Informazione
J U G O S L A V I J A
Il voto del Parlamento Federale Jugoslavo del 4 febbraio scorso, che
ha cancellato la denominazione di "Jugoslavia" dagli atlanti
geografici europei e ha dato vita ad una provvisoria "Unione di Serbia
e Montenegro", e' stato accolto con un misto di rassegnazione e
disapprovazione dalla popolazione jugoslava.
Secondo un sondaggio i cui risultati sono stati diffusi dall'agenzia
di stampa macedone, il 71 per cento degli intervistati rimpiange il
vecchio nome ed il 57 per cento disapprova il cambiamento di nome.
Tutti gli osservatori onesti riconoscono che la creazione di questa
"Nuova Unione", fortemente voluta dal signor Solana, e' un capestro
che di fatto condurra' al distacco totale di Serbia e Montenegro nel
2006, cioe' dopo i tre anni previsti nel testo approvato. Perdipiu',
con la cancellazione del vecchio Stato comune, gli avversari della
pace e della unita' delle popolazioni balcaniche avranno gioco facile
a ritenere non piu' validi tutti gli accordi internazionali stipulati
dalla RF di Jugoslavia, a partire dalla Risoluzione ONU 1244. E'
dunque facile prevedere che il secessionismo kosovaro sfruttera'
subito la nuova situazione determinatasi. Per tacere del Sangiaccato e
della Vojvodina.
Come ha spiegato Jela Jovanovic, il provvedimento e' comunque
incostituzionale poiche' una decisione del genere non si puo' prendere
con la maggioranza semplice dei voti, bensi' servirebbe una
maggioranza di almeno i due terzi. Inoltre, sono stati resi pubblici i
nomi di 12 deputati-fantasma che hanno "partecipato al voto" senza
potervi partecipare. Questo ultimo episodio nella drammatica vicenda
della Jugoslavia conferma dunque per l'ennesima volta il carattere
della attuale leadership politica di Belgrado e Podgorica/Titograd. Ma
svelare queste irregolarita' clamorose non e' mai bastato, e non ci
bastera' nemmeno stavolta, per contrastare la realizzazione di certi
progetti geopolitici, pagati con il sangue dalle popolazioni locali.
Nonostante il perdurante tradimento da parte dei loro indegni
rappresentanti, ne' la Jugoslavia, ne' gli jugoslavi cadranno cosi'
facilmente nell'oblio della Storia, come pure qualcuno vorrebbe. Come
ha giustamente detto Stevan Mirkovic: "non ci sara' la Jugoslavia,
eppure ci sono gli jugoslavi. Una madre muore, ma i figli restano."
Come Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia facciamo seguire
immediatamente a questa documentazione una nostra presa di posizione
sugli avvenimenti (nel prossimo messaggio).
---
Fonti:
1. Serbia: Vast majority of Serbia's citizens regret over
Yugoslavia (Makfax 6/2/2003)
2. Yugoslavia Dissolved? Unconstitutional Change of Constitution in
the New World (Dis)Order (Jela Jovanovic, 6/2/2003)
3. A sentence by Stevan Mirkovic (Centar Josip Broz Tito, Belgrade)
=== 1 ===
http://www.makfax.com.mk/news1-a.asp?br=30806
Makfax (Macedonia)
February 6, 2003
Serbia: Vast majority of Serbia's citizens regret over
Yugoslavia
The recent opinion poll shows that vast majority of
Serbia's citizens regret over the split of the Federal
Republic of Yugoslavia and they disagree with the new
name of their common state.
The opinion poll, conducted by Belgrade's agency
Strategic Marketing, covered 433 respondents with age
of 12 to 65. Some 71 percent of poll respondents
expressed regrets over the old name, whilst some 26
percent of respondents felt no regrets.
Some 57 percent of respondent disagreed with the
change of the name of the new state, 28 percent
presume the change of the name is a positive move,
whilst 15 percent of respondents have no clear
position.
Some 78 percent of the repondents in Vojvodina regret
over the old name. Some 32.4 percent of respondents in
central Serbia regret over the old name.
=== 2 ===
This text is from the Emperor's Clothes Website
The URL is http://emperors-clothes.com/news/illegal.htm
Please forward this text to your friends!
========================================================
Yugoslavia Dissolved?
Unconstitutional Change of Constitution in the New World (Dis)Order
By Jela Jovanovic
[Posted on 6 February 2003]
========================================================
Let us put aside for the moment the contents of the so-called
Constitutional Charter of Serbia and Montenegro. It proclaims a 'state
community' that nowhere exists because no state could possibly
function based on its principles.
Apart from that, it is necessary to draw the attention of the domestic
and international public and relevant institutions to the
unconstitutional way this act was forced through the Serbian
Parliament.
Contrary to the Constitution of Serbia, which stipulates that a
Constitutional change requires a 2/3 Parliamentary majority, the
deputies supporting Prime Minister Zoran Djindjic and his Democratic
Party proclaimed that a simple majority was sufficient to accept this
Charter *dissolving Yugoslavia*.
As if that was not sufficiently illegal, Parliamentary Chairperson
Natasa Micic arbitrarily ruled that two *former* delegates - Goran
Vesic, who resigned in June 2002 and Stevan Lilic, whose resignation
was verified by Parliament, would be counted among the 130 voting for
the Charter.
And more: at a 30 January Press Conference, Dr. Vojisla Seselj,
president of the Serbian Radical Party, revealed the names of ten
people who voted *although they are not deputies*.
The non-deputy voters are: Aleksandra Joksimovic, Jozef Kasa, Nebojsa
Lekovic, Petar Misic, Gorica Mojovic, Visnja Nezic, Branisla
Pomoriski, Zivica Predojev, Alan Selimovic and Goran Ciric.
How could a viable state be founded through such violation of the law?
It is urgent that the Constitutional Court annuls the results of this
latest gangsterism.
-- Jela Jovanovic
art historian Yugoslavia
=== 3 ===
"There will be no Yugoslavia, but there will be Yugoslavs.
A mother dies but the sons live on."
Stevan Mirkovic, 76, former army chief of staff. Cited in:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A26338-2003Feb4.html
Il voto del Parlamento Federale Jugoslavo del 4 febbraio scorso, che
ha cancellato la denominazione di "Jugoslavia" dagli atlanti
geografici europei e ha dato vita ad una provvisoria "Unione di Serbia
e Montenegro", e' stato accolto con un misto di rassegnazione e
disapprovazione dalla popolazione jugoslava.
Secondo un sondaggio i cui risultati sono stati diffusi dall'agenzia
di stampa macedone, il 71 per cento degli intervistati rimpiange il
vecchio nome ed il 57 per cento disapprova il cambiamento di nome.
Tutti gli osservatori onesti riconoscono che la creazione di questa
"Nuova Unione", fortemente voluta dal signor Solana, e' un capestro
che di fatto condurra' al distacco totale di Serbia e Montenegro nel
2006, cioe' dopo i tre anni previsti nel testo approvato. Perdipiu',
con la cancellazione del vecchio Stato comune, gli avversari della
pace e della unita' delle popolazioni balcaniche avranno gioco facile
a ritenere non piu' validi tutti gli accordi internazionali stipulati
dalla RF di Jugoslavia, a partire dalla Risoluzione ONU 1244. E'
dunque facile prevedere che il secessionismo kosovaro sfruttera'
subito la nuova situazione determinatasi. Per tacere del Sangiaccato e
della Vojvodina.
Come ha spiegato Jela Jovanovic, il provvedimento e' comunque
incostituzionale poiche' una decisione del genere non si puo' prendere
con la maggioranza semplice dei voti, bensi' servirebbe una
maggioranza di almeno i due terzi. Inoltre, sono stati resi pubblici i
nomi di 12 deputati-fantasma che hanno "partecipato al voto" senza
potervi partecipare. Questo ultimo episodio nella drammatica vicenda
della Jugoslavia conferma dunque per l'ennesima volta il carattere
della attuale leadership politica di Belgrado e Podgorica/Titograd. Ma
svelare queste irregolarita' clamorose non e' mai bastato, e non ci
bastera' nemmeno stavolta, per contrastare la realizzazione di certi
progetti geopolitici, pagati con il sangue dalle popolazioni locali.
Nonostante il perdurante tradimento da parte dei loro indegni
rappresentanti, ne' la Jugoslavia, ne' gli jugoslavi cadranno cosi'
facilmente nell'oblio della Storia, come pure qualcuno vorrebbe. Come
ha giustamente detto Stevan Mirkovic: "non ci sara' la Jugoslavia,
eppure ci sono gli jugoslavi. Una madre muore, ma i figli restano."
Come Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia facciamo seguire
immediatamente a questa documentazione una nostra presa di posizione
sugli avvenimenti (nel prossimo messaggio).
---
Fonti:
1. Serbia: Vast majority of Serbia's citizens regret over
Yugoslavia (Makfax 6/2/2003)
2. Yugoslavia Dissolved? Unconstitutional Change of Constitution in
the New World (Dis)Order (Jela Jovanovic, 6/2/2003)
3. A sentence by Stevan Mirkovic (Centar Josip Broz Tito, Belgrade)
=== 1 ===
http://www.makfax.com.mk/news1-a.asp?br=30806
Makfax (Macedonia)
February 6, 2003
Serbia: Vast majority of Serbia's citizens regret over
Yugoslavia
The recent opinion poll shows that vast majority of
Serbia's citizens regret over the split of the Federal
Republic of Yugoslavia and they disagree with the new
name of their common state.
The opinion poll, conducted by Belgrade's agency
Strategic Marketing, covered 433 respondents with age
of 12 to 65. Some 71 percent of poll respondents
expressed regrets over the old name, whilst some 26
percent of respondents felt no regrets.
Some 57 percent of respondent disagreed with the
change of the name of the new state, 28 percent
presume the change of the name is a positive move,
whilst 15 percent of respondents have no clear
position.
Some 78 percent of the repondents in Vojvodina regret
over the old name. Some 32.4 percent of respondents in
central Serbia regret over the old name.
=== 2 ===
This text is from the Emperor's Clothes Website
The URL is http://emperors-clothes.com/news/illegal.htm
Please forward this text to your friends!
========================================================
Yugoslavia Dissolved?
Unconstitutional Change of Constitution in the New World (Dis)Order
By Jela Jovanovic
[Posted on 6 February 2003]
========================================================
Let us put aside for the moment the contents of the so-called
Constitutional Charter of Serbia and Montenegro. It proclaims a 'state
community' that nowhere exists because no state could possibly
function based on its principles.
Apart from that, it is necessary to draw the attention of the domestic
and international public and relevant institutions to the
unconstitutional way this act was forced through the Serbian
Parliament.
Contrary to the Constitution of Serbia, which stipulates that a
Constitutional change requires a 2/3 Parliamentary majority, the
deputies supporting Prime Minister Zoran Djindjic and his Democratic
Party proclaimed that a simple majority was sufficient to accept this
Charter *dissolving Yugoslavia*.
As if that was not sufficiently illegal, Parliamentary Chairperson
Natasa Micic arbitrarily ruled that two *former* delegates - Goran
Vesic, who resigned in June 2002 and Stevan Lilic, whose resignation
was verified by Parliament, would be counted among the 130 voting for
the Charter.
And more: at a 30 January Press Conference, Dr. Vojisla Seselj,
president of the Serbian Radical Party, revealed the names of ten
people who voted *although they are not deputies*.
The non-deputy voters are: Aleksandra Joksimovic, Jozef Kasa, Nebojsa
Lekovic, Petar Misic, Gorica Mojovic, Visnja Nezic, Branisla
Pomoriski, Zivica Predojev, Alan Selimovic and Goran Ciric.
How could a viable state be founded through such violation of the law?
It is urgent that the Constitutional Court annuls the results of this
latest gangsterism.
-- Jela Jovanovic
art historian Yugoslavia
=== 3 ===
"There will be no Yugoslavia, but there will be Yugoslavs.
A mother dies but the sons live on."
Stevan Mirkovic, 76, former army chief of staff. Cited in:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A26338-2003Feb4.html
Presa di posizione del Coord. Naz. per la Jugoslavia
HANNO "SUICIDATO" LA JUGOSLAVIA
Il voto del Parlamento Federale Jugoslavo del 4 febbraio scorso
rappresenta un compimento simbolico del progetto revanscista
sanguinario messo in atto ai danni del paese balcanico e dei suoi
cittadini a partire dal 1990.
Tale progetto, realizzato su procura delle consorterie occidentali da
indegni rappresentanti politici (quelli oggi al potere in tutte le
Repubbliche ex-federate), si e' articolato in un arco di tempo
simbolicamente collocabile tra il 5 novembre 1990 - quando il
Congresso degli USA approvo' la legge 101/513, che sanciva la
dissoluzione della Jugoslavia attraverso il finanziamento
diretto di tutte le nuove formazioni "democratiche" (nazionaliste e
secessioniste) - al 4 febbraio 2003 - con la nascita di questa formale
"Unione di Serbia e Montenegro" e la cancellazione dello stesso nome
della "Jugoslavia" dalle cartine geografiche dell'Europa.
Pur comprendendo e condividendo la "nostalgia" di cui parla
l'ambasciatore serbomontenegrino in Italia, Lekic, non condividiamo
per nulla la sua opinione secondo cui la nuova "Unione" sara' "piu'
efficiente e meno forte". Viceversa, le dichiarazioni esplicite degli
uomini di governo del Montenegro e dei responsabili politici delle
provincie di Kosovo-Metohija e Vojvodina chiariscono che il nuovo
status e' considerato transitorio ed e' funzionale solo all'ulteriore
disgregazione del paese, dunque alla creazione di nuove frontiere a
dividere gli abitanti di quelle terre.
Il voto del Parlamento Federale viene accolto con grande giubilo
dall'ideatore di questa ennesima "impresa", Xavier Solana, gia' ben
noto alle popolazioni locali per avere comandato la aggressione
militare del 1999. Tutta questa soddisfazione, palese o malcelata, da
parte dei responsabili politici internazionali e locali tradisce
l'ispirazione profonda delle scelte criminali compiute in tutti questi
anni, a partire dal riconoscimento diplomatico delle Repubbliche
secessioniste. Scelte che hanno causato indicibili tragedie umane,
ridisegnando i Balcani secondo protettorati coloniali come ai tempi
dell'occupazione nazifascista, trasformandone i territori in servitu'
militari occidentali e bacini di sfruttamento delle risorse e della
forza-lavoro, devastando le basi della convivenza civile e della
cultura comune di quelle genti.
Per noi del Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia quello che
continua a svolgersi in Jugoslavia e' un immenso e protratto crimine
contro l'umanita', del quale ancora purtroppo non si vede la fine, e
del quale dovranno rispondere quelli che ne portano la
responsabilita'. Per noi, la Jugoslavia non muore il 4 febbraio 2003.
Che viva la Jugoslavia,
che vivano l'unita' e la fratellanza tra i popoli.
Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia
Febbraio 2003
HANNO "SUICIDATO" LA JUGOSLAVIA
Il voto del Parlamento Federale Jugoslavo del 4 febbraio scorso
rappresenta un compimento simbolico del progetto revanscista
sanguinario messo in atto ai danni del paese balcanico e dei suoi
cittadini a partire dal 1990.
Tale progetto, realizzato su procura delle consorterie occidentali da
indegni rappresentanti politici (quelli oggi al potere in tutte le
Repubbliche ex-federate), si e' articolato in un arco di tempo
simbolicamente collocabile tra il 5 novembre 1990 - quando il
Congresso degli USA approvo' la legge 101/513, che sanciva la
dissoluzione della Jugoslavia attraverso il finanziamento
diretto di tutte le nuove formazioni "democratiche" (nazionaliste e
secessioniste) - al 4 febbraio 2003 - con la nascita di questa formale
"Unione di Serbia e Montenegro" e la cancellazione dello stesso nome
della "Jugoslavia" dalle cartine geografiche dell'Europa.
Pur comprendendo e condividendo la "nostalgia" di cui parla
l'ambasciatore serbomontenegrino in Italia, Lekic, non condividiamo
per nulla la sua opinione secondo cui la nuova "Unione" sara' "piu'
efficiente e meno forte". Viceversa, le dichiarazioni esplicite degli
uomini di governo del Montenegro e dei responsabili politici delle
provincie di Kosovo-Metohija e Vojvodina chiariscono che il nuovo
status e' considerato transitorio ed e' funzionale solo all'ulteriore
disgregazione del paese, dunque alla creazione di nuove frontiere a
dividere gli abitanti di quelle terre.
Il voto del Parlamento Federale viene accolto con grande giubilo
dall'ideatore di questa ennesima "impresa", Xavier Solana, gia' ben
noto alle popolazioni locali per avere comandato la aggressione
militare del 1999. Tutta questa soddisfazione, palese o malcelata, da
parte dei responsabili politici internazionali e locali tradisce
l'ispirazione profonda delle scelte criminali compiute in tutti questi
anni, a partire dal riconoscimento diplomatico delle Repubbliche
secessioniste. Scelte che hanno causato indicibili tragedie umane,
ridisegnando i Balcani secondo protettorati coloniali come ai tempi
dell'occupazione nazifascista, trasformandone i territori in servitu'
militari occidentali e bacini di sfruttamento delle risorse e della
forza-lavoro, devastando le basi della convivenza civile e della
cultura comune di quelle genti.
Per noi del Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia quello che
continua a svolgersi in Jugoslavia e' un immenso e protratto crimine
contro l'umanita', del quale ancora purtroppo non si vede la fine, e
del quale dovranno rispondere quelli che ne portano la
responsabilita'. Per noi, la Jugoslavia non muore il 4 febbraio 2003.
Che viva la Jugoslavia,
che vivano l'unita' e la fratellanza tra i popoli.
Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia
Febbraio 2003
ARTEL GEOPOLITIKA by www.artel.co.yu
office@...
Datum:07. februar 2003. g.
Goran Matic: Ustavna povelja Srbije i Crne Gore
Izlaganje poslanika Gorana Mati?a u Saveznoj skupstini
prilikom usvajanja Ustavne povelje Dr?avne zajednice
Srbija i Crna Gora.
Beograd, 05. februara 2003. g.
Ja bih odmah na po?etku konstatovao da se sla?em u
potpunosti sa gospodinom Samijem, koji veruje u
mudrost ovog naroda i da ?e mudrost ovog naroda mnoge
od ovih stvari, koje su danas na dnevnom redu, u
budu?nosti postaviti na pravi na?in. Ali, na?alost, mnogi
ne veruju u mudrost tog naroda, i vise veruju u svoju
mudrost, te su Ustavnu povelju i rad oko Ustavne povelje
koncipirali tako da se narod nista ne pita, a da procedura
bude izvan ustavne i pravne, koja je predvidjena za
ovakve akte u Saveznoj Republici Jugoslaviji, dr?avi koja
se ve? dve godine zaklinje da se u njoj sprovodi vladavina
prava
Mi mo?emo o Ustavnoj povelji i proceduri donosenja
Ustavne povelje da ?ujemo najrazli?itije kvalifikacije.
One se kre?u od veoma ozbiljnih i nau?nih, do raznih
narodnih viceva i raznih imena koja se tim povodom
ovde navode i dodaju.
Razli?ite kvalifikacije su u tome da je to sporazum
vladaju?ih oligarhija. da je to po?etak brakorazvodne
parnice dve republike, da se radi o ugovoru o sukcesiji, o
obezbedjivanju medjunarodne pozicije Crne Gore itd.
Verovatno da u velikom delu ovih kvalifikacija ima i deo
istine. Ali, ja smatram da su to sve stvari koje ?ine
formu, a ne sustinu i sadr?aj, u okviru kojih se vrsi
prekompozicija bivse Savezne Republike Jugoslavije u
jednu novu tvorevinu i nastavlja praksa atomiziranja
dr?ava na Balkanu.
Mi ?emo, nakon ove prekompozicije, razbijanja Savezne
Republike Jugoslavije, u?i u proces komadanja Srbije. Ja
se bojim da ?e Srbija sada ostati bez tog stita koji je do
sada bio ispred nje, da ?e Srbija u budu?nosti sve vise
postajati geografski pojam polivalentnih regiona, kao sto
se pojavljuje u raznim opcijama koje prakti?no treba da
startuju ?im se okon?a ova politi?ka aktivnost.
Procedura, postupak i na?in usvajanja i aktivnosti u radu
Ustavne povelje, neodoljivo vra?aju na balkansku scenu
jedan pojam, koji je u poslednja dva veka bio izuzetno
aktuelan na Balkanu. To je protektorat. Pojam
protektorata jako je dobro poznat narodima Balkana.
Vekovima se razni pokrivitelji, zastitnici, velike i
regionalne sile, jednostavno takmi?e u tome kako da
upravljaju dr?avama ili dr?avnim tvorevinama
balkanskih naroda. Po pravilu, uvek se navode, kao i
danas, plemeniti ciljevi i ?rtve koje ?ini protektor, kako
bi civilizovao ili priveo zapadnoj civilizaciji ili kulturi
zaostale balkanske narode, koji su maltene na plemenskoj
razvojnom nivou.
Takva ssaopstenja ?esto slusamo ve? vise od pola godine
iz raznih evropskih institucija. Ja sam izbrojao 48
saoppstenja, izjava, kvalifikacija, izvesne gospodje
Galjak, koja sebi uzima za pravo da tretira oivaj potez
dobrim, ovaj potez losim, ovo usporava, ovo omogu?ava
integraciju, ili gospodine Solane, koji je ushi?en sto je
doslo do usvajanja ove poveolje.
Sve ove izjave na najbolji na?in govore o protektorskim
aktivnostima koje se sprovode u ovom trenutku, ne samo
prema nasoj zemlji. Nije u pitanju samo Savezna
Republike Jugoslavija. Sve bivse republike, izuzev
mo?da Slovenije koja je u malo druga?ijem statusu,
nastale iz prethodne Jugoslavije, kao nove dr?ave, su
prakti?no u istom statusu, a takodje i neke druge dr?ave
na Balkanu.
Politi?ki smisao pomo?i medjunarodne zajednice ili
njihovih ?inovnika u kreaciji nove tvorevine na Balkanu,
isti je kao sto je uvek i bio u prethodna dva veka. On se
sastoji u pot?injavanju teritorije i dr?avne organizacije
balkanskih naroda velikim silama i regionalnim
hegemonima. Iza re?i "proitektorat" uvek stoji
ekspanzionizam, koji mi danas mo?emo tretirati, pod
plastom "integracije" ove nove tvorevine u evropsku
zajednicu naroda, ili kako ve? nazivamo te medjunarodne
organizacije i institucije, prema kojima te?imo.
Paralelno sa uvodjenjem temina "protektorat" - on se
uvek obavljao kroz uspostavljanje razli?itih modela i
nivoa zavisnosti, uvodi se i pojam"ograni?eni
suverenitet". Ti pojmovi su se ovde, na Balkanu,
definisali javno ili tajno, individualno ili kolektivno.
Narodi Balkanskog poluostrva, kao retko koje podru?je
na svetu, iskusili su izuzetno bogat repertoar
medjunarodnog mesanja, pokriviteljstva ili direktnog
stranog upravljanja njihovim teritorijama i dr?avama. U
tom smislu je Ustavna povelja, i tvorevina koja na osnovu
nje nastaje, jos jedan novi teorijski i prakti?ni dopirnos
ovom repertoaru.
Ipak teoreti?ari prava ka?u da ona mo?e dda se poredi
jedino sa Austro-Ugarskom unijom iz 1867. godine, po
svom konceptu. Mo?da mo?e da se poredi, ali predstavlja
autenti?an i novi doprinos razvoju pravne prakse, kada
govorimo o oblikovanju dr?ava i udru?ivanju dr?ava, na
ovakav na?in.
Ve?ina dr?avnih tvorevina na Balkanu u poslednja dva
veka imala je svoje strane zastitnike. Uostalom,
Balkansko poluostrvo, kao stratesko geopoliti?ko
raskrs?e, uvek je bilo predmet posebne pa?nje velikih
sila. O tome svedo?e mnogi medjunarodni ugovori,
dokumenti i ?injenice. Ja bih dodao da su sve prethodne
Jugoslavije, od 1919. godine pa nadalje, bile gradjene i da
je njihova pozicija u medjunarodnim okvirima bila
garantovana, odgovaraju?im sporazumima velikih sila.
Mi znamo koji su to sporazumi , i koje sile.
Ono sto danas treba da se proglasi kao nova tvorevina,
bojim se da je napravljena kao nesprazum velikih sila i da
?e zahvaljuju?i toj konstrukciji, koja je izgradjena na
nesporazumu velikih sila, kada je Balkan u pitanju, biti
kratkog daha i osudjena na nove prekompozicije koje,
na?alost, ne?e zavisiti niti od nase dobre volje, niti od
gradjana ove zemlje, pa niti najboljih ?elja ove vlasti.
?injenica je takodje da na Balkanu postoji, na izvestan
na?in, bogata tradicija prikrivanja realnog stepena i
oblika povezanosti dr?avnih tvorevina sa velikim silama.
Neki od istorijskih oblika dr?ava, tretiraju se u pojedinim
periodima kao doba slobode i nezavisnosti, iako su imali
sna?ne medjunarodne garante ove pozicije. Ja bih rekao
da je ?ak i Socijalisti?ka Federativna Republika
Jugoslavija, koju tretiramo kao nezavisnu i nesvrstanu,
imala sna?ne garante te svoje pozicije, koji nisu bili
zasnovani samo na balansu snaga u hladnom ratu. Na
osnovu dokumenata, koji su tek pre dve godine dospeli u
javnost iz ameri?kih arhiva, na osnovu zastarevanja od 50
godina, doslo se u posed sporazuma koji je bivsa
Jugoslavija, odnosno Tito, potpisala sa NATO Paktom.
Jugoslavija je, na izvestan na?in, bila preko odredjenih
vojnih sporazuma sa Gr?kom i Turskom, iz 1952. godine,
aktivni pridru?eni ?lan NATO pakta koji je garantovao
milion vojnika za potrebe NATO pakta u ovom delu
sveta.
Mi danas imamo obra?un sa medjunarodnom pozicijom i
prethodne SFRJ i prethodne SRJ. U tom obra?unu
previdjamo sta je bilo pozitivno u tom periodu. Danas za
ovom govornicom mnogi dr?e tirade o tome kako je
neophodno sto pre u NATO, sto pre u Partnerstvo za mir,
sto pre u institucije koje garantuju nas medjunarodni
polo?aj. Zaboravljaju da je Jugoslavija bila ?lan NATO'a
ali se to sakrivalo od njene javnosti. Jugoslavija "ne bi
trebal da silazi sa konja na magarca" kako to neki ka?u,
nego da pokusa da reaktivira svoj polo?aj u NATO'u.
Nisu bezazlene ni ocene koje danas ima Hrvatske kada
pokusava u Partnerstvo za mir i kada joj Robertson
ka?e:"Vi ne mo?ete u Partnerstvo za mir samostalno -
mo?ete preko vojnog saveza sa Jugoslavijom". To je zbog
toga sto NATO tretira bivsu SFRJ ili njen najve?i deo,
kao jedinstvenu operativnu zonu u koju je godinama
ulagao. Sve ovo sto mi tretiramo kao dr?avne tvorevine
na ovom podru?ju, to su za njih prolazne teritorije. Za
njih je vojno prisustvo na osnovu Spajkmanove doktrine
"periferne odbrane Evrope" jedina konstantna kategorija.
Oni ?e se za to boriti. Oni ?e to ostvariti kroz novu
integraciju na Balkanu, bez obzira kako mi to ovde
tretirali, eksponirali i zagovarali.
Na?alost, disolucija Balkana jos nije zavrsena. Dok se
vode rasprave o integraciji i stabilnosti, i dalje se
realizuju elementi nekadasnjeg plana o komadanju
Jugoslavije i Srbije. Ciljevi su veoma jednostavni: da se
Jugoslaviji otkine Kosovo, izlaz na more Crna Gora,
?itnica Vojvodina, a da Sand?ak, tri li ?etiri opstine na
Jugu Srbije, kao i Dimitrovgrad, Bosilegrad i druga
podru?ja prema Bugarskoj, dobiju jedan polivalentan
status, u kome ?e Srbija postati geografski pojam, i u
kome ?e sve izgledati druga?ije. Uostalom, to
medjunarodna zajednica na krije. Karl Bilt u februaru
1999. godine govori o integraciji balkanskih zemalja:
"Sti?e se utisak da se politika medjunarodne zajednice u
odnosu na Balkan sastaji u stvaranju mozaika sa?injenog
od protektorata. To bi podrazumevalo transfer
suvereniteta u ekonomskim i strukturnim pitanjima na
institucije Evropske Unije."
Da li Evropska Unija ima moralno pravo i kredibilitet da
suvereno upravlja balkanskim prostoro9m, tretiraju?i
ovaj prostor kao neku perifernu zonu, preko koje ?se
resavati svoje probleme i svoje pitanja, a ne tretiraju?i
ovaj prostor kao prostor koji treba ravnopravno
integrisati u Evropsku Uniju, odnosno u zajednicu
evropskih naroda?
Podsetio bih da evropska kultura ne samo da nije bila u
stanju da spre?i razbuktavanje sukoba u bivsoj
Jugoslaviji, nego je obezbedila ideolosku osnovu na kojoj
su ovi sukobi nastali. Evropska politika, demokratija,
religija i humanizam, nisu pomogli spre?avanju sukoba
ve? su dopirneli njihovom razbuktavanju.
Na?alost, i danas na sceni imamo one elemente koji svoje
interese na Balkanu vide tako sto Jugoslavija treba da
nestane, sto ?e Srbija biti dalje komadana i tako sto ?e se
ovde realizovati njihova pozicija. Najbolji svedok za to je
Ralf Hartman, ?ovek koji je u knjizi "?asni mesetari"
analizirao sednice Bundestaga i koji je preneo delove
stenograma u kojima se u poslednjih deset godina ?uje
ratni pokli? velikog broja poslanika Bundestaga, od
Svarca pa nadalje, da se Srbima osvete za nema?ki poraz
na Balkanu u dva svetska rata. Taj pokli? bi mogao da se
tuma?i kao revansisti?ak retorika ali samo pod uslovom
da se ta retorika nije zaista i sprovela, i to na
najmilitantniji na?in, onako kako su oni zagovarali
prema Srbiji i ovom podru?ju.
Satanizovanje srpskog nacionalnog korpusa i forsiranje
kolektivne krivice mo?e se pratiti i istorijski. Nije nista
novo. To je deo kontinuiteta od formiranja ujedinjene
nema?ke dr?ave, kako u pretproslom veku, tako i u
proslom. Eksponent ove politike je bila i
ekspanzionist?ka politika umiru?eg Austrougarskog
carstva, koje prodiru?i na Balkan, pokusava da produ?i
?ivot, osiguravaju?i istovremeno Nema?koj ?uveni
prodor na Iatok. Prepreka na tom putu je i danas , kao i
nekada ' srpska dr?ava, sto ve?a' to ja?a. Zato se i dalje sa
istog mesta kre?u nastojanja za sto manjom i slabojom
srpskom dr?avom, za ponistenjem svakog oblika
integracije u okviru koga Srbi i narodi ovog regiona
mogu da ?ive slobodno, na svoj autenti?an na?in.
Za narode i gradjane Balkana, od svih ovih velikih igara,
je zato mnogo bitnije da se pitisnu elementi na osnovu
kojih se vrse nasilne prekompozicije Balkana, kao sto su:
istorijska izvornost, nacionalno samoopredeljenje i
kategorije koje pripadaju XIX veku i romantizmu.
Za gradjane Balkana je mnogo va?nije da ta?no zanaju
kako se na njihove pojedina?ne sudbine i kvalitet ?ivota
odnosi ovaj ili onaj akt njihove vlasti ili medjunarodnih
institucija, a ne gde su granice obele?avali car Dusan,
kralj Tomislav, Tvrtko ili kraljiva Teuta. To je posao za
nauku i istori?are, a ne za politi?ku borbu. Kada bi se
Balkan istinski integrisao u miru, slobodi i
ravopravnosti, tada bi sve ove virtuelne dr?ave mogle da
se nadju na jednom mestu. Nestao bi nacionalni
rimantizam u pratki?nom smislu kao potencijlani
pokreta? bilo kakve dezintegracije i destrukcije. Gubile
bi se granice izmedju dr?ava i gradjani Balkana mogli bi
da ?ive mirno i da grade svoj put, bez spornih
nacionalnih i teritorijalnih pitanja.
Jedina alternativa podeljenom i atomiziranom Balkanu je
istinska demokratija i saradnja i integracije, potiskivanje
i pacificiranje projekata nacionalnog romantizma, kada
se uspostave gradjanska i politi?ka prava, ali i drustvena
svest na tom nivou, da se ostvaruje i nacionalna i ljudska
emancipacija, a da niko nikoga ne ugro?ava. Alternativa
nacionalnoj kcenofobiji je da granice budu otvorene, a da
se svaki gradjanin Balkana ose?a bezbedno na bilo kojoj
ta?ki balkanskog prostora.
I na kraju samo, dozvolite mi jos jedan stav, brzo ?u
zavrsiti izlaganje. Mi znamo da dr?ava , po pravilu, ima
uvek istu funkciju. Ona pokusava da izvrsi
homogenizaciju stanovnistva, kroz na?ela vladaju?eg
drustvenog poretka. Zbog toga, organaizacija Evrope
mirovnim ugovorima ne predstavlja pacifisti?ku
koncepciju, kako je to verovao Vilson, idejni nosilac
koncepcije nacionalnog samoopredeljenja, na rusevinama
evropskih carevina, ?ije je opredeljenje bilo
ujedna?avanje i asimilacija naroda. Bilo je to uvod u novu
nestbilnost, jer svaka nova dr?ava je bila sastavljena od
raznorodnog stanovnistva.
Tako i danas, i Srbija i Crna Gora - u pravom dr?avnom
i sustinskom smislu - pojedina?no i zajedni?iki
preuzimaju sve one elemnete koji su bili sporni u
prethodnoj Jugoslaviji, pa i u Saveznoj Republici
Jugoslaviji.
Elementi i poluge za destrukciju ovih dr?ava postoje i
danas. Srbija i Crna Gora imaju obe , i svoju Vojvodinu, i
svoje Kosovo, i svoj Sand?ak, i mnoga sporna pitanja, i
bez ove dr?ave koju danas pravimo.
Ja bih voleo da sve protekne u najboljem redu i miru, da
postanemo deo Evrope ' na na?in kako to mi vidimo
Evropu. Na?alost, Evropa nas ne vidi na taj na?in, vidi
nas na drugi na?in, i zato bih voleo da se narodi i gradjani
Balkana integrisu oko pitanja svog ?ivota autenti?no, na
nasim interesima, a ne na interesima bilo ?ijeg i bilo
kakvog ekspanzionizma, ?iji rezultat je i ova Ustavna
povelja.
office@...
Datum:07. februar 2003. g.
Goran Matic: Ustavna povelja Srbije i Crne Gore
Izlaganje poslanika Gorana Mati?a u Saveznoj skupstini
prilikom usvajanja Ustavne povelje Dr?avne zajednice
Srbija i Crna Gora.
Beograd, 05. februara 2003. g.
Ja bih odmah na po?etku konstatovao da se sla?em u
potpunosti sa gospodinom Samijem, koji veruje u
mudrost ovog naroda i da ?e mudrost ovog naroda mnoge
od ovih stvari, koje su danas na dnevnom redu, u
budu?nosti postaviti na pravi na?in. Ali, na?alost, mnogi
ne veruju u mudrost tog naroda, i vise veruju u svoju
mudrost, te su Ustavnu povelju i rad oko Ustavne povelje
koncipirali tako da se narod nista ne pita, a da procedura
bude izvan ustavne i pravne, koja je predvidjena za
ovakve akte u Saveznoj Republici Jugoslaviji, dr?avi koja
se ve? dve godine zaklinje da se u njoj sprovodi vladavina
prava
Mi mo?emo o Ustavnoj povelji i proceduri donosenja
Ustavne povelje da ?ujemo najrazli?itije kvalifikacije.
One se kre?u od veoma ozbiljnih i nau?nih, do raznih
narodnih viceva i raznih imena koja se tim povodom
ovde navode i dodaju.
Razli?ite kvalifikacije su u tome da je to sporazum
vladaju?ih oligarhija. da je to po?etak brakorazvodne
parnice dve republike, da se radi o ugovoru o sukcesiji, o
obezbedjivanju medjunarodne pozicije Crne Gore itd.
Verovatno da u velikom delu ovih kvalifikacija ima i deo
istine. Ali, ja smatram da su to sve stvari koje ?ine
formu, a ne sustinu i sadr?aj, u okviru kojih se vrsi
prekompozicija bivse Savezne Republike Jugoslavije u
jednu novu tvorevinu i nastavlja praksa atomiziranja
dr?ava na Balkanu.
Mi ?emo, nakon ove prekompozicije, razbijanja Savezne
Republike Jugoslavije, u?i u proces komadanja Srbije. Ja
se bojim da ?e Srbija sada ostati bez tog stita koji je do
sada bio ispred nje, da ?e Srbija u budu?nosti sve vise
postajati geografski pojam polivalentnih regiona, kao sto
se pojavljuje u raznim opcijama koje prakti?no treba da
startuju ?im se okon?a ova politi?ka aktivnost.
Procedura, postupak i na?in usvajanja i aktivnosti u radu
Ustavne povelje, neodoljivo vra?aju na balkansku scenu
jedan pojam, koji je u poslednja dva veka bio izuzetno
aktuelan na Balkanu. To je protektorat. Pojam
protektorata jako je dobro poznat narodima Balkana.
Vekovima se razni pokrivitelji, zastitnici, velike i
regionalne sile, jednostavno takmi?e u tome kako da
upravljaju dr?avama ili dr?avnim tvorevinama
balkanskih naroda. Po pravilu, uvek se navode, kao i
danas, plemeniti ciljevi i ?rtve koje ?ini protektor, kako
bi civilizovao ili priveo zapadnoj civilizaciji ili kulturi
zaostale balkanske narode, koji su maltene na plemenskoj
razvojnom nivou.
Takva ssaopstenja ?esto slusamo ve? vise od pola godine
iz raznih evropskih institucija. Ja sam izbrojao 48
saoppstenja, izjava, kvalifikacija, izvesne gospodje
Galjak, koja sebi uzima za pravo da tretira oivaj potez
dobrim, ovaj potez losim, ovo usporava, ovo omogu?ava
integraciju, ili gospodine Solane, koji je ushi?en sto je
doslo do usvajanja ove poveolje.
Sve ove izjave na najbolji na?in govore o protektorskim
aktivnostima koje se sprovode u ovom trenutku, ne samo
prema nasoj zemlji. Nije u pitanju samo Savezna
Republike Jugoslavija. Sve bivse republike, izuzev
mo?da Slovenije koja je u malo druga?ijem statusu,
nastale iz prethodne Jugoslavije, kao nove dr?ave, su
prakti?no u istom statusu, a takodje i neke druge dr?ave
na Balkanu.
Politi?ki smisao pomo?i medjunarodne zajednice ili
njihovih ?inovnika u kreaciji nove tvorevine na Balkanu,
isti je kao sto je uvek i bio u prethodna dva veka. On se
sastoji u pot?injavanju teritorije i dr?avne organizacije
balkanskih naroda velikim silama i regionalnim
hegemonima. Iza re?i "proitektorat" uvek stoji
ekspanzionizam, koji mi danas mo?emo tretirati, pod
plastom "integracije" ove nove tvorevine u evropsku
zajednicu naroda, ili kako ve? nazivamo te medjunarodne
organizacije i institucije, prema kojima te?imo.
Paralelno sa uvodjenjem temina "protektorat" - on se
uvek obavljao kroz uspostavljanje razli?itih modela i
nivoa zavisnosti, uvodi se i pojam"ograni?eni
suverenitet". Ti pojmovi su se ovde, na Balkanu,
definisali javno ili tajno, individualno ili kolektivno.
Narodi Balkanskog poluostrva, kao retko koje podru?je
na svetu, iskusili su izuzetno bogat repertoar
medjunarodnog mesanja, pokriviteljstva ili direktnog
stranog upravljanja njihovim teritorijama i dr?avama. U
tom smislu je Ustavna povelja, i tvorevina koja na osnovu
nje nastaje, jos jedan novi teorijski i prakti?ni dopirnos
ovom repertoaru.
Ipak teoreti?ari prava ka?u da ona mo?e dda se poredi
jedino sa Austro-Ugarskom unijom iz 1867. godine, po
svom konceptu. Mo?da mo?e da se poredi, ali predstavlja
autenti?an i novi doprinos razvoju pravne prakse, kada
govorimo o oblikovanju dr?ava i udru?ivanju dr?ava, na
ovakav na?in.
Ve?ina dr?avnih tvorevina na Balkanu u poslednja dva
veka imala je svoje strane zastitnike. Uostalom,
Balkansko poluostrvo, kao stratesko geopoliti?ko
raskrs?e, uvek je bilo predmet posebne pa?nje velikih
sila. O tome svedo?e mnogi medjunarodni ugovori,
dokumenti i ?injenice. Ja bih dodao da su sve prethodne
Jugoslavije, od 1919. godine pa nadalje, bile gradjene i da
je njihova pozicija u medjunarodnim okvirima bila
garantovana, odgovaraju?im sporazumima velikih sila.
Mi znamo koji su to sporazumi , i koje sile.
Ono sto danas treba da se proglasi kao nova tvorevina,
bojim se da je napravljena kao nesprazum velikih sila i da
?e zahvaljuju?i toj konstrukciji, koja je izgradjena na
nesporazumu velikih sila, kada je Balkan u pitanju, biti
kratkog daha i osudjena na nove prekompozicije koje,
na?alost, ne?e zavisiti niti od nase dobre volje, niti od
gradjana ove zemlje, pa niti najboljih ?elja ove vlasti.
?injenica je takodje da na Balkanu postoji, na izvestan
na?in, bogata tradicija prikrivanja realnog stepena i
oblika povezanosti dr?avnih tvorevina sa velikim silama.
