Informazione


Scarica il volantino di presentazione dell'iniziativa (PDF 1,1Mb): https://www.cnj.it/INIZIATIVE/namoreconamore/NaMoreConAmore.pdf


Segnalazione iniziativa


nA More Con AMore


19 giugno 2013



“NA MORE CON AMORE” vuol dire “al mare con amore” ed infatti è estate, finalmente! E’ anche tempo di mare, di sole e di vacanze per molti.

E noi ne abbiamo pensata un’altra… Un’altra iniziativa, con questo nome, che ci piacerebbe realizzare ancora con i nostri vicini Serbi, in particolare con bambini provenienti dalla regione jugoslava del Kosovo.

Le associazioni di volontariato “Non bombe ma solo caramelle Onlus” e “CNJ- Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia – Onlus” ci aiuteranno in tutto ciò, insieme ad altri, amici e conoscenti preziosi e sensibili a queste iniziative ed al loro significato più ampio.

Stiamo organizzando una settimana di ospitalità estiva (fine agosto - prima settimana di settembre), per un piccolo gruppo di 7 studenti Serbi, di età compresa tra gli 11 e i 12 anni, più un’ accompagnatrice.

I ragazzi frequentano la Scuola Primaria "Sveti Sava", una piccola realtà che conta in tutto 29 studenti dal primo all’ultimo grado. Provengono da famiglie serbe residenti nel villaggio di Jasenovik, nella municipalità di Novo Brdo nell’area del Kosovo orientale. Il villaggio conta non più di 150 abitanti che vivono spesso ai limiti della povertà, della sussistenza, della frugalità. E soprattutto scontano il disagio di un certo isolamento territoriale, istituzionale e sociale, specialmente nell’ultimo periodo, a seguito delle difficoltà dei rapporti tra il governo di Belgrado e Pristina e nella riorganizzazione amministrativa del territorio, processi seguiti e pesantemente influenzati dalla Comunità Europea.

Il soggiorno dei ragazzi è previsto nella località di mare Santa Severa (RM), dove verrà messa a disposizione gratuitamente una struttura privata, abitazione adeguata per ospitare il gruppo. Parteciperanno all’iniziativa ragazzi ritenuti anche bravi studenti, che non presentano gravi problemi di salute in termini di idoneità a sostenere il viaggio previsto ed il programma di attività, che riguarderà un soggiorno balneare e una parte di visita culturale del territorio locale e magari anche una gita su Roma, che dista circa 60 km.

Accompagnatrice del gruppo sarà l’insegnante Valentina Ristic, che abbiamo conosciuto in passato e già ospite in Italia con altri ragazzi.

L’iniziativa, finalizzata in parte alla ricreazione dei ragazzi e in parte allo scambio culturale, auspica come sempre la creazione di relazioni tra comunità italiane e serbe, la reciproca conoscenza, a beneficio e come occasione di crescita psico-fisica soprattutto per i minori coinvolti, sperando ciò possa in qualche modo contribuire alla serenità dei ragazzi e servire da stimolo per la loro vita assai dura nella realtà attuale da cui provengono.


Il costo massimo previsto per l’iniziativa è di circa 2.000 euro. Dipenderà soprattutto dalle spese di viaggio, ancora in fase organizzativa. Partiamo con un minimo di disponibilità economica pari a 670 euro.

Con l’aiuto e la partecipazione di volontari, potremo assicurare anche il vitto per il periodo a costi contenutissimi.

Abbiamo però bisogno di raccogliere ulteriori fondi e quindi, per chi può e vuole, è possibile sottoscrivere l’iniziativa utilizzando le seguenti coordinate:

CONTO BANCOPOSTA n. 88411681 intestato a JUGOCOORD ONLUS, Roma
(IBAN:  IT 40 U 07601 03200 000088411681)
causale: na more con amore




Per qualsiasi informazione in più o chiarimenti sulle modalità di sottoscrizione:

Samantha Mengarelli, e-mail:  s a m a n t h a . m e n g a r e l l i @ g m a i l . c o m - cell. 3 2 8 6 5 4 0 1 0 6


Vi aggiorneremo sul programma e sugli sviluppi dell’iniziativa.

Grazie per l’attenzione e un caro saluto


Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia - onlus


Non Bombe ma Solo Caramelle - onlus





(sul 440.mo anniversario del sacrificio di Matija Gubec, ribelle ed eroe popolare)


Povodom 440. godišnjice (1573.-2013.) Seljačke bune Matije Gupca

17. Lipanj 2013. 

GUBEC MATIJA  – vođa seljačke bune u Hrvatskoj 1573. godine, za oslobođenje seljaka od hrvatskih i mađarskih feudalnih gospodara; pobijeđen i uhvaćen, strašno mučen od zagrebačkog feudalog suda i najzad ubijen u Zagrebu 15. veljače 1573. godine.; po većini izvora i podataka povjesničara, na glavu mu je stavljena užarena željezna kruna.

Seljačka buna 1573. u Hrvatskoj izbila je kao rezultat ekonomskog-društvenog položaja seljaka u feudalizmu sa svim oblicima njegovog ekonomskog i političkog ugnjetavanja, što je bilo pojačano vanjskim momentima.

Ona je bila izraz pobune kmetova protiv nepodnošljivih uvjeta života; centar bune bila je Donja Stubica; vođa je bio Matija Gubec, stubički kmet, a pored njega Ivan Pasanac i Ivan Mogaić; njih trojica činila su neku vrstu političkog rukovodstva bune, operacijski plan bio je povjeren Iliji Gregoriću, uz koga je bio izvjestan broj seljačkih kapetana. Pobuna je izbila na imanju feudalca Tahija zahvativši Hrvatsko zagorje i jedan dio Slovenije, gdje se kao vođa slovenskih pobunjenika ističe bravar Pavao Šterc; pobunjenika je bilo oko 20 000. Buna je trajala 12 dana. Ona je uzdrmala feudalizam u Hrvatskoj i utjecala na niz seljačkih buna u toku idućih stoljeća, doprinijevši konačnom ukidanju kmetstva 1848.g. Parola „za stara prava“ pod kojom su se vodile seljačke bune, bila je borba za napredak i više forme društvenog života.

Vlasti u Hrvatskoj ignoriraju Seljačku bunu Matije Gupca i već 1990. g. skinuli su veliku sliku Seljačke bune, koja se nalazila na zidu u predvorju Hrvatskog sabora. Povodom ove 440. godišnjice nije bilo u medijima nikakve vijesti o Seljačkoj buni i Matiji Gupcu. U riječkom Novom listu nisu htjeli tiskati ovaj članak.  O seljačkoj buni i Matiji  Gupcu postoji pjesma koju se nekada pjevalo, a koju narod nije zaboravio :

Matija  Gubec

Nema junaka, nema seljaka

Kao što je bio Gubec  Matija.

Njegovom grobu nigdje traga nema,

Ali duh mu žari srca seljačka.

Davno je tome što si se dig’o

Da skršiš borbom silnika vlast.

Kukom i motikom započeta borba,

Dokončat se mora sada je čas!

I ta tvoja crvena užarena kruna

Daje nam snagu za posljednji boj.

Ustajte braćo sela i grada,

Za slobodu cijelog radnog naroda!

Učiteljica Olga Bogner, SRP-Rijeka




===

Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia - ONLUS
https://www.cnj.it/
http://www.facebook.com/cnj.onlus/

=== * ===



Invita i tuoi amici e Tiscali ti premia! Il consiglio di un amico vale più di uno spot in TV. Per ogni nuovo abbonato 30 € di premio per te e per lui! Un amico al mese e parli e navighi sempre gratis: http://freelosophy.tiscali.it/



(italiano / english / srpskohrvatski / castellano)

14 years since end of NATO's 1999 attacks on Yugoslavia

0) LINK e VIDEO segnalati
1) 14 years since end of NATO's attacks on Serbia
2) KOSOVO: STAMPA, CANCRO UCCIDE VETERANI PER URANIO RAID NATO (maggio 2013) / NATO bombe uzrok raka (Decembar 2012.)
3) Uranio impoverito, la storia infinita (Nicole Corritore, giugno 2013)
4) 14 година од рушења моста у Варварину. Промоција књиге Од агресије до сецесије - Београд, 31. мај 2013.


=== 0: LINK e VIDEO ===


АГРЕСИЈА ИМА ИМЕ!
(Presa di posizione del Circolo Ufficiali della Serbia sulla interpretazione giuridica dei bombardamenti NATO del 1999)


СУМРАК   ЗАПАДА
Агресија НАТО на Србију 1999. године је срамни чин о коме се, како би појединци и групе желели, не сме ћутати.
(iz aprilskog broja BORCA / dal numero di aprile 2013 del periodico del SUBNOR Borba)


1999. ОТИМАЊЕ - 2013. ЛЕГАЛИЗОВАЊЕ
Живадин Јовановић - Завршна реч на Округлом столу „Од агресије до сецесије“, 23. марта 2013. године
(Intervento di chiusura alla Tavola Rotonda "Dall'aggressione alla secessione", tenuta a Belgrado il 23/3 u.s.)


---

Sulle stragi commesse dalla NATO contro la popolazione civile di Serbia e Montenegro nel 1999 si veda anche tutta la documentazione raccolta alle nostre pagine dedicate:


--- VIDEO:

BOMBARDEOS DE YUGOSLAVIA

Extraordinario documental de Teresa Aranguren, hecho durante los bombardeos de la OTAN contra Yugoslavia (1999). Emitido como parte del programa "30 Minutos" de Telemadrid en mayo de 1999.

VIDEO (27:00): http://vimeo.com/61867549

---

GOOD MORNING PANČEVO

E' tra le città più inquinate d'Europa. Sede di un grande distretto industriale durante la Jugoslavia socialista ha poi subito le devastanti conseguenze dei bombardamenti NATO nel 1999. Ma ora, piano, si sta rialzando. Un videoreportage
Interviste: Nicole Corritore, Davide Sighele
Riprese: Andrea Pandini
Montaggio: Davide Sighele


Sullo stesso argomento si vedano anche:

PANČEVO CITTÀ MORTA / PANČEVO MRTAV GRAD - Un film di Antonio Martino (2007)

BOMBE SULLE INDUSTRIE CHIMICHE - di Sascha Adamek
La versione italiana del film è stata curata dal Prof. A.Tarozzi insieme al Laboratorio di Sociologia Visuale dell'Università di Bologna. 
Per averne una copia o per organizzare una presentazione:  alberto.tarozzi(a)gmail.com



=== 1 ===

(source: Stop NATO e-mail list
http://groups.yahoo.com/group/stopnato/messages )

http://www.b92.net/eng/news/society.php?yyyy=2013&mm=06&dd=10&nav_id=86564

Beta News Agency - June 10, 2013

14 years since end of NATO's attacks on Serbia

BELGRADE: Monday marks 14 years since NATO's air campaign against the former Federal Republic of Yugoslavia ended after 78 days. 
A day earlier, representatives of the Yugoslav Army (VJ) and NATO signed a military-technical agreement which detailed the withdrawal of VJ troops from Kosovo, and deployment in the province of an international, NATO-led military mission. 
After several failed diplomatic attempts, the war ended with a deal reached through the mediation of former Finnish President Martti Ahtisaari and former Russian PM Viktor Chernomyrdin. 
The western military alliance launched air strikes against Serbia on March 24, 1999, and sustained the campaign for 11 weeks, killing between 1,200 and 2,500 people. 
The attacks - which the Yugoslav authorities, but also numerous legal experts considered an aggression - started after the failed talks in Rambouillet, France, which were called to resolve the Kosovo crisis. 
Beside the loss of lives, NATO's campaign also resulted in serious damage to the country's infracture, economy, educational, health-care, and media facilities, and historical and cultural monuments.


=== 2 ===

03-MAG-13 18:59 


KOSOVO: STAMPA, CANCRO UCCIDE VETERANI PER URANIO RAID NATO


DENUNCIATI OLTRE 100 MORTI IN TRE MESI IN REGIONE LESKOVAC (ANSA) - BELGRADO, 3 MAG - L'uranio impoverito contenuto nelle bombe sganciate dalla Nato durante i raid aerei contro la Serbia della primavera 1999 e' sott'accusa per l'impennata delle morti per cancro registrata nel sud del Paese ex jugoslavo. Come riferisce oggi il quotidiano Vecernje Novosti, negli ultimi tre mesi, nella regione meridionale serba di Leskovac, non lontana dal Kosovo, sono morti piu' di cento veterani delle guerre degli anni novanta nella ex Jugoslavia, in massima parte ex combattenti del conflitto armato in Kosovo. Le vittime sono uomini di eta' fra i 37 e i 50 anni, morti al 95% di cancro. ''Non passa giorno che la nostra organizzazione non perda uno dei suoi componenti'', ha detto al giornale il presidente dell'Associazione dei veterani di guerra Dusan Nikolic. Ai primi posti fra le cause di morte, ha precisato, figurano il cancro all'intestimo, all'esofago, ai polmoni, pochi i casi di infarto. Il quotidiano belgradese cita anche le ricerche effettuate al riguardo dall'autorevole Istituto specialistico sanitario 'Batut', secondo cui nei bombardamenti Nato sulla Serbia (dal 23 marzo al 10 giugno 1999) furono lanciate 15 tonnellate di uranio impoverito, e come conseguenza di cio' sarebbero morte finora 40 mila persone. La Nato intervenne nella primavera del 1999 per indurre l'allora leader serbo Slobodan Milosevic a porre fine alla politica di repressione e di pulizia etnica nel Kosovo a maggioranza albanese. Dopo 78 giorni di pesanti bombardamenti, con migliaia di vittime e profughi e pesanti distruzioni, Milosevic accetto' di ritirare le sue truppe dal Kosovo, che fu posto sotto il controllo internazionale. Il 17 febbraio 2008 Pristina si autoproclamo' infine indipendente dalla Serbia, con un atto sostenuto dalla maggioranza dei Paesi occidentali che Belgrado rifiuta invece di riconoscere come legittimo. (ANSA). 


---

(sull'aumento dei tumori legato ai bombardamenti del 1999)


NATO bombe uzrok raka


B. R. - I. M. | 11. decembar 2012. 20:56 | Komentara: 140
Porast broja obolelih od malignih bolesti doveden u vezu sa NATO bombardovanjem. Čikarić: Učestalost obolevanja od leukemije i limfoma veći za 110 odsto

DRAMATIČAN porast broja obolelih od malignih tumora u Srbiji ne može da se zaustavi! Sledeće godine od karcinoma svih vrsta samo u centralnom delu Republike, ne računajući teritoriju KiM, moglo bi da oboli čak 40.000, a da umre od 22.000 do 23.000 ljudi. To bi bilo za 3.000 više obolelih, i za 1.000 do 2.000 više umrlih nego što je, prema poslednjim podacima, zvanično evidentirano 2010.

Profesor dr Slobodan Čikarić, predsednik Društva Srbije za borbu protiv raka i koautor u utorak predstavljene knjige ”Zločin u ratu, genocid u miru”, za ovu zastrašujuću ”prognozu” optužuje radioaktivnu municiju, kojom je tokom bombardovanja 1999. godine zasuta Srbija.

- Projekcije su užasne čak i ako učestalost tzv. solidnih tumora nastavi da raste godišnje, kao i dosad, za dva odsto, a kamoli ako se, što je mnogo verovatnije, bude povećavala - kaže profesor Čikarić, za ”Novosti”. - Eksploziju malignih tumora, nažalost, tek možemo da očekujemo, zato što je radioaktivni materijal ostao na našim prostorima. Oko 15 tona osiromašenog uranijuma, kao i plutonijum bačen na Srbiju, delovalo je, deluje, i delovaće naredne četiri i po milijarde godina!

Njegove pogubne posledice po zdravlje ljudi, tvrdi profesor Čikarić, već se očitavaju i kroz statistiku o broju obolelih i umrlih od raka. Od 2001. do 2010. godine broj novih slučajeva karcinoma povećan je za 20 odsto, a smrtnost od raka za 25 odsto.

- Leukemije i limfomi, koji čine pet odsto svih tumora, u drastičnom su povećanju - upozorava prof. Čikarić. - Od 2001. do 2010. godine njihova učestalost je povećana za 110 odsto, a smrtnost od ovih bolesti čak za 118 odsto. To znači da godišnje beležimo porast obolevanja od leukemija i limfoma za 11 odsto, a porast mortaliteta za 12 odsto. Njihova ekspanzija je počela 2006. godine, znači sedam i po godina posle bombardovanja, a porast obolevanja se i dalje beleži. Do ovih podataka nismo došli napamet, već na osnovu ozbiljnog istraživanja na uzorku od 5,5 miliona stanovnika centralne Srbije.

Poklapanje porasta obolevanja, prvo od leukemija i limfoma, a kasnije i od solidnih tumora, sa latentnim periodom posle bombardovanja, za profesora Čikarića je siguran znak da se 1999. godine dogodilo nešto što je zagadilo životni prostor.


[SLIKA / GRAFIK: Maligne bolesti u Srbiji 2001.--2010.

SMRTONOSNI OTPAD DONELI U BEOGRAD

OD bombardovanja je prošlo 13 godina, a i dalje se uglavnom konstatuje da nema dokaza koji bi u vezu doveli porast obolevanja od raka i upotrebu radioaktivne municije.

- Kod nas je zračenje 8.600 bekerela po stanovniku, a toleriše se godišnja doza od 80 bekerela - upozorava prof. Čikarić. 

- To što smo jedan deo tog materijala pokupili iz Pčinjskog okruga je dobro, ali loše je to što je on preseljen u Vinču, pa smo smrtonosni otpad smestili nadomak Beograda.


OD SREBRNOG METKA UMIRE SE DUGOKAKO objašnjava Slobodan Petković, general u penziji, 49 napada, ili 44 odsto, izvršeno je posle postignutog sporazuma o okončanju agresije - poslednjih deset dana bombardovanja. 
- Čak 112 udara na 119 lokacija bilo je municijom sa osiromašenim uranijumom - navodi Petković. 
- Takozvani ”srebrni metak” sigurno donosi smrt onom koga je pogodio, a onaj ko samo udahne njegovu prašinu, umiraće dugo i biće svedok nemogućnosti da se tome suprotstavi.


=== 3 ===


Uranio impoverito, la storia infinita


Nicole Corritore 10 giugno 2013



Il caso "Sindrome dei Balcani" scoppia dodici anni fa. Cominciano ad ammalarsi o a morire di cancro militari italiani di ritorno dalle missioni nei Balcani. Responsabili sarebbero i bombardamenti della Nato del 1995 e 1999 su Bosnia Erzegovina, Serbia e Kosovo, con proiettili all'uranio impoverito. Cosa sta accadendo oggi in Italia e oltre Adriatico?




Nel 2001 scoppia il caso “Sindrome nei Balcani”, con l’emergere dei primi casi di militari italiani ammalatisi o deceduti al rientro dalle missioni in Bosnia Erzegovina e Kosovo. Due paesi che erano stati bombardati dalla Nato, nel 1995 e nel 1999, con proiettili all’uranio impoverito (DU). Da allora è una battaglia: tra chi nega l’esistenza di una correlazione tra esposizione al DU e malattia, e chi sostiene il contrario con numeri di morti e malati alla mano e sentenze di condanna a carico del ministero della Difesa.
L'uranio impoverito (Depleted Uranium) deriva da materiale di scarto delle centrali nucleari e viene usato per fini bellici per il suo alto peso specifico e la sua capacità di perforazione. Quando un proiettile al DU colpisce un bunker o un carro armato, vi entra senza incontrare alcuna resistenza e alla sua esplosione ad altissima temperatura rilascia nell'ambiente nano-particelle di metalli pesanti. Ad oggi, viene confermato dalla ricerca scientifica che questi proiettili sono pericolosi sia per la radioattività emanata sia per la polvere tossica che rilasciano nell'ambiente. Una “neverending story” anche per i cittadini di Bosnia, Serbia e Kosovo: nonostante il grande battage mediatico, poco si è fatto per analizzare in maniera approfondita le conseguenze di quei bombardamenti.


Battaglia giuridica e politica

Una sentenza dello scorso 18 marzo, emessa dalla Corte dei Conti della Regione Lazio, accoglie il ricorso presentato da un militare ammalatosi di tumore, al quale il ministero della Difesa aveva rigettato la richiesta di pensione privilegiata. Il ministero della Difesa ha rifiutato la richiesta in base al parere negativo del Comitato di verifica per le cause di servizio che ha definito la malattia del militare di tipo ereditario e non dipendente dal servizio svolto nei Balcani. Dalla sentenza della Corte laziale emergono invece due fatti: la diagnosi del Comitato è errata e la malattia è correlata alle condizioni ambientali in cui è stato prestato il servizio in Kosovo.
Il Caporal Maggiore dell’esercito italiano, recita il testo della sentenza, “(...) aveva soggiornato presso la base militare italiana vicino a Peć/Peja e aveva svolto attività di piantonamento (...), in ambiente esterno sottoposto a intemperie e devastato dai bombardamenti; (...), aveva svolto altri servizi tra cui quello di pulizia della zona antistante la caserma, sistemazione dei magazzini, scorta al personale civile, servizi di pattugliamento consistenti in perlustrazione del territorio con mezzi militari”. Al rientro dal Kosovo il militare viene ricoverato a Milano, poi messo in congedo illimitato e ricoverato in altro centro clinico: gli viene riscontrata una linfadenopatia in diverse parti del corpo e un adenocarcinoma intestinale.
Diverse perizie medico legali nominate nella sentenza, attestano che nei tessuti neoplasici del militare sono state trovate molte nano-particelle “estranee al tessuto biologico, che quindi testimoniano un’esposizione a contaminazione ambientale”. Tra le numerose sentenze vinte dall'avvocato Tartaglia, legale dell'Osservatorio Militare, questa è la prima che mette in correlazione la malattia ai pasti consumati nelle cucine delle mense sottoufficiali.
“Dagli atti risulta che tutti gli alimenti distribuiti alla mensa e allo spaccio della base ove prestava servizio il ricorrente, compresa l’acqua utilizzata sia per l’alimentazione sia per l’igiene personale, erano oggetto di approvvigionamento in loco, e che era stato consentito ai militari di acquistare autonomamente carne macellata e verdure coltivate in loco” e dunque “quei luoghi dichiaratamente inquinati da DU e dalle sue micro polveri sono da porsi in rapporto etiologico con l’insorgenza della neoplasia”. Un dato certo è che la zona del Kosovo posta sotto protezione del contingente italiano è quella che nel 1999 fu più bombardata (fonte Nato/Kfor ): 50 siti per un totale di 17.237 proiettili.
“Sono 307 i militari morti e oltre 3.700 i malati, per quanto riguarda i dati di cui siamo in possesso” ha dichiarato Domenico Leggiero - portavoce dell’Osservatorio Militare - a Osservatorio Balcani e Caucaso (Obc), raccontando di tutti i recenti sforzi per ottenere risposte dalle rappresentanze politiche ai diversi problemi irrisolti. Il 9 maggio, Leggiero ha incontrato un gruppo di  deputati e senatori del Movimento 5 Stelle e il 3 giugno è stato il turno dell’incontro della delegazione formata da Leggiero, familiari di militari deceduti e militari ammalati con Domenico Rossi, indicato da Scelta Civica quale parlamentare di riferimento per la questione uranio impoverito. Incontri importanti, dice Leggiero: “Perché per la prima volta abbiamo avuto incontri ufficiali con forze politiche che hanno deciso di affrontare a fondo la questione e proposto una strategia per chiarire definitivamente il nesso tra le malattie e il DU, oltre a lavorare su normative apposite per sostenere i malati dal punto di vista dell'assistenza sanitaria ed economica”.
L'intento degli incontri è anche risollevare l’attenzione dell’opinione pubblica sulla "Sindrome dei Balcani" che, secondo i dati dell’Osservatorio, continua a mietere vittime. Per questo, lo scorso 5 giugno, davanti a Montecitorio, hanno manifestato quasi duecento persone tra militari ed ex-militari ammalati, familiari e rappresentanti di associazioni. Racconta Leggiero a Obc: “Un pomeriggio intenso. Abbiamo proiettato video del Pentagono, fatto conoscere al pubblico le sentenze e distribuito documenti sul tema DU, resi pubblici in tutto il mondo eccetto che in Italia". Aggiunge inoltre che non hanno ancora ottenuto l'incontro richiesto con la presidente della Camera, Laura Boldrini, e non hanno ottenuto risposta da PD, Pdl e Fratelli d'Italia. Ma Scelta Civica e Movimento 5 Stelle hanno assicurato che si terrà presto una seduta ad hoc in Commissione difesa. Presenti Ildeputato Domenico Rossi che ha ribadito il forte impegno personale e di Scelta Civica "per sciogliere i nodi fondamentali di questa vicenda", ma anche il deputato Matteo Dell'Osso del M5S, membro della Commissione affari sociali che ha incontrato alcune vittime del DU o loro familiari .
Concludeva in maniera netta il testo del comunicato stampa dell'iniziativa: “I loro diritti sono affidati alla magistratura e sono 17 le sentenze di condanna per l’amministrazione della Difesa in vari ordini di giudizio. Tar, tribunali civili, corte dei conti di varie zone d’Italia indicano l’uranio come colpevole delle malattie dei militari e condannano l’amministrazione perché sapeva ed aveva taciuto i pericoli”. I militari, ma anche civili che hanno operato nei Balcani, si sono rivolti agli avvocati per non aver ottenuto dallo stato il riconoscimento della causa di servizio e gli indennizzi per i quali era stato istituito un fondo di 30 milioni di euro con la legge finanziaria del 2008. Come emerge dalla relazione finale della terza Commissione d'inchiesta sul DU, approvata lo scorso 9 gennaio, ad oggi sono pochissime le domande prese in esame e accolte.


DU che appare e scompare

Hadžići, località a 27 km da Sarajevo, è uno dei siti bosniaci maggiormente bombardati dalla Nato con proiettili al DU nell'estate del 1995. Con la fine della guerra, circa 5.000 abitanti, tutti serbo-bosniaci, sfollano nella cittadina di Bratunac che gli accordi di pace di Dayton attribuiscono alla Republika Srpska, una delle due entità della Bosnia Erzegovina.
Agli inizi degli anni duemila la primaria dell’ospedale di Bratunac, Slavica Jovanović, aveva rilevato un allarmante numero di morti per tumore tra i cittadini provenienti da Hadžići. “Era stata inascoltata, aveva denunciato che in città i morti per tumore tra gli sfollati di Hadžići erano quattro volte superiore al resto della popolazione” ha dichiarato lo scorso 31 marzo, all'agenzia tedescaDeutsche Welle, Jelina Đurković. La Đurković, che nel 2005 presiedeva la Commissione di indagine governativa della Bosnia Erzegovina sulle conseguenze dei proiettili al DU, sottolinea infine che nel rapporto della Commissione erano stati inseriti i dati sulle conseguenze del DU e il dettaglio delle azioni da perseguire per risolvere alla radice il problema, ma nulla è stato messo in atto.
Riguardo agli sfollati di Hadžići è intervenuto sulla Deutsche Welle anche il vicesindaco di Bratunac: “Sono circa 800 i morti per tumore, in base ai dati che abbiamo ricevuto dalle autorità ospedaliere ed ecclesiastiche dove viene registrata la causa del decesso”. Di diverso avviso Irena Jokić, a capo del Servizio di medicina sociale dell’Istituto sanitario della Federazione della Bosnia Erzegovina, intervistata da Dnevni List lo scorso 19 aprile: “Nel 2008 abbiamo analizzato i dati sanitari degli abitanti di Hadžići per valutare se vi era un aumento di malattie neoplasiche. Non abbiamo rilevato un aumento significativo rispetto alla media nazionale”. La Jokić dichiara inoltre che l’analisi è stata ripetuta nel 2010 ed è emerso un aumento medio in linea con i due anni passati, che era stato dello 0.5% nel 2008 e 0.1% nel 2009. Conclude che non è possibile asserire con certezza il nesso tra affezioni tumorali ed esposizione all’inquinamento provocato dai proiettili al DU ma - aggiunge - che se con la fine della guerra si fossero avviate ricerche scientifiche ed epidemiologiche accurate, oggi avremmo la risposta alla domanda.
Sempre rispetto a Hadžići, durante recenti operazioni di sminamento sono stati ritrovati proiettili al DU nei pressi di una delle fabbriche dell'area pesantemente bombardata nel 1995. La notizia è stata data dal quotidiano bosniaco Dnevni Avaz il 18 maggio. E’ stato richiesto l’immediato intervento dell’Agenzia nazionale per la sicurezza radioattiva e nucleare (DARNS - Državna regulatorna agencija za radijacijsku i nuklearnu sigurnost), il cui direttore Emir Dizdarević ha dichiarato: “I nostri ispettori sono intervenuti subito sul luogo e dopo aver verificato con le apparecchiature l’esistenza dei proiettili hanno dato agli sminatori tutte le istruzioni su come raccoglierli, poi li abbiamo stoccati”.
Anche Bećo Pehlivanović, professore ordinario di Fisica dell’Università di Bihać, ha parlato del problema del territorio contaminato. Sulle pagine del Dnevni Avaz dello scorso 27 maggio ha dichiarato: “Purtroppo non è mai stata fatta un’analisi accurata, perché mancano i fondi e le necessarie attrezzature”. Pehlivanović ha inoltre aggiunto che sono stati ritrovati di recente resti al DU in territori non inclusi nelle liste Nato: “Abbiamo indizi che il territorio sia contaminato anche nella regione della Krajina bosniaca, vicino alla città di Ključ”. Un problema che oltretutto si trascinerà nel tempo: "I resti di queste munizioni al DU sono tossici e con un’emivita, cioè tempo di dimezzamento, di circa 4.5 miliardi di anni” ha concluso.


Montagne di scorie e tumori in aumento

Anche in Serbia il tema degli alti quantitativi di scorie raccolte negli interventi di bonifica dei terreni bombardati dalla Nato nel 1999, è stato al centro dell'attenzione dei media di quest'anno. Oltre a questo, sono emerse denunce delle associazioni di ex-militari dell’esercito serbo che si trovavano nei pressi dei siti bombardati, di alti numeri di mortalità tra i reduci. Mentre alcuni media, come il quotidiano Politika, continuano ad offrire notizie sull'andamento dei procedimenti giudiziari avviati dai militari italiani.
Il 29 marzo sul media online Srbija Media viene pubblicata la lista delle località bombardate nel 1999 e poi bonificate, rese note dal generale in pensione e specialista in difesa da attacchi atomico-biologico-chimici, Slobodan Petković. “Erano zone pericolose per l’eco-sistema e per le persone, così nei primi cinque anni dopo il bombardamento è stata fatta la decontaminazione di cinque zone: a nord di Vranje, a sud e sudovest di Bujanovac, a Bratoselce e Reljan entrambi nella zona della città di Preševo”.
La mappatura dei luoghi contaminati era stata fatta, subito dopo il conflitto, dall'esercito serbo in collaborazione con altre istituzioni del paese, come l’Istituto di scienze nucleari Vinča di Belgrado. Il direttore dell’ente nazionale di stoccaggio JP Nuklearni objekti, Jagoš Raičević, spiega i motivi: “Considerata la pericolosità, si doveva iniziare subito la bonifica. Ma all’inizio la Nato ci mandò delle mappe, non so se per volontà o meno, sbagliate. Alcuni dei siti da loro segnalati non erano stati toccati dai bombardamenti, mentre abbiamo trovato proiettili al DU in luoghi che non risultavano nella lista della Nato”.
Il generale Slobodan Petković racconta che quei territori sono stati ripuliti, i resti di proiettili radioattivi sono stati stoccati e le decine di tonnellate di terra contaminata sotterrate in luoghi posti sotto sorveglianza. Un “cimitero” di DU che allarma: “I resti dei proiettili sono stati inseriti in sacchi di plastica e container appositi, poi messi nel deposito di materiale radioattivo dell’Istituto Vinča”. Esattamente nei sotterranei del palazzo numero 4 a soli 12 chilometri da Belgrado. Risale solo alla fine del 2011 lo spostamento delle scorie in luogo più sicuro, quando è stato aperto nelle vicinanze un deposito costruito in base a standard europei, definito dal media serbo Radio B92 il più grande deposito di materiale radioattivo d’Europa. Slobodan Čikarić - presidente dell’Associazione nazionale contro il cancro - conclude allarmato, sulle pagine di SMedia: “E’ materiale che ha bisogno di miliardi di anni per divenire inerte. In caso di terremoto, alluvione o incendio di grandi proporzioni... siamo a poca distanza dalla capitale, abitata da due milioni di abitanti!”.
Ad aprile l’attenzione dei media viene attratta anche da altri due aspetti: il dato nazionale sui malati di tumore e l’alto numero di reduci dell’esercito che, secondo alcune associazioni, si sarebbero ammalati a causa dell’esposizione al DU. Il quotidiano serbo Blic del 14 aprile ha aperto con i dati dell’Istituto per la Salute pubblica Batut : nell’ultimo decennio i malati di leucemia e linfoma sono aumentati del 110 per cento, mentre il numero dei morti per le stesse affezioni è salito del 180%. Sullo stesso giornale è intervenuto Slobodan Čikarić, presidente dell’Associazione nazionale contro il cancro: “Abbiamo analizzato l’andamento dei tumori maligni nel paese tra il 2010 e il 2011. Oltre al dato denunciato dall’Istituto Batut, posso aggiungere che c’è stato un aumento di tumori solidi del 20%”. E prevede un aumento nel prossimo anno: “Perché il tempo di latenza delle affezioni cancerogene solide da uranio impoverito è di 15 anni, mentre è di 8 anni per le leucemie e i linfomi. Infatti, questi ultimi hanno avuto un picco nel 2006”.
Il 2 maggio, il quotidiano Večernje Novosti apre con il titolo “L’uranio della Nato uccide i veterani”. La denuncia è di Dušan Nikolić, presidente dell'associazione degli ex-militari della città di Leskovac: ”Solo negli ultimi tre mesi, nella nostra municipalità sono morti più di cento reduci della guerra. Si tratta per lo più di militari che hanno operato in Kosovo, di un’età che va dai 37 ai 50 anni. Il 95% è morto di cancro”. Nikolić spiega che ha scoperto i dati grazie alle denunce dei familiari degli ex-militari deceduti, i quali si sono rivolti all’associazione per cercare di ottenere il riconoscimento della causa di servizio. Saša Grgov, primario di medicina interna del Servizio sanitario della città, aggiunge: “E’ possibile, considerato che il numero di tumori in città è in crescita. Sebbene il Servizio sanitario non stia facendo un monitoraggio specifico sulla categoria dei reduci che hanno operato in zone contaminate da DU”.
Secondo Predrag Ivanović, presidente dell’Unione delle vittime militari di guerra, la situazione dei reduci di Leskovac è stata pompata per interessi interni all'associazione che li rappresenta. Sebbene dichiari, per il quotidiano Vesti del 4 maggio, che il problema esiste: “Anche le nostre informazioni indicano che è in crescita il numero dei malati di cancro tra coloro che hanno partecipato al conflitto. Ma purtroppo non abbiamo un numero nazionale esatto, perché ancora oggi nessuno sta facendo una specifica raccolta dei dati“.
In sintesi, dall'Italia ai Balcani, un panorama di cui non si vede ancora l'orizzonte. Né per i militari italiani - e le centinaia di civili volontari delle organizzazioni umanitarie - né per i cittadini di Bosnia Erzegovina, Serbia e Kosovo.

Questa pubblicazione è stata prodotta con il contributo dell'Unione Europea

---

Per approfondire 

Guarda la videoanimazione sul DU realizzata dall'ICBUW - International Coalition to Ban Uranium Weapons

Sui risultati della cosiddetta Commissione Mandelli, la prima incaricata dal ministro della Difesa di far luce sui tumori che hanno colpito i soldati italiani nei Balcani, leggi l'articolo "Sindrome dei Balcani: terza relazione Mandelli "

Sulle tre Commissioni parlamentari di indagine sull'uranio impoverito, vai alla pagina dedicata sul sito del Senato

Guarda il servizio tv su "Il Fatto quotidiano" sulla manifestazione del 5 giugno a Roma

Vai alla sezione "Uranio impoverito" di Osservatorio Balcani e Caucaso


=== 4 ===


14 година од рушења моста у Варварину


Београд, 31. мај 2013.


АГРЕСИЈА НАТО ЗЛОЧИН ПРОТИВ МИРА И ЧОВЕЧНОСТИ


Промоција књиге Од агресије до сецесије

У Дому културе у Варваринуодржана је промоција књиге Београдског форума за свет равноправних „Од агресије до сецесије“. Говорили су Професор Зоран Миленковић, председник општине Варварин, Живадин Јовановић, председник Београдског форума за свет равнорпавних, Проф. др Радован Радиновић, генерал у пензији, Сандра Давидовић и Ненад Узелац, чланови Управног одбора Београдског форума. Повод је 14 година од 30. маја 1999. године када су авиони НАТО пакта у два наврата бомбардовали мост преко Велике Мораве код Варварина којом приликом је убијено десеторо, а рањено више десетина грађана. Међу жртавама је била и Сања Миленковић, ученица Математичке гимназије у Београду, победница у многим националним и међународним такмичењима из математике.


Свештеници у публици

У излагањима учесника је истакнуто да је оружани напад НАТО пакта на Србију (СРЈ) 1999. године представљао агресију на суверену и независну европску државу, јер је седамдесетосмодневни напад извршен кршењем основних принципа међународног права и међународних односа, без сагласности Савета безбедности УН, који је једини орган надлежан да одобрава употребу силе у међународним односима. Говорници су истакли да агресија НАТО, људске жртве, економска разарања и загађење природне околине коришћењем муниције са осиромашеним уранијумом, представљају злочин против мира и човечности и да никада не смеју да се забораве. Они су такође нагласили да нема никаквог оправдања да се одговорност тадашњих влада и лидера земаља чланица НАТО за тај злочин умањује или да се повлађује покушајима њиховог амнестирања.

Током промоције, на интересовање присутних, гости из Београда су говорили и о напорима српског расејања да се обнови рад Фонда за стипендирање талената из математике и техничких наука који носи име по младој математичарки Сањи Миленковић, погинулој на мосту приликом његовог бомбардовања 1999. године.
На место старог моста, порушеног 30. маја 1999. године, саграђен је нови, знатно шири мост, у чију су изградњу Срби који живе и раде у Швајцарској, уложили 1,7 милиона швајцарских франака. На варваринској страни моста истовремено је саграђен с�

(Message over 64 KB, truncated)




HEROJI NERETVE I SUTJESKE SE NE ZABORAVLJAJU

Navršilo se 70 godina od završetka herojskih bitaka na Neretvi (januar-mart 1943. god.) i Sutjesci (15. maj – 15. jun 1943. god.), 70 godina od sloma Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive koju su fašistički okupatori zajedno sa svojim domaćim slugama – ustašama i četnicima vodili protiv partizanskih jedinica.


Ove slavne partizanske epopeje odigrale su se u najsudbonosnijoj godini rata protiv fašizma koji je vođen u Evropi i bile su herojski i neodvojivi deo ratnih napora antifašitičke koalicije. Na sovjetsko-nemačkom i na afričkom frontu armije Nemačke i Italije pretrpele su teške poraze kod Staljingrada i El Alemejna. U Zapadnoj Africi (Alžir i Maroko) iskrcale su se sveže i dobro opremljene američke i britanske armije. Postalo je jasno da anti-fašistička koalicija preuzima punu inicijativu i da je potpuni slom fašizma na pomolu.

Bitke na Neretvi i Sutjesci postale su herojski simbol zbog izuzetnog požrtvovanja, hrabrosti i moralne čvrstine u najtežim iskušenjima. Iskustva koja su stečena u ovim sudbonosnim bitkama u toku narodno-oslobodilačkog rata bila su od izuzetnog značaja. Uprkos ogromnim ljudskim gubicima partizana ove pobede su ojačale moralno partizanske jedinice koje su poput feniksa iz vatre i dima bitaka izašle sa još jačom verom u pobedu stalno jačajući i oslobađajući nove teritorije porobljene zemlje.

Sa gledišta ratne prakse, treba istaći da su bitke na Neretvi i Sutjesci bile bitke u kojima su se trupe iz operativnog okruženja uspele probiti sopstvenim snagama, bez ikakve neposredne pomoći spolja, i naneti poraz neprijatelju. One su bez sumnje, najznačajnije i najpresudnije u našem narodnooslobodilačkom ratu i revoluciji. Cilj neprijatelja bio je da likvidira narodnooslobodilački pokret i uništi Narodnooslobodilačku vojsku Jugoslavije. U tom velikom i odlučujućem polilitičko-strategijskom neprijateljskom poduhvatu učestvuju, zajedno sa okupatorskim nemačko-italijanskim snagama: glavne snage domaćih izdajnika — četnika, ustaša i domobrana — svi pod operativnom komandom nemačko-italijanskih štabova. To je prvi put od početka narodnooslobodilačkog rata da se u jednoj takvoj velikoj i otvorenoj bici nađu zajedno sa okupatorskim trupama udružene glavne snage kontrarevolucije da bi ostvarile zajednički političko-strategijski cilj: uništenje glavne Narodnooslobodilačke vojske. Zahvaljujući nadčovečanskom herojstvu i veri u pobedu nije se ostvarila želja neprijatelja. Pobeda je pripala mladoj revolucionarnoj narodnoj vojsci koja se već od tada, kao značajan faktor opšte savezničke strategije, sve više ističe na balkanskoj ratnoj pozornici. Tada Narodnooslobodilačka vojska i Nova Jugoslavija ulaze u red priznatih i poznatih faktora antihitlerovske koalicije.

Posle bitaka na Neretvi i Sutjesci kao rezultat velikih i istorijskih pobeda, u konkretnoj međunarodnoj ratnoj situaciji došlo je do Drugog zasedanja AVNOJ-a — na kome su udareni temelji nove narodne socijalističke države — bratske zajednice svih jugoslovenskih naroda. Prema svemu tome, pobede u ovim bitkama predstavlja ne samo najblistavije moralno-političko i vojničko ostvarenje, već i najpresudniju i najsudbonosniju političko-ratnu prekretnicu posle koje se (nakon Drugog zasedanja AVNOJ-a) mogao jasno i određeno sagledati krajnji ratno-revolucionarni cilj: nacionalno i socijalno oslobođenje naših naroda. Zato će ove pobede večno ostati naša gordost i naša slava. Mnogi tragični i herojski momenti iz te borbe danas su malo poznati. Kontrarevolucionarni procesi na prostoru SFRJ doveli su do gaženja i bacanja u zaborav svega što je imalo veze sa narodno-oslobodilačkom borbom i socijalističkom revolucijom naroda Jugoslavije. U manjoj ili većoj meri sve vlasti republika bivše SFRJ odnose se ignoranstki i podcenjivački prema slavnoj NOB.

Upravo mlade generacije treba da se napajaju vrlinama mladića i devojaka koji su se gladni, slabo odeveni i do smrti iznureni borili i umirali herojskom smrću, sa verom da svojom borbom i žrtvom doprinose lepšem i srećnijem životu novih generacija. Mlade generacije treba da slede primer herojskih partizana, da gaje one ideale za koje su pale stotine hiljada boraca Narodnooslobodilačke borbe, da produže upornu borbu za ostvarenje socijalizma.

Sekretarijat NKPJ,

Beograd,

15.06.2013


---

http://www.subnor.org.rs/jubileji-2

Јубилеји

Објављено  15. јун 2013.  | Од СУБНОР


СУТЈЕСКА  ВЕЧНО  ХУЧИ

У котлини Тјентишта уоквиреног Зеленгором и Волујком и осталим зимзеленим планинама на чијим стазама је исписана и историја ослободилачке борбе у којој је створена славна и уважавана држава, поред легендарне Сутјеске и на каменом платоу где се издижу гранитне громаде симбола страдања и победе храбрих партизана, одржан је импозантан народни скуп у част седме деценије титанске битке.

Свечаност су организовали СУБНОР и Влада Републике Српске, а међу цењеним гостима налазила се и делегација СУБНОР-а Србије.

Меморијални комплекс на Сутјесци, на простору изузетно раскошне природе, грађен је у негдашњој Југославији годинама у знак сећања на драматичне битке током Пете непријатељске офанзиве у Другом светском рату.


УДРУЖЕНИ  ФАШИСТИ  СВИХ  БОЈА

У јуну 1943. удружене немачке и италијанске и бугарске беспрекорно увежбане и наоружане трупе, уз готово патолошко садејство четника Драже Михаиловића, усташа и муслиманске милиције, хтеле се да униште главнину Народноослободилачке војске која се, заједно са Врховним штабом и командантом Титом, кретала према истоку после успеха у Четвртој непријатељској офанзиви и пробоја на Неретви.

Немци и њихови савезници имали су 127 хиљада војника, а дејстовала је и авијација, осам артиљеријских пукова и безброј тенкова. Хитлеров Вермахт је одвојио 67.000 солдата, Италијан Мусолини 43.000, Бугари 2.000. У редовима квислинга налазило се око 15.000 активних јуришника.

Огромна бескомпромисна сила навалила је на Сутјеску. Циљ је био да се уништи 19.700 партизанских бораца који су бранили и преко четири хиљаде рањеника и тешко оболелих од тифуса. Задатак фашистичких јуришника био је и да уништи Врховни штаб, који је заједно са својим борцима и командатном Титом учествовао у биткама и пробоју.


ТИТО  СА  СВОЈИМ  ПАРТИЗАНИМА

У Другом светском рату друг Тито је био једини који је у савезничкој коалицији против фашиста са челне позиције учествовао у борбеним редовима и чак том приликом, на планини изнад Сутјеске, задобио од непријатеља теже ране.

Јединице наше ослободилачке народне војске водиле су у обручу Сутјеске у јуну 1943. најтежу, по оцени зналаца, најжешћу борбу у току Другог светског рата. Извојевана је, обруч пробијен, вишеструко надмоћнији непријатељ онемогућен, али је и 7.356 јуначких бораца дало живот на олтар слободе и у корист потлаченог окупираног народа који ће позније добити и своју државу.

У част хероја и сада бљешти на Тјентишту истим сјајем бели монумент. Одолева деценијском протоку и реваншистичкој руци и идеолошкој и историјској одмазди. Гигантску победу партизана чува и народ, достојно и баш онако како прогресивни свет, који се дигао у годинама Другог светског рата против немачке солдатеске, цени улогу и допринос партизанског јединог и неприкосновеног антифашистичког покрета.

Врхови око Сутјеске су и овог 14. јуна одзвањали од речи и песме захвалног народа, хук се ширио у част титана који су сачували част, име и слободу непокореног народа.

О славном времену, али и о завету за будућност говорили су и председник СУБНОР-а Републике Српске Благоје Гајић и министар у Влади Републике Српске Петар Ђокић.


ОБАСЈАН  ПУТ  У  БУДУЋНОСТ

А председник СУБНОР-а Србије, проф.др Миодраг Зечевић, поздравио је борце из негдашње Југославије и бурно прихваћен нагласио, поред осталог, да се у нашој средини, у Србији, јубилеји Сутјеске и Неретве са пијететом прослављени:

”Дошли смо на Тјентиште да се заједно поклонимо величанственом подвигу партизана којима су сабијеним у непријатељском гротлу, пре седам деценија, остали нада и вера у победу. Одважност, спремност, јасни циљеви осветлили су пут коме су стремили и остали светионик за многе будуће генерације”.

На споменик херојима Сутјеске положени су венци и цвеће. Вијориле су заставе, ратне и оне док је још постојала поштована Југославија, црвене, са петокраком звездом, многи учесници скупа носили су слике маршала Тита.

На Тјентиште је донета и импозантна застава СУБНОР-а Србије. Под њом су били чланови организације, поштоваоци и пријатељи, потомци партизана. Али и активни борци, припадници храбрих јединица народне ослобидилачке војске из окршаја на Сутјесци.

Проф.др Миодраг Зечевић је на споменик положио ловоров венац, на црвеној ленти је написано: ХЕРОЈИМА СУТЈЕСКЕ – СУБНОР СРБИЈЕ.

У делегацији са председником Зечевићем били су и чланови Председништва Душан Чукић и Пуниша Јовановић.

Борачка организација Србије је достојанствено и ове године обележила  велику епопеју – више десетина наших чланова из Крагујевца, Београда, Аранђеловца, Пријепоља и других места учествовало је у свечаностима на Тјентишту.

Чланови СУБНОР-а Србије посетили су и гроб народног хероја команданта Саве Ковачевића, положили су цвеће на споменик у Фочи и обишли музеј у том граду на Дрини.


ВРЕМЕ  ПРАВА  И  ЗАКОНА

Током 1942. Фоча је 110 дана била слободна територија и то време је у историји обележено као Фочански период народноослободилачке борбе.

У веома занимљивом, у сваком смислу, градићу онда је боравио и друг Тито са Врховним штабом. У музеју су изложени документи који на упечатљив начин доказују на који начин су припрамани услови за функционисање будуће народне државе.

У Фочи су донети нормативи за правно и законско деловање, а можда је за данашње време посебно занимљиво (нарочито за оне који неће или не знају на научно прихватљив и тачан начин да тумаче историју) како су партизански експерти те 1942. формулисали поједине обавезе.

Једна одредба је, рецимо, овако гласила:

”Народноослободилачки одбори нису и не смеју бити органи појединих политичких странака и организација. Они се бирају демократским путем. У њих треба да уђу, без обзира на своја политичка уверења, веру или храброст, сви они честити родољуби који су примером и на делу показали да су добри синови свог народа, да никад неће издати отаџбину…”.

Музеј у Фочи је и даље место које мора да упозорава и усмерава. У то су се уверили, ових јунских дана 2013, посетиоци из наше садашње државе, чланови СУБНОР-а Србије.

У Устипрачи, где се наш караван кратко зауставио, уприличена је мала свечаност. Инжењеру Благоју Церовићу из Рудог је председник СУБНОР-а Србије, проф.др Миодраг Зечевић, уручио признање ”Велико хвала” за делатност и унапређење и неговање традиције. Церовић је и члан руководства секције Прве пролетерске бригаде.


SLIKE / FOTO: http://www.subnor.org.rs/jubileji-2



===

Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia - ONLUS
https://www.cnj.it/
http://www.facebook.com/cnj.onlus/

=== * ===



Invita i tuoi amici e Tiscali ti premia! Il consiglio di un amico vale più di uno spot in TV. Per ogni nuovo abbonato 30 € di premio per te e per lui! Un amico al mese e parli e navighi sempre gratis: http://freelosophy.tiscali.it/



  1. 7703 Visnjica broj 916
  2. 7702 Che cosa è il Bilderberg
  3. 7701 RISIERA E FOIBE: UN ACCOSTAMENTO ABERRANTE
  4. 7700 Le Monde et les conflits yougoslaves
  5. 7699 La Yougoslavie de Tito, l’ âge d’or de la pop tzigane
  6. [7698] Izdajice svoje domovine
  7. 7697 Anche in Slovenia cappio UE al collo dei lavoratori
  8. 7696 Visnjica broj 915
  9. 7694 Kosovo, An Interview with Rick Rozoff
  10. 7695 Croazia, si stringe il cappio UE-FMI al collo dei lavoratori

Subcategories

Jugoinfo

Voce jugoslava / Jugoslavenski glas