Informazione
(srpskohrvatski / italiano)
SERBI, EBREI, SREBRENICA
scrive Emil VLAJKI
Stranamente, nel corso di questi giorni estivi, quando tanta gente se
n'e' andata da qualche parte, il mio testo sulla presunta cattura di
Karadžić, e sul tribunale dell'Aja, ha avuto un riscontro considerevole
(*). E' interessante notare che la maggior parte delle reazioni sono
state orientate sul tema delle relazioni serbo-ebraiche, benché la mia
impostazione sul carattere INDIRETTAMENTE antisemita (la frase che ho
utilizzato nel mio testo) dell'imputazione contro Milošević, abbia
avuto un carattere diverso. Qui, di seguito, riporto una mia risposta
ad uno dei corrispondenti:
"Gli affari ebraici sono un tema veramente complicato. Gli Ebrei di
Belgrado negli ultimi dieci anni si sono comportati dignitosamente,
criticando severamente la piattaforma del Congresso Mondiale Ebraico di
New York, le cui attitudini erano estremamente anti-serbe. Alcuni
intellettuali Ebrei in Francia si sono ingaggiati in maniera
estremamente sporca contro i Serbi. Dall'altro canto, Israele è stato
il paese che più degli altri ha aiutato i Serbi della Bosnia!
Goldstein, il Presidente della comunità ebraica di Zagabria, è stato il
più critico contro il regime di Tuđman, ecc. Però, non si tratta di
questo. Difatti, Carla del Ponte, nell'accusa contro Milošević, non ha
pronunciato una parola sulle cause che hanno spinto i Serbi a
ribellarsi contro il regime dell'HDZ (secondo molti nel mondo, era un
regime neonazista). Lei in tal modo si è apertamente schierata sulla
parte del razzismo anti-serbo ed anti-ebraico, ed è questo che deve o
dovrebbe meritare una divulgazione mondiale."
Ho scritto molto sul carattere anti-serbo ed antisemita del regime HDZ
di Tuđman. Le dichiarazioni di Tuđman su come fosse felice di non
essere sposato con una donna ebrea o serba, il suo revisionismo
filonazista (le minimizzazioni drastiche) sull'olocausto (genocidio) di
Serbi ed Ebrei, eccetera (per le quali fu costretto nel 1997 a scusarsi
con gli Ebrei di tutto il mondo, però non con i Serbi), sono note a
tutti nel mondo, tranne che a Carla del Ponte ed al team di
Milošević!!! Quest'ultimo, a causa della sua particolare mediocrità,
non e' stato in grado di comprendere il carattere razzista (anti-serbo
ed anti-ebraico) del regime di Tuđman, e neanche del totale silenzio su
questo fatto nell'atto di imputazione. La conclusione logica è che
quest'accusa, in se, e' anti-serba ed anti-ebraica (linguisticamente:
antisemita). Se ci fosse stata per tempo una reazione, e precisamente,
nella maniera come io espongo le cose, Carla del Ponte sarebbe stata
ormai sostituita da lungo tempo (naturalmente, non per anti-serbismo,
ma per anti-ebraismo). Però, quando ho presentato questa tesi,
elaborata su 10 pagine, a Milošević ed al suo team, ho ricevuto la
risposta: "Emil, questo che hai scritto, è una cosa da nulla"!!! Dopo
di che probabilmente per loro risultavo uno stupido ed inutile, ed
hanno all'improvviso interrotto la collaborazione con me! Onestamente,
non credo che Milošević ed il suo team siano anti-serbi ed antisemiti,
però è più che evidente che in quest'ambito si sono dimostrati
estremamente limitati, non avendo appreso l'alta importanza tattica
della verità che ho loro presentata.
Per quanto riguarda le relazioni tra Serbi ed Ebrei nel decennio
trascorso, questo tema è strategicamente molto serio, e perciò non può
essere l'oggetto di questo testo. Nei miei due libri ho elaborato il
tema dei comportamenti di una parte degli Ebrei nei confronti deli
Serbi ("La Demonizzazione dei Serbi", e "La terreur américaine"). Una
buona parte dei Serbi giustamente ha reagito con rabbia al
comportamento di una parte degli Ebrei della diaspora. Purtroppo, una
parte dei Serbi è passata all'estremo antisemitismo. Però la maggior
parte del popolo ebraico, in Israele in particolare, e' stato
attivamente con i Serbi per tutto questo tempo; quando si parla degli
Ebrei, di questo si deve sempre tener conto. Soltanto i Serbi
mentalmente limitati non comprendono che l'antisemitismo e' un male
universale, che essere antisemita significa contemporaneamente essere
antiserbo, anticroato, antitedesco, antiiracheno, ecc. A causa
dell'alto livello di demonizzazione da loro subito nel decennio scorso,
i Serbi sono divenuti "gli Ebrei del Mondo", e temo che questa
situazione continuera' ancora a lungo. Poiché condividono uno stesso
destino ed uno stesso nemico in questo periodo, sarebbe utile rinnovare
il dialogo tra Serbi ed Ebrei, sulla base della piattaforma degli Ebrei
di origine serba (mi riferisco alla lettera dell'Unione delle Comunità
Ebraiche al Congresso Mondiale Ebraico, del 1993), in modo che la
spaccatura non si approfondisca ulteriormente.
Per quanto riguarda Srebrenica, temo che la propaganda occidentale
abbia fortemente marchiato anche i Serbi stessi. Molti di loro credono
che il massacro abbia avuto luogo e che sia stato perfino pianificato.
Di seguito allego la risposta di uno dei corrispondenti (in questo caso
un Serbo, esperto di leggi internazionali):
"Purtroppo, nel sistema legislativo americano, le cose non stanno
proprio così. Se una persona espone un dato, ha tutti i diritti di
farlo. Se mente, l'accusa deve portare in evidenza le prove che questi
abbia mentito. Sostenere che un "massacro pianificato" ci sia stato e'
una cosa, mentre dimostrare che ci sia stato il massacro è un'altra.
Non le sembra? Se affermiamo che ci sia stato un massacro
non-pianificato, e che non abbia riguardato la cifra di 7000 Musulmani,
è una cosa. Se asseriamo che il massacro non ci sia proprio stato,
dobbiamo dimostrare come si è giunti alla cifra di 3000 corpi o una
simile. Penso che Serbi debbano chiarirsi tra di loro su cosa è davvero
accaduto a Srebrenica, e che debbano spiegarsi con il mondo su questo
tema. Ma prima bisogna sapere di quale "storia" si dovrebbe parlare.
Non credo che i dirigenti Serbi abbiano pianificato l'uccisione di 7000
Musulmani. Nello stesso tempo sono al corrente del fatto che tanti
Musulmani ugualmente sono stati liquidati... La verità sta da qualche
parte in mezzo..."
E la mia risposta:
"sig. Todorović,
Il suo ragionamento è molto logico e mi fa piacere avere contatti con
Lei, però alcune cose non le conosce fino in fondo. Questi 3000 corpi
(non sono neanche 3000, ma non importa) in un arco di tempo di quattro
anni di guerra, non sono una cifra granche' alta. Come ciliegina su
tutto ciò, le bande di Orić, a Srebrenica e nei dintorni, secondo le
fonti occidentali, hanno ucciso più di mille Serbi, dando fuoco ad un
centinaio di villaggi Serbi. Si pone la domanda: dove sono finiti
questi corpi dei Serbi? Non può essere che soltanto i Musulmani siano
morti.
Secondo: almeno una metà di questi corpi non è identificata.
Terzo, se anche si trattasse dei Musulmani soltanto, bisogna porsi la
domande sul modo in cui sono morti, ecc. (vedere nel mio libro 'La
Demonizzazione dei Serbi' la parte su Srebrenica, circa 20 pagine).
Per quanto riguarda l'occupazione Nato, questa è ufficializzata e le
leggi occidentali configurano la Bosnia come un protettorato dove il
Commissario per la Bosnia ed Erzegovina detiene diritti illimitati su
questo paese. Puo' imporre le leggi, sostituire strutture politiche di
svariate decine di persone - questo si può fare soltanto nei paesi
occupati. D'altronde, non è che dobbiamo polemizzare su questi fatti
evidenti!
Riguardo ai Serbi, loro effettivamente hanno un problema con se stessi,
però questo è un altro discorso. Questo scambio di opinioni è molto
utile, però concerne degli aspetti che sono stati ormai chiariti molto
tempo fa. Nel caso voleste dirmi che quelli che governano il mondo in
questo momento hanno la possibilità di imporre le loro (non)leggi al
resto del mondo, vi informo che sono al corrente di questo fatto. Tutto
sommato, sarebbe meglio riuscire a trovare un modo per astutamente
vincere contro le canaglie che continuamente distruggono intere
popolazioni, anziche' tenere delle discussioni sui loro "diritti". Emil"
In altre parole, Srebrenica in questo momento e' una sporca metafora a
livello mondiale, che sta per "l'aspirazione genocida del popolo
serbo"; però le basi di questa affermazione sono estremamente deboli,
in quanto è falsa. Bisogna tenere in mente quanto segue:
"L'emancipazione dei Serbi sarà veramente realizzata quando il caso
Srebrenica sara' demistificato", oppure, "Senza demistificazione di
Srebrenica non si arrivera' all'emancipazione dei Serbi".
(traduzione di Dragomir K., che ringraziamo. Revisione del testo a cura
di Andrea M.)
---
SRBI, JEVREJI, SREBRENICA
by Emil VLAJKI
Zacudo, u ovim ljetnim danima, kada su svi negdje otisli, moj je napis
o eventualnom Karadzicevom hvatanju i haskom tribunalu (*) naisao na
poprilican odjek. Zanimljivo je, pritom, da je najveci broj reakcija
bio na temu srpsko-jevrejskih odnosa,iako je moja teza o INDIREKTNOM
(izraz upotrebljen u mom tekstu) antisemitskom karakteru optuznice
protiv Milosevica imala potpuno drugaciji karakter. Evo sto sam,
pritom, odgovorio jednom od korespondenata:
"Jevrejska posla su stvarno komplicirana stvar.U posljednjih deset
godina, Jevreji u Beogradu su se izuzetno casno ponjeli i ostro su
kritizirali stavove Svjetskog jevrejskog kongresa u Njujorku koji je
bio krajnje antisrpski raspolozen. Neki Jevreji-intelektualci u
Francuskoj su se krajnje prljavo angazirali protiv Srba. S druge
strane, Izrael je bio taj koji je najvise vojno pomagao bosanske Srbe!
Predsjednik jevrejske opcine u Zagrebu, Goldstajn, bio je najostriji
kriticar Tudjmanovog rezima, itd.
Ali nije stvar u tome. Cinjenica je, da Karla del Ponte u optuznici
protiv Milosevica, nije ni rijec zucnula o razlozima koji su nagnali
Srbe da se pobune protiv hadezeovskog (po mnogima u svijetu:
neonacistickog) rezima. Ona je time otvoreno stala na stranu
antisrpskog i antijevrejskog rasizma, i to trebalo, ili bi trebalo
dobiti zasluzni publicitet u svijetu".
Ja sam dosta toga napisao o antisrpskom i antisemitskom karakteru
Tudjmanovog hadezeovskog rezima. Tudjmanove izjave kako je sretan sto
mu zena nije Zidovka ni Srpkinja, njegove nacisticke revizije
(drasticna umanjenja) holokosta (genocida) nad Srbima i Jevrejima,
itd., (radi cega je 1997. bio prisiljen da se izvini Jevrejima u
svijetu, ali ne i Srbima), svima su u svijetu poznate osim Karli del
Ponte i Milosevicevom timu!!! Ovaj posljednji, zbog svog izrazitog
mediokritetstva, nije bio u stanju da shvati rasisticki (antisrpski i
antijevrejski) karakter ni Tudjmanovog rezima ni totalnu sutnju o tome
u optuznici. Logican zakljucak je, da je ta optuznica po svom karakteru
antisrpska i antijevrejska (u jezickoj upotrebi: antisemitska). Da je
na vrijeme bilo reagirano, na ovakav nacin kako ja to prezentiram,
Karla del Ponte bi vec vjerovatno odavna bila smjenjena (naravno, ne
zbog antisrpstva vec zbog antijevrejstva). Kada sam, medjutim, ovu tezu
prezentirao Milosevicu i njegovom timu, elaboriranu na 10 stranica,
odgovor je bio: "Ovo, Emile, sto si napisao je 'Suc, muc pa prolij'
"!!! Posto sam, izgleda, ispao priglup i nekoristan za njih, oni su
naglo prekinuli suradnju sa mnom! Ja, iskreno receno, ne vjerujem da su
Milosevic i njegov tim antisrbi i antisemiti, ali da su se u ovom
pogledu pokazali krajnje ogranicenima, ne shvacajuci visoki takticki
znacaj istine koju sam prezentirao, to je vise nego ocito.
Sto se tice odnosa Srba i Jevreja u posljednjoj deceniji, ta je tema
izuzetno strateski ozbiljna i ne spada u ovaj napis. Ja sam o ponasanju
dijela Jevreja prema Srbima objasnio u dvjema knjigama ('Demonizacija
Srba', 'La terreur américaine'). Dobar dio Srba je opravdano gnjevno
reagirao na ponasanje dijela Jevreja u dijaspori. Na zalost, jedan dio
Srba je presao u krajnji antisemitizam. Ali najveci dio jevrejskog
naroda, posebno onog u Izraelu je aktivno bio uz Srbe za svo ovo
vrijeme i to, kada se govori o Jevrejima, ne treba nikada smetnuti s
uma.Samo ograniceni Srbi ne shvacaju da je antisemitizam univerzalno
zlo, i da biti antisemita znaci istovremeno biti antisrbin, antihrvat,
antinijemac, antiiracanin, itd. Srbi su posljednjoj deceniji, zbog
stepena demonizacije koja se na njih primijenila, postali 'svjetski
Jevreji' i bojim se, da ce se ta situacija jos dugo nastaviti.Posto
imaju zajednicku sudbinu i trenutno zajednickog neprijatelja, bilo bi
korisno obnoviti srpsko-jevrejski dijalog na bazi platforme srpskih
Jevreja (pismo upuceno od strane Saveza Jevrejskih opcina Svjetskom
jevrejskom kongresu iz 1993.), a ne produbljivati razdor.
Sto se Srebrenice tice, bojim se, da je zapadna propaganda izuzetno
markirala i same Srbe. Mnogi od njih vjeruju da je masakr pocinjen i da
je cak bio planiran. Evo sto mi je jedan od korespondenata,
Srbin, (strucnjak medjunarodnog prava) napisao:
"Na zalost, u americkom pravu, stvari ne stoje bas tako. Ako neko
nesto kaze, ima pravo da kaze, ako laze, taj koji donosi optuzbu da je
taj drugi slagao mora da dokaze da je slagao.
Jedno je dokazati da je "planiranog masakra" bilo a drugo je da je
masakar bio. Zar ne?Ako tvrdimo da je masakr bio a da nije bio
planiran i da nije obuhvatao neki 7000 muslimana je jedno. Ako tvrdimo
da uopste masakra nije bilo onda moramo da dokazemo kako je doslo do
3000 ili neznam ni ja koliko tjela.
Mislim da Ssrbi moraju izmedju sebe da rasciste sta je se ustvari
desilo u Srebrenici i da to objasne svijetu ali prvo treba znati koja
ce "prica" da bude. Ja nevjerujem da je srpsko rukovodstvo planiralo
da ubije 7000 muslimana, ali takodje znam da su veliki broj muslimana
pobijeno...istina je negdje izmedju..."
Evo i mog odgovora:
"Gospodine Todorovicu,
Vi ste vrlo logican i drago mi je sto komuniciramo, ali neke stvari ne
znate do kraja. Tih 3000 tijela (nema ih 3000, ali nema veze) u cetiri
godine rata i nije bog zna sta. Ali sto je najljepse, Oriceve bande su
u Srebrenici i oko nje pobile, prema zapadnim izvorima, preko hiljadu
Srba spalivsi stotinjak srpskih sela. Pitanje je gdje su srpska tijela?
Nije vrag da su samo Muslimani ginuli?
Drugo, barem polovica tih tijela nije identificirana?
Trece, ako se radi samo o Muslimanima, pitanje je pod kojim su uslovima
poginulu, itd. (Pogledajte u mojoj knjizi 'Demonizacija Srba' dio o
Srebrenici, na jedno 20 stranica).
Sto se tice Nato okupacije, ona je sluzbeno ozvanicena i zapadno pravo
govori o BiH kao o protektoratu gdje namjesnik za BiH ima neogranicena
prava nad tom zemljom. Nametati zakone, smjenjivati politicke strukture
od vise desetina ljudi, itd., to se moze samo u okupiranim zemljama.
Uostalom, ne cemo valjda oko toga polemizirati!
A sto se Srba tice, oni istinski imaju problema sa samima sobom, ali to
je vec druga prica.
Ova razmjena misljenja je vrlo korisna, ali se ipak tice stvari koje su
odavna apsolvirane. A ako mi hocete reci, da oni koji trenutno vladaju
svijetom imaju mogucnost da nametnu njihovo (ne)pravo ostalima, onda
takvu informaciju vec posjedujem.
Sve u svemu, bolje bi bilo da se vidi kako doskociti gadovima koji
neprekidno unistavaju citave narode, nego voditi raspravu o njihovim
"pravima" . Emil"
Drugim rijecima, Srebrenica je u ovom casu svjetski prljava metafora za
"genocidnost srpskog naroda", ali je njezina osnovica krajnje slaba jer
je neistinita. U tom smislu, treba zapamtiti slijedece: "Emancipacija
Srba ce se istinski ostvariti kada se Srebrenica bude demistificirala",
ili, "Nema emancipacije Srba bez demistifikacije Srebrenice".
--- (*) ---
KARADZIC VJEROVATNO UHVACEN
By Emil VLAJKI
Naglo dezinteresiranje Tribunala za Milosevica, moze teorijski znaciti
dvije stvari:
- Ili je Tribunal ocijenio da Milosevic nece fizicki moci izdrzati
sudjenje vise od godinu dana, pa se trudi da process sudjenja i osude
zavrsi u tom roku
- Ili je pak netko od cuvene dvojice (Karadzic, Mladic) vjerovatno
uhvacen.
Tribunal sada zeli da se process Milosevicu zavrsi najkasnije do
oktobra 2005., obrazlazuci to navodnom brigom za Milosevicevo zdravlje.
To je, po obicaju Tribunala, krajnje cinicno. Taj placenicki « sud » je
dokazao da nema nikakvih skrupula ni milosti prema « neposlusnim »
Srbima. Ubio je vec dvojicu Srba, a neke je ucjenjivao sa pruzanjem
zdravstvene pomoci u zamjenu za navodna priznanja.
Ustvari, Tribunal nema nista konkretno protiv Milosevica, samo prazne
price, niti je on moralno i pravno podoban da mu sudi.. Da je Milosevic
raspolagao sa kompetentnijom pravnom ekipom, ona bi, preko analize
sadrzaja, dokazala da je optuznica protiv Milosevica mnogo vise
optuznica protiv Srba, a da, indirektno, sadrzi i visoku dozu
antisemitizma. Ja sam takvu analizu sadrzaja napravio i predlozio da se
glavna tuziteljka Tribunala pozove na odgovornost pred sudom zbog
rasisticke antisrpske i antisemitske obojenosti Optuznice. Odgovoreno
mi je, da je trebalo reagirati davno prije i da je sada kasno za takav
demars. Ja u to ne vjerejum. Mislim, da se moze sazvati bilo koji sud
na svijetu i da se takav proces uprilici. Nazalost, oni koji bi trebalo
da budu najvise zainteresirani za to, ukljucujuci i samog glavnog
optuzenika, nisu shvatili domete moje analize i inicijative.
Tragicno je, sto osoba u pitanju vise vjeruje mediokritetima i
poltronima oko nje nego nezavisnim intelektualcima. Isto tako, postoje
ozbiljne indikacije da su neki komiteti za podrsku Milosevicu
infiltrirani od strane bivsih obavjestajaca pogotovo onih iz bivse
Istocne Evrope, a kojima sada rukovode CIA i NSA. Neki komiteti u
sjevernoj Americi, takodjer su, iz istih
razloga, sumnjivi. Novac, dakle, koji stize od nekih od tih ad hoc
udruzenja, je vrlo sumnjiv. Mnogi intelektualci bi se htjeli angazirati
za obranu Milosevica ali ne zele da pristupe tim komitetima i da se ne
kompromitiraju.
Sve u svemu, ako je Karadzic uhvacen, onda za Tribunal, Milosevic nema
vise ikakve vrijednosti. Ako je, dakle, to tocno, onda ce se
Karadzicevo hvatanje sinkronizirati sa Busovom predsjednickom
kampanjom. Milosevic i njegova borba za vracanje dostojanstva srpskom
narodu bit ce prekinuti. A novi talas demonizacije Srba sa pretekstom
Srebrenice, preplavit ce svjetske medije.
Autor ovog teksta je preko objavljenih knjiga, clanaka i napisa na
Internetu upozoravao na cinjenicu da treba u svijetu prvenstveno
rascistiti pitanje Srebrenice koji se vec pretvorio u jedan od najvecih
mitova dvadesetog stoljeca i da ce se sve drugo raspasti kao kula od
karata, ali nitko to nije previse ozbiljno shvatio.
Postoje, prema tome, dvije slabe tocke kampanje unistavanja srpskog
naroda, koja je, nazalost, do sada bila vise nego uspjesna. Te dvije
slabe tocke su; optuznica protiv Milosevica sa svojim rasistickim
karakterom i srebrenicki mit.
Sto se tice prve tocke, ja sam, ponavljam, na zahtjev glavnog
optuzenika, napravio analizu sadrzaja Optuznice. Na pr., za Milosevica
se tvrdi da je komandno odgovoran, dok se hrvatski Srbi optuzuju za
genocid nad Hrvatima u pocetku devedesetih! Ni rijeci o Tudjmanovom
neonacizmu i o protjerivanju i ubijanju hrvatskih Srba od samih
pocetaka Tudjmanovog rezima. Da se je radilo o neonacistickom
(hadezeovskom) pokretu u Hrvatskoj, potvrdjuje i jedan intervju
Vizentala iz 1991.Nije potrebno isticati da je takva optuznica krajnje
rasisticka i prema Srbima i prema Jevrejima i da se na nju treba
reagirati Trebalo bi dici buku oko toga pred Medjun. sudom pravde u
Hagu, bez obzira na konacan ishod.
Sto se tice Srebrenice, trebalo bi iskoristiti bilo koji clanak ili
izjavu na Zapadu povodom "masakra" i dici optuznice pred lokalnim
sudovima, pa neka dokazu da je masakra bilo (sto je, naravno, nemoguce
dokazati; ako nista drugo, nema materijalnih dokaza za navodno 6-12
hiljada masakriranih
muslimanskih muskaraca, a postoji vjerovatnost teskih manipulacija sa
sadasnjim DNK analizama ostataka tijela po Bosni i Hercegovini).
Tribunal u Hagu je politicki sud sa jasnom zadacom: osuditi Srbe po
svaku cijenu, dok se mozda neki lokalni sudovi na Zapadu ne bi tako
prljavo ponasali.
Autor ovog dakle teksta predlaze da se pred medjunarodnim sudom pravde
u Hagu ili drugim sudovima, uzimajuci bilo koji pretekst, ova dva
pitanja rasciste. Umjesto da se napori i sredstva trose jedino na
obranu licnosti Milosevica, a postujuci simboliku njegove borbe, ipak
je to od samog pocetka bila krajnje pogresna orijentacija, pa bi
trebalo napad usmjeriti na novi totalitarni medjunarodni poredak
udarajuci po ovim dvjema pomenutim slabim tockama. To ne moze raditi
sadasnja (pro) miloseviceva jer je nekompetentna i kompromitirana, cak
i unutar sebe ozbiljno suprotstavljena. Trebalo bi dakle u Hagu
osnovati nevladinu organizaciju intelektualaca, javnih radnika i drugih
osoba sa kompletnom logistikom i jasnim ciljevima u kojoj sadasnji
promilosevicevski komiteti ne bi vodili glavnu rijec.U svakom slucaju,
ako se ova prilika udara na tuzilastvo Tribunala propusti, prostituirani
svjetski mediji, kontrolirani uglavnom od strane SAD, intenzivno i
ponovo ce se dohvatiti Srebrenice, Karadzica i Mladica, te ce tada
sanse za protunapad biti mnogo manje ako ne i nistavne.
Srpska Informativna Mreza
s r p s k i_ p u t @ a n t i c . o r g
http://www.antic.org/
SERBI, EBREI, SREBRENICA
scrive Emil VLAJKI
Stranamente, nel corso di questi giorni estivi, quando tanta gente se
n'e' andata da qualche parte, il mio testo sulla presunta cattura di
Karadžić, e sul tribunale dell'Aja, ha avuto un riscontro considerevole
(*). E' interessante notare che la maggior parte delle reazioni sono
state orientate sul tema delle relazioni serbo-ebraiche, benché la mia
impostazione sul carattere INDIRETTAMENTE antisemita (la frase che ho
utilizzato nel mio testo) dell'imputazione contro Milošević, abbia
avuto un carattere diverso. Qui, di seguito, riporto una mia risposta
ad uno dei corrispondenti:
"Gli affari ebraici sono un tema veramente complicato. Gli Ebrei di
Belgrado negli ultimi dieci anni si sono comportati dignitosamente,
criticando severamente la piattaforma del Congresso Mondiale Ebraico di
New York, le cui attitudini erano estremamente anti-serbe. Alcuni
intellettuali Ebrei in Francia si sono ingaggiati in maniera
estremamente sporca contro i Serbi. Dall'altro canto, Israele è stato
il paese che più degli altri ha aiutato i Serbi della Bosnia!
Goldstein, il Presidente della comunità ebraica di Zagabria, è stato il
più critico contro il regime di Tuđman, ecc. Però, non si tratta di
questo. Difatti, Carla del Ponte, nell'accusa contro Milošević, non ha
pronunciato una parola sulle cause che hanno spinto i Serbi a
ribellarsi contro il regime dell'HDZ (secondo molti nel mondo, era un
regime neonazista). Lei in tal modo si è apertamente schierata sulla
parte del razzismo anti-serbo ed anti-ebraico, ed è questo che deve o
dovrebbe meritare una divulgazione mondiale."
Ho scritto molto sul carattere anti-serbo ed antisemita del regime HDZ
di Tuđman. Le dichiarazioni di Tuđman su come fosse felice di non
essere sposato con una donna ebrea o serba, il suo revisionismo
filonazista (le minimizzazioni drastiche) sull'olocausto (genocidio) di
Serbi ed Ebrei, eccetera (per le quali fu costretto nel 1997 a scusarsi
con gli Ebrei di tutto il mondo, però non con i Serbi), sono note a
tutti nel mondo, tranne che a Carla del Ponte ed al team di
Milošević!!! Quest'ultimo, a causa della sua particolare mediocrità,
non e' stato in grado di comprendere il carattere razzista (anti-serbo
ed anti-ebraico) del regime di Tuđman, e neanche del totale silenzio su
questo fatto nell'atto di imputazione. La conclusione logica è che
quest'accusa, in se, e' anti-serba ed anti-ebraica (linguisticamente:
antisemita). Se ci fosse stata per tempo una reazione, e precisamente,
nella maniera come io espongo le cose, Carla del Ponte sarebbe stata
ormai sostituita da lungo tempo (naturalmente, non per anti-serbismo,
ma per anti-ebraismo). Però, quando ho presentato questa tesi,
elaborata su 10 pagine, a Milošević ed al suo team, ho ricevuto la
risposta: "Emil, questo che hai scritto, è una cosa da nulla"!!! Dopo
di che probabilmente per loro risultavo uno stupido ed inutile, ed
hanno all'improvviso interrotto la collaborazione con me! Onestamente,
non credo che Milošević ed il suo team siano anti-serbi ed antisemiti,
però è più che evidente che in quest'ambito si sono dimostrati
estremamente limitati, non avendo appreso l'alta importanza tattica
della verità che ho loro presentata.
Per quanto riguarda le relazioni tra Serbi ed Ebrei nel decennio
trascorso, questo tema è strategicamente molto serio, e perciò non può
essere l'oggetto di questo testo. Nei miei due libri ho elaborato il
tema dei comportamenti di una parte degli Ebrei nei confronti deli
Serbi ("La Demonizzazione dei Serbi", e "La terreur américaine"). Una
buona parte dei Serbi giustamente ha reagito con rabbia al
comportamento di una parte degli Ebrei della diaspora. Purtroppo, una
parte dei Serbi è passata all'estremo antisemitismo. Però la maggior
parte del popolo ebraico, in Israele in particolare, e' stato
attivamente con i Serbi per tutto questo tempo; quando si parla degli
Ebrei, di questo si deve sempre tener conto. Soltanto i Serbi
mentalmente limitati non comprendono che l'antisemitismo e' un male
universale, che essere antisemita significa contemporaneamente essere
antiserbo, anticroato, antitedesco, antiiracheno, ecc. A causa
dell'alto livello di demonizzazione da loro subito nel decennio scorso,
i Serbi sono divenuti "gli Ebrei del Mondo", e temo che questa
situazione continuera' ancora a lungo. Poiché condividono uno stesso
destino ed uno stesso nemico in questo periodo, sarebbe utile rinnovare
il dialogo tra Serbi ed Ebrei, sulla base della piattaforma degli Ebrei
di origine serba (mi riferisco alla lettera dell'Unione delle Comunità
Ebraiche al Congresso Mondiale Ebraico, del 1993), in modo che la
spaccatura non si approfondisca ulteriormente.
Per quanto riguarda Srebrenica, temo che la propaganda occidentale
abbia fortemente marchiato anche i Serbi stessi. Molti di loro credono
che il massacro abbia avuto luogo e che sia stato perfino pianificato.
Di seguito allego la risposta di uno dei corrispondenti (in questo caso
un Serbo, esperto di leggi internazionali):
"Purtroppo, nel sistema legislativo americano, le cose non stanno
proprio così. Se una persona espone un dato, ha tutti i diritti di
farlo. Se mente, l'accusa deve portare in evidenza le prove che questi
abbia mentito. Sostenere che un "massacro pianificato" ci sia stato e'
una cosa, mentre dimostrare che ci sia stato il massacro è un'altra.
Non le sembra? Se affermiamo che ci sia stato un massacro
non-pianificato, e che non abbia riguardato la cifra di 7000 Musulmani,
è una cosa. Se asseriamo che il massacro non ci sia proprio stato,
dobbiamo dimostrare come si è giunti alla cifra di 3000 corpi o una
simile. Penso che Serbi debbano chiarirsi tra di loro su cosa è davvero
accaduto a Srebrenica, e che debbano spiegarsi con il mondo su questo
tema. Ma prima bisogna sapere di quale "storia" si dovrebbe parlare.
Non credo che i dirigenti Serbi abbiano pianificato l'uccisione di 7000
Musulmani. Nello stesso tempo sono al corrente del fatto che tanti
Musulmani ugualmente sono stati liquidati... La verità sta da qualche
parte in mezzo..."
E la mia risposta:
"sig. Todorović,
Il suo ragionamento è molto logico e mi fa piacere avere contatti con
Lei, però alcune cose non le conosce fino in fondo. Questi 3000 corpi
(non sono neanche 3000, ma non importa) in un arco di tempo di quattro
anni di guerra, non sono una cifra granche' alta. Come ciliegina su
tutto ciò, le bande di Orić, a Srebrenica e nei dintorni, secondo le
fonti occidentali, hanno ucciso più di mille Serbi, dando fuoco ad un
centinaio di villaggi Serbi. Si pone la domanda: dove sono finiti
questi corpi dei Serbi? Non può essere che soltanto i Musulmani siano
morti.
Secondo: almeno una metà di questi corpi non è identificata.
Terzo, se anche si trattasse dei Musulmani soltanto, bisogna porsi la
domande sul modo in cui sono morti, ecc. (vedere nel mio libro 'La
Demonizzazione dei Serbi' la parte su Srebrenica, circa 20 pagine).
Per quanto riguarda l'occupazione Nato, questa è ufficializzata e le
leggi occidentali configurano la Bosnia come un protettorato dove il
Commissario per la Bosnia ed Erzegovina detiene diritti illimitati su
questo paese. Puo' imporre le leggi, sostituire strutture politiche di
svariate decine di persone - questo si può fare soltanto nei paesi
occupati. D'altronde, non è che dobbiamo polemizzare su questi fatti
evidenti!
Riguardo ai Serbi, loro effettivamente hanno un problema con se stessi,
però questo è un altro discorso. Questo scambio di opinioni è molto
utile, però concerne degli aspetti che sono stati ormai chiariti molto
tempo fa. Nel caso voleste dirmi che quelli che governano il mondo in
questo momento hanno la possibilità di imporre le loro (non)leggi al
resto del mondo, vi informo che sono al corrente di questo fatto. Tutto
sommato, sarebbe meglio riuscire a trovare un modo per astutamente
vincere contro le canaglie che continuamente distruggono intere
popolazioni, anziche' tenere delle discussioni sui loro "diritti". Emil"
In altre parole, Srebrenica in questo momento e' una sporca metafora a
livello mondiale, che sta per "l'aspirazione genocida del popolo
serbo"; però le basi di questa affermazione sono estremamente deboli,
in quanto è falsa. Bisogna tenere in mente quanto segue:
"L'emancipazione dei Serbi sarà veramente realizzata quando il caso
Srebrenica sara' demistificato", oppure, "Senza demistificazione di
Srebrenica non si arrivera' all'emancipazione dei Serbi".
(traduzione di Dragomir K., che ringraziamo. Revisione del testo a cura
di Andrea M.)
---
SRBI, JEVREJI, SREBRENICA
by Emil VLAJKI
Zacudo, u ovim ljetnim danima, kada su svi negdje otisli, moj je napis
o eventualnom Karadzicevom hvatanju i haskom tribunalu (*) naisao na
poprilican odjek. Zanimljivo je, pritom, da je najveci broj reakcija
bio na temu srpsko-jevrejskih odnosa,iako je moja teza o INDIREKTNOM
(izraz upotrebljen u mom tekstu) antisemitskom karakteru optuznice
protiv Milosevica imala potpuno drugaciji karakter. Evo sto sam,
pritom, odgovorio jednom od korespondenata:
"Jevrejska posla su stvarno komplicirana stvar.U posljednjih deset
godina, Jevreji u Beogradu su se izuzetno casno ponjeli i ostro su
kritizirali stavove Svjetskog jevrejskog kongresa u Njujorku koji je
bio krajnje antisrpski raspolozen. Neki Jevreji-intelektualci u
Francuskoj su se krajnje prljavo angazirali protiv Srba. S druge
strane, Izrael je bio taj koji je najvise vojno pomagao bosanske Srbe!
Predsjednik jevrejske opcine u Zagrebu, Goldstajn, bio je najostriji
kriticar Tudjmanovog rezima, itd.
Ali nije stvar u tome. Cinjenica je, da Karla del Ponte u optuznici
protiv Milosevica, nije ni rijec zucnula o razlozima koji su nagnali
Srbe da se pobune protiv hadezeovskog (po mnogima u svijetu:
neonacistickog) rezima. Ona je time otvoreno stala na stranu
antisrpskog i antijevrejskog rasizma, i to trebalo, ili bi trebalo
dobiti zasluzni publicitet u svijetu".
Ja sam dosta toga napisao o antisrpskom i antisemitskom karakteru
Tudjmanovog hadezeovskog rezima. Tudjmanove izjave kako je sretan sto
mu zena nije Zidovka ni Srpkinja, njegove nacisticke revizije
(drasticna umanjenja) holokosta (genocida) nad Srbima i Jevrejima,
itd., (radi cega je 1997. bio prisiljen da se izvini Jevrejima u
svijetu, ali ne i Srbima), svima su u svijetu poznate osim Karli del
Ponte i Milosevicevom timu!!! Ovaj posljednji, zbog svog izrazitog
mediokritetstva, nije bio u stanju da shvati rasisticki (antisrpski i
antijevrejski) karakter ni Tudjmanovog rezima ni totalnu sutnju o tome
u optuznici. Logican zakljucak je, da je ta optuznica po svom karakteru
antisrpska i antijevrejska (u jezickoj upotrebi: antisemitska). Da je
na vrijeme bilo reagirano, na ovakav nacin kako ja to prezentiram,
Karla del Ponte bi vec vjerovatno odavna bila smjenjena (naravno, ne
zbog antisrpstva vec zbog antijevrejstva). Kada sam, medjutim, ovu tezu
prezentirao Milosevicu i njegovom timu, elaboriranu na 10 stranica,
odgovor je bio: "Ovo, Emile, sto si napisao je 'Suc, muc pa prolij'
"!!! Posto sam, izgleda, ispao priglup i nekoristan za njih, oni su
naglo prekinuli suradnju sa mnom! Ja, iskreno receno, ne vjerujem da su
Milosevic i njegov tim antisrbi i antisemiti, ali da su se u ovom
pogledu pokazali krajnje ogranicenima, ne shvacajuci visoki takticki
znacaj istine koju sam prezentirao, to je vise nego ocito.