Neki od istorijskih oblika dr?ava, tretiraju se u pojedinim
periodima kao doba slobode i nezavisnosti, iako su imali
sna?ne medjunarodne garante ove pozicije. Ja bih rekao
da je ?ak i Socijalisti?ka Federativna Republika
Jugoslavija, koju tretiramo kao nezavisnu i nesvrstanu,
imala sna?ne garante te svoje pozicije, koji nisu bili
zasnovani samo na balansu snaga u hladnom ratu. Na
osnovu dokumenata, koji su tek pre dve godine dospeli u
javnost iz ameri?kih arhiva, na osnovu zastarevanja od 50
godina, doslo se u posed sporazuma koji je bivsa
Jugoslavija, odnosno Tito, potpisala sa NATO Paktom.
Jugoslavija je, na izvestan na?in, bila preko odredjenih
vojnih sporazuma sa Gr?kom i Turskom, iz 1952. godine,
aktivni pridru?eni ?lan NATO pakta koji je garantovao
milion vojnika za potrebe NATO pakta u ovom delu
sveta.
Mi danas imamo obra?un sa medjunarodnom pozicijom i
prethodne SFRJ i prethodne SRJ. U tom obra?unu
previdjamo sta je bilo pozitivno u tom periodu. Danas za
ovom govornicom mnogi dr?e tirade o tome kako je
neophodno sto pre u NATO, sto pre u Partnerstvo za mir,
sto pre u institucije koje garantuju nas medjunarodni
polo?aj. Zaboravljaju da je Jugoslavija bila ?lan NATO'a
ali se to sakrivalo od njene javnosti. Jugoslavija "ne bi
trebal da silazi sa konja na magarca" kako to neki ka?u,
nego da pokusa da reaktivira svoj polo?aj u NATO'u.
Nisu bezazlene ni ocene koje danas ima Hrvatske kada
pokusava u Partnerstvo za mir i kada joj Robertson
ka?e:"Vi ne mo?ete u Partnerstvo za mir samostalno -
mo?ete preko vojnog saveza sa Jugoslavijom". To je zbog
toga sto NATO tretira bivsu SFRJ ili njen najve?i deo,
kao jedinstvenu operativnu zonu u koju je godinama
ulagao. Sve ovo sto mi tretiramo kao dr?avne tvorevine
na ovom podru?ju, to su za njih prolazne teritorije. Za
njih je vojno prisustvo na osnovu Spajkmanove doktrine
"periferne odbrane Evrope" jedina konstantna kategorija.
Oni ?e se za to boriti. Oni ?e to ostvariti kroz novu
integraciju na Balkanu, bez obzira kako mi to ovde
tretirali, eksponirali i zagovarali.
Na?alost, disolucija Balkana jos nije zavrsena. Dok se
vode rasprave o integraciji i stabilnosti, i dalje se
realizuju elementi nekadasnjeg plana o komadanju
Jugoslavije i Srbije. Ciljevi su veoma jednostavni: da se
Jugoslaviji otkine Kosovo, izlaz na more Crna Gora,
?itnica Vojvodina, a da Sand?ak, tri li ?etiri opstine na
Jugu Srbije, kao i Dimitrovgrad, Bosilegrad i druga
podru?ja prema Bugarskoj, dobiju jedan polivalentan
status, u kome ?e Srbija postati geografski pojam, i u
kome ?e sve izgledati druga?ije. Uostalom, to
medjunarodna zajednica na krije. Karl Bilt u februaru
1999. godine govori o integraciji balkanskih zemalja:
"Sti?e se utisak da se politika medjunarodne zajednice u
odnosu na Balkan sastaji u stvaranju mozaika sa?injenog
od protektorata. To bi podrazumevalo transfer
suvereniteta u ekonomskim i strukturnim pitanjima na
institucije Evropske Unije."
Da li Evropska Unija ima moralno pravo i kredibilitet da
suvereno upravlja balkanskim prostoro9m, tretiraju?i
ovaj prostor kao neku perifernu zonu, preko koje ?se
resavati svoje probleme i svoje pitanja, a ne tretiraju?i
ovaj prostor kao prostor koji treba ravnopravno
integrisati u Evropsku Uniju, odnosno u zajednicu
evropskih naroda?
Podsetio bih da evropska kultura ne samo da nije bila u
stanju da spre?i razbuktavanje sukoba u bivsoj
Jugoslaviji, nego je obezbedila ideolosku osnovu na kojoj
su ovi sukobi nastali. Evropska politika, demokratija,
religija i humanizam, nisu pomogli spre?avanju sukoba
ve? su dopirneli njihovom razbuktavanju.
Na?alost, i danas na sceni imamo one elemente koji svoje
interese na Balkanu vide tako sto Jugoslavija treba da
nestane, sto ?e Srbija biti dalje komadana i tako sto ?e se
ovde realizovati njihova pozicija. Najbolji svedok za to je
Ralf Hartman, ?ovek koji je u knjizi "?asni mesetari"
analizirao sednice Bundestaga i koji je preneo delove
stenograma u kojima se u poslednjih deset godina ?uje
ratni pokli? velikog broja poslanika Bundestaga, od
Svarca pa nadalje, da se Srbima osvete za nema?ki poraz
na Balkanu u dva svetska rata. Taj pokli? bi mogao da se
tuma?i kao revansisti?ak retorika ali samo pod uslovom
da se ta retorika nije zaista i sprovela, i to na
najmilitantniji na?in, onako kako su oni zagovarali
prema Srbiji i ovom podru?ju.
Satanizovanje srpskog nacionalnog korpusa i forsiranje
kolektivne krivice mo?e se pratiti i istorijski. Nije nista
novo. To je deo kontinuiteta od formiranja ujedinjene
nema?ke dr?ave, kako u pretproslom veku, tako i u
proslom. Eksponent ove politike je bila i
ekspanzionist?ka politika umiru?eg Austrougarskog
carstva, koje prodiru?i na Balkan, pokusava da produ?i
?ivot, osiguravaju?i istovremeno Nema?koj ?uveni
prodor na Iatok. Prepreka na tom putu je i danas , kao i
nekada ' srpska dr?ava, sto ve?a' to ja?a. Zato se i dalje sa
istog mesta kre?u nastojanja za sto manjom i slabojom
srpskom dr?avom, za ponistenjem svakog oblika
integracije u okviru koga Srbi i narodi ovog regiona
mogu da ?ive slobodno, na svoj autenti?an na?in.
Za narode i gradjane Balkana, od svih ovih velikih igara,
je zato mnogo bitnije da se pitisnu elementi na osnovu
kojih se vrse nasilne prekompozicije Balkana, kao sto su:
istorijska izvornost, nacionalno samoopredeljenje i
kategorije koje pripadaju XIX veku i romantizmu.
Za gradjane Balkana je mnogo va?nije da ta?no zanaju
kako se na njihove pojedina?ne sudbine i kvalitet ?ivota
odnosi ovaj ili onaj akt njihove vlasti ili medjunarodnih
institucija, a ne gde su granice obele?avali car Dusan,
kralj Tomislav, Tvrtko ili kraljiva Teuta. To je posao za
nauku i istori?are, a ne za politi?ku borbu. Kada bi se
Balkan istinski integrisao u miru, slobodi i
ravopravnosti, tada bi sve ove virtuelne dr?ave mogle da
se nadju na jednom mestu. Nestao bi nacionalni
rimantizam u pratki?nom smislu kao potencijlani
pokreta? bilo kakve dezintegracije i destrukcije. Gubile
bi se granice izmedju dr?ava i gradjani Balkana mogli bi
da ?ive mirno i da grade svoj put, bez spornih
nacionalnih i teritorijalnih pitanja.
Jedina alternativa podeljenom i atomiziranom Balkanu je
istinska demokratija i saradnja i integracije, potiskivanje
i pacificiranje projekata nacionalnog romantizma, kada
se uspostave gradjanska i politi?ka prava, ali i drustvena
svest na tom nivou, da se ostvaruje i nacionalna i ljudska
emancipacija, a da niko nikoga ne ugro?ava. Alternativa
nacionalnoj kcenofobiji je da granice budu otvorene, a da
se svaki gradjanin Balkana ose?a bezbedno na bilo kojoj
ta?ki balkanskog prostora.
I na kraju samo, dozvolite mi jos jedan stav, brzo ?u
zavrsiti izlaganje. Mi znamo da dr?ava , po pravilu, ima
uvek istu funkciju. Ona pokusava da izvrsi
homogenizaciju stanovnistva, kroz na?ela vladaju?eg
drustvenog poretka. Zbog toga, organaizacija Evrope
mirovnim ugovorima ne predstavlja pacifisti?ku
koncepciju, kako je to verovao Vilson, idejni nosilac
koncepcije nacionalnog samoopredeljenja, na rusevinama
evropskih carevina, ?ije je opredeljenje bilo
ujedna?avanje i asimilacija naroda. Bilo je to uvod u novu
nestbilnost, jer svaka nova dr?ava je bila sastavljena od
raznorodnog stanovnistva.
Tako i danas, i Srbija i Crna Gora - u pravom dr?avnom
i sustinskom smislu - pojedina?no i zajedni?iki
preuzimaju sve one elemnete koji su bili sporni u
prethodnoj Jugoslaviji, pa i u Saveznoj Republici
Jugoslaviji.
Elementi i poluge za destrukciju ovih dr?ava postoje i
danas. Srbija i Crna Gora imaju obe , i svoju Vojvodinu, i
svoje Kosovo, i svoj Sand?ak, i mnoga sporna pitanja, i
bez ove dr?ave koju danas pravimo.
Ja bih voleo da sve protekne u najboljem redu i miru, da
postanemo deo Evrope ' na na?in kako to mi vidimo
Evropu. Na?alost, Evropa nas ne vidi na taj na?in, vidi
nas na drugi na?in, i zato bih voleo da se narodi i gradjani
Balkana integrisu oko pitanja svog ?ivota autenti?no, na
nasim interesima, a ne na interesima bilo ?ijeg i bilo
kakvog ekspanzionizma, ?iji rezultat je i ova Ustavna
povelja.
(Source: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. )
Date: Fri, 7 Feb 2003 10:36:52 -0800 (PST)
From: Rick Rozoff
Subject: NATO's Next Round: FYROM, Bosnia, Croatia To Aid War
1) US Orders Macedonia To Provide Military And
Logisitical Support For War Against Iraq
2) Bosnia Backs US War Stance
3) Croatia Offers US Assistance With War
http://www.rferl.org/newsline/2003/02/4-SEE/see-070203.asp
Radio Free Europe/Radio LIberty
February 7, 2003
MACEDONIA REPORTEDLY RECEIVES U.S. REQUEST FOR
MILITARY SUPPORT
The U.S. government has formally asked Macedonia for
military and logistical support, RFE/RL's Macedonian
broadcasters reported on 5 February, quoting
unspecified government sources. The request, which was
sent the army's commander in chief, President Boris
Trajkovski, is said to be similar to the ones received
by the Bulgarian and Turkish governments. It
reportedly includes overflight rights as well as
allowing the presence of U.S. troops on Macedonian
territory. UB
BOSNIA SUPPORTS PRO-U.S. DECLARATION ON IRAQ
Among the signatories of the Vilnius 10 declaration
were Albania, Croatia, and Slovenia, the "Frankfurter
Allgemeine Zeitung" reported on 7 February. Bosnia and
Serbia and Montenegro, which are not part of the
Vilnius group, did not have an opportunity to be
included. The Bosnian Foreign Ministry issued a
statement of its own on 6 February in which it backed
the U.S. stand on Iraq as presented by Secretary of
State Colin Powell before the UN Security Council the
previous day, dpa reported. The statement called on
Iraq to implement all relevant Security Council
resolutions and expressed Bosnia's support for the
role of that body in dealing with the crisis. PM
CROATIA OFFERS THE U.S. LOGISTICAL SUPPORT
Defense Minister Zeljka Antunovic said in Zagreb on 6
February that Croatia is prepared to provide the
United States with logistical support in the event of
a conflict in Iraq but did not elaborate. Local media
reports suggested that such support could involve
overflight and refueling rights for U.S. aircraft.
Elsewhere, President Stipe Mesic expressed support for
efforts to disarm Iraq but stressed that peace should
be "given a chance." PM
Date: Fri, 7 Feb 2003 10:36:52 -0800 (PST)
From: Rick Rozoff
Subject: NATO's Next Round: FYROM, Bosnia, Croatia To Aid War
1) US Orders Macedonia To Provide Military And
Logisitical Support For War Against Iraq
2) Bosnia Backs US War Stance
3) Croatia Offers US Assistance With War
http://www.rferl.org/newsline/2003/02/4-SEE/see-070203.asp
Radio Free Europe/Radio LIberty
February 7, 2003
MACEDONIA REPORTEDLY RECEIVES U.S. REQUEST FOR
MILITARY SUPPORT
The U.S. government has formally asked Macedonia for
military and logistical support, RFE/RL's Macedonian
broadcasters reported on 5 February, quoting
unspecified government sources. The request, which was
sent the army's commander in chief, President Boris
Trajkovski, is said to be similar to the ones received
by the Bulgarian and Turkish governments. It
reportedly includes overflight rights as well as
allowing the presence of U.S. troops on Macedonian
territory. UB
BOSNIA SUPPORTS PRO-U.S. DECLARATION ON IRAQ
Among the signatories of the Vilnius 10 declaration
were Albania, Croatia, and Slovenia, the "Frankfurter
Allgemeine Zeitung" reported on 7 February. Bosnia and
Serbia and Montenegro, which are not part of the
Vilnius group, did not have an opportunity to be
included. The Bosnian Foreign Ministry issued a
statement of its own on 6 February in which it backed
the U.S. stand on Iraq as presented by Secretary of
State Colin Powell before the UN Security Council the
previous day, dpa reported. The statement called on
Iraq to implement all relevant Security Council
resolutions and expressed Bosnia's support for the
role of that body in dealing with the crisis. PM
CROATIA OFFERS THE U.S. LOGISTICAL SUPPORT
Defense Minister Zeljka Antunovic said in Zagreb on 6
February that Croatia is prepared to provide the
United States with logistical support in the event of
a conflict in Iraq but did not elaborate. Local media
reports suggested that such support could involve
overflight and refueling rights for U.S. aircraft.
Elsewhere, President Stipe Mesic expressed support for
efforts to disarm Iraq but stressed that peace should
be "given a chance." PM
