|
|
XV Anniversario della
aggressione NATO contro la RF di Jugoslavia
24. 3. 1999 -
2014
15th
Anniversary of
NATO
aggression against the FR of Yugoslavia
Trieste 24 marzo 2014
Care amiche e cari amici solidali, oggi e'
il quindicesimo anniversario dell'inizio dei
bombardamenti aerei della NATO sulla allora
Repubblica Federale di Jugoslavia, ai quali
partecipo' anche il nostro Paese, attraverso
l'invenzione della ingerenza umanitaria, in
violazione della nostra Costituzione.
All’epoca il presidente del consiglio dei
ministri era Massimo D’Alema. Ma poiche' noi
Italiani siamo ''Brava Gente'' inventammo
immediatamente la ''Operazione Arcobaleno''
per portare ''aiuti umanitari'' la’ dove
bombardavamo.
Oggi ho ritrovato il TARGET che utilizzai
sulla camicia per tutto il tempo di quei
bombardamenti, in qualunque occasione mi
trovassi, di fronte ai miei studenti, in
laboratorio, a conferenze e congressi, nelle
manifestazioni contro quella aggressione.
Ricordo che alcuni colleghi non mi
salutarono piu' e devo dire che ne fui
contento...
Ed e’ da quel momento che e’ nata l’idea
della nostra ONLUS "Non Bombe Ma Solo
Caramelle".
Un caro saluto a tutte/i voi
Gilberto Vlaic
Russian
press coverage of NATO aggression's 15th
Anniversary:
Yugoslavia
bombings 15 years later: US, NATO
aggression in Europe (Voice of
Russia - March 24, 2014)
15
years on: Looking back at NATO's
‘humanitarian’ bombing of Yugoslavia
(Russia Today - March 24, 2014 - also on this site)
Serbia
remembers victims of the 1999 NATO
bombardments (Itar-Tass - March 24,
2014)
|
|
Quindici anni possono sembrare molti, ma
non abbastanza per dimenticare quanto il
popolo dell’allora Repubblica Federale
di Jugoslavia subì in seguito ai
bombardamenti NATO del 1999. Ricordi
ancora vividi e dolorosi che hanno
lasciato un segno indelebile, unito ad
un profondo risentimento nei confronti
degli artefici di questo massacro, i
partner della NATO.
Sentimenti che ogni anno, in questi
giorni, portano alcune organizzazioni
non governative serbe ad organizzare
eventi per commemorare quello che fu un
atto di aggressione, ingiustificato e
criminale, contro uno Stato sovrano, e
per proporre soluzioni condivise volte a
fare in modo che tali avvenimenti non si
verifichino più.
Quest’anno il Forum di Belgrado per un
Mondo di Eguali, insieme all’Unione dei
Veterani di Serbia e al Club dei
Generali e Ammiragli di Serbia, ha
organizzato “Not to Forget”, quattro
giorni di conferenze, mostre e presidi
per ricordare quanto avvenne, e per
cercare di costruire dal basso una
comunità internazionale pacifica e
anti-imperialista.
Il 21 marzo al Centro Conferenze Sava di
Belgrado è stata presentata una mostra
fotografica relativa alle conseguenze
del bombardamento che la Repubblica
Federale subì per ben 78 giorni di fila.
Un atto contrario alle norme basilari
del diritto internazionale e alla Carta
delle Nazioni Unite, che portò alla
morte di 4.000 persone, 88 dei quali
bambini, e al ferimento di altre 10.000.
Ma anche alla distruzione di ponti,
ospedali, scuole, fabbriche, allevamenti
di animali, coltivazioni agricole, linee
elettriche, impianti di comunicazione,
edifici religiosi, siti archeologici e
musei. Senza poi dimenticare gli effetti
a lungo termine sull’ambiente e sulla
salute che hanno causato, e stanno
tuttora causando, i materiali tossici
fuoriusciti dalle fabbriche chimiche
colpite e i residui cancerogeni delle
bombe all’uranio impoverito (25.000 i
missili lanciati su tutto il territorio
della Repubblica).
Il 22 e il 23 marzo ha invece avuto
luogo la Conferenza Internazionale
“Global Peace vs. Global Interventionism
and Imperialism”. La Conferenza,
moderata da Zivadin Jovanovic, ex
Ministro degli Esteri jugoslavo e
Presidente del Forum di Belgrado, ha
visto succedersi sul palco un centinaio
di relatori provenienti da oltre 50
Paesi diversi.
Tutti gli interventi hanno ricordato il
carattere imperialista, criminale e
colonialista dell’aggressione lanciata
dalla NATO contro la Jugoslavia, ultimo
atto di una serie di politiche volte
alla demonizzazione mediatica, alla
distruzione economica, e all’isolamento
internazionale subite dalla Repubblica
Federale. Analogo risalto è stato dato
alle catastrofiche conseguenze
dell’intervento militare.
Particolarmente apprezzato (**) è stato
l’intervento dei delegati italiani del
Coordinamento Nazionale per la
Jugoslavia (CNJ), che ha tenuto a
sottolineare come l’aggressione lanciata
dalla NATO contro la Jugoslavia nel 1999
sia un paradigma quanto mai valido per
analizzare le guerre che i diversi poli
imperialisti hanno lanciato negli ultimi
15 anni ai danni di tutta una serie di
Paesi intenti a cercare una via autonoma
di sviluppo culturale, civile,
economico, e che per tale motivo hanno
visto, al pari della stessa Jugoslavia,
distrutto ogni aspetto vitale del
proprio Paese, ambientale, industriale o
sanitario che sia.
Non sono mancate, da parte del
Coordinamento, critiche a buona parte
delle organizzazioni della sinistra e
dei lavoratori italiani, rei di aver
ceduto alla propaganda, e di non essersi
pertanto resi conto in quel frangente di
trovarsi di fronte ad un’aggressione
finalizzata al controllo dei mercati,
delle risorse, della forza-lavoro e dei
corridoi tramite i quali le risorse
energetiche, le materie prime e le merci
fluiscono verso i paesi imperialisti.
Altrettanto condiviso è stato
l’intervento della delegata venezuelana,
che ha ricordato la resistenza del
proprio Paese alla perdurante guerra
economica e politica portata avanti
dall’imperialismo statunitense. La frase
conclusiva dell’intervento, “Hasta la
victoria siempre, Chavez vive, la lucha
sigue!” è stata accolta con un
lunghissimo applauso da parte di tutta
la platea.
In tale contesto, è stata ravvisata da
David Stockinger, giornalista austriaco,
la necessità di un socialismo nel 21°
secolo, proponendo la Conferenza come
inizio di un percorso comune.
Il 24 marzo, anniversario dell’inizio
dei bombardamenti, si sono svolti
presidi in diversi punti della città.
Di fronte alla sede della RTS
(Radio-televizija srbije/Radio-tv
serba), devastata da un attacco NATO la
notte del 23 aprile, si sono ritrovati i
parenti delle 16 vittime – giornalisti e
tecnici - uccise all’interno
dell’edificio mentre preparavano il
palinsesto per il giorno successivo, per
deporre corone di fiori ed accendere
ceri di fronte alla lapide commemorativa
di quella strage.
“Mio cognato lavorava qui – ci
racconta una donna presente alla
commemorazione – quella sera avrebbe
dovuto essere in quel palazzo, ma un
collega gli propose di scambiarsi i
turni perché il giorno dopo avrebbe
dovuto portare la figlia dal medico. Che
cosa avevano fatti quei ragazzi per
meritare una fine così orribile? Chi
pagherà per tutto questo?”
A poche decine di metri di distanza, nel
parco Tasmajdan, un folto gruppo,
composto dai partecipanti alla
conferenza e da comuni cittadini, si è
riunito per deporre fiori al monumento
eretto in ricordo degli 89 bambini
uccisi dai bombardamenti.
“Durante i bombardamenti abitavo con i
miei due figli vicino Strazevica (la
zona maggiormente colpita dai
bombardamenti NATO). Ogni giorno
vedevamo i missili cadere, uno dopo
l’altro, a circa 100 metri da casa
nostra. Le prime notti le passammo in un
rifugio sotterraneo con i nostri vicini.
Pensavamo sarebbe durato poco, forse
qualche giorno, col tempo ci rendemmo
conto che non era così, fu orribile.
Dormivamo circa 3 ore al giorno, mai la
notte perché dovevamo prenderci cura dei
nostri figli. Molte madri non reggevano
lo stress ed erano costrette a prendere
sedativi, che comunque non riuscivano ad
evitare le continue crisi isteriche.
Cercammo in tutti i modi di condurre una
vita normale, almeno per tranquillizzare
i nostri figli, ma era impossibile”.
La pioggia, incessante fin dalle prime
ore del mattino, non ha impedito lo
svolgimento dell’ultima iniziativa nel
parco Usce di Novi Beograd, dove sono
stati deposti fiori al monumento della
fiamma eterna, eretto nel 2000 per
ricordare le vittime dei bombardamenti
NATO.
Tutte le iniziative organizzate a
Belgrado hanno avuto come filo
conduttore un’unica domanda, che le
collega agli analoghi eventi degli anni
passati: Zashto? Perché? Quale
motivazione spinse la NATO a fare tutto
questo?
“Ci bombardarono principalmente per due
motivi – ci dice un anziano signore a
cui l’età non ha impedito di essere
presente quest’oggi. Prima di tutto
perché non intendevamo regalare la
nostra terra, le nostre risorse, la
nostra economia all’imperialismo
occidentale. La NATO, e gli USA in
primis, non potevano tollerare un tale
affronto. E poi perché non volevamo
lasciare il Kosovo. Ma perché avremmo
dovuto? I serbi sono in Kosovo da
sempre; le radici del nostro popolo,
della nostra cultura, sono lì. Ma agli
Stati Uniti questo non piaceva, perché
gli impediva di sfruttare quella terra
come corridoio per il mercato nero di
armi e droga. Così hanno deciso di
appoggiare il piano di pulizia etnica
portato avanti dai terroristi dell’UCK.
Non stano cacciando solo i serbi, ma
anche gli altri slavi, i rom, chiunque
non sia albanese. Ma anche gli stessi
albanesi che vi si oppongono fanno una
triste fine”.
Viene mostrato anche un forte
risentimento verso la possibile entrata
della Serbia nell’UE e nella NATO.
“La grande maggioranza di questo Paese
non vuole entrare nell’Unione Europea.
Il governo cerca di convincerci che
staremo meglio, ma sappiamo bene che non
è così. Basta vedere
l’impoverimento dei Paesi vicini, come
Croazia, Romania e Bulgaria, che hanno
fatto questa scelta, e ne stanno pagando
il duro prezzo. Siamo molto preoccupati,
per noi e soprattutto per i nostri
figli”.
Maggiore avversità è manifestata nei
confronti dell’ipotesi che vede la
Serbia all’interno della NATO. “Sarebbe
assurdo, un controsenso per tutto quello
che ci hanno fatto. Perderemmo la nostra
indipendenza. Quale popolo vorrebbe far
parte della più grande organizzazione
terroristica internazionale?”
Già, mai domanda fu tanto inerente al
nostro presente e al nostro futuro. Il
Forum di Belgrado ha tracciato le vie
disponibili: quella della pace o quella
dell’imperialismo. La scelta è semplice,
almeno apparentemente.
* Da Belgrado
** Il testo del messaggio di saluto -
integralmente riportato
in questa pagina - non è stato
letto per mancanza di tempo ma è stato
messo a disposizione in lingua
serbocroata ed apparirà nel volume
degli Atti della Conferenza.
|
Neil
Clark: Belgrade calls for a
world of equals
To mark the 15th anniversary of
the start of the illegal NATO war
of aggression against the Federal
Republic of Yugoslavia, over 500
scientists, experts and peace
campaigners, myself included,
gathered in the capital of Serbia.
There, the international
conference 'Global Peace vs Global
Interventionism and Imperialism',
organized by the Belgrade Forum
for a World of Equals took place
March 21-24. The event began
Friday evening with the opening of
a photographic exhibition in the
Sava Center, which displayed the
appalling humanitarian, economic
and environmental consequences of
the 78-day NATO bombardment.
Under the pretext of a
“humanitarian” intervention to
stop a non-existent “genocide”
NATO bombs killed and injured
thousands. Among the most heinous
crimes was an attack on a convoy
of Kosovo Albanians which at first
the western military alliance
tried to blame on Yugoslav forces,
and which killed 73 people, and
the bombing of a passenger train
which killed 15 people. The
photographs were harrowing
reminder of what “humanitarian”
interventions mean in practice.
Right from the beginning, in front
of a packed audience, speakers at
the forum were keen to stress that
the war against Yugoslavia was not
an isolated conflict but only the
first in a succession of
aggressive imperialistic wars led
by the US in its quest for
economic and military domination
of the entire globe following the
demise of the Soviet Union.
Any strategically important
country in the world which does
not have the “right” government,
i.e. one which wishes to preserve
national independence and
sovereignty, is targeted for
destabilization and “regime
change” by the US and its allies
as highlighted by the recent coup
in Ukraine and the attempts to
topple the government in
Venezuela.
The war against Yugoslavia, in the
words of Klaus Hartmann from the
Free Thinkers Association in
Germany, was a “door-opener,”
which paved the way for new
illegal wars and interventions
following the demise of the Soviet
Union.
Fifteen years ago, the Rubicon was
crossed; it was then that the
western powers tore up the
post-WWII international
settlement, and invented the bogus
theory of “humanitarian
intervention” which had no basis
in international law to provide
justification for their attacks on
sovereign states. As Dr Armand
Clesse, Director of the Luxembourg
Institute for European and
International Studies, said, the
assault on Yugoslavia was about
breaking the wills of those who
did not kowtow to the global
hegemon. NATO wanted to teach the
Serbs a lesson and warn others of
what would happen to them if they
resisted.
David McKee, of the Canadian Peace
Congress, described the
“Responsibility to Protect”
doctrine as modern imperialism's
equivalent of the “white man's
burden.” There's nothing new and
“progressive” about the R2P
doctrine, it’s just an old
colonial project dressed up in
21st century clothing. Mario
Franssen from the Belgian group
Intal also gave us some historical
perspective. He argued that NATO,
an aggressive alliance since its
inception, had been contained by
the existence of the Soviet Union.
When that disappeared in the early
1990s, the imperialists needed new
justifications for interventions.
“Since that day, NATO is
explicitly used by imperialism to
undermine sovereignty and in doing
so, undermine any form of real
democracy. The new rhetoric
accompanying this offensive was
‘humanitarian intervention,’ which
started with the attack on
Yugoslavia in 1999.”
The bombing of Yugoslavia broke
new ground in other ways, too.
US writer Diana Johnstone, author
of the book “A Fools' Crusade,” on
how the US got the western
center-left to support the 1999
attack, said that Serbs were used
as “guinea pigs” to test out new
techniques of misinformation,
slander and propaganda and the
sowing of division which would be
used again in subsequent western
attempts at destabilization and
regime change. “Western leaders
talk about ‘our values’ but my
values include truthfulness and
that's certainly not one of
theirs,” she said. “They most
certainly do not believe in a
world of equals.” It's surely hard
for anyone to disagree with this
assessment of western
“truthfulness,” bearing in mind
what has occurred since 1999. In
1999 the “Big Lie” was that
Yugoslav forces were committing
genocide against Kosovan
Albanians. In 2003, the “Big Lie”
was that Iraq had WMDs which
threatened the peace of the world.
In 2011, the “Big Lie” was that
Libyan forces were about to
massacre civilians in Benghazi.
The latest “Big Lie” from the
western elites is of course the
Russian “invasion” of Crimea, with
President Putin of Russia the
latest “official enemy” to be cast
as “The New Hitler.” Before every
war come the war lies, but while
most people accept that we were
lied to by our leaders about Iraq,
there are still many, even those
who consider themselves to be
anti-war, who do not understand
that the same sort of lies were
told before the bombing of
Yugoslavia.
Independent researcher June
Kelly, from Ireland, also focused
on the outrageous lies told by
western leaders before military
intervention. She described the
process by which the “enemy” is
demonized with the ultimate goals
being to install puppet regimes
and rob the natural resources of
the “enemy” state. “The people of
our world pay for US-led
imperialist wars. The people pay
in blood. They pay in money in the
form of ever growing taxes and pay
cuts,” she said. In another
stirring speech focusing on
western mendacity, Duarte Alves,
of the Portuguese Communist Youth,
said that the attack on Yugoslavia
showed that the cold war
propaganda from the west was
“nothing but a lie.” The
imperialist powers said that with
the fall of the Soviet Union “a
new world peace’ would rise, but
in fact the opposite has occurred
with war after war. The end of the
“Cold War” has in fact only led to
an era of “hot wars.”
While many delegates focused on
the economic factors behind modern
wars, Professor Dr Jean Bricmont,
the Belgian academic and author,
discussed what he believed was the
important and pernicious role of
two pressure groups: “What pushes
us toward war is a combination of
ideology and actions from pressure
groups: the
Zionist-neoconservatives on the
Right and the liberal
interventionists on the Left.” He
detailed what he described as the
“large overlap” between
“humanitarian interventionism” and
support for Israel.
That got me thinking: and while I
could think of Zionists who do
oppose “humanitarian
interventionism,” for example the
leading British journalist, Peter
Hitchens, I couldn't come up with
one prominent supporter of
“humanitarian interventionism” who
wasn't also a Zionist. That could
explain why there were no calls
from the R2P supporters for
military “intervention” against
Israel when its forces were
bombarding Gaza during Operation
Cast Lead in late 2008 and early
2009, while the same people were
at the forefront of the calls to
“intervene” against Yugoslavia in
1999 when the authorities there
carried out their own
“anti-terrorist” operations in
Kosovo.
In common with other speakers,
Professor Bricmont highlighted the
west's breathtaking double
standards on foreign policy. “What
is striking in all this is that
the western media and governments
are practically unanimous in
applauding the coup in Ukraine, in
denouncing the secessionist
tendencies in Crimea and the
interference of Russia in the
internal affairs of Ukraine,
without realizing the utter
absurdity of these positions,
after Kosovo, Afghanistan, Iraq,
Libya, Syria and their own
interventions in Ukraine,” he
said.
Of course the war lobby wants
people to think that the bombing
of Yugoslavia, the US-led invasion
of Afghanistan and Iraq, the NATO
war against Libya, the
western-backed terrorist war
against Syria, the economic
warfare against Iran, the
destabilization of Venezuela, and
the recent coup in Ukraine are all
separate events.
The serial warmongers don't mind
journalists writing pieces
attacking the invasion of Iraq,
(so long as they describe it as a
“mistake”), but the imperial truth
enforcers and elite gatekeepers
most certainly do mind when we
denounce the war against
Yugoslavia, which is supposed to
be NATO's “good” war.
In my speech I explained why
trying to stop the truth from
coming out about the Balkans and
pushing a mendacious narrative
about what was going on in Kosovo
in 1999, which includes the
demonization of President Slobodan
Milosevic and equating the
Yugoslav leader with Adolf Hitler,
was and is so important for the
neocons and their pro-war
fake-left allies.
Once people understand that
what we have witnessed since 1999
are not a number of disconnected
wars, but merely battles in the
same, ongoing war, the serial
warmongers are in serious trouble.
That's why their attacks on those
of us who write about Yugoslavia
and tell the truth about what
happened there are particularly
venomous, and are, in my opinion,
aimed at intimidating people from
questioning the dominant pro-NATO
narrative.
The neoliberals and pro-war
fake-left, who have supported
military action against
Afghanistan, Iraq, Libya, the
arming of “rebels” in Syria and
Israeli assaults on Lebanon and
Gaza conflicts which have led to
the death of well over 1 million
innocent Muslims, have, when it
comes to the Balkans, the audacity
to pose as the “humanitarian”
protectors of Muslims. But that is
only because taking a “pro-Muslim”
and anti-Serb line in the Balkans
served the imperial agenda of
destroying the Federal Republic of
Yugoslavia, an independent
socialist country which resisted
globalization and didn't want to
join NATO or the EU.
