Informazione


GROTEKSNO JE KAD ĐUKANOVIĆ GOVORI O MORALU

(Elezioni presidenziali in Montenegro. Forti contestazioni tra il candidato Miodrag Lekic, ex Ambasciatore (ultimo) della RF di Jugoslavia a Roma e il premier Milo Djukanovic: "E' grottesco che sia Djukanovic a parlare di morale"...

Sul camorrista Milo Djukanovic si veda tutta la documentazione linkata al nostro sito:

https://www.cnj.it/documentazione/cetnici.htm#montenegro )


Lekić: Groteksno je kad Đukanović govori o moralu

(Tanjug 11.03.2013) PODGORICA - Predsednički kandidat Miodrag Lekić kazao je da je groteskno kada crnogorski premijer i lider Demokratske partije socijalista (DPS) Milo Đukanović priča o moralu, jer je, kako je naveo, reč o najnemoralnijom osobi u region.

Lekić je rekao da njegov protivkandidat Filip Vujanović, Đukanović i DPS mogu da ga mrze, jer mu u karijeri ne mogu naći nijedan detalj koji ima veze sa korupcionaškim i mafijaškim poslovima.
“To zna Crna Gora i zato zvuči groteskno kada slušam Đukanovića koji priča o moralu. On kojeg smatraju za najnemoralniji osobu u regionu. Nema veće afere, a da njeni kraci ne stižu prema Crnoj Gori”, kazao je Lekić na promotivnom skupu u podgoričkom naselju Zlatica.
Đukanović je ranije rekao da je kandidatura Lekića za predsednika Crne Gore nemoralna, jer se, kako je naveo, čelnik Demokratskog fronta zalagao da ta država ne bude samostalna.
Premijer i lider DPS-a prozvao je Lekića i da je na svom izbornom plakatu istrgao lava sa crnogorskog grba, zbog čega se ne zna da li je Lekić kandidat za predsednika drzazve ili “probni vozač Pežoa”.
“Kad smo već kod probnih vozača, ja bih ga pitao i da li nešto zna o probnom vozaču koji je dobio zadatak da ubije Duška Jovanovića”, kazao je Lekić.
On je, kako prenose podgorički mediji, istakao da će, ukoliko pobedi na predsedničkim izborima, doneti nestabilnost korupcionaškoj Vladi Crne Gore, ali i stabilnost državi.
Državna izborna komisija ranije je potvrdila kandidature Vujanovića i Lekića na predsedničkim izborima u Crnoj Gori, koji su zakazani za 7. april, a u izbornoj trci, ukoliko do 18. marta sakupi dovoljna broj potpisa podrške, učestvovaće i predstavnik Pozitivne Crne Gore Rade Bojović.
Predsednički izbori zakazani za 7. april biće šesti od uvođenja višestranačkog sistema u Crnoj Gori, odnosno drugi nakon sticanja nezavisnosti 2006. godine. Kako je ranije saopšteno iz Državne izborne komisije, predsednički izbori koštaće tu državu oko 1,2 miliona evra, od čega je 800.000 evra predviđeno za sprovođenje izbora, a 400.000 evra za izbornu kampanju.




(srpskohrvatski / francais / english / italiano)

1999 - 2013. Verso il 24 Marzo

1) ДА СЕ НЕ ЗАБОРАВИ - 14 ГОДИНА ОД АГРЕСИЈЕ НАТО
Programma definitivo iniziative a Belgrado per il 14.mo anniversario della aggressione
2) "L' Angelo misericordioso" uccide ancora / “Milosrdni anđeo” i dalje ubija (glassrbije.org)
3) FLASHBACK: OSCE official says US falsified grounds for 1999 bombing (2004)


ALTRI LINK:

Serbie : à Pančevo, la mémoire enterrée d’une catastrophe écologique
C’était il y a treize ans, en avril 1999 : l’Otan bombardait la zone industrielle de Pančevo, une ville située à une quinzaine de kilomètres de Belgrade, provoquant une catastrophe écologique sans précédent. Malgré l’incapacité des pouvoirs publics à proposer des solutions concrètes, les habitants continuent de vivre et de travailler dans la zone contaminée...
http://balkans.courriers.info/article21245.html

La NATO ha volutamente causato una catastrofe ambientale in Jugoslavia
Con questa sua relazione, pubblicata per la prima volta nel 2000, Michael Chossudovsky ha fornito un documento definitivo e la prova fotografica che, contrariamente a quanto dichiarato da vari osservatori internazionali, la catastrofe ambientale del petrolchimico di Pancevo non fu un "danno collaterale" (ovvero un incidente di guerra), tantomeno un caso  di negligenza criminale (intesa come il risultato di un’indifferenza criminale per le conseguenze). La prova è schiacciante. La NATO fece saltare in aria, intenzionalmente e meticolosamente, container di sostanze chimiche tossiche con l’obiettivo di creare un inferno ecologico...

A Day That Shook The World: Nato accidentally [??] bombs the Chinese embassy
On 7 May 1999, Nato warplanes on a mission to bomb Belgrade accidentally [??] hit the Chinese embassy, killing three journalists and nearly dragging them into the war on the Serbian side... 