Sto se tice odnosa Srba i Jevreja u posljednjoj deceniji, ta je tema
izuzetno strateski ozbiljna i ne spada u ovaj napis. Ja sam o ponasanju
dijela Jevreja prema Srbima objasnio u dvjema knjigama ('Demonizacija
Srba', 'La terreur américaine'). Dobar dio Srba je opravdano gnjevno
reagirao na ponasanje dijela Jevreja u dijaspori. Na zalost, jedan dio
Srba je presao u krajnji antisemitizam. Ali najveci dio jevrejskog
naroda, posebno onog u Izraelu je aktivno bio uz Srbe za svo ovo
vrijeme i to, kada se govori o Jevrejima, ne treba nikada smetnuti s
uma.Samo ograniceni Srbi ne shvacaju da je antisemitizam univerzalno
zlo, i da biti antisemita znaci istovremeno biti antisrbin, antihrvat,
antinijemac, antiiracanin, itd. Srbi su posljednjoj deceniji, zbog
stepena demonizacije koja se na njih primijenila, postali 'svjetski
Jevreji' i bojim se, da ce se ta situacija jos dugo nastaviti.Posto
imaju zajednicku sudbinu i trenutno zajednickog neprijatelja, bilo bi
korisno obnoviti srpsko-jevrejski dijalog na bazi platforme srpskih
Jevreja (pismo upuceno od strane Saveza Jevrejskih opcina Svjetskom
jevrejskom kongresu iz 1993.), a ne produbljivati razdor.
Sto se Srebrenice tice, bojim se, da je zapadna propaganda izuzetno
markirala i same Srbe. Mnogi od njih vjeruju da je masakr pocinjen i da
je cak bio planiran. Evo sto mi je jedan od korespondenata,
Srbin, (strucnjak medjunarodnog prava) napisao:
"Na zalost, u americkom pravu, stvari ne stoje bas tako. Ako neko
nesto kaze, ima pravo da kaze, ako laze, taj koji donosi optuzbu da je
taj drugi slagao mora da dokaze da je slagao.
Jedno je dokazati da je "planiranog masakra" bilo a drugo je da je
masakar bio. Zar ne?Ako tvrdimo da je masakr bio a da nije bio
planiran i da nije obuhvatao neki 7000 muslimana je jedno. Ako tvrdimo
da uopste masakra nije bilo onda moramo da dokazemo kako je doslo do
3000 ili neznam ni ja koliko tjela.
Mislim da Ssrbi moraju izmedju sebe da rasciste sta je se ustvari
desilo u Srebrenici i da to objasne svijetu ali prvo treba znati koja
ce "prica" da bude. Ja nevjerujem da je srpsko rukovodstvo planiralo
da ubije 7000 muslimana, ali takodje znam da su veliki broj muslimana
pobijeno...istina je negdje izmedju..."
Evo i mog odgovora:
"Gospodine Todorovicu,
Vi ste vrlo logican i drago mi je sto komuniciramo, ali neke stvari ne
znate do kraja. Tih 3000 tijela (nema ih 3000, ali nema veze) u cetiri
godine rata i nije bog zna sta. Ali sto je najljepse, Oriceve bande su
u Srebrenici i oko nje pobile, prema zapadnim izvorima, preko hiljadu
Srba spalivsi stotinjak srpskih sela. Pitanje je gdje su srpska tijela?
Nije vrag da su samo Muslimani ginuli?
Drugo, barem polovica tih tijela nije identificirana?
Trece, ako se radi samo o Muslimanima, pitanje je pod kojim su uslovima
poginulu, itd. (Pogledajte u mojoj knjizi 'Demonizacija Srba' dio o
Srebrenici, na jedno 20 stranica).
Sto se tice Nato okupacije, ona je sluzbeno ozvanicena i zapadno pravo
govori o BiH kao o protektoratu gdje namjesnik za BiH ima neogranicena
prava nad tom zemljom. Nametati zakone, smjenjivati politicke strukture
od vise desetina ljudi, itd., to se moze samo u okupiranim zemljama.
Uostalom, ne cemo valjda oko toga polemizirati!
A sto se Srba tice, oni istinski imaju problema sa samima sobom, ali to
je vec druga prica.
Ova razmjena misljenja je vrlo korisna, ali se ipak tice stvari koje su
odavna apsolvirane. A ako mi hocete reci, da oni koji trenutno vladaju
svijetom imaju mogucnost da nametnu njihovo (ne)pravo ostalima, onda
takvu informaciju vec posjedujem.
Sve u svemu, bolje bi bilo da se vidi kako doskociti gadovima koji
neprekidno unistavaju citave narode, nego voditi raspravu o njihovim
"pravima" . Emil"
Drugim rijecima, Srebrenica je u ovom casu svjetski prljava metafora za
"genocidnost srpskog naroda", ali je njezina osnovica krajnje slaba jer
je neistinita. U tom smislu, treba zapamtiti slijedece: "Emancipacija
Srba ce se istinski ostvariti kada se Srebrenica bude demistificirala",
ili, "Nema emancipacije Srba bez demistifikacije Srebrenice".
--- (*) ---
KARADZIC VJEROVATNO UHVACEN
By Emil VLAJKI
Naglo dezinteresiranje Tribunala za Milosevica, moze teorijski znaciti
dvije stvari:
- Ili je Tribunal ocijenio da Milosevic nece fizicki moci izdrzati
sudjenje vise od godinu dana, pa se trudi da process sudjenja i osude
zavrsi u tom roku
- Ili je pak netko od cuvene dvojice (Karadzic, Mladic) vjerovatno
uhvacen.
Tribunal sada zeli da se process Milosevicu zavrsi najkasnije do
oktobra 2005., obrazlazuci to navodnom brigom za Milosevicevo zdravlje.
To je, po obicaju Tribunala, krajnje cinicno. Taj placenicki « sud » je
dokazao da nema nikakvih skrupula ni milosti prema « neposlusnim »
Srbima. Ubio je vec dvojicu Srba, a neke je ucjenjivao sa pruzanjem
zdravstvene pomoci u zamjenu za navodna priznanja.
Ustvari, Tribunal nema nista konkretno protiv Milosevica, samo prazne
price, niti je on moralno i pravno podoban da mu sudi.. Da je Milosevic
raspolagao sa kompetentnijom pravnom ekipom, ona bi, preko analize
sadrzaja, dokazala da je optuznica protiv Milosevica mnogo vise
optuznica protiv Srba, a da, indirektno, sadrzi i visoku dozu
antisemitizma. Ja sam takvu analizu sadrzaja napravio i predlozio da se
glavna tuziteljka Tribunala pozove na odgovornost pred sudom zbog
rasisticke antisrpske i antisemitske obojenosti Optuznice. Odgovoreno
mi je, da je trebalo reagirati davno prije i da je sada kasno za takav
demars. Ja u to ne vjerejum. Mislim, da se moze sazvati bilo koji sud
na svijetu i da se takav proces uprilici. Nazalost, oni koji bi trebalo
da budu najvise zainteresirani za to, ukljucujuci i samog glavnog
optuzenika, nisu shvatili domete moje analize i inicijative.
Tragicno je, sto osoba u pitanju vise vjeruje mediokritetima i
poltronima oko nje nego nezavisnim intelektualcima. Isto tako, postoje
ozbiljne indikacije da su neki komiteti za podrsku Milosevicu
infiltrirani od strane bivsih obavjestajaca pogotovo onih iz bivse
Istocne Evrope, a kojima sada rukovode CIA i NSA. Neki komiteti u
sjevernoj Americi, takodjer su, iz istih
razloga, sumnjivi. Novac, dakle, koji stize od nekih od tih ad hoc
udruzenja, je vrlo sumnjiv. Mnogi intelektualci bi se htjeli angazirati
za obranu Milosevica ali ne zele da pristupe tim komitetima i da se ne
kompromitiraju.
Sve u svemu, ako je Karadzic uhvacen, onda za Tribunal, Milosevic nema
vise ikakve vrijednosti. Ako je, dakle, to tocno, onda ce se
Karadzicevo hvatanje sinkronizirati sa Busovom predsjednickom
kampanjom. Milosevic i njegova borba za vracanje dostojanstva srpskom
narodu bit ce prekinuti. A novi talas demonizacije Srba sa pretekstom
Srebrenice, preplavit ce svjetske medije.
Autor ovog teksta je preko objavljenih knjiga, clanaka i napisa na
Internetu upozoravao na cinjenicu da treba u svijetu prvenstveno
rascistiti pitanje Srebrenice koji se vec pretvorio u jedan od najvecih
mitova dvadesetog stoljeca i da ce se sve drugo raspasti kao kula od
karata, ali nitko to nije previse ozbiljno shvatio.
Postoje, prema tome, dvije slabe tocke kampanje unistavanja srpskog
naroda, koja je, nazalost, do sada bila vise nego uspjesna. Te dvije
slabe tocke su; optuznica protiv Milosevica sa svojim rasistickim
karakterom i srebrenicki mit.
Sto se tice prve tocke, ja sam, ponavljam, na zahtjev glavnog
optuzenika, napravio analizu sadrzaja Optuznice. Na pr., za Milosevica
se tvrdi da je komandno odgovoran, dok se hrvatski Srbi optuzuju za
genocid nad Hrvatima u pocetku devedesetih! Ni rijeci o Tudjmanovom
neonacizmu i o protjerivanju i ubijanju hrvatskih Srba od samih
pocetaka Tudjmanovog rezima. Da se je radilo o neonacistickom
(hadezeovskom) pokretu u Hrvatskoj, potvrdjuje i jedan intervju
Vizentala iz 1991.Nije potrebno isticati da je takva optuznica krajnje
rasisticka i prema Srbima i prema Jevrejima i da se na nju treba
reagirati Trebalo bi dici buku oko toga pred Medjun. sudom pravde u
Hagu, bez obzira na konacan ishod.
Sto se tice Srebrenice, trebalo bi iskoristiti bilo koji clanak ili
izjavu na Zapadu povodom "masakra" i dici optuznice pred lokalnim
sudovima, pa neka dokazu da je masakra bilo (sto je, naravno, nemoguce
dokazati; ako nista drugo, nema materijalnih dokaza za navodno 6-12
hiljada masakriranih
muslimanskih muskaraca, a postoji vjerovatnost teskih manipulacija sa
sadasnjim DNK analizama ostataka tijela po Bosni i Hercegovini).
Tribunal u Hagu je politicki sud sa jasnom zadacom: osuditi Srbe po
svaku cijenu, dok se mozda neki lokalni sudovi na Zapadu ne bi tako
prljavo ponasali.
Autor ovog dakle teksta predlaze da se pred medjunarodnim sudom pravde
u Hagu ili drugim sudovima, uzimajuci bilo koji pretekst, ova dva
pitanja rasciste. Umjesto da se napori i sredstva trose jedino na
obranu licnosti Milosevica, a postujuci simboliku njegove borbe, ipak
je to od samog pocetka bila krajnje pogresna orijentacija, pa bi
trebalo napad usmjeriti na novi totalitarni medjunarodni poredak
udarajuci po ovim dvjema pomenutim slabim tockama. To ne moze raditi
sadasnja (pro) miloseviceva jer je nekompetentna i kompromitirana, cak
i unutar sebe ozbiljno suprotstavljena. Trebalo bi dakle u Hagu
osnovati nevladinu organizaciju intelektualaca, javnih radnika i drugih
osoba sa kompletnom logistikom i jasnim ciljevima u kojoj sadasnji
promilosevicevski komiteti ne bi vodili glavnu rijec.U svakom slucaju,
ako se ova prilika udara na tuzilastvo Tribunala propusti, prostituirani
svjetski mediji, kontrolirani uglavnom od strane SAD, intenzivno i
ponovo ce se dohvatiti Srebrenice, Karadzica i Mladica, te ce tada
sanse za protunapad biti mnogo manje ako ne i nistavne.
Srpska Informativna Mreza
s r p s k i_ p u t @ a n t i c . o r g
http://www.antic.org/
IPSE DIXIT
KOSOVO: EX PREMIER, GOVERNO SI BASA SU STRUTTURE MAFIOSE (ANSA) -
BERLINO, 31 LUG - Grave atto d'accusa dell'ex premier kosovaro Bujar
Bukoshi, secondo il quale l'attuale governo della provincia
separatista serba (a maggioranza albanese) sarebbe gravemente
corrotto. ''Il nostro governo si basa di fatto su strutture
mafiose'', ha detto Bukoshi in un'intervista all'ultimo numero del
settimanale Der Spiegel. A suo avviso ''tutti i grandi partiti di
governo, compresa la Ldk del presidente Ibrahim Rugova, hanno una
struttura corrotta che manipola i bandi di concorso o le
privatizzazioni''. Lo Spiegel, in edicola lunedi', ha diffuso oggi
un'anticipazione dell'intervista. ''Quando un ministro assume 200
persone della sua famiglia nell'apparato statale, in tal modo egli si
garantisce anche l'elettorato'', ha aggiunto Bukoshi, secondo il quale
''tangenti vengono versate dappertutto, in particolare per il
contrabbando di petrolio''. ''Se la nostra giustizia funzionasse,
la maggior parte dei ministri e funzionari dovrebbe dimettersi'', ha
detto Bukoshi, uno dei fondatori della Lega democratica del Kosovo
(LDK) di Rugova, e attualmente leader della formazione liberale 'Nuovo
partito del Kosovo'. Il Kosovo e' amministrato dalle Nazioni Unite
dal 1999. (ANSA). QN 31/07/2004 19:13
KOSOVO: EX PREMIER, GOVERNO SI BASA SU STRUTTURE MAFIOSE (ANSA) -
BERLINO, 31 LUG - Grave atto d'accusa dell'ex premier kosovaro Bujar
Bukoshi, secondo il quale l'attuale governo della provincia
separatista serba (a maggioranza albanese) sarebbe gravemente
corrotto. ''Il nostro governo si basa di fatto su strutture
mafiose'', ha detto Bukoshi in un'intervista all'ultimo numero del
settimanale Der Spiegel. A suo avviso ''tutti i grandi partiti di
governo, compresa la Ldk del presidente Ibrahim Rugova, hanno una
struttura corrotta che manipola i bandi di concorso o le
privatizzazioni''. Lo Spiegel, in edicola lunedi', ha diffuso oggi
un'anticipazione dell'intervista. ''Quando un ministro assume 200
persone della sua famiglia nell'apparato statale, in tal modo egli si
garantisce anche l'elettorato'', ha aggiunto Bukoshi, secondo il quale
''tangenti vengono versate dappertutto, in particolare per il
contrabbando di petrolio''. ''Se la nostra giustizia funzionasse,
la maggior parte dei ministri e funzionari dovrebbe dimettersi'', ha
detto Bukoshi, uno dei fondatori della Lega democratica del Kosovo
(LDK) di Rugova, e attualmente leader della formazione liberale 'Nuovo
partito del Kosovo'. Il Kosovo e' amministrato dalle Nazioni Unite
dal 1999. (ANSA). QN 31/07/2004 19:13
[ Dopo il Sudan (bombardamento dell'industria farmaceutica, 1998), la
Jugoslavia, la Sierra Leone, l'Afghanistan e l'Iraq, il primo ministro
britannico Tony Blair si e' entusiasticamente lanciato a caldeggiare
l'ennesima "guerra umanitaria" - di nuovo contro il Sudan, come in un
circolo perverso... E di nuovo, le giustificazioni addotte si basano su
quelle plateali menzogne alle quali egli ha oramai abituato il pubblico
britannico, che infatti lo considera "B-LIAR" - "B il bugiardo". Ma
dietro la sfacciata propaganda di Blair si nasconde, di nuovo,
nient'altro che petrolio: quel petrolio del Darfur che le cancellerie
occidentali vogliono sottrarre tanto al concorrente cinese, quanto al
primo, legittimo proprietario - il popolo africano. Lo sostiene J.
Laughland a chiare lettere sulle pagine del quotidiano piu' venduto
d'Inghilterra, il Guardian... ]
http://politics.guardian.co.uk/print/0,3858,4983677-111381,00.html
Comment
The mask of altruism disguising a colonial war
Oil will be the driving factor for military intervention in Sudan
John Laughland
Monday August 2, 2004
The Guardian
If proof were needed that Tony Blair is off the hook over Iraq, it came
not during the Commons debate on the Butler report on July 21, but
rather at his monthly press conference the following morning. Asked
about the crisis in Sudan, Mr Blair replied: "I believe we have a moral
responsibility to deal with this and to deal with it by any means that
we can." This last phrase means that troops might be sent - as General
Sir Mike Jackson, the chief of the general staff, immediately confirmed
- and yet the reaction from the usual anti-war campaigners was silence.
Mr Blair has invoked moral necessity for every one of the five wars he
has fought in this, surely one of the most bellicose premierships in
history. The bombing campaign against Iraq in December 1998, the 74-day
bombardment of Yugoslavia in 1999, the intervention in Sierra Leone in
the spring of 2000, the attack on Afghanistan in October 2001, and the
Iraq war last March were all justified with the bright certainties
which shone from the prime minister's eyes. Blair even defended Bill
Clinton's attack on the al-Shifa pharmaceuticals factory in Sudan in
August 1998, on the entirely bogus grounds that it was really
manufacturing anthrax instead of aspirin.
Although in each case the pretext for war has been proved false or the
war aims have been unfulfilled, a stubborn belief persists in the
morality and the effectiveness of attacking other countries. The
Milosevic trial has shown that genocide never occurred in Kosovo -
although Blair told us that the events there were worse than anything
that had happened since the second world war, even the political
activists who staff the prosecutor's office at the international
criminal tribunal in The Hague never included genocide in their Kosovo
indictment. And two years of prosecution have failed to produce one
single witness to testify that the former Yugoslav president ordered
any attacks on Albanian civilians in the province. Indeed, army
documents produced from Belgrade show the contrary.
Like the Kosovo genocide, weapons of mass destruction in Iraq, as we
now know, existed only in the fevered imaginings of spooks and
politicians in London and Washington. But Downing Street was also
recently forced to admit that even Blair's claims about mass graves in
Iraq were false. The prime minister has repeatedly said that 300,000 or
400,000 bodies have been found there, but the truth is that almost no
bodies have been exhumed in Iraq, and consequently the total number of
such bodies, still less the cause of their deaths, is simply unknown.
In 2001, we attacked Afghanistan to capture Osama bin Laden and to
prevent the Taliban from allegedly flooding the world with heroin. Yet
Bin Laden remains free, while the heroin ban imposed by the Taliban has
been replaced by its very opposite, a surge in opium production,
fostered by the warlords who rule the country. As for Sierra Leone, the
United Nations human development report for 2004, published on July 15,
which measures overall living standards around the world, puts that
beneficiary of western intervention in 177th place out of 177, an
august position it has continued to occupy ever since our boys went in:
Sierra Leone is literally the most miserable place on earth. So much
for Blair's promise of a "new era for Africa".
The absence of anti-war scepticism about the prospect of sending troops
into Sudan is especially odd in view of the fact that Darfur has oil.
For two years, campaigners have chanted that there should be "no blood
for oil" in Iraq, yet they seem not to have noticed that there are huge
untapped reserves in both southern Sudan and southern Darfur. As oil
pipelines continue to be blown up in Iraq, the west not only has a
clear motive for establishing control over alternative sources of
energy, it has also officially adopted the policy that our armies
should be used to do precisely this. Oddly enough, the oil concession
in southern Darfur is currently in the hands of the China National
Petroleum Company. China is Sudan's biggest foreign investor.
We ought, therefore, to treat with scepticism the US Congress
declaration of genocide in the region. No one, not even the government
of Sudan, questions that there is a civil war in Darfur, or that it has
caused an immense number of refugees. Even the government admits that
nearly a million people have left for camps outside Darfur's main towns
to escape marauding paramilitary groups. The country is awash with
guns, thanks to the various wars going on in Sudan's neighbouring
countries. Tensions have risen between nomads and herders, as the
former are forced south in search of new pastures by the expansion of
the Sahara desert. Paramilitary groups have practised widespread
highway robbery, and each tribe has its own private army. That is why
the government of Sudan imposed a state of emergency in 1999.
But our media have taken this complex picture and projected on to it a
simple morality tale of ethnic cleansing and genocide. They gloss over
the fact that the Janjaweed militia come from the same ethnic group and
religion as the people they are allegedly persecuting - everyone in
Darfur is black, African, Arabic-speaking and Muslim. Campaigners for
intervention have accused the Sudanese government of supporting this
group, without mentioning that the Sudanese defence minister condemned
the Janjaweed as "bandits" in a speech to the country's parliament in
March. On July 19, moreover, a court in Khartoum sentenced six
Janjaweed soldiers to horrible punishments, including the amputation of
their hands and legs. And why do we never hear about the rebel groups
which the Janjaweed are fighting, or about any atrocities that they may
have committed?
It is far from clear that the sudden media attention devoted to Sudan
has been provoked by any real escalation of the crisis - a peace
agreement was signed with the rebels in April, and it is holding. The
pictures on our TV screens could have been shown last year. And we
should treat with scepticism the claims made for the numbers of deaths
- 30,000 or 50,000 are the figures being bandied about - when we know
that similar statistics proved very wrong in Kosovo and Iraq. The
Sudanese government says that the death toll in Darfur, since the
beginning of the conflict in 2003, is not greater than 1,200 on all
sides. And why is such attention devoted to Sudan when, in neighbouring
Congo, the death rate from the war there is estimated to be some 2 or 3
million, a tragedy equalled only by the silence with which it is
treated in our media?
We are shown starving babies now, but no TV station will show the
limbless or the dead that we cause if we attack Sudan. Humanitarian aid
should be what the Red Cross always said it must be - politically
neutral. Anything else is just an old-fashioned colonial war - the
reality of killing, and the escalation of violence, disguised with the
hypocritical mask of altruism. If Iraq has not taught us that, then we
are incapable of ever learning anything.
· John Laughland is an associate of Sanders Research Associates
Guardian Unlimited © Guardian Newspapers Limited 2004
Jugoslavia, la Sierra Leone, l'Afghanistan e l'Iraq, il primo ministro
britannico Tony Blair si e' entusiasticamente lanciato a caldeggiare
l'ennesima "guerra umanitaria" - di nuovo contro il Sudan, come in un
circolo perverso... E di nuovo, le giustificazioni addotte si basano su
quelle plateali menzogne alle quali egli ha oramai abituato il pubblico
britannico, che infatti lo considera "B-LIAR" - "B il bugiardo". Ma
dietro la sfacciata propaganda di Blair si nasconde, di nuovo,
nient'altro che petrolio: quel petrolio del Darfur che le cancellerie
occidentali vogliono sottrarre tanto al concorrente cinese, quanto al
primo, legittimo proprietario - il popolo africano. Lo sostiene J.
Laughland a chiare lettere sulle pagine del quotidiano piu' venduto
d'Inghilterra, il Guardian... ]
http://politics.guardian.co.uk/print/0,3858,4983677-111381,00.html
Comment
The mask of altruism disguising a colonial war
Oil will be the driving factor for military intervention in Sudan
John Laughland
Monday August 2, 2004
The Guardian
If proof were needed that Tony Blair is off the hook over Iraq, it came
not during the Commons debate on the Butler report on July 21, but
rather at his monthly press conference the following morning. Asked
about the crisis in Sudan, Mr Blair replied: "I believe we have a moral
responsibility to deal with this and to deal with it by any means that
we can." This last phrase means that troops might be sent - as General
Sir Mike Jackson, the chief of the general staff, immediately confirmed
- and yet the reaction from the usual anti-war campaigners was silence.
Mr Blair has invoked moral necessity for every one of the five wars he
has fought in this, surely one of the most bellicose premierships in
history. The bombing campaign against Iraq in December 1998, the 74-day
bombardment of Yugoslavia in 1999, the intervention in Sierra Leone in
the spring of 2000, the attack on Afghanistan in October 2001, and the
Iraq war last March were all justified with the bright certainties
which shone from the prime minister's eyes. Blair even defended Bill
Clinton's attack on the al-Shifa pharmaceuticals factory in Sudan in
August 1998, on the entirely bogus grounds that it was really
manufacturing anthrax instead of aspirin.
Although in each case the pretext for war has been proved false or the
war aims have been unfulfilled, a stubborn belief persists in the
morality and the effectiveness of attacking other countries. The
Milosevic trial has shown that genocide never occurred in Kosovo -
although Blair told us that the events there were worse than anything
that had happened since the second world war, even the political
activists who staff the prosecutor's office at the international
criminal tribunal in The Hague never included genocide in their Kosovo
indictment. And two years of prosecution have failed to produce one
single witness to testify that the former Yugoslav president ordered
any attacks on Albanian civilians in the province. Indeed, army
documents produced from Belgrade show the contrary.
Like the Kosovo genocide, weapons of mass destruction in Iraq, as we
now know, existed only in the fevered imaginings of spooks and
politicians in London and Washington. But Downing Street was also
recently forced to admit that even Blair's claims about mass graves in
Iraq were false. The prime minister has repeatedly said that 300,000 or
400,000 bodies have been found there, but the truth is that almost no
bodies have been exhumed in Iraq, and consequently the total number of
such bodies, still less the cause of their deaths, is simply unknown.
In 2001, we attacked Afghanistan to capture Osama bin Laden and to
prevent the Taliban from allegedly flooding the world with heroin. Yet
Bin Laden remains free, while the heroin ban imposed by the Taliban has
been replaced by its very opposite, a surge in opium production,
fostered by the warlords who rule the country. As for Sierra Leone, the
United Nations human development report for 2004, published on July 15,
which measures overall living standards around the world, puts that
beneficiary of western intervention in 177th place out of 177, an
august position it has continued to occupy ever since our boys went in:
Sierra Leone is literally the most miserable place on earth. So much
for Blair's promise of a "new era for Africa".
The absence of anti-war scepticism about the prospect of sending troops
into Sudan is especially odd in view of the fact that Darfur has oil.
For two years, campaigners have chanted that there should be "no blood
for oil" in Iraq, yet they seem not to have noticed that there are huge
untapped reserves in both southern Sudan and southern Darfur. As oil
pipelines continue to be blown up in Iraq, the west not only has a
clear motive for establishing control over alternative sources of
energy, it has also officially adopted the policy that our armies
should be used to do precisely this. Oddly enough, the oil concession
in southern Darfur is currently in the hands of the China National
Petroleum Company. China is Sudan's biggest foreign investor.
We ought, therefore, to treat with scepticism the US Congress
declaration of genocide in the region. No one, not even the government
of Sudan, questions that there is a civil war in Darfur, or that it has
caused an immense number of refugees. Even the government admits that
nearly a million people have left for camps outside Darfur's main towns
to escape marauding paramilitary groups. The country is awash with
guns, thanks to the various wars going on in Sudan's neighbouring
countries. Tensions have risen between nomads and herders, as the
former are forced south in search of new pastures by the expansion of
the Sahara desert. Paramilitary groups have practised widespread
highway robbery, and each tribe has its own private army. That is why
the government of Sudan imposed a state of emergency in 1999.
But our media have taken this complex picture and projected on to it a
simple morality tale of ethnic cleansing and genocide. They gloss over
the fact that the Janjaweed militia come from the same ethnic group and
religion as the people they are allegedly persecuting - everyone in
Darfur is black, African, Arabic-speaking and Muslim. Campaigners for
intervention have accused the Sudanese government of supporting this
group, without mentioning that the Sudanese defence minister condemned
the Janjaweed as "bandits" in a speech to the country's parliament in
March. On July 19, moreover, a court in Khartoum sentenced six
Janjaweed soldiers to horrible punishments, including the amputation of
their hands and legs. And why do we never hear about the rebel groups
which the Janjaweed are fighting, or about any atrocities that they may
have committed?
It is far from clear that the sudden media attention devoted to Sudan
has been provoked by any real escalation of the crisis - a peace
agreement was signed with the rebels in April, and it is holding. The
pictures on our TV screens could have been shown last year. And we
should treat with scepticism the claims made for the numbers of deaths
- 30,000 or 50,000 are the figures being bandied about - when we know
that similar statistics proved very wrong in Kosovo and Iraq. The
Sudanese government says that the death toll in Darfur, since the
beginning of the conflict in 2003, is not greater than 1,200 on all
sides. And why is such attention devoted to Sudan when, in neighbouring
Congo, the death rate from the war there is estimated to be some 2 or 3
million, a tragedy equalled only by the silence with which it is
treated in our media?
We are shown starving babies now, but no TV station will show the
limbless or the dead that we cause if we attack Sudan. Humanitarian aid
should be what the Red Cross always said it must be - politically
neutral. Anything else is just an old-fashioned colonial war - the
reality of killing, and the escalation of violence, disguised with the
hypocritical mask of altruism. If Iraq has not taught us that, then we
are incapable of ever learning anything.
· John Laughland is an associate of Sanders Research Associates
Guardian Unlimited © Guardian Newspapers Limited 2004
Hag u agoniji (1/2)
1. Za pravo, istinu i zivot! - hitni apel Slobode UN, tribunalu i
domacim vlastima (SLOBODA, 9.8.2004)
2. "Politika", "Novosti": Hag u agoniji; Tapuskovic odbio da bude
nametnuti advokat Milosevicu (9.8.2004)
3. NAMETANJE ADVOKATA SLOBODANU MILOSEVICU UGROZAVA BUDUCNOST
MEDJUNARODNOG PRAVA I NJEGOV ZIVOT
=== 1 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Lun 9 Ago 2004 01:11:02 Europe/Rome
Oggetto: Za pravo, istinu i zivot! - hitni apel Slobode UN, tribunalu i
domacim vlastima
UDRUZENJE *SLOBODA*
Clan Svetskog saveta za mir
NACIONALNI KOMITET ZA OSLOBODJENJE SLOBODANA MILOSEVICA
Beograd, Rajiceva 16, tel./faks: 630 549
****************************************
06. avgusta 2004. g.
=============================
S A O P S T E N J E Z A S T A M P U
=============================
Udruzenje «Sloboda» uputilo je danas hitni apel predsedavajucem Saveta
bezbednosti, ruskom ambasadoru Andreju Denisovu i drugim najvisim
zvanicnicima Ujedinjenih nacija, visokom komesaru za ljudska prava, kao
i predsedniku i sudijama haskog tribunala. Isti apel upucen je i
Predsedniku Republike i Predsedniku Vlade Republike Srbije, predsedniku
drzavne zajednice, kao i republickom i saveznom parlamentu.
U apelu se aktuelno ponasanje haskog tribunala u procesu protiv
Predsednika Milosevica karakterise kao zlocin cije je izvrsenje u toku
i zahteva od svih odgovornih da deluju odmah, kako bi zlocin bio
zaustavljen.
Zdravstveno stanje Predsednika Milosevica, kao i cinjenica da je samim
procesom sve vreme ugrozen njegov zivot, poznati su tribunalu sve
vreme, od dovodjenja predsednika Milosevica u Hag. To je tribunal tri
godine ignorisao, odbijajuci takodje da adekvatno razmotri opravdane
zahteve za oslobodjenje predsednika Milosevica radi lecenja, oporavka i
priprema.
Danas, medjutim, tribunal manipulise medicinskim cinjenicama i
lekarskim izvestajima sa ciljem da nezakonitim nametanjem advokata i
promenama pravila na stetu predsednika Milosevica spreci iznosenje
istine.
Ovakve namere ne mogu doprineti ni bilo kakvoj pravdi, niti mogu
olaksati zdravstveno stanje predsednika Milosevica, kao sto se
licemerno tvrdi, vec upravo suprotno. One su zlocin jer odrazavaju
strah pravih zlocinaca i izvrsilaca agresije od istine i jer mogu
dramaticno povecati opasne po zivot rizike kojima je Predsednik
Milosevic izlozen u Hagu.
Udruzenje «Sloboda» u svom apelu zahteva od svih odgovornih domacih i
medjunarodnih cinilaca da odmah deluju kako bi protivzakonita haska
samovolja bila zaustavljena, i kako ne bi bili saucesnici u zlocinu. Sa
svoje strane, Udruzenje «Sloboda» izrazava resenost da upotrebi sva
pravna sredstva kako bi bila utvrdjena krivicna odgovornost svih
umesanih u ovaj zlocin.
********************************************************
SLEDI INTEGRALNI TEKST APELA:
UN: g. Kofi ANAN, Generalni sekretar UN;
g. Andrej DENISOV, stalni predstavnik Ruske Federacije u UN,
predsedavajuci Saveta bezbednosti UN;
g. Dzulijan Robert HUNTE, Predsednik 58. zasedanja Generalne skupstine
UN;
g-dja Luiz ARBUR, Visoki komesar UN za ljudska prava
MKTJ: g. Teodor MERON, predsednik; gg. Patrik ROBINSON, O-Gon KVON, Jan
BONOMI, sudije Pretresnog veca III; gg. Stiven KEJ, Prof. Dr. Timoti
MekKORMAK, Amici Curiae
Srbija i Crna Gora: g. Svetotar MAROVIC, Predsednik Srbije i Crne Gore;
g. Zoran SAMI, predsednik Skupstine Srbije i Crne Gore; g. Boris TADIC,
predsednik Republike Srbije; Dr. Vojislav KOSTUNICA, predsednik Vlade
Republike Srbije; g. Predrag MARKOVIC, predsednik Narodne skupstine
Republike Srbije; predsednici poslanickih grupa u Narodnoj skupstini
Republike Srbije
HITNI APEL ZA ZASTITU MEDJUNARODNOG PRAVA,
PRAVA NARODA NA ISTINU I ZIVOTA PREDSEDNIKA SLOBODANA MILOSEVICA
Tokom citavog trajanja haskog procesa protiv predsednika Slobodana
Milosevica, najodgovornija lica u MKTJ su bila upoznata, putem vise
lekarskih izvestaja i putem brojnih poruka nase organizacije, drugih
organizacija i pojedinaca, sa zdravstvenim stanjem predsednika
Slobodana Milosevica i sa cinjenicom da sam proces ugrozava njegov
zivot. Uprkos tome, tribunal nije nikada ispoljio adekvatan odnos prema
zdravstvenom stanju predsednika Milosevica, niti je ikada na adekvatan
nacin razmotrio opravdane zahteve za njegovo oslobodjenje radi lecenja,
oporavka i priprema za nastavak procesa. Tim putem je, kao i nacinom
vodjenja samog procesa, tribunal samo doprinosio pogorsanju zdravlja
predsednika Milosevica.
Nasa organizacija, kao i druge medjunarodne i nacionalne organizacije i
pojedinci, takodje su blagovremeno i vise puta informisali najvise
organe UN i najvise organe Rpeublike Srbije i SR Jugoslavije, odnosno
DZ Srbija i Crna Gora o ovoj situaciji, zahtevajuci njihovo reagovanje
i upozoravajuci ih na njihov deo odgovornosti.
Poslednjih nedelja, tribunal je iznenada ispoljio interes za
zdravstveno stanje predsednika Milosevica, pokusavajuci da zloupotrebi
medicinske cinjenice kao izgovor za nametanje branioca predsedniku
Milosevicu protiv njegove volje, kao i za druge promene pravila
postupka na stetu predsednika Milosevica.
Ovi pokusaji tribunala su u suprotnosti sa Medjunarodnim paktom o
gradjanskim i politickim pravima, kao osnovnim izvorom prava, sa
Statutom samog tribunala i sa osnovnim principima demokratskog
pravosudja, kao sto je detaljno argumentovano u peticiji 75 istaknutih
advokata i profesora prava iz 15 zemalja, upucenoj ovih dana
Ujedinjenim nacijama i tribunalu. Mere koje tribunal nastoji da
primeni, delovace na razoran nacin upravo protivno ciljevima koji se
navode kao motiv za njihovo uvodjenje, kao sto su fer karakter i
efikasnost procesa i zivot i zdravlje predsednika Milosevica. Ali iznad
svega, primena ovakvih mera delovala bi protiv pravde i ucinila bi
nemogucim utvrdjivanje istine.
Po svojoj sustini, ove mere se ne mogu razumeti drugacije, nego kao
pokusaj da se spreci iznosenje istine, da se osigura nekaznjenost
stvarnih zlocinaca, odgovornih za razbijanje Jugoslavije, tragediju
njenih naroda i brojne zrtve i ogromnu ratnu stetu koje je proizvela
agresija NATO protiv Jugoslavije 1999. godine. Kolicina nezakonitosti
sadrzana u odlukama koje priprema tribunal svedoci o panicnom strahu od
istine.
U krivicno-pravnom smislu, ponasanje tribunala se ne moze drugacije
okarakterisati, nego kao zlocin cije je izvrsenje u toku.
Pozivamo najvise predstavnike UN, MKTJ i Srbije i Crne Gore da odmah
deluju kako bi zlocin bio zaustavljen. Odbijanje ili izbegavanje
ovakvog delovanja bilo bi saucesnistvo u zlocinu. Izrazavajuci
misljenje naroda Srbije, Udruzenje «Sloboda» je odlucno da upotrebi sva
pravna sredstva za utvrdjivanje krivicne odgovornosti svih koji jesu
ili bi bili ukljuceni u izvrsenje ovog zlocina.
Narodi sveta ocekuju postovanje medjunarodnog prava. Oni takodje imaju
pravo na istinu o balkanskoj tragediji. Predsednik Milosevic ima pravo
da zivi i da zastupa istinu i samog sebe.
Sloboda za Slobodana Milosevica!
Beograd, 6. avgusta 2004.g.
U ime Udruzenja «Sloboda», Bogoljub Bjelica, predsednik Upravnog odbora
---
SLOBODA urgently needs your donation.
Please find the detailed instructions at:
http://www.sloboda.org.yu/pomoc.htm
To join or help this struggle, visit:
http://www.sloboda.org.yu/ (Sloboda/Freedom association)
http://www.icdsm.org/ (the international committee to defend Slobodan
Milosevic)
http://www.free-slobo.de/ (German section of ICDSM)
http://www.icdsm-us.org/ (US section of ICDSM)
http://www.icdsmireland.org/ (ICDSM Ireland)
http://www.pasti.org/milodif.htm (ICDSM Italy)
http://www.wpc-in.org/ (world peace council)
http://www.geocities.com/b_antinato/ (Balkan antiNATO center)
=== 2 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Lun 9 Ago 2004 00:41:21 Europe/Rome
Oggetto: "Politika", "Novosti": Hag u agoniji; Tapuskovic odbio da bude
nametnuti advokat Milosevicu
Pozivajuci se na pravne argumente, i smatrajuci takvu eventualnu odluku
haskog tribunala nelegalnom, beogradski advokat Branislav Tapuskovic je
pismeno odbio da bude nametnuti branilac Predsedniku Milosevicu. G.
Tapuskovic je ocigledno zakljucio da kao doskorasnji Amicus Curiae moze
postici veci efekat sopstvenim pismenim obracanjem tribunalu, nego
pridruzivanjem medjunarodnoj peticiji pravnika, iako je u svom pismu
koristio u osnovi iste argumente.
Pravo je pravo - i ne bi smelo biti igracka u rukama mocnika. Ako ste
advokat, profesor prava ili profesionalni pravnik, podrzite
medjunarodnu peticiju pravnika
http://www.icdsm.org/Lawappeal.htm
saljuci svoj potpis na: slobodavk@...
**********************************************************
Politika, 6. avgusta 2004.
AGONIJA HASKOG PROCESA STOLECA
PRITISAK RASTE, SUDNICA SE PRAZNI
Branislav Tapuskovic odbio da bude branilac po sluzbenoj duznosti
Ako zbog zdravstvenog stanja optuzeni nije u stanju da bude u sudnici,
nema uslova da se sudjenje odrzi. Ovo je parafrazirani deo pisma koje
je beogradski advokat Branislav Tapuskovic uputio sekretarijatu Haskog
tribunala, kao odgovor na njihov predlog da ga stave na listu
potencijalnih branilaca po sluzbenoj duznosti Slobodanu Milosevicu. U
pismu koje je nekadasnji "prijatelj suda" poslao pre dva dana
Tribunalu, Tapuskovic odbija da se prihvati ove nezahvalne duznosti jer
smatra da bi svojim pristankom da mu bude branilac "ugrozio i
onemogucio ostvarivanje osnovnih procesnih prava koja su optuzenom
zagarantovana Statutom Medjunarodnog tribunala za bivsu Jugoslaviju".
Prijatelji suda su tokom celog procesa, koji je uz veliku pompu i sa
ogromnim ocekivanjima poceo 12. februara 2002. godine, vise puta
izrazavali svoje jedinstveno misljenje o povremenim predlozima da se
Slobodanu Milosevicu imenuje branilac protiv njegove volje. Ovakav stav
nastavio je da zastupa i britanski advokat Stiven Kej, preostali
aktuelni prijatelj suda u sudnici, sada kada se Tapuskovic, kome je
istekao mandat po isteku prve faze sudjenja (postupak izvodjenja
svedoka Tuzilastva zavrsen u martu ove godine) vratio u Beograd.
Tapuskovic, koga je Milosevic svojevremeno kada se pojavio u sudnici u
svojstvu prijatelja suda docekao sa negodovanjem, da bi vremenom
njihovi odnosi na svakodnevnim sudjenjima vidno otoplili, istice u
pismu koje je ekskluzivno pruzio na uvid "Politici" da je prema clanu
21, tacka 4 d Statuta Tribunala, optuzenom "zagarantovano pravo da mu
se sudi u njegovoj prisutnosti i da se brani licno". Ovaj iskusni
beogradski advokat ne izjasnjava se eksplicitno o tome da li u ovakvim
uslovima, kada su lekari konstatovali da optuzeni zbog bolesti nije u
stanju da se dalje sam brani, moze doci i do obustave sudjenja. On u
pismu Tribunalu, medjutim, navodi da "video veza sa bolesnim covekom"
ne moze tog bolesnika uciniti "procesno sposobnim".
Svemirska optuznica
Iako je aluzija na to da bi Milosevic mogao da se proglasi procesno
nesposobnim prilicno jasna, mala je mogucnost da se nadlezni na tako
nesto odluce u Hagu. Na proces stoleca, ili kamen temeljac buduce
globalne medjunarodne pravde, kako je oznacavan pocetak sudjenja
Slobodanu Milosevicu, uz velike reci i energiju potrosena su ogromna
sredstva medjunarodne zajednice. Greska je, po mnogima, zbog
megalomanskih ambicija bila nacinjena na samom pocetku kada su tri
optuznice, ratovi u cetiri drzave i deset godina krize strpani pod kapu
istog procesa i na teret jednom coveku. Vrlo brzo se pokazalo da svi ti
nerazmrsivi balkanski cvorovi (istorijski, nacionalni, socijalni,
politicki) ne mogu da stanu ni u jednu sudnicu, pa bila ona i svemirski
opremljena kao sto je ova haska.
Smrt sudije Meja, koja je usled neizlecive bolesti nastupila naglo, i
hronicno poboljevanje Slobodana Milosevica (opasno visok pritisak),
samo su na najdrasticniji nacin pokazali ono sto se moglo ocekivati od
samog pocetka. To je sudjenje koje po svom obimu i zamisljenim dometima
prevazilazi sposobnosti bilo kog coveka na zemaljskoj kugli.
Nema kandidata za advokate
No, bez obzira na sve to, nadlezni u Tribunalu i dalje su uporni u
nameri da se sudjenje nastavi 31. avgusta. Sa nametnutim braniocem ili
bez njega, uz prisustvo optuzenog ili uspostavljanjem video linka sa
celijom u kojoj lezi bolesnik.
Ali ko bi u tom slucaju mogao da bude njegov branilac po sluzbenoj
duznosti, ako Tapuskovic to odbija, a Stiven Kej je takodje kao pravnik
ocenio da takva mogucnost nije u skladu sa Statutom Tribunala. Svaki
novi branilac koji bi se eventualno nametnuo Milosevicu, morao bi, ako
se zeli iole sacuvati kredibilitet suda i procesa, da zatrazi odlaganje
na bar jos godinu dana.
U donekle slicnoj situaciji vec je, medjutim, napravljen presedan, pa
je sudija koji je zamenio preminulog Ricarda Meja poceo da zajedno sa
preostalom dvojicom iz sudskog veca donosi znacajne odluke o ovom
postupku, a da ni fizicki nije ni izbliza mogao da stigne da makar
procita sve materijale koji su se tokom procesa natalozili. Ukoliko bi
se sada ista stvar uradila i sa braniocem, proces bi se zaista
pretvorio u lakrdiju, a malo bi odjeka i kredibiliteta imala presuda
koja bi se pod tim okolnostima donela.
Da li ce sud ipak naci neko solomonsko resenje i da li ce se naci
branilac koji ce prihvatiti ovaj zasigurno unosan posao, znace se do
31. avgusta za kada je zakazan nastavak procesa. Postoji i mogucnost da
se ceka Milosevicevo ozdravljenje, mada nema lekara koji bi na osnovu
dosadasnjih zdravstvenih rezultata potpisao takvu povoljnu prognozu.
Milosevicev pritisak po svim zakonima medicine moze samo da raste, a po
logici medjunarodne zajednice, cije su najbogatije clanice vec prestale
da uplacuju novac za ovaj Tribunal, pritisak da se rad ovog ad hok
eksperimentalnog suda okonca - takodje ce biti sve veci. Najbolje bi
bilo da se, u ovako nezavidnoj situaciji, paznja svetske javnosti
usredsredi na nekog novog zvucnog dosljaka u pritvorsku jedinicu
Seveningen. Spas za Hag bili bi jedan od dvojice najpoznatijih:
Karadzic ili Mladic. I kad bi oni jos stigli do kraja avgusta, niko se
vise ne bi mnogo ni bavio starom pricom bez kraja: sudjenjem Milosevicu.
Zorana Suvakovic
*******************************************************
Vecernje Novosti, 6.avgusta 2004.
TAPUSKOVIC ODBIO DA BRANI MILOSEVICA
Advokat Branislav Tapuskovic odbio je ponudu Haskog tribunala da brani
Slobodana Milosevica.
U pismu Sekretarijatu haskog suda, koje je uputio posle razgovora s
gospodjom Aleksandrom Vicente, bivsi "prijatelj suda" u procesu protiv
optuzenog nekadasnjeg Predsednika Srbije i SRJ, pozivajuci se na ponudu
da eventualno pristane "da bude stavljen na listu potencijalnih
branilaca u predmetu protiv Slobodana Milosevica" podsetio je da su se
on i njegov kolega Britanac Stiven Kej, vise puta, izjasnjavali i oko
uticaja zdravstvenog stanja okrivljenog na postupak i na njegovo pravo
na odbranu.
"Prijatelji suda" su tokom celog procesa imali istovetan stav u odnosu
na tok procesa u slucaju pogorsanja zdravstvenog stanja optuzenog, kao
i u odnosu na mogucnost da se tada optuzenom od strane sudskog veca
imenuje branilac protiv njegove volje" - napisao je Sekretarijatu
tribunala Tapuskovic.
POZIV TELEFONOM
Povod za ovakvo obracanje Tribunalu je telefonski razgovor sa gospodjom
Vicence, koja ga je pozvala 30.jula ove godine i zatrazila pristanak da
ga stavi na listu potencijalnih kandidata u predmetu Milosevic.
Proces najpoznatijem haskom optuzeniku je, kao sto je poznato, zapao u
corsokak zbog loseg zdravstvenog stanja optuzenog i njegov zakazani
nastavak za 31.avgust, zavisi iskljucivo od misljenja lekara - da li ce
Milosevic biti zdravstveno sposoban da aktivno u njemu ucesvuje. Jedina
mogucnost da se sudjenje nastavi, ako Milosevicu ne spadne pritisak, je
da mu krivicno vece postavi sluzbenog branioca, koji bi u sudnici
istupao umesto njega i u njegovo ime.
Predsedavajuci sudija Patrik Robinson je, u medjuvremenu, nalozio
sekretarijatu tribunala da u tom pravcu preduzme korake, sto je i bio
razlog da se gospodja Vicence obrati Tapuskovicu. NJegov odgovor bio je
kategorican, negativan i uz sledece obrazlozenje:
"Prema clanu 21.tacka 4/d Statuta Medjunarodnog tribunala za bivsu
Jugoslaviju, optuzenom je zagarantovano pravo. Da mu se sudi u njegovoj
prisutnosti i da se brani licno".
Bivsi "prijatelj suda" iskoristio je priliku da predoci Tribunalu svoje
pravno stanoviste o valjanosti nastupa procesa u odsustvu optuzenog:
"Stoga, ako zdravstveno stanje optuzenom onemogucava da bude prisutan u
sudnici, nema uslova da se sudjenje odrzi (cak i u slucaju da je sve
vreme imao izabranog branioca)."
Tapuskovic je istovremeno dezavuisao i inicijativu tuzilastva da
Milosevic prati rudjenje u svojoj celiji u Seveningenu, a sto je
Tribunal vec isprobao u praksi, tokom procesa nekim drugim optuzenim i
nedvosmisleno porucio: "video link bolesnog coveka ne moze uciniti
procesno sposobnim".
PRAVO I ZDRAVLJE
Jedna od glavnih prepreka Tribunalu da Milosevicu postavi branioca je
stav pokojnog predsedavajuceg krivicnog veca koje mu sudi, sudije
Ricarda Meja, koji je potpisao odluku da bi nametanje advokata, mimo
volje optuzenog, predstavljalo krsenje njegovog osnovnog prava na
odbranu.
Iako nije citirao Meja, Tapuskovic istice da pravo optuzenog da se
brani licno, ne moze da se uskrati Milosevicu, pogotovu ako mu to pravo
otezava ili onemogucava njegovo zdravstveno stanje.
"U takvim okolnostima, smatram da bih svojim pristankom da mu
eventualno budem branilac, ugrozio i onemogucio ostvarivanje osnovnih
procesnih prava, koja su optuzenom zagarantovana Statutom Medjunarodnog
tribunala za bivsu Jugoslaviju " - naveo je ovaj advokat razloge zbog
kojih ne moze da prihvati predlog Sekrektarijata tribunala.
Na pitanje - postoji li mogucnost da se predomisli - Tapuskovic
odgovara negativno. Na podsecanje - da je, uprkos Milosevicevom
protivljenju, pritisku u javnosti i otporima kroz medije i u skupstini,
svojevremeno "usao u predmet" kao "prijatelj suda" - nas sagovornik
objasnjava kako je tada bio uveren da cini pravu stvar, upravo kao sto
sada veruje da je ispravno ono sto je napisao Sekretarijatu tribunala.
- Ono sto su mi pruzale mogucnosti obavljanja funkcije "prijatelja
suda", nije moglo da bude ni od kakve stete, a istovremeno je moglo da
bude od ogromnog znacaja za opsta pitanja oko dogadjaja na ovim
prostorima, koja se protezu pred tribunalom. Koliko sam u tome uspeo,
nije moje da ocenjujem i neka to drugi kazu.
Da li odbijanjem da se prihvati Miloseviceve odbrane, ovaj vrsni
pravnik nije hteo da pokvari utisak koji je ostavio kao "prijatelj
suda" ili se plasi ostrog Milosevicevog protivljenja, tesko je
proceniti, iako preovladjuje utisak da je Tapuskovicev potez daleko
vise principijelne, nego licne prirode. Koliko je u svom stavu odlucan,
najbolje svedoci njegova poruka gospodji Vicence - kako su telefonom
razgovarali o tome da mu Sekretarijat uputi i pismenu ponudu - ali da
je i bez nje, njegov odgovor unapred negativan.
Miroslav Zaric
=== 3 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Sab 7 Ago 2004 12:50:23 Europe/Rome
Oggetto: Pravnici sveta protiv ugrozavanja Milosevicevih prava i
njegovog zivota
************************************************************
U trenutku kada haski tribunal pokusava "salto mortale" - da potpunim
odricanjem od pravnih normi sprovede svoj politicki zadatak: da ucutka
istinu, odnosno Slobodana Milosevica, koji uz masovne simpatije i
podrsku naroda razbija koncept tribunala - da zrtve proglasi
zlocincima, a zlocince amnestira i da srpski narod i sve borce za
ocuvanje sopstvene drzave proglasi uzrocnicima njenog razbijanja i
okupacije, preko 70 istaknutih advokata i profesora prava iz 15 zemalja
obratilo se ovih dana Ujedinjenim nacijama i samom tribunalu,
zahtevajuci postovanje medjunarodnog prava.
Potpisi se i dalje skupljaju. Bilo bi ih i vise, da tribunal ne
pokusava da svoje prljave igre sprovede usred leta, daleko od medijske
i politicke paznje. Po nekim procenama, odluke o nametanju advokata
Slobodanu Milosevicu i/ili o razdvajanju postupaka po tri optuznice,
bice donete sredinom avgusta.
A ako budu donete, bice to kraj nasih nada da se cuje puna istina.
Najpre su nam ukrali predsednika, a sada hoce da ukradu i njegovu
odbranu. I to koristeci kao jedan od izgovora njegovu bolest, koju su
tri godine sistematski ili ignorisali ili pogorsavali. A sada
pokusavaju da nas uvere da ce on dozivljavati manje uzbudjenja i
stresa, ako neki bescasni placenik (drukcije se ne moze nazvati advokat
koji bi prihvatio da nekoga brani protiv njegove volje) bude sprovodio
njegovu odbranu umesto njega!
Ako ste advokat, profesor prava ili prosto pravnik, pridruzite se
peticiji.
Ako poznajete nekog istaknutog predstavnika struke, domaceg ili
stranog, obratite mu se, dajte mu tekst peticije i zamolite da potpise,
odnosno da saglasnost da se njegovo ime nadje medju potpisnicima.
Nijedan castan pravnik to nece odbiti.
Podatke o novim potpisnicima, molimo saljite na adresu:
slobodavk@...
U nastavku mozete procitati srpski prevod teksta peticije i imena onih
koji su je do sada potpisali. Engleski original teksta, koji je
sastavila kanadski advokat Tifen Dikson, strucnjak za medjunarodno
krivicno pravo i "ad hoc tribunale", mozete naci na adresi
http://www.icdsm.org/Lawappeal.htm
Tribunal sada pokusava da ucini nesto toliko nezakonito, da je to
ocigledno svakom pravniku, bez obzira da li ima simpatije za srpski
narod i Slobodana Milosevica. U tome i jeste nasa sansa da sprecimo
najgore. Molimo delujte odmah!
Vladimir Krsljanin,
pomocnik za medjunarodne odnose Predsednika Milosevica
***************************************************************
Tekst peticije:
================================================
NAMETANJE ADVOKATA SLOBODANU MILOSEVICU UGROZAVA BUDUCNOST
MEDJUNARODNOG PRAVA I NJEGOV ZIVOT
================================================
Nj.E. g. KOFIJU ANANU, Generalnom sekretaru Ujedinjenih Nacija,
Nj.E. g. DZULIJANU ROBERTU HANTU, Predsedniku 58-og zasedanja Generalne
skupstine UN,
Ruskom Predsednistvu Saveta bezbednosti UN,
Svim clanicama Saveta bezbednosti UN, Svim clanicama UN
Cc: Medjunarodni krivicni tribunal za bivsu Jugoslaviju
Mi dolepotpisani, pravnici, profesori prava i advokati koji se bave
medjunarodnim krivicnim pravom izrazavamo nasu alarmiranost i
zabrinutost zbog namere Medjunarodnog krivicnog tribunala za bivsu
Jugoslaviju (MKTJ) da se okrivljenom Slobodanu Milosevicu nametne
branioc, uprkos njegovom protivljenju.
Ova ocigledno kaznena mera je u suprotnosti sa medjunarodnim pravom,
nespojiva sa kontradiktornoscu krivicnog postupka izrazenom kroz
Rezoluciju 808 Saveta bezbednosti UN; ovom merom MKTJ takodje ignorise
svoju obavezu da obezbedi adekvatnu medicinsku negu i privremeno
pustanje na slobodu okrivljenog. Umesto da preduzima odgovarajuce mere
u cilju resenja pitanja ozbiljnih zdravstvenih problema Slobodana
Milosevica MKTJ ove probleme samo uvecava. MKTJ ignorise vise puta
ponovljene zahteve za privremeno pustanje na slobodu, na sta svako po
prezumpciji nevinosti ima pravo, i namece nerealno kratke rokove za
pripremu odbrane; pored toga, MKTJ je dozvolio tuzilastvu izvodjenje
nepotrebno ogromne kolicine dokaza, od kojih su mnogi bili liseni svake
sudske relevantnosti, na taj nacin povisavajuci nivo stresa kod g.
Milosevica, a taj stres je glavni okidac njegove bolesti.
Trece vece je o tome obavesteno od strane kardiologa koga je samo
postavilo.
Okrivljenom nije dozvoljeno da bude pregledan od strane svog lekara,
sto je jos jedna povreda njegovih prava.
Nakon sto je doveo do ozbiljnog pogorsanja zdravlja predsednika
Milosevica, na sta je bio upozoren, MKTJ sada nastoji da mu nametne
branioca i pored njegovog protivljenja - umesto da odredi privremeno
pustanje na slobodu u cilju obezbedjivanja adekvatne i pravilne
medicinske nege, a to je upravo razumna mera kako u domacem, tako i u
medjunarodnom pravu i praksi. Predvidjeno nametanje branioca
predstavlja tesku povredu medjunarodno priznatih ljudskih prava i samo
ce sluziti daljem ugrozavanju zivota g. Milosevica i jos vise
diskreditovati postupak.
Pravo da se jedno lice samo brani u krivicnom postupku je centralno
pravo kako u medjunarodnom pravu, tako i osnovica nacela
kontradiktornosti krivicnog postupka. Fundamentalno, minimalno pravo
ustanovljeno Rimskim Statutom Medjunarodnog krivicnog suda, kao i
Statutima tribunala za Ruandu i bivsu Jugoslaviju jeste pravo
okrivljenog da se licno brani. Sustina ovih odredbi je u tome da su ta
prava data okrivljenom, a ne advokatu. Lice ima pravo da zastupati samo
sebe protiv optuzbi tuzilastva i da, subsidijarno, moze imati
asistenciju - pomoc advokata ukoliko to zeli. Medjutim, ukoliko se,
poput Slobodana Milosevica, okrivljeni neopozivo protivi zastupanju od
strane advokata, njegovo pravo da se sam brani lisava sud i tuzilastvo
mogucnosti dodele advokata. Kao sto je Vrhovni sud SAD naveo u pogledu
tumacenja Sestog amandmana na Zakon o pravima (Bill of Rights), koji je
upadljivo slican clanu 21 Statuta MKTJ:
"Ovde je rec o "asistenciji" advokata, a asistent ma koliko da je
ekspert, ipak je samo asistent. Jezik i duh Sestog amandmana su u tome
da ce branilac, poput drugih odbrambenih sredstava garantovanih
Amandmanom, pomagati branjeniku koji se sa tim slaze. Branilac ne moze
biti u poziciji drzavnog organa koji posreduje izmedju okrivljenog koji
se protivi nametanju advokata i njegovog prava da se sam brani.
Nametanje advokata okrivljenom protiv njegove volje krsi citavu logiku
Sestog amandmana. U takvom slucaju, advokat nije pomocnik, vec
gospodar; pored toga, odbrana je lisena licnog karaktera na kome taj
Amandman upravo insistira."
(Faretta v. California, 422 U.S. 806 1975).
Statut MKTJ, poput tribunala za Ruandu i Medjunarodnog krivicnog suda,
takodje garantuje "odbrambena sredstva", poput prava na zastupanje od
strane advokata, kao i pravo da to bude besplatno ukoliko okrivljeni
nema dovoljno sredstava. Sustina prava da se neko sam brani je
ponistena kada pravo na advokata postaje - obaveza. Kao sto se dalje
navodi u citiranom slucaju Faretta:
"Nezeljeni branilac 'zastupa' branjenika samo kroz nategnutu i
neprihvatljivu pravnu fikciju. Ukoliko okrivljeni nije pristao da ga
brani advokat, takva odbrana nije odbrana koju mu garantuje Ustav, niti
je u pravom smislu reci uopste odbrana".
Id.
Niti bi odbrana Slobodana Milosevica bila odbrana koju mu garantuje
medjunarodno pravo, ukoliko mu branilac bude nametnut.
Struktura MKTJ je bazirana na sistemu kontradiktornosti sudskog
postupka. Ima i drugih pravnih uticaja koji su integrisani u Pravilnik
o postupku i dokazima, ali priroda tog postupka u kome ucestvuju
tuzilac i okrivljeni, kao stranke u postupku, iznoseci dokaze pred vece
u ulozi arbitra, je bez dileme kontradiktorne prirode. U
kontradiktornom sistemu, istorija je adekvatno ilustrovala nametanje
advokata okrivljenom i to kao praksu politickih sudova, za koje nema
mesta u demokratskom sistemu pravde; niti moze imati mesta pred
institucijom koja ce generisati precedente za odista legitimni krivicni
sud cije ustanovljenje je plod poluvekovne borbe. U slucaju Faretta,
Vrhovni sud SAD dalje navodi:
"U dugoj istoriji britanske krivicno-pravne prakse, postojao je samo
jedan tribunal koji je ikada usvojio praksu nametanja advokata
okrivljenom koji se tome protivi. Taj tribunal se zvao Zvezdano vece
(Star Chamber). Ta cudna institucija koja je procvetala krajem 16-og i
pocetkom 17-og veka bila je mesanog izvrsnog i sudskog karaktera, a
njena karakteristika je bila odstupanje od tradicije precedentnog
prava. Iz tih razloga, kao i zbog toga sto se specijalizovalo za
"politicka" sudjenja, Zvezdano vece vekovima simbolizuje krsenje
osnovnih individualnih prava."
Nedavno je MKTJ nalozio tuziocu, i to samo tuziocu, da podnese
misljenje u pogledu nametanja advokata koji bi delovao bez instrukcija
i saradnje g. Milosevica. Vece stalno podvlaci svoju obavezu da
obezbedi pravicno sudjenje i donelo je odluku, kada je priznalo pravo
na samostalno zastupanje u aprilu 2003., da ono "odista ima obavezu da
obezbedi posteno i efikasno sudjenje; pored toga, imajuci u vidu
zdravlje okrivljenog, ta obaveza dobija posebnu vaznost". Clan 21
Statuta MKTJ predvidja da vece mora ovu svoju obavezu ispuniti imajuci
u vidu "potpuno postovanje prava okrivljenog". Medjutim, upravo onda
kada se okrivljeni sprema da iznese esencijalne i potencijalno
kompromitujuce dokaze, efikasnost je ocigledno postala glavna briga za
Vece.
Nametanje advokata, cak i "standby advokata", kako po svemu sudeci
planira MKTJ, nece otkloniti ni jednu od teskoca sa kojima se suocava
postupak. Ono nece leciti niti izleciti malignu hipertenziju Slobodana
Milosevica; nece mu omoguciti vreme i uslove za pripremu odbrane; nece
umanjiti neproporcionalno veliku razliku u resursima dodeljenim
tuzilastvu i odbrani, sto inace zahteva nacelo "jednakosti oruzja" koje
MKTJ navodno priznaje. Nametanjem advokata pravo Slobodana Milosevica
da se sam brani ce biti naruseno i on ce opet imati samo 150 dana za
odbranu, sto je samo polovina vremena dodeljenog tuzilastvu.
Trenutno je nejasno kakvu ulogu bi igrao nametnuti advokat. Kakva kod
ona bila, sigurno je da nece biti koristi od takve mere bez presedana.
Statut MKTJ propisuje i garnatuje minimum prava okrivljenog u toku
sudjenja.
Ukoliko stanje zdravlja Slobodana Milosevica ne dozvoli da bude
prisutan na sudjenju, i on se ne odrekne tog prava, MKTJ nema
ovlascenja da mu sudi u odsustvu. Odlaganja ce se nastaviti sve dok ne
budu preduzete mere lecenja maligne hipertenzije g. Milosevica, a to
stanje ne moze biti reseno daljim krsenjem njegovih prava - sudjenjem u
odsustvu ili prenosenjem njegove odbrane u ruke totalnog stranca.
MKTJ je odredio tri advokata da delaju kao amicus curiae, sa
predvidjenom ulogom da osiguraju, izmedju ostalog, fer sudjenje. Tesko
je verovati da bi nametnuti advokat, cak i "standby advokat", mogao
uciniti ista vise, bez preotimanja odbrane predsednika Milosevica, ili
njegovog - ucutkivanja. Sem toga, oslanjanje na jedan presedan kojim je
u MKTJ postavljen "standby advokat" nije primenjljiv u ovom slucaju.
Jer, u slucaju Dr Seselja "standby advokat" je postavljen pre pocetka
sudjenja i to u cilju sprecavanja "ometanja" postupka.
Predsednik Milosevic ne priznaje MKTJ. On istice svoju nevinost i
odlucno kritikuje MKTJ i NATO. On je nevin dok se suprotno ne dokaze i
ima svako pravo da ospori legitimitet te institucije. Nametanjem
advokata MKTJ ne samo da bi prekrsio pravo na samostalnu odbranu, vec i
njegovo pravo da iznese relevantne dokaze koji dokazuju povrede
suvereniteta Jugoslavije u toku vise od jedne decenije. Ove povrede su
dovele do nezakonitog agresivnog rata NATO protiv Jugoslavije i njenog
bombardovanja. Upravo na vrhuncu te agresije podignuta je optuznica
protiv Slobodana Milosevica u MKTJ, u providnom nastojanju da se
jugoslovenskom narodu uskrati glas koji bi pregovarao o miru i da se
opravda nastavak agresivnog rata.
Nastavak sudjenja Slobodanu Milosevicu je odlozen do 31. avgusta 2004.
Tuzilac je izveo 295 svedoka u isto toliko dana, a sve svedoke je
unakrsno ispitao licno okrivljeni, posto ne priznaje MKTJ kao sudsko
telo i to nepriznavanje takodje izrazava odbijanjem da ima advokata.
Slobodan Milosevic je dilomirani pravnik, tri puta je bio izabran na
najvise drzavne funkcije u Srbiji i Jugoslaviji i prema svemu sto je
vidjeno, kompetentno je osporio navode tuzilastva. O stanju njegovog
mentalnog zdravlja nema diskusije u smislu njegove mogucnosti da se
odrekne prava na advokata. MKTJ-u moze da se ne dopada kritika kojoj ga
izlaze Slobodan Milosevic. Pa ipak, koristi koje svetska javnost ima od
postovanja njegovog prava da se sam brani ima potpunu prevagu nad bilo
kakvom brukom koja moze zadesiti MKTJ. Pravda zahteva da se Slobodanu
Milosevicu omoguci pravo da dokaze da je institucija Saveta bezbednosti
UN koja ga drzi zatvorenim politicko oruzje protiv suvereniteta i
samoopredeljenja srpskog i svih jugoslovenskih naroda.
Nelson Mandela se sam branio u zloglasnim Rivonia sudjenjima sezdesetih
godina. Mandela je izneo politicku odbranu protiv aparthejda, ali cak
ni Juznoafricko sudstvo mu nije nametnulo advokata u cilju da ga
ucutka. MKTJ je u poziciji koja preti da ugrozi buducnost medjunarodnog
prava cineci ono sto se ni sudije u eri aparthejda nisu usudile - da
zalepe flaster na usta okrivljenom i ometu ga u iznosenju odbrane. I to
u postupku - sto se mora primetiti - koji je glomaznim, nerazumljivim i
neshavtljivo dugim ucinilo upravo tuzilastvo, i to sa dozvolom sudskog
veca, a ne Slobodan Milosevic.
Odista, vecina posmatraca postupka smatra da tuzilac nije izneo nikakve
ubedljive dokaze da potkrepi bilo koju od optuzbi. Umesto da u takvoj
situaciji obustavi postupak, MKTJ je dozvolio tuzilastvu da izvodi
dodatne svedoke, u ocajnickom pokusaju da dodje do neceg ubedljivog.
Pravo na samostalnu odbranu pred sudom je u srcu Medjunarodnog pakta o
gradjanskim i politickim pravima. UN ne bi trebalo da dalje tolerisu
ovakve povrede medjunarodnog prava u ime efikasnosti postupka.
Koriscenje neadekvatnog lecenja pritvorenika kao izgovor za dalje
krsenje njegovih prava i njegovo ucutkivanje, kao i za otiskivanje u
"radikalnu reformu" postupka sto sada Vece razmatra, menjajuci pravila
usred sudjenja na stetu okrivljenog - to je perverzija kako slova, tako
i duha medjunarodnog prava.
Kao pravnici, duboko smo zabrinuti planiranim nametanjem advokata, jer
bi to stvorilo neopozivi precedent sa potencijalom da bilo koje lice
lisi prava da iznese nekakvu znacajniju odbranu pred sudom u
buducnosti. U slucaju Slobodana Milosevica ova mera ce samo pogorsati
njegovu hipertenziju i
ugroziti mu zivot.
MKTJ i Savet bezbednosti UN ce biti odgovorni za lako predvidive
tragicne posledice svojih postupaka.
[ Potpisnici su vec vise nego 70 ]
**************************************************************
Ako ste advokat, profesor prava ili profesionalni pravnik, jos nije
kasno da potpisete medjunarodnu peticiju:
NAMETANJE ADVOKATA SLOBODANU MILOSEVICU UGROZAVA BUDUCNOST
MEDJUNARODNOG PRAVA I NJEGOV ZIVOT http://www.icdsm.org/Lawappeal.htm
saljuci svoj potpis na: slobodavk@...
**************************************************************
1. Za pravo, istinu i zivot! - hitni apel Slobode UN, tribunalu i
domacim vlastima (SLOBODA, 9.8.2004)
2. "Politika", "Novosti": Hag u agoniji; Tapuskovic odbio da bude
nametnuti advokat Milosevicu (9.8.2004)
3. NAMETANJE ADVOKATA SLOBODANU MILOSEVICU UGROZAVA BUDUCNOST
MEDJUNARODNOG PRAVA I NJEGOV ZIVOT
=== 1 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Lun 9 Ago 2004 01:11:02 Europe/Rome
Oggetto: Za pravo, istinu i zivot! - hitni apel Slobode UN, tribunalu i
domacim vlastima
UDRUZENJE *SLOBODA*
Clan Svetskog saveta za mir
NACIONALNI KOMITET ZA OSLOBODJENJE SLOBODANA MILOSEVICA
Beograd, Rajiceva 16, tel./faks: 630 549
****************************************
06. avgusta 2004. g.
=============================
S A O P S T E N J E Z A S T A M P U
=============================
Udruzenje «Sloboda» uputilo je danas hitni apel predsedavajucem Saveta
bezbednosti, ruskom ambasadoru Andreju Denisovu i drugim najvisim
zvanicnicima Ujedinjenih nacija, visokom komesaru za ljudska prava, kao
i predsedniku i sudijama haskog tribunala. Isti apel upucen je i
Predsedniku Republike i Predsedniku Vlade Republike Srbije, predsedniku
drzavne zajednice, kao i republickom i saveznom parlamentu.
U apelu se aktuelno ponasanje haskog tribunala u procesu protiv
Predsednika Milosevica karakterise kao zlocin cije je izvrsenje u toku
i zahteva od svih odgovornih da deluju odmah, kako bi zlocin bio
zaustavljen.
Zdravstveno stanje Predsednika Milosevica, kao i cinjenica da je samim
procesom sve vreme ugrozen njegov zivot, poznati su tribunalu sve
vreme, od dovodjenja predsednika Milosevica u Hag. To je tribunal tri
godine ignorisao, odbijajuci takodje da adekvatno razmotri opravdane
zahteve za oslobodjenje predsednika Milosevica radi lecenja, oporavka i
priprema.
Danas, medjutim, tribunal manipulise medicinskim cinjenicama i
lekarskim izvestajima sa ciljem da nezakonitim nametanjem advokata i
promenama pravila na stetu predsednika Milosevica spreci iznosenje
istine.
Ovakve namere ne mogu doprineti ni bilo kakvoj pravdi, niti mogu
olaksati zdravstveno stanje predsednika Milosevica, kao sto se
licemerno tvrdi, vec upravo suprotno. One su zlocin jer odrazavaju
strah pravih zlocinaca i izvrsilaca agresije od istine i jer mogu
dramaticno povecati opasne po zivot rizike kojima je Predsednik
Milosevic izlozen u Hagu.
Udruzenje «Sloboda» u svom apelu zahteva od svih odgovornih domacih i
medjunarodnih cinilaca da odmah deluju kako bi protivzakonita haska
samovolja bila zaustavljena, i kako ne bi bili saucesnici u zlocinu. Sa
svoje strane, Udruzenje «Sloboda» izrazava resenost da upotrebi sva
pravna sredstva kako bi bila utvrdjena krivicna odgovornost svih
umesanih u ovaj zlocin.
********************************************************
SLEDI INTEGRALNI TEKST APELA:
UN: g. Kofi ANAN, Generalni sekretar UN;
g. Andrej DENISOV, stalni predstavnik Ruske Federacije u UN,
predsedavajuci Saveta bezbednosti UN;
g. Dzulijan Robert HUNTE, Predsednik 58. zasedanja Generalne skupstine
UN;
g-dja Luiz ARBUR, Visoki komesar UN za ljudska prava
MKTJ: g. Teodor MERON, predsednik; gg. Patrik ROBINSON, O-Gon KVON, Jan
BONOMI, sudije Pretresnog veca III; gg. Stiven KEJ, Prof. Dr. Timoti
MekKORMAK, Amici Curiae
Srbija i Crna Gora: g. Svetotar MAROVIC, Predsednik Srbije i Crne Gore;
g. Zoran SAMI, predsednik Skupstine Srbije i Crne Gore; g. Boris TADIC,
predsednik Republike Srbije; Dr. Vojislav KOSTUNICA, predsednik Vlade
Republike Srbije; g. Predrag MARKOVIC, predsednik Narodne skupstine
Republike Srbije; predsednici poslanickih grupa u Narodnoj skupstini
Republike Srbije
HITNI APEL ZA ZASTITU MEDJUNARODNOG PRAVA,
PRAVA NARODA NA ISTINU I ZIVOTA PREDSEDNIKA SLOBODANA MILOSEVICA
Tokom citavog trajanja haskog procesa protiv predsednika Slobodana
Milosevica, najodgovornija lica u MKTJ su bila upoznata, putem vise
lekarskih izvestaja i putem brojnih poruka nase organizacije, drugih
organizacija i pojedinaca, sa zdravstvenim stanjem predsednika
Slobodana Milosevica i sa cinjenicom da sam proces ugrozava njegov
zivot. Uprkos tome, tribunal nije nikada ispoljio adekvatan odnos prema
zdravstvenom stanju predsednika Milosevica, niti je ikada na adekvatan
nacin razmotrio opravdane zahteve za njegovo oslobodjenje radi lecenja,
oporavka i priprema za nastavak procesa. Tim putem je, kao i nacinom
vodjenja samog procesa, tribunal samo doprinosio pogorsanju zdravlja
predsednika Milosevica.
Nasa organizacija, kao i druge medjunarodne i nacionalne organizacije i
pojedinci, takodje su blagovremeno i vise puta informisali najvise
organe UN i najvise organe Rpeublike Srbije i SR Jugoslavije, odnosno
DZ Srbija i Crna Gora o ovoj situaciji, zahtevajuci njihovo reagovanje
i upozoravajuci ih na njihov deo odgovornosti.
Poslednjih nedelja, tribunal je iznenada ispoljio interes za
zdravstveno stanje predsednika Milosevica, pokusavajuci da zloupotrebi
medicinske cinjenice kao izgovor za nametanje branioca predsedniku
Milosevicu protiv njegove volje, kao i za druge promene pravila
postupka na stetu predsednika Milosevica.
Ovi pokusaji tribunala su u suprotnosti sa Medjunarodnim paktom o
gradjanskim i politickim pravima, kao osnovnim izvorom prava, sa
Statutom samog tribunala i sa osnovnim principima demokratskog
pravosudja, kao sto je detaljno argumentovano u peticiji 75 istaknutih
advokata i profesora prava iz 15 zemalja, upucenoj ovih dana
Ujedinjenim nacijama i tribunalu. Mere koje tribunal nastoji da
primeni, delovace na razoran nacin upravo protivno ciljevima koji se
navode kao motiv za njihovo uvodjenje, kao sto su fer karakter i
efikasnost procesa i zivot i zdravlje predsednika Milosevica. Ali iznad
svega, primena ovakvih mera delovala bi protiv pravde i ucinila bi
nemogucim utvrdjivanje istine.
Po svojoj sustini, ove mere se ne mogu razumeti drugacije, nego kao
pokusaj da se spreci iznosenje istine, da se osigura nekaznjenost
stvarnih zlocinaca, odgovornih za razbijanje Jugoslavije, tragediju
njenih naroda i brojne zrtve i ogromnu ratnu stetu koje je proizvela
agresija NATO protiv Jugoslavije 1999. godine. Kolicina nezakonitosti
sadrzana u odlukama koje priprema tribunal svedoci o panicnom strahu od
istine.
U krivicno-pravnom smislu, ponasanje tribunala se ne moze drugacije
okarakterisati, nego kao zlocin cije je izvrsenje u toku.
Pozivamo najvise predstavnike UN, MKTJ i Srbije i Crne Gore da odmah
deluju kako bi zlocin bio zaustavljen. Odbijanje ili izbegavanje
ovakvog delovanja bilo bi saucesnistvo u zlocinu. Izrazavajuci
misljenje naroda Srbije, Udruzenje «Sloboda» je odlucno da upotrebi sva
pravna sredstva za utvrdjivanje krivicne odgovornosti svih koji jesu
ili bi bili ukljuceni u izvrsenje ovog zlocina.
Narodi sveta ocekuju postovanje medjunarodnog prava. Oni takodje imaju
pravo na istinu o balkanskoj tragediji. Predsednik Milosevic ima pravo
da zivi i da zastupa istinu i samog sebe.
Sloboda za Slobodana Milosevica!
Beograd, 6. avgusta 2004.g.
U ime Udruzenja «Sloboda», Bogoljub Bjelica, predsednik Upravnog odbora
---
SLOBODA urgently needs your donation.
Please find the detailed instructions at:
http://www.sloboda.org.yu/pomoc.htm
To join or help this struggle, visit:
http://www.sloboda.org.yu/ (Sloboda/Freedom association)
http://www.icdsm.org/ (the international committee to defend Slobodan
Milosevic)
http://www.free-slobo.de/ (German section of ICDSM)
http://www.icdsm-us.org/ (US section of ICDSM)
http://www.icdsmireland.org/ (ICDSM Ireland)
http://www.pasti.org/milodif.htm (ICDSM Italy)
http://www.wpc-in.org/ (world peace council)
http://www.geocities.com/b_antinato/ (Balkan antiNATO center)
=== 2 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Lun 9 Ago 2004 00:41:21 Europe/Rome
Oggetto: "Politika", "Novosti": Hag u agoniji; Tapuskovic odbio da bude
nametnuti advokat Milosevicu
Pozivajuci se na pravne argumente, i smatrajuci takvu eventualnu odluku
haskog tribunala nelegalnom, beogradski advokat Branislav Tapuskovic je
pismeno odbio da bude nametnuti branilac Predsedniku Milosevicu. G.
Tapuskovic je ocigledno zakljucio da kao doskorasnji Amicus Curiae moze
postici veci efekat sopstvenim pismenim obracanjem tribunalu, nego
pridruzivanjem medjunarodnoj peticiji pravnika, iako je u svom pismu
koristio u osnovi iste argumente.
Pravo je pravo - i ne bi smelo biti igracka u rukama mocnika. Ako ste
advokat, profesor prava ili profesionalni pravnik, podrzite
medjunarodnu peticiju pravnika
http://www.icdsm.org/Lawappeal.htm
saljuci svoj potpis na: slobodavk@...
**********************************************************
Politika, 6. avgusta 2004.
AGONIJA HASKOG PROCESA STOLECA
PRITISAK RASTE, SUDNICA SE PRAZNI
Branislav Tapuskovic odbio da bude branilac po sluzbenoj duznosti
Ako zbog zdravstvenog stanja optuzeni nije u stanju da bude u sudnici,
nema uslova da se sudjenje odrzi. Ovo je parafrazirani deo pisma koje
je beogradski advokat Branislav Tapuskovic uputio sekretarijatu Haskog
tribunala, kao odgovor na njihov predlog da ga stave na listu
potencijalnih branilaca po sluzbenoj duznosti Slobodanu Milosevicu. U
pismu koje je nekadasnji "prijatelj suda" poslao pre dva dana
Tribunalu, Tapuskovic odbija da se prihvati ove nezahvalne duznosti jer
smatra da bi svojim pristankom da mu bude branilac "ugrozio i
onemogucio ostvarivanje osnovnih procesnih prava koja su optuzenom
zagarantovana Statutom Medjunarodnog tribunala za bivsu Jugoslaviju".
Prijatelji suda su tokom celog procesa, koji je uz veliku pompu i sa
ogromnim ocekivanjima poceo 12. februara 2002. godine, vise puta
izrazavali svoje jedinstveno misljenje o povremenim predlozima da se
Slobodanu Milosevicu imenuje branilac protiv njegove volje. Ovakav stav
nastavio je da zastupa i britanski advokat Stiven Kej, preostali
aktuelni prijatelj suda u sudnici, sada kada se Tapuskovic, kome je
istekao mandat po isteku prve faze sudjenja (postupak izvodjenja
svedoka Tuzilastva zavrsen u martu ove godine) vratio u Beograd.
Tapuskovic, koga je Milosevic svojevremeno kada se pojavio u sudnici u
svojstvu prijatelja suda docekao sa negodovanjem, da bi vremenom
njihovi odnosi na svakodnevnim sudjenjima vidno otoplili, istice u
pismu koje je ekskluzivno pruzio na uvid "Politici" da je prema clanu
21, tacka 4 d Statuta Tribunala, optuzenom "zagarantovano pravo da mu
se sudi u njegovoj prisutnosti i da se brani licno". Ovaj iskusni
beogradski advokat ne izjasnjava se eksplicitno o tome da li u ovakvim
uslovima, kada su lekari konstatovali da optuzeni zbog bolesti nije u
stanju da se dalje sam brani, moze doci i do obustave sudjenja. On u
pismu Tribunalu, medjutim, navodi da "video veza sa bolesnim covekom"
ne moze tog bolesnika uciniti "procesno sposobnim".
Svemirska optuznica
Iako je aluzija na to da bi Milosevic mogao da se proglasi procesno
nesposobnim prilicno jasna, mala je mogucnost da se nadlezni na tako
nesto odluce u Hagu. Na proces stoleca, ili kamen temeljac buduce
globalne medjunarodne pravde, kako je oznacavan pocetak sudjenja
Slobodanu Milosevicu, uz velike reci i energiju potrosena su ogromna
sredstva medjunarodne zajednice. Greska je, po mnogima, zbog
megalomanskih ambicija bila nacinjena na samom pocetku kada su tri
optuznice, ratovi u cetiri drzave i deset godina krize strpani pod kapu
istog procesa i na teret jednom coveku. Vrlo brzo se pokazalo da svi ti
nerazmrsivi balkanski cvorovi (istorijski, nacionalni, socijalni,
politicki) ne mogu da stanu ni u jednu sudnicu, pa bila ona i svemirski
opremljena kao sto je ova haska.
Smrt sudije Meja, koja je usled neizlecive bolesti nastupila naglo, i
hronicno poboljevanje Slobodana Milosevica (opasno visok pritisak),
samo su na najdrasticniji nacin pokazali ono sto se moglo ocekivati od
samog pocetka. To je sudjenje koje po svom obimu i zamisljenim dometima
prevazilazi sposobnosti bilo kog coveka na zemaljskoj kugli.
Nema kandidata za advokate
No, bez obzira na sve to, nadlezni u Tribunalu i dalje su uporni u
nameri da se sudjenje nastavi 31. avgusta. Sa nametnutim braniocem ili
bez njega, uz prisustvo optuzenog ili uspostavljanjem video linka sa
celijom u kojoj lezi bolesnik.
Ali ko bi u tom slucaju mogao da bude njegov branilac po sluzbenoj
duznosti, ako Tapuskovic to odbija, a Stiven Kej je takodje kao pravnik
ocenio da takva mogucnost nije u skladu sa Statutom Tribunala. Svaki
novi branilac koji bi se eventualno nametnuo Milosevicu, morao bi, ako
se zeli iole sacuvati kredibilitet suda i procesa, da zatrazi odlaganje
na bar jos godinu dana.
U donekle slicnoj situaciji vec je, medjutim, napravljen presedan, pa
je sudija koji je zamenio preminulog Ricarda Meja poceo da zajedno sa
preostalom dvojicom iz sudskog veca donosi znacajne odluke o ovom
postupku, a da ni fizicki nije ni izbliza mogao da stigne da makar
procita sve materijale koji su se tokom procesa natalozili. Ukoliko bi
se sada ista stvar uradila i sa braniocem, proces bi se zaista
pretvorio u lakrdiju, a malo bi odjeka i kredibiliteta imala presuda
koja bi se pod tim okolnostima donela.
Da li ce sud ipak naci neko solomonsko resenje i da li ce se naci
branilac koji ce prihvatiti ovaj zasigurno unosan posao, znace se do
31. avgusta za kada je zakazan nastavak procesa. Postoji i mogucnost da
se ceka Milosevicevo ozdravljenje, mada nema lekara koji bi na osnovu
dosadasnjih zdravstvenih rezultata potpisao takvu povoljnu prognozu.
Milosevicev pritisak po svim zakonima medicine moze samo da raste, a po
logici medjunarodne zajednice, cije su najbogatije clanice vec prestale
da uplacuju novac za ovaj Tribunal, pritisak da se rad ovog ad hok
eksperimentalnog suda okonca - takodje ce biti sve veci. Najbolje bi
bilo da se, u ovako nezavidnoj situaciji, paznja svetske javnosti
usredsredi na nekog novog zvucnog dosljaka u pritvorsku jedinicu
Seveningen. Spas za Hag bili bi jedan od dvojice najpoznatijih:
Karadzic ili Mladic. I kad bi oni jos stigli do kraja avgusta, niko se
vise ne bi mnogo ni bavio starom pricom bez kraja: sudjenjem Milosevicu.
Zorana Suvakovic
*******************************************************
Vecernje Novosti, 6.avgusta 2004.
TAPUSKOVIC ODBIO DA BRANI MILOSEVICA
Advokat Branislav Tapuskovic odbio je ponudu Haskog tribunala da brani
Slobodana Milosevica.
U pismu Sekretarijatu haskog suda, koje je uputio posle razgovora s
gospodjom Aleksandrom Vicente, bivsi "prijatelj suda" u procesu protiv
optuzenog nekadasnjeg Predsednika Srbije i SRJ, pozivajuci se na ponudu
da eventualno pristane "da bude stavljen na listu potencijalnih
branilaca u predmetu protiv Slobodana Milosevica" podsetio je da su se
on i njegov kolega Britanac Stiven Kej, vise puta, izjasnjavali i oko
uticaja zdravstvenog stanja okrivljenog na postupak i na njegovo pravo
na odbranu.
"Prijatelji suda" su tokom celog procesa imali istovetan stav u odnosu
na tok procesa u slucaju pogorsanja zdravstvenog stanja optuzenog, kao
i u odnosu na mogucnost da se tada optuzenom od strane sudskog veca
imenuje branilac protiv njegove volje" - napisao je Sekretarijatu
tribunala Tapuskovic.
POZIV TELEFONOM
Povod za ovakvo obracanje Tribunalu je telefonski razgovor sa gospodjom
Vicence, koja ga je pozvala 30.jula ove godine i zatrazila pristanak da
ga stavi na listu potencijalnih kandidata u predmetu Milosevic.
Proces najpoznatijem haskom optuzeniku je, kao sto je poznato, zapao u
corsokak zbog loseg zdravstvenog stanja optuzenog i njegov zakazani
nastavak za 31.avgust, zavisi iskljucivo od misljenja lekara - da li ce
Milosevic biti zdravstveno sposoban da aktivno u njemu ucesvuje. Jedina
mogucnost da se sudjenje nastavi, ako Milosevicu ne spadne pritisak, je
da mu krivicno vece postavi sluzbenog branioca, koji bi u sudnici
istupao umesto njega i u njegovo ime.
Predsedavajuci sudija Patrik Robinson je, u medjuvremenu, nalozio
sekretarijatu tribunala da u tom pravcu preduzme korake, sto je i bio
razlog da se gospodja Vicence obrati Tapuskovicu. NJegov odgovor bio je
kategorican, negativan i uz sledece obrazlozenje:
"Prema clanu 21.tacka 4/d Statuta Medjunarodnog tribunala za bivsu
Jugoslaviju, optuzenom je zagarantovano pravo. Da mu se sudi u njegovoj
prisutnosti i da se brani licno".
Bivsi "prijatelj suda" iskoristio je priliku da predoci Tribunalu svoje
pravno stanoviste o valjanosti nastupa procesa u odsustvu optuzenog:
"Stoga, ako zdravstveno stanje optuzenom onemogucava da bude prisutan u
sudnici, nema uslova da se sudjenje odrzi (cak i u slucaju da je sve
vreme imao izabranog branioca)."
Tapuskovic je istovremeno dezavuisao i inicijativu tuzilastva da
Milosevic prati rudjenje u svojoj celiji u Seveningenu, a sto je
Tribunal vec isprobao u praksi, tokom procesa nekim drugim optuzenim i
nedvosmisleno porucio: "video link bolesnog coveka ne moze uciniti
procesno sposobnim".
PRAVO I ZDRAVLJE
Jedna od glavnih prepreka Tribunalu da Milosevicu postavi branioca je
stav pokojnog predsedavajuceg krivicnog veca koje mu sudi, sudije
Ricarda Meja, koji je potpisao odluku da bi nametanje advokata, mimo
volje optuzenog, predstavljalo krsenje njegovog osnovnog prava na
odbranu.
Iako nije citirao Meja, Tapuskovic istice da pravo optuzenog da se
brani licno, ne moze da se uskrati Milosevicu, pogotovu ako mu to pravo
otezava ili onemogucava njegovo zdravstveno stanje.
"U takvim okolnostima, smatram da bih svojim pristankom da mu
eventualno budem branilac, ugrozio i onemogucio ostvarivanje osnovnih
procesnih prava, koja su optuzenom zagarantovana Statutom Medjunarodnog
tribunala za bivsu Jugoslaviju " - naveo je ovaj advokat razloge zbog
kojih ne moze da prihvati predlog Sekrektarijata tribunala.
Na pitanje - postoji li mogucnost da se predomisli - Tapuskovic
odgovara negativno. Na podsecanje - da je, uprkos Milosevicevom
protivljenju, pritisku u javnosti i otporima kroz medije i u skupstini,
svojevremeno "usao u predmet" kao "prijatelj suda" - nas sagovornik
objasnjava kako je tada bio uveren da cini pravu stvar, upravo kao sto
sada veruje da je ispravno ono sto je napisao Sekretarijatu tribunala.
- Ono sto su mi pruzale mogucnosti obavljanja funkcije "prijatelja
suda", nije moglo da bude ni od kakve stete, a istovremeno je moglo da
bude od ogromnog znacaja za opsta pitanja oko dogadjaja na ovim
prostorima, koja se protezu pred tribunalom. Koliko sam u tome uspeo,
nije moje da ocenjujem i neka to drugi kazu.
