Informazione
La trasmissione di stamane di Pianeta Dimenticato di Radio1 Rai, che per statuto dovrebbe preoccuparsi di fare emergere le tragedie del Sud del mondo a volte invece diventa porto delle nebbie. La trasmissione di stamane è stato un perfetto esempio di sicariato informativo. Un rivoltante servizio di Alver Metalli sostiene la vergognosa ed infondata tesi che i processi per violazioni dei diritti umani (alcune centinaia in un paese di 38 milioni di abitanti) starebbero intasando la giustizia argentina bloccandone il funzionamento.
Il servizio è andato avanti per minuti sproloquiando su quanti soldi e tempo stiano facendo perdere i processi contro sequestratori, torturatori, stupratori e assassini e quanto bene ha fatto l'ex presidente Carlos Menem con le leggi dell'impunità che hanno fatto risparmiare un sacco di soldi. La trasmissione non è ancora online, ma lo sarà tra poco a questo indirizzo.
Anche se servirà a poco, chi vuole può manifestare il proprio ripudio a questa evidente gioco di sponda e complicità tra il servizio pubblico e i torturatori della dittatura argentina all'email pianetadimenticato@... al direttore di Pianeta Dimenticato Gianfranco d'Anna, g.danna@... e al direttore del Giornale Radio a.caprarica@....
Oslobodimo Beograd ponovo!
Bilo je za očekivati da grad Beograd i država Srbija neće zvanično i dostojanstveno obeležiti oslobođenje naše prestonice u Drugom svetskom ratu - 20 oktobar 1944. To, što ga oni nisu obeležili, ne znači da se nije ni dogodilo. Razlog zbog čega nisu je jednostavan: morali bi reći da su ga iz kandži Nemaca (30.000) oslobodili borci NOV Jugoslavije ( 60.000) i Crvene Armije (40.000). Razlog više je i taj što bi današnji članovi i simpatizeri DS, DSS i G17 sigurno zapitali: ” A gde su naši? Zar nisu i oni oslobađali i spasavali zemlju?” A “naši” tj. četnici, nedićevci i ljotićevci su bili na “pogrešnoj strani” – s Nemcima. Nisu baš toliko ludi da govore o svojoj bruci.
Država je slično postupila i povodom komemoracije žrtvama banjičkog logora (127.000) održanoj 6.X.2007. u Spomen parku Jajinci. Informativnim ćutanjem je propatila odavanje pošte mučenim i ubijenim u toj “ fabrici smrti “ jer su “naši”, opet zajedno s Nemcima, izvršili to grozno delo.
Mučno je gledati da se na 63. godišnjicu ta dva značajna datuma u našoj istoriji, svi poslanici skupštine Srbije i ministri baškare u njenim holovima i restoranima, ne mnogo zainteresovani ni za skupštinske poslove. Tako su i Skupština i Vlada pokazali svoje četničko-nedićevsko naličje. Jedina smo, izgleda, zemlja iz nekadašnje antihitlerovske koalicije 1941. – 1945. koja ne slavi njene ratne pobede. Ali smo i jedini koji rehabilituju nemačke kvislinge iz tog doba. Postali smo država parastosa i opela ratnim zločincima i neuspešnim kraljevima, što zamenjuje nekadašnje praznike slave. Ta praznovanja bila su izvori jacanja patriotizma i životnog elana našeg čoveka. Danas je patriotizam zamenjen ksenomanijom.
Zemlja je, ipak, obeležila ove datume proslavama u opštinama, istina skromno, zahvaljujći najviše SUBNOR Srbije i organima lokalne vlasti kao u Kraljevu, Kragujevcu itd. Verujem da će gradjani Srbije izvući pouke za sebe i na sledećim izborima osloboditi Beograd i Srbiju od vlasti koja slavi tuđe praznike a svoje zaboravlja, pa i ukida. Verujem da će se na “udaru” naći i dve nacionalne informativne institucije - list “Politika” i RTS, koje nijednom rečju nisu spomenule ove događaje u svojim udarnim izdanjima. I šta, onda, misliti o prepotentnim rečima, koje nam RTS svaki dan ponavlja bezbroj puta : ”Vaše pravo da znate sve”?.
Lažu, bre, ljudi!
Stevan Mirković, general u penziji i predsednik Centra Tito
VREME ODLUKE - Nova knjiga generala Stevana Mirkovića
Odluka i akcija SAD na secesiji Kosova i razbijanju srpske države, kamuflirana " brigom" Klintona i M. Olbrajt za "Muslimane" nije odgovarajuće procenjena u vladi Srbije pa nema ni odgovarajućeg strategijskog odgovora. "Vreme odluke" otkriva prave uzroke i namere SAD na Balkanu i Srbiji i daje projekciju racionalnog i svrsishodnog suprostavljanja američkom imperijalizmu.
Zainteresovani posetioci mogu "skinuti" kompletnu knjigu sa ovog sajta (u obliku pripremljenom za štampu, na formatu A5), uz pomoć dole navedenih linkova:
Download: "Vreme odluke 1" (50 KB, .doc)
http://komunisti.50webs.com/Vreme%20odluke%201.doc
Download: "Vreme odluke 2" (200 KB .doc)
http://komunisti.50webs.com/VREME%20ODLUKE%202.doc
Oko uloge Srbije u ratu protiv fašizma nema dilema, bar što se tiče boraca NOR i naših saveznika. Tu ulogu dovode u pitanje poraženi u tom ratu (četnici, nedićevci, ljotićevci) pokušavajući da deo slave prigrabe za sebe ili se samoproglašavaju za “spasioce otadžbine”. Partizani nisu očekivali ni tražili od velikih sila istinu i pravdu o tome jer su ih borbom sami osvojili. Nisu se partizani borili za interes velikih sila već za interes svoje zemlje. Ti interesi su se poklopili u II SR, što je bilo obostrano korisno pa ne treba praviti veštacke dileme oko toga ko je kome i koliko pomogao i doprineo u ratu. Zahvalni smo i SAD i Engleskoj na pomoći i podršci, a SSSR i na neposrednom učešću sovjetske armije u oslobađanju dela naše teritorije u jesen 1944.
Što se tiče našeg doprinosa savezničkoj stvari nismo ga nikada precenjivali. čak, mislim, da ga nismo dovoljno isticali. Suludo je tvrditi da smo smatrali kako je on presudno uticao na ratnu pobedu saveznika 1945., što nam nije bilo “ni na kraj pameti”. Globalna ocena našeg doprinosa data u Istoriji KPJ ograničila se na zaključak da su 27 mart i aprilski rat 1941., i kasnije NOB, ”negativno uticale na razvoj operacija nemačkih trupa” na savezničkim frontovima. Hitler nas, ipak, nije potcenjivao (iskustvo iz I SR) te je prolongirao napad na SSSR dok ne uspostavi kontrolu Jugoistoka Evrope. Taj respekt proteže se kasnije na ceo tok rata u Jugoslaviji. Već 16. septembra 1941. on zapoveda da se tri divizije (iz Grčke, Francuske i SSSR) prebace u Jugoslaviju radi ugušenja ustanka jer je ugrožavao i nastajući mit o budućem hiljadugodišnjem nemačkom carstvu itd.
NOB i njene rezultate omalovažavaju naša građanska klasa i građanske partije te neuspešni monarhisti jer su totalno omanuli u II SR, delom bežeci iz zemlje pred Hitlerovim trupama a delom stavljanjem u njihovu službu. Sledeći taj trag izdaje i kukavičluka, londonski đak č. Antić se neuljuđeno izmotava sa NOB i njenim značajem za saveznike, posebno o “velikoj slobodnoj teritoriji, Neretvi, Sutjesci, Sremskom frontu”. Da li su oni bili važni za saveznike ili ne, nas mnogo ne zanima. One su bile važne za nas i našu borbu za slobodu, koju smo izvojevali sopstvenim snagama. One su trajno ušle u svest naših naroda kao najsvetliji primeri i dokazi njegove snage i ljubavi prema slobodi.
KPJ je jedina politička partija koja je 1941. ostala u zemlji i rukovodila NOB do njenog pobedonosnog završetka i obračuna i sa stranim okupatorom i sa domaćim izdajnicima, koji su pod njegovim patronatom organizovali i vodili bratoubilački i građanski rat u zemlji. NOB je s toga bila i oslobodilački rat i revolucija a njihov rezultat nacionalna sloboda i socijalna pravda i jednakost ljudi. Zato pobeda KPJ na izborima za Ustavotvornu skupštinu novembra 1945. nije bila inenađenje.
Slobodna zemlja odužila se dostojanstveno i svojim mrtvim i svojim živim borcima i svim žrtvama fašistickog terora. Niko nije zaboravljen. Sačuvani su tragovi svih zločina a zločinci kažnjeni. Ni oni koji su pobegli nisu “ zaboravljeni”: njihovi spiskovi i opis nedela čuvaju se trajno kao dokumenta istorije ratnih zločina na ovom tlu. I kao opomena za budućnost.
Udobnost mira “olabavila” je deo ratnika ali pravilo da se za krađu ide na streljanje ili u zatvor ostalo je na snazi do kraja života Titove generacije. Tito je na ovaj svet došao kao proleter i takav otišao iz njega: porodica je nasledila samo tri štedne knjižice ukupne vrednosti 40.000 maraka od zajma za preporod Srbije i memoara!
Srbija i srpski narod ima najviše razloga da slavi NOB. On jeste dao najveće žrtve ali se Jugoslavija na pravi način odužila svom najbrojnijem narodu: Srbi su ,pored zajedničke, imali i tri nacionalne države : Srbiju, zatim Hrvatsku i BiH koje su bile države hrvatskog i srpskog, odnosno srpskog, muslimanskog i hrvatskog naroda, jer su Srbi u njima bili konstutivni narod! Došavši ponovo na vlast 1991.godine građanska klasa u Srbiji i ostalim jugoslovenskim republikama, ponovo će nas “ zaviti u crno”: novi bratoubilački rat i razbijanje zajedničke države, sada pod tutorstvom SAD i pod parolom borbe protiv komunizma a za demokratiju. Od “ totalitarne” zemlje “proslava, uranaka i recitala“ postali smo “ demokratska” zemlja tužbalica, parastosa i opela!
Stevan Mirković, general u penziji i predsednik Centra Tito