La nostra DOCUMENTAZIONE sulla aggressione della NATO contro la Repubblica Federale di Jugoslavia, 24 marzo - 6 giugno 1999, è interamente raccolta nella specifica sezione del sito: https://www.cnj.it/24MARZO99/


=== 1 ===

24 MARZO 1999-2013: programma definitivo iniziative a Belgrado





ДА СЕ НЕ ЗАБОРАВИ - 14 ГОДИНА ОД АГРЕСИЈЕ НАТО

Београдски форум за свет равноправних, Клуб генерала и адмирала Србије, СУБНОР Србије и више других нестраначких, независних удружења и ове године организују активности у знак сећања на велике људске жртве и разарања током агресије НАТО од 24. марта до 10. јуна 1999. године. У оквиру тих активности одржаће се:

• Уторак 12. марта 2013. године промоција књиге „Од Нирнберга до Хага – поуке историје“ у издању Београдског форума за свет равноправних. Промоција ће одржати у Руском дому са почетком у 19 часова, а предвиђено је да говоре: Амбасадор Руске Федерације у Србији, господин Александар Чепурин, Проф. др Јелена Гускова, инострани члан САНУ, Живадин Јовановић, председник Београдског форума, Проф. др Борис Кривокапић, Проф. др Јелена Лопичић-Јанчић, Милан Вујин, адвокат из Београда.

• Четвртак 21. март 2013. године промоција књиге „Агресија НАТО – Сумрак Запада“. Промоција ће се одржати у здању културно-просветног друштва „Свети Сава“ у Суботици, са почетком у 19 часова. Предвиђено је да говоре Проф. др Радован Радиновић, генерал у пензији, Јово Милановић, генерал у пензији, Сандра Давидовић, члан Управног одбора Београдског форума и Живадин Јовановић, председник Београдског форума.

• Субота 23. март 2013. године Округли сто на тему „Од агресије до сецесије“ са почетком у 11 часова, Сава Центар, Београд. Предвиђено је да говоре представници Београдског форума за свет равноправних, Клуба генерала и адмирала Србије, СУБНОР-а Србије и представници пријатељских земаља.

• Недеља 24. март 2013. године у 10:30 часова полагање цвећа на споменик деци - жртвама агресије НАТО, парк Ташмајдан, Београд. Венце полажу представници Београдског форума, Клуба генерала и адмирала Србије, СУБНОР-а Србије, студентских и других независних, нестраначких удружења, као и амбасадори пријатељских земаља и грађани појединци.

- 12:00 часова – полагање цвећа на споменику свим жртвама агресије НАТО „Вечна ватра“, на Ушћу, Нови Београд. Цвеће полажу нестраначке, независне организације и појединци.

Београдски форум за свет равноправних,
Клуб генерала а адмирала Србије,
СУБНОР Србије

Београд, 20. фебруар 2013. 

---


ДА  СЕ НЕ  ЗАБОРАВИ


И ове године ће се, као и протеклих тринаест, обележити сећање на тужно и злочиначко натовско бомбардовање наше државе у 1999.години.

У Центру Сава, у Београду, 23. марта ће се одржати округли сто о узроцима и последицама по Србију и уопште Европу и читаво човечанство после одлуке САД и осталих чланица НАТО да нападну нашу државу и онако се немилосрдно обрачунавају, рушећи и убијаћи све пред собом, читава 73 дана.

На скупу ће иступати најименентније личности, а организатори су Београдски форум за свет равноправних, Клуб генерала и адмирала и СУБНОР Србије.

За те тужне дана, кад је почело бомбардовање пре тринаест година, предвиђене су још неке манифестације. Тако ће представници три организације положити цвеће на Пламен слободе на Ушћу и споменик убијеној деци у ташмајданском парку.

Поводом НАТО напада већ је у припреми обележавање петнаестогодишњице у марту 2014.године.

Предвиђена је велика међународна конференција под именом ”Агресија, милитаризам, светска криза”. Биће позвана најпознатија имена из јавног, политичког, научног друштва широм света, а мото разговора је да се не заборави оно што се тада збило у Србији – велики злочин западних држава према једном малом и слободољубовом народу који никад у својој историји није био освајач туђег и само је бранио сопствени праг. Да се не заборави да је тај мали народ, са крајње ограниченим моћима, смело стало пред силу која је наумила да му отме све свето што има стечено вековима, слободу, стваралаштво, духовност, голи живот.

О данима натовске агресије биће приређена и изложба докумената и фотоса, за коју су већ сада заинтересоване и разне европске престонице.

Иначе, о програму и плану обележавања петнаестогодишњице напада НАТО алијансе на Србију и СР Југославије, три независна и нестраначка удружења (СУБНОР Србије, Београдски форум за свет равноправних и Клуб генерала и адмирала) обавестила су и председника Републике Томислава Николића, напомињујући да ће бити укључено и српско расејање и све, у исто време, повезано и са обележавањем стоте годишњице од почетка Првог светског рата и 210.годишњице Првог српског устанка.


---


Београд - Објављено 6. март 2013.

АГРЕСИЈА НАТО СЕ НЕ ЗАБОРАВЉА

И ове године ће се, као и протеклих тринаест, обележити сећање на тужно и злочиначко натовско бомбардовање наше државе у 1999.години.

У Центру Сава, у Београду, 23. марта ће се одржати округли сто о узроцима и последицама по Србију и уопште Европу и читаво човечанство после одлуке САД и осталих чланица НАТО да нападну нашу државу и онако се немилосрдно обрачунавају, рушећи и убијаћи све пред собом, читава 73 дана.

На скупу ће иступати најименентније личности, а организатори су Београдски форум за свет равноправних, Клуб генерала и адмирала и СУБНОР Србије.

