Informazione
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Valentin KUNIN: HUMAN RIGHTS OR A RIGHT TO TERROR
Moscow, July 9th, 2002
Valentin KUNIN, a RIA "Novosti" political observer
Especially for ARTEL GEOPOLITIKA
Berlin hosted the 11th annual session of the
Organisation for Security and Cooperation in Europe
/OSCE/. Predictably enough, one of the issues at the
top of the agenda was the struggle against
international terrorism and extremism.
This topic has been included into almost all documents
adopted by the organisation over the past few years. In
particular, it was the focus of the 1999 OSCE summit in
Istanbul whose participants stated that they considered
the combating of all forms of terrorism a crucial
aspect of European peace and stability.
Following the tragedies in New York and Washington last
September, the OSCE Standing Council voiced its
determination to act in conjunction with the whole
international community "to put an end to terrorism -
the plague of our epoque, which threatens peace and
security around the world." This determination obtained
a more specific form in a large-scale anti-terrorist
programme, which was adopted at the 9th session of OSCE
Foreign Ministers, which took place last December in
Bucharest.
In particular, this document envisages the improvement
of OSCE member-states' anti-terrorist legislation, the
elimination of criminal funding channels and bolstering
the struggle against various extremist, nationalist and
separatist movements and organisations.
In Bucharest, officials repeatedly stressed the
importance of the OSCE as a mechanism for political
dialogue on security and cooperation in Europe. The
latter is especially important if one takes into
account the processes this organisation is undergoing.
It's no secret that the OSCE was founded as the
cornerstone of European peace and stability, as the
main instrument of preventive diplomacy, settling
conflicts, stemming crises and of post-conflict
restoration.
This list now includes a whole set of new challenges:
the increasing drug trafficking, arms smuggling,
organised crime, illegal migration and, primarily,
international terrorism.
There is no need for giving evidence that all OSCE
member-states have do deal with all of these problems
to this or another extent. In this regard, the issue of
coordinating their actions in order to effectively
combat all these threats and challenges takes the
foreground.
At the same time, the recent events prove that the OSCE
member-states that also belong to NATO and the European
Union, have shoved this organisation into the
pan-European background. In fact, the OSCE is not
energetic with regard to the resolution to any
important problem the Old World is facing.
As to the struggle against terrorism, extremism and
separatism in Europe, we have to confess that the OSCE
currently takes no real steps on this front, with its
activities now being limited to human rights protection
and "assistance to democracies" alone. According to the
OSCE leadership, this is the very target the
organisation is pursuing in the Balkans. This could be
doubted if one analyses the results of OSCE actions in
Kosovo and Macedonia. Practical actions of both
missions virtually contradict the objective.
In Kosovo, OSCE representatives were, in fact, calmly
watching Albanians exercising genocide against ethnic
minorities, primarily Serbs, with NATO forces turning a
blind eye to their actions. And we all know the result
- approximately 300,000 non-Albanians have been forced
to flee the region over the past two years.
Nevertheless, the OSCE mission's leadership insisted
that mass abuse of human rights was not applicable to
Kosovo because the situation in the region was
advantageous for democratic parliamentary elections.
Last November, the OSCE mission rendered all possible
assistance to these elections. Moreover, the head of
the OSCE mission authorised the participation in
elections of a party established by warlords from the
so-called Kosovo Liberation Army - a terrorist
organisation whose gangs were involved in ethnic
cleansing in the area.
To put it straight, such OSCE actions, which deny
Kosovo Serbs elementary human rights, but give them to
Albanian terrorists are a classic example of double
standard policy.
The OSCE mission to Macedonia could hardly be described
in a positive way too. For more than a year, the OSCE
in conjunction with NATO and the EU have been
protecting Albanian extremists who do not cease to
carry out armed provocations against governmental
forces. This implies the use of human rights protection
as a cover for encouraging terrorists and extremists
who openly declare that their aim is to break
Macedonia's territorial integrity.
The OSCE position, especially that of its Parliamentary
Assembly, is equally non-constructive with regard to
Moscow's actions in Chechnya. On the one hand, the
Assembly's delegates do acknowledge the legitimacy of
such actions targeted at eliminating remnants of
terrorist gangs in Chechnya. At the same time, they
reiterate allegations about "excessive use of force"
and abuse of human rights by Russian troops in
Chechnya. They also demand that Russia should sit down
at the negotiating table with representatives of former
Chechen president Aslan Maskhadov - a separatist famous
for his close tires to Osama bin Laden's Al-Qaeda
terrorist network.
There is no need to say that the OSCE can hardly count
on the unification of its member-states' efforts in a
drive against "the plague of the 21st century" as long
as it sticks to such a special approach to the problem
of terrorism.
===*===
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Valentin KUNJIN: COVEKOVA PRAVA ILI PRAVO NA TEROR
Moskva, 9. jula
Valentin KUNJIN, politicki komentator
Ruska informativna agencija RIA "Novosti"
Specijalno za ARTEL-GEOPOLITIKU
U Berlinu je odrzano 11-to godisnje zasedanje
Parlamentarne skupstine OEBS. Kako se i ocekivalo,
jedna od centralnih tema bio je problem borbe protiv
medjunarodnog terorizma i ekstremizma.
Ta tema konstantno je prisutna prakticno u svim
dokumentima koji su usvajani tokom poslednjih godina u
okviru OEBS. Izmedju ostalog, najveca paznja tim
pitanjima bila je posvecena na Istambulskom samitu OEBS
1999. godine. Ucesnici tog samita tada su izjavili, da
suprostavljanje svakom obliku terorizma tretiraju kao
jedan od najznacajnijih elemenata u odrzavanju mira i
stabilnosti na evropskom kontinentu. Odmah nakon
tragicnih dogadjaja u Njujorku i Vasingtonu septembra
prosle godine Stalni savet OEBS izjavio je da je
odlucan u namerama da, delujuci zajedno sa celokupnom
svetskom zajednicom, "udruzenim naporima dokrajci
terorizam, nevolju naseg vremena, koja predstavlja
opasnost po mir i bezbednost u citavom svetu".
Ta izjava konkretizovana je na proteklom decembra
prosle godine u Bukurestu 9-om susretu ministara
inostranih poslova OEBS, na kome je prihvacen obiman
program delovanja u borbi protiv terorizma.
Taj dokument predvidja, izmedju ostalog, jacanje
nacionalnog zakonodavstva drzava-clanica OEBS u borbi
protiv terora, presecanje kanala za finansiranje
zlocinacke delatnosti, poostravanje borbe protiv svakog
oblika ekstremizma, nacionalistickih i separatistickih
pokreta i organizacija.
U Bukurestu je takodje ponovo apostrofiran znacaj
jacanja OEBS kao mehanizma politickog dijaloga po
pitanjima bezbednosti i saradnje u Evropi. Ovo
poslednje narocito je aktuelno u kontekstu desavajucih
u toj organizaciji procesa. Poznato je, naime, da je
OEBS zamisljen kao organizacija koja treba da igra
kljucnu ulogu u odrzavanju evropskog mira i
stabilnosti, da bude osnovni instrument preventivne
diplomatije, sprecavanja konflikata, sredjivanja kriza
i postkonfliktne obnove.
Ovom spisku tokom poslednjih godina dodat je i citav
set novih izazova, kao sto su promet narkotika koji
porpima sve vece razmere, rastuci sverc oruzja, porast
organizovanog kriminala, nezakonita emigracija. I u
prvom redu, razume se, medjunarodni terorizam.
Nije potrebno dokazivati, naravno, da se ti problemi u
ovoj ili onoj meri ticu prakticno svih drzava koje su u
sastavu OEBS. I sve nasusnijom postaje potreba za
koordinacijom njihovog delovanja, kako bi se efikasno
suprostavili svim tim izazovima i opasnostima.
Medjutim, dogadjaji iz poslednjih godina svedoce, da je
ova organizacija, naporima zemalja NATO i Evropske
unije koje su u sastavu OEBS, prakticno bacena na
periferiju opsteevropskog politickog procesa i fakticki
iskljucena iz resavanja iole znacajnijih problema koji
stoje pred Starim Svetom.
Ako konkretno govorimo o problemu borbe protiv
terorizma, ekstremizma i separatizma na kontinentu,
moramo konstatovati da OEBS nije preduzeo nikakve
realne korake u tom pravcu. Cak stavise, on je sada
prakticno suzio svoje delovanje na pravozastitnu sferu
i "pomoc u uspostavljanu demokratskih poredaka".
Kako izjavljuju u rukovodstvu OEBS, upravo te ciljeve
organizacija sledi na Balkanu. Medjutim, ako
analiziramo rezultate rada misija OEBS na Kosovu i u
Makedoniji, tesko da se s time mozemo sloziti. Rad obe
te misije ocigledno je kontradiktoran postavljenim
zadacima.
Na Kosovu su predstavnici OEBS prakticno bez
ucestvovanja posmatrali kako uz potpunu neangazovanost
i popustljivost mirovnjaka kosovski albanci vrsse pravi
genocid nad predstavnicima nacionalnih manjina, pre
svega Srbima. Rezultat je poznat - za dve poslednje
godine iz pokrajine je isterano trista hiljada ljudi
nealbanske nacionalnosti.
Pa i pored svega, rukovodstvo misije OEBS daje izjave
da se na Kosovu ne radi o masovnom krsenju ljudskih
prava i da su u pokrajini stvoreni uslovi za odrzavanje
demoklratskih parlamentarnih izbora. I uz pomoc misije
OEBS takvi izbori su i odrzani novembra prosle godine.
Cak stavise, sef misije OEBS dozvolio je ucesce na tim
izborima i partiji koju su formirali bivse glavesine
takozvane OVK - teroristicke organizacije, ciji odredi
su vrsili etnicko ciscenje u pokrajini.
Ako stvari zelimo da nazovemo svojim imenom, onda
slicne poteze predstavnika OEBS, koji kosovskim Srbima
uskracuju cak elementarna covekova prava, dok ta prava
priznaju albanskimm teroristima, ne mozemo nazvati
drugacije nego klasicnim primerom politike "dvojnih
standarda".
Beznacajnu ulogu igra OEBS i u Makedoniji, gde zajedno
sa predstavnicima NATO i Evropske unije vec duze od
godine fakticki stiti albanske ekstremiste, koji ne
prestaju sa oruzanim provokacijama protiv vladinih
snaga. Tojest, pod tim istim izgovorom zastite
covekovih prava stimulisu se teroristi i ekstremisti,
koji optvoreno govore o svojim planovima razbijanja
makedonske drzave.
Ocigledno neproduktivnu poziciju zauzima OEBS, pre
svega Parlamentarna skupstina te organizacije, i u
odnosu na delovanje Moskve u Ceceniji. Sa jedne strane,
delegati Skupstine toboze se slazu sa pravomernoscu
takvih akcija, usmerenih u pravcu likvidacije ostataka
teroristickih bandi na cecenskoj teritoriji. Ali
istovremeno se daju izjave o toboze "prekomernoj
upotrebi sile" od strane ruske vojske i krsenju
covekovih prava u toj istoj Ceceniji. Ne prestaje se ni
sa upucivanjem apela Moskvi da sedne za pregovaracki
sto sa predstavnicima bivseg cecenskog predsednika
Aslana Mashadova - separatiste, poznatog po svojim
odavnasnjim vezama sa organizacijom medjunardonog
teroriste Osame bin Ladena - "Al-Kaidom".
Suvisno je govoriti o tome, da sve dok se OEBS bude
drzao takvih prilaza borbi protiv terorizma tesko da se
mogu stvoriti realni uslovi za udruzivanje napora
zemalja OEBS u borbi protiv "kuge XXI veka".
office@...
Valentin KUNIN: HUMAN RIGHTS OR A RIGHT TO TERROR
Moscow, July 9th, 2002
Valentin KUNIN, a RIA "Novosti" political observer
Especially for ARTEL GEOPOLITIKA
Berlin hosted the 11th annual session of the
Organisation for Security and Cooperation in Europe
/OSCE/. Predictably enough, one of the issues at the
top of the agenda was the struggle against
international terrorism and extremism.
This topic has been included into almost all documents
adopted by the organisation over the past few years. In
particular, it was the focus of the 1999 OSCE summit in
Istanbul whose participants stated that they considered
the combating of all forms of terrorism a crucial
aspect of European peace and stability.
Following the tragedies in New York and Washington last
September, the OSCE Standing Council voiced its
determination to act in conjunction with the whole
international community "to put an end to terrorism -
the plague of our epoque, which threatens peace and
security around the world." This determination obtained
a more specific form in a large-scale anti-terrorist
programme, which was adopted at the 9th session of OSCE
Foreign Ministers, which took place last December in
Bucharest.
In particular, this document envisages the improvement
of OSCE member-states' anti-terrorist legislation, the
elimination of criminal funding channels and bolstering
the struggle against various extremist, nationalist and
separatist movements and organisations.
In Bucharest, officials repeatedly stressed the
importance of the OSCE as a mechanism for political
dialogue on security and cooperation in Europe. The
latter is especially important if one takes into
account the processes this organisation is undergoing.
It's no secret that the OSCE was founded as the
cornerstone of European peace and stability, as the
main instrument of preventive diplomacy, settling
conflicts, stemming crises and of post-conflict
restoration.
This list now includes a whole set of new challenges:
the increasing drug trafficking, arms smuggling,
organised crime, illegal migration and, primarily,
international terrorism.
There is no need for giving evidence that all OSCE
member-states have do deal with all of these problems
to this or another extent. In this regard, the issue of
coordinating their actions in order to effectively
combat all these threats and challenges takes the
foreground.
At the same time, the recent events prove that the OSCE
member-states that also belong to NATO and the European
Union, have shoved this organisation into the
pan-European background. In fact, the OSCE is not
energetic with regard to the resolution to any
important problem the Old World is facing.
As to the struggle against terrorism, extremism and
separatism in Europe, we have to confess that the OSCE
currently takes no real steps on this front, with its
activities now being limited to human rights protection
and "assistance to democracies" alone. According to the
OSCE leadership, this is the very target the
organisation is pursuing in the Balkans. This could be
doubted if one analyses the results of OSCE actions in
Kosovo and Macedonia. Practical actions of both
missions virtually contradict the objective.
In Kosovo, OSCE representatives were, in fact, calmly
watching Albanians exercising genocide against ethnic
minorities, primarily Serbs, with NATO forces turning a
blind eye to their actions. And we all know the result
- approximately 300,000 non-Albanians have been forced
to flee the region over the past two years.
Nevertheless, the OSCE mission's leadership insisted
that mass abuse of human rights was not applicable to
Kosovo because the situation in the region was
advantageous for democratic parliamentary elections.
Last November, the OSCE mission rendered all possible
assistance to these elections. Moreover, the head of
the OSCE mission authorised the participation in
elections of a party established by warlords from the
so-called Kosovo Liberation Army - a terrorist
organisation whose gangs were involved in ethnic
cleansing in the area.
To put it straight, such OSCE actions, which deny
Kosovo Serbs elementary human rights, but give them to
Albanian terrorists are a classic example of double
standard policy.
The OSCE mission to Macedonia could hardly be described
in a positive way too. For more than a year, the OSCE
in conjunction with NATO and the EU have been
protecting Albanian extremists who do not cease to
carry out armed provocations against governmental
forces. This implies the use of human rights protection
as a cover for encouraging terrorists and extremists
who openly declare that their aim is to break
Macedonia's territorial integrity.
The OSCE position, especially that of its Parliamentary
Assembly, is equally non-constructive with regard to
Moscow's actions in Chechnya. On the one hand, the
Assembly's delegates do acknowledge the legitimacy of
such actions targeted at eliminating remnants of
terrorist gangs in Chechnya. At the same time, they
reiterate allegations about "excessive use of force"
and abuse of human rights by Russian troops in
Chechnya. They also demand that Russia should sit down
at the negotiating table with representatives of former
Chechen president Aslan Maskhadov - a separatist famous
for his close tires to Osama bin Laden's Al-Qaeda
terrorist network.
There is no need to say that the OSCE can hardly count
on the unification of its member-states' efforts in a
drive against "the plague of the 21st century" as long
as it sticks to such a special approach to the problem
of terrorism.
===*===
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Valentin KUNJIN: COVEKOVA PRAVA ILI PRAVO NA TEROR
Moskva, 9. jula
Valentin KUNJIN, politicki komentator
Ruska informativna agencija RIA "Novosti"
Specijalno za ARTEL-GEOPOLITIKU
U Berlinu je odrzano 11-to godisnje zasedanje
Parlamentarne skupstine OEBS. Kako se i ocekivalo,
jedna od centralnih tema bio je problem borbe protiv
medjunarodnog terorizma i ekstremizma.
Ta tema konstantno je prisutna prakticno u svim
dokumentima koji su usvajani tokom poslednjih godina u
okviru OEBS. Izmedju ostalog, najveca paznja tim
pitanjima bila je posvecena na Istambulskom samitu OEBS
1999. godine. Ucesnici tog samita tada su izjavili, da
suprostavljanje svakom obliku terorizma tretiraju kao
jedan od najznacajnijih elemenata u odrzavanju mira i
stabilnosti na evropskom kontinentu. Odmah nakon
tragicnih dogadjaja u Njujorku i Vasingtonu septembra
prosle godine Stalni savet OEBS izjavio je da je
odlucan u namerama da, delujuci zajedno sa celokupnom
svetskom zajednicom, "udruzenim naporima dokrajci
terorizam, nevolju naseg vremena, koja predstavlja
opasnost po mir i bezbednost u citavom svetu".
Ta izjava konkretizovana je na proteklom decembra
prosle godine u Bukurestu 9-om susretu ministara
inostranih poslova OEBS, na kome je prihvacen obiman
program delovanja u borbi protiv terorizma.
Taj dokument predvidja, izmedju ostalog, jacanje
nacionalnog zakonodavstva drzava-clanica OEBS u borbi
protiv terora, presecanje kanala za finansiranje
zlocinacke delatnosti, poostravanje borbe protiv svakog
oblika ekstremizma, nacionalistickih i separatistickih
pokreta i organizacija.
U Bukurestu je takodje ponovo apostrofiran znacaj
jacanja OEBS kao mehanizma politickog dijaloga po
pitanjima bezbednosti i saradnje u Evropi. Ovo
poslednje narocito je aktuelno u kontekstu desavajucih
u toj organizaciji procesa. Poznato je, naime, da je
OEBS zamisljen kao organizacija koja treba da igra
kljucnu ulogu u odrzavanju evropskog mira i
stabilnosti, da bude osnovni instrument preventivne
diplomatije, sprecavanja konflikata, sredjivanja kriza
i postkonfliktne obnove.
Ovom spisku tokom poslednjih godina dodat je i citav
set novih izazova, kao sto su promet narkotika koji
porpima sve vece razmere, rastuci sverc oruzja, porast
organizovanog kriminala, nezakonita emigracija. I u
prvom redu, razume se, medjunarodni terorizam.
Nije potrebno dokazivati, naravno, da se ti problemi u
ovoj ili onoj meri ticu prakticno svih drzava koje su u
sastavu OEBS. I sve nasusnijom postaje potreba za
koordinacijom njihovog delovanja, kako bi se efikasno
suprostavili svim tim izazovima i opasnostima.
Medjutim, dogadjaji iz poslednjih godina svedoce, da je
ova organizacija, naporima zemalja NATO i Evropske
unije koje su u sastavu OEBS, prakticno bacena na
periferiju opsteevropskog politickog procesa i fakticki
iskljucena iz resavanja iole znacajnijih problema koji
stoje pred Starim Svetom.
Ako konkretno govorimo o problemu borbe protiv
terorizma, ekstremizma i separatizma na kontinentu,
moramo konstatovati da OEBS nije preduzeo nikakve
realne korake u tom pravcu. Cak stavise, on je sada
prakticno suzio svoje delovanje na pravozastitnu sferu
i "pomoc u uspostavljanu demokratskih poredaka".
Kako izjavljuju u rukovodstvu OEBS, upravo te ciljeve
organizacija sledi na Balkanu. Medjutim, ako
analiziramo rezultate rada misija OEBS na Kosovu i u
Makedoniji, tesko da se s time mozemo sloziti. Rad obe
te misije ocigledno je kontradiktoran postavljenim
zadacima.
Na Kosovu su predstavnici OEBS prakticno bez
ucestvovanja posmatrali kako uz potpunu neangazovanost
i popustljivost mirovnjaka kosovski albanci vrsse pravi
genocid nad predstavnicima nacionalnih manjina, pre
svega Srbima. Rezultat je poznat - za dve poslednje
godine iz pokrajine je isterano trista hiljada ljudi
nealbanske nacionalnosti.
Pa i pored svega, rukovodstvo misije OEBS daje izjave
da se na Kosovu ne radi o masovnom krsenju ljudskih
prava i da su u pokrajini stvoreni uslovi za odrzavanje
demoklratskih parlamentarnih izbora. I uz pomoc misije
OEBS takvi izbori su i odrzani novembra prosle godine.
Cak stavise, sef misije OEBS dozvolio je ucesce na tim
izborima i partiji koju su formirali bivse glavesine
takozvane OVK - teroristicke organizacije, ciji odredi
su vrsili etnicko ciscenje u pokrajini.
Ako stvari zelimo da nazovemo svojim imenom, onda
slicne poteze predstavnika OEBS, koji kosovskim Srbima
uskracuju cak elementarna covekova prava, dok ta prava
priznaju albanskimm teroristima, ne mozemo nazvati
drugacije nego klasicnim primerom politike "dvojnih
standarda".
Beznacajnu ulogu igra OEBS i u Makedoniji, gde zajedno
sa predstavnicima NATO i Evropske unije vec duze od
godine fakticki stiti albanske ekstremiste, koji ne
prestaju sa oruzanim provokacijama protiv vladinih
snaga. Tojest, pod tim istim izgovorom zastite
covekovih prava stimulisu se teroristi i ekstremisti,
koji optvoreno govore o svojim planovima razbijanja
makedonske drzave.
Ocigledno neproduktivnu poziciju zauzima OEBS, pre
svega Parlamentarna skupstina te organizacije, i u
odnosu na delovanje Moskve u Ceceniji. Sa jedne strane,
delegati Skupstine toboze se slazu sa pravomernoscu
takvih akcija, usmerenih u pravcu likvidacije ostataka
teroristickih bandi na cecenskoj teritoriji. Ali
istovremeno se daju izjave o toboze "prekomernoj
upotrebi sile" od strane ruske vojske i krsenju
covekovih prava u toj istoj Ceceniji. Ne prestaje se ni
sa upucivanjem apela Moskvi da sedne za pregovaracki
sto sa predstavnicima bivseg cecenskog predsednika
Aslana Mashadova - separatiste, poznatog po svojim
odavnasnjim vezama sa organizacijom medjunardonog
teroriste Osame bin Ladena - "Al-Kaidom".
Suvisno je govoriti o tome, da sve dok se OEBS bude
drzao takvih prilaza borbi protiv terorizma tesko da se
mogu stvoriti realni uslovi za udruzivanje napora
zemalja OEBS u borbi protiv "kuge XXI veka".
MICIDIALI OSSIMORI
Mauro Cristaldi ci segnala <<un paradossale libello: "La prevenzione
oncologica
nei reduci dai Balcani", di F. Nobile - la "prevenzione" su "reduci" fa
parte
degli ossimori escogitati dai moderni tecnici dell'informazione
deviata...>>
Sul lavoro disinformativo del prof. Nobile, del quale Falco Accame ha
chiesto la ricusazione in Parlamento, si veda anche:
http://it.groups.yahoo.com/group/crj-mailinglist/message/1716
Segue ulteriore notiziola sull'insabbiamento del caso-DU in Italia:
===
http://www.osservatoriomonopoli.it/Curiosit%c3%a0/Curiosit%c3%a0_080602_uranio.htm
Ancora senza esito l'esposto della Uil Puglia sui militari
italiani impegnati nell'ex Jugoslavia
Uranio impoverito e dimenticato
Barisera 1 giugno 2002
La notizia secondo cui 200 militari italiani impegnati negli
anni scorsi in missioni nella ex Jugoslavia (e venuti a
contatto con il famigerato uranio impoverito contenuto negli
ordigni Nato), siano ammalati di tumore, riporta di attualità
una vicenda che le autorità istituzionali della Puglia hanno
purtroppo sottovalutato.
Preoccupazione è stata espressa dalla Uil di Puglia che ha
presentato già a gennaio del 2000 un esposto alla Procura
della Repubblica del Tribunale di Bari, chiedendo che il
Ministero della Difesa rispondesse di lesioni personali e
omicidio colposo in merito alla morte di alcuni militari
italiani che avevano prestato servizio per le missioni in
Bosnia ed in Kosovo e che sarebbero venuti a contatto con il
micidiale uranio impoverito.
"E' un esposto di cui ad oggi non si ha ancora alcuna
risposta - dice il segretario generale, Aldo Pugliese -
eppure non soltanto si sono registrate morti sospette tra i
soldati di altri eserciti che hanno prestato servizio nei
Balcani, ma si registra anche la nascita di sette bambini con
malformazioni, figli di altrettanti militari italiani di
stanza in quella zona".
Nell'esposto è stata riportata la tesi del prof. Sandro
Degetto, dell'Istituto di Chimica e delle tecnologie
inorganiche e dei materiali avanzati ,del Consiglio Nazionale
delle Ricerche di Padova, secondo la quale "ci sono rischi
per l'organismo umano, in particolare per il rene, con
effetti sui tessuti che possono provocare gravi casi di
insufficienza renale nonché la comparsa di proteine nelle
urine".
Per la Uil, che ha dato incarico di procedere all'avv. Nicola
Putignano, esisteva, ed esiste, il pericolo che si aprissero
scenari delicatissimi per la salute pubblica e per la Puglia.
La Uil ha lanciato un appello alla Regione Puglia perché si
attivi sulla vicenda, anche in considerazione del fatto che
durante la guerra in Kosovo dalle basi pugliesi di Amendola e
Gioia del Colle partivano i jet della Nato su cui venivano
caricate le bombe ad uranio impoverito.
Non solo. "C'é la questione della bonifica del mare Adriatico
- puntualizza Pugliese - nel quale i velivoli hanno scaricato
centinaia, forse migliaia, di ordigni inesplosi che giacciono
ancora sul fondo. E' stata promessa una bonifica che non è
mai stata attuata. L'erosione del mare potrebbe provocare
fuoriuscita di materiale che inquinerebbe il mare stesso, con
grave e conseguente danno per la salute di tutti, visto che
il pesce pescato in Adriatico è quello che finisce sulle
nostre tavole".
Mauro Cristaldi ci segnala <<un paradossale libello: "La prevenzione
oncologica
nei reduci dai Balcani", di F. Nobile - la "prevenzione" su "reduci" fa
parte
degli ossimori escogitati dai moderni tecnici dell'informazione
deviata...>>
Sul lavoro disinformativo del prof. Nobile, del quale Falco Accame ha
chiesto la ricusazione in Parlamento, si veda anche:
http://it.groups.yahoo.com/group/crj-mailinglist/message/1716
Segue ulteriore notiziola sull'insabbiamento del caso-DU in Italia:
===
http://www.osservatoriomonopoli.it/Curiosit%c3%a0/Curiosit%c3%a0_080602_uranio.htm
Ancora senza esito l'esposto della Uil Puglia sui militari
italiani impegnati nell'ex Jugoslavia
Uranio impoverito e dimenticato
Barisera 1 giugno 2002
La notizia secondo cui 200 militari italiani impegnati negli
anni scorsi in missioni nella ex Jugoslavia (e venuti a
contatto con il famigerato uranio impoverito contenuto negli
ordigni Nato), siano ammalati di tumore, riporta di attualità
una vicenda che le autorità istituzionali della Puglia hanno
purtroppo sottovalutato.
Preoccupazione è stata espressa dalla Uil di Puglia che ha
presentato già a gennaio del 2000 un esposto alla Procura
della Repubblica del Tribunale di Bari, chiedendo che il
Ministero della Difesa rispondesse di lesioni personali e
omicidio colposo in merito alla morte di alcuni militari
italiani che avevano prestato servizio per le missioni in
Bosnia ed in Kosovo e che sarebbero venuti a contatto con il
micidiale uranio impoverito.
"E' un esposto di cui ad oggi non si ha ancora alcuna
risposta - dice il segretario generale, Aldo Pugliese -
eppure non soltanto si sono registrate morti sospette tra i
soldati di altri eserciti che hanno prestato servizio nei
Balcani, ma si registra anche la nascita di sette bambini con
malformazioni, figli di altrettanti militari italiani di
stanza in quella zona".
Nell'esposto è stata riportata la tesi del prof. Sandro
Degetto, dell'Istituto di Chimica e delle tecnologie
inorganiche e dei materiali avanzati ,del Consiglio Nazionale
delle Ricerche di Padova, secondo la quale "ci sono rischi
per l'organismo umano, in particolare per il rene, con
effetti sui tessuti che possono provocare gravi casi di
insufficienza renale nonché la comparsa di proteine nelle
urine".
Per la Uil, che ha dato incarico di procedere all'avv. Nicola
Putignano, esisteva, ed esiste, il pericolo che si aprissero
scenari delicatissimi per la salute pubblica e per la Puglia.
La Uil ha lanciato un appello alla Regione Puglia perché si
attivi sulla vicenda, anche in considerazione del fatto che
durante la guerra in Kosovo dalle basi pugliesi di Amendola e
Gioia del Colle partivano i jet della Nato su cui venivano
caricate le bombe ad uranio impoverito.
Non solo. "C'é la questione della bonifica del mare Adriatico
- puntualizza Pugliese - nel quale i velivoli hanno scaricato
centinaia, forse migliaia, di ordigni inesplosi che giacciono
ancora sul fondo. E' stata promessa una bonifica che non è
mai stata attuata. L'erosione del mare potrebbe provocare
fuoriuscita di materiale che inquinerebbe il mare stesso, con
grave e conseguente danno per la salute di tutti, visto che
il pesce pescato in Adriatico è quello che finisce sulle
nostre tavole".
(Sulla privatizzazione in Kosovo e Metohija si veda anche:
http://it.groups.yahoo.com/group/crj-mailinglist/message/1788 )
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Datum:09 juli 2002
Analiticki tim APIS-a:Plan privatizacije
preduzeca na Kosovu i Metohiji - zla namera
ili plod pogresne informisanosti eksperata
koji su radili na njegovom donosenju?
Beograd, 09 juni 2002
Plan privatizacije preduzeca na Kosovu i Metohiji -
zla namera ili plod pogresne informisanosti eksperata
koji su radili na njegovom donosenju?
Sporost i neadekvatne reakcije nasih politickih
zvanicnika prema problemima od nacionalne vaznosti se
nastavljaju u kontinuitetu
U prilog svom planu privatizacije preduzeca na Kosovu
i Metohiji UNMIK kao organ UN-a navodi sledece
cinjenice:
- Privatne investicije su presudne za ozivljavanje
industrijskih preduzeca i predstojeca privatizacija
ce "upaliti nov motor ekonomskog rasta" u uslovima
opadanja podrske donatora.
- Kosovo i Metohija je jedno od najsiromasnijih
podrucja u Evropi u kome stopa nezaposlenosti dostize
50%, ne moze se priustiti cekanje da se vlasnicka
prava i kreditna potrazivanja sudski poravnaju da bi
privatizacija pocela.
- "Eksperti" UN-a su mesecima raspravljali pre odluke
o nacinu prodaje preduzeca jer se u mnogim
slucajevima javljaju cetri sukobljena buduca vlasnika
i kreditora: sada zaposleni Albanci, bivsi zaposleni
Srbi, sedista preduzeca u Beogradu i strani
kreditori. Na osnovu toga i potrebe za ozivljavanjem
privrede na Kosovu i Metohiji doneta je odluka da
vlasnicka pitanja budu resena kasnije. Naime agencija
za privatizaciju moze da privatizuje drustvenu firmu
prebacivanjem njene imovine na novo preduzece koje ce
biti ponudjeno na prodaju privatnim investitorima,
dugovi ce ostati starom preduzecu a sredstva
prikupljena prodajom cuvace ce agencija dok se ne
razrese vlasnicka prava i potrazivanja.
Sasvim je ocigledno da su "eksperti" prenebregli
cinjnice iznete u tekstu. Ali i da jeste tako da se u
mnogim slucajevima javljaju cetri sukobljene strane
oko vlasnickih i kreditorskih prava, postavlja se
pitanje sta sa onim preduzecima kod kojih je sve
cisto i gde se tacno zna ko je vlasnik (primer PKB)?
Zasto su te cinjenice prenebregnute? U ovom slucaju
radi se ili o zloj nameri, pokusaju pljacke drzave
Srbije ili o nedovoljnoj informisanosti eksperata o
tome ko je titular preduzeca na KiM i da su oni na
osnovu pogresnih informacija doneli odluku koja ce
predstavljati dosad nevidjenu pljacku jedne drzave a
sve pod formama, legaliteta, legitimiteta, humanosti,
ozivljavanja privrede, dobrobiti i sl... Sasvim je
izvesno da ce ovakav proces poravnanja kakav su
zamislili "eksperti" UN-a trajati godinama dok ce
rate na ranije uzete inostrane zajmove stizati Srbiji
mesecno i ona ce kao garant morati da ih otplacuje
sto ce dodatno opteretiti gradjane, budzet i uopste
citav finansijski sistem.
Postoje ozbiljne indicije koje ukazuju da se radi o
zloj nameri odnosno pokusaju pljacke drzave Srbije.
Navescemo samo neke:
- Odgovor UNMIK-a na zahtev da predstavnik
Ministarstva za privatizaciju ucestvuje u radu
novoformirane agencije za privatizaciju preduzeca na
KiM ni do dana danasnjeg nije stigao.
- Dopisivanje ministra Vlahovica sa Rorijem O`
Salivenom sefom kancelarije Svetske banke u Beogradu
a u vezi sa inostranim kreditima koji su dati
preduzecima sa KiM a koje Srbija kao garant treba da
vraca nije dalo nikakve rezultate.
- Pregovori sa Mihaelom Stajnerom takodje nisu dali
nikakvog rezultata.
Osim toga brojne cinjenice ukazuju na to su nasi
politicki zvanicnici sporo reagovali, da su se
pobunili tek kad je sve vec bilo okncano i da
floskula "Mi ne prihvatamo plan" ne znaci nista bez
konkretne akcije koja treba da bude visedimenzionalna
(politicka, diplomatska, ekonomska, obavestajna,
propagandna...). Poslato je samo stidljivo upozorenje
inostranim konsultanskim kucama i advokatskim
kancelarijama da ce im u slucaju angazovanja u
privatizaciji srpskih preduzeca na KiM, biti za sva
vremena zatvorena vrata za bilo koji angazman na
podrucju centralne Srbije. Strane konsultanske kuce
ne haju za ovo upozorenje svesne toga da Srbija u
ovom trenutku tranzicije i privatizacije kad su joj
usluge stranih konsultantskih kuca, advokatskih
kancelarija, agencija za PR i sl., neophodne, tesko
da moze da ispuni svoju pretnju. U prilog navedenoj
tvrdnji o zakasneloj rekciji nasih politickih
zvanicnika govori i intervju Endi Bearparka,
Britanaca koji rukovodi odeljenjem za ekonomski
razvoj i obnovu pri administraciji UN-a. On u izjavi
za agenciju Rojters 05.07.2002. kaze:" Plan
privatizacije svi kritikuju, i Albanci i Srbi ali
niko nije ponudio alternativu ili bolji
model....Privatizacija ce se nastaviti uprkos
protivljenju Beograda...!
Prva prodaja preduzeca na KiM ocekuje se pocetkom
2003., i ono sto jos uvek predstavlja sansu jeste to
sto je pomenuti Bearpark u istoj izjavi datoj
Rojtersu napomenuo da ce agencija uzeti u obzir sva
misljenja koja budu pristizala. To konkretno znaci da
jos uvek nije kasno da nasa drzava izadje sa
alternativnim planom, modifikacijama vec postojeceg i
sl....Da se izmedju ostalog svetskoj javnosti,
svetskom javnom mnjenju, kroz javni dijalog sa
predstavnicima UN-a i UNMIK-a prezentuje cinjenice i
da se ono iskoristi kao sredstvo pritiska na UN,
UNMIK i vlade sopstvenih zemalja kako bi ove
institucije izlozene pritisku sopstvenog javnog
mnjenja bile prinudjene da pomenuti plan koji
predstavlja najbestidniju pljacku jedne drzave u
modernoj istoriji proglase nistavnim.
Javni dijalog podrazumeva prezentovanje cinjenica,
postavljanje pitanja i trazenja odgovora od
predstavnika UN-a, Svetske banke, UNMIK-a i svih onih
koju su ucestvovali u pravljenju plana privatizacije,
kroz najuticajnije svetske medije cime se postizu dva
efekta ili ce njihova namera da opljackaju Srbiju
biti do kraja ogoljena ili ce pod pritiskom cinjenica
i sopstvenog javnog mnjenja morati da odustanu od
najavljenog modela privatizacije i da u obzir uzmu
cinjenice. Takodje je uz ovo potrebno angazovati
najbolje domace i svetske strucnjake koji se bave
poslovnim pravom, medjunarodnim poslovnim pravom,
pitanjima svojine i sl.,kako bi se interesi Srbije
zastili.
Javni dijalog kroz uticajne svetske medije je
neophodan jer javno mnjenje zapadnih zemalja presudno
utice na formiranje stavova njihovih politicara. Pimo
upuceno Roriju O` Salivenu, zatvoreni sastanci sa
Mihaleom Stajnerom sto ni jedna svetski mediji nije
zabelezio kao nesto znacajno nemaju nikakvog efekta.
Navedena gospoda pri takvom pristupu uvek ce ostati
na pozicijama gde jesu i njihovi stavovi se nece
izmeniti jer je sama drzava Srbija nema sredstva da
na njih izvrsi pritisak niti predstvalja ozbiljnog
protivnika njihovom planu privatiacije.
Kao primer efikasnog delovanja mogu nam posluziti
sami Siptari. Naime shvatajuci da se jos dosta toga
moze uciniti u smislu ostvarenja sopstvenog interesa,
siptari konkretnim politickim akcijama kroz kosovsku
skupstinu nastoje da se dodatno obezbede (primedbe na
Predlog uredbe o formiranju agencije za
privatizaciju) te traze: - da drzava Srbije nadoknadi
stetu nanetu kosovskoj privredi (time bi Srbija
trebalo da nastavi da placa dug Kosova i Metohije kao
nadoknadu za navodnu ratnu stetu),
- da se na snagu vracaju zakoni koji su vazili na na
Kosovu i Metohiji pre 1989., (pokusaj de se "ugovori
o prenosu vlasnistva i kapitala" proglase nistavnim),
- da kompletan prihod od prodaje preduzeca pripadne
kosovskom budzetu.
Nazalost, na sve ovo se reaguje neadekvatno, sporo i
bez jasne koncepcije.
http://it.groups.yahoo.com/group/crj-mailinglist/message/1788 )
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Datum:09 juli 2002
Analiticki tim APIS-a:Plan privatizacije
preduzeca na Kosovu i Metohiji - zla namera
ili plod pogresne informisanosti eksperata
koji su radili na njegovom donosenju?
Beograd, 09 juni 2002
Plan privatizacije preduzeca na Kosovu i Metohiji -
zla namera ili plod pogresne informisanosti eksperata
koji su radili na njegovom donosenju?
Sporost i neadekvatne reakcije nasih politickih
zvanicnika prema problemima od nacionalne vaznosti se
nastavljaju u kontinuitetu
U prilog svom planu privatizacije preduzeca na Kosovu
i Metohiji UNMIK kao organ UN-a navodi sledece
cinjenice:
- Privatne investicije su presudne za ozivljavanje
industrijskih preduzeca i predstojeca privatizacija
ce "upaliti nov motor ekonomskog rasta" u uslovima
opadanja podrske donatora.
- Kosovo i Metohija je jedno od najsiromasnijih
podrucja u Evropi u kome stopa nezaposlenosti dostize
50%, ne moze se priustiti cekanje da se vlasnicka
prava i kreditna potrazivanja sudski poravnaju da bi
privatizacija pocela.
- "Eksperti" UN-a su mesecima raspravljali pre odluke
o nacinu prodaje preduzeca jer se u mnogim
slucajevima javljaju cetri sukobljena buduca vlasnika
i kreditora: sada zaposleni Albanci, bivsi zaposleni
Srbi, sedista preduzeca u Beogradu i strani
kreditori. Na osnovu toga i potrebe za ozivljavanjem
privrede na Kosovu i Metohiji doneta je odluka da
vlasnicka pitanja budu resena kasnije. Naime agencija
za privatizaciju moze da privatizuje drustvenu firmu
prebacivanjem njene imovine na novo preduzece koje ce
biti ponudjeno na prodaju privatnim investitorima,
dugovi ce ostati starom preduzecu a sredstva
prikupljena prodajom cuvace ce agencija dok se ne
razrese vlasnicka prava i potrazivanja.
Sasvim je ocigledno da su "eksperti" prenebregli
cinjnice iznete u tekstu. Ali i da jeste tako da se u
mnogim slucajevima javljaju cetri sukobljene strane
oko vlasnickih i kreditorskih prava, postavlja se
pitanje sta sa onim preduzecima kod kojih je sve
cisto i gde se tacno zna ko je vlasnik (primer PKB)?
Zasto su te cinjenice prenebregnute? U ovom slucaju
radi se ili o zloj nameri, pokusaju pljacke drzave
Srbije ili o nedovoljnoj informisanosti eksperata o
tome ko je titular preduzeca na KiM i da su oni na
osnovu pogresnih informacija doneli odluku koja ce
predstavljati dosad nevidjenu pljacku jedne drzave a
sve pod formama, legaliteta, legitimiteta, humanosti,
ozivljavanja privrede, dobrobiti i sl... Sasvim je
izvesno da ce ovakav proces poravnanja kakav su
zamislili "eksperti" UN-a trajati godinama dok ce
rate na ranije uzete inostrane zajmove stizati Srbiji
mesecno i ona ce kao garant morati da ih otplacuje
sto ce dodatno opteretiti gradjane, budzet i uopste
citav finansijski sistem.
Postoje ozbiljne indicije koje ukazuju da se radi o
zloj nameri odnosno pokusaju pljacke drzave Srbije.
Navescemo samo neke:
- Odgovor UNMIK-a na zahtev da predstavnik
Ministarstva za privatizaciju ucestvuje u radu
novoformirane agencije za privatizaciju preduzeca na
KiM ni do dana danasnjeg nije stigao.
- Dopisivanje ministra Vlahovica sa Rorijem O`
Salivenom sefom kancelarije Svetske banke u Beogradu
a u vezi sa inostranim kreditima koji su dati
preduzecima sa KiM a koje Srbija kao garant treba da
vraca nije dalo nikakve rezultate.
- Pregovori sa Mihaelom Stajnerom takodje nisu dali
nikakvog rezultata.
Osim toga brojne cinjenice ukazuju na to su nasi
politicki zvanicnici sporo reagovali, da su se
pobunili tek kad je sve vec bilo okncano i da
floskula "Mi ne prihvatamo plan" ne znaci nista bez
konkretne akcije koja treba da bude visedimenzionalna
(politicka, diplomatska, ekonomska, obavestajna,
propagandna...). Poslato je samo stidljivo upozorenje
inostranim konsultanskim kucama i advokatskim
kancelarijama da ce im u slucaju angazovanja u
privatizaciji srpskih preduzeca na KiM, biti za sva
vremena zatvorena vrata za bilo koji angazman na
podrucju centralne Srbije. Strane konsultanske kuce
ne haju za ovo upozorenje svesne toga da Srbija u
ovom trenutku tranzicije i privatizacije kad su joj
usluge stranih konsultantskih kuca, advokatskih
kancelarija, agencija za PR i sl., neophodne, tesko
da moze da ispuni svoju pretnju. U prilog navedenoj
tvrdnji o zakasneloj rekciji nasih politickih
zvanicnika govori i intervju Endi Bearparka,
Britanaca koji rukovodi odeljenjem za ekonomski
razvoj i obnovu pri administraciji UN-a. On u izjavi
za agenciju Rojters 05.07.2002. kaze:" Plan
privatizacije svi kritikuju, i Albanci i Srbi ali
niko nije ponudio alternativu ili bolji
model....Privatizacija ce se nastaviti uprkos
protivljenju Beograda...!
Prva prodaja preduzeca na KiM ocekuje se pocetkom
2003., i ono sto jos uvek predstavlja sansu jeste to
sto je pomenuti Bearpark u istoj izjavi datoj
Rojtersu napomenuo da ce agencija uzeti u obzir sva
misljenja koja budu pristizala. To konkretno znaci da
jos uvek nije kasno da nasa drzava izadje sa
alternativnim planom, modifikacijama vec postojeceg i
sl....Da se izmedju ostalog svetskoj javnosti,
svetskom javnom mnjenju, kroz javni dijalog sa
predstavnicima UN-a i UNMIK-a prezentuje cinjenice i
da se ono iskoristi kao sredstvo pritiska na UN,
UNMIK i vlade sopstvenih zemalja kako bi ove
institucije izlozene pritisku sopstvenog javnog
mnjenja bile prinudjene da pomenuti plan koji
predstavlja najbestidniju pljacku jedne drzave u
modernoj istoriji proglase nistavnim.
Javni dijalog podrazumeva prezentovanje cinjenica,
postavljanje pitanja i trazenja odgovora od
predstavnika UN-a, Svetske banke, UNMIK-a i svih onih
koju su ucestvovali u pravljenju plana privatizacije,
kroz najuticajnije svetske medije cime se postizu dva
efekta ili ce njihova namera da opljackaju Srbiju
biti do kraja ogoljena ili ce pod pritiskom cinjenica
i sopstvenog javnog mnjenja morati da odustanu od
najavljenog modela privatizacije i da u obzir uzmu
cinjenice. Takodje je uz ovo potrebno angazovati
najbolje domace i svetske strucnjake koji se bave
poslovnim pravom, medjunarodnim poslovnim pravom,
pitanjima svojine i sl.,kako bi se interesi Srbije
zastili.
Javni dijalog kroz uticajne svetske medije je
neophodan jer javno mnjenje zapadnih zemalja presudno
utice na formiranje stavova njihovih politicara. Pimo
upuceno Roriju O` Salivenu, zatvoreni sastanci sa
Mihaleom Stajnerom sto ni jedna svetski mediji nije
zabelezio kao nesto znacajno nemaju nikakvog efekta.
Navedena gospoda pri takvom pristupu uvek ce ostati
na pozicijama gde jesu i njihovi stavovi se nece
izmeniti jer je sama drzava Srbija nema sredstva da
na njih izvrsi pritisak niti predstvalja ozbiljnog
protivnika njihovom planu privatiacije.
Kao primer efikasnog delovanja mogu nam posluziti
sami Siptari. Naime shvatajuci da se jos dosta toga
moze uciniti u smislu ostvarenja sopstvenog interesa,
siptari konkretnim politickim akcijama kroz kosovsku
skupstinu nastoje da se dodatno obezbede (primedbe na
Predlog uredbe o formiranju agencije za
privatizaciju) te traze: - da drzava Srbije nadoknadi
stetu nanetu kosovskoj privredi (time bi Srbija
trebalo da nastavi da placa dug Kosova i Metohije kao
nadoknadu za navodnu ratnu stetu),
- da se na snagu vracaju zakoni koji su vazili na na
Kosovu i Metohiji pre 1989., (pokusaj de se "ugovori
o prenosu vlasnistva i kapitala" proglase nistavnim),
- da kompletan prihod od prodaje preduzeca pripadne
kosovskom budzetu.
Nazalost, na sve ovo se reaguje neadekvatno, sporo i
bez jasne koncepcije.
URANIO TUTT'ALTRO CHE IMPOVERITO
In base a quanto riferito dal quotidiano macedone pro-governativo
"Vecer", la base militare di Bondsteel, presso Urosevac, in Kosmet,
sarebbe stata edificata su di un giacimento di uranio. In un articolo
uscito mercoledi scorso, intitolato "Anche l'uranio gratis nella
destabilizzazione dei Balcani", il giornale citando fonti di servizi
di intelligence stranieri va alla ricerca delle vere ragioni che
hanno condotto alla costruzione a Bondsteel di quella che e' adesso
la piu' grande base militare d'Europa.
"Gli americani avrebbero sondato quel terreno gia' 20 anni fa,
come registrato da apparati satellitari all'avanguardia, in grado
di vedere in profondita'." Impiantando una base militare in quella
zona, lo sfruttamento dell'uranio diventa gratuito. C'e' quindi
probabilmente anche questo tra i motivi del sostegno fornito dagli
USA al progetto indipendentista pan-albanese, secondo "Vecer".
Skopje daily claims US in Kosovo for uranium
SKOPJE, July 10 (Tanjug) - The US military base Bondsteel near
Urosevac, Kosovo and Metohija, is built on vast reserves of uranium,
the Skopje pro-government daily Vecer said on Wednesday quoting
intelligence sources which presented the actual reasons for the
destabilization of the Balkans.
An article entitled "Free uranium through the destabilization of
the Balkans," quoted foreign intelligence reports about the reasons
for picking Kosovo as the site of NATO's biggest military base in
Europe. Bondsteel was placed near Urosevac because of the fact that
there are vast uranium reserves there, which is a source of atomic
energy and used for the production of nuclear arms, the sources said.
"According to the intelligence reports, Americans picked that terrain
already 20 years ago, as it had previously been filmed by sophisticated
satellite equipment, with in-depth shoots," the daily said. By placing
a military base in the area, uranium exploitation becomes free, the
intelligence reports said.
The daily also quoted foreign military analysts who said that "western
forces, the United States namely, because of all the above, allegedly
placed themselves on the side of Kosovo Albanians during the crisis in
FR Yugoslavia, pledging help for their projects on Kosovo's
independence."
In base a quanto riferito dal quotidiano macedone pro-governativo
"Vecer", la base militare di Bondsteel, presso Urosevac, in Kosmet,
sarebbe stata edificata su di un giacimento di uranio. In un articolo
uscito mercoledi scorso, intitolato "Anche l'uranio gratis nella
destabilizzazione dei Balcani", il giornale citando fonti di servizi
di intelligence stranieri va alla ricerca delle vere ragioni che
hanno condotto alla costruzione a Bondsteel di quella che e' adesso
la piu' grande base militare d'Europa.
"Gli americani avrebbero sondato quel terreno gia' 20 anni fa,
come registrato da apparati satellitari all'avanguardia, in grado
di vedere in profondita'." Impiantando una base militare in quella
zona, lo sfruttamento dell'uranio diventa gratuito. C'e' quindi
probabilmente anche questo tra i motivi del sostegno fornito dagli
USA al progetto indipendentista pan-albanese, secondo "Vecer".
Skopje daily claims US in Kosovo for uranium
SKOPJE, July 10 (Tanjug) - The US military base Bondsteel near
Urosevac, Kosovo and Metohija, is built on vast reserves of uranium,
the Skopje pro-government daily Vecer said on Wednesday quoting
intelligence sources which presented the actual reasons for the
destabilization of the Balkans.
An article entitled "Free uranium through the destabilization of
the Balkans," quoted foreign intelligence reports about the reasons
for picking Kosovo as the site of NATO's biggest military base in
Europe. Bondsteel was placed near Urosevac because of the fact that
there are vast uranium reserves there, which is a source of atomic
energy and used for the production of nuclear arms, the sources said.
"According to the intelligence reports, Americans picked that terrain
already 20 years ago, as it had previously been filmed by sophisticated
satellite equipment, with in-depth shoots," the daily said. By placing
a military base in the area, uranium exploitation becomes free, the
intelligence reports said.
The daily also quoted foreign military analysts who said that "western
forces, the United States namely, because of all the above, allegedly
placed themselves on the side of Kosovo Albanians during the crisis in
FR Yugoslavia, pledging help for their projects on Kosovo's
independence."
