Informazione
Saluto ai nostri amici e alleati Jugoslavi
In conseguenza dello sviluppo degli avvenimenti militari in Italia e
nei balcani è da prevedersi l'eventualità che a breve scadenza le forze
popolari del Maresciallo Tito, appoggiate dal vittorioso Esercito
Sovietico che ha liberato in questi giorni la Rumenia, la Bulgaria e
l'Ungheria, inizino operazioni di grande respiro per la cacciata dei
tedeschi e dei fascisti anche dalla Venezia Giulia e dai territori
dell'Italia Nord-Orientale.
Noi salutiamo quest'eventualità come una grande fortuna per il nostro
paese e un grande passo sulla via della liberazione, perchè l'azione
congiunta, in Italia, delle forze Anglo-Americane al Sud, delle forze
Jugoslave all'Est, alleate e unite alle forze partigiane Italiane che
si battono sugli Appennini, sulle Alpi e nella pianura Padana non può
che accelerare la fine dell'oppressione nazi-fascista in Italia, la
fine delle sofferenze, delle rovine e dei lutti per il nostro popolo.
Noi dobbiamo accogliere i soldati di Tito non solo come dei liberatori
allo stesso titolo con cui sono accolti nell'Italia liberata i soldati
Anglo-Americani, ma come dei fratelli maggiori che ci hanno indicato la
via della rivolta e della vittoria contro l'occupante nazista e i
traditori fascisti e che ci apportano con il loro eroismo e il loro
sacrificio la libertà malgrado le colpe di cui, nei loro confronti, le
nostre caste imperialiste e il fascismo coprirono il popolo Italiano
con la loro più che ventennale opera di persecuzione e di oppressione
nazionale.
Noi dobbiamo accogliere in particolare i soldati di Tito come i
creatori di nuovi rapporti di convivenza e di fratellanza, non solo fra
i popoli jugoslavi ma fra tutti i popoli, come i creatori della nuova
democrazia sorta nel fuoco della guerra di Liberazione Nazionale.
Essi vengono come fratelli perchè non solo i territori slavi da essi
liberati, ma anche quelli Italiani non saranno sottoposti al regime
d'armistizio, ma considerati come territori liberi, con un proprio
auto-governo rappresentato dagli organismi del movimento di
liberazione, nei quali i diritti e le aspirazioni nazionali di ogni
popolo o di ogni gruppo nazionale trovano immediata e sicura
espressione democratica, in uno spirito di fraterna solidarietà. A
presidio dei territori liberati staranno le forze popolari
dell'Esercito di Tito e le formazioni partigiane italiane che avranno
combattuto per la liberazione, e che saranno rispettate nella loro
organizzazione e nelle loro caratteristiche, in riconoscimento dei loro
meriti e a presidio delle conquistate libertà democratiche.
Grazie alla fraternità dei rapporti che legano già oggi i combattenti
italiani e quelli jugoslavi e ai rapporti di più stretta collaborazione
militare e politica che si stabiliranno nei prossimi mesi, nei
territori liberati nei quali italiani e jugoslavi si troveranno a
convivere in una nuova atmosfera di solidarietà e di democrazia, sarà
tutto il popolo Italiano che si sentirà legato a tutti i popoli
jugoslavi e balcanici sorti a nuova vita grazie agli sforzi e alle
vittorie di Tito e dei suoi soldati, sarà tutto il popolo italiano che
si collegherà, attraverso i popoli balcanici, alla grande Unione
Sovietica che è stata, è e sempre sarà, faro di civiltà e di progresso
per tutti i popoli, che col suo eroismo e i suoi sacrifici ha salvato
l'Europa e il mondo dalla schiavitù nazi-fascista.
Solo questa unione con i popoli che più hanno combattuto e sofferto in
questa guerra sarà garanzia di pace per l'avvenire e di sicura
rinascita per il nostro paese. A questa unione noi dobbiamo dedicare
tutti i nostri sforzi, tutte le nostre cure. I territori di confine che
sono sempre stati nel passato oggetto di discordia e di conflitti
rovinosi, devono diventare, nella nuova atmosfera di libertà e di
fraternità, mezzi e occasioni di una più stretta e feconda
collaborazione fra i popoli.
