizacije u svetu imaju svoj podmladak. Još u oktobru 1918. godine u Rusiji je osnovan Ruski komunistički savez omladine, koji je preimenovan 1926. godine u Svesavezni lenjinski komunistički savez omladine - KOMSOMOL. Posle osnivanja u Moskvi marta 1919. godine Treće komunističke internacionale (KOMINTERNE), došlo se na ideju da se obrazuje i omladinska internacionala.

U aprilu 1919. godine počela je priprema, uz neposredno učešće V. I. Lenjina, za stvaranje međunarodne komunističke omladinske organizacije. Osnivački kongres Komunističke omladinske internacionale (KOI) održan je u ilegali 20. novembra 1919. godine u Berlinu.

Kongres je prihvatio političku platformu Treće internacionale i u KOI primio sve one omladinske organizacije u svetu koje su na liniji Kominterne, a to je bila linija marksističko – lenjinističke orjentacije. Potom su, gotovo u svim državama na planeti, osnovane omladinske organizacije koje su uključene u KOI.

SKOJ

Po preporuci KOI, u Zagrebu je 10. oktobra 1919. godine održana Konferencija ujedinjenja svih levih jugoslovenskih omladinskih organizacija, uz učešće 50 delegata. Izabran je privremeni Centralni odbor na čelu sa Radomirom Stojilovićem. Prvi kongres Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) održan je u Beogradu od 10. - 14. juna 1920. godine. Tada je doneta odluka o stupanju SKOJ-a u KOI.

SKOJ je, zajedno sa Komunističkom partijom, započeo intezivnu komunističku propagandu, uz organizovanje masovni manifestacija, demonstracija, štrajkova i drugih oblika klasne borbe.

Zaplašena velikim uspehom Komunističke partije na skupštinskim i opštinskim izborima, buržoazija je zavela brutalan teror i bezakonje i, takozvanom Obzanonm u noći između 20.-30. decembra 1920. godine zabranila Komunističku partiju i SKOJ. Uhapšen je veliki broj rukovodilaca i članova ovih organizacija, pa su one bile prisiljene da pređu u ilegalu.

SKOJ i Kompartija nastavile su ilegalnu borbu, ali su koristile i razne oblike legalne borbe preko mnogih levih partija. SKOJ je formirao Àkcioni odbor na čelu sa Dragoljubom Milovanovićem, doneo je privremeni statut i upustva za ilegalni rad. Izdavani su i brojni ilegalni listovi: „Mlada garda“, „Mladi boljševik“, „Proleterska omladina“ i drugi. Propagirani su uspesi SSSR-a.

Uvođenje Šestojanuarske diktature 1929. godine (kada je kralj Àleksandar zabranio rad svih političkih partija) najteže se odrazilo na komuniste i skojevce. SKOJ je u to vreme imao 3000 članova. Skojevci su progonjeni, hapšeni i ubijani. Između ostalih, ubijeno je i sedam sekretara SKOJ-a: Paja Marganović, Mijo Oreški, Janko Mišić, Josip Debeljak, Josip Kolumbo, Pero Popović i Zlatko Šnajder.

SKOJ je 1935. godine u širokim razmerama počeo da sprovodi odluke VII kongresa Kominterne i VI kongresa KOI o stvaranju masovnih antifašističkih omladinskih organizacija na platformi borbe protiv fašizma, a za demokratiju, napredak i mir.

Početkom 1938. godine za sekretara SKOJ-a izabran je Ivo Lola Ribar. Na njegovu inicijativu osnovani su omladinski listovi „Mladost“, „Put u život“ i drugi. Formirani su ilegalni skojevski aktivi u fabrikama, školama, na selu i na univerzitetu. Pokreće se i list „Student“.

Posle fašističke okupacije Jugoslavije u aprilu 1941. godine preko 10 hiljada skojevaca bačeno je u zatvore i logore.

Omladina, a posebno SKOJ, bila je najbrojniji deo Narodnooslobodilačke borbe. Već 1941. godine u partizane je otišlo oko 15000 skojevaca. U NOV I POJ 75% učesnika činila je omladina, a njen avangardni deo predstavljao je SKOJ. Oko 70% svih poginulih u II svetskom ratu bili su omladinci, od kojih je više od 100 hiljada bilo skojevaca. Junački je poginuo 1943. godine i sekretar SKOJ-a Ivo Lola Ribar.

Posle oslobođenja SKOJ je bio u prvim redovima u obnovi naše otaŸbine. Nažalost, početak odstupanja KP Jugoslavije od linije marksizma – lenjinizma i sukoba sa Svetskim komunističkim pokretom učinili su da SKOJ bude ukinut u decembru 1948. godine.

SVETSKA FEDERACIJA DEMOKRATSKE OMLADINE

SKOJ je obnovljen na Skupštini u oktobru 1992. godine u Beogradu, kao podmladak Nove komunističke partije Jugoslavije. Po Statutu SKOJ-a i po Statutu NKPJ, svi članovi NKPJ uzrasta do 30 godina automatski su i članovi SKOJ-a.

Na osnovu partijskih pristupnica vidi se da danas skojevci predstavljaju oko 30% članstva NKPJ, mada je značajan deo njih nedovoljno aktivan. Skojevske organizacije postoje svuda gde deliju partijske organizacije, odnosno one deluju u svim republikama bivše SFRJ.

SKOJ je jedina omladinska organizacija sa prostora bivše SFRJ koja je članica Svetske federacije demokratske omladine (odnosno komunističke omladine). Delegacija SKOJ-a učestvuje na svim festivalima koje organizuje SFDO, kao i na evropskim omladinskim festivalima u Àtini, koje svakog septembra organizuje KNE – Grčka komunistička omladina.

Svetski festivali su po broju učesnika veći od Olimpijskih igara i imaju politički, kulturni, sportski, informativni i zabavni program. Održavaju se svake četvrte godine. Delegacije SKOJ-a su do sada učestvovale na svim festivalima u Àtini, zatim Havani, Àlžiru i Venecueli. Naredni festival je u Minsku.

Svetska federacija demokratske omladine osnovana je oktobra 1945. godine u Londonu, uz učešće 600 delegata iz 63 države sveta. Sedište SFDO je u Budimpešti, a njene evropske sekcije u Lisabonu. U avgustu ove godine kongres SFDO biće održan u Venecueli i na njemu će učestvovati Prvi sekretar SKOJ-a Predrag Jeremić i sekretar za Međunarodne veze Marijan Kubik.

Veliki doprinos u radu SFDO dao je sovjetski KOMSOMOL, koji se posle privremenog nestanka SSSR-a transformisao u podmlatke komunističkih partija, nastalim u bivšim sovjetskim republikama. Danas izuzetan doprinos radu SFDO daju komunističke omladine Grčke, Portugala, Indije, Češke, Brazila, Vijetnama, Kube, Venecuele, Sirije, Àlžira, Kine i drugih zemalja.

SFDO će početkom novembra 2007. godine obeležiti u Minsku, Moskvi i Lenjingradu devedesetogodišnjicu Velike oktobarske socijalističke revolucije i na tim manifestacijama učestvovaće i delegacija SKOJ-a. Samo u poslednjih godinu dana SKOJ je, zajedno sa NKPJ, organizovao više od 40 manifestacija – svečanih akademija, priredbi, večeri solidarnosti sa drugim državama i bratskim partijama, mitinge, demonstracije, itd.

SKOJ je bio domaćin mnogim delegacijama komunističke omladine iz Rusije, Grčke, Belgije, Italije, Češke, Àustrije, Vijetnama, Bugarske, Poljske, Nemačke, itd.

SKOJ prima mnogobrojne omladinske publikacije iz celog sveta. Članovi SKOJ-a su studenti, đaci, radnici, poljoprivrednici, stručnjaci raznih profila, starosti do 30 godina. 

Iz dana u dan SKOJ je sve masovniji. On jača idejno i organizaciono i služi kao uzor mlađoj generaciji naše otadžbine.

PREDRАG JEREMIĆ : KAKO ŽIVE NАJMLАĐI

Da je naša zemlja postala bogata siromaštvom govori i to da preko 300.000 dece živi u uslovima nedostojnog života. Najviše dece koja živi u siromaštvu je iz jugoistočne i zapadne Srbije. Ovo su podaci studije “Stanje dece u Srbiji 2006. godine – siromaštvo i socijalna isključenost“. Ova godina biće mnogo gora!

Аn Lis Svenson, direktor Kancalarije Unicefa za Srbiju, Crnu Goru i Hrvatsku, rekla je da preko 155.000 dece u Srbiji živi u porodicama koje dnevno troše 2,4 dolara, a preko 155.000 dece živi ispod te linije siromaštva.

Deca koja žive u takvim uslovima, zbog neuhranjenosti, bolesti i gladi zaostaju u razvoju.

Svega 9% dece koja žive u najsiromašnijim porodicama pohađa predškolske ustanove, oni češće odustaju od osnovnog obrazovanja, a skoro dve trećine njih uopšte ne ide u srednju školu. Svaka peta devojčica koja odraste u siromaštvu udaje se pre navršene 18. godine, a neuhranjenost i zaostajanje u rastu zabeležena je kod petine najsiromašnije dece.Istraživanje još pokazuje da ova deca nisu adekvatno uključena u zdravstveni i obrazovni sistem i da su izložena socijalnoj izolaciji, a roditelji te dece prepušteni su sami sebi jer nemju adekvatnu pomoć države.Ova studija pokazuje još da deca koja žive u ustanovama pokazuju znake usporenog razvoja, neurološke poremećaje i probleme u emocijalnom vezivanju, a odsustvo porodične brige povećava šanse za asocijalno ponašanje i delikvenciju.

SEDNICA SVESLOVENSKOG KOMITETA U SÀLI NKPJ

U Beogradu je od 16. do 17. juna 2007. godine održana Konferencija Međunarodnog slovenskog komiteta koji sačinjavaju predstavnici nacionalnih slovenskih komiteta: Rusije, Ukrajine, Belorusije, Poljske, Češke, Slovačke, Bugarske, Srbije i drugih bivših jugoslovenskih republika.

Među prisutnim delegatima bili su brojni akademici, profesori, univerziteta, književnici, političari i parlamentarni poslanici. Skup je organizovao Srpski slovenski komitet u saradnji sa NKPJ. Gosti su položili vence na Spomenik neznanog junaka na Àvali i na Spomenik Sovjetskim ratnim veteranima, poginuli u avionskoj nesreći 19. oktobra 1964 god. Na konferenciji su, pored ostalog, usvojene rezolucije protiv instaliranja radarskih i raketnih sistema SÀD-a u Češkoj i Poljskoj i o Kosovu i Metohiji, kao neotuđivom delu Srbije.

Donosimo u celini rezolucju o Kosovu i Metohiji.

REZOLUCIJA O KOSOVU I METOHIJI

Kosovo i Metohija su neotuđivi deo Srbije i nedopustiv je svaki pokušaj da se na njima, nasilnim putem, stvori druga albanska država na Balkanu.

Taj pokušaj je u drastičnoj suprotnosti sa Poveljom Ujedinjenih nacija, sa Završnim aktom Helsinškog dogovora (1975.g.) o nepromenljivosti državnih granica u Evropi nasilnim putem, sa Rezolucijom Saveta bezbednosti 1244 i međunarodnim pravom.

Srbi na Kosmetu žive više od 1300 godina. Tamo je vekovima bio centar njihove srednjovekovne države. Na Kosmetu postoji 1300 srpskih istorijskih, kulturnih i religioznih spomenika, od kojih su mnogi pod zaštitom UNESKO-a. S' druge strane, na Kosmetu ne postoji ni jedan albanski kulturni, istorijski i religiozni spomenik stariji od 100 godina. Nekoliko relativno starijih muslimanskih religioznih objekata gradili su Turci i to mahom od materijala srušenih srpskih crkava.

Turci su osvojili Srbiju sredinom 15. veka. Prema njihovim veoma preciznim popisima stanovništva (zbog naplate poreza),na Kosmetu, sve do 16. veka, nema albanskih naselja. Ona se pojavljuju tek posle masovnog osmanlijskog proterivanja Srba, naročito na samom kraju 16. i u prvoj polovini 17. veka. I pored toga, Srbi su na Kosmetu činili većinu sve do Berlinskog kongresa 1878.g., kada je usledio nov talas proterivanja Srba i istovremeno naseljavanje Àlbanaca iz Àlbanije.

Samo u poslednjih 100 godina sa Kosmeta je proterano oko 600 hiljada Srba, što potvrđuju mnogobrojni dokumenti.

Posle zločinačke agresije NÀTO država na Jugoslaviju 1999. godine i okupacije, koja je potom usledila, sa Kosmeta je proterano oko 250 hiljada Srba, a na hiljade njih su pobili i oteli albanski teroristi. Taj teror se pod okriljem NÀTO soldateske nastavlja i do današnjeg dana uz, istovremeno, masovno doseljavanje stanovnika Àlbanije, koji su nasilnim putem uzurpirali i uzurpiraju imovinu proteranih Srba.

Kosovo i Metohija su vekovima bili, jesu i moraju ostati neotuđivi deo Srbije u kojoj ravnopravno, slobodno i prijateljski treba da žive Srbi, Àlbanci, Romi, Muslimani i Turci. 

Niko nema pravo da, pod bilo kakavim izgovorom otme Srbiji 15 procenata njene iskonske teritorije.

Kosmet je neotuđivi deo srpskog identiteta, istorije, duhovnosti i kulture. Sudbina Kosova i Metohije neodvojiva je od sudbine srpske, slovenske i evropske civilizacije.

I stoga se Kosmet ne sme nasilno iščupati iz srca Srbije.