За те тужне дана, кад је почело бомбардовање пре тринаест година, предвиђене су још неке манифестације. Тако ће представници три организације положити цвеће на Пламен слободе на Ушћу и споменик убијеној деци у ташмајданском парку.

Поводом НАТО напада већ је у припреми обележавање петнаестогодишњице у марту 2014.године.

Предвиђена је велика међународна конференција под именом ”Агресија, милитаризам, светска криза”. Биће позвана најпознатија имена из јавног, политичког, научног друштва широм света, а мото разговора је да се не заборави оно што се тада збило у Србији – велики злочин западних држава према једном малом и слободољубовом народу који никад у својој историји није био освајач туђег и само је бранио сопствени праг. Да се не заборави да је тај мали народ, са крајње ограниченим моћима, смело стало пред силу која је наумила да му отме све свето што има стечено вековима, слободу, стваралаштво, духовност, голи живот.

О данима натовске агресије биће приређена и изложба докумената и фотоса, за коју су већ сада заинтересоване и разне европске престонице.

Иначе, о програму и плану обележавања петнаестогодишњице напада НАТО алијансе на Србију и СР Југославије, три независна и нестраначка удружења (СУБНОР Србије, Београдски форум за свет равноправних и Клуб генерала и адмирала) обавестила су и председника Републике Томислава Николића, напомињујући да ће бити укључено и српско расејање и све, у исто време, повезано и са обележавањем стоте годишњице од почетка Првог светског рата и 210.годишњице Првог српског устанка.



=== 2 ===

da www.glassrbije.org

"L' Angelo misericordioso" uccide ancora


06. 03. 2013. - In 78 giorni di aggressione nel 1999, le forze NATO hanno bombardato 112 volte il territorio dell’ex Repubblica Federale di Jugoslavia con l’uranio impoverito U238. Sono state contaminate 91 località, di cui 1 in Montenegro, 9 nel sud della Serbia centrale e addirittura 81 sul territorio del Kosovo e Metochia. Il numero degli ammalati di cancro in Kosovo è cresciuto negli ultimi 12 anni di 200 volte, e la percentuale annua di crescita degli ammalati di cancro è di 2,4%, ha avvisato nell’intervista rilasciata alla nostra radio, il presidente dell’organizzazione non governativa Angelo misericordioso e medico nel centro sanitario di Kosovska Mitrovica, Nebojsa Srbljak.

Per quanto riguarda il collegamento dell’uranio con l’aumento del numero degli ammalati di patologie maligne, Nebojsa Srbljak dice che non ci sono dubbi, che le prove sono evidenti e che Belgrado dovrebbe agitare l’opinione pubblica mondiale informandola che la NATO, attraverso l’operazione “Angelo misericordioso” ha portato alla Serbia una drammatica crescita del numero di tumori maligni.

Secondo il nostro interlocutore, prima dei bombardamenti il numero degli ammalati di cancro sul territorio di Kosovska Mitrovica era di 1:10.000, nel 2002 il rapporto si è già ridotto a 1:1.000. “In un primo momento abbiamo avuto per lo più ammalati di cancro dei polmoni, dell’età tra i 35 e i 45 anni, mentre prima della guerra le persone colpite erano in genere anziani sopra i 70 anni. Con un’analisi più profonda abbiamo accertato che la maggior parte degli ammalati erano uomini ingaggiati nella difesa del paese sulla relazione Djakovioca-Pec in Kosovo e Metochia. Che non si tratta di una coincidenza lo conferma il fatto che gli ammalati sono di diversa età, origine sociale, e la maggior parte non aveva in famiglia altri casi simili, avvisa il dottor Srbljak. Lui ha rilevato il caso accaduto a un intero reparto di una decina di soldati che durante i bombardamenti si sono nascosti nel buco della bomba dal quale usciva un fumo viola. Tutti si sono ammalati entro breve di cancro ai polmoni, e tutti sono deceduti cinque anni fa.

“La forma più terrificante di questa patologia tra la popolazione di Kosovo e Metochia è la comparsa del raro carcinoma giovanile delle ossa, con la morte certa come esodo, che viene scoperto nei bambini di 11 anni. Siamo quotidianamente testimoni del sempre più alto numero di varie deformità nei neonati, gli aborti spontanei sono sempre più presenti ed è allarmante l’aumentata sterilità”, evidenzia il dottor Srbljak.

Lui è dell’opinione che il terreno non è stato sanato in tempo per bloccare la penetrazione del materiale contaminato nelle acque sotterranee e la loro divulgazione.
Secondo il dottor Srbljak, i nostri politici dovrebbero chiedersi perché non c’è il coraggio e la prontezza dello stato ad occuparsi in modo serio della tutela dei suoi cittadini, e anche rispondere alla domanda chi ha la responsabilità materiale e morale della conseguenza dei bombardamenti. Lui sottolinea che la Serbia dovrebbe prendere esempio dall’Italia che ha riconosciuto ufficialmente che la maggior parte dei loro soldati che ha trascorso in Kosovo dai 3 ai 6 mesi è malata di patologie maligne. A quanto prima che la vera esplosione di tumori maligni, purtroppo, dovrà ancora arrivare, perché 15 tonnellate di uranio e plutonio impoverito lanciato in Serbia hanno e avranno effetti nei prossimi 4 miliardi e mezzo di anni.


“Milosrdni anđeo” i dalje ubija

 06/03/2013 - Snage NATO-a su u 78 dana agresije 1999. godine 112 puta bombardovale teritoriju bivše SRJ municijom sa osiromašenim uranijumom U238. Kontaminirana je 91 lokacija, od kojih jedna u Crnoj Gori, devet u užoj Srbiji, a čak 81 na teritoriji Kosova i Metohije. Broj obolelih od malignih oboljenja na Kosovu je u poslednjih dvanaest godina uvećan i do 200 puta, a godišnja stopa rasta obolelih od raznih vrsta kancera je 2,4 odsto, upozorio je u razgovoru za naš radio predsednik nevladine organizacije "Milosrdni anđeo" i lekar u kosovsko-mitrovačkom zdrastvenom centru Nebojša Srbljak.

Prema podacima o broju naleta i prosečnom broju ispaljenih projektila, na teritoriju Kosova i Metohije je ispaljeno oko 31.000 komada municije sa osiromašenim uranijumom, a u ostalim delovima SRJ oko 5.000. “Prema zvaničnim podacima NATO-a, na području Kosmeta i juga Srbije bačeno je 300 tona municije punjene osiromašenim uranijumom, inače direktnim izazivačem više malignih oboljenja kao što su galopirajuća leukemija, limfom, maligni tumor štitne žlezde. Taj otrov koji je kroz zemljište i vazduh ušao u životnu sredinu ostaće tu gotovo zauvek, i uticaće na zdravlje i smanjenje života stanovništva,” naglašava dr Nebojša Srbljak. Kada se radi o povezanosti uranijuma i porasta broja ljudi obolelih od malignih bolesti, on kaže da tu nema nikakvih sumnji i da su dokazi očigledni i da bi Beograd morao da alrmira svetsku javnost da je NATO preko "Milosrdnog anđela" doneo Srbiji dramatičan porast obolelih od malignih tumora.

Prema rečima našeg sagovornika, pre bombardovanja broj malignih oboljenja na području kosovsko-mitrovačkog zdrastvenog centra bio je 1 prema 10 000, da bi se već 2002. godine taj odnos spustio na 1 prema 1 000. “U prvom momentu imali smo najviše obolelih od karcinoma pluća, a starosna struktura obolelih kretala se od 35 do 45 godina, dok su pre rata od karcinoma najviše oboljevali ljudi oko 7o godina starosti. Dubljom analizom, utvrdili smo da su većina obolelih muškarci koji su bili angažovani u odbrani zemlje na relaciji Đakovica – Peć na Kosovu i Metohiji. Da nije reč o nikakvoj slučajnosti, najbolje govore činjenice da su oboleli različite starosti, socijalnog porekla i velika većina njih nije u porodicama imala maligna oboljenja,” upozorava dr Srbljak. Kao najbolju potvrdu ovih alarmantnih podataka on navodi slučaj koji se dogodio sa celokupnim odeljenjem od desetak vojnika koji su se u vreme bombardovanja sklonili u rupu od bombe iz koje je izlazio ljubičasti dim. Od njih desetoro, svi su u vrlo kratkom roku oboleli od karcinoma pluća i od pre pet godina više niko nije živ.

“Jedna od najstrašnijih manifestacija porasta maligniteta među kosovsko-metohijskim stanovništvom jeste pojava veoma retkog juvenilnog karcinoma kostiju sa sigurnim smrtnim ishodom, koji se javlja kod dece do 11 godina. Pre rata na Kosovu i Metohiji je na 300.000 stanovnika postojao jedan oboleli, a proteklih godina bilo je čak četvoro teško bolesne dece. Svakodnevno smo svedoci sve većeg broja raznih deformiteta na novorođenčadima, velikog broja spontanih abortusa i povećanja steriliteta,” naglašava dr Srbljak.

Srbljak je mišljenja da nije na vreme urađena sanacija terena kako bi se sprečio prodor kontanimiranih materija u podzemne vode i dalja kontaminacija. “Na taj način u ogromnom broju bi se smanjila pojava malignih bolesti kod Srba, Albanaca i svih drugih koji su ostali da žive na Kosovu, posebno u oblastima koja su bila izložena masovnom bombardovanju. Pod hitno je neophodno uraditi skrining odnosno serološkla istraživanja maligniteta koja mogu da se otkriju u najranijoj fazi bolesti. Na osnovu porasta antitela na maligno tkivo, oboleli mogu da se preciznije leče i bolest eliminiše u samom začetku. Mnogobrojni ljudi koji su se odazvali na poziv države i nesebično je branili sada oboljevaju i potrebno im je pomoći u njihovoj borbi sa najtežom bolešću,” apeluje predsednik organizacije "Milosrdni anđeo".

Po mišljenju dr Srbljaka, ovdašnji političari bi trebalo da se zapitaju zašto nema smelosti i hrabrosti da se država ozbiljno pozabavi zaštitom svog naraštaja, ali i da odgovore ko treba da snosi materijalnu i moralnu odgovornost za posledice bombardovanja. On napominje da bi Srbija trebalo da se ugleda na Italiju koja je zvanično prizanala da je veliki broj njihovih vojnika koji je od 3 do 6 meseci boravio na Kosovu, obolelo od malignih bolesti. Tim pre što pravu eksploziju malignih tumora, nažalost, tek možemo da očekujemo, zato što oko 15 tona osiromašenog uranijuma i plutonijuma bačenog na Srbiju deluje, i delovaće naredne četiri i po milijarde godina!

Autor: Djuro Malobabić


=== 3: FLASHBACK ===

http://www.b92.net/english/news/index.php?&nav_category=&nav_id=26996&order=priority&style=headlines

SNRA (Serbia and Montenegro) - February 16, 2004

OSCE official says US falsified grounds for 1999 bombing 

SOFIA -- Tuesday ˆ The United States justified the 1999 bombing of Yugoslavia with false claims of genocide being committed in Kosovo, an OSCE official and participant in peace talks during the war in the province said in comments published today. 
Bo Pellnas, a member of the OSCE mission in Belgrade, said there were some 1,200 OSCE observers in Kosovo who could confirm genocide did not take place, reports Sofia daily Monitor. 
Pellnas said he was certain the US had assisted secessionist guerrillas in the province since 1998, and saw them as a future ally in a ground assault on Belgrade. He said that former US president Bill Clinton had imposed his policy on the international community for dealing with Belgrade and Kosovo. 




Da: partigiani7maggio  @...

Oggetto: 11 marzo 1944 - 2013: La strage di Pozza (Acquasanta Terme AP)

Data: 09 marzo 2013 18.02.24 GMT+01.00

Rispondi a: partigiani7maggio  @...


I PARTIGIANI JUGOSLAVI NELLA RESISTENZA ITALIANA
Storie e memorie di una vicenda ignorata

Roma, Odradek, 2011
pp.348 - euro 23,00

Per informazioni sul libro si vedano:



Le novità: 

# Roma, venerdì 29 marzo 2013
alle ore 18:00 presso la Casa della Memoria e della Storia
Via San Francesco di Sales, 5 (quartiere Trastevere)
ANPI Roma, CNJ-onlus, Odradek edizioni organizzano la

Presentazione del volume:
I partigiani jugoslavi nella Resistenza italiana
Storie e memorie di una vicenda ignorata

Scarica la locandina: https://www.cnj.it/INIZIATIVE/volantini/roma290313.pdf


Della presentazione di sabato 2 marzo 2013
è scaricabile il file audio (MP3, 161', 37MB) al link diretto:
https://www.cnj.it/PARTIGIANI/JUGOSLAVI_IN_ITALIA/AUDIO/roma020313.mp3 


Tra i nuovi inserimenti sul nostro sito segnaliamo,
sulla strage di Mucciafora ed i fucilati di Monteleone di Spoleto (30/11/1943):


=== * ===


Sessantanove anni dopo. Ricordiamo le stragi di Pozza e di Pietralta


[Da: I PARTIGIANI JUGOSLAVI NELLA RESISTENZA ITALIANA (Odradek 2011), Cap.4, p.125.
Per le FOTOGRAFIE si veda al link diretto: https://www.cnj.it/PARTIGIANI/JUGOSLAVI_IN_ITALIA/cap4.htm#iii_ext_pozza ] 


Appena trascorsa la mezzanotte del 10 marzo un nutrito gruppo di tedeschi, accompagnati e guidati da elementi fascisti della provincia e del comune di Acquasanta, stabilì di salire verso le frazioni di Pozza, di Pito e di Umito. La loro intenzione era quella di accerchiare il gruppo di partigiani di Umito e di Pozza ponendosi in tre posizioni diverse e cogliendo la popolazione nel sonno... Non pochi dovevano essere gli “accompagnatori” del luogo, conoscitori dei sentieri, dei viottoli e delle scorciatoie... Evidentemente per i tedeschi non era stato difficile avere la collaborazione di abitanti del comune di Acquasanta e dello stesso maresciallo Melchiori, che conoscevano tutta la difficile zona della valle del Garrafo, come le proprie tasche. Appena fu l’alba la diabolica trappola scattò per Pozza. ((Di Domenico 2001, pp.63-64.))
Il massacro di Pozza, Umito, Pito e dintorni coinvolse numerose persone di nazionalità diversa, di diversa età e compiti o coscienza antifascista, uomini e donne, addirittura una bimba di un anno. Durante la risalita della valle da parte dei nazifascisti, la mattina dell’11 marzo, alcuni abitanti furono presi prigionieri a Pozza. Durante la risalita della valle da parte dei nazifascisti, la mattina dell’11 marzo, alcuni abitanti furono presi prigionieri a Pozza. Il primo ad essere ucciso, crudelmente nonostante implorasse pietà, con cinque colpi di pistola direttamente dal Melchiori in divisa da SS, fu il giovane Emidio Collina [...] Una sventagliata di mitra invece si portò via Serafino Cesari, Pietro Patulli e Mariano Castelli, allineati al bordo della strada. Molti altri avrebbero potuto essere i caduti a Pozza se non fosse giunta voce che più su, a Umito, i partigiani stavano reagendo. [...] Era scoppiato l’inferno. Vistisi circondati, i partigiani avevano aperto il fuoco contro i tedeschi: alcuni combattenti furono uccisi mentre lottavano, tra questi Gregorio Schiavi e alcuni montenegrini che furono colpiti mentre uscivano dalle finestre per raggiungere altre posizioni. Martina Cristanziani fu abbattuta dai tedeschi dinanzi al suo bambino; la piccolissima Anna Sparapani perì nelle fiamme della sua casa, incendiata dai nazifascisti; altri caddero benché disarmati e persino estranei ai fatti bellici. La battaglia ebbe termine verso mezzogiorno, quando si contavano più di 30 morti, tra cui alcuni tedeschi che furono cremati sul posto. Altri militari saccheggiarono i viveri dalle case per poi appiccare il fuoco.