Per tutte queste ragioni il Partito Comunista Italiano invita i
comunisti della Venezia Giulia e delle regioni che entreranno nel campo
delle prossime operazioni militari dell'esercito di Tito, a fare
appello a tutte le forze sinceramente democratiche e antifasciste delle
loro località perchè appoggino con la più grande fiducia e il più
grande entusiasmo tutte le iniziative, tutte le azioni, sia politiche
che militari che l'O.F. [Osvobodilna Fronta = Fronte di Liberazione]
intenderà intraprendere per la liberazione dei territori da loro
abitati.
Il Partito Comunista Italiano fa appello a tutte le formazioni Italiane
di intensificare la propria attività bellica contro i tedeschi e i
fascisti, e in particolare, fa appello a quelle formazioni che si
troveranno ad agire nel campo operativo delle unità patriottiche del
Maresciallo Tito di mettersi disciplinatamente sotto il comando
operativo di esse, per la necessaria unità di Comando che,
naturalmente, spetta loro perchè le meglio inquadrate, e più esperte e
le meglio dirette.
Il Partito Comunista Italiano impegna inoltre tutti i comunisti e
invita tutti gli antifascisti a combattere come i peggiori nemici della
liberazione nazionale del nostro paese e, quindi, come alleati dei
tedeschi e dei fascisti quanti, con i soliti pretesti fascisti del
"pericolo slavo" e del "pericolo comunista" lavorano a sabotare gli
sforzi militari e politici dei nostri fratelli slavi volti alla loro
liberazione e alla liberazione del nostro paese, quanti, con dei
pretesti, lavoreranno ad opporre italiani e slavi, non comunisti e
comunisti, quanti cioè, con ogni sorta di manovra, di calunnia e di
menzogna non intendono rinunciare alle mire imperialistiche e di
oppressione fasciste
[ tratto da "La nostra lotta",
organo del Partito Comunista Italiano, 13 ottobre 1944 ]
In conseguenza dello sviluppo degli avvenimenti militari in Italia e
nei balcani è da prevedersi l'eventualità che a breve scadenza le forze
popolari del Maresciallo Tito, appoggiate dal vittorioso Esercito
Sovietico che ha liberato in questi giorni la Rumenia, la Bulgaria e
l'Ungheria, inizino operazioni di grande respiro per la cacciata dei
tedeschi e dei fascisti anche dalla Venezia Giulia e dai territori
dell'Italia Nord-Orientale.
Noi salutiamo quest'eventualità come una grande fortuna per il nostro
paese e un grande passo sulla via della liberazione, perchè l'azione
congiunta, in Italia, delle forze Anglo-Americane al Sud, delle forze
Jugoslave all'Est, alleate e unite alle forze partigiane Italiane che
si battono sugli Appennini, sulle Alpi e nella pianura Padana non può
che accelerare la fine dell'oppressione nazi-fascista in Italia, la
fine delle sofferenze, delle rovine e dei lutti per il nostro popolo.
Noi dobbiamo accogliere i soldati di Tito non solo come dei liberatori
allo stesso titolo con cui sono accolti nell'Italia liberata i soldati
Anglo-Americani, ma come dei fratelli maggiori che ci hanno indicato la
via della rivolta e della vittoria contro l'occupante nazista e i
traditori fascisti e che ci apportano con il loro eroismo e il loro
sacrificio la libertà malgrado le colpe di cui, nei loro confronti, le
nostre caste imperialiste e il fascismo coprirono il popolo Italiano
con la loro più che ventennale opera di persecuzione e di oppressione
nazionale.
Noi dobbiamo accogliere in particolare i soldati di Tito come i
creatori di nuovi rapporti di convivenza e di fratellanza, non solo fra
i popoli jugoslavi ma fra tutti i popoli, come i creatori della nuova
democrazia sorta nel fuoco della guerra di Liberazione Nazionale.