I told the audience that we on the
anti-imperialist side need to
remind people of this whenever we
are attacked on Yugoslavia, and
how the western wars supported by
the neocons and fake-left, which
began with the bombing of 1999,
have brought death and misery to
millions of people around the
globe. In this context, Professor
Dr Andreas Griewank from Germany
reminded the conference that
Madeline Albright, the US
Secretary of State at the time of
the NATO “humanitarian” war
against Yugoslavia, had justified
on television the death of half a
million children due to sanctions
in Iraq. Do we really need
moralizing lectures on “Serbian
aggression” from such people?
Fifteen years on from the NATO
bombing, and over 13 years on from
the western-financed “revolution”
which removed President Milosevic
and the Socialists from power,
life for the majority of
working-class people in Serbia has
become a daily struggle to make
ends meet. Award-winning film
maker Boris Malagurski described
to us what has happened to Serbia
since the economy was
“restructured” to suit western
capital and neoliberal policies
were introduced by the so-called
“democratic” governments.
Large-scale privatization has led
to big rises in unemployment, the
rate of which currently stands at
34 percent (if previous methods of
measurement had been maintained).
Serbia's transition to a “market
economy” may have meant rich
pickings for western
multinationals, but it certainly
hasn't been good news for the
Serbian working class or for the
country's youth who struggle to
find jobs.
After two days of excellent,
thought-provoking speeches and
in-depth analysis a working party,
including myself, was formed to
discuss the final declaration of
the Belgrade Forum. Here are some
of the key points from the final
document, which you can read in
full here.
*The NATO aggression against the
Federal Republic of Yugoslavia was
a war imposed against an
independent, sovereign European
state in gross violation of the
fundamental principles of
international law.
* Seeing that the attack on
Yugoslavia was a crime against
peace and humanity and a gross
violation of international law,
Serbia has the right to initiate
proceedings against NATO member
states for the payment of war
damages to Serbia and Montenegro
as well as to individuals who
suffered from the aggression.
* The war against Yugoslavia was a
turning point toward global
interventionism, the practice of
gross violation of the
international legal order, and the
negation of the role of the UN and
subsequently it has been used as
the model of interventionism in a
number of other cases such as
Afghanistan, Iraq, Libya, Mali and
elsewhere.
*Participants expressed their full
support for the sovereignty and
territorial integrity of Serbia,
including the resolution of Kosovo
and Metohija in line with UNSC
resolution 1244.
*Participants welcomed the UN
General Assembly which proclaimed
2014 to be the international year
of solidarity with the people of
Palestine. They also denounced
plans and actions aimed at
destabilizing the Bolivarian
Republic of Venezuela and
expressed their solidarity with
the Venezuelan people and support
for its courageous efforts to
preserve the freedom, pride and
sovereignty of Venezuela and to
decide their own future.
Participants also expressed their
satisfaction that the people of
Crimea have used their right to
self-determination which resulted
in reunification with Russia.
* Participants condemned the
western-promoted rehabilitation of
fascism and attempts to equate
communism with Nazism.
*Participants dedicated
significant attention to the
global economic capitalist crisis,
which has led not only to an
unprecedented social
stratification and impoverishment
but also to an artificially
imposed debt crisis. Conference
expressed its support for the
popular protests against the
above.
* The global economic crisis
cannot be resolved by makeshift
mends of the existing system, but
only by abandoning the neoliberal
concept and by developing a new
humane system of social justice,
equality and better life for all
people and nations on the planet.
*The conference declared that only
a world free of the dominance of
imperialism and militarism will
stand a chance to avoid a war
cataclysm.
* It is absolutely
unacceptable and contrary to
international law to have the
regional source of power, such as
NATO and the EU, be established as
a substitute for the UN Security
Council.
In his closing address, the former
Foreign Minister of Yugoslavia and
the President of the Belgrade
Forum Zivadin Jovanic said that
NATO aggression was now not just
limited to the Balkans but had
become globalized. We are already
living in World War III waged by
those with vested interests in
fighting against the equality of
all. We have to fight for the
globalization of peace.
On March 24, participants of the
conference paid tributes to the
victims of the NATO aggression of
15 years ago by laying wreaths at
memorials, including at the
Monument to the Children victims
of the attack in Tasmajdan Park. I
wonder how much, if any, thought
is given to these innocent victims
by the western “humanitarians” who
planned the murderous NATO attack
of 1999.
Let me end now with some personal
recollections of an inspiring
event which I believe show the
true spirit of egalitarianism of
the Belgrade Forum of Equals and
of the people who took part.
When I took my seat in the
audience for the opening session
Saturday morning, I found myself
next to a charming, friendly woman
who politely introduced herself to
me, saying she was Dia from
Venezuela. We sat next to each
other for the whole of the first
day and she even came out to look
for me when it was my turn to
speak and I had popped out for
some fresh air. The following
morning the chair announced that
it gave him great pleasure to
announce that the next speaker was
the Venezuelan Ambassador to
Serbia. And lo and behold, Dia
went up to the podium, where she
gave a stirring address about how
her country was threatened by the
same imperialist forces which had
attacked Yugoslavia. For the whole
weekend, even after she had
finished her address, Dia sat with
members of the audience listening
attentively to the other speakers:
I cannot imagine an ambassador
from Britain or any western
country showing similar
respectfulness and modesty.
The behavior of Zivadin Jovanovic
was equally impressive. Here is a
man who was the former Foreign
Secretary of Yugoslavia, who
chatted to everyone and was
approachable all weekend – sitting
in the audience to watch when the
floor was given to the Youth
Forum. In his final speech he
thanked the translators for their
work and hoped they'd been served
enough refreshments. Mr
Jovanovic's thoughtfulness to
others was on show throughout the
whole weekend. Remember, Dia Nader
is the ambassador of a country
(Venezuela) demonized by the
western elites, and Mr Jovanovic
was the Foreign Minister of a
government which was demonized by
the same crowd, too. I doubt very
much if you'd get their western
counterparts – puffed up with
their own importance at bringing
“democracy” and “civilization” to
the world via NATO bombs behaving
in such a democratic or civilized
way.
One final point.
We hear a lot from western leaders
about the so-called “international
community” – which in practice
only means the US and its closest
allies. But what we had in
Belgrade was a meeting of a
genuine “international community.”
The views heard at our conference
don't get much hearing in the
western MSM, but they are, I
believe, the views held by the
majority of people on this planet.
It really is time that we make our
superior numbers count and work
together to build a true World of
Equals.
Neil Clark is a journalist,
writer and broadcaster. His
award winning blog can be found
at www.neilclark66.blogspot.com.
Follow him on Twitter
|
Видео
излагања са конференције у видео
плејлисти / VIDEO
PLAYLISTS:
ОБЕЛЕЖАВАЊЕ 15-ТЕ
ГОДИШЊИЦЕ ОД НАТО АГРЕСИЈЕ - 24
МАРТ 2014
ФОТО
ИЗЛОЖБА - ДА СЕ НЕ ЗАБОРАВИ! / THE PHOTO
EXHIBITION
ВИДЕО ИЗЛАГАЊА -
КОНФЕРЕНЦИЈА: ГЛОБАЛНИМ МИРОМ
ПРОТИВ ГЛОБАЛНОГ
ИНТЕРВЕНЦИНОИЗМА И ИМПЕРИЈАЛИЗМА
http://www.beoforum.rs/sve-aktivnosti-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/81-nato-agresija-15-godina-kasnije/568-video-izlaganja-da-se-ne-zaboravi.html
ili http://www.beoforum.rs/en/all-activities-of-belgrade-forum-for-the-world-of-equals/63-nato-aggression-15-years-after/359-video-adressing-global-peace-vs-global-interventionism-and-imperialism.html
Сви видео снимци око
обележавања НАТО Агресије и саме
интернационалне конференције:
Одабрана
излагања са интернационалне
конференције / Global
Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism
The
Belgrade Forum for a World of
Equals, the Serbian Host
Society, the Club of Generals
and Admirals of Serbia and
Veterans Association of Serbia
(SUBNOR), in coordination with
the World Peace Council, on 22
and 23 March 2014 held the
International Conference
"Global Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism". The Conference
was held on the occasion of
the 15th anniversary of NATO's
armed aggression against
Serbia and Montenegro (the
Federal Republic of
Yugoslavia). The motto of the
Conference was "Not to
Forget".
Global Peace vs. Global
Interventionism and Imperialism,
56 videos:
ОБЕЛЕЖАВАЊЕ
15-ТЕ ГОДИШЊИЦЕ ОД НАТО
АГРЕСИЈЕ - 24 МАРТ
2014
ZORAN
KOSTIĆ (BANJA LUKA)
PROF.
JEAN BRICMONT (BELGIUM)
SERGEY
LEVCHENKO (RUSSIA)
NIĆIFOR ANIČIĆ (SERBIA) part3
NATALIJA BONDAR (UKRAINE)
(Global Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism)
JOHN
PETER MAHER (USA) part2
DR
ELENA ARLYAPOVA (RUSSIA)
ILIAS
BALTAS (GREECE, WFTU)
DR.
HENRY LOWENDORF (USA, WPC)
EDWARD
HORGAN (IRELAND, WPC, PANA)
JUNE
KELLY (IRELAND)
Birgitte Queck (GERMANY) part2
Birgitte Queck (GERMANY)
Alfred
Marder (USA)
ZEYNEP
BESPINAR (TURKEY, WPC)
SERGEJ
BABURIN (RUSSIA)
PROF.
PETER BACHMAIER (AUSTRIA)
PROF. OSKAR KOVAČ (SERBIA)
AGNETA
NORBERG (SWEDEN)
KLAUS
HARTMANN (GERMANY)
GEORGIJ
KRIČKOV (UKRAINE)
ADM. ELMAR
SCHMAEHLING (GERMANY)
JOHN PETER
MAHER (USA)
DIANA
JOHNSTONE (FRANCE)
STAVROS
TASSOS (EEDYE, GREECE, WPC)
SOCORRO
GOMES (WPC)
DR MOMČILO
VUKSANOVIĆ (MONTENEGRO)
PROF. DR
MIODRAG ZEČEVIĆ (SUBNOR)
PROF.
JELENA GUSKOVA (RUSSIA)
ILDA
FIGUEIREDO (PORTUGAL, WPC)
ADMIRAL
BOŠKO ANTIĆ (SERBIA)
VLADIKA
IRINEJ BULOVIĆ (SERBIA)
(Global
Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism)
(Global
Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism)
(Global
Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism)
(Global
Peace vs. Global
Interventionism and
Imperialism)
BORIS
MALAGURSKI (SERBIA)
ALEKSANDAR
ĐENIĆ (SERBIA, SKOJ)
ŽIVADIN
JOVANOVIĆ (SERBIA)
VLADISLAV
JOVANOVIĆ (SERBIA)
VLADIMIR
KRŠLJANIN (SNF, SERBIA)
PROF.
VLADIMIR KOZIN (RUSSIA)
VLADIMIR
KAPURALIN (CROATIA)
STEFAN
KARGANOVIĆ (SERBIA)
NIĆIFOR
ANIČIĆ (SERBIA) - Part2
NIĆIFOR
ANIČIĆ (SERBIA) - Part 1
MOMIR
BULATOVIĆ (MONTENEGRO )
MILICA
AREŽINA (SERBIA)
NEIL CLARK
(ENGLAND) - THE FINAL DOCUMENT
PROF.
ANDREAS GRIEWANK (GERMANY)
NEIL CLARK
(ENGLAND)
GENERAL
LEONID IVAŠOV (RUSSIA)
NEVEN
ĐENADIJA (SERBIAN REPUBLIC)
SELECTED SPEECHES:
VIDEO: ŽIVADIN JOVANOVIĆ
http://www.youtube.com/watch?v=9ON56FNi9mQ
Referat: ЖИВАДИН ЈОВАНОВИЋ
(ГЛОБАЛНИМ МИРОМ ПРОТИВ
ГЛОБАЛНОГ ИНТЕРВЕНЦИНОИЗМА И
ИМПЕРИЈАЛИЗМА)
http://www.beoforum.rs/sve-aktivnosti-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/81-nato-agresija-15-godina-kasnije/566-zivadin-jovanovic-22-3-2014.html
VIDEO: VLADISLAV JOVANOVIĆ
http://www.youtube.com/watch?v=3HLBf1SXby4
Referat: ВЛАДИСЛАВ ЈОВАНОВИЋ -
ЈУБИЛЕЈ ЗЛОЧИНА НАД МИРОМ
http://www.beoforum.rs/sve-aktivnosti-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/81-nato-agresija-15-godina-kasnije/565-jubilej-zlocina-nad-mirom.html
Говор Иринеја Буловића,
Епископа бачког на отварању
конференције
http://www.beoforum.rs/sve-aktivnosti-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/81-nato-agresija-15-godina-kasnije/571-irinej-bulovic-govor-na-otvaranju-konferencije.html
VIDEO: NEIL CLARK
http://www.youtube.com/watch?v=VNI4mWuNcoI
VIDEO: MOMIR BULATOVIĆ
http://www.youtube.com/watch?v=Y0MCugRG5Vc
VIDEO: NIĆIFOR ANIČIĆ
http://www.youtube.com/watch?v=EJ6cL1iPMgk
+
http://www.youtube.com/watch?v=jp48thaXRWQ
VIDEO: LEONID IVASHOV
http://www.youtube.com/watch?v=7TM7XmVCXcc
VIDEO: MILICA AREŽINA
http://www.youtube.com/watch?v=yHLB6rfhGg0
VIDEO: VLADIMIR KOZIN
http://www.youtube.com/watch?v=8fOO9QCwtY4
VIDEO: VLADIMIR KRŠLJANIN
http://www.youtube.com/watch?v=Wle9WRmGn80
VIDEO: ANDREAS
http://www.youtube.com/watch?v=sh5vK7WIyHo
VIDEO: STEFAN KARGANOVIĆ
http://www.youtube.com/watch?v=Il8JIrDsZ0I
VIDEO: BORIS MALAGURSKI
http://www.youtube.com/watch?v=4dW5uxe1aIA
VIDEO: NEVEN ĐENADIJA
http://www.youtube.com/watch?v=eDA-B2-UP04
VIDEO:
VLADIMIR KAPURALIN (SRP)
http://www.youtube.com/watch?v=Il8JIrDsZ0I
PEACE MOVEMENT OF THE CZECH
REPUBLIC
http://www.youtube.com/watch?v=jwQHlr-KmhM
PORTUGUESE COMMUNIST YOUTH
http://www.youtube.com/watch?v=69tgno3ZkXM
DELEGATE FROM BULGARIA (?)
http://www.youtube.com/watch?v=7EDBBxBxjYw
KNE (COMMUNIST YOUTH OF
GREECE)
http://www.youtube.com/watch?v=qk5pi582OoA
ALEKSANDAR ĐENIĆ (SKOJ)
http://www.youtube.com/watch?v=4-XUueB3F-E
Isto procitaj: SKOJ/NKPJ:
VEČNA SLAVA ŽRTVAMA NATO-a –
DA SE NE ZABORAVI
http://www.skoj.org.rs/24mart.html
ili
https://it.groups.yahoo.com/neo/groups/crj-mailinglist/conversations/messages/7940
Излагања
младих из Беофорума
У
сећање на агресију...
CONFERENCE
AUDIO:
15:30 hours of
audio recording in MP3 format / Аудио снимак
интернационалне конференције
"Глобалним миром против глобалног
интервенционизма и империјализма:
15:30 сати аудио материјала у MP3
формату (ZIP file)
Audio
record of The International
Conference “Global Peace vs.
Global Interventionism and
Imperialism” held in Belgrade,
22-23 March, 2014
Преузмите
цео аудио снимак оба дана
конференције "Глобалним
миром против глобалног
интервенционизма и
империјализма" одржане 22.
марта 23. марта 2014. у
Центру „Сава“ у Београду
|
|
DOCUMENTO FINALE
Conferenza Internazionale
"La Pace Globale contro
l'Interventismo e l'Imperialismo
Globale"
Forum Belgrado per un Mondo di
Eguali -
Belgrado 22-23 marzo 2014
Il Forum di Belgrado per un
Mondo di Eguali, la Serbian Host
Society, il Club dei Generali ed
Ammiragli di Serbia e l'Associazione
dei Veterani di Serbia (SUBNOR), in
coordinamento con il Consiglio
Mondiale della Pace, il 22 e 23
Marzo 2014 hanno indetto la
Conferenza Internazionale "La Pace
Globale contro l'Interventismo e
l'Imperialismo Globale". La
Conferenza si è tenuta in occasione
del 15° anniversario
dell'aggressione armata della NATO
contro la Serbia ed il Montenegro
(La Repubblica Federale di
Jugoslavia). Il motto della
conferenza era "Per non
dimenticare”.
Più di 500 scienziati, esperti
e personaggi influenti nei settori
delle relazioni internazionali e
della sicurezza provenienti da 50
paesi d'Europa e del mondo hanno
preso parte ai lavori della
Conferenza.
I partecipanti alla Conferenza
hanno reso omaggio alle vittime del
bombardamento durato 78 giorni e
deposto corone di fiori ai
memoriali. Hanno onorato tutte le
vittime dell'aggressione illegale
della NATO contro la Serbia e il
Montenegro e hanno espresso il loro
profondo rispetto per l'Esercito
Popolare, il Governo Federale, il
Presidente dell'ex Jugoslavia
Slobodan Milosevic e per tutti
gli eroici combattenti e
resistenti. Hanno anche ricordato le
vittime dell'aggressione NATO
successive al 1999, la continua
persecuzione dei leader politici e
militari che difendevano il paese e
che sono stati mandati al Tribunale
dell'Aja, tra cui il presidente
Milosevic ed altri che lì morirono.
Nel considerare questo tribunale
illegale come uno strumento di
propaganda della NATO e di ricatto
politico, i partecipanti ne
richiedono lo scioglimento.
Il dibattito si è svolto
con un dialogo costruttivo e
tollerante per quanto riguarda gli
aspetti più importanti ed i problemi
riguardanti la pace e la sicurezza
internazionale. Le esposizioni si
sono concentrate principalmente sui
modi per mantenere la pace e
per fermare l'interventismo globale
e sulla destabilizzazione di certi
paesi, causa di crisi di tutto il
mondo, che mina l'ordine
internazionale giuridico e politico
e spinge il mondo verso un grave
conflitto.
I partecipanti hanno
analizzato le cause e le conseguenze
dell'aggressione della NATO nel 1999
in Serbia e nei Balcani, ma anche le
sue ripercussioni a livello mondiale
per la pace e la sicurezza in Europa
e nel
mondo.
Oltre a questo, i
partecipanti alla Conferenza hanno
convenuto quanto segue:
- L'aggressione della
NATO contro la Serbia e il
Montenegro (la Repubblica Federale
di Jugoslavia) del marzo 1999 è
stata una guerra imposta contro uno
Stato Europeo indipendente e
sovrano, in palese violazione dei
principi fondamentali del diritto
internazionale, in particolare della
Carta delle Nazioni Unite e
dell'Atto Finale di Helsinki. Questa
è stata un'aggressione commessa
senza il consenso del Consiglio di
Sicurezza dell'ONU. Perciò è stato
un crimine contro la pace e
l'umanità ed è stata la svolta verso
l'interventismo globale, verso gravi
violazioni dell'ordinamento
giuridico internazionale e verso la
negazione del ruolo delle Nazioni
Unite. In seguito è stato utilizzato
come modello di interventismo in una
serie di casi come in Afghanistan,
Iraq, Libia, Mali ed altri.
- Le principali potenze
occidentali, Stati Uniti, Regno
Unito, Francia, Germania, seguite
dagli altri Membri della NATO, 19 in
tutto, hanno creato nuovi eufemismi
nel tentativo di attribuire una
parvenza di legittimità a questo
crimine contro la pace e l'umanità.
Il cosiddetto "intervento
umanitario" è stato solo una
copertura per le uccisioni
indiscriminate di civili in Serbia,
tra cui bambini, disabili e anziani,
per la distruzione dell'economia e
delle infrastrutture, comprese
scuole, ospedali, treni passeggeri e
case. L'uso di missili con uranio
impoverito ha contaminato l'ambiente
con conseguenze gravi e di vasta
portata per la salute delle
generazioni attuali e future.
- Dal momento che questo
è un crimine contro la pace e
l'umanità ed è una grave violazione
delle norme fondamentali del diritto
internazionale, gli Stati membri
della NATO hanno la piena
responsabilità legale
dell'aggressione, compresa la
responsabilità per i danni inflitti,
dell'ordine di oltre 100 miliardi di
dollari, ed anche la responsabilità
dell'uso di armi con uranio
impoverito e altri ordigni illegali
di distruzione di massa . La Serbia
ha il diritto di avviare
procedimenti davanti alle sedi
internazionali competenti contro
l'Alleanza NATO e contro tutti i
suoi Stati membri che hanno
partecipato all'aggressione, al fine
di esercitare il diritto al
risarcimento dei danni di guerra
alla Serbia e al Montenegro, nonché
alle singole persone che hanno
subìto questa aggressione.
- Questa aggressione
armata è continuata con l'impiego di
altri mezzi non militari. La
dimostrazione si è vista nel
cambiamento violento di potere nel
colpo di stato del 5 Ottobre 2000,
che è stato avviato, finanziato e
sostenuto dagli Stati membri della
NATO; in tutti i tipi di ricatti e
minacce che mirano a costringere la
Serbia a rinunciare alla sua
sovranità di stato in Kosovo e
Metohija come cuore storico,
culturale e di civiltà;
nell'ignorare la Risoluzione 1244
del Consiglio di Sicurezza delle
Nazioni Unite che garantisce la
sovranità e l'integrità territoriale
della Serbia. Alla fine, questo ha
portato all'illegale e
incostituzionale separazione
unilaterale del Kosovo e Metohija
nel 2008, che è stata seguita dal
riconoscimento formale dalla maggior
parte dei paesi membri della NATO.
L'aggressione di USA e NATO del 1999
ha gravemente violato la Carta delle
Nazioni Unite, la Dichiarazione del
1970 sui principi del diritto
Internazionale, l'Atto Finale di
Helsinki, la Carta di Parigi per una
Nuova Europa e cinque risoluzioni
del Consiglio di Sicurezza del
1998-2008, comprese le risoluzioni
1244 e 1785.
- Subito dopo la fine
dell'aggressione, è stata costruita
una grande base militare USA in
Kosovo e Metohija , "Camp Bondsteel
", il primo e fondamentale anello
della catena delle nuove basi USA in
Bulgaria, Romania, Polonia,
Repubblica Ceca, e in altri paesi
dell'Europa dell'Est. L'aggressione
della NATO contro la Jugoslavia ha
in pratica accelerato la corsa agli
armamenti, la militarizzazione
dell'Europa e l'attuazione della
strategia USA/NATO/UE di "espansione
orientale".
- L'aggressione contro la
Serbia e il Montenegro (RFJ),
iniziata nel marzo del 1999, è
servita come modello per
l'interventismo globale di
USA/NATO/UE. In pratica ciò si
traduce nella facoltà di Stati
Uniti, NATO ed Occidente di
intervenire militarmente o
altrimenti, per realizzare i loro
interessi economici o strategici.
Rovesciare i governi legittimamente
eletti e rimpiazzarli con regimi
fantoccio è diventata parte
integrante del cosiddetto "processo
di democratizzazione".
- La NATO ha sempre
operato come un'alleanza militare
aggressiva al servizio
dell'espansione e degli obiettivi
imperialistici e neo-colonialisti
delle principali potenze
Occidentali. L'esperienza finora
indica che la strategia della NATO
di interventismo globale lascia
dietro di sé un caos totale nelle
relazioni internazionali, enormi
perdite umane, divisioni, angoscia e
duratura miseria in tutti i paesi e
le regioni vittime di tale politica.
- La NATO è responsabile
del tracollo dell'ordinamento
giuridico internazionale, del
disfacimento delle Nazioni Unite, e
sta provocando una nuova corsa agli
armamenti, una militarizzazione
dell'Europa , la crisi e la
destabilizzazione di singoli paesi e
regioni in tutto il mondo. Perciò la
strategia della NATO va contro gli
obiettivi di pace e sicurezza,
contravviene ai valori democratici e
di civiltà e viola i diritti umani
fondamentali. Una tale
alleanza non è adatta a paesi
pacifici che considerano i loro
interessi nel rispetto del diritto
internazionale e delle Nazioni
Unite. Questo è il motivo per cui i
partecipanti alla Conferenza hanno
richiesto lo scioglimento della NATO
in quanto retaggio della Guerra
Fredda , hanno chiesto di uscire
dalla politica di libero
interventismo, e chiedono il
rispetto della libertà,
dell'indipendenza e dell'uguaglianza
di tutti i paesi e le nazioni.
- Esportare la democrazia
e dettare modelli culturali e di
civiltà è diventato una strategia
comune di tutte le potenze
occidentali, soprattutto degli Stati
Uniti, nella loro aspirazione a
governare il mondo secondo le
proprie norme ed in linea con i
propri interessi egoistici.
L'imposizione di tali modelli
culturali e di civiltà è un atto di
violenza che si traduce quasi sempre
in conflitti, disordini interni e
frammentazioni e divisioni più
profonde; nel corso del tempo,
questo tende a minare la pace nel
mondo e diventa una scusa perfetta
per ingerenze militari esterne.
Questo è il modello che ha creato le
cosiddette "rivoluzioni colorate" in
Georgia, Venezuela e Ucraina e
dirottato la "rivoluzione della
primavera araba ", devastando e
portando indietro l'orologio di
diversi decenni, come è successo
anche in Libia, Egitto e Siria.
- La strategia
dell'interventismo comprende
motivazioni e scopi diversi. Questi
includono il controllo delle risorse
naturali e dello sviluppo, la
ridistribuzione delle risorse e la
riconfigurazione geopolitica del
mondo, a svantaggio e a spese del
prescelto avversario geopolitico. In
questo modo gli USA /NATO/UE hanno
pianificato la crisi in Ucraina, di
cui non si vede ancora la fine. Si
può dire che la crisi ucraina è la
singola minaccia per la pace più
pericolosa dopo la fine della Guerra
Fredda. Invece di riconoscere
l'Ucraina come un collegamento
naturale tra la Russia e l'Europa,
l'Occidente ha scelto di
intervenire, dislocando
artificialmente questa connessione
dal suo ambiente culturale, civile e
geopolitico naturale e spostandola
verso ovest. Nel perseguire questa
politica, l'Occidente non ha tenuto
conto dei possibili conflitti
all'interno dell'Ucraina e che
avrebbe messo a rischio gli
interessi vitali della Russia.
Questo pericoloso gioco geopolitico
è stato gestito dall'America, dalla
NATO e dall' UE contro la Russia
come una guerra per procura a
scapito dell'Ucraina, con la “buona”
ma falsa scusa di essere fatta a
vantaggio degli ucraini e della loro
struttura sociale democratica,
ignorando completamente gli effetti
di tale politica riguardo gli
interessi dell'Ucraina, della sua
gente, della pace e della sicurezza
in Europa e nel
mondo.
I partecipanti alla Conferenza si
impegnano per una soluzione politica
e pacifica, priva di interferenze e
pressioni esterne, cioè per una
soluzione che garantisca la volontà
del popolo ucraino e rispetti il suo
ruolo di ponte tra Oriente e
Occidente . Tale soluzione comporta
l'abbandono della pericolosa
"espansione orientale" già causa di
destabilizzazione in Europa. I
partecipanti hanno espresso
soddisfazione che il popolo di
Crimea abbia usato il suo diritto
all'autodeterminazione che ha
portato alla riunificazione con la
Russia.
- I partecipanti alla
Conferenza hanno espresso il loro
pieno sostegno per l'integrità e la
sovranità territoriale della Serbia,
compresa la risoluzione della
questione del Kosovo e Metohija in
linea con la risoluzione 1244 del
Consiglio di sicurezza delle Nazioni
Unite. Hanno sostenuto le seguenti
richieste: il ritorno
gratuito, sicuro e dignitoso di
250.000 serbi espulsi e altri
non-albanesi alle loro case in
Kosovo e Metohija; la
restituzione delle proprietà
usurpate della chiesa, dello stato,
comuni e private; la
ricostruzione delle 150 chiese e
monasteri distrutti della Chiesa
ortodossa serba, di centinaia di
cimiteri serbi dissacrati e
devastati e di migliaia di case
serbe bruciate; la conduzione di
indagini efficaci sul traffico di
organi umani; accertare il
destino di tutti i rapiti e dispersi
serbi del Kosovo e Metohija e di
individuare e assicurare alla
giustizia i colpevoli di tutti gli
altri crimini commessi contro i
serbi in Kosovo e Metohija per i
quali, finora, nessuno è stato
ritenuto responsabile e tanto meno
condannato.
- I partecipanti alla
Conferenza hanno accolto l'opportuna
iniziativa dell'Assemblea Generale
delle Nazioni Unite che ha
proclamato il 2014 come anno
internazionale di solidarietà con il
popolo della Palestina. Nel ritenere
che questa iniziativa meriti un
forte sostegno delle forze di pace
nel mondo, la Conferenza ha inviato
richieste per un immediato ritiro
delle forze di occupazione
israeliane da tutti i territori
palestinesi, per la creazione dello
stato indipendente di Palestina,
entro i confini del luglio 1967, con
Gerusalemme Est come sua capitale,
per il diritto al ritorno per i
profughi palestinesi, sulla base
della risoluzione 194 delle Nazioni
Unite e per la liberazione di tutti
i prigionieri palestinesi detenuti.
L'adempimento di queste richieste è
di interesse vitale per il popolo
palestinese e per l'avvio di una
pace giusta e duratura in Medio
Oriente.
- I partecipanti hanno
espresso solidarietà con i popoli
dell'America Latina nei loro sforzi
per salvaguardare la libertà,
l'indipendenza e la sovranità dalla
aggressiva strategia imperiale
USA. Richiedono la chiusura
della base di Guantanamo e
l'abolizione del blocco contro Cuba
ed la liberazione dei cinque
prigionieri politici cubani detenuti
nelle carceri americane.
- Respingendo le
politiche e le azioni che mettono in
pericolo la pace e la sicurezza, i
partecipanti alla Conferenza hanno
denunciato i piani e le azioni volte
a destabilizzare la Repubblica
Bolivariana del Venezuela. Azioni
violente coordinate a Caracas e in
altre parti del Venezuela sono parti
della strategia impiegata dagli
oligarchi locali e da attori
esterni, destinate ad invalidare il
funzionamento del governo
legittimamente eletto e di imporre
cambiamenti politici di loro scelta,
ma contro gli interessi del popolo
venezuelano, per mezzo di sabotaggi,
provocazioni violente e
ricatti.
Nel condannare questi tentativi, i
partecipanti alla Conferenza hanno
espresso la loro solidarietà con il
popolo venezuelano ed il loro
supporto ai suoi coraggiosi sforzi
per conservare la libertà,
l'orgoglio e la sovranità del
Venezuela e di decidere del proprio
futuro.
- I partecipanti hanno
espresso preoccupazione per la
revisione sistematica ed organizzata
della storia europea del XX secolo,
in particolare la revisione
dell'esito della Prima e della
Seconda Guerra Mondiale.
Questa revisione può servire
obiettivi imperialisti per
ridisegnare i confini internazionali
con conseguenze imprevedibili.
Noi condanniamo la riabilitazione
occidentale del fascismo ed i
tentativi di equiparare il comunismo
con il nazismo.
- I partecipanti alla
conferenza hanno dedicato
particolare attenzione alla crisi
economica globale del capitalismo
che ha portato non solo ad una
stratificazione sociale senza
precedenti e ad un impoverimento
della popolazione mondiale, ma anche
ad una crisi, imposta
artificialmente, del debito in un
certo numero di paesi un tempo
economicamente molto ricchi, come
Grecia, Spagna , Portogallo, Italia
e Cipro. La crisi
globale è comparsa soprattutto nei
paesi che ritenevano di essere i
centri della civiltà globale e
dell'ordine sociale più avanzato,
paesi che non avevano alcuna
necessità di conflitti sociali e
contrasti. Gli indicatori chiave di
questa crisi comprendono la
disoccupazione di massa, soprattutto
tra i giovani, l'elevato
indebitamento dei paesi, il declino
delle attività economiche, ecc.
- E 'ovvio che è stato
imposto all'Europa ed alla maggior
parte del mondo un modello
culturale, politico ed economico
neo-liberista che non funziona.
Nella ricerca della via d'uscita da
questa situazione di stallo
universale, i paesi più potenti
stanno cercando di spostare il peso
della crisi su altri paesi e
nazioni, quelle che in senso
peggiorativo chiamano "la periferia
globale", mentre nel frattempo
lottano per vincere la gara per il
prestigio mondiale, rovesciando a
forza i regimi che non
piacciono. Tutto ciò
aumenta semplicemente la
conflittualità della scena
internazionale, accrescendo la
possibilità di ogni tipo di
conflitti, da quelli interni e
regionali a quelli globali.
- I partecipanti alla
Conferenza hanno rilevato con
preoccupazione che in Europa ci sono
ancora infrastrutture avanzate degli
Stati Uniti quali difese contro i
missili, armi nucleari tattiche e
forze convenzionali che
destabilizzano l'atmosfera regionale
e globale.
- La crisi economica globale
non può essere risolta semplicemente
con la stampa di nuove migliaia di
miliardi di dollari e con rattoppi
improvvisati al sistema
esistente. La risoluzione
della crisi può avvenire solo
abbandonando il concetto
neo-liberista e sviluppando una
nuova società più umana, per la
giustizia sociale, l'uguaglianza ed
una vita migliore per tutti i popoli
e le nazioni del
pianeta. L'attenzione
del nuovo sistema di relazioni
sociali deve essere focalizzato
sulle persone e sulle loro esigenze
economiche, sociali, culturali e
umanitarie, e non sui profitti e
sugli interessi egoistici delle
cosiddette élites economiche e
politiche .
- Una parte importante di
questa Conferenza Internazionale è
stato il Forum dei Giovani, che ha
stabilito che sono la crisi globale,
la globalizzazione e l'interventismo
principalmente a minacciare i
diritti e le prospettive delle
giovani generazioni. In numerosi
paesi, in Europa e nel mondo , i
giovani sotto i 30 anni
costituiscono circa il 60% del
numero totale dei disoccupati. I
giovani chiedono modifiche urgenti
nei rapporti sociali ed
internazionali, che garantiscano
l'impegno attivo dei giovani nelle
tendenze economiche, politiche e
sociali e la loro assunzione di
responsabilità per il proprio futuro
a livello nazionale e
internazionale. I giovani lottano
per una società giusta e per i
diritti umani universali come il
diritto al lavoro, l' istruzione
gratuita, la sicurezza sociale e
l'assistenza sanitaria. I giovani
vogliono la democratizzazione delle
relazioni internazionali, il
rispetto del diritto internazionale
e condannano la corsa agli
armamenti, la militarizzazione ed il
neocolonialismo.
- Solo un mondo libero
dal dominio dell'imperialismo e del
militarismo avrà la possibilità di
evitare il dramma della guerra. La
crisi economica globale e le sue
conseguenze sugli strati popolari
sottolineano la necessità di
superare il sistema che causa lo
sfruttamento, le guerre e la
miseria. E'
assolutamente inaccettabile e
contrario al diritto internazionale
che i centri di potere regionale,
come la NATO e l'Unione europea, si
vogliano imporre quale sostituto al
Consiglio di Sicurezza delle Nazioni
Unite.
- L'unica vera comunità
internazionale sono le Nazioni Unite
, e non i membri autoproclamati di
gruppi di potere regionali. Dobbiamo
lottare per garantire il carattere
universale del diritto
internazionale e per avere uguali
obblighi per paesi grandi e piccoli,
sviluppati ed in via di
sviluppo. Dobbiamo
lottare anche più risolutamente per
mantenere patrimoni di civiltà quali
la libertà, l'etica e la dignità e
rigettare con determinazione il
capitalismo corporativo e
l'imperialismo imposti dal capitale
militare-industriale e della
finanza.
I partecipanti alla conferenza
hanno sottolineato che la
realizzazione di questi obiettivi
richiede un impegno attivo alla
mobilitazione di tutti coloro che
amano la pace, per contrastare e
respingere qualsiasi aggressione
militare e ambizione di conquista
contro un qualunque paese,
indipendentemente da chi sono i suoi
leader. E' necessaria
allo stesso tempo una mobilitazione
per richiedere lo sviluppo di
relazioni internazionali
democratiche, sulla base dei
principi della Carta delle Nazioni
Unite, l'attuazione delle
disposizioni di diritto
internazionale, la stretta
osservanza della inviolabilità e
dell'indipendenza di tutti gli
Stati, la loro integrità
territoriale e l'affermazione del
principio di non ingerenza negli
affari interni. Il messaggio
chiave della Conferenza è che
dobbiamo lottare con tenacia per
ottenere un mondo a misura d'uomo e
continuare a credere in questa
grandiosa utopia.
I partecipanti alla conferenza
hanno espresso sincera gratitudine
alla componente Serba per l'ottima
riuscita della Conferenza
Internazionale e per l'ospitalità
ricevuta.
Belgrado, 23 marzo 2014
Traduzione a cura di Giorgio F. per
Forum Belgrado Italia
|
The Belgrade Forum for a World of
Equals, the Serbian Host Society, the
Club of Generals and Admirals of
Serbia and Veterans Association of
Serbia (SUBNOR), in coordination with
the World Peace Council, on 22 and 23
March 2014 held the International
Conference “Global Peace vs. Global
Interventionism and Imperialism”. The
Conference was held on the occasion of
the 15th anniversary of NATO’s armed
aggression against Serbia and
Montenegro (the Federal Republic of
Yugoslavia). The motto of the
Conference was “Not to Forget”.
More than 500 scientists, experts and
public persons from the areas of the
international relations and security,
from 50 countries of Europe and the
world took part in the work of the
Conference.
Participants of the Conference paid
tribute to victims of the 78-day
bombardment and laid wreaths on
memorials. They honored all the
victims of the illegal NATO aggression
against Serbia and Montenegro and
expressed their deep respect for
former Yugoslav Popular Army, Federal
Government, President Slobodan
Milosevic and all heroic resistant
fighters. We also must remember the
victims of the NATO aggression
subsequent to 1999, ongoing
persecution of those political and
military leaders who defended the
country and who were sent to illegal
Hague Tribunal including president
Milosevic and others, who died there.
Considering this Tribunal as illegal
as a tool of NATO propaganda and
political blackmailing, the
participants demand its dissolution.
The debate unfolded in a constructive
and tolerant dialogue regarding most
important aspects and problems
concerning the international peace and
security. The presentations mainly
focused on how to preserve global
peace and find the ways to stop global
interventionism, destabilization of
certain countries and provoking the
crises all over the world, which
undermine the international legal and
political world order and pushes the
world to the edge of a major
confrontation.
The participants analyzed the causes
and consequences of NATO aggression in
1999, not only for Serbia and the
Balkans but also its global
consequences for peace and security in
Europe and the world. Further to this,
participants of the Conference have
agreed as follows:
- NATO aggression against Serbia and
Montenegro (the Federal Republic of
Yugoslavia) of March 1999 was a war
imposed against an independent,
sovereign European state, in gross
violation of the fundamental
principles of the international law,
most notably, the UN Charter and the
Helsinki Final Act. This was the
aggression committed without consent
the UN Security Council. Hence it is a
crime against peace and humanity, and
the turning point towards the global
interventionism, the practice of gross
violation of the international legal
order, and the negation of role of the
UN. Subsequently it has been used as
the model of interventionism in a
number of other cases such as in
Afghanistan, Iraq, Libya, Mali and
others.