Targa commemorativa di Anna Sparapani a Umito / lapide di Anna Sparapani nel cimitero partigiano di Pozza / Umito: così appaiono ancora le rovine delle case da cui tentarono la fuga Gregorio Schiavi e compagni, incendiate dai nazifascisti ed oggi (foto 2009) sommerse dalla vegetazione / nelle immediate vicinanze, il cippo commemorativo di Schiavi / lapide di Gregorio Schiavi nel cimitero partigiano di Pozza.
Sul sacrificio di Gregorio Schiavi si veda la lettera di Paolo Forlini (PDF 1,3MB - gentilmente concessa dall'arch. Gelindo Forlini, che ringraziamo):

[p.132:] Il 17 aprile ingenti forze repubblichine e tedesche si mossero verso le montagne: una parte si diresse a San Martino e Collefrattale ((In questa occasione sarebbero morti “Leso” e “Vojo” secondo la versione alternativa a quella che li vuole uccisi l’11 marzo, cfr. n.80.)), altri andarono verso le frazioni abruzzesi di Valle Castellana. Questi ultimi passarono per Morrice, e qui avrebbero sorpreso un certo numero di rifugiati stranieri ((Di Domenico 2001 p.81.)); poi proseguirono per Pietralta, dove nel corso di pesanti scontri morirono ben 8 jugoslavi ((Mari 1964 p.56. In Di Domenico 2001 (a p.81) si sostiene che i catturati furono fucilati. (...) )). I loro nomi li ritroviamo sulla lapide di Pietralta, apposta nel 2004 dall’ANPI di Montorio al Vomano.

[p.135:] Una lapide è collocata nel muro di cinta del cimitero di Pozza e Umito...

Trovammo qui
Fede, madre, pane, fucili.
I morti lo sanno.
I vivi non dimenticheranno.

Fiumi di sangue 
divisero due Popoli.
Li unisce oggi
il sacrificio
dei Compagni migliori

Compagno,
quando vedrai piangere mia madre,
dille di non piangere.
Non sono solo.
Giace con me
un Compagno jugoslavo.
Nessuno ardisca gettare fango
sul sangue versato
nella lotta comune.

[...Nella zona di Acquasanta Terme altre lapidi stanno a ricordare quei fatti. Una, datata 25/4/1966, è apposta sulla scuola elementare di Pozza e menziona gli "slavi"; un'altra datata 25/4/1983 è collocata su di una abitazione a Paggese e cita la "Resistenza italo-slava" sul territorio.

lapide di Pietralta / lapide nel cimitero di Pozza e Umito / il cimitero partigiano internazionale di Pozza e Umito, che è collocato pressoché a metà strada tra le due frazioni di Acquasanta Terme ... foto scattate al cimitero partigiano internazionale di Pozza e Umito (Acquasanta Terme - AP). L'immagine di ognuna delle lapidi funeraria dei combattenti jugoslavi uccisi è visionabile andando all'elenco dettagliato in Appendice ed ivi cliccando su ciascun nome]

[...] Jugoslavi uccisi nei comuni di Acquasanta Terme (AP) e Valle Castellana (TE):

8 caduti a Pietralta
2 caduti a Quintodecimo
3 caduti a Pito
2 caduti a Pozza
10 caduti a Umito
2 caduti a Collefrattale
1 caduto ad Arola
caduto in località imprecisata
TOTALE: 29 morti 

Feriti: Andrija Miletić a Umito, Andrija Kaladjurdjević a Farno.
[...] Nell'elenco dei partigiani teramani o attivi in provincia di Teramo morti durante la guerra di Resistenza, che riporta 93 nomi ed è inciso sulla lapide murata all'esterno della "Civica Residenza" in Teramo (piazza Orsini), appaiono le seguenti 24 trascrizioni di nomi jugoslavi: ((Fonte. La frazione dei nomi slavi - 24 su 93 - palesa la rilevanza del contributo di questi alla Resistenza teramana.))


Massacrati a Quintodecimo di Acquasanta Terme (cfr. Cap.4):
Uccisi a Pito di Acquasanta Terme (cfr. Cap.4):Uccisi a Pozza di Acquasanta Terme (cfr. Cap.4):Uccisi a Umito di Acquasanta Terme (cfr. Cap.4): 

Uccisi a Collefrattale di Acquasanta Terme (cfr. Cap.4, spec. sul "memoriale di Guido De Julius". Secondo Ivanović 2007 furono uccisi in località Ferone; è anche incerto se la data di morte sia l'11/3, come riportato sulle lapidi, o il 17/4: vedi la discussione nel testo):

Ucciso ad Arola di Acquasanta Terme:
  • Mitrović Dragoljub  (elencato tra i caduti nell'acquasantano in Di Domenico 2001)
Ucciso in località imprecisata:
  • Vukotić Dušan (classe 1921)  (elencato tra i caduti nell'acquasantano in Di Domenico 2001)

... Nessuno ardisca gettare fango
sul sangue versato
nella lotta comune.