Essi vengono come fratelli perchè non solo i territori slavi da essi
liberati, ma anche quelli Italiani non saranno sottoposti al regime
d'armistizio, ma considerati come territori liberi, con un proprio
auto-governo rappresentato dagli organismi del movimento di
liberazione, nei quali i diritti e le aspirazioni nazionali di ogni
popolo o di ogni gruppo nazionale trovano immediata e sicura
espressione democratica, in uno spirito di fraterna solidarietà. A
presidio dei territori liberati staranno le forze popolari
dell'Esercito di Tito e le formazioni partigiane italiane che avranno
combattuto per la liberazione, e che saranno rispettate nella loro
organizzazione e nelle loro caratteristiche, in riconoscimento dei loro
meriti e a presidio delle conquistate libertà democratiche.
Grazie alla fraternità dei rapporti che legano già oggi i combattenti
italiani e quelli jugoslavi e ai rapporti di più stretta collaborazione
militare e politica che si stabiliranno nei prossimi mesi, nei
territori liberati nei quali italiani e jugoslavi si troveranno a
convivere in una nuova atmosfera di solidarietà e di democrazia, sarà
tutto il popolo Italiano che si sentirà legato a tutti i popoli
jugoslavi e balcanici sorti a nuova vita grazie agli sforzi e alle
vittorie di Tito e dei suoi soldati, sarà tutto il popolo italiano che
si collegherà, attraverso i popoli balcanici, alla grande Unione
Sovietica che è stata, è e sempre sarà, faro di civiltà e di progresso
per tutti i popoli, che col suo eroismo e i suoi sacrifici ha salvato
l'Europa e il mondo dalla schiavitù nazi-fascista.
Solo questa unione con i popoli che più hanno combattuto e sofferto in
questa guerra sarà garanzia di pace per l'avvenire e di sicura
rinascita per il nostro paese. A questa unione noi dobbiamo dedicare
tutti i nostri sforzi, tutte le nostre cure. I territori di confine che
sono sempre stati nel passato oggetto di discordia e di conflitti
rovinosi, devono diventare, nella nuova atmosfera di libertà e di
fraternità, mezzi e occasioni di una più stretta e feconda
collaborazione fra i popoli.
Per tutte queste ragioni il Partito Comunista Italiano invita i
comunisti della Venezia Giulia e delle regioni che entreranno nel campo
delle prossime operazioni militari dell'esercito di Tito, a fare
appello a tutte le forze sinceramente democratiche e antifasciste delle
loro località perchè appoggino con la più grande fiducia e il più
grande entusiasmo tutte le iniziative, tutte le azioni, sia politiche
che militari che l'O.F. [Osvobodilna Fronta = Fronte di Liberazione]
intenderà intraprendere per la liberazione dei territori da loro
abitati.
Il Partito Comunista Italiano fa appello a tutte le formazioni Italiane
di intensificare la propria attività bellica contro i tedeschi e i
fascisti, e in particolare, fa appello a quelle formazioni che si
troveranno ad agire nel campo operativo delle unità patriottiche del
Maresciallo Tito di mettersi disciplinatamente sotto il comando
operativo di esse, per la necessaria unità di Comando che,
naturalmente, spetta loro perchè le meglio inquadrate, e più esperte e
le meglio dirette.
Il Partito Comunista Italiano impegna inoltre tutti i comunisti e
invita tutti gli antifascisti a combattere come i peggiori nemici della
liberazione nazionale del nostro paese e, quindi, come alleati dei
tedeschi e dei fascisti quanti, con i soliti pretesti fascisti del
"pericolo slavo" e del "pericolo comunista" lavorano a sabotare gli
sforzi militari e politici dei nostri fratelli slavi volti alla loro
liberazione e alla liberazione del nostro paese, quanti, con dei
pretesti, lavoreranno ad opporre italiani e slavi, non comunisti e
comunisti, quanti cioè, con ogni sorta di manovra, di calunnia e di
menzogna non intendono rinunciare alle mire imperialistiche e di
oppressione fasciste
[ tratto da "La nostra lotta",
organo del Partito Comunista Italiano, 13 ottobre 1944 ]
Médias, abattez cet homme!
MICHEL COLLON
Voulez-vous connaître le nom d'un homme qu'il faut absolument abattre ?
Un "cracheur dans la soupe". Un semeur de doutes. Un déstabilisateur
potentiel de l'opinion. Bref, un personnage carrément dangereux.
