Kiro Gligorov, bivši predsednik Makedonije,
posle deset godina posetio Beograd

Grci æe novcem okupirati Makedoniju

(Glas Javnosti)

Nova grèka politika prema nama: kupiti sve što je na prodaju u
Makedoniji, novcem koji Grèka dobija od EU. U Beogradu sam proveo više
od pola nezaboravnog života. Raspad SFRJ poèeo šezdesetih godina


U razgovoru s novinarom "Glasa javnosti" po završetku konferencije
"Mir - buduænost Balkana", koja je održana u prestonici prošlog
vikenda, govorio je o prošlosti, sadašnjosti i buduænosti "bratskih"
naroda i naših suseda.

Kako se oseæate ponovo u Beogradu i šta vas vezuje za ovaj grad ?
- Oseæam se prijatno, jer sam ovde proveo više od polovine svog
života, punih 45 godina, i naravno da mi je drago što sam ponovo ovde.
Žao mi je samo što nisam stigao skoro ništa da vidim, jer sam bio
zauzet radom Konferencije.

Kad sam odluèio da se preselim u Makedoniju, 1991. godine, vratio sam
kuæu u kojoj sam ovde živeo, koju je posle mene dobio ili kupio Dragan
Tomiæ. Èuo sam da je posle on to preuredio i od prvog sprata napravio
izložbeni salon. Voleo bih i sada makar da proðem tuda, samo da vidim
kako izgleda kuæa u tadašnjem Bulevaru Oktobarske revolucije, u kojoj
sam živeo više od 30 godina. Tamo smo bili moja supruga i ja s troje
dece, pa pozvali smo moje roditelje da nam se pridruže. Kasnije su
došle moja sestra i tašta iz Makedonije. S nama je živela i žena koja
je pomagala u kuæi. To što nas je bilo puno u kuæi prijalo mi je, jer
sam odrastao u velikoj porodici.

Došao samo da donese pismo

- U Beograd su me poslali januara 1945. godine i nisam znao šta æu da
radim. Doneo sam neko pismo zapeèaæeno crvenim voskom da ga predam
Edvardu Kardelju i da mu još poruèim da Makedonija ima još neke
rezerve duvana, pirinèa i još nekih namirnica koje okupator nije uspeo
da odnese. U to doba, fabrike duvana bile su bez sirovina, a narod je
tražio da puši. Kad je proèitao pismo, Kardelj je rekao: "Ti ostaješ
ovde". Još smo bili u partizanskim uniformama i to je znaèilo -
razumem. Tada sam imao familiju, ženu i troje dece u Skoplju i trebalo
je tamo raditi, jer sam bio èlan Prezidijuma Makedonije i izabrani
èlan Avnoja - seæa se Kiro Gligorov dolaska u Beograd.

Kako su se Vaši roditelji navikli da žive ovde?

- Kad je moja majka došla ovde, nije znala nijednu srpsku reè i nije
joj bilo lako da se navikne. U kuæi pored nas živeo je jedan
crnogorski general s porodicom i kao i ja doveo je majku iz Crne Gore.
Kako su se ta Crnogorka i moja majka sporazumevale, to je trebalo
videti. Jedna klima glavom, druga klima glavom, a ništa jedna drugu ne
razumeju, ali su zato svakog dana pile kafu zajedno. Tada su bili
drugaèiji ljudi i vreme u kojem smo živeli.

Gospodine Gligorov, šta su izgubile a šta dobile samostalnošæu bivše
jugoslovenske republike?

- Nije raspad Jugoslavije, kako se najèešæe javno govori, poèeo je
1988-1989. godine, onom èuvenom sednicom. Želim da podsetim na jedan
dogaðaj iz prve polovine šezdesetih. U Zagrebu se pojavila Deklaracija
o jeziku, u kojoj su reèene mnoge stvari koje su ovde u Beogradu vrlo
loše zvuèale. Tamo je stajalo, otprilike, da je "jezik kojim mi
govorimo naš hrvatski i s njim nema veze srpski jezik, a najmanje onaj
što se sada promoviše jugoslovenski ili srpsko-hrvatski". Kad su to
proèitali u Beogradu, posebno krugovi u Srpskoj akademiji nauka, kao
odgovor javilo se veliko ogorèenje.