=== * ===



(srpskohrvatski / italiano)

8 Marzo - Il giorno dopo...

1) L'UE contro i diritti delle donne (Inês Zuber / PCP)
2) 8. mart Dan žena (Vladimir Kapuralin / SRP)
3) 8. MART - DANA ŽENA: POZIV NA BORBU! (NKPJ-SKOJ)


=== 1 ===


8 Marzo 2013 

L'UE contro i diritti delle donne

di Inês Zuber* | da www.avante.pt

Traduzione di Marx21.it

Si commemora il Giorno Internazionale della Donna. Tocca a noi comuniste non far dimenticare che la commemorazione di questa giornata – proposta 103 anni fa da Clara Zetkin – è storicamente legata al movimento rivoluzionario, all'emancipazione delle donne lavoratrici nella lotta del proletariato contro lo sfruttamento capitalista. Una data che si è trasformata, con il passare degli anni, nella celebrazione simbolica delle lotte più ampie di tutte le donne per la loro emancipazione economica, sociale e politica. E tocca pure a noi, comunisti, non permettere che questo giorno sia strumentalizzato e manipolato per far dimenticare le politiche di destra, di sfruttamento capitalista, e i responsabili della promozione di tali politiche che, naturalmente, sempre usano questa ricorrenza per fingere la propria indignazione per le “inaccettabili” disuguaglianze tra uomini e donne, disuguaglianze che vengono quotidianamente riprodotte dalle politiche che costoro mettono in atto, difendono e impongono.
Questa settimana sarà così nelle istituzioni europee. Conferenze, seminari, poster esposti nei corridoi, dichiarazioni di intenti, consegna di fiori, e infine, molto marketing intorno a un giorno che appartiene alle donne lavoratrici e non a chi attacca i loro diritti ogni giorno e che si permette allegramente di sorvolare sulle proprie responsabilità.

La diagnosi

In tutte queste iniziative organizzate dal Parlamento Europeo o dalla Commissione Europea verranno proposte diagnosi “preoccupate” della difficile situazione delle donne in “tempi di crisi”. E verranno analizzati dati, effettivamente preoccupanti, e tutti saranno unanimi nel manifestare la loro inquietudine. Si dirà che le donne sono le più severamente colpite dagli “effetti della crisi”. Che le donne sono le più colpite dalla distruzione delle funzioni sociali dello Stato. Che sono le donne che maggiormente lavorano a part-time (nell'UE, nel 2011, quattro volte più degli uomini) e che più hanno contratti di lavoro “atipici”, che le politiche dei tagli agli investimenti pubblici, inclusi i tagli dei salari e i licenziamenti, colpiscono soprattutto la funzione pubblica, settore in cui, nell'UE, il 70% dei lavoratori è rappresentato da donne. Si dirà che tutti questi fattori hanno impatti enormi sui montanti delle pensioni che le donne andranno a percepire. Si dirà che i tagli ai sussidi sociali – come i tagli sui buoni famiglia in Portogallo – colpiscono il diritto delle donne ad assicurare ai loro figli una vita degna. Si dirà che la pressione esercitata sulle famiglie sta provocando l'aumento della violenza domestica, soprattutto contro le donne. Si dirà che nell'UE, il 23% della popolazione (dati del 2010) era a rischio di povertà e che l'impoverimento della popolazione colpisce soprattutto le donne, in particolare le donne anziane che vivono sole e quelle che vivono in famiglie monoparentali. Si diranno molte verità.

Le cause

Ciò che non sarà detto in molte delle commemorazioni ufficiali è che le cause della situazione di regresso civile che le donne vivono oggi in vari paesi dell'UE – e in Portogallo – vanno ricercate nelle politiche di destra che mirano all'accumulazione della ricchezza e dei profitti in mani private, non esitando a tagliare nelle funzioni dello Stato e e a promuovere politiche del lavoro che permettano lo sfruttamento maggiore di manodopera femminile. I signori che fanno questi discorsi nella Commissione Europea e nel Parlamento Europeo hanno non solo promosso e messo in pratica l'intervento straniero nel nostro paese, ma anche promosso la deregolazione delle leggi del lavoro, la menomazione della contrattazione collettiva – uno dei migliori strumenti per combattere le discriminazioni salariali -, hanno appoggiato i tagli ai salari e ai sussidi sociali, i licenziamenti nella funzione pubblica che si ammette colpiscano le donne. Tutto ciò in Portogallo (come in Grecia e in Irlanda), fa parte dei memorandum di intesa che si è dichiarato essere inevitabili. Si difende, ad esempio, il Semestre Europeo e si approvano le sue raccomandazioni per il 2013, e quindi si approvano: lo “sviluppo di regimi di lavoro flessibile”, la diminuzione dei sussidi di disoccupazione e dei salari. Non perché lo diciamo noi. Ma, semplicemente perché e ciò che vi sta scritto. La maggioranza del Parlamento Europeo ha approvato queste raccomandazioni; la medesima maggioranza si lamenta delle conseguenze che ha provocato.

Le soluzioni

Per dare soluzione a ciò che si considera inaccettabile, si propongono le stesse politiche di austerità e consolidamento di bilancio ma, stavolta, con “preoccupazioni di genere”, di modo che gli effetti negativi per le donne siano “mitigati”. E non si farà nulla, dopo, in pratica, per rafforzare le funzioni sociali dello Stato, per rafforzare legislazioni in grado di difendere i diritti delle donne e assicurare salari degni alle donne lavoratrici. Ma certamente le donne non permetteranno la strumentalizzazione di questa giornata. Continueranno a lottare e a resistere per la dignità.

*Inês Zuber è parlamentare europea del Partito Comunista Portoghese


=== 2 ===


posted by srp on ožujak - 8 - 2013

8. mart Dan žena

Danas, kad obilježavamo 8. Mart, Dan žena, u trenutku i prilikama u kojima živimo, da bi izbjegli zamku suhoparne formalnosti ili birokratsko oportunističke retorike, neophodno je postavit si nekoliko elementarnih pitanja. Što je Dan žena, koliko je njegovo obilježavanje iskreno i svrsishodno i nije li ono upotrebljeno, kao koncesija buržoaskog društva u novonastalim uvjetima liberalnog kapitalizma ženama i feminističkim udrugama.
Odgovore na ta pitanja nikad nećemo dobiti, budemo li ignorirali ili zanemarivali klasne parametre i činjenicu, da je neravnopravnost žena i muškaraca i dalje osnovni problem te da, kao takav ima ozbiljne posljedice za dobrobit čovječanstva u cjelini. Napredovanje žena i postizanje ravnopravnosti između žena i muškaraca pitanje je ljudskih prava i preduvjet društvene pravde. Stoga se ne može promatrati kao izolirano žensko pitanje, već kao jedini način izgradnje održivog, pravednog i klasno emancipatorskog razvijenog društva. Još uvijek nigdje u svijetu žene se ne mogu pohvaliti da na svim poljima imaju ista prava i mogućnosti kao muškarci.
Prema podacima sa IV svijetske konferencije žena u Pekingu 1995. žene još uvijek čine većinu od 1.3 milijarde siromašnih u svijetu, tri četvrtine žena iznad 25 godina u Aziji i Africi je nepismeno, u prosjeku žene zarađuju 30-40 posto manje od muškaraca za isti posao. Gotovo svugdje, žene su i dalje većina žrtava nasilja, a stradanja žena i djece u imperijalističkim ratovima širom svijeta i broj njihovih žrtava, prelazi broj žrtava onih koji su u uniformama.
To bolje od bilo kojeg drugog argumenta govori, da slogan „kruh i ruže“, pod kojim je demonstriralo 8. marta 1908. godine, 15.000 žena New Yorka i ponovno pod istim sloganom 1917. godine žene u Rusiji. Pri čemu je kruh simbolizirao ekonomsku sigurnost, a ruže bolju kvalitetu života, ni danas nakon jednog stoljeća nije izgubio na aktuelnost.
Dakle na osnovu tih i ostalih saznanja koje nam je ostavila povijest, nije teško zaključiti, da je pitanje ravnopravnosti žena i borba za dosizanje te ravnopravnosti nedjeljiva od ukupne  klasne borbe radnika za ukidanje eksploatacije čovjeka po čovjeku i ovladavanja rezultatima svoga rada, a time i preuzimanje svoje sudbine u vlastite ruke…. što znači da se borba nastavlja…..
Na tragu takvog razmišljanja, vidimo smisao 8. Marta-međunarodnog Dana žena i čestitamo  ga svim ženama.
 
Socijalistička radnička partija
 
Predsjednik
 
Vladimir Kapuralin


=== 3 ===


8. MART - DANA ŽENA: POZIV NA BORBU!


"Oni koji su se svojom čašću pred licem čovečanstva obavezali na oslobođenje, ne smeju dopustiti da cela jedna polovina ljudskog roda zbog ekonomske i socijalne zavisti bude osuđena na ropstvo. Onaj ko želi dopustiti tlačenje radnika od strane kapitalista, dopustiće i tlačenje žene od muškarca". Klara Cetkin


Nova komunistička partija Jugoslavije-NKPJ i Savez komunističke omladine Jugoslavije-SKOJ najsrdačnije čestitaju svim pripadnicima ženskog pola međunarodni Dan žena - 8. mart.


Restauracija kapitalizma na našim prostorima svela je ženu na jeftinu i gotovo ne zaštićenu radnu snagu.


Iznuđenim rešenjima o participaciji žena one su svedene na statiste buržoaske demokratije. Kolika je zaista briga o ženskom polu velika govori podatak da je najveći broj nezaposlenih lica upravo ženskog pola, a da ne pominjemo sasečena prava žena-trudnica i žena-majki.


U socijalizmu žena su zauzimale i zauzimaju značajna mesta u svim sferama društva. Žena je u SSSR kročila i u svemir, a danas korača samo kroz neizvesnost.


Prema podacima sa IV svetske konferencije žena u Pekingu 1995. godine žene još uvek čine najveći deo među 1,3 milijarde siromašnih u svetu, tri četvrtine žena iznad 25 godina u Aziji i Africi je nepismeno, a u proseku žene zarađuju 30-40 posto manje od muškaraca za obavljanje istog posla. Žene su i dalje mnogobrojnije žrtve nasilja, a stradanja žena i dece u imperijalističkim ratovima širom sveta čini dominantni deo sumorne statistike žrtava rata.


Rešenje ženskog pitanja zavisi od ekonomskih i klasnih odnosa u društvu, tj. da bi se oslobođenje žena postiglo prvo treba ukinuti eksploataciju oba pola, pa samim tim bi se ukinula i potreba za podređivanje žene muškarcu. Takve promene nemaju efekta ako se istovremeno ne vrši edukacija i ne omogući ženama aktivna uloga u svim društvenim procesima.


Pitanje ravnopravnosti žena i borba za ostvarivanje te ravnopravnosti neodvojiva je od sveukupne klasne borbe radnika za ukidanje eksploatacije čoveka od strane čoveka. Dan žena, 8. mart, treba da bude još jedan borbeni krik, još jedan složan korak u borbi za svoja prava i ravnopravnost. Još se nije desilo da buržoazija pokloni i jedno pravo, sva stečena prava žena i radnika ostvarena su samo dugogodišnjom borbom. U tom duhu složno u borbu do pobede - napred!


Istinska ravnopravnost polova nemoguća je bez socijalne revolucije!


Živeo Dan žena - 8.mart!


Sekretarijat NKPJ-SKOJ,
Beograd, 8. mart 2013.god.