Eh quoi, Guy Spitaels a été premier ministre de Wallonie, président du
PS belge au début des années 90, et président de l'Internationale
socialiste ! Il connaît donc bien les coulisses des décisions prises au
sommet, par exemple lors des deux guerres contres la Yougoslavie (91-95
et 99).
Aujourd'hui, à la retraite, voilà qu'il se permet de dire, et de
prouver, que l'opinion publique a été complètement manipulée par la
présentation médiatique de toute la guerre menée contre la
Yougoslavie... Les faits "certifiés" ne l'étaient pas. L'Histoire et la
géographie ? Déformées. Nos "gentils" locaux ? Des criminels,
nostalgiques du nazisme. Les "méchants" ? On les a provoqués, et en
général calomniés.
Ces actes intolérables sont commis dans son récent livre L'improbable
équilibre. En plus, Guy Spitaels risque de récidiver lors du débat
auquel nous participerons bientôt avec lui : "Otan, ange gardien de la
paix?" Avec Vanessa Stojilkovic, auteur du film Les Damnés du Kosovo,
Cinéma Arenberg-Galeries, Bruxelles, 18 mai 19 h 30 (infos et
réservation - indispensable - au 0476 54 37 65 ou bien mfr@...)
Quelques extraits de cette prose subversive...
"L'image circula partout de Tudjman (nouveau président de Croatie)
baisant le drapeau à damier (symbole du régime croate fasciste de
41-45). Pour les Serbes de Croatie, c'était comme si on leur présentait
la croix gammée." (p. 252)
"Pourquoi la responsabilité allemande (dans l'éclatement de la
Yougoslavie) fut-elle passée sous silence dans les médias ?" (p. 255)
Pourquoi a-t-on caché :
"Que Milosevic insistait dans son discours de 89 sur le caractère
multiethnique du Kosovo ?" (278)
"Que (c'est) "l'UCK (qui) a attaqué en 1998. (...) Sur les 387 citoyens
(qu'elle a) assassinés, 196 appartenaient au groupe albanais, soit deux
fois et demie plus que les Serbes. " (p. 278-279)
"Que l'aile radicale de l'UCK (soutenue par les USA) refusait toute
négociation avec les Serbes ?" (p. 281)
"Que Madeleine Albright, ministre US des Affaires étrangères", (posait
des conditions inacceptables) "afin, comme le pensent certains, de
garantir un rejet du texte de la part des Serbes" (et de pouvoir
imposer la guerre) (p. 281)
"Que les neuf dixièmes des départs (de Kosovars albanais) se sont
produits pendant la guerre et que donc celle-ci ne pouvait pas être
justfiée par ceux-là." (p. 284)
"Que les Américains ont construit une base militaire importante dans le
sud du Kosovo, Bondsteel, à proximité de la Méditerranée, de la Mer
Noire et du pétrole" ? (p. 289)
"Que la situation des droits de l'homme (dans la province gérée par
l'Otan) est probablement la plus mauvaise en Europe" ? (p. 291)
"Que curieusement la Serbie est restée la plus multiethnique des
entités de l'ancien espace yougoslave avec 38% de non-Serbes ? Sait-on
qu'il y a plus de Musulmans en Serbie qu'en Bosnie ?" (p. 305)
"Qu'en 1992, la Yougoslavie jugeait ses citoyens responsables de crimes
de guerre contre des musulmans et pendant la guerre en Bosnie plus de
50.000 musulmans cherchèrent refuge en Serbie ?" (p. 305)
"Qu'interrogé à La Haye, Mahmut Bakalli, professeur à l'Université de
Pristina, reconnut que les Albanais avaient la possibilité d'obtenir
une éducation dans leur propre langue au sein du système mis en place
par l'Etat, mais avaient écarté cette latitude. "? (p. 324)
Qu'en définitive, "nous avons inversé les rôles d'amis et ennemis." (p.
327)
Conclusion :
Médias, arrêtez donc cet homme ! Si on le laisse faire, qui restera
encore devant son poste à la prochaine guerre ?!
Attention : il ne reste plus beaucoup de places !
pour cette soirée film + débat + musique "Otan, ange gardien de la
paix?"
Cinéma Arