(italiano / srpskohrvatski / english)
Aggiornamenti da ICDSM-Italia e SLOBODA
1. MILOSEVIC, CHIUSA FASE ACCUSE
2. Aldo Bernardini scrive al presidente del "tribunale" dell'Aia /
A LETTER TO ICTY PRESIDENT BY PROF. ALDO BERNARDINI
3. TEMATSKA SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA"
=== DA ICDSM ITALIA RICEVIAMO E DIFFONDIAMO ===
La Sezione Italiana dell'ICDSM ringrazia tutti quelli che hanno finora
contribuito alla campagna di finanziamento per la difesa di Milosevic.
La richiesta dell'ICDSM internazionale, tuttavia, e' che tali sforzi
vengano RADDOPPIATI nel prossimo futuro, poiche' le spese sono ingenti.
Non esistono altre fonti di finanziamento: la situazione a Belgrado e'
irrespirabile, i lavoratori ... non lavorano, chi ha i soldi per
mangiare li tiene stretti e non rischia certo la galera in attivita'
politiche o di solidarieta' a favore di Milosevic, che viene presentato
dai media laggiu' esattamente come da noi, cioe' come un dittatore
criminale e ferrovecchio. I nuovi ricchi votano i partiti
filo-occidentali e di destra e non appoggiano certo Milosevic. Per di
piu', alla campagna per Milosevic l'SPS e' sostanzialmente
ESTRANEO, poiche' la leadership parlamentare di quel partito ha
scelto una linea accomodante con Kostunica ed e' in rotta di
collisione con il gruppo organizzatosi attorno a SLOBODA
(sezione belgradese dell'ICDSM).
A tutti deve essere infine chiaro che non esiste alcun "tesoro
nascosto" di Milosevic e che il nostro impegno e' insostituibile ed
indispensabile.
Per contribuire dall'Italia:
Conto Corrente Postale numero 86557006
intestato ad Adolfo Amoroso, ROMA
causale: DIFESA MILOSEVIC
Per contatti:
ICDSM - Sezione Italiana
c/o GAMADI, Via L. Da Vinci 27
00043 Ciampino (Roma)
email: icdsm-italia@...
=== 1 ===
Da: ICDSM Italia
Data: Sab 28 Feb 2004 20:15:12 Europe/Rome
A: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Oggetto: [icdsm-italia] MILOSEVIC, CHIUSA FASE ACCUSE
MILOSEVIC: TPI; CHIUSA FASE ACCUSE, ORA PAROLA A SLOBO /ANSA
(ANSA) - L'AJA, 25 FEB - Basta ritardi, basta udienze sospese per i
problemi di salute dell'imputato: dopo due anni dall'inizio del
processo, Carla Dal Ponte ha oggi ufficialmente chiuso la fase delle
accuse contro l'ex presidente jugoslavo, Slobodan Milosevic. Il
procuratore generale del Tribunale penale internazionale sull'ex
Jugoslavia ha accettato di rinunciare a due udienze che aveva ancora
a disposizione pur di dare un colpo di acceleratore al processo.
''La procura vuole chiudere il proprio dossier'' nella fase attuale
in cui si trova il lavoro degli avvocati dell'accusa, aveva
commentato nel primo pomeriggio la portavoce del Tpi, Florence
Hartmann. E poco dopo i giudici del Tpi hanno fatto sapere di aver
accettato la decisione: in altre parole, la fase delle imputazioni si
e' chiusa e ora - nel giro di tre mesi - la parola dovrebbe passare a
Milosevic, che non ha voluto avvocati scegliendo di difendersi da
solo. INCOGNITE. E' indubbio pero' che il processo contro l'ex uomo
forte di Belgrado si trova in un momento delicato. Sul processo
pesa un'incognita per ora difficilmente risolvibile, viste le
dimissioni presentate a sorpresa qualche giorno fa da Richard May, il
giudice britannico che presiede la Corte e che lascera' l'incarico il
31 maggio prossimo per ragioni di salute. In una situazione del
genere - e cioe' con la partenza di uno dei giudici del tribunale -
Slobo avrebbe il diritto di chiedere che il procedimento riparta da
zero. La possibilita' che l'ex presidente Jugoslavo - 62 anni,
accusato dalla Corte di genocidio, crimini di guerra e contro
l'umanita' per i conflitti nei Balcani degli anni '90 - chieda un
nuovo processo e' pero' giudicata ''improbabile'' negli ambienti del
Tribunale. STRATEGIA DIFESA. L'avvio della difesa da parte di
Milosevic e' previsto per il 19 maggio prossimo, mentre la chiusura
del processo nel 2006, quattro anni dopo la prima udienza, celebrata
il 12 febbraio del 2002. Alla Corte dell'Aja gli occhi sono
quindi puntati su quella che sara' la strategia dell'ex presidente
jugoslavo, che potrebbe chiamare in propria difesa numerosi nomi
illustri, quali Bill Clinton e il segretario generale dell'Onu, Kofi
Annan. Di certo c'e' solo che oggi si e' chiusa una tappa chiave
di un processo ormai storico, quasi da guinness dei primati.
Quello in corso all'Aja e' infatti un procedimento giudiziario con un
imputato che e' un ex capo di Stato e che si difende da solo, in cui
una quindicina di udienze sono state rinviate per ragioni di salute
dell'accusato. In aula si sono d'altra parte ascoltate contro Slobo
quasi 300 testimonianze, alcune delle quali portate da politici di
spicco quali il generale a riposo Wesley Clark - ex comandante Nato
in Kosovo -, il capo dello stato croato Stipe Mesic, l'Alto
rappresentante in Bosnia, il britannico Paddy Ashdown. (ANSA).
RIG 25/02/2004 20:56
=== 2 ===
Da: ICDSM Italia
Data: Lun 1 Mar 2004 09:39:55 Europe/Rome
A: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Oggetto: [icdsm-italia] Prof. Aldo Bernardini writes to ICTY President
T. Meron
[ Una lettera di Aldo Bernardini, noto docente di diritto
internazionale, al presidente del "tribunale" dell'Aia... ]
Rome, 16 th February 2004
To: Mr. Theodor Meron, President,
ICTY, The Hague, The Netherlands
Fax 00 3170 512 8637
Cc: H.E. Kofi Annan,
Secretary General,
UN, New York, USA
Fax 00 1212 963 4475
STATEMENT BY PROF. ALDO BERNARDINI
International Law, University of Teramo (Italy)
Since June 2001 President Slobodan Milosevic is a political prisoner in
Scheveningen. His transfer from the Belgrade jail has been tantamount
to a kidnapping without the legal guarantees which are usual in cases
of extradition (that was in any case forbidden by Serbian and Yugoslav
Constitutions, as confirmed by Federal Constitutional Court). Money has
been paid, or rather promised, to a quisling regime. An unprecedented
treatment for a former Head of State, illegitimately indicted when he
was in office (see International Court of Justice – Case concerning the
arrest warrant of 11 April 2000 – Democratic Republic of the Congo v.
Belgium , 14 February 2002), whose only fault had been in the past his
effort to avoid Yugoslavia being blotted out by Western diplomatic
trickeries and by ethnicist secessions and later to keep together so
much as possible of former Yugoslavia. The 1992 Constitution of the
Federation of Yugoslavia bears witness to this in the articles,
strongly advocated by President Milosevic against nationalistic trends,
by which Yugoslav citizenship and equality of rights were founded on
residence instead of ethnical grounds such as in the Constitutions of
other former Yugoslav Republics.
According to the Prosecution in the Hague trial, President Milosevic,
the father of such a Constitution, could – or rather, should – be the
man guilty of genocide and other crimes against mankind. After almost
three years it is clear to every unbiased person that nothing has been
proved. There is no evidence that such horrible crimes were committed
or, when committed, that President Milosevic was in any way involved
therein. The strenuous attitude of Slobodan Milosevic has been
successful in countering and rebutting all charges by Prosecution and
allegations by so-called witnesses. So much so that now it is
absolutely obvious that a political trial is going on in the Hague and
that therefore Milosevic must be declared guilty in order to acquit
NATO aggressors, whose crimes the illegal Hague Tribunal has refused
even only to skim over. This has been from the very beginning the real
task of a Tribunal which Security Council had no power to legitimately
constitute and whose financing and means of action testify to which
interests it is subservient.
But this Tribunal is passed off as being an organ, a subsidiary organ,
of United Nations. It is therefore strictly bound by all U.N. rules and
principles particularly on human rights, even by such rules that are
not binding on Member States, for ex. by General Assembly resolutions.
Generally recognised procedural rights and human rights of President
Milosevic have been violated from the very beginning. An impressive
list of such violations has been submitted by Sloboda Association of
Belgrade and I wholly subscribe to it ( Measures taken only against
Slobodan Milosevic in the Scheveningen prison and at the Hague Tribunal
in contravention of their own rules, guarantees and rights ).
I underline in particular in the last time the decision to allot him
only three months for the preparation of his defence in comparison with
three or four years given to the Prosecution and, lastly, the order for
prolongation also in afternoon hours of the last hearings to end the
Prosecution case. These are shameful decisions which infringe upon the
health conditions of President Milosevic (his life is in real danger)
and his possibility to prepare his own defence: they exclude equality
of arms between Prosecution and defence and point out the political and
persecutory character of such a barbaric trial.
During the elections campaign in Serbia, President Milosevic has been
prevented from actively participate in it. In the light of the
presumption of innocence and the abnormal feature and lengthiness of
the trial, we must pose the question whether his political rights have
been violated. Serbian people by electing him have given a beating
answer.
Among the generally recognised procedural and human rights principles
which have been completely infringed upon, I mention, in the
International Covenant on Civil and Political Rights of 1966, article
9, par. 4 (“ Anyone who is deprived of his liberty by arrest or
detention shall be entitled to take proceedings before a court, in
order that that court may decide without delay on the lawfulness of his
detention and order his release if the detention is not lawful ”);
article 14, par. 2 (presumption of innocence); and article 25
(participation in the political life). We must not forget the Standard
Minimum Rules for the Treatment of Prisoners , approved by the Economic
and Social Council of the U.N. with res. 663 C (XXIV) of 31 July 1957
and 2076 (LXII) of 13 May 1977, particularly rule 37 (communications
and visits); the Basic Principles for the Treatment of Prisoners ,
adopted by U.N. General Assembly res. 45/111 of 14 December 1990, par.
5 (prisoners shall retain human rights and fundamental freedoms set out
in the international instruments); and the Body of Principles for the
Protection of All Persons under Any Form of Detention or Imprisonment ,
adopted by U.N. General Assembly res. 43/173 of 9 December 1988,
particularly principles 11 and 32 (review of continuance of detention
by a judicial authority), principles 15 and 19 (communication of
prisoners with the outside world and visits). It is clear that the
review of detention by a judicial authority refers to such an authority
which is independent of the Hague Tribunal; and it is also clear that
violations of rights depend also on the set of rules governing the
Hague Tribunal.
President Slobodan Milosevic must be immediately released.
The arbitrary trial must be stopped.
The illegitimate Hague Tribunal must be done away with.
Prof. Aldo Bernardini
=== 3 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Lun 1 Mar 2004 03:48:22 Europe/Rome
Oggetto: TEMATSKA SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA"
TEMATSKA SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA"
- KRAH HASKE OPTUZNICE
U Beogradu je 22. februara 2004. godine odrzana sednica Skupstine
Udruzenja "Sloboda" - Nacionalnog komiteta za oslobodjenje Predsednika
Slobodana Milosevica. Sednica je imala samo jednu tacku dnevnog reda:
KRAH HASKE OPTUZNICE PROTIV PREDSEDNIKA SLOBODANA MILOSEVICA.
Sednicom je predsedavao prof. dr Mirko Zurovac, predsednik Skupstine.
Uvodno izlaganje podneo je Bogoljub Bjelica, predsednik Upravnog
odbora.
U trocasovnoj raspravi ucestvovali su: akademik Mihajlo Markovic,
akademik Cedomir Popov, mr Momir Bulatovic, prof. dr Milos Aleksic,
Goran Trivan, dr Bogdan Jamedzija, mr Vladimir Krsljanin, prof. dr.
Oskar Kovac, Balsa Govedarica, Milorad Vucelic (k.g.), Branko Kitanovic
(k.g.), Dusan Cukic, mr Uros Suvakovic, dr Aleksandar Rastovic, Toma
Busetic, akademik Vladimir Jankovic i Aleksandar Misic.
Na predlog Upravnog odbora, Skupstina je jednoglasno usvojila
Zakljucke, zajedno sa izmenama i dopunama predlozenim u raspravi. Po
ovlascenju Skupstine, Upravni odbor je 24. februara usvojio redigovani
tekst Zakljucaka.
U nastavku dajemo redigovani tekst Zakljucaka Skupstine Udruzenja
"Sloboda", kojima se Udruzenje obraca domacim i medjunarodnim
institucijama i javnosti, kao i tekst uvodnog izlaganja predsednika
Upravnog odbora Bogoljuba Bjelice.
Skupstina Udruzenja "Sloboda" - Nacionalni komitet za oslobodjenje
Predsednika Slobodana Milosevica, na sednici odrzanoj dana 22. februara
2004. godine, usvojila je sledece
Z A K L J U C K E
1. Udruzenje "Sloboda" - Nacionalni komitet za oslobodjenje
Predsednika Slobodana Milosevica odaje najvece priznanje Predsedniku
Milosevicu na njegovom herojskom drzanju pred ilegalnim "tribunalom" u
Hagu i na doslednoj i principijelnoj borbi za istinu koju on tamo vodi,
braneci na najbolji nacin istinske interese nase zemlje i naroda.
Ocenjujemo da je u dosadasnjem, tuzilackom delu procesa optuznica Karle
del Ponte protiv Predsednika Slobodana Milosevica dozivela potpuni krah
i da nijedna tacka optuzbe nije dokazana. Naprotiv, dokazano je samo
suprotno - da je rec o politickoj optuznici, da je rec o ilegalnom sudu
NATO-alijanse koji pokusava da kroz sudjenje Predsedniku Milosevicu
osudi citav srpski narod za zlocine koji je sam NATO pocinio;
2. Isticuci cvrstu opredeljenost Predsednika Milosevica da se u Hagu
bori za istinu, a imajuci u vidu potrebne uslove za pripremu njegove
odbrane, kao i njegovo zdravstveno stanje, trazimo da "sudsko vece"
preinaci
svoju odluku i odmah pusti Predsednika Milosevica na slobodu, a
nastavak procesa zakaze za dve godine, kako bi se on, u istom vremenu
koje je bilo na raspolaganju i tzv. "tuzilastvu", pripremio za nastavak
procesa.
Zahtevamo od nasih vlasti da u tom smislu izdaju sve neophodne
garancije za boravak Predsednika Milosevica u nasoj zemlji, kao i da
podrze nas zahtev da "tribunal" omoguci Predsedniku Slobodanu
Milosevicu najmanje dve godine za pripremu za nastavak procesa.
Udruzenje "Sloboda" naglasava da bi odbijanje ovog naseg zahteva
znacilo prakticno onemogucavanje priprema za odbranu Predsednika
Slobodana Milosevica i nastavak drasticnog krsenja njegovih ljudskih
prava sto je, inace, postala praksa tzv. "tribunala" u Hagu;
3. Trazimo da se Predsedniku Slobodanu Milosevicu odmah omoguci
nesmetana komunikacija sa clanovima Udruzenja "Sloboda" koji aktivno
rade na njegovoj odbrani, sa njegovim drugovima i prijateljima i sa
svima koji ga iz citavog sveta podrzavaju i pomazu ucescem u pripremama
odbrane;
4. Najbolja odbrana Predsednika Milosevica u Hagu jeste podrska koju on
uziva u svom narodu i citavom slobodoljubivom svetu. Iz tog razloga
pozivamo sve gradjane nase zemlje, sve ljude kojima je stalo do istine i
pravde, sve one gradjane iz zemlje i inostranstva koji smatraju da mogu
da doprinesu pobedi istine i pravde za koju se Predsednik Milosevic
bori, da se prijave Udruzenju "Sloboda" kao potencijalni svedoci na
procesu u Hagu.
Zahvaljujemo se svima koji su i do sada aktivno pomagali odbranu
Predsednika Milosevica, saradjujuci sa nasim Udruzenjem i drugim
komitetima koji su formirani u stranim zemljama i na medjunarodnom
nivou, sa uverenjem da ce se ta saradnja i nastaviti.
Skupstina naglasava da otpor tzv. "haskom tribunalu" mora predstavljati
integrativni faktor okupljanja i ocuvanja dostojanstva srpskog naroda,
svih
onih koji su slobodari, demokrate i patriote.
5. Zahtevamo da se odmah prekine sa brutalnim politickim progonom
porodice Predsednika Milosevica.
Trazimo od nasih vlasti da se odmah prekinu svi montirani politicki
policijsko-sudski procesi koji se u zemlji vode protiv Predsednika
Milosevica, clanova njegove porodice i njegovih saradnika. Ti procesi
predstavljaju smisljen pritisak DOS-ovih vlasti na Predsednika
Milosevica, u zelji da se omete borba koja on vodi u Hagu, a sa ciljem
da se putem njegove diskreditacije pomognu nastojanja Karle del Ponte;
6. Uvereni da je rec o procesu od vitalnog interesa za sudbinu nase
zemlje i naroda, zahtevamo da novoformirana Vlada Republike Srbije
obezbedi odgovarajuca finansijska sredstva iz drzavnog budzeta za
potrebne odbrane Predsednika Slobodana Milosevica i drugih nasih
drzavljana koji se nalaze u Hagu, na isti nacin kao sto to cine i druge
bivse jugoslovenske republike ciji su gradjani zatoceni u Seveningenu.
Od nasih vlasti takodje zahtevamo da se Predsedniku Milosevicu i
njegovim saradnicima na raspolaganje stavi sva neophodna dokumentacija
za odbranu.
U Beogradu,
22. februara 2004. godine
SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA" - NACIONALNI KOMITET ZA OSLOBODJENJE
PREDSEDNIKA SLOBODANA MILOSEVICA
UVODNI REFERAT BOGOLJUBA BJELICE, PREDSEDNIKA UPRAVNOG ODBORA, NA
TEMATSKOJ SKUPSTINI UDRUZENJA «SLOBODA» ODRZANOJ 22. FEBRUARA 2004.
Postovani prijatelji,
Pre nepunih pet godina, podignuta je optuznica protiv Predsednika
Slobodana Milosevica u haskom tribunalu. Optuznica je podignuta usred
agresije na SRJ, u trenutku kada je celom svetu bilo jasno da je u
pitanju agresija, a ne «milosrdni andjeo» i kada je osuda medjunarodne
javnosti postala neizdrziva za alijansu. Glavni povod za agresiju, a
kasnije i za optuznicu, bilo je navodno streljanje civila u selu Racak.
Vec na samom pocetku sudjenja slucaj Racak je diskreditovan, a danas se
javno i zvanicno zna da se nikada nije ni dogodio i da je u pitanju
cista fabrikacija onih koji su optuznicu i pisali.
Posle Racka, omiljena tema tuzilaca i svih medija pod njihovim uticajem,
bile su stotine hiljada izbeglica koje su bezale od navodnog srpskog
terora.
Cinjenica da se sve zivo sto je moglo da se krece - sklanjalo zbog
neprekidnog bombardovanja Kosova, samo tuziocima je ostala nepoznata.
Da za egzodus optuze Srbe i Milosevica, nije im smetala ni cinjenica da
su te iste izbeglice, u cije ime oni ratuju, hapse i tuze -
bombardovali.
Slucaj Racak je u svetske medije i haski tribunal usao na velika vrata a
sada se iskrada na mala, kada je vise neupotrebljiv. Sada je
kompromitujuci i stetan za svoje kreatore pocev od terorista do
tuzilaca.
Ipak, krah optuzbe protiv Slobodana Milosevica u Hagu, nije sprecio
sponzore tribunala da i dalje ubedjuju svetsku javnost o navodnim
srpskim zlocinima.
U Rambujeu, od SRJ je zahtevano da prihvati okupaciju pod pretnjom
invazije.
Slobodan Milosevic je dobio potpunu podrsku naroda da to odbije i da ga
od invazije brani. U Hagu mu se danas sudi zato sto je Jugoslaviju
odbranio i sacuvao. U Beogradu, vlasti koje su instalirali oni koji su
Jugoslaviju i bombardovali, objasnjavale su gradjanima da je izgubio
Kosovo, to isto Kosovo koje su oni zvanicno i javno odvojili od Srbije.
Objasnjavali su da je on kriv za bombardovanje, a da su im jucerasnji
agresori danasnji prijatelji.
Sudjenje Slobodanu Milosevicu nije sudjenje njemu, to je sudjenje celom
srpskom narodu.
U Hagu se vec dve godine Srbi optuzuju za genocid, za Srebrenice i
Markale, za Rackove. U Beogradu se za potrebe tog suda otkopavaju
hladnjace. Beogradu se savetuje da odustane od tuzbe protiv svojih
agresora da bi inverzija zrtve u agresora bila kompletna. Iz Beograda
se salju Bakaliji, Karleuse i slicni, da zajedno sa predstavnicima
tuzilastva i agresorima dokazu da su Srbi koji nikad u svojoj istoriji
nisu bili agresori, genocidom sirili svoju teritoriju i etnicki je
cistili. Zahvaljujuci delu zapadne propagande i tribunalu, danas se po
svetu pisu knjige i snima sve i svasta o srpskim teroristima, ubicama i
slicno.
Za dve godine, haski tribunal je preduzeo sve moguce da dokaze svoje
optuzbe. Od laznih svedoka, preko nehumanog tretmana Slobodana
Milosevica, izlaganja njegove porodice ogromnom pritisku u zemlji i
inostranstvu, pa sve do odstupanja od sopstvenih pravila i svetu
poznatih zakona i normi u vodjenju procesa.
Kroz sudnicu haskog tribunala, za dve godine prodefilovali su agresori,
spijuni, teroristi i kriminalci - uplaseni i ucenjeni, podmiceni i
amnestirani. Da apsurd bude potpun - cak i sami radnici tuzilastva
pojavljivali su se kao svedoci.
Optuznicu su pripremale hiljade ljudi, uz pomoc raznih vlada,
obavestajnih sluzbi i marionetske vlade u Jugoslaviji, uz budzet od
blizu 200 miliona dolara godisnje.
Slobodan Milosevic se branio sam, uz pomoc dvojice saradnika i
«Slobode». Ko su i kakvi su bili saradnici i svedoci tribunala pokazao
je pred kamerama sam Predsednik Milosevic. Sastav organizacije
«Sloboda», i nacionalni i medjunarodni komiteti - javna je stvar i
poznata. U tribunalu i medju njegovim pomagacima ne postoji ni jedan
covek kao sto su oni koji pomazu i podrzavaju odbranu Slobodana
Milosevica i obratno. U ovoj dvogodisnjoj borbi Davida i Golijata,
pobedio je David.
Od dolaska na vlast pucem 5. oktobra, pa do izrucenja na Vidovdan 2001,
nova vlast je intenzivno podsticala animozitet gradjana protiv Slobodana
Milosevica i njegove politike, stalno podsecajuci na redove i nestasice,
embargo i agresiju, da bi iskoristili momenat za protivustavnu i bahatu
predaju tribunalu. Predaju tribunalu pred kojim su optuzeni Srbi, pred
kojim ce se Srbima suditi i na kome Srbi treba da budu osudjeni za
genocid nad Albancima, Hrvatima i muslimanima, a stvarni zlicinci i
agresori da budu amnestirani.
Nedopustivo je i neposteno je dozvoliti da se onim grupama gradjana
koji su bili i koji jesu protiv politike Slobodana Milosevica i dalje
kreira utisak
da je on tamo i da treba da mu se sudi zbog nestasice goriva.
Pre svega, tacno je da ni embargo ni agresiju kroz koju smo prosli
pocetkom devedesetih ne treba zaboraviti. Naprotiv, treba rascistiti ko
je za nju odgovoran. Iako relativno brzo oporavljena, nasa ekonomija je
jako stradala zbog embarga i njegovih posledica. Pitanje je zasto nam
je uveden embargo.
Ko govori o tome trebalo bi da primeti da se i tada zivelo bolje u
odnosu na zemlje koje nas okruzuju. Posle embarga se zivelo bolje nego
u svom
okruzenju. Medjutim ako se neko sa ovim i ne slaze, sto i ne mora mogao
je i moze da svoju volju izrazi na izborima, svakako neslaganje sa nekom
politikom se ne resava na sudu, pogotovo ne na haskom.
Oni koji su mislili da Slobodan Milosevic nije bio dobar predsednik ili
im
se nije dopala njegova politika, jednostavno nisu za njega glasali.
Treba da bude jasno svakom Srbinu, bez obzira da li misli da je
Slobodan Milosevic bio najbolji ili najgori predsednik na svetu, da se
u Haskom tribunalu ne sudi njemu, niti mu se sudi za male plate,
nestasicu ulja ili nezaposlenost.
Pred Haskim tribunalom se sudi Srbima.
Oni koji su krivi za Srebrenicu, koji Srbima podmecu Markale, koji su
organizovali i odobrili Oluju, koji su montirali Racak, ti isti koji su
nas
bombardovali - sude nam, sude svima - i «levima» i «desnima», i
«komunjarama» i «cetnicima», i onima koji su za Evropsku uniju i onima
koji su za cara Dusana, dakle svima. Ti tamo pokusavaju da nas
predstave kao agresore i okupatore, ubice zena i dece i siledzije, a
sebe da amnestiraju za sve sto su ucinili i jos da se prikazu kao
mirotvorci. Osetili smo na svojoj kozi kako izgleda njihov put ka miru.
Na sta taj njihov mir lici vidimo i danas na Kosovu.
Haski tribunal i sudjenje Slobodanu Milosevicu su nacionalno pitanje
srpskog naroda. Odnos prema tribunalu je odnos prema nasem sopstvenom
narodu i zemlji, prema pravdi i istini, prema istoriji, i obaveza pred
nasim potomcima, a ne glasanje za ili protiv Slobodana Milosevica.
Danas, obelezava se pobeda Slobodana Milosevica nad sudom za Srbe. Sa
ovakvom optuzbom, njemu odbrana nije ni potrebna. On je u ove dve
godine oborio sve optuzbe protiv njega i dokazao pred celim svetom sta
je Haski tribunal. Na svakom sudu kad optuznica propadne odbrana i ne
pocinje. On vise nema od cega da se brani, on u eventualnom nastavku
moze samo da optuzuje. Danas, na kraju optuzbe, postavlja se pitanje
daljeg smisla sudjenja. Pre svega, srpska vlada, bilo koja i bilo cija
srpska vlada , kao i organizacije i pojedinci treba da zahtevaju
obustavljanje sudjenja i oslobadjanje Slobodana Milosevica. Spremali su
se cetiri godine i obecavali sudjenje milenijuma, a propali su vec na
pocetku optuzbe za koju im je bilo potrebno pune dve godine. Ako za dve
godine nisu mogli da iznesu ni jednu osnovanu optuzbu sudjenje mora da
se obustavi.
Ukoliko Hag i njegovi nalogodavci ne mogu ili ne smeju da se sretnu sa
istinom, sa cinjenicama, onda treba pripremiti odbranu. U ovom slucaju
predlazem:
1. Zahtevati od drzave da da garancije za predsednika Slobodana
Milosevica da moze da se brani sa slobode,
2. Zahtevati od drzave da trazi produzenje pauze od tri meseca zbog
njegovog zdravstvenog stanja koje je kriticno i zbog pripreme odbrane i
svedoka,
3. Zahtevati da drzava finansira i omoguci pristup svim dokumentima
i
materijalima potrebnim za odbranu.
Sto se «Slobode» tice, ona bez obzira na drzavnu podrsku - izvrsice
svoje
obaveze.
Zahvaljujem mnogim gradjanima na podrsci odbrani do sada, aktivistima
kojima je jos na Vidovdan bio vidljiv nacionalni imperativ, kao i danas
-
oslobodjenje Predsednika Milosevica. To pitanje, pitanje je dostojanstva
svakog gradjanina i Srbina.
Zato je tacno da je:
SLOBODAN SLOBODAN - SLOBODNA SRBIJA
Zato ce «Sloboda» - istim teskim putem, carskim - pravim i sirokim:
DO POBEDE!
Hvala lepo.
---
SLOBODA urgently needs your donation.
Please find the detailed instructions at:
http://www.sloboda.org.yu/pomoc.htm
To join or help this struggle, visit:
http://www.sloboda.org.yu/ (Sloboda/Freedom association)
http://www.icdsm.org/ (the international committee to defend Slobodan
Milosevic)
http://www.free-slobo.de/ (German section of ICDSM)
http://www.icdsm-us.org/ (US section of ICDSM)
http://www.icdsmireland.org/ (ICDSM Ireland)
http://www.wpc-in.org/ (world peace council)
http://www.geocities.com/b_antinato/ (Balkan antiNATO center)
Aggiornamenti da ICDSM-Italia e SLOBODA
1. MILOSEVIC, CHIUSA FASE ACCUSE
2. Aldo Bernardini scrive al presidente del "tribunale" dell'Aia /
A LETTER TO ICTY PRESIDENT BY PROF. ALDO BERNARDINI
3. TEMATSKA SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA"
=== DA ICDSM ITALIA RICEVIAMO E DIFFONDIAMO ===
La Sezione Italiana dell'ICDSM ringrazia tutti quelli che hanno finora
contribuito alla campagna di finanziamento per la difesa di Milosevic.
La richiesta dell'ICDSM internazionale, tuttavia, e' che tali sforzi
vengano RADDOPPIATI nel prossimo futuro, poiche' le spese sono ingenti.
Non esistono altre fonti di finanziamento: la situazione a Belgrado e'
irrespirabile, i lavoratori ... non lavorano, chi ha i soldi per
mangiare li tiene stretti e non rischia certo la galera in attivita'
politiche o di solidarieta' a favore di Milosevic, che viene presentato
dai media laggiu' esattamente come da noi, cioe' come un dittatore
criminale e ferrovecchio. I nuovi ricchi votano i partiti
filo-occidentali e di destra e non appoggiano certo Milosevic. Per di
piu', alla campagna per Milosevic l'SPS e' sostanzialmente
ESTRANEO, poiche' la leadership parlamentare di quel partito ha
scelto una linea accomodante con Kostunica ed e' in rotta di
collisione con il gruppo organizzatosi attorno a SLOBODA
(sezione belgradese dell'ICDSM).
A tutti deve essere infine chiaro che non esiste alcun "tesoro
nascosto" di Milosevic e che il nostro impegno e' insostituibile ed
indispensabile.
Per contribuire dall'Italia:
Conto Corrente Postale numero 86557006
intestato ad Adolfo Amoroso, ROMA
causale: DIFESA MILOSEVIC
Per contatti:
ICDSM - Sezione Italiana
c/o GAMADI, Via L. Da Vinci 27
00043 Ciampino (Roma)
email: icdsm-italia@...
=== 1 ===
Da: ICDSM Italia
Data: Sab 28 Feb 2004 20:15:12 Europe/Rome
A: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Oggetto: [icdsm-italia] MILOSEVIC, CHIUSA FASE ACCUSE
MILOSEVIC: TPI; CHIUSA FASE ACCUSE, ORA PAROLA A SLOBO /ANSA
(ANSA) - L'AJA, 25 FEB - Basta ritardi, basta udienze sospese per i
problemi di salute dell'imputato: dopo due anni dall'inizio del
processo, Carla Dal Ponte ha oggi ufficialmente chiuso la fase delle
accuse contro l'ex presidente jugoslavo, Slobodan Milosevic. Il
procuratore generale del Tribunale penale internazionale sull'ex
Jugoslavia ha accettato di rinunciare a due udienze che aveva ancora
a disposizione pur di dare un colpo di acceleratore al processo.
''La procura vuole chiudere il proprio dossier'' nella fase attuale
in cui si trova il lavoro degli avvocati dell'accusa, aveva
commentato nel primo pomeriggio la portavoce del Tpi, Florence
Hartmann. E poco dopo i giudici del Tpi hanno fatto sapere di aver
accettato la decisione: in altre parole, la fase delle imputazioni si
e' chiusa e ora - nel giro di tre mesi - la parola dovrebbe passare a
Milosevic, che non ha voluto avvocati scegliendo di difendersi da
solo. INCOGNITE. E' indubbio pero' che il processo contro l'ex uomo
forte di Belgrado si trova in un momento delicato. Sul processo
pesa un'incognita per ora difficilmente risolvibile, viste le
dimissioni presentate a sorpresa qualche giorno fa da Richard May, il
giudice britannico che presiede la Corte e che lascera' l'incarico il
31 maggio prossimo per ragioni di salute. In una situazione del
genere - e cioe' con la partenza di uno dei giudici del tribunale -
Slobo avrebbe il diritto di chiedere che il procedimento riparta da
zero. La possibilita' che l'ex presidente Jugoslavo - 62 anni,
accusato dalla Corte di genocidio, crimini di guerra e contro
l'umanita' per i conflitti nei Balcani degli anni '90 - chieda un
nuovo processo e' pero' giudicata ''improbabile'' negli ambienti del
Tribunale. STRATEGIA DIFESA. L'avvio della difesa da parte di
Milosevic e' previsto per il 19 maggio prossimo, mentre la chiusura
del processo nel 2006, quattro anni dopo la prima udienza, celebrata
il 12 febbraio del 2002. Alla Corte dell'Aja gli occhi sono
quindi puntati su quella che sara' la strategia dell'ex presidente
jugoslavo, che potrebbe chiamare in propria difesa numerosi nomi
illustri, quali Bill Clinton e il segretario generale dell'Onu, Kofi
Annan. Di certo c'e' solo che oggi si e' chiusa una tappa chiave
di un processo ormai storico, quasi da guinness dei primati.
Quello in corso all'Aja e' infatti un procedimento giudiziario con un
imputato che e' un ex capo di Stato e che si difende da solo, in cui
una quindicina di udienze sono state rinviate per ragioni di salute
dell'accusato. In aula si sono d'altra parte ascoltate contro Slobo
quasi 300 testimonianze, alcune delle quali portate da politici di
spicco quali il generale a riposo Wesley Clark - ex comandante Nato
in Kosovo -, il capo dello stato croato Stipe Mesic, l'Alto
rappresentante in Bosnia, il britannico Paddy Ashdown. (ANSA).
RIG 25/02/2004 20:56
=== 2 ===
Da: ICDSM Italia
Data: Lun 1 Mar 2004 09:39:55 Europe/Rome
A: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Oggetto: [icdsm-italia] Prof. Aldo Bernardini writes to ICTY President
T. Meron
[ Una lettera di Aldo Bernardini, noto docente di diritto
internazionale, al presidente del "tribunale" dell'Aia... ]
Rome, 16 th February 2004
To: Mr. Theodor Meron, President,
ICTY, The Hague, The Netherlands
Fax 00 3170 512 8637
Cc: H.E. Kofi Annan,
Secretary General,
UN, New York, USA
Fax 00 1212 963 4475
STATEMENT BY PROF. ALDO BERNARDINI
International Law, University of Teramo (Italy)
Since June 2001 President Slobodan Milosevic is a political prisoner in
Scheveningen. His transfer from the Belgrade jail has been tantamount
to a kidnapping without the legal guarantees which are usual in cases
of extradition (that was in any case forbidden by Serbian and Yugoslav
Constitutions, as confirmed by Federal Constitutional Court). Money has
been paid, or rather promised, to a quisling regime. An unprecedented
treatment for a former Head of State, illegitimately indicted when he
was in office (see International Court of Justice – Case concerning the
arrest warrant of 11 April 2000 – Democratic Republic of the Congo v.
Belgium , 14 February 2002), whose only fault had been in the past his
effort to avoid Yugoslavia being blotted out by Western diplomatic
trickeries and by ethnicist secessions and later to keep together so
much as possible of former Yugoslavia. The 1992 Constitution of the
Federation of Yugoslavia bears witness to this in the articles,
strongly advocated by President Milosevic against nationalistic trends,
by which Yugoslav citizenship and equality of rights were founded on
residence instead of ethnical grounds such as in the Constitutions of
other former Yugoslav Republics.
According to the Prosecution in the Hague trial, President Milosevic,
the father of such a Constitution, could – or rather, should – be the
man guilty of genocide and other crimes against mankind. After almost
three years it is clear to every unbiased person that nothing has been
proved. There is no evidence that such horrible crimes were committed
or, when committed, that President Milosevic was in any way involved
therein. The strenuous attitude of Slobodan Milosevic has been
successful in countering and rebutting all charges by Prosecution and
allegations by so-called witnesses. So much so that now it is
absolutely obvious that a political trial is going on in the Hague and
that therefore Milosevic must be declared guilty in order to acquit
NATO aggressors, whose crimes the illegal Hague Tribunal has refused
even only to skim over. This has been from the very beginning the real
task of a Tribunal which Security Council had no power to legitimately
constitute and whose financing and means of action testify to which
interests it is subservient.
But this Tribunal is passed off as being an organ, a subsidiary organ,
of United Nations. It is therefore strictly bound by all U.N. rules and
principles particularly on human rights, even by such rules that are
not binding on Member States, for ex. by General Assembly resolutions.
Generally recognised procedural rights and human rights of President
Milosevic have been violated from the very beginning. An impressive
list of such violations has been submitted by Sloboda Association of
Belgrade and I wholly subscribe to it ( Measures taken only against
Slobodan Milosevic in the Scheveningen prison and at the Hague Tribunal
in contravention of their own rules, guarantees and rights ).
I underline in particular in the last time the decision to allot him
only three months for the preparation of his defence in comparison with
three or four years given to the Prosecution and, lastly, the order for
prolongation also in afternoon hours of the last hearings to end the
Prosecution case. These are shameful decisions which infringe upon the
health conditions of President Milosevic (his life is in real danger)
and his possibility to prepare his own defence: they exclude equality
of arms between Prosecution and defence and point out the political and
persecutory character of such a barbaric trial.
During the elections campaign in Serbia, President Milosevic has been
prevented from actively participate in it. In the light of the
presumption of innocence and the abnormal feature and lengthiness of
the trial, we must pose the question whether his political rights have
been violated. Serbian people by electing him have given a beating
answer.
Among the generally recognised procedural and human rights principles
which have been completely infringed upon, I mention, in the
International Covenant on Civil and Political Rights of 1966, article
9, par. 4 (“ Anyone who is deprived of his liberty by arrest or
detention shall be entitled to take proceedings before a court, in
order that that court may decide without delay on the lawfulness of his
detention and order his release if the detention is not lawful ”);
article 14, par. 2 (presumption of innocence); and article 25
(participation in the political life). We must not forget the Standard
Minimum Rules for the Treatment of Prisoners , approved by the Economic
and Social Council of the U.N. with res. 663 C (XXIV) of 31 July 1957
and 2076 (LXII) of 13 May 1977, particularly rule 37 (communications
and visits); the Basic Principles for the Treatment of Prisoners ,
adopted by U.N. General Assembly res. 45/111 of 14 December 1990, par.
5 (prisoners shall retain human rights and fundamental freedoms set out
in the international instruments); and the Body of Principles for the
Protection of All Persons under Any Form of Detention or Imprisonment ,
adopted by U.N. General Assembly res. 43/173 of 9 December 1988,
particularly principles 11 and 32 (review of continuance of detention
by a judicial authority), principles 15 and 19 (communication of
prisoners with the outside world and visits). It is clear that the
review of detention by a judicial authority refers to such an authority
which is independent of the Hague Tribunal; and it is also clear that
violations of rights depend also on the set of rules governing the
Hague Tribunal.
President Slobodan Milosevic must be immediately released.
The arbitrary trial must be stopped.
The illegitimate Hague Tribunal must be done away with.
Prof. Aldo Bernardini
=== 3 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Lun 1 Mar 2004 03:48:22 Europe/Rome
Oggetto: TEMATSKA SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA"
TEMATSKA SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA"
- KRAH HASKE OPTUZNICE
U Beogradu je 22. februara 2004. godine odrzana sednica Skupstine
Udruzenja "Sloboda" - Nacionalnog komiteta za oslobodjenje Predsednika
Slobodana Milosevica. Sednica je imala samo jednu tacku dnevnog reda:
KRAH HASKE OPTUZNICE PROTIV PREDSEDNIKA SLOBODANA MILOSEVICA.
Sednicom je predsedavao prof. dr Mirko Zurovac, predsednik Skupstine.
Uvodno izlaganje podneo je Bogoljub Bjelica, predsednik Upravnog
odbora.
U trocasovnoj raspravi ucestvovali su: akademik Mihajlo Markovic,
akademik Cedomir Popov, mr Momir Bulatovic, prof. dr Milos Aleksic,
Goran Trivan, dr Bogdan Jamedzija, mr Vladimir Krsljanin, prof. dr.
Oskar Kovac, Balsa Govedarica, Milorad Vucelic (k.g.), Branko Kitanovic
(k.g.), Dusan Cukic, mr Uros Suvakovic, dr Aleksandar Rastovic, Toma
Busetic, akademik Vladimir Jankovic i Aleksandar Misic.
Na predlog Upravnog odbora, Skupstina je jednoglasno usvojila
Zakljucke, zajedno sa izmenama i dopunama predlozenim u raspravi. Po
ovlascenju Skupstine, Upravni odbor je 24. februara usvojio redigovani
tekst Zakljucaka.
U nastavku dajemo redigovani tekst Zakljucaka Skupstine Udruzenja
"Sloboda", kojima se Udruzenje obraca domacim i medjunarodnim
institucijama i javnosti, kao i tekst uvodnog izlaganja predsednika
Upravnog odbora Bogoljuba Bjelice.
Skupstina Udruzenja "Sloboda" - Nacionalni komitet za oslobodjenje
Predsednika Slobodana Milosevica, na sednici odrzanoj dana 22. februara
2004. godine, usvojila je sledece
Z A K L J U C K E
1. Udruzenje "Sloboda" - Nacionalni komitet za oslobodjenje
Predsednika Slobodana Milosevica odaje najvece priznanje Predsedniku
Milosevicu na njegovom herojskom drzanju pred ilegalnim "tribunalom" u
Hagu i na doslednoj i principijelnoj borbi za istinu koju on tamo vodi,
braneci na najbolji nacin istinske interese nase zemlje i naroda.
Ocenjujemo da je u dosadasnjem, tuzilackom delu procesa optuznica Karle
del Ponte protiv Predsednika Slobodana Milosevica dozivela potpuni krah
i da nijedna tacka optuzbe nije dokazana. Naprotiv, dokazano je samo
suprotno - da je rec o politickoj optuznici, da je rec o ilegalnom sudu
NATO-alijanse koji pokusava da kroz sudjenje Predsedniku Milosevicu
osudi citav srpski narod za zlocine koji je sam NATO pocinio;
2. Isticuci cvrstu opredeljenost Predsednika Milosevica da se u Hagu
bori za istinu, a imajuci u vidu potrebne uslove za pripremu njegove
odbrane, kao i njegovo zdravstveno stanje, trazimo da "sudsko vece"
preinaci
svoju odluku i odmah pusti Predsednika Milosevica na slobodu, a
nastavak procesa zakaze za dve godine, kako bi se on, u istom vremenu
koje je bilo na raspolaganju i tzv. "tuzilastvu", pripremio za nastavak
procesa.
Zahtevamo od nasih vlasti da u tom smislu izdaju sve neophodne
garancije za boravak Predsednika Milosevica u nasoj zemlji, kao i da
podrze nas zahtev da "tribunal" omoguci Predsedniku Slobodanu
Milosevicu najmanje dve godine za pripremu za nastavak procesa.
Udruzenje "Sloboda" naglasava da bi odbijanje ovog naseg zahteva
znacilo prakticno onemogucavanje priprema za odbranu Predsednika
Slobodana Milosevica i nastavak drasticnog krsenja njegovih ljudskih
prava sto je, inace, postala praksa tzv. "tribunala" u Hagu;
3. Trazimo da se Predsedniku Slobodanu Milosevicu odmah omoguci
nesmetana komunikacija sa clanovima Udruzenja "Sloboda" koji aktivno
rade na njegovoj odbrani, sa njegovim drugovima i prijateljima i sa
svima koji ga iz citavog sveta podrzavaju i pomazu ucescem u pripremama
odbrane;
4. Najbolja odbrana Predsednika Milosevica u Hagu jeste podrska koju on
uziva u svom narodu i citavom slobodoljubivom svetu. Iz tog razloga
pozivamo sve gradjane nase zemlje, sve ljude kojima je stalo do istine i
pravde, sve one gradjane iz zemlje i inostranstva koji smatraju da mogu
da doprinesu pobedi istine i pravde za koju se Predsednik Milosevic
bori, da se prijave Udruzenju "Sloboda" kao potencijalni svedoci na
procesu u Hagu.
Zahvaljujemo se svima koji su i do sada aktivno pomagali odbranu
Predsednika Milosevica, saradjujuci sa nasim Udruzenjem i drugim
komitetima koji su formirani u stranim zemljama i na medjunarodnom
nivou, sa uverenjem da ce se ta saradnja i nastaviti.
Skupstina naglasava da otpor tzv. "haskom tribunalu" mora predstavljati
integrativni faktor okupljanja i ocuvanja dostojanstva srpskog naroda,
svih
onih koji su slobodari, demokrate i patriote.
5. Zahtevamo da se odmah prekine sa brutalnim politickim progonom
porodice Predsednika Milosevica.
Trazimo od nasih vlasti da se odmah prekinu svi montirani politicki
policijsko-sudski procesi koji se u zemlji vode protiv Predsednika
Milosevica, clanova njegove porodice i njegovih saradnika. Ti procesi
predstavljaju smisljen pritisak DOS-ovih vlasti na Predsednika
Milosevica, u zelji da se omete borba koja on vodi u Hagu, a sa ciljem
da se putem njegove diskreditacije pomognu nastojanja Karle del Ponte;
6. Uvereni da je rec o procesu od vitalnog interesa za sudbinu nase
zemlje i naroda, zahtevamo da novoformirana Vlada Republike Srbije
obezbedi odgovarajuca finansijska sredstva iz drzavnog budzeta za
potrebne odbrane Predsednika Slobodana Milosevica i drugih nasih
drzavljana koji se nalaze u Hagu, na isti nacin kao sto to cine i druge
bivse jugoslovenske republike ciji su gradjani zatoceni u Seveningenu.
Od nasih vlasti takodje zahtevamo da se Predsedniku Milosevicu i
njegovim saradnicima na raspolaganje stavi sva neophodna dokumentacija
za odbranu.
U Beogradu,
22. februara 2004. godine
SKUPSTINA UDRUZENJA "SLOBODA" - NACIONALNI KOMITET ZA OSLOBODJENJE
PREDSEDNIKA SLOBODANA MILOSEVICA
UVODNI REFERAT BOGOLJUBA BJELICE, PREDSEDNIKA UPRAVNOG ODBORA, NA
TEMATSKOJ SKUPSTINI UDRUZENJA «SLOBODA» ODRZANOJ 22. FEBRUARA 2004.
Postovani prijatelji,
Pre nepunih pet godina, podignuta je optuznica protiv Predsednika
Slobodana Milosevica u haskom tribunalu. Optuznica je podignuta usred
agresije na SRJ, u trenutku kada je celom svetu bilo jasno da je u
pitanju agresija, a ne «milosrdni andjeo» i kada je osuda medjunarodne
javnosti postala neizdrziva za alijansu. Glavni povod za agresiju, a
kasnije i za optuznicu, bilo je navodno streljanje civila u selu Racak.
Vec na samom pocetku sudjenja slucaj Racak je diskreditovan, a danas se
javno i zvanicno zna da se nikada nije ni dogodio i da je u pitanju
cista fabrikacija onih koji su optuznicu i pisali.
Posle Racka, omiljena tema tuzilaca i svih medija pod njihovim uticajem,
bile su stotine hiljada izbeglica koje su bezale od navodnog srpskog
terora.
Cinjenica da se sve zivo sto je moglo da se krece - sklanjalo zbog
neprekidnog bombardovanja Kosova, samo tuziocima je ostala nepoznata.
Da za egzodus optuze Srbe i Milosevica, nije im smetala ni cinjenica da
su te iste izbeglice, u cije ime oni ratuju, hapse i tuze -
bombardovali.
Slucaj Racak je u svetske medije i haski tribunal usao na velika vrata a
sada se iskrada na mala, kada je vise neupotrebljiv. Sada je
kompromitujuci i stetan za svoje kreatore pocev od terorista do
tuzilaca.
Ipak, krah optuzbe protiv Slobodana Milosevica u Hagu, nije sprecio
sponzore tribunala da i dalje ubedjuju svetsku javnost o navodnim
srpskim zlocinima.
U Rambujeu, od SRJ je zahtevano da prihvati okupaciju pod pretnjom
invazije.
Slobodan Milosevic je dobio potpunu podrsku naroda da to odbije i da ga
od invazije brani. U Hagu mu se danas sudi zato sto je Jugoslaviju
odbranio i sacuvao. U Beogradu, vlasti koje su instalirali oni koji su
Jugoslaviju i bombardovali, objasnjavale su gradjanima da je izgubio
Kosovo, to isto Kosovo koje su oni zvanicno i javno odvojili od Srbije.
Objasnjavali su da je on kriv za bombardovanje, a da su im jucerasnji
agresori danasnji prijatelji.
Sudjenje Slobodanu Milosevicu nije sudjenje njemu, to je sudjenje celom
srpskom narodu.
U Hagu se vec dve godine Srbi optuzuju za genocid, za Srebrenice i
Markale, za Rackove. U Beogradu se za potrebe tog suda otkopavaju
hladnjace. Beogradu se savetuje da odustane od tuzbe protiv svojih
agresora da bi inverzija zrtve u agresora bila kompletna. Iz Beograda
se salju Bakaliji, Karleuse i slicni, da zajedno sa predstavnicima
tuzilastva i agresorima dokazu da su Srbi koji nikad u svojoj istoriji
nisu bili agresori, genocidom sirili svoju teritoriju i etnicki je
cistili. Zahvaljujuci delu zapadne propagande i tribunalu, danas se po
svetu pisu knjige i snima sve i svasta o srpskim teroristima, ubicama i
slicno.
Za dve godine, haski tribunal je preduzeo sve moguce da dokaze svoje
optuzbe. Od laznih svedoka, preko nehumanog tretmana Slobodana
Milosevica, izlaganja njegove porodice ogromnom pritisku u zemlji i
inostranstvu, pa sve do odstupanja od sopstvenih pravila i svetu
poznatih zakona i normi u vodjenju procesa.
Kroz sudnicu haskog tribunala, za dve godine prodefilovali su agresori,
spijuni, teroristi i kriminalci - uplaseni i ucenjeni, podmiceni i
amnestirani. Da apsurd bude potpun - cak i sami radnici tuzilastva
pojavljivali su se kao svedoci.
Optuznicu su pripremale hiljade ljudi, uz pomoc raznih vlada,
obavestajnih sluzbi i marionetske vlade u Jugoslaviji, uz budzet od
blizu 200 miliona dolara godisnje.
Slobodan Milosevic se branio sam, uz pomoc dvojice saradnika i
«Slobode». Ko su i kakvi su bili saradnici i svedoci tribunala pokazao
je pred kamerama sam Predsednik Milosevic. Sastav organizacije
«Sloboda», i nacionalni i medjunarodni komiteti - javna je stvar i
poznata. U tribunalu i medju njegovim pomagacima ne postoji ni jedan
covek kao sto su oni koji pomazu i podrzavaju odbranu Slobodana
Milosevica i obratno. U ovoj dvogodisnjoj borbi Davida i Golijata,
pobedio je David.
Od dolaska na vlast pucem 5. oktobra, pa do izrucenja na Vidovdan 2001,
nova vlast je intenzivno podsticala animozitet gradjana protiv Slobodana
Milosevica i njegove politike, stalno podsecajuci na redove i nestasice,
embargo i agresiju, da bi iskoristili momenat za protivustavnu i bahatu
predaju tribunalu. Predaju tribunalu pred kojim su optuzeni Srbi, pred
kojim ce se Srbima suditi i na kome Srbi treba da budu osudjeni za
genocid nad Albancima, Hrvatima i muslimanima, a stvarni zlicinci i
agresori da budu amnestirani.
Nedopustivo je i neposteno je dozvoliti da se onim grupama gradjana
koji su bili i koji jesu protiv politike Slobodana Milosevica i dalje
kreira utisak
da je on tamo i da treba da mu se sudi zbog nestasice goriva.
Pre svega, tacno je da ni embargo ni agresiju kroz koju smo prosli
pocetkom devedesetih ne treba zaboraviti. Naprotiv, treba rascistiti ko
je za nju odgovoran. Iako relativno brzo oporavljena, nasa ekonomija je
jako stradala zbog embarga i njegovih posledica. Pitanje je zasto nam
je uveden embargo.
Ko govori o tome trebalo bi da primeti da se i tada zivelo bolje u
odnosu na zemlje koje nas okruzuju. Posle embarga se zivelo bolje nego
u svom
okruzenju. Medjutim ako se neko sa ovim i ne slaze, sto i ne mora mogao
je i moze da svoju volju izrazi na izborima, svakako neslaganje sa nekom
politikom se ne resava na sudu, pogotovo ne na haskom.
Oni koji su mislili da Slobodan Milosevic nije bio dobar predsednik ili
im
se nije dopala njegova politika, jednostavno nisu za njega glasali.
Treba da bude jasno svakom Srbinu, bez obzira da li misli da je
Slobodan Milosevic bio najbolji ili najgori predsednik na svetu, da se
u Haskom tribunalu ne sudi njemu, niti mu se sudi za male plate,
nestasicu ulja ili nezaposlenost.
Pred Haskim tribunalom se sudi Srbima.
Oni koji su krivi za Srebrenicu, koji Srbima podmecu Markale, koji su
organizovali i odobrili Oluju, koji su montirali Racak, ti isti koji su
nas
bombardovali - sude nam, sude svima - i «levima» i «desnima», i
«komunjarama» i «cetnicima», i onima koji su za Evropsku uniju i onima
koji su za cara Dusana, dakle svima. Ti tamo pokusavaju da nas
predstave kao agresore i okupatore, ubice zena i dece i siledzije, a
sebe da amnestiraju za sve sto su ucinili i jos da se prikazu kao
mirotvorci. Osetili smo na svojoj kozi kako izgleda njihov put ka miru.
Na sta taj njihov mir lici vidimo i danas na Kosovu.
Haski tribunal i sudjenje Slobodanu Milosevicu su nacionalno pitanje
srpskog naroda. Odnos prema tribunalu je odnos prema nasem sopstvenom
narodu i zemlji, prema pravdi i istini, prema istoriji, i obaveza pred
nasim potomcima, a ne glasanje za ili protiv Slobodana Milosevica.
Danas, obelezava se pobeda Slobodana Milosevica nad sudom za Srbe. Sa
ovakvom optuzbom, njemu odbrana nije ni potrebna. On je u ove dve
godine oborio sve optuzbe protiv njega i dokazao pred celim svetom sta
je Haski tribunal. Na svakom sudu kad optuznica propadne odbrana i ne
pocinje. On vise nema od cega da se brani, on u eventualnom nastavku
moze samo da optuzuje. Danas, na kraju optuzbe, postavlja se pitanje
daljeg smisla sudjenja. Pre svega, srpska vlada, bilo koja i bilo cija
srpska vlada , kao i organizacije i pojedinci treba da zahtevaju
obustavljanje sudjenja i oslobadjanje Slobodana Milosevica. Spremali su
se cetiri godine i obecavali sudjenje milenijuma, a propali su vec na
pocetku optuzbe za koju im je bilo potrebno pune dve godine. Ako za dve
godine nisu mogli da iznesu ni jednu osnovanu optuzbu sudjenje mora da
se obustavi.
Ukoliko Hag i njegovi nalogodavci ne mogu ili ne smeju da se sretnu sa
istinom, sa cinjenicama, onda treba pripremiti odbranu. U ovom slucaju
predlazem:
1. Zahtevati od drzave da da garancije za predsednika Slobodana
Milosevica da moze da se brani sa slobode,
2. Zahtevati od drzave da trazi produzenje pauze od tri meseca zbog
njegovog zdravstvenog stanja koje je kriticno i zbog pripreme odbrane i
svedoka,
3. Zahtevati da drzava finansira i omoguci pristup svim dokumentima
i
materijalima potrebnim za odbranu.
Sto se «Slobode» tice, ona bez obzira na drzavnu podrsku - izvrsice
svoje
obaveze.
Zahvaljujem mnogim gradjanima na podrsci odbrani do sada, aktivistima
kojima je jos na Vidovdan bio vidljiv nacionalni imperativ, kao i danas
-
oslobodjenje Predsednika Milosevica. To pitanje, pitanje je dostojanstva
svakog gradjanina i Srbina.
Zato je tacno da je:
SLOBODAN SLOBODAN - SLOBODNA SRBIJA
Zato ce «Sloboda» - istim teskim putem, carskim - pravim i sirokim:
DO POBEDE!
Hvala lepo.
---
SLOBODA urgently needs your donation.
Please find the detailed instructions at:
http://www.sloboda.org.yu/pomoc.htm
To join or help this struggle, visit:
http://www.sloboda.org.yu/ (Sloboda/Freedom association)
http://www.icdsm.org/ (the international committee to defend Slobodan
Milosevic)
http://www.free-slobo.de/ (German section of ICDSM)
http://www.icdsm-us.org/ (US section of ICDSM)
http://www.icdsmireland.org/ (ICDSM Ireland)
http://www.wpc-in.org/ (world peace council)
http://www.geocities.com/b_antinato/ (Balkan antiNATO center)