- The leading Western powers, the USA,
the UK, France, Germany, followed by
the rest of NATO Members, 19 in all,
devised a whole new arsenal of
euphemisms in a bid to attribute any
possible shred of legitimacy to this
crime against peace and humanity.
So-called “humanitarian intervention”
was a cover for indiscriminate
killings of civilians in Serbia
including children, disabled and
senior citizens, for the destruction
of the economy, infrastructure,
including schools, hospitals,
passenger trains and houses. Use of
missiles with depleted uranium has
contaminated natural environment thus
triggering grave and far-reaching
consequences for the health of current
and future generations.
- Since this is a crime against peace
and humanity and a gross violation of
the basic provisions of the
international law, NATO Member States
bear full legal responsibility for the
aggression, including liability for
the inflicted damage on the order of
more than USD 100 billion, as well as
responsibility for the use of weapons
with depleted uranium and other
illicit ordnances of mass destruction.
Serbia has the right to initiate the
proceedings before the competent
international forums against NATO
Alliance and all of its member states
participating in the aggression, for
the purpose of exercising the right to
war damage compensation to Serbia and
Montenegro as well as to individuals
who suffered from aggression.
- Armed aggression has continued by
employing other, non-military means.
This was reflected in the violent
change of power in the October 5, 2000
coup, which was initiated, funded and
supported by NATO Member States; in
all kind of blackmails and threats
aimed at making Serbia denounce its
state sovereignty in Kosovo and
Metohija as its historical, cultural
and civilization heartland; in
ignoring UN Security Council
Resolution 1244 guaranteeing
sovereignty and territorial integrity
of Serbia. Eventually, this led to
unlawful and unconstitutional
unilateral separation of Kosovo and
Metohija in 2008 which was followed by
formal recognition by most NATO member
countries. The 1999 US NATO aggression
grossly violated the UN Charter, 1970
Declaration on principles of
International law, Helsinki Final Act,
Paris Charter for a New Europe, five
Security Council resolutions in
1998-2008, including resolutions 1244
and 1785.
- Immediately after the end of the
aggression, a large USA military base
has been established in Kosovo and
Metohija, “Camp Bondsteel”, the first
and crucial ring in the chain of the
new USA bases in Bulgaria, Romania,
Poland, the Czech Republic, and other
Easter European countries. NATO
aggression against Yugoslavia actually
accelerated the arms race and
militarization of Europe and
implementation of US/NATO/EU strategy
of “Eastern expansion”.
- Aggression against Serbia and
Montenegro (FRY) launched in March
1999 has been serving as a blueprint
for global USA/NATO/EU
interventionism. In practice, this
translates the USA, NATO and the West
discretion to intervene militarily or
otherwise, as they choose to suite
their economic or strategic interests.
Toppling legally elected governments
and replacing them by hand-picked,
pawn regimes, has become part and
parcel of so called “democratization
process”.
- NATO has always operated as an
aggressive military alliance, serving
expansion and of imperialistic and
neo-colonial objectives of the leading
Western powers. The entire experience
so far indicates that NATO strategy of
global interventionism leaves behind a
chaos in international relations,
gigantic human casualties, divisions,
and long-lasting misery and anguish in
all countries and regions which have
become immediate victims of such
policy.
- NATO is responsible for devastation
of the international legal order, for
the degradation of the UN, instigating
a new arms race, militarization of
Europe, destabilization and inducing
crises in individual countries and
regions all over the world. Therefore,
NATO strategy goes against the goals
of peace and security, contravenes the
democratic and civilization values,
and violates the fundamental human
rights. Such an Alliance is not a
place for peaceful countries who see
their interests in compliance of the
international law and the UN system.
This is why participants of the
Conference pleaded for the dissolution
of NATO as a relic of the Cold War,
for disengaging in policy of free
interventionism, and for the respect
of freedom, independence and equality
of all countries and nations.
- Exporting democracy and dictating
cultural and civilization patterns has
become a common approach of all
Western powers, primarily of the USA,
in their aspiring to govern the world
pursuant to their own standards and in
line with their self-serving
interests. The imposition of such
cultural and civilization patterns is
an act of violence against reality
that almost invariably results in
conflicts, internal disorders, and
deeper fragmentations and divisions;
over time, this is prone to undermine
the peace in the world, and presents a
perfect excuse for external military
interference. This model has created
the so-called “colored revolutions” in
Georgia, Venezuela and Ukraine and
high jacked “Arab Spring revolution”,
which managed to devastate and turn
the clock back for several decades,
such as: Libya, Egypt and Syria.
- The strategy of interventionism
involves several motives and purposes.
These include the control over natural
and developmental resources,
reallocation of resources, and
geopolitical reconfiguration of the
world, against and at the expense of
the predetermined key geopolitical
adversary. This is how the USA/NATO/EU
staged the crisis in Ukraine, whose
end is still nowhere in sight. One can
say that the Ukrainian crisis is the
single most dangerous threat to the
peace since the end of the Cold War.
Instead of acknowledging Ukraine as a
natural connection between Russia and
Europe, the West chose to interfere,
by artificially dislocating it from
its natural cultural, civilization,
and geopolitical environment and
drawing it westwards. In doing so, the
West paid no attention at all that the
action could lead to internal conflict
within Ukraine and that it would put
at risk Russia’s vital interests. This
dangerous geopolitical game played by
America, NATO and the EU against
Russia, as a proxy war at the expense
of Ukraine under a “fine” but fake
excuse of being waged for the benefit
of the Ukrainians and their democratic
social structure, has completely
disregarded the effects of such policy
against the interests of Ukraine, its
people, the peace, and security in
Europe and the world. Participants of
the Conference advocated for a
peaceful political solution free of
interference and external pressures,
that is, a solution that will
guarantee its peoples will, and
respect its role of a bridge between
the East and the West. Such solution
implies abandonment of the pernicious
“Eastern expansion” which has already
produced destabilization in Europe.
Participants expressed satisfaction
that the people of Crimea have used
their right of self-determination
which resulted in reunification with
Russia.
- Participants of the Conference
expressed their full support to the
sovereignty and territorial integrity
of Serbia, including the resolution of
the issue of Kosovo and Metohija in
line with UN Security Council
Resolution 1244. They supported the
following requests: free, safe and
dignified return of 250,000 expelled
Serbs and other non-Albanians to their
homes in Kosovo and Metohija;
restitution of the usurped private,
church, state and socially-owned
property; reconstruction of 150
destroyed churches and monasteries of
the Serbian Orthodox Church, of
hundreds of desecrated and obliterated
Serbian graveyards and thousands of
burnt Serbian homes; conducting
effective investigation of trafficking
in human organs; determining the fate
of all abducted and missing Serbs from
Kosovo and Metohija; and identifying
and bringing to justice the
perpetrators of all other crimes
committed against the Serbs in Kosovo
and Metohija for which, so far, nobody
has been found responsible, let alone
convicted.
- Participants of the Conference
welcomed worthy initiative of the UN
General Assembly which proclaimed 2014
to be the international year of
solidarity with the people of
Palestine. Finding that this
initiative deserves strong support of
the peaceful forces in the world, the
Conference sent requests for an
immediate withdrawal of Israeli
occupation forces from all Palestinian
territories, for the establishment of
independent state of Palestine, within
the borders of July 1967 with East
Jerusalem as its capital, for the
right for the return for the Palestine
refugees, based on UN Resolution 194
and the release of all Palestinian
prisoners from jail. Fulfillment of
these requests is of vital interest
for the Palestinian people and for the
introduction of a just and durable
peace in the Middle East.
- Participants have expressed
solidarity with peoples of Latin
America in their endeavors to
safeguard freedom, independence and
sovereignty from aggressive imperial
USA strategy. They demanding closing
of Guantanamo base and abolishing
blockade against Cuba, as well as the
release of the five Cuban political
prisoners from American jails.
- By dismissing the policies and
actions that endanger the peace and
security, participants of the
Conference denounced plans and actions
aimed at destabilizing the Bolivarian
Republic of Venezuela. Coordinated
violent actions in Caracas and other
parts of Venezuela are parts of the
strategy employed by the local
oligarchs and external actors,
intended to disable the functioning of
the legitimately elected government
and impose political changes of their
choice but against the interests of
the Venezuelan people, by sabotage,
violent provocations and blackmails.
In condemning those attempts,
participants of the Conference
expressed their solidarity with the
Venezuelan people and the support for
its courageous efforts to preserve the
freedom, pride, and sovereignty of
Venezuela, and to decide their own
future.
- Participants have expressed concern
over systematic organized revision of
European history of the 20th century,
particularly revision of outcome of
the First and the Second World War.
This may serve imperialist objectives
for redrawing international borders
causing unforeseen consequences. We
condemn the western promoted
rehabilitation of fascism and attempts
to equate communism with Nazism.
- Participants of the Conference
dedicated significant attention to the
global economic capitalist crisis
which has led not only to an
unprecedented social stratification
and impoverishment of the global
population, but also to an
artificially imposed debt crises in a
number of formerly economically very
prosperous countries, such as Greece,
Spain, Portugal, Italy and Cyprus. The
global crisis emerged predominantly in
countries which had declared
themselves to be the centers of global
civilization and the most advanced
social order, one that will see no
need for serous social conflicts and
clashes. The key indicators of this
crisis include mass-scale
unemployment, especially within the
youth, high indebtedness of countries,
decline in economic activities, etc.
We support the genuine popular
protests against the above.
- It is obvious that on Europe and the
majority of the world were imposed the
neo-liberal cultural, political and
economical pattern, which does not
function. In the search for the way
out of this universal deadlock, the
most powerful countries are trying to
shift the burden of the crisis onto
other countries and nations, ones they
pejoratively call “the global
periphery”, while in the meantime
struggling to win the battle for the
global prestige, and in the process
stepping down onto the old
civilizations and forcibly toppling
the unsympathetic ruling regimes. All
the above only add to the conflicting
feature of the international arena,
and makes it exceptionally prone to
outbreaks of all types of conflicts,
from internal and regional, to the
global ones.
- Participants at the Conference noted
with concern that there are still US
forward-based infrastructures in
Europe like missile defense, tactical
nuclear weapons and conventional
forces, that destabilize the regional
and the global atmosphere.
- The global economic crisis cannot be
resolved by the printing of ever new
trillions of dollars and the makeshift
mends of the existing system. This can
be done by abandoning the neo-liberal
concept and by developing a new,
humane society of social justice,
equality and the better life for all
people and nations in the planet. The
focus of the new system of social
relations must be on people and their
economic, social, cultural, and
humanitarian needs, instead of the
profits and self-serving interests of
the so-called economical and political
elites.
- A part this International Conference
was the Youth Forum, which concluded
that the global crisis, and
globalization and interventionism
primarily threaten the rights and
perspectives of the young generations.
In numerous countries, in Europe and
the world, young people below 30 make
up some 60% of the total number of
unemployed. The youth requests urgent
changes in the social relations and
internationally, which will ensure
active engagement of the young people
into economic, political and societal
trends, their assuming responsibility
for their own future, at the national
and international levels. The youth
advocates the socially just society
and universal human rights, such as
the right to employment, free
education, social security and health
care. Young people advocate the
democratization of international
relations, the respect for the
international law, and denounce the
arms race, militarization and
neocolonialism.
- Only a world free of dominance of
imperialism and militarism will stand
a chance to avoid a war cataclysm. The
global economic crises and its
consequences on popular strata
underline the necessity to overcome
the system which causes exploitation,
wars and the misery. It is absolutely
unacceptable and contrary to the
international law to have the regional
center of power, such as NATO and the
European Union be established as a
substitute to the United Nations
Security Council.
- The only true international
community is the United Nations,
rather than any self-proclaimed
members of any regional groups. We
must struggle to ensure the universal
character of the international law and
to have it equally oblige big and
small countries, developed and
developing ones. We have to fight even
more resolutely to preserve the
civilization heritage such as the
freedom, ethics and dignity, while
determinedly rejecting all surrogates
of the corporative capitalism and
imperialism, planted by the
military-industrial and finance
capital.
Participants of the Conference
emphasized that the accomplishment of
these objectives required active
engagement in mobilizing all
peace-loving stakeholders, in order to
counter and reject any military and
conquest ambitions against any given
country regardless of its leaders. In
parallel, it is necessary to mobilize
all forces in developing democratic
international relations, based on the
principles of the United Nations
Charter, the provisions of the
international law, and the strict
observance of the inviolability and
independence of all states and their
territorial integrity, and the
principle of non-interference in the
internal affairs. Such a world would
be measured by a human scale, and this
grand utopia should be believed in,
and persistently fighting for, and
this is the key message from the
Conference.
Participant in the Conference
expressed sincere gratitude to the
Serbian side for the excellent
performance of the International
Conference and for hospitality
extended to all participants.
Belgrade, 23 March 2014
|
Београдски форум за свет
равноправних, Друштво српских
домаћина, Клуб генерала и адмирала
Србије и СУБНОР Србије, у
координацији са Светским саветом за
мир, одржао је 22. и 23. марта 2014.
године у Београдском Центру „Сава“
Међународну конферецнију подназивом
„ГЛОБАЛНИ МИР VS. ГЛОБАЛНИ
ИНТЕРВЕНЦИОНИЗАМ И ИМПЕРИЈАЛИЗАМ“.
Конференција је одржана поводом 15.
годишњице оружане агресијеНАТО на
Србију и Црну Гору (СР Југославију).
Мото Конференције је „ДА СЕ НЕ
ЗАБОРАВИ“.
У раду Конференције је учествовало
преко 500 научника, стручњака и
јавних личности из области
међународних односа и безбедности,
из 50 земаља Европе и света.
Конференцији су присуствовали
амбасадори и високи дипломатски
представници више пријатељских
земаља акредитованих у Србији.
Учесници Конференције су одали
почаст људским жртвама страдалим
током 78 дана бомбардовања и
положили венце на споменике. Они су
изразили поштовање према свим
жртвама илегалне НАТО агресије
против Србије и Црне Горе, према
припадницима бивше југословенске
армије, према Федералној влади
Југославије, председнику Слободану
Милошевићу и свим херојским
браниоцима отаџбине. Ми се, такође,
морамо сећати жртава НАТО агресије
после 1999. године, настављања
прогона политичких и војних лидера
који су бранили отаџбину и који су
послати илегалном Хашком трибуналу,
укључујући председника Милошевића и
друге, који је тамо умро. Сматрајући
тај Трибунал илегалним, као средство
НАТО пропаганде и политичке уцене,
учесници Конференције захтевају
његово распуштање.
Дебата је протекла у конструктивном
и толерантном дијалогу о најважнијим
питањима и проблемима међународног
мира и безбедности. Излагања
су била усмерена на то како да се, у
условима све чешће примене политике
силе, дестабилизације појединих
земаља и изазивања криза широм
света, очува светски мир и пронађу
начини за сузбијање глобалног
интервенционизма, који угрожава
међународни правни и политички
поредак и свет гура ка ивици великог
ратног сукоба.
Учесници су анализирали
узроке, поводе и последице агресије
НАТО 1999, како заСрбију и Балкан
тако и глобалне последице за мир и
безбедност у Европи и у свету. У
вези с тим, учесници Конференције су
се сагласили у следећем:
- Агресија НАТО против Србије и Црне
Горе (СР Југославије), марта 1999.
године, био је рат наметнут једној
независној, сувереној европској
држави, грубим кршењем основних
принципа међународног права, а пре
свега, Повеље УН и Завршног
документа из Хелсинкија. То је била
агресија изведена без сагласности и
супротно мандату СБ УН. Зато она
представља злочин против мира и
човечности, тачку преокрета ка
глобалном интервенционизму, грубом
кршењу међународног правног поретка
и негирању улоге УН. Тиме је
успостављен модел
интгервенционизма који је касније
коришћен у свим агресијама од
Авганистана, Ирака и Либије, до
Малија.
- Да би прикрили праву суштину
агресије и тако пред сопственом и
светском јавношћу избегли осуду и
одговорност, водеће силе Запада -
САД, Велика Британија, Француска,
Немачка и друге чланице НАТО пакта,
њих 19, смислиле су цео арсенал
еуфемизама како би том злочину
против мира прибавили макар какав
легитимитет. У име те тзв.
„хуманитарне интервенције“, НАТО
пакт, на челу са САД, неселективно
је убијао становништво Србије,
укључујући децу,немоћне и старе
особе, уништио целокупну привреду,
разорио инфраструктуру, загадио
скоро целу животну средину, са
тешким и далекосежним последицама за
здравље данашњих и будућих
генерација.
- Како се ради о злочину против мира
и човечности, о грубом кршењу
основних норми међународног права,
земље чланице НАТО носе сваку
одговорност за ту агресију,
укључујући и одговорност за накнаду
штете, у износу од преко 100
милијарди САД долара, као и
одговорност за коришћење оружја са
осиромашеним уранијумом и других
недозвољених средстава за масовно
уништавање. У вези с тим, учесници
Конференције су истакли да Србија и
Црна Гора имају сва права да, пред
одговарајућим међународним
институцијама, покренупоступак
против НАТО пакта и свих држава
чланица, које су учествовале у
агресији, у циљу остваривања права
на надокнаду ратне штете, као и
појединцима који су били жртве
агресије.
- Након завршетка оружане агресије,
агресија је настављена другим
невојним средствима. Та продужена
агресија се огледала: у насилној
промени власти путем петоктобарског
преврата2000. године, који је
инициран, финансиран и подржан
споља, у првом реду, од стране
чланица НАТО пакта; у уценама,
претњама и условљавањима разних
врста, како би се Србија одрекла
свог државног суверенитета над
Косовом и Метохијом, као својим
историјским и
културно-цивилизацијским средиштем;
у игнорисању елемената државног
суверенитета Србије над Косовом и
Метохијом, који је гарантован
Резолуцијом 1244 СБ УН; у сталном
истискивању уставно-правних функција
Србије са Косова и Метохије. То је
на крају резултиралопротивправним и
противуставним самопроглашавањем
независности Косова 2008. године,
признате од стране већине НАТО
земаља. САД/НАТО агресија 1999.
године грубо је прекршила Повељу УН,
Декларацију 1970. године о
принципима међународног права,
Финални акт Хелсинкија, Париску
повељу за Нови свет, пет резолуција
СБ УН од 1998.-2008. године,
укључујући резолуције 1244 и 1785.
- Одмах по окончању агресије, на
Косову и Метохији је успостављена
велика америчка војна
база,“Бондстил“, прва и кључна
карика у ланцу инсталирања низа
америчких база у Бугарској,
Румунији, Пољској, Чешкој и другим
земљама Источне Европе. Агресијом
НАТО против Југославије убрзана је
трка у наоружавању, милитаризација
европског континента и спровођење
САД/НАТО/ЕУ стратегије „ширења на
Исток“.
- Кулминација те тзв. посредне
доминације Запада према Србији, била
је и крајње цинична пресуда
Међународног суда правде о томе да
проглашењем независности Косова и
Метохије,није прекршено међународно
право. Том пресудом је та највиша
међународна правна институција, у
ствари, легализовала једнострану
сецесију, односно разбијање
територијалног интегритета
међународно признатих држава.
- Агресија на Србију и Црну Гору (СР
Југославију), марта 1999. године
инаугурисала је један од
најпогубнијих принципа и метода
понашања великих сила Запада, на
челу са САД, а то је принцип
глобалног интервенционизма. То
практично значи да САД, НАТО и Запад
сами себи дају право да по
слободној вољи и избору, у складу са
својим стратешким
интересима,утврђују где су у свету
угрожени њихови интереси и да
могу војно, или на друге
незаконитеначине интервенисати.
Саставни део те стратегије је
свргавање легално изабраних власти и
довођење послушничких, марионетских
режима којима се даје ореол
„демократских“ власти.
- НАТО је увек наступао као
агресивни војни савез за ширење и
наметање империјалних и
неоколонијалних циљева најмоћнијих
земаља Запада. Целокупно доасадашње
искуство показује да НАТО стратегија
глобалног интервенционизма оставља
за собом хаос у међународним
односима, огромне људске жртве,
поделе и дугорочну беду и патње у
свим земљама и регионима, који су
непосредне жртве такве политике.
Случајеви Балкана, Афганистана,
Ирака, Либије, Сирије јасно о томе
сведоче. НАТО је одговоран за
разарање међународног правног
портека, за деградацију УН, за
изазивање нове трке у наоружавању,
за милитаризацију Европе, за
дестабилизацију и изазивање криза у
појединим земљама и регионима у
свету. Отуда је НАТО стратегија
супротна циљевим мира и безбедности,
супротна демократским и
цивилизацијским вредностима и
основним људским правима. У таквој
организацији нема места за
мирољубиве земље, које своје
интересе везују за поштовање
међународног права и система УН.
Зато су се учесници Конференције
изјаснили за укидање НАТО-а, као
реликта Хладног рата, за прекид
политике слободног интервенционизма
и поштовање слободе, независности и
равноправности свих земаља и народа.
- Извоз демократије и диктирање
културно-цивилизацијских образаца је
постао уобичајениначин понашања сила
Запада, пре свих САД, у њиховој
тежњи да свет уређују по
сопственим мерилима и у складу са
сњвојим егоистичним интересима.
Наметањем политичких и
културних-цивилизацијских образаца
је насиље над реалношћу и оно готово
увек доводи до сукоба, унутрашњих
немира, до дубљих раслојавања и
подела, што за дуже време нарушава
мир у свету и представља покриће за
трано војно мешање. По том моделу
настале су тзв.„обојене револуције“
у Грузији, Венецуели и Украјини и
узурпирано „Арапско пролеће“
које је разорило и за више деценија
уназадило земље као што су: Либија,
Египат и Сирија.
- Стратегија интервенционизма себи
налази неколико мотива и циљева. То
су контрола природних и развојних
ресурса, прерасподела ресурса и
геополитичког прекомпоновања света,
против и на штету замишљеног главног
геополитичког противника. На тај
начин је од стране САД/НАТО/ЕУ
изазвана и криза у Украјини, чији се
крај још не назире. Може се рећи да
је украјинска криза највећа претња
миру од времена завршетка краја
хладног рата. Уместо да се Украјина
сагледава као најприроднија веза
Русије и Европе, Запад је својим
мешањем учинио да се она вештачки
измести из свог природног
културно-цивилизацијског и
геополитичкогамбијента и да се у
потпуности привуче на Запад, не
водећи рачуна о томе да то може
довести до унутрашњих сукоба у самој
Украјини и да би тиме били угрожени
витални интереси Русије.Та опасна
геополитичка игра Америке, НАТО и ЕУ
против Русије, која се преко леђа
Украјине води под „финим“, али
лажним изговором о томе да је све то
за добробит Украјинаца и њихово
демократско друштвено устројство,
потпуно је занемарила последице
такве политике на виталне
интересе Украјине, њеног народа.
мира и безбедностиу Европи и на
глобалном плану. Учесници
Конференције су се заложили за мирно
политичко решење проблема у
Украјини, без мешања и притисака са
стране, за решење које ће
гарантовати вољу њеног народа и
уважавати њену улогу моста између
Истока и Запада. Такво решење
предпоставља одустајање од погубне
стратегије ширења на Исток која је
већ довела до дестабилизације у
Европи. Учесници Конференције су
изразили подршку народу Крима који
је искористио своје право на
самоопредељење и поновно уједињење
са Русијом.
- Учесници Конференције су изразили
подршку суверенитету и
територијалном интегритету Србије,
уз решавање статуса Косова и
Метохије у складу са Резолуцијом СБ
УН 1244. Они су подржали следеће
захтеве: слободан, безбедан и
достојанствен повратак 250.000
прогнаних Срба и других неалбанаца у
своје домове на Косову и Метохији;
реституцију узурпиране приватне,
црквене, државне и друштвене
имовине; реконструкцију 150
порушених цркава и манастира СПЦ,
стотине порушених и преораних
српских гробаља и хиљаде спаљених
домова; спровођење ефикасних истрага
о трговини људским органима,
расветљавању судбине свих
киднапованих и несталих Срба са
Косова и Метохије и свим другим
злочинима против српског народа, за
које, до сада, нико није одговарао.
- Учесници Конференције су
поздравили часну иницијативу
Генералне скупштине УН, којом је
2014. година проглашена међународном
годином солидарности са народом
Палестине. Оцењујући да та
иницијатива заслужује снажну подршку
мирољубивих снага у свету, са
Конференције је упућен захтев за
хитно повлачење окупационих снага
Израела са свих палестинских
територија, успостављање независне
Палестинске државе у оквиру граница
из јула 1967. одине, са Источним
Јерусалимом као главним градом, за
право повратка палестинских
избеглица, у складу са Резолуцијом
УН 194, и ослобађање свих
палестинских затвореника из
израелских затвора. Испуњавање тих
захтева је не само од животног
интереса за народ Палестине, већ и
за успостављање праведног и трајног
мира на Блиском истоку.
- Учесници су изразили солидарност
са народима Латинске Америке у
њиховим напорима да сачувају
слободу, независност и суверенитет
од агресивне империјалне САД
стратегије. Они захтевају затварање
базе у Гвантанаму и укидање блокаде
против Кубе, као и ослобађање пет
кубанских политичких затвореника из
америчких затвора.
- Одбацујући политику и поступке
који угрожавају мир и безбедност,
учесници Конференције су осудили
планове и акције који су усмерени на
дестабилизацију Боливијске републике
Венецуеле. Координиране насилоне
акције у Каракасу и другим деловима
Венецуеле су део стратегије домаћих
олигарха и спољних фактора да
акцијама саботаже, насилним
провокацијама и уценама,
спрече функционисање легално
изабране владе и наметну политичке
промене по својој вољи, а против
интереса народа Венецуеле. Осуђујући
те појаве, учесници Конференције су
изразили солидарност са народом
Венецуеле и подршку његовим храбрим
напорима да очува слободу, понос и
суверенитет Венецуеле и да буде
господар своје судбине.
- Учесници су изразили забринутост
због систематски организоване
ревизије историје Европе 20. века,
посебно због ревизије исхода Првог и
Другог светског рата. То може да
користи империјалистичким циљевима
за прекрајање међународних граница,
што води непредвидим последицама.
Они су осудили од Запада подржану
рехабилитацију фашизма и покушаје да
се комунизам изједначи са нацизмом.
- Учесници Конференције су посветили
велику пажњу светској
капиталистичкој економској кризи,
која је довела до неслућеног
социјалног раслојавања и осиромашења
становништва наше планете, али и до
наметнуте дужничке кризе у низу
некада економски и цивилизацијски
врло просперитетних земаља,
као што су Грчка, Шпанија,
Португалија, Италија и
Кипар.Глобална криза настала је
превасходно у земљама које су себе
прогласиле центром светске
цивилизиције и које су себе
наметнуле као неоспорне лидере
света, као најнапреднији друштвени
поредак, у којем неће бити потребе
за озбиљним социјалним конфликтима и
сукобима. Њени главни индикатори су
масовна незапосленост, посебно
младих, висока задуженост држава,
пад привредних активности и слично.
Они су подржали спонтане народне
протесте против наведеног.
- Очито је да је Европи и већини
осталог света наметнут нео-либерални
културно-политички и економски
образац, који не функционише. У
трагању за излазима из ове свеопште
блокаде, најмоћније земље света
настоје да период кризе превале на
леђа других земаља и народа, који се
фигуративно називају светском
периферијом, а међусобно бију битку
за светски престиж и притом руше
старе цивилизације и насилно смењују
владајуће режиме, који им нису по
вољи. Све то међународну сцену чини
конфликтном и веома подобном за
избијање сваковрсних сукоба од оних
унутрашњих, преко регионалних, до
глобалних.
- Учесници Конференције су
констатовали са забринутошћу да у
Европи и даље постоји истурена
америчка војна инфраструктура, као
што су одбрамбени ракетни системи,
техничко нуклеарно наоружање и
конвенционалне снаге, што води
дестабилизацији на регионалном и
глобалном плану.
- Светску економску кризу не могу
решити штампање трилиона долара и
поправке постојећег система, већ
напуштање нео-либералног концепта и
изградња новог, хуманог друштва
социјалне правде, равноправности и
бољег живота за сваког човека и све
народе на планети. У центру новог
система друштвених односа мора бити
човек и његове економске, социјалне,
културне и хуманитарне потребе, а не
профит и егоистични интереси тзв.
економске и политичке елите.
- У оквиру Међународне конференције,
одржан је и Форум младих, на којем
је оцењено да светска криза и
глобализација интервенционизма
угрожавају, у првом реду,
права и перспективе припадника
младих генерација. У многим земљама
Европе и света млади до 30 година
чине око 60% укупног броја
незапослених. Млади траже хитне
промене у друштвеним односима, као и
на међународном плану, које
обезбеђују активно укључивање
младих у привредне, политичке и
друштвене токове, преузимање
одговорности за сопствену будућност
на унутрашњем и међународном плану.
Млади се залажу за друштво социјалне
правде, универзална људска права,
као што су: право на рад, бесплатно
образовање, социјална сигурност и
здравствена заштита. Млади се залажу
за демократизацију међународних
односа, за поштовање међународног
права, против трке у наоружавању,
милитаризације и неоколонијализма.
- Једино уређени свет ослобођен
доминацијом империјализма и
милитаризма, имашансу да избегне
ратну катаклизму. Глобална економска
криза и њене последице за народне
масе наглашавају потребу за промену
система који је извор експлоатације,
ратова и беде. Апсолутно је
неприхватљиво и противно
међународном праву да се регионални
центри моћи, као што су НАТО и
Европска унија, наметну као
замена Савету безбедности и
Уједињеним нацијама.
- Једина међународна заједница то су
Уједињене нације, а не самоизабране
чланице било којих регионалних
групација. Морамо се борити за
то да међународно право има
универзални карактер и да једнако
обавезује велике и мале земље,
развијене и неразвијене. Морамо се
још одлучније борити за очување
цивилизацијских тековина као што су
слобода, морал и достојанство,
одлучно одбијајући подметања свих
сурогата корпоративног капитализма и
империјализма, војно-индустријског и
финансијског капитала.
Учесници Конференције су истакли да
је за остваривање тих циљева
неопходно активно радити на
мобилизацији свих мирољубивих снага,
за одбацивање свих врста
војних и освајачких амбиција против
било које земље, без обзира на то ко
су њихови носиоци. Упоредо с тим,
неопходно је мобилисати све снаге у
циљу изградње демократских
међународних односа, на принципима
Повеље УН, међунаордног права и
стриктног поштовања неповредивости и
независности свих земаља, њиховог
територијалног интегритета и
немешања у унутрашње ствари. Такав
свет био би по мери човека и у ту
велику утопију треба веровати и за
њу се истрајно борити, главна је
порука ове Конференције.
Учесници су изразили искрену
захвалност српским домаћинима за
изванредну организацију ове значајне
Међународне конференције и за
гостопримство пружено свим
учесницима.
Београд, 23. март 2014.
|
Coordinamento Nazionale per la
Jugoslavia - ONLUS
Messaggio di saluto
alla Conferenza
"PER NON DIMENTICARE"
Belgrado, 22-23 marzo 2014
L'Associazione "Coordinamento
Nazionale per la Jugoslavia,
Organizzazione non lucrativa di
utilità sociale” è stata
ufficializzata in Italia nel 2007 con
lo scopo di mantenere attive e
rilanciare le attività di persone e
gruppi a vario titolo impegnati, sin
dai primi anni Novanta, sulle
problematiche jugoslave, inerenti cioè
allo spazio geografico, culturale e
politico della disciolta Repubblica
Federativa Socialista di Jugoslavia.
Scopo associativo è cioè la
continuazione ed il rilancio di tutte
le attività culturali, di
controinformazione, di difesa dei
diritti civili e di solidarietà già
avviate in Italia prima, durante o
subito dopo la aggressione del 1999
contro la Repubblica Federale di
Jugoslavia.
In particolare, siamo qui a portare il
nostro saluto e augurio di buon lavoro
perché è importante continuare a
ricordare l’aggressione del 1999, non
solo perché in questo momento Stati
Uniti ed Unione Europea sono
all’attacco in varie parti del mondo e
la Jugoslavia è paradigma delle molte
altre guerre succedutesi, ma anche per
il ruolo che la Jugoslavia ha avuto
nella storia del secolo scorso, e per
il comportamento della classe operaia
europea di fronte a tali guerre.
La reazione all’aggressione alla
Jugoslavia da parte della classe
operaia italiana non fu omogenea. Il
sindacato più importante, la CGIL,
insieme a CISL e UIL giustificarono
tale aggressione con un documento
spregevole in cui addebitavano alla
Jugoslavia la colpa in quanto “avrebbe
rifiutato il trattato di Rambouillet”.
Sicché molti operai iscritti a tali
sindacati credettero alle bugie.
Viceversa, i sindacati di base presero
subito posizione contro l’aggressione.
Nello stesso tempo, la scarsa
reattività della classe operaia alle
fandonie provenienti dai media fu una
delle cause della sconfitta della
classe operaia italiana a livello
nazionale: non rendersi conto che la
guerra alla Jugoslavia è stata una
guerra per il controllo dei mercati,
delle risorse e della forza-lavoro, e
dei corridoi con cui queste fluiscono
verso i paesi imperialisti, ha
indebolito la classe operaia stessa.
Anche gran parte delle forze politiche
e degli attivisti dei movimenti di
sinistra, antimilitaristi o che
nominalmente si richiamavano al
comunismo tennero un atteggiamento
ambiguo: da un lato si opposero alla
guerra, ma dall’altro non
solidarizzarono con gli aggrediti.
Ma l’aggressione a un Paese importante
nella storia recente come la
Jugoslavia, terra del più grande
movimento partigiano durante la II
Guerra Mondiale, tra i fondatori del
Movimento dei non-allineati, scosse
comunque coscienze individuali che si
raccolsero intorno ai gruppi che
autonomamente si venivano formando per
non solo opporsi alla aggressione, ma
anche per esprimere solidarietà alla
popolazione colpita, che resisteva di
fronte ad un aggressore così tanto più
forte. Sorsero gruppi e associazioni
di solidarietà, che inviarono aiuti, a
partire peraltro da posizioni
differenti.
Per mantenere in collegamento questi
gruppi, sparsi su tutto il territorio
italiano da Trieste a Torino, da
Firenze a Bari, da Roma a Milano, è
nato il CNJ, che ha mantenuto tuttavia
una specificità perché basato sulla
convinzione che l’esistenza dello
stato unitario jugoslavo era la
soluzione adatta ai problemi dei
territori che lo formavano, e che il
suo dissolvimento è stato frutto di un
progetto a lungo covato da Stati Uniti
ed Europa, che hanno appoggiato i vari
nazionalismi per ragioni sia
economiche sia geopolitiche.
L’aggressione alla Jugoslavia si
inserisce nel quadro delle neo-guerre
imperialiste, dopo la caduta del muro
di Berlino. L’aggressione all’Iraq fu
la prima di queste guerre, ma il
contesto internazionale non permise il
suo completamento, il paradigma è
quello della guerra alla Jugoslavia.
Senza volere esaurire l’argomento, ci
sembra che gli elementi del paradigma
siano:
• Preparativi
mediatici estremamente accurati ed
affidati ad agenzie specializzate,
demonizzazione del Paese da aggredire,
a partire dal governo (definito
“regime” anche se democraticamente
eletto) o addirittura dal capo del
governo (definito il “nuovo Hitler”)
• Alleanze con
elementi nazionalistici separatisti
all’interno del Paese
• Tentativi di far
apparire l’intervento militare come
giusto, inevitabile, secondo il
modello “Auschwitz”, nel senso che
l’aggredito di turno è equiparato ai
nazisti, mentre i nemici interni,
alleati di Stati Uniti ed EU, agli
ebrei: si parla di guerra etica
• Sanzioni o
embargo, finché l’aggressore non è
pronto, onde evitargli perdite
• Bombardamenti
delle strutture industriali e delle
infrastrutture, con uso di armi non
convenzionali
• Sproporzione di
forze tra aggressori e aggredito
• Rivolta di piazza
contro il governo legittimo,
ampiamente foraggiata da USA e EU
• Eliminazione o
assassinio del capo di stato del Paese
aggredito
• Sfruttamento
della forza lavoro locale ad opera
degli investitori stranieri
• …
Un elemento caratterizzante
l’aggressione alla Jugoslavia fu la
scarsa perdita di vite umane dalla
parte degli aggressori, mentre le
vittime dalla parte jugoslava furono
in numero considerevole. Si trattò di
una guerra esclusivamente aerea, di
sessioni di bombardamenti di
incredibili durate e frequenze, i cui
danni furono spesso limitati dalla
abilità e intelligenza dei tecnici
jugoslavi (militari e civili), che
riuscirono spesso ad ingannare la
grande potenza americana.
Inoltre il disastro ecologico causato
dai bombardamenti della NATO fu una
vera e propria guerra chimica, in
quanto la distruzione programmata e
precisa di obiettivi industriali,
dalle industrie petrolchimiche a
quelle farmaceutiche ed alimentari,
dalle centrali elettriche alle
fabbriche di automobili, provocò
effetti di ordini di grandezza molto
superiori agli incidenti che possono
comunemente accadere. L’effetto sulla
biosfera è stato devastante, ed ancora
non completamente analizzato. Le
perdite di vite umane dunque non sono
solo quelle durante l’aggressione, ma
anche quelle diluite nel tempo, dovute
agli effetti della catastrofe
ecologica (tumori, leucemie,…); un
discorso a parte si meriterebbe
l’analisi degli effetti dell’Uranio
impoverito. Proprio coloro che avevano
nella fase preparatoria della
aggressione definito i Serbi colpevoli
del “genocidio” degli Albanesi della
provincia del Kosovo, tentarono uno
sterminio della popolazione civile,
come del resto era accaduto con gli
effetti spaventosi dell’embargo
all’Iraq (500000 mila morti, tra cui
soprattutto bambini…).
La Jugoslavia, uno dei fondatori del
Movimento dei non –allineati, è anche
il primo Paese appartenente al
movimento a venir distrutto: gli Stati
Uniti non sopportano l’esistenza di
Paesi che ricerchino una via autonoma
di sviluppo, culturale, civile,
economico. Infatti uno degli scopi dei
feroci bombardamenti è in genere di
distruggere le industrie e le
infrastrutture, in modo da tentare di
riportare il Paese di turno molti
decenni indietro (se non all’età della
pietra, come sperava un generale
americano nella prima guerra del
Golfo…). Dopo la Jugoslavia, altri
paesi del Movimento dei non –allineati
sono stati aggrediti e devastati, come
la Libia, o sono tuttora oggetto di
pesanti manovre di destabilizzazione.
Lo scopo degli Stati Uniti è quello di
dominare il globo, e la tendenza ad
accusare il nemico di turno di essere
un novello Hitler, in realtà nasconde
il disegno questo sì hitleriano
statunitense di espandersi a Est e a
Sud del mondo. Dietro gli Stati Uniti,
l’Unione Europea arranca nella
speranza di aprirsi nuovi mercati e di
poter usufruire di mano d’opera
qualificata a poco prezzo: esemplare
la vicenda della FIAT a Kragujevac.
Ricordiamo che anche nel X
Anniversario dei bombardamenti, nel
marzo del 2009, il CNJ con la Rete
“Disarmiamoli!” promosse una grande
iniziativa a Vicenza alla quale
parteciparono sia relatori stranieri
come Juergen Elsaesser e Diana
Johnstone, sia i rappresentanti delle
molte associazioni italiane
protagoniste del movimento di
solidarietà, che ancora oggi
mantengono migliaia di “adozioni a
distanza” dei figli dei lavoratori
della Serbia bombardati, tra cui: Non
bombe ma solo caramelle, Associazione
Zastava Brescia, Un ponte per Belgrado
in terra di Bari, Un ponte per...
Organizzazione Non Governativa. Al
convegno - che volle analizzare, a
dieci anni dai bombardamenti della
NATO, i vari aspetti dell’aggressione,
da quelli mediatici, a quelli
ecologici, a quelli economici -
parteciparono tra gli altri esponenti
del sindacato Samostalni degli operai
della Zastava di Kragujevac.
Anche le più recenti aggressioni,
quali quella alla Libia, con
l’assassinio di Gadafi, l’intervento
in Mali, il tentativo in corso di
distruggere la Siria, le provocazioni
in Venezuela ed il colpo di stato in
Ucraina, seguono il modello
“jugoslavo”.
In Ucraina attualmente sono
intervenute addirittura forze
nazifasciste, che hanno contribuito
alla vittoria delle forze nazionaliste
e hanno poi dato sfogo al solito odio
anticomunista, assalendo sedi del
partito comunista ucraino.
Questi fatti dimostrano che è
indispensabile la continuità
dell'analisi e dei valori appresi
sulla base dei fatti storici, e non di
mere idealizzazioni geopolitiche.
Perciò CNJ è una associazione che si
richiama ai valori dell’antifascismo e
ritiene importante il mantenimento
della memoria storica della lotta dei
partigiani jugoslavi contro il
nazifascismo. In questo contesto
organizza ricerche su temi storici,
quali i crimini dell’esercito italiano
in Jugoslavia nella II Guerra
Mondiale, o di recente la storia poco
nota dell’operato dei partigiani
jugoslavi in Italia: molti jugoslavi,
catturati in Jugoslavia dagli
Italiani, e imprigionati in Italia,
riusciti poi a fuggire dai campi di
prigionia o liberati dal 25 luglio
1943 in poi, parteciparono alla
Resistenza italiana, e talvolta furono
sepolti in Italia.
Anche la nostra campagna contro
l'istituzione in Italia, dal 2004, del
«Giorno del ricordo» in memoria delle
vittime delle foibe, dell’esodo
giuliano-dalmata, delle vicende del
confine orientale, da commemorare ogni
10 Febbraio, grazie a una legge frutto
di un accordo tra destra e sinistra,
ha le stesse motivazioni
antimperialiste. La data prescelta è
infatti quella del Trattato di Pace
con la Jugoslavia (10 febbraio 1947):
simbolicamente l'Italia mette così in
discussione lo stesso Trattato di Pace
e, di conseguenza, i confini dello
Stato – una enormità, che però appare
possibile dopo la frantumazione della
Jugoslavia e l’aggressione dei paesi
della NATO nel 1999 a ciò che di essa
restava. La ricorrenza scelta, in ogni
caso, si presta bene all’operazione di
revisionismo: essa infatti cade
abbastanza vicino al 27 gennaio
(Giornata della Memoria
dell'Olocausto), cosicché anche gli
Italiani hanno la loro giornata in cui
presentarsi da aggrediti anziché da
aggressori. Aggressori nel 1941,
aggressori nel 1999.
Anche sul piano della battaglia
culturale, proprio dalla sua
fondazione, CNJ intrattiene rapporti
con linguisti, registi e uomini di
cultura delle varie repubbliche
jugoslave, promuovendo dibattiti sulla
lingua serbo-croata, sull’arte e la
storia dei popoli di quei territori
(Lordan Zafranović è stato più volte
ospite di CNJ per la proiezione in
Italia dei sui film più importanti,
quali Okupacija u 26 slika, e Pad
Italije).
Per il 15.mo Anniversario anche in
Italia siamo presenti con le nostre
iniziative. Quest'anno abbiamo voluto
proprio celebrare la ricorrenza della
Aggressione sotto il profilo del danno
culturale, organizzando a Milano una
iniziativa incentrata sul tesoro della
cultura serbo-bizantina, colpito
anch'esso dai bombardamenti e tuttora
messo a repentaglio in Kosovo, dove è
il cuore della storia, della cultura e
della identità per il popolo serbo ma
che è importante anche per tutti gli
altri Slavi del Sud. Ai serbi del
Kosovo, che continuano a patire per il
regime razzista instaurato dalla NATO,
va in questo momento il nostro primo
pensiero.
(testo elaborato dal Direttivo
di CNJ-onlus per la Conferenza "DA
SE NE ZABORAVI!". Pubblicato in: NOVI
"HLADNI RAT", Beoforum 2014,
pagine 194–197.)
|
Italijanska
Koordinacija za Jugoslaviju
- ONLUS (neprofitna,
društveno korisna
organizacija)
Izlaganje
za Konferenciju
"DA SE NE ZABORAVI"
Beograd,
22-23 marta 2014.god.
Udruženje "CNJ - Coordinamento
Nazionale per la Jugoslavija,
Italijanska Koordinacija za
Jugoslaviju'' zvanično je osnovano
2007. godine u cilju održavanja i
oživljavanja aktivnosti pojedinaca i
grupa angažovanih još s početka
devedesetih godina po pitanju
jugoslonenske problematike, kako
geografske i kulturološke tako i
političke, na prostoru bivše
Socijalisticke Federativne Republike
Jugoslavije.
Namera udruženja je, zapravo, da se
nastave i obnove sve aktivnosti koje
se tiču informisanja, solidarnosti i
odbrane civilnih prava, pokrenute u
Italiji pre, za vreme i posle
agresije 1999. protiv Savezne
Republike Jugoslavije.
Danas smo, pre svega, ovde da bismo
Vas pozdravili i poželeli uspeh na
ovoj konferenciji, jer je važno
pamtiti agresiju iz 1999.g, ne samo
zbog toga što u ovom trenutku
Sjedinjene Američke Države i
Evropska unija potpiruju u mnogim
krajevima sveta nove sukobe po
modelu rata u Jugoslaviji, nego i
zbog važnosti jugoslovenske
istorije, kao i zbog stava evropske
radničke klase u vezi s tim
sukobima.
Reakcija italijanske radničke klase
povodom agresije na Jugoslaviju bila
je različita. Najvažniji sindikat,
CGIL, kao i druga dva, CISL i UIL,
nedostojno su opravdali agresiju
usvojivši dokument u kojem se
Jugoslavija optužuje da navodno
''nije prihvatila sporazum u
Rambujeu''.
Tako se dogodilo da je mnogo radnika
poverovalo tim lažima. Međutim,
nezavisni sindikati su odmah zauzeli
stav protiv agresije.
Istovremeno, slaba reakcija radničke
klase pod uticajem medijskih laži
bila je jedan od uzroka poraza
italijanske radničke klase:
neshvatanje da je rat protiv
Jugoslavije bio rat za kontrolu
tržišta, sirovina i radne snage, kao
i puteva kojima se ove odlivaju ka
imperijalističkim zemljama, oslabilo
je i samu radničku klasu.
Osim toga, veliki deo političkih
snaga i levičarski orijentisanih
aktivista, antimilitarista i pokreta
koji su navodno podržavali
komunizam, imali su neodlučan stav:
s jedne strane, istina je da su se
borili protiv rata, sa
druge,medjutim, nisu izrazili
solidarnost prema napadnutima.
Agresija na Jugoslaviju, izuzetno
važnu zemlju u istoriji prošlog
veka, zemlju najvećeg partizanskog
pokreta u Drugom svetskom ratu,
jednu od osnivača Pokreta
nesvrstanih zemalja, podstakla je
savest pojedinaca koji su se
postepeno okupljali oko samostalno
formiranih grupa ne samo da bi se
suprotstavili toj agresiji, već i da
izraze solidarnost narodu koji se
odupirao neuporedivo jačem agresoru.
Društva i udruženja, različitog
stava, počela su da šalju pomoć.
Da bi se održale veze između tih
grupa rasutih po čitavom
italijanskom tlu, od Trsta do
Torina, od Firence do Barija, od
Rima do Milana, formiran je CNJ koji
se karakteriše svojom specifičnošću
u uverenju da je jedinstvena
jugoslovenska država bila pogodno
rešenje za probleme područja na kome
je nastala i da je rušenje
Jugoslavije rezultat višegodišnjeg
projekta Sjedinjenih Američkih
Država i Evrope koji su dali podršku
raznim nacionalizmima iz ekonomskih
i geopolitičkih razloga.
Agresija na Jugoslaviju uklapa se u
okvir novih imperijalističkih ratova
nakon pada berlinskog zida. Napad na
Irak bio je prvi od tih novih
ratova, ali medjunarodni kontekst
nije dozvolio njegovo okončanje,
tako da je pravi uzor novog
ratovanja upravo agresija na
Jugoslaviju. Bez pretenzija da
obuhvatimo temu u potpunosti,
mislimo da su zajednički elemeti
novih ratova:
* Veoma precizne medijske pripreme,
poverene specijalizovanim
agencijama, demonizacija zemlje koja
se namerava napasti, počevši od
vlade (definisane kao "režim" iako
je demokratski izabrana) i čak do
šefa vlade (definisanog kao "novi
Hitler")
* Veze sa nacionalističkim
elementima i separatistima u zemlji
koja je postala meta
* Pokušaj da se agresija prikaže kao
etički opravdana i neminovna, prema
modelu "Aušvic" tj. uporedjuje se
zemlja meta sa nacistima dok se
unutrašnji neprijatelji, saveznici
SAD i EU, uporede sa Jevrejima -
radi se o etičkom ratu
* Sankcije ili čak embargo sve dok
agresor nije dovoljno spreman kako
bi izbegao gubitke
* Bombardovanje industrijskih i
infrastrukturnih objekata uz
korišćenje nekovencionalnog oružja
* Ogromna razlika snaga izmedju
agresora i napadnutog
* Pobuna na ulicama protiv legitimne
vlade, naširoko finansirana od SAD i
EU
* Uklanjanje ili ubistvo šefa vlade
napadnute zemlje
* Eksploatacija lokalne radne snage
od strane zapadnih investitora.
* ...
Karakteristični element agresije na
Jugoslaviju je mali gubitak ljudskih
života na strani agresora, dok je
broj žrtava sa jugoslovenske strane
bio znatan. Radilo se o vazdušnom
ratu sa neverovatno čestim napadima,
no zahvaljujući veštini
jugoslovenskih tehničara, civilnih i
vojnih, koji su često uspevali da
prevare veliku američku silu, nije
došlo do bitno većih razaranja.
NATO bombardovanje prouzrokovalo je
velike ekološke posledice tako da se
slobodno može govoriti o hemijskom
ratu: planirano i precizno
sprovedeno uništavanje industrijskih
objekata, od petrohemijskih
industrija do farmaceutskih i
prehrambenih, od elektrana i
termoelektrana do automobilskih
fabrika, izazvalo je efekte mnogo
većih razmera nego u običnim
nesrećama. Došlo je do razornih
posledica na biosferu koje, zapravo,
još nisu potpuno analizirane.
Gubitak ljudskih života nije samo
onaj za vreme agresije, nego se
nastavlja tokom vremena zbog bolesti
izazvanih ekološkom katastrofom
(tumori, leukemija...). Posebnu
raspravu bi zahteva analiza efekta
osiromašenog uranijuma. Upravo oni
koji su u medijskoj fazi rata
krivili Srbe za takozvani genocid
nad albanskim stanovništvom na
Kosovu, pokušali su istrebljenje
civilnog stanovništva Srbije na isti
onaj način koji je primenjen za
vreme embarga u Iraku kada je umrlo
od gladi i bolesti oko 500.000 ljudi
od kojih većina dece.
Jugoslavija, jedna od osnivača
Pokreta nesvrstanih, prva je zemlja
tog bloka koja je napadnuta: SAD ne
prihvataju da bilo koja zemlja teži
svom sopstvenom putu u kulturnom,
društvenom, ekonomskom razvoju.
Jedan od ciljeva ovako žestokih
bombardovanja, uništenje
industrijskih objekata i
infrastruktura jeste, u stvari,
pokušaj da se zemlja koja im je u
datom momentu "trn u oku" vrati za
nekoliko decenija unazad (ako ne i u
kameno doba, kako se nadao jedan
američki general za vreme prve
agresije u Zalivu). Nakon
Jugoslavije, takodje i druge zemlje
Pokreta nesvrstanih bile su
napadnute i opustošene, kao Libija,
ili su predmet destabilizujućih
manevara.
Cilj SAD-a je dominacija celim
svetom, a to što optužuju svakog
neprijatelja da je novi Hitler
skriva upravo hitlerovski projekat
njihove tendencije širenja prema
jugu i istoku Planete. Sjedinjene
Američke Države napornim korakom
prati Evropska unija u nadi da joj
se otvore nova tržišta kako bi mogla
jeftino da koristi
visokokvalifikovanu radnu snagu.
Tipični primer koji potkrepljuje ovu
tvrdnju je slučaj s FIAT-om u
Kragujevcu.
Na desetogodišnjicu bombardovanja, u
martu 2009, CNJ je zajedno sa
pacifističkom organizacijom ''Rete
Disarmiamoli'' upriličila veliki
skup u Vićenci na kome su
učestvovali predavači iz
inostranstva, Juergen Elsaesser i
Diana Johnstone, kao i predstavnici
mnogih italijanskih društava koja su
još uvek angažovana u akciji
usvajanja ''na daljinu'' dece
srpskih radnika (radi se o
nevladinim organizacijama poput:
"Non bombe ma solo caramelle",
"Associazione Zastava Brescia", "Un
ponte per Belgrado in terra di
Bari", "Un ponte per... "). Na toj
konferenciji čiji je cilj bio
analiza efekata raznih vidova
agresije (medijske, ekološke,
ekonomske) nakon 10 godina od
bombardovanja, bili su prisutni i
učestvovali su u diskusiji i članovi
Samostalnog sindikata Zastave iz
Kragujevca.
Agresije koje su naknadno usledile i
na druge države, kao napad na
Libiju, sa ubistvom Gaddafija,
intervencija u Maliju, pokušaj da se
uništi Sirija koji je još u toku,
provokacije u Venecueli, državni
udar u Ukrajini - izvršene su po
"jugoslovenskom" modelu. U Ukrajini
su se nedavno pojavile neofašističke
snage koje su dale doprinos pobedi
nacionalističkih snaga i potom
napale sedište komunističke partije
Ukrajine.
Ovi dogadjaji ukazuju da je
neophodan kontinuitet analize i
vrednosti koje počivaju na bazi
istorijskih činjenica, a ne na pukim
geopolitičkim idealizacijama. Zato
CNJ insistira na vrednostima
antifašizma i smatra važnim
održavanje istorijskog pamćenja
borbe jugoslovenskih partizana
protiv fašizma. U tom kontekstu, CNJ
organizuje istorijska istraživanja
kao što su, na primer, zločini
italijanske vojske za vreme Drugog
svetskog rata ili donedavno malo
poznat slučaj jugoslovenskih
partizana u Italiji: mnogi
Jugosloveni zarobljeni u Jugoslaviji
od strane italijanskih okupatora i
odvedeni u zarobljeništvo, nakon što
su pobegli iz italijanskih zatvora
ili oslobodjeni posle 25. jula 1943,
borili su se sa italijanskim
partizanima za oslobođenje Italije,
često gubeći svoje živote.
Od 2004. godine u Italiji vodimo
kampanju protiv osnivanja ''Dana
sećanja'', 10. februara na dan
odlaska Italijana iz Istre i
Dalmacije. U stvari, izabran je
datum mirovnog ugovora između
Italije i Jugoslavije (10. februar
1947) tako da Italija simbolično
dovodi u pitanje ugovor i državne
granice. Taj datum je istovremeno i
znak revizionizma jer je vremenski
blizu drugog datuma, 27. januara,
"Dana sećanja na Holokaust", tako da
i Italijani mogu imati dan kada se
predstavljaju kao žrtve, a ne kao
agresori. Agresori 1941, agresori
1999.
Što se tiče kulture, CNJ već od svog
osnivanja održava odnose sa
lingvistima, režiserima,
intelektualcima iz svih republika
bivše Jugoslavije, organizuje debate
o srpsko-hrvatskom jeziku, o
istoriji i umetnosti naroda koji
žive na tim prostorima (Lordan
Zafranović bio je više puta gost
našeg društva za vreme projekcije
svojih filmova ''Pad Italije'' i
''Okupacija u 26 slika'').
Na kraju, povodom
petnaestogodišnjice agresije takodje
smo prisutni s našim inicijativama
po Italiji. Ove godine odlučili smo
da obeležimo godišnjicu sa aspekta
kulturne štete usled agresije,
organizujući u Milanu miting o blagu
srpsko-vizantijske kulture pogođenom
bombama 1999. godine koje je još i
sada ugroženo na Kosovu, tamo gde je
srce istorije, kulture i identiteta
srpskog naroda, a koje je značajno i
za sve druge Južne Slovene. Srbima
na Kosovu koji i dalje pate zbog
rasističkog režima nametnutog od
strane NATO-a upućujemo naše
najlepše misli i žalje i poručujemo
da nisu sami.
|
PER NON
DIMENTICARE
Annuncio delle iniziative in
programma per il 15.mo anniversario
della aggressione NATO
Quindici anni sono passati dall'inizio
dell'aggressione NATO contro Serbia e
Montenegro (24 Marzo 1999).
Quest'aggressione ha determinato la
perdita di 4.000 vite umane, inclusi 88
bambini, e 10.000 persone gravemente
ferite. Più di due terzi di queste
vittime erano civili. Quante vite umane
sono state perse nel frattempo a causa
delle conseguenze delle armi all'uranio
impoverito, così come dalle bombe a
grappolo residue, sarà difficile
stabilirlo.
Oltrepassando le norme fondamentali del
diritto internazionale, il proprio atto
fondativo così come le costituzioni dei
paesi membri, la NATO bombardò la Serbia
e Montenegro durante 78 giorni, di
continuo, distruggendo l'economia, le
infrastrutture, i servizi pubblici, i
centri e trasmettitori tv e radio, i
monumenti storici e culturali. La NATO
ha la responsabilità dell'inquinamento
ambientale e dei pericoli per la salute
delle generazioni presenti e future. Il
danno economico causato dall'aggressione
è stimato in oltre 120 miliardi di
dollari americani. Le compensazioni per
i danni di guerra non sono ancora state
reclamate, e le sentenze emesse dai
nostri tribunali, dalle quali i capi dei
paesi aggressori sono stati condannati
per crimini contro la pace e l'umanità,
sono state annullate dopo il colpo di
stato del 2000.
I governi dei paesi aggressori
sequestrarono e occuparono la provincia
del Kosovo e Metohija, e la consegnarono
formalmente agli ex terroristi,
separatisti e boss della criminalità
organizzata internazionale. Una base
militare americana fu edificata nella
provincia, "Bondstill", una delle più
estese fuori dal territorio USA.
Dopo l'aggressione, più di 250.000 serbi
ed altri non-albanesi sono stati
deportati dalla provincia del Kosovo e
Metohija. Anche oggi, 15 anni dopo, a
loro non è concesso di ritornare
liberamente e in sicurezza nelle loro
case. La pulizia etnica e un drastico
cambiamento della struttura etnica della
popolazione sono tollerate dalla
cosiddetta comunità internazionale, solo
se a scapito dei serbi. La popolazione
serba rimanente nella provincia di circa
120.000 elementi continua a vivere nel
terrore e nell'incertezza. Attacchi
verso serbi, sequestri e uccisioni,
comprese liquidazioni dei loro leader
politici, sono continuate fino ad oggi,
e nessuno è ritenuto responsabile.
L'aggressione NATO contro Serbia e
Montenegro (Repubblica Federale di
Jugoslavia) nel 1999 è un crimine contro
la pace e l'umanità. E' un precedente ed
un punto di svolta verso l'interventismo
globale, la violazione arbitraria
dell'ordine legale internazionale e la
negazione del ruolo dell'ONU. La base
militare è il primo e cruciale anello
nella catena delle nuove basi militari
americane che riflettono la strategia di
espansione verso est, il bacino del
Caspio, il Medio Oriente, verso la
Russia e le sue risorse naturali in
Siberia. L'Europa è così totalmente
militarizzata per la nuova edizione
della strategia"Drang nach Osten"
("Spinta verso l'Oriente"). La
destabilizzazione e i tragici sviluppi
in Ucraina sono solo le più recenti
conseguenze di questa strategia.
15 anni dopo gli obiettivi di
aggressione militare USA/NATO continuano
ad essere perseguiti con altri mezzi. La
Serbia è stata ricattata per il
riconoscimento di fatto illegale della
sua provincia del Kosovo e Metohija
attraverso i cosiddetti negoziati di
Bruxelles. La maggior parte degli stati
fantoccio dell'ex Jugoslavia sono molto
dipendenti e indebitati verso i paesi
guida NATO/UE, verso le loro istituzioni
e corporazioni finanziarie così che
possono difficilmente essere considerati
stati indipendenti, ma piuttosto
neo-colonie. Non c'è stabilità nei
Balcani, il ridisegno dei confini non è
finito, la situazione complessiva è
dominata da un'economia distrutta,
disoccupazione, tensioni sociali e
miseria. L'Europa, in particolare le sue
regioni di sud-est, stanno vivendo una
profonda crisi economica, sociale e
morale.
La preparazione all'aggressione militare
NATO contro Serbia and Montenegro
(Repubblica Federale di Jugoslavia) e la
stessa aggressione del 1999 è stata
usata nel frattempo come un calco per
altre aggressioni ed occupazioni NATO -
Afghanistan, Iraq, Libia, Mali e così
via. Ovunque la NATO abbia intrapreso
"interventi umanitari", come nell'ex
Jugoslavia, ha lasciato migliaia di
morti e mutilati, milioni di rifugiati e
profughi, divisioni religiose ed
etniche, terrorismo e separatismo,
disastro economico e miseria sociale. La
strategia espansionista della NATO ha
reso l'Europa militarizzata. Ci sono più
basi militari USA/NATO in Europa oggi
rispetto al picco dell'era della Guerra
fredda. Per cosa? La strategia
imperialista espansionista della NATO ha
provocato nuove corse al riarmo con
conseguenze imprevedibili. Chi ha
davvero bisogno di una organizzazione
che minaccia la pace e la stabilità
globale?
Durante e dopo l'aggressione, 150
monasteri e chiese serbe costruiti nel
Medioevo furono distrutti, uccisi o
rapiti circa 3.500 Serbi ed altri
non-albanesi, e il destino di molti di
loro non è stato ancora definito oggi.
Neanche uno delle migliaia di crimini
contro i serbi in Kosovo e Metohija ha
ricevuto una chiarificazione in
tribunale. Anche quei crimini terroristi
come fu il far saltare in aria il bus
"Nis-express" il 16 febbraio 2001,
quando 12 persone furono uccise e 43
ferite, nemmeno l'uccisione di 14
contadini serbi che lavoravano nei campi
a Staro Gracko, il 23 luglio 2009, ha
avuto un'approfondita indagine, sia essa
svolta da UNMIK o da EULEX, o da altre
talmente tante strutture della
cosiddetta comunità internazionale.
Il senatore svizzero Dick Marty ha
rivelato un rapporto documentato sul
traffico di organi umani di serbi rapiti
in Kosovo e Metohija. L'Assemblea
parlamentare del Consiglio d'Europa, la
più antica istituzione democratica
europea, ha adottato il suo rapporto
come un documento ufficiale. Anche se
tutti i fattori sono formalmente per
un'indagine efficace e per consegnare i
colpevoli alla giustizia, da molti anni
non ci sono risultati di nessun genere.
La documentazione sul traffico di organi
umani presentata al Tribunale dell'Aia è
stata distrutta!
Il Forum di Belgrado per un mondo di
eguali, col supporto di altre
associazioni indipendenti in Serbia,
dalla regione e dalla diaspora serba in
tutto il mondo, stanno organizzando un
numero di attività sotto il titolo
comune di "NOT TO FORGET" (Per Non
Dimenticare, NdT), con lo scopo di
ricordare al pubblico nazionale e
internazionale le perdite umane, le
distruzioni e le altre conseguenze
dell'aggressione NATO.
Venerdì 21 marzo 2014, alle 18, al
Centro congressi Sava a Belgrado
(Milentija Popovica No. 1) una
cerimonia d'apertura lancerà una
mostra fotografica che presenterà le
conseguenze dell'aggressione NATO.
Sabato 22 marzo e domenica 23
marzo 2014, sarà tenuta una conferenza
internazionale "Pace globale contro
imperialismo e interventismo globale"
(Centro congressi Sava). La conferenza
comincerà alle 10. Circa 100
intellettuali di spicco da tutto il
mondo hanno confermato la loro
presenza.
Lunedì 24 marzo 2014, alle 09.30,
inizierà la maratona International
Memorial Marathon Belgrade-Hilandar di
fronte alla chiesa di San Sava.
Lo stesso giorno, alle 11,
associazioni civiche, rappresentanti
della diaspora serba, ospiti
dall'estero e singoli cittadini
poseranno fiori al monumento dei
bambini vittime dell'aggressione al
Parco Tašmajdan, e lo stesso giorno
alle 12 dei fiori saranno posati sul
Monumento a tutte le vittime
dell'aggressione, presso il Parco
dell'Amicizia, Ušće, Nuova Belgrado.
FORUM DI BELGRADO PER UN
MONDO DI EGUALI
SUBNOR - LEGA DELLE ASSOCIAZIONI DEI
COMBATTENTI DELLA GUERRA POPOLARE DI
LIBERAZIONE
CLUB DEI GENERALI E AMMIRAGLI DELLA
SERBIA
|
Wednesday, 26 February 2014
NOT TO FORGET
Fifteen years have passed since the
beginning of NATO aggression against
Serbia and Montenegro (24 March 1999).
This aggression resulted in the loss
of 4,000 human lives, including 88
children, and 10,000 people were
severely wounded. Over two third of
these victims were civilians. How many
human lives have been lost in the
meantime due to the consequences of
weapons with depleted uranium, as well
as of remaining cluster bombs, will
hardly ever be established.
Breaching the basic norms of
international law, its own founding
act as well as constitutions of member
countries, NATO was bombing Serbia and
Montenegro during 78 days continuously
destroying the economy,
infrastructure, public services, radio
and TV centers and transmitters,
cultural and historical monuments.
NATO bears responsibility for
polluting the environment and
endangering the health of present and
future generations. Economic damage
caused by the aggression is estimated
at over USD 120 billion. War damage
compensation has not yet been claimed,
and judgments ruled by our court, by
which the leaders of aggressor
countries were convicted for the
crimes against peace and humanity,
were annulled after the coup d’état in
2000.
Governments of aggressor countries
seized and occupied the Province of
Kosovo and Metohija, and then formally
delivered it to former terrorists,
separatists and international
organized crime bosses. An American
military base was established in the
Province – “Bondstill”, one of the
largest beyond the U.S. territory.
After the aggression, over 250,000
Serbs and other non-Albanians have
been forced out the Province of Kosovo
and Metohija; even today, 15 years
later they are not allowed to return
freely and safely to their homes.
Ethnic cleansing and even drastic
change of ethnic population structure
are tolerated by so called
international community if only to the
detriment of Serbs. The remaining
Serbian population in the Province of
about 120.000 continues to live in
fear and uncertainty. Attacks upon
Serbs, detentions and killings,
including liquidations of their
political leaders, have been
continuing up to these days, and
nobody is held responsible.
NATO aggression against Serbia and
Montenegro (FRY) in 1999 is a crime
against peace and humanity. It is a
precedent and a turning point towards
global interventionism, arbitrary
violation of the international legal
order and the negation of the role of
the UN. The “Bondstill” military base
is the first and crucial ring in the
chain of new American military bases
reflecting strategy of expansion
towards East, Caspian Basin, Middle
East, towards Russia and its Siberia
natural resources. Europe has thus got
overall militarization and the new
edition of the strategy “Drang nach
Osten” (“Thrust to the East”).
Destabilization and the tragic
developments in Ukraine are just the
most recent consequence of that
strategy.
15 years after objectives of
US/NATO military aggression continue
to be pursued by other means. Serbia
has been blackmailed to de facto
recognize illegal secession of its
Province of Kosovo and Metohija
through so called Brussels
negotiations. The most of the puppet
states of the former Yugoslavia are
much dependant on and indebted to the
leading NATO/EU countries, their
financial institutions and
corporations so that they could hardly
be considered independent states but
rather neo-colonies. There is no
stability in the Balkans, redrawing of
borders has not ended, overall
situation is dominated by devastated
economy, unemployment, social tensions
and misery. Europe, particularly its
south-east regions, are experiencing
profound economic, social and moral
crisis.
During and after the aggression, 150
Serb monasteries and churches built in
the Middle Ages were destroyed. Killed
or abducted were some 3,500 Serbs and
other non-Albanians, and fates of many
of them have not been established
until today. Not even one of the
thousands of crimes against Serbs in
Kosovo and Metohija got a court
clarification. Even such terrorist
crimes as was blowing up the
“Nis-express” bus on 16 February 2001,
when 12 people were killed and 43
wounded, neither the murder of 14 Serb
farmers reaping in the field in Staro
Gracko, on 23 July 2009 remained
without thorough investigation, be it
by UNMIK, be it by EULEX, or by any
other of so many structures of the so
called international community.
The Swiss senator, Dick Marty,
revealed documented report on
trafficking in human organs of Serbs
abducted in Kosovo and Metohija. The
Parliamentary Assembly of the Council
of Europe, the oldest European
democratic institution, adopted his
Report as the official CE document.
Although all factors stand verbally
for an efficient investigation and
bringing the perpetrators to justice,
for many years now there have been no
results whatsoever. The documentation
on human organ trafficking submitted
to The Hague Tribunal had been –
destroyed!
The Belgrade Forum for a World of
Equals, with support of other
non-partisan and independent
associations from Serbia, from the
region and from the Serb Diaspora
throughout the world, are organizing a
number of activities under the common
title “NOT TO FORGET”, with the aim to
remind domestic and international
public of human loss, destructions and
other consequences of NATO aggression.
On Friday, 21 March 2014 at 6 p.m.,
in Sava Conference Centre, Belgrade
(Milentija Popovica No. 1) an
opening ceremony will launch a
photographic exhibition presenting
consequences of NATO aggression.
On Saturday, March 22 and on
Sunday, March 23rd, 2014,
International conference “Global
Peace vs. Global Interventionism and
Imperialism” will be held (Sava
Conference Centre. Conference starts
at 10 a.m. Some 100 prominent
personalities from all over the
world have confirmed their
participation.
On Monday, March 24th, 2014, at
09.30 a.m., the International
Memorial Marathon Belgrade-Hilandar
will start in front of Saint Sava
Church.
The same day, at 11 a.m., civic
associations, representatives of
Serb Diaspora, guests from abroad
and individuals will lay flowers at
the monument to children - victims
of the aggression, in the Tašmajdan
park, and the same day at 12 a.m.
flowers will be laid at the Monument
to all victims of the aggression,
Friendship park, Ušće, New Belgrade.
THE BELGRADE FORUM FOR A
WORLD OF EQUALS
THE VETERANS ALIANCE OF SERBIA
(SUBNOR)
THE CLUB OF GENERALS AND
ADMIRALS OF SERBIA
|
ОБЕЛЕЖАВАЊЕ
15. ГОДИШЊИЦЕ АГРЕСИЈЕ НАТО
ПАКТА
понедељак, 24 фебруар 2014
Протекло је 15 година од почетка
агресије НАТО пакта против Србије и
Црне Горе (24. марта 1999.). Током
агресије животе је изгубило око
4.000 грађана наше земље, међу
којима 88-оро деце, а тешко је
рањено око 10.000. Преко две трећине
људских жртава су цивили. Колико је
живота изгубљено, од последица
оружја са осиромашеним уранијумом,
као и од заосталих касетних бомби
после оружане агресије, тешко да ће
икада бити утврђено.
Кршећи основне норме међународног
права, НАТО је током 78 дана
непрекидног бомбардовања разорио
економију, инфраструктуру, јавне
службе, радио и ТВ центре и
предајнике, културна и историјска
добра. Трајно је загадио природну
околину и угрозио здравље будућих
генерација. Економска штета од
агресије процењује се на преко 120
милијарди САД долара. Одштета још
није затражена, а пресуде нашег суда
о осуди лидера агресорских земаља су
поништене после пуча 2000. године.
Владе земаља агресора отеле су,
окупирале покрајину Косово и
Метохију, а потом је предале на
формално управљање врхушки бивших
терориста, сепаратиста и шефова
организованог међународног
криминала. У Покрајини је
успостављена америчка војна база–
„Бондстил“, највећа изван територије
САД.
Након агресије, из покрајине Косово
и Метохија застрашивањем и силом,
протерано је преко 250.000 Срба и
других неалбанаца, којима ни после
15 година од прогона није дозвољено
да се слободно и безбедно врате на
своја огњишта. Етничко чишћење и
драстична промена етничке структуре
се толеришу од стране тзв.
међународне заједнице када се
спроводе против Срба. Преостало
српско становништво у Покрајини које
броји око 120.000 људи, наставља да
живи незаштићено у страху и
неизвесности. Напади на Србе,
притвори и убиства, укључујући и
убиства њихових политичких лидера,
настављају се и данас, а да за то
нико не одговара.
Агресија НАТО против Србије и Црне
Горе (СРЈ) 1999. године представља
злочин против мира и човечности. То
је преседан и прекретница ка
глобалном интервенционизму,
самовољном кршењу међународног
правног поретка и негирању улоге УН.
База „Бондстил“ је прва и кључна
карика у ланцу нових америчких
војних база, које служе ширењу НАТО
на исток, ка Каспијском басену,
Блиском истоку и, коначно, ка
границама Русије и региону Сибира
богатом стратешким ресурсима
енергената и минерала. Тако је већ
увелико милитаризована Европа добила
ново издање стратегије „Drang nach
Osten“, иако је њено прво издање
крахирало током Другог светског
рата. Дестабилизација и трагични
развој у Украјини предсттављају
најновије последице САД/НАТО/ЕУ
стратегије експанзије на Исток.
15 година после остваривање циљева
оружане агресије САД/НАТО наставља
се другим средствима и методама.
Србија је уцењена да фактички призна
илегалну сецесију своје Покрајине
Косово и Метохија преко тзв.
Бриселског споразума. Већина
луткастих државица створених
разбијањем бивше СФРЈ постало је
директно зависно и презадужено према
водећим земљама чланицама НАТО/ЕУ,
њиховим финансијским институцијама и
корпорацијама због чега се пре могу
сматрати новим колонијама него
независним земљама. На Балкану нема
стабилности, прекрајање граница није
завршено, доминирају урушена
економија, незапосленост, сиромаштво
и социјалне напетости. Европа,
посебно њени јужни и југоисточни
делови пролазе кроз најдубљу
економску, социјалну и општу кризу.
Припреме и извођење оружане агресије
НАТО против Србије и Црне Горе (СРЈ)
искоришћене су у међувремену као
образац за агресије и окупације низа
других земаља – Авганистана, Ирака,
Либије, Малија и других. Свуда
гдегод је НАТО интервенисао по
обрасцу „хуманитарних интервенција“,
за собом је остављао десетине хиљада
убијених и трајно осакаћених,
милионе избеглица и расељених лица,
етничке и верске поделе и сукобе,
тероризам и сепаратизам, економску
пропаст и социјалну беду.
Експанзионистичка стратегија НАТО
довела је до милитаризације Европе,
порастa тензија и неповерења и нове
трке у наоружању. Данас се на
европском тлу налази више САД/НАТО
база него у време када је хладни рат
био на врхунцу. Шта су разлози? Коме
је данас потребна војна организација
која својом експанзионистичком
стратегијом представља опасност по
међународни мир и стабилност?
Током и након агресије, на Косову и
Метохији је порушено 150
средњевековних српских манастира и
цркава. Убијено је или киднаповано
око 3.500 Срба и других неалбанаца,
од којих судбине многих ни до данас
нису разјашњене. Ни за један злочин
почињен против Срба на Косову и
Метохији нико до сада није
одговарао, па чак ни за такве
терористичке злочине као што су
дизање аутобуса „Ниш експреса“ у
ваздух, 16. фебруара 2001. године,
када је погинуло 12, а рањено 43
путника, као ни за убиство 14
српских жетелаца у Старом Градском,
23. јула 2009. године.
Швајцарски сенатор Дик Марти
обелоданио је исказе о трговини
људским органима отетих Срба на
Косову и Метохији. Његов Извештај
усвојила је, као званичан документ,
Парламентарна Скупштина Савета
Европе, најстарије европске
институције. Иако се сви фактори на
речима залажу за ефикаснију истрагу
и привођење злочинаца правди,
годинама нема никаквих резултата. Да
је реч о опструкцији, говори и
чињеница да је документација
достављена Хашком трибуналу –
уништена!
Београдски форум за свет
равноправних, СУБНОР Србије и Клуб
генерала и адмирала Србије, у
сарадњи са низом других независних,
нестраначких удружења како из земље
и окружења, тако и из српског
расејања, организују низ активности
под заједничким насловом „ДА СЕ НЕ
ЗАБОРАВИ“. Циљ је да се домаћа и
међународна јавност подсете на
људске жртве, разарања и друге тешке
последице агресије НАТО, како се
сличне агресије и освајачки ратови
не би понављали.
У петак, 21. марта 2014. У 18.00,
у Сава центру, Нови Београд,
Милентија Поповића број 1, одржаће
се свечано отварање фото изложбе о
последицама агресије НАТО.
У суботу, 22. марта и у
недељу 23. марта 2014. у Сава
центру ће се одржати Међународна
конференција „Глобалним миром
против глобалног интервенционизма
и империјализма“. Оба дана
Конференција почиње у 10.00
часова. Поред домаћих научника и
стручњака, у раду Конференције
узеће учешћа око 100 проминентних
стручњака и осведочених пријатеља
из свих делова света.
У понедељак, 24. марта 2014.
У 09.30 стартоваће Међународни
меморијални маратон од Храма
Светог Саве до Хиландара.
Истог дана у 11.00 часова
удружења грађана и студената,
представници српског расејања,
дипломатски представници
пријатгељских земаља, гости из
иностранства и појединци положиће
цвеће код споменика деци-жртвама
агресије, Парк „Ташмајдан“.
Истог дана у 12.00 часова
цвеће ће се полагати код Споменика
жртвама агресије, Парк
пријатељства, Ушће, Нови Београд.
Београдски
форум за свет равноправних
СУБНОР Србије
Клуб генерала и адмирала
Србије
|
***
RASSEGNA STAMPA / ECHOES
OF THE PRESS
Злочин
без казне!
Некадашњи начелник штаба
Треће армије генерал Љубиша
Стојимировић о Нирнбершком
процесу, лицемерју Хашког
трибунала и злочинима над
српским народом и ЈНА у
наметнутим ратовима
U.S.
bombing of Serbia, after 15 years. A
statement by the International
Action Center
(S. Flounders, March 25, 2014)
Агресија
(3): ВЕЧНИ ПЛАМЕН
НИКО НЕ УТУЛИ
Објављено 24. март 2014. | Од
СУБНОР
Aгресија
(2): НЕПРАВДУ НИКАД НЕЋЕМО ЗАБОРАВИТИ
Објављено 22. март 2014. | Од
СУБНОР
Бомбе
као аргумент: АГРЕСОРИ БЕЗ
СТИДА И САВЕСТИ
Објављено 22. март 2014. | Од
СУБНОР
Russian
coverage of NATO aggression's 15th
Anniversary
La
portavoce NATO Oana Lungescu usa
lo slogan "NATO AIR - JUST DO
IT" in
risposta al tweet
celebrativo, da parte della
"ministra" kosovara per
l'integrazione europea Vlora Citaku,
dei "bombardamenti umanitari" della
NATO.