Da li odbijanjem da se prihvati Miloseviceve odbrane, ovaj vrsni
pravnik nije hteo da pokvari utisak koji je ostavio kao "prijatelj
suda" ili se plasi ostrog Milosevicevog protivljenja, tesko je
proceniti, iako preovladjuje utisak da je Tapuskovicev potez daleko
vise principijelne, nego licne prirode. Koliko je u svom stavu odlucan,
najbolje svedoci njegova poruka gospodji Vicence - kako su telefonom
razgovarali o tome da mu Sekretarijat uputi i pismenu ponudu - ali da
je i bez nje, njegov odgovor unapred negativan.
Miroslav Zaric
=== 3 ===
Da: "Vladimir Krsljanin"
Data: Sab 7 Ago 2004 12:50:23 Europe/Rome
Oggetto: Pravnici sveta protiv ugrozavanja Milosevicevih prava i
njegovog zivota
************************************************************
U trenutku kada haski tribunal pokusava "salto mortale" - da potpunim
odricanjem od pravnih normi sprovede svoj politicki zadatak: da ucutka
istinu, odnosno Slobodana Milosevica, koji uz masovne simpatije i
podrsku naroda razbija koncept tribunala - da zrtve proglasi
zlocincima, a zlocince amnestira i da srpski narod i sve borce za
ocuvanje sopstvene drzave proglasi uzrocnicima njenog razbijanja i
okupacije, preko 70 istaknutih advokata i profesora prava iz 15 zemalja
obratilo se ovih dana Ujedinjenim nacijama i samom tribunalu,
zahtevajuci postovanje medjunarodnog prava.
Potpisi se i dalje skupljaju. Bilo bi ih i vise, da tribunal ne
pokusava da svoje prljave igre sprovede usred leta, daleko od medijske
i politicke paznje. Po nekim procenama, odluke o nametanju advokata
Slobodanu Milosevicu i/ili o razdvajanju postupaka po tri optuznice,
bice donete sredinom avgusta.
A ako budu donete, bice to kraj nasih nada da se cuje puna istina.
Najpre su nam ukrali predsednika, a sada hoce da ukradu i njegovu
odbranu. I to koristeci kao jedan od izgovora njegovu bolest, koju su
tri godine sistematski ili ignorisali ili pogorsavali. A sada
pokusavaju da nas uvere da ce on dozivljavati manje uzbudjenja i
stresa, ako neki bescasni placenik (drukcije se ne moze nazvati advokat
koji bi prihvatio da nekoga brani protiv njegove volje) bude sprovodio
njegovu odbranu umesto njega!
Ako ste advokat, profesor prava ili prosto pravnik, pridruzite se
peticiji.
Ako poznajete nekog istaknutog predstavnika struke, domaceg ili
stranog, obratite mu se, dajte mu tekst peticije i zamolite da potpise,
odnosno da saglasnost da se njegovo ime nadje medju potpisnicima.
Nijedan castan pravnik to nece odbiti.
Podatke o novim potpisnicima, molimo saljite na adresu:
slobodavk@...
U nastavku mozete procitati srpski prevod teksta peticije i imena onih
koji su je do sada potpisali. Engleski original teksta, koji je
sastavila kanadski advokat Tifen Dikson, strucnjak za medjunarodno
krivicno pravo i "ad hoc tribunale", mozete naci na adresi
http://www.icdsm.org/Lawappeal.htm
Tribunal sada pokusava da ucini nesto toliko nezakonito, da je to
ocigledno svakom pravniku, bez obzira da li ima simpatije za srpski
narod i Slobodana Milosevica. U tome i jeste nasa sansa da sprecimo
najgore. Molimo delujte odmah!
Vladimir Krsljanin,
pomocnik za medjunarodne odnose Predsednika Milosevica
***************************************************************
Tekst peticije:
================================================
NAMETANJE ADVOKATA SLOBODANU MILOSEVICU UGROZAVA BUDUCNOST
MEDJUNARODNOG PRAVA I NJEGOV ZIVOT
================================================
Nj.E. g. KOFIJU ANANU, Generalnom sekretaru Ujedinjenih Nacija,
Nj.E. g. DZULIJANU ROBERTU HANTU, Predsedniku 58-og zasedanja Generalne
skupstine UN,
Ruskom Predsednistvu Saveta bezbednosti UN,
Svim clanicama Saveta bezbednosti UN, Svim clanicama UN
Cc: Medjunarodni krivicni tribunal za bivsu Jugoslaviju
Mi dolepotpisani, pravnici, profesori prava i advokati koji se bave
medjunarodnim krivicnim pravom izrazavamo nasu alarmiranost i
zabrinutost zbog namere Medjunarodnog krivicnog tribunala za bivsu
Jugoslaviju (MKTJ) da se okrivljenom Slobodanu Milosevicu nametne
branioc, uprkos njegovom protivljenju.
Ova ocigledno kaznena mera je u suprotnosti sa medjunarodnim pravom,
nespojiva sa kontradiktornoscu krivicnog postupka izrazenom kroz
Rezoluciju 808 Saveta bezbednosti UN; ovom merom MKTJ takodje ignorise
svoju obavezu da obezbedi adekvatnu medicinsku negu i privremeno
pustanje na slobodu okrivljenog. Umesto da preduzima odgovarajuce mere
u cilju resenja pitanja ozbiljnih zdravstvenih problema Slobodana
Milosevica MKTJ ove probleme samo uvecava. MKTJ ignorise vise puta
ponovljene zahteve za privremeno pustanje na slobodu, na sta svako po
prezumpciji nevinosti ima pravo, i namece nerealno kratke rokove za
pripremu odbrane; pored toga, MKTJ je dozvolio tuzilastvu izvodjenje
nepotrebno ogromne kolicine dokaza, od kojih su mnogi bili liseni svake
sudske relevantnosti, na taj nacin povisavajuci nivo stresa kod g.
Milosevica, a taj stres je glavni okidac njegove bolesti.
Trece vece je o tome obavesteno od strane kardiologa koga je samo
postavilo.
Okrivljenom nije dozvoljeno da bude pregledan od strane svog lekara,
sto je jos jedna povreda njegovih prava.
Nakon sto je doveo do ozbiljnog pogorsanja zdravlja predsednika
Milosevica, na sta je bio upozoren, MKTJ sada nastoji da mu nametne
branioca i pored njegovog protivljenja - umesto da odredi privremeno
pustanje na slobodu u cilju obezbedjivanja adekvatne i pravilne
medicinske nege, a to je upravo razumna mera kako u domacem, tako i u
medjunarodnom pravu i praksi. Predvidjeno nametanje branioca
predstavlja tesku povredu medjunarodno priznatih ljudskih prava i samo
ce sluziti daljem ugrozavanju zivota g. Milosevica i jos vise
diskreditovati postupak.
Pravo da se jedno lice samo brani u krivicnom postupku je centralno
pravo kako u medjunarodnom pravu, tako i osnovica nacela
kontradiktornosti krivicnog postupka. Fundamentalno, minimalno pravo
ustanovljeno Rimskim Statutom Medjunarodnog krivicnog suda, kao i
Statutima tribunala za Ruandu i bivsu Jugoslaviju jeste pravo
okrivljenog da se licno brani. Sustina ovih odredbi je u tome da su ta
prava data okrivljenom, a ne advokatu. Lice ima pravo da zastupati samo
sebe protiv optuzbi tuzilastva i da, subsidijarno, moze imati
asistenciju - pomoc advokata ukoliko to zeli. Medjutim, ukoliko se,
poput Slobodana Milosevica, okrivljeni neopozivo protivi zastupanju od
strane advokata, njegovo pravo da se sam brani lisava sud i tuzilastvo
mogucnosti dodele advokata. Kao sto je Vrhovni sud SAD naveo u pogledu
tumacenja Sestog amandmana na Zakon o pravima (Bill of Rights), koji je
upadljivo slican clanu 21 Statuta MKTJ:
"Ovde je rec o "asistenciji" advokata, a asistent ma koliko da je
ekspert, ipak je samo asistent. Jezik i duh Sestog amandmana su u tome
da ce branilac, poput drugih odbrambenih sredstava garantovanih
Amandmanom, pomagati branjeniku koji se sa tim slaze. Branilac ne moze
biti u poziciji drzavnog organa koji posreduje izmedju okrivljenog koji
se protivi nametanju advokata i njegovog prava da se sam brani.
Nametanje advokata okrivljenom protiv njegove volje krsi citavu logiku
Sestog amandmana. U takvom slucaju, advokat nije pomocnik, vec
gospodar; pored toga, odbrana je lisena licnog karaktera na kome taj
Amandman upravo insistira."
(Faretta v. California, 422 U.S. 806 1975).
Statut MKTJ, poput tribunala za Ruandu i Medjunarodnog krivicnog suda,
takodje garantuje "odbrambena sredstva", poput prava na zastupanje od
strane advokata, kao i pravo da to bude besplatno ukoliko okrivljeni
nema dovoljno sredstava. Sustina prava da se neko sam brani je
ponistena kada pravo na advokata postaje - obaveza. Kao sto se dalje
navodi u citiranom slucaju Faretta:
"Nezeljeni branilac 'zastupa' branjenika samo kroz nategnutu i
neprihvatljivu pravnu fikciju. Ukoliko okrivljeni nije pristao da ga
brani advokat, takva odbrana nije odbrana koju mu garantuje Ustav, niti
je u pravom smislu reci uopste odbrana".
Id.
Niti bi odbrana Slobodana Milosevica bila odbrana koju mu garantuje
medjunarodno pravo, ukoliko mu branilac bude nametnut.
Struktura MKTJ je bazirana na sistemu kontradiktornosti sudskog
postupka. Ima i drugih pravnih uticaja koji su integrisani u Pravilnik
o postupku i dokazima, ali priroda tog postupka u kome ucestvuju
tuzilac i okrivljeni, kao stranke u postupku, iznoseci dokaze pred vece
u ulozi arbitra, je bez dileme kontradiktorne prirode. U
kontradiktornom sistemu, istorija je adekvatno ilustrovala nametanje
advokata okrivljenom i to kao praksu politickih sudova, za koje nema
mesta u demokratskom sistemu pravde; niti moze imati mesta pred
institucijom koja ce generisati precedente za odista legitimni krivicni
sud cije ustanovljenje je plod poluvekovne borbe. U slucaju Faretta,
Vrhovni sud SAD dalje navodi:
"U dugoj istoriji britanske krivicno-pravne prakse, postojao je samo
jedan tribunal koji je ikada usvojio praksu nametanja advokata
okrivljenom koji se tome protivi. Taj tribunal se zvao Zvezdano vece
(Star Chamber). Ta cudna institucija koja je procvetala krajem 16-og i
pocetkom 17-og veka bila je mesanog izvrsnog i sudskog karaktera, a
njena karakteristika je bila odstupanje od tradicije precedentnog
prava. Iz tih razloga, kao i zbog toga sto se specijalizovalo za
"politicka" sudjenja, Zvezdano vece vekovima simbolizuje krsenje
osnovnih individualnih prava."
Nedavno je MKTJ nalozio tuziocu, i to samo tuziocu, da podnese
misljenje u pogledu nametanja advokata koji bi delovao bez instrukcija
i saradnje g. Milosevica. Vece stalno podvlaci svoju obavezu da
obezbedi pravicno sudjenje i donelo je odluku, kada je priznalo pravo
na samostalno zastupanje u aprilu 2003., da ono "odista ima obavezu da
obezbedi posteno i efikasno sudjenje; pored toga, imajuci u vidu
zdravlje okrivljenog, ta obaveza dobija posebnu vaznost". Clan 21
Statuta MKTJ predvidja da vece mora ovu svoju obavezu ispuniti imajuci
u vidu "potpuno postovanje prava okrivljenog". Medjutim, upravo onda
kada se okrivljeni sprema da iznese esencijalne i potencijalno
kompromitujuce dokaze, efikasnost je ocigledno postala glavna briga za
Vece.
Nametanje advokata, cak i "standby advokata", kako po svemu sudeci
planira MKTJ, nece otkloniti ni jednu od teskoca sa kojima se suocava
postupak. Ono nece leciti niti izleciti malignu hipertenziju Slobodana
Milosevica; nece mu omoguciti vreme i uslove za pripremu odbrane; nece
umanjiti neproporcionalno veliku razliku u resursima dodeljenim
tuzilastvu i odbrani, sto inace zahteva nacelo "jednakosti oruzja" koje
MKTJ navodno priznaje. Nametanjem advokata pravo Slobodana Milosevica
da se sam brani ce biti naruseno i on ce opet imati samo 150 dana za
odbranu, sto je samo polovina vremena dodeljenog tuzilastvu.
Trenutno je nejasno kakvu ulogu bi igrao nametnuti advokat. Kakva kod
ona bila, sigurno je da nece biti koristi od takve mere bez presedana.
Statut MKTJ propisuje i garnatuje minimum prava okrivljenog u toku
sudjenja.
Ukoliko stanje zdravlja Slobodana Milosevica ne dozvoli da bude
prisutan na sudjenju, i on se ne odrekne tog prava, MKTJ nema
ovlascenja da mu sudi u odsustvu. Odlaganja ce se nastaviti sve dok ne
budu preduzete mere lecenja maligne hipertenzije g. Milosevica, a to
stanje ne moze biti reseno daljim krsenjem njegovih prava - sudjenjem u
odsustvu ili prenosenjem njegove odbrane u ruke totalnog stranca.
MKTJ je odredio tri advokata da delaju kao amicus curiae, sa
predvidjenom ulogom da osiguraju, izmedju ostalog, fer sudjenje. Tesko
je verovati da bi nametnuti advokat, cak i "standby advokat", mogao
uciniti ista vise, bez preotimanja odbrane predsednika Milosevica, ili
njegovog - ucutkivanja. Sem toga, oslanjanje na jedan presedan kojim je
u MKTJ postavljen "standby advokat" nije primenjljiv u ovom slucaju.
Jer, u slucaju Dr Seselja "standby advokat" je postavljen pre pocetka
sudjenja i to u cilju sprecavanja "ometanja" postupka.
Predsednik Milosevic ne priznaje MKTJ. On istice svoju nevinost i
odlucno kritikuje MKTJ i NATO. On je nevin dok se suprotno ne dokaze i
ima svako pravo da ospori legitimitet te institucije. Nametanjem
advokata MKTJ ne samo da bi prekrsio pravo na samostalnu odbranu, vec i
njegovo pravo da iznese relevantne dokaze koji dokazuju povrede
suvereniteta Jugoslavije u toku vise od jedne decenije. Ove povrede su
dovele do nezakonitog agresivnog rata NATO protiv Jugoslavije i njenog
bombardovanja. Upravo na vrhuncu te agresije podignuta je optuznica
protiv Slobodana Milosevica u MKTJ, u providnom nastojanju da se
jugoslovenskom narodu uskrati glas koji bi pregovarao o miru i da se
opravda nastavak agresivnog rata.
Nastavak sudjenja Slobodanu Milosevicu je odlozen do 31. avgusta 2004.
Tuzilac je izveo 295 svedoka u isto toliko dana, a sve svedoke je
unakrsno ispitao licno okrivljeni, posto ne priznaje MKTJ kao sudsko
telo i to nepriznavanje takodje izrazava odbijanjem da ima advokata.
Slobodan Milosevic je dilomirani pravnik, tri puta je bio izabran na
najvise drzavne funkcije u Srbiji i Jugoslaviji i prema svemu sto je
vidjeno, kompetentno je osporio navode tuzilastva. O stanju njegovog
mentalnog zdravlja nema diskusije u smislu njegove mogucnosti da se
odrekne prava na advokata. MKTJ-u moze da se ne dopada kritika kojoj ga
izlaze Slobodan Milosevic. Pa ipak, koristi koje svetska javnost ima od
postovanja njegovog prava da se sam brani ima potpunu prevagu nad bilo
kakvom brukom koja moze zadesiti MKTJ. Pravda zahteva da se Slobodanu
Milosevicu omoguci pravo da dokaze da je institucija Saveta bezbednosti
UN koja ga drzi zatvorenim politicko oruzje protiv suvereniteta i
samoopredeljenja srpskog i svih jugoslovenskih naroda.
Nelson Mandela se sam branio u zloglasnim Rivonia sudjenjima sezdesetih
godina. Mandela je izneo politicku odbranu protiv aparthejda, ali cak
ni Juznoafricko sudstvo mu nije nametnulo advokata u cilju da ga
ucutka. MKTJ je u poziciji koja preti da ugrozi buducnost medjunarodnog
prava cineci ono sto se ni sudije u eri aparthejda nisu usudile - da
zalepe flaster na usta okrivljenom i ometu ga u iznosenju odbrane. I to
u postupku - sto se mora primetiti - koji je glomaznim, nerazumljivim i
neshavtljivo dugim ucinilo upravo tuzilastvo, i to sa dozvolom sudskog
veca, a ne Slobodan Milosevic.
Odista, vecina posmatraca postupka smatra da tuzilac nije izneo nikakve
ubedljive dokaze da potkrepi bilo koju od optuzbi. Umesto da u takvoj
situaciji obustavi postupak, MKTJ je dozvolio tuzilastvu da izvodi
dodatne svedoke, u ocajnickom pokusaju da dodje do neceg ubedljivog.
Pravo na samostalnu odbranu pred sudom je u srcu Medjunarodnog pakta o
gradjanskim i politickim pravima. UN ne bi trebalo da dalje tolerisu
ovakve povrede medjunarodnog prava u ime efikasnosti postupka.
Koriscenje neadekvatnog lecenja pritvorenika kao izgovor za dalje
krsenje njegovih prava i njegovo ucutkivanje, kao i za otiskivanje u
"radikalnu reformu" postupka sto sada Vece razmatra, menjajuci pravila
usred sudjenja na stetu okrivljenog - to je perverzija kako slova, tako
i duha medjunarodnog prava.
Kao pravnici, duboko smo zabrinuti planiranim nametanjem advokata, jer
bi to stvorilo neopozivi precedent sa potencijalom da bilo koje lice
lisi prava da iznese nekakvu znacajniju odbranu pred sudom u
buducnosti. U slucaju Slobodana Milosevica ova mera ce samo pogorsati
njegovu hipertenziju i
ugroziti mu zivot.
MKTJ i Savet bezbednosti UN ce biti odgovorni za lako predvidive
tragicne posledice svojih postupaka.
[ Potpisnici su vec vise nego 70 ]
**************************************************************
Ako ste advokat, profesor prava ili profesionalni pravnik, jos nije
kasno da potpisete medjunarodnu peticiju:
NAMETANJE ADVOKATA SLOBODANU MILOSEVICU UGROZAVA BUDUCNOST
MEDJUNARODNOG PRAVA I NJEGOV ZIVOT http://www.icdsm.org/Lawappeal.htm
saljuci svoj potpis na: slobodavk@...
**************************************************************