Znaèi, sve je poèelo od jezika?

- Da, tako je poèelo i od tada ja ne znam ni za jedan kolektivni skup
kojem sam prisustvovao, a da su Srbi i Hrvati bili zajedno u svojim
stavovima. Tako je poèeo taj sukob, i to ne sluèajno, jer jezik je
živo biæe svakog naroda. Tako je poèelo, a nažalost, svi smo svedoci
kako se sve završilo.

Šta je Makedonija dobila a šta izgubila raspadom SFRJ?

- Kod nas je posebno stanje u razlièitim verzijama, što se uvek iznova
potvrðivalo kroz istoriju. Kad Bugari vladaju, oni kažu: to su sve
naši ustanci, vi ste deo bugarskog naroda. Srbi i njihova propaganda
opet govore: vi ste deo našeg naroda, mi smo vas oslobodili i to
pripada nama. Grèka je preko svoje crkve širila propagandu da smo mi
Grci, i to sve do Skoplja. Snaðite se vi tu sad ko ste. U turskoj
imperiji narodi nisu deljeni po nacionalnosti, veæ po veri i svi mi
smo bili pravoslavci. Od kompletne stvarne i jedinstvene Makedonije
teritorijalno 51 odsto se nalazi u Grèkoj.

Poèeo pisanjem èestitki

- Kardelj mi je rekao: "Ti æeš se javiti Mitru Bakiæu, generalnom
sekretaru Vlade, a on je bio u isto vreme i Titov šef kabineta.
Dolazio je na samo sat-dva, ako ima nešto interesantno da obavesti
predsednika. Znao je Kardelj "gde se sunce raða". Kada sam došao,
Bakiæ je rekao da æe da obavesti nadležne ministre, ali da ne zna šta
æe sa mnom: "Ovde je sve zauzeto i nema nijedno mesto. Došli su
partizani iz svih krajeva Jugoslavije i sve je zauzeto. Šta æu ja sada
s tobom, a ne smem da odbijem Kardelja". Rekao je da mi nameste sto u
kancelariji kod njegove sekretarice i da æe mi davati zadatke. Poèeo
sam kao pisar. Došlo vreme pisanja èestitki stranim državama i ja
uzmem i napišem a to Bakiæ pokaže Titu. Vidim ja sutra, sve novine
objavile ono što sam napisao. Bakiæ je bio iznenaðen i rekao: "Vidi,
pa ti si pismen Kiro".

Kako je došlo do toga?

- Oni znaju da to nije njihovo, jer Grèka je bila ostrvska zemlja
poput Kipra i Malte. Sa ovim delom Makedonije oni su postali
kontinentalna zemlja i poèetak veze glavne magistrale jug-sever, preko
Makedonije i Srbije pa do centra Evrope.

Drugo, Grci žive od istorije, smatraju da se tu rodila demokratija, tu
su bile prve olimpijske igre. Oni smatraju da su antièki Makedonci u
stvari Grci. U stvari, Makedonci su pod Filipom Drugim i Aleksandrom
Velikim pokorili Grèku, stvorili veliko carstvo. Došli su èak do
Himalaja. Grci sad kažu to je sve naše, a vi "hoæete da nam uzmete
istoriju, kulturu i da se proglasite naslednicima antièkih Makedonaca.
Najblaže reèeno, to je jedna histerija.

Na koji naèin oèekujete razrešenje tog "veènog" komšijskog spora s
Grèkom?

- Tu neke evolucije, ipak, ima. Sve do 1996. godine, sva grèka štampa
je objavljivala razne èlanke i tekstove koje su pisali grèki
intelektualci i u kojima su govorili da država s imenom Makedonija ne
sme da postoji kao nezavisna država. Pravili su nam svašta, ali nisu
smeli da ratuju, jer su èlanica NATO-a. I tako je to trajalo sve do
pobede Simitisa na izborima.

Šta se promenilo njegovom pobedom u Grèkoj?

- On je isto tako Grk u srži, ali je moderan politièar koji zna da
silom to ne može da se reši. On nije proamerikanac, kakav je bio
Papandreu, nego proevropljanin i ima ideju da igra krupnu ulogu na
Balkanu, buduæi da je Grèka jedina zemlja ovde koja je u NATO-u i
Evropskoj uniji, a svi drugi èekaju i prose. On je promenio taj odnos
prema nama i promovisao teoriju "ne iæi silom" nego prodreti
kapitalom, ne suprotstavljati se aktuelnim vlastima, nego kupiti
najinteresantnija preduzeæa u Makedoniji.

Šta su Grci do sada kupili u Makedoniji?

- Prvo su kupili našu najveæu banku - "Stopansku banku". Tamo je preko
60 odsto svih deviznih i dinarskih raèuna, a preko toga imaju uvid u
celu ekonomiju naše zemlje. Posle su kupili Telekomunikacije
Makedonije i sad tamo sedi generalni direktor Grk. Težnje su im velike
u tom smeru.

Da li bi Vi to mogli da spreèite da ste i dalje ostali na vlasti?

- Teško, zato što na jednoj strani svi mi kukamo za stranim kapitalom
a taj ne dolazi, a s druge strane: jedino Grci su spremni sve što im
ponudite da kupe. Oni od Evropske unije primaju 4,5 milijardi dolara
svake godine, kao poklon, da bi što brže dostigli razvijene zemlje
Evrope. Posle dva-tri meseca, pola od tog kapitala nestane i niko ne
zna gde je. To ode na strane raèune i s njim na Zapadu kupuju
preduzeæa.

Šta Vi mislite: da li æe bivše republike SFRJ, sada nezavisne države,
ponovo ostvariti neku vrstu zajednice?

- Mislim da je to neophodno, ali æe se dešavati postupno, jer
nacionalistièko raspoloženje još postoji i to najviše u onim delovima
gde je bio rat. Iz ovih dvodnevnih rasprava ovde pokazalo se da bez
saradnje sa susedima nema Evropske unije i to svima treba da bude
jasno. Ima jedno staro provereno ekonomsko pravilo da najpre moraju da
se razvijaju ekonomski odnosi sa susedima. Kada se to ostvari, onda se
ide dalje.

U poslednje vreme nešto se menja i kod Slovenaca, iako su tvrdili da
ne žele da budu Balkan. Videli su da bez tržišta bivših jugoslovenskih
republika nema ništa, jer ne mogu da izdrže konkurenciju Zapada.

Kristina Vlahoviæ

> http://www.glas-javnosti.co.yu/danas/srpski/I02042001.shtml

GLAS JAVNOSTI, 19.4.2002

Ujedinjene nacije predstavile svoj model privatizacije
srpske dr?avne imovine na Kosovu i Metohiji

Anan rasprodaje srpsku dr?avu

Èija su preduzeæa i prirodna bogatstva koja æe biti
ponuðena strancima? Srbija jos otplaæuje kredite
za kosovsku privredu koja treba da preðe u ruke tuðeg
kapitala. Pokrajina mo?e da hrani pet miliona ljudi, a
bogata je ugljem, cinkom i olovom (Soleviæ)

Mihael Stajner, sef Unmika na Kosovu i Metohiji,
predstavio je prekjuèe lokalnim vlastima na
Kosovu i Metohiji nacrt zakona o privatizaciji
za ovu pokrajinu, kojim se predviða prodaja dr?avnih
preduzeæa. To bi, izrazio se i Stajner, poboljsalo
ekonomsku situaciju pokrajine i privuklo strane
investicije.

Stajner je nacrt predstavio Vladi i prepustio ga
premijeru Bajramu Red?epiju, koji je to
prokomentarisao kao dobar potez za ponovnu
izgradnju pokrajine i otvaranje radnih mesta za vise
od 65 odsto stanovnistva. Takozvana "Kosovo
trast agencija" æe biti zadu?ena za prodaju
preduzeæa, koja su veæinom vlasnistvo bivse SFRJ.
Nacrt zakona sada, prema pisanju mre?e
"Asosiejtid pres rajter", ulazi u skupstinsku proceduru.
Ne treba podseæati da je Zakon o privatizaciji
veæ donet i usvjen pre nekoliko meseci u Srbiji.
Treba li stoga zakljuèiti da je ovo jos jedan
korak ka nezavisnosti Kosova od Srbije, sto i same
Ujedinjene nacije èesto ponavljaju? Da stvar bude
jos gora, autori nacrta su eksperti Ujedinjenih nacija.

Miroslav Soleviæ, bivsi voða Srba sa Kosova i
Metohije, podseæa da nije tajna da je Kosovo
bogato i plodno tle. Jedno od najveæih bogatstava
je u rudama uglja, cinka, olova.
- Italijanske vlasti su jos 1939. uradile
istra?ivanja koja su pokazala da Kosovo, koje je tada imalo
oko milion stanovnika, mo?e da hrani jos pet
miliona ljudi. A sta to zapravo znaèi, kazuje podatak
da je pokrajina, koja se rasprostire na 10.800
kvadratnih kilometara uglavnom poljoprivredno
obradive zemlje, sposobna da nahrani jednu
Holandiju. To mo?e da bude debeo razlog za strance,
pogotovu Amerikance, za koje se zna da æe svoj
kapital plasirati samo tamo gde su sigurne
investicije, da uðe ulaganjima na Kosovo - ka?e Soleviæ.

Nas je problem sto smo imali rukovodstvo,
dodaje Soleviæ, koje je dovelo dotle da smo,
umesto da budemo interes Amerike, sada postali
njena smetnja.
- Svaki okupator, od Otomanskog carstva do
NATO-a, uvek je imao izgovor za okupaciju. Ali,
treba se i zapitati - sta posle okupacije? Stvarni
vlasnik svega na Kosovu je ipak srpska dr?ava -
dodaje Soleviæ.

Zoran Anðelkoviæ, generalni sekretar
Socijalistièke partije Srbije i bivsi predsednik
Privremenog veæa Kosova i Metohije, ka?e da je
upozoravao da æe, posle potpisivanja sporazuma
Èoviæa i Hakerupa, doæi do velikih problema.
- Podseæanja radi, jos u Rambujeu smo
predlagali da postoji dvostepena zastita, koja bi
omoguæila i Srbima i Albancima normalan ?ivot i
zastitu nacionalnih interesa - to je, kao sto se
zna, odbijeno. Vlada Srbije æe morati da pritiskom
izdejstvuje da se srpske enklave pretvore u
opstine i da tako zastiti imovinu Srba i Srbije. Jedan od
proizvoda dogovora Hakerupa i Èoviæa je i ulazak
inostranog kapitala na jug Srbije i Kosovo i
Metohiju - objasnjava Anðelkoviæ.
Srbi su zasad, ka?e Anðelkoviæ, zaposleni samo
u dr?avnim preduzeæima, koja æe posle
privatizacije uglavnom kupovati Albanci.

- Za nase ljude ovo znaèi otpustanje i dalje
iseljavanje s Kosova i Metohije. Jer, meðu
zaposlenima ka jugu Srbije na devet Albanaca
dolazi jedan Srbin, a na Kosovu je taj odnos sedam
Albanaca na jednog Srbina - objasnjava Anðelkoviæ.
Anðelkoviæ, pored toga, podseæa da je u periodu
kad su dosli Kfor i Unmik na Kosovo,
termoelektrane, koje su i za vreme NATO bombardovanja
radile punim kapacitetom, maltene su
prestale da rade.

- Oni su objasnili da su prestale da rade jer
su to stare, dotrajale, ruske termoelektrane. Meðutim,
radi se samo o tome da su oni hteli da ih
obezvrede, kako bi ih sto jeftinije prodali. Strane zemlje
æe kupovati strateski va?ne institucije, poput
rudnika. To je unapred raspodeljeno meðu njima i
èita se iz toga èiji su vojnici zastupljeni u
pojedinim oblastima - objasnjava Anðelkoviæ.
Dosovska vlada neæe reagovati, ka?e Anðelkoviæ,
jer oni od Kosova i Metohije okreæu glavu.

Momèilo Trajkoviæ, lider Srpskog pokreta otpora,
ka?e da nije upoznat sa predlogom visokog
zvaniènika UN zakona o privatizaciji. Ipak,
naglasava da je sve sto bi se desavalo oko raspodele,
prodaje, upravo kljuèno pitanje za opstanak Srba na Kosovu.

Gojko Saviæ, poslanik Koalicije "Povratak" u
Parlamentu Kosova, ka?e da nije upuæen u detalje
predloga zakona, ali smatra da nista dobro po
Srbe iz toga ne mo?e da proizaðe.
- Sve nas to nepobitno uverava da se Kosovo
usmerava ka nezavisnosti. A time treba da se bavi
sef Civilne misije. Bas zbog toga sto se radi
o stranom kapitalu, meðunarodna zajednica je ta koja
treba sve to da preseèe i da obezbedi ravnopravnu
poziciju za sve stanovnike - izjavio je Saviæ.

Ovo je samo jedna u nizu odluka o Kosovu koje
se donose mimo Srbije, ka?e Misa Ðurkoviæ,
saradnik Instituta za evropske studije, a da
se Kosmet samo formalno zove delom republike.
- Nesto je i uèinjeno sporazumom Hakerupa i
Èoviæa, jer se delom nastojalo da se u pokrajinu
vrati dr?ava. Meðutim, Albanci su tra?ili da
se suspenduje sporazum, zbog èega je Hakerup na
kraju i otisao. Gledam pre neki dan Stajnera
kako pokusava da zaobiðe Èoviæa, direktno
razgovarajuæi s vladikom Artemijem i Radom
Trajkoviæ. To, naravno, niko na Kosmetu ne
podr?ava. Izgleda da meðunarodna zajednica na
sve naèine pokusava da tretira Kosovo kao
poseban entitet. A èinjenica je da se ljudi dole
bore za opstanak - objasnjava Ðurkoviæ.

Èoviæ i deo DOS-a, kome je stalo do Kosova, ula?u
izvestan napor da reintegrisu ovu pokrajinu,
ali Albanci to ne ?ele. Ipak, ka?e Ðurkoviæ,
moramo da se poka?emo kao demokratska vlast, koja
je sposobna da brine o svojim graðanima, jer
status Kosova i Metohije jos nije resen.

B. RISTIÆ
D. ÆIROVIÆ

Neprocenjena vrednost
Srbija mora da vraæa inostrane kredite koji su
korisæeni i za velika ulaganja u preduzeæa sa
Kosova i Metohije, pa je nelogièno da imamo po
ovoj osnovi dugove, a da istovremeno ne
raspola?emo imovinom tih preduzeæa -
komentarise za "Glas" ovu vest Slobodan
Petroviæ, pomoænik republièkog ministra za
privredu i privatizaciju.
Pored toga, ka?e Petroviæ, u proteklih deset
godina republièki Fond za razvoj je na Kosovu
ulo?io veliki novac, tako da i na osnovu toga
imamo pravo potra?ivanja te imovine. Prema
njegovim reèima, jos nije izraèunato koliko
taèno iznosi ukupna vrednost ovih preduzeæa,
jer su ranije ove firme same radile procenu svog
kapitala.

===*===

----- Original Message -----
From: Rick Rozoff
Sent: Thursday, April 18, 2002 11:00 AM
Subject: U.N. presents draft law on privatization to Kosovo's government

HTTP://WWW.STOPNATO.ORG.UK
---------------------------

http://www.balkanpeace.org/hed/archive/apr02/hed4895.shtml

Associated Press, April 17, 2002
U.N. presents draft law on privatization to Kosovo's
government

By GARENTINA KRAJA

PRISTINA, Yugoslavia - A top U.N. official on
Wednesday presented the local government with a draft
law expected to begin the process of privatization in
this war-shattered province.
The draft law, intended to improve the provinces
economy by introducing market reforms, envisages the
creation of a so-called Kosovo Trust Agency which
would administer the sell-off of state enterprises to
private investors.
The top U.N. official in Kosovo, Michael Steiner,
called the regulation "the first step" on Kosovos
path to economic reform.
Handing the document to Bajram Rexhepi, Kosovos prime
minister, Steiner said, however, that the law "will
not produce wonders." Steiner said it is meant to
attract investment which should help the economy in
the middle and long term.
Rexhepi praised the draft law as "an impulse" for
economic development and the rebuilding of Kosovo.
Authorities here hope that privatization will help
tackle the 65 percent unemployment rate of the
provinces 2 million inhabitants and revive an economy
dependent mostly on foreign aid.
The regulation grants the trust agency the authority
to administer hundreds of enterprises in the province.
Most of them were formerly the property of socialist
Yugoslavia.
The draft law is to be taken up next by the provinces
government, which should then hand it over to the
parliament for enactment. It was not immediately clear
whether the assembly, which was elected in November,
would enact the draft law unchanged.
Kosovo is legally part of Yugoslavia, but has been run
by the United Nations and NATO since 1999, when a NATO
air war ended former Yugoslav President Slobodan
Milosevics crackdown on the provinces ethnic
Albanians.

===*===

STEINER PROPOSES RULES FOR FORMING KOSOVO PRIVATIZATION AGENCY

BELGRADE, April 18 ( Beta) - On April 17, UN administrator in Kosovo
Michael Steiner handed to Kosovo Premier Bajram Rexhepi draft rules for
the forming of an agency for privatization in Kosovo.
Upon forming of the agency, the processes for transformation of
state-owned companies and resolving ownership issues are to begin in the
province.
Kosovo economists expect that at least 300 local state-owned companies
will meet requirements for privatization.During his meeting with
Rexhepi, Steiner said he did not expect the privatization rules to
produce miracles, but described the document as the first step towards
creating an economic framework to attract investment to Kosovo and
secure a better economic future.

POSTOVANI PRIJATELJI,

U GOSTE NAM DOLAZI PREDSTAVA ZA KOJU SE UVEK TRAZILA
STOLICA VISE. NE PROPUSTITE DA POGLEDATE ZA
SADA NAJGLEDANIJU PREDSTAVU U JUGOSLAVIJI, OBAVESTITE
VASE PRIJATELJE. PROVEDIMO JEDNO VECE ZAJEDNO U MIRNOJ,
OPUSTENOJ ATMOSVERI, ZABAVIMO SE, NASMEJMO SE.
OVO JE PREDSTAVA KOJA NIKOG NECE OSTAVITI RAVNODUSNIM...

PREDSTAVA CE SE ODRZATI 21.04.2002. U SALI JUGOSLOVENSKOG
PROSTORA
VIA LUIGI PIERANDELI 3 - MILANO (PRI KONZULATU SRJ)
POCETAK U 20.00

ULOGE: LJILJANA BLAGOJEVIC
LJILJANA LASIC
REDITELJ: NADJA JANJETOVIC
KOMPOZITOR: M.A.RASINSKI
KOSTIMOGRAF: MIRA COHADZIC
ZANR: SAVREMENA KOMEDIJA

CENA ULAZNICE 15 EUR

ZBOG VELIKE ZAINTERESOVANOSTI I OGRANICENOG BROJA MESTA,
MOLIMO VAS DA VASA MESTA REZERVISETE NA TEL. 348 / 723 28 30

U ORGANIZACIJI KULTURNOG CENTRA "PANORAMA" - LUGANO

Most za Beograd - Un ponte per Belgrado in terra di Bari
Associazione culturale di solidarietà con la popolazione jugoslava
via Abbrescia 97, 70121 BARI - CF:93242490725- tel/fax 0805562663
e-mail: most.za.beograd@...
conto corrente postale n. 13087754

BARI, MARTEDì 23 APRILE
ORE 16.30
AULA "ALDO MORO"
(FACOLTA' DI GIURISPRUDENZA,
PIAZZA C. BATTISTI)

"Il decennio 1990-2000, che l'ONU aveva proclamato
decennio del diritto internazionale, si è aperto
con una guerra in nome del diritto (la guerra del
Golfo) e si è chiuso con una guerra in nome dei
diritti umani (la guerra del Kosovo), così
preparando la guerra al terrorismo che del diritto
e dei diritti umani fa strame". (Salvatore Senese,
"Guerra e nuovo ordine mondiale", in Quale
Giustizia, n. 2/2002)

Guerra al diritto. La barbarie del nuovo (dis)ordine mondiale

Dal Tribunale dell'Aja ai Tribunali speciali
d'eccezione americani per l'operazione Enduring
Freedom, alla negazione dei più elementari diritti
per il popolo palestinese

Relazioni di

Aldo Bernardini
(professore di diritto internazionale, Università
di Teramo, e membro del Comitato Internazionale di
difesa di Milosevic)

Vincenzo Starace
(professore di diritto internazionale, Università
di Bari)

Ugo Villani
(professore di diritto internazionale, Università
"La Sapienza" di Roma)

Fulvio Grimaldi
(giornalista, membro del Comitato Internazionale di
difesa di Milosevic)


L'iniziativa è promossa dall'associazione "Most za
Beograd" in collaborazione con la sezione italiana
del "Tribunale Clark" ed è aperta alle adesioni di
associazioni e social forum



"L'arresto prima, la decisione per l'estradizione
di Milosevic poi, sono intervenuti per una volontà
esterna, su impulso del Tribunale dell'Aja, quel
Tribunale che dovendo giudicare i crimini commessi
nei conflitti jugoslavi, non ha giudicato la
distruzione del diritto compiuta dalla Nato, che ha
violato tutte le norme del diritto internazionale e
del diritto umanitario di guerra, perfino
ammazzando i giornalisti, con il bombardamento
della Televisione jugoslava. Il Tribunale dell'Aja
ha in effetti aperto e subito chiuso l'inchiesta
sulla Nato, non trovando nulla riguardo a cui
procedere. Dunque si tratta della giustizia dei
vincitori.

Ma prima ancora che dalla responsabile della
Procura internazionale dell'Aja, l'arresto era
stato reclamato dall'America di Bush, e con un
ultimatum che scadeva il 31 marzo, giorno in cui è
stato eseguito, in cambio di una elargizione di 50
milioni di dollari, pari a 100 miliardi di lire.
Cento miliardi sono una cifra irrisoria, pari alla
somma che si dice sia stata spesa da Berlusconi per
la sua campagna elettorale per acquistare il potere
in Italia. Cento miliardi per comprarsi la
Jugoslavia, e per venderla, è una cifra irrisoria;
al cambio sono meno di 30 danari. Ed ora
l'estradizione è stata concessa dal governo e dal
Parlamento serbi sotto il ricatto dei Paesi
"donatori", che dovrebbero con un miliardo di
dollari aiutare la Jugoslavia a ricostruire ciò che
essi stessi con la guerra hanno distrutto.

Insomma una taglia su un colpevole. Ma più ancora
una vendetta, per l'unico vero delitto che
l'Occidente non può perdonare, che è il delitto di
aver resistito all'America, e che Milosevic non ha
compiuto da solo. Si uò dire che anche noi, che ci
siamo opposti alla guerra, ne siamo stati complici.
Un delitto che fin troppo a lungo non è stato
perdonato al Vietnam, che non è stato perdonato in
Salvador a mons. Romero e a quanti si sono opposti
al regime voluto dagli Stati Uniti, che non è stato
perdonato a Saddam Hussein e all'intero popolo
iracheno, che continua a pagarne il prezzo in una
guerra che per i vincitori non è mai finita, e in
uno strangolamento che ammazza i bambini e si
perpetua da una generazione all'altra di iracheni,
anche nati dopo i fatti imputati come reato. Dunque
si tratta di una giustizia tribale, che pretende la
vendetta del sangue senza discernimento dei
colpevoli e senza distinzione tra i padri ed i
figli. Una giustizia che, così concepita, è una
vergogna.

Quando dopo una lunga storia di diritti negati e di
popoli calpestati la comunità internazionale ha
riconosciuto e affermato i diritti umani, quando
col patto di Roma si è tentato di istituire un
Tribunale penale internazionale permanente che gli
Stati Uniti si rifiutano di accettare e impediscono
che nasca perché non vogliono sottoporsi ad alcuna
giurisdizione, rivendicando l'impunità dei loro
poteri imperiali, si pensava a una ben diversa
istituzione e sovranità del diritto, si sperava in
una ben diversa giustizia, si intendeva
un'oggettività e un'imparzialità dei giudizi, senza
vendette, senza imputati precostituiti e senza
sentenze manipolate dal potere. Nulla di tutto ciò
si riscontra nel modo in cui Milosevic, come si
dice, viene ora "assicurato" alla giustizia, grazie
a un salario di un pugno di dollari e con il mondo
intorno a fare il tifo come in uno stadio. E' una
brutta pagina per la civiltà del diritto, è
un'ulteriore umiliazione per l'Europa; ed è questo
che vogliamo esprimere con la nostra protesta.

Raniero La Valle, Giovanni Galloni, Antonia Sani,
Vittorio Tranquilli, Teresa Lanzetta, Salvatore
Lumia, Ettore Zerbino, Paola Mutui, Claudio Tosi,
Bemardetta Forcella, Mariarosa Tinaburri (luglio
2001)



"Milosevic, nonostante le sue violente proteste,
verrà condannato a una pena molto severa e passerà
il resto della sua vita in carcere perché così
vogliono "i vincitori": gli Stati Uniti e le altre
potenze occidentali. Il ruolo che gli è stato
assegnato è quello del capro espiatorio. Il
sacrificio collettivo di una vittima, ci ha
insegnato Réné Girard, ha sempre un effetto
redentivo, diffonde sentimenti di sicurezza e
circonda i vincitori di una aureola di trascendente
innocenza. Tutto questo, naturalmente, dovrebbe
avere poco a che fare con le funzioni di un
ordinamento giuridico moderno, nazionale o
internazionale. E non ha nulla in comune con una
politica di pacificazione e di riscatto dei paesi
balcanici.

Ma ciò che conta assai più, dal punto di vista dei
committenti del sacrificio, sono gli esiti
strategici dell'intera vicenda. La cattura, la
degradazione morale e la condanna di Milosevic
contribuiranno a rafforzare anche in questo caso la
strategia imperiale che le potenze occidentali
hanno sempre perseguito con i loro interventi
politici e militari nei Balcani, dal Congresso di
Berlino, nel 1878, a Rambuillet, nel 1999. Il loro
obiettivo è sempre stata la frammentazione
territoriale della regione balcanica e la sua
subordinazione politica ed economica" (Danilo
Zolo, Processo a Milosevic: un giudizio universale
made in Usa , Il Manifesto 08/9/2001)


=====================================================


N.T.P NUOVO TEATRO PRODUZIONI Ass. Cult. Roma

TEATRO DUSE
Via Crema 8

Dal 2 al 12 maggio 2002
Ore 21

TERRAFERMA

Montaggio scenico dei testi inediti in Italia di
MOMCILO M. DJERKOVIC

Traduzione di Tijana M. Djerkovic

Con

Raffaella Bella
Gennifer Joce
Daniele Tamburello

Arrangiamenti musicali originali eseguiti dal vivo da
Stefano Maiorana

Scena, costumi e luci di
Katiuscia Coscia
Giuseppe Marini

Assistente alla regia
Giuseppe Marini

Regia
Tijana M. Djerkovic
Gianni Schena


Con il
PATROCINIO DELL'AMBASCIATA DELLA REPUBBLICA FEDERALE DELLA JUGOSLAVIA

(seguiranno maggiori informazioni)