 La
risposta del ministro serbo Vulin è:
"Ci
fate schifo!".
Portparolka
NATO Oana Lungesku retvitovala je
slogan "Nato džast du it" koji je
postavila kosovska ministarka za
evropske integracije Vljora Čitaku
/
VIDEO: Ministar
Vulin - Gadite nam se Oana
Lungesku
BeoForum:
ЗАШТО
СМО НАПАДНУТИ (16 фебруар 2014. -
i preko
JUGOINFO-a)
NKPJ: УБИЦЕ
СУ НА СЛОБОДИ – ПЕТНАЕСТ ГОДИНА ОД
НАТО АГРЕСИЈЕ (21.март 2014.
године)
VIDEO: ПРЕДСТАВЉАЊЕ
КЊИГЕ ДР ЈЕЛЕНЕ ГУСКОВЕ О АГРЕСИЈИ
НАТО ПРОТИВ СРЈ
Вили Вимер: НАТО
Србији мора да плати ратну одштету
уторак, 04 март 2014 -
Ексклузивни интервју Геополитике са
Вили Вимером, бившег државног
секретара министарства одбране немачке
и посланика у Бундестагу. Преузмите
цео интервју овде.
(In una
clamorosa intervista, l'ex deputato
al Bundestag e sottosegretario alla
Difesa del governo tedesco Willi
Wimmer -CDU- ha dichiarato che la
NATO deve pagare i risarcimenti di
guerra per le distruzioni e le morti
causate con i bombardamenti del 1999
- anche su
JUGOINFO)
Агресија:
НИКАД НИКОМЕ ТО ДА ПРИРЕДЕ
Објављено
3. март 2014. | Од СУБНОР
15-year anniversary of
NATO aggression on Yugoslavia
John Robles -
The Voice of Russia - 27 February 2014
Тимочка
крајина: АГРЕСОРИ ЗА
ПАМЋЕЊЕ
Објављено 5. фебруар 2014. | Од
СУБНОР
Law
of the jungle cannot last forever
by Willy Wimmer, retired State
Secretary of the German Federal
Ministery of Defence - Current
Concerns, No 1, 26 January 2014
***
ОБЕЛЕЖАВАЊЕ
15. ГОДИШЊИЦЕ АГРЕСИЈЕ НАТО ПАКТА
Beogradski Forum za svet ravnopravnih
понедељак, 24 фебруар 2014 21:14
Навршава се 15 година од почетка
агресије НАТО пакта против Србије и Црне Горе
(СРЈ). Током агресије животе је изгубило око
4.000 грађана наше земље, међу којима 78-оро
деце, а тешко је рањено преко 8.000. Преко две
трећине људских жртава су цивили. Колико је
живота изгубљено по окончању агресије до
данас, од последица оружја са осиромашеним
уранијумом, као и од заосталих касетних бомби,
тешко да ће икада бити утврђено.
Кршећи основне норме међународног права, НАТО
је током агресије разорио економију,
инфраструктуру, јавне службе, радио и ТВ
центре и предајнике, културна и историјска
добра, трајно је загадио природну околину и
угрозио здравље будућих генерација. Економска
штета од агресије процењује се на преко 120
милијарди САД долара. Одштета још није
затражена, а пресуде нашег суда о осуди лидера
агресорских земаља су поништене после 2000.
године.
Владе земаља агресора отеле су, окупирале и
потом покрајину Косово и Метохију предале на
формално управљање врхушки бивших терориста,
сепаратиста и шефова организованог
међународног криминала. У Покрајини је
успостављена највећа америчка војна база изван
територије САД – Бондстил.
Након агресије, из покрајине Косова и Метохије
застрашивањем и силом, протерано је преко
250.000 Срба и других неалбанаца, који ни
после 15 година не могу слободно и безбедно да
се врате на своја огњишта. Преостало српско
становништво и данас живи у страху и
неизвесности.
Агресија против Србије и Црне Горе 1999.
године представља преседан и прекретницу ка
глобалном интервенционизму, самовољном кршењу
међународног правног поретка и негирању улоге
УН. База Бондстил је кључна карика у ланцу
потоњих америчких војних база, које су
успостављене на стратегији ширења на исток, ка
Каспијском басену, Блиском истоку и, коначно,
ка границама Русије. Тако је Европа добила
ново издање стратегије „Drang nach Osten“,
иако је њен оригинал крахирао током Другог
светског рата. На Балкану, 15 година после
агресије НАТО, нема стабилности, прекрајање
граница није завршено, економска стагнација,
незапосленост, сиромаштво и беда расту.
Током и након агресије, на Косову и Метохији
је порушено 150 средњевековних српских
манастира и цркава. Убијено је или киднаповано
преко 1.500 Срба, од којих судбина многих ни
до данас није разјашњена. Ни за један злочин
почињен против Срба на Косову и Метохији нико
до сада није одговарао, па чак ни за злочине
дизања аутобуса Ниш експреса у ваздух, 16.
фебруара 2001. године, када је погинуло 12, а
рањено 43 путника, као ни за убиство 14
српских жетелаца у Старом градском, 23. јула
2009. године. Швајцарски сенатор Дик Марти
обелоданио је доказе о трговини људским
органима отетих Срба на Косову и Метохији.
Његов Извештај усвојила је, као званичан
документ, Парламентарна Скупштина Савета
Европе, најстарије европске институције.
Иако се сви фактори на речима залажу за
ефикаснију истрагу и привођење злочинаца
правди, годинама нема никаквих резултата. Да
је реч о опструкцији, говори чињеница да је
документација достављена Хашком трибуналу –
уништена. Београдски форум за свет
равноправних, уз подршку других нестраначких и
независних удружења и пријатеља из Србије,
окружења и српског расејања у свету,
организују низ активности, чији је смисао
подсећање на људске жртве, разарања и друге
последице агресије НАТО пакта, под заједничким
насловом „ДА СЕ НЕ ЗАБОРАВИ“.
Централни догађај представљаће Међународна
конференција „Глобални мир против глобалног
интервенционизма и империјализма“.
Конференција ће се одржати 22. и 23. марта
2014. године, у центру Сава, Нови Београд,
Милентија Поповића бр. 1. Оба дана
Конференција почиње у 10 часова и, уз паузу за
ручак, траје до 18 часова. Учешће на
Конференцији до сада је пријавило око 100
проминентних научника, стручњака за
међународне односе и безбедност, аутора књига
и других јавних личности – бораца за истину и
осведочених пријатеља Србије и српског народа.
***
Петнаестогодишњица
Објављено
1. октобар 2013. | Од СУБНОР
СТОП ЗА ЗЛОЧИНЕ НАТО
Није добро стање на планети у времену које
живимо. Има видљивијих, што би рекли
конференцијаши, помака у потоњим данима, али
све то није довољно за миран сан и сигурну
сутрашњицу.
Војни напади на суверене државе под лажним
оптужбама, беспримерно ракетирање читавих
народа, изазивање грађанских и верских ратова
са несагледивим последицама, свргавање легално
изабраних власти и довођење подесних и
подобних политичких и идеолошких гарнитура,
непрестано злокобно звецкање оружјем и зарад
отимања богатих природних ресурса и
проширивања господства – општи су, на жалост,
именитељи ситуације на светској сцени.
КО ДА ЗАБОРАВИ 1999?
Србија је на сопственим плећима пребродила
1999.године тежак период, читавих 78 дана, кад
су чланице НАТО, без најаве рата и мериторне
одлуке Савета безбедности ОУН, брутално
бомбардовале служећи се циничном лозинком
”Милосрдни анђео”.
То време, кад је убијено више од две хиљаде
људи и онеспособљено и десет пута више,
уништена готово сва привредна инфраструктура,
порушени мостови, исечени пруге, путеви и
далеководи, сравњене болнице, школе, дечји
вртићи, никад неће исчилити из памћења Србије.
Али ни жеља да се такви организовани злочини,
под маском залагања за људска права и ширења
тобожње демократије, никад и нигде више не
смеју да понове.
Мора да дође и време кад ће за недела
одговарати и разни државници и њихови
поклисари који су подастирали неистине како би
унапред оправдали милитантне акције и сејали
смрт на српским просторима, а сада то исто,
под непромењеним заставама и унапред наученим
пројектима, чине на разним континентима.
СУБНОР Србије, у заједништву са својим
колективним члановима, респектабилним
Београдским форумом за свет равноправних и
Клубом генерала и адмирала, у интензивним је
припремама за обележавања петнаесте годишњице
НАТО агресије на нашу државу.
Тим поводом је прецизиран програм, о коме се
расправљало на састанку коме је руководио
Живадин Јовановић, председник Београдског
форума и дугогодишњи дипломата, министар
иностраних послова.
СКУП ИЗ ЦЕЛОГ СВЕТA
Централна манифестација одржаће се 22.и 23.
марта 2014.године у Центру Сава. И биће
посвећена миру у условима глобалног
интервенционизма, милитаризације и светске
кризе.
Тема обележавања значајног датума у историји
Србије, петнаестогодишњице агресије НАТО,
окупиће најзначајније личности из света и наше
земље, угледне научне, културне и јавне
раднике, представнике независних нестраначких
групација, партнерских удружења са разних
континената. Многи су већ сада, неколико
месеци унапред, потврдили учешће сватајући и
уважавајући разлоге за такво квалитетно
окупљање и потребу да се чује одлучна реч у
корист мира и разумевања.
Организатори су предвидели и изложбу
фотографија о последицама НАТО агресије, као и
смотру документарних филмова о злочинима над
српским народом и трајном уништавању објеката
приликом ракетирања бомбама напуњеним и
радиоактивним супстанцама са несагледивим
дугорочним последицама по здравље
становништва.
СУБНОР Србије, Београдски форум за свет
равноправних и Клуб генерала и адмирала Србије
већ дуже време су у непрестаној акцији да
Влада Србије и Градска скупштина легализују и
визуелно упристоје већ постојећи Споменик,
вечну бакљу слободе, на Ушћу у Београду, у
знак сећања на све жртве нелегалне акције НАТО
током 1999.године.
Споменик на Ушћу, где поменуте и уопште
антифашистичке организације и људи добре воље
и поборници мира и правде, сваког марта, на
дан почетка агресије, одају пошту пострадалим.
То ће се засигурно догодити и 24. марта 2014.
Уз наду да ће се тада, уз народ, меморијална
свечаност одржати и у присуству и сарадњу
органа државе чији су представници, иначе,
чврсто обећали да ће тако бити.
|
Na
raspolaganju je knjiga:
NOVI
"HLADNI RAT"
Agresija NATO - 15 godina posle
Zbornik radova
Medjunarodne Konferencije "Globalni mir
protiv globalnog intervencionizma i
imperijalizma". Da se ne
zaboravi!
Beograd: Beogradski Forum za Svet
Ravnopravih, 2014.
// La nuova guerra "fredda". La aggressione
NATO 15 anni dopo
Interventi dei partecipanti al Meeting
internazionale tenuto nel marzo 2014 a
cura del Forum di Belgrado
provenienti dall' Irlanda, Venezuela,
Austria, Francia, Russia, USA, Germania,
Ucraina, Grecia, Canada, Bielorussia,
Italia, Danimarca, Cipro, Turchia,
Croazia, Serbia, Rep. Ceca, ecc. incluso
l'intervento di CNJ ONLUS.
Edizione Beoforum. In cirillico. Disponibile
presso CNJ ONLUS a 15 euro + spese di
spedizione. Per ordini: jugocoord @
tiscali.it //
ОСВРТ
НА КЊИГУ НОВИ ХЛАДНИ РАТ
Проф. др Радован
Радиновић, генерал у пензији
среда, 11 фебруар 2015
Прошлог месеца (јануар 2015. године)
изашла је нова књига Београдског форума
за свет равноправних – невладине,
непартијске и непрофитне организације
која окупља припаднике различитих
политичких идеологија, али је њима
национални и државни интерес изнад сваке
политике и идеологије. Књига се појавила
под насловом „Нови хладни рат“. У њој су
објављена саопштења учесника Међународне
конференције коју је Форум одржао 22. и
23. марта 2014.године, а поводом 15-е
годишњице оружане агресије НАТО-а на
Србију. Форум, иначе, сваке године на
дан почетка агресије обележава тај
варварски чин Запада на челу са САД, чин
у којем су ситематски и неселективно
разарана наша земља, њена привреда,
електро-енергетски систем,
инфраструктура, убијани недужни људи,
укључујући децу и страце, и загађена
животна средина.
Конференција чија су саопштења и
Завршнидокумент објављени у овој књизи
одржана је на тему „Глобални мир против
глобалног интервенционизма и
империјализма“. Конференцији је
присуствовало око 500 учесника: чланова,
пријатеља и поштовалаца Форума,
међународних покрета и организација чија
су програмска опредељења и практично
деловање слични напорима које чини
Форум. Њих преко 200 били су странци и
то са свих континената, што на свој
начин сведочи о великом угледу који
Форум ужива у свету, а што иначе знатно
превазилази величину јавног простора у
нашој земљи који је на располагању
напорима и деловању Форума. Један од
разлога због којих наш јавни простор
рестриктивно приступа Форуму вероватно
је у томе што Форум не дозвољава да у
заборав падну жртве које је наш народ и
држава поднела одлучно се
супротстављајући сведимензионалној
агресији Запада према Србији, која иначе
траје од почетка 90-их година прошлог
века све до наших дана. Агресија је
кулминирала оружаним нападом НАТО-а
1999.године, чиме је Запад (САД и ЕУ)
подржао и војном силом помогао
терористичку оружану побуну косметских
Албанаца ради сецесије дела државне
територије Србије и на том делу
успоствљања друге албанске државе на
Балкану.
Дакле, књига „Нови хладни рат“ је
настала као резултат ове Конференције.
Књигу је за штампу припремио уређивачки
одбор у саставу: Проф. др Радован
Радиновић, генерал у пензији, Др
Станислав Стојановић, амбасадор у
пензији, проф. др Јелена Лопичић –
Јанчић, студент-апсолвент Ненад Узелац и
Бранислава Митровић -преводилац и
публициста. У својој структури, књига
има следеће делове, односно поглавља:
Предговор; Поглавље „Отварање
Конференције и поздравне речи“ са укупно
11 прилога; Поглавље „Излагање учесника“
– укупно 62 прилога од чега су 45
прилози страних учесника, а 17 домаћих;
Поглавље „Форум младих“ са укупно седам
прилога, од чега четири инострана
учесника,а три домаћа (од те тројице
један је из Републике Српске и њега из
разумљивих разлога сматрамо домаћим
учесником); Поглавље „Завршни документ“
у којем се резимирају резултати расправе
на Конференцији. Завршни документ је
објваљен на више језика; српском,
руском, енглеском, немачком и
италијанском. Намера нам је била да на
овај начин међународну јавност
обавестимо о резултатима овога скупа,
јер Форум као непрофитна организација
није у стању да књигу у целости преведе
на светске језике и на тај начин је
учини доступном страној јавности.
Сам наслов књиге („Нови хладни рат“)
најављује да се између корица води
расправа о томе како је агресијуа на
Србију из 1999.године послужила и као
пример и као искуство за масовну примену
глобалног интервенционизма. Толико
учестало и толико масивно да су се многи
запитали да ли то значи да је Трећи
светски рат већ почео или је свет ушао у
еру Новог хладног рата. Преовладало је
ово друго становиште, мада нису ретки ни
учесници који сматрају да се свет налази
пред озбиљним искушењима и опасностима
од новог великог рата у којем не би било
победника већ само поражених.
Поред обиља емпиријских чињеница,
упозорења и закључака о томе у каквом се
стању данас налази свет, куда сетај свет
запутио и куда он, нажалост, може
незаустављиво кренути, можда је у
теоријском и доктринарном погледу
најсвежији и највреднији део и аспект
ове књиге онај у којем се до крајњих
граница разобличава једна непосве нова,
али свакако подмукла доктрина а то је
тзв. Доктрина одговорности за заштиту.
Управо том доктрином правдају се све
војне интервенције које је у деценијама
које су прошле предузимао Запад на челу
са САД, укључујући оружану агресију на
Србију 1999. године. Суштина ове
доктрине је у следећем: државе су дужне
да штите сва демократска и друга људска
права грађана и то у складу са
принципима и стандрадима које, наравно,
прописују САД и Запад, а то значи да се
ради о стандардима и вредностима
неолибералног капиталистичког друштвеног
пројекта. Дакле, свет, без обзира на
многобројне и дубоке цивилизацисјке
разлике међу народима и државама мора
бити уређен по начелима које прописује и
на сваки начин промовише Запад на челу
са САД. Управо Запад, односно САД, као
његова сила предводница, има одговорност
да све народе у свим државама света, све
етничке, верске и друге групе штити од
њихових држава, ако оне нису у стању да
то саме чине. Када САД и Запад процене
да државе нису у стању да испуне тај
задатак одговорности за заштиту, на
сцену ступају САД и њени савезници са
својим арсеналом моћи, укључујући војну
силу. Централну улогу у томе има НАТО
као ударна песница новог америчког
интервенционизма и империјализма. По
наведеном обрасцу је извршена агресија
на Србију и то зато да би се, наводно,
заштитили угрожени Албанци на Косову и
Метохији и да би им се поклонила држава
тако што ће се отети и окупирати део
територије Србије. На тај исти начин је
изведен и цео низ тзв.обојених
револуција у Северној Африци, Сирији,
нешто раније у Грузији, а данас у
Украјини. Америку и европски Запад
уопште не забрињава чињеница што главну
улогу у украјинској кризи играју
неонацистичке снаге тзв. Десног сектора
Украјине које су у Другом светском рату
били на страни Хитлера. Све дотле док
представљају поуздани ослонац америчке
доктрине одговорности за заштиту наводно
угрожених права Украјине од стране руске
хегемоније те неонацистичке снаге које
врше нечувене злочине над грађанима
Украјине руске националности, уживаће
подршку САД. Штавише, украјинска криза
се и води тако да се не може разрештити
унутрашњим политичким дијалогом нити
мирним путем, да би се НАТО (читај САД),
као наводни заштитник Украјине и
демократских вредности западне
цивилизације довео на границе Русије.Циљ
је да се Русија опколи, да сеона одбаци
из Европе у дубину Евроазије и да се
створе услови за њено територијално
прекомпоновање по обрасцима које
моделују и нуде западни геополитичари,
као што су Бжежински и др. Наравно,
крајњи циљ је дезинтеграција Русије и
контрола природних ресурса скојима она
располаже.
Из наведених разлога бројни аутори
прилога које садржи ова књига питају се
да ли то значида Запад са САД на челу
гура свет у нову ратну катаклизму. Многи
међу њима упозоравајуда је последњи
моменат да се томе стане на пут. Управо
је главни мото ове књиге „Глобалним
миром против глобалног интервенционизма
и империјализма“ с том напоменом да
аутори прилога у овој књизи изражавају
забринутост што за сада изостаје снажна,
у светским размерама, опозиција тој
империјалистичкој агресији и експанзији,
чији је циљ контрола светских ресурса и
територијално прекомпоновање света. За
сада је Русија главна мета. Ако она
неиздржи на ред ће дођи други, али са
далеко мање изгледа да сетоме одупру.
Зато је ово, изгледа, последња шанса.
Остаје да се види да ли ће је мирољубиви
свет искористити.
|
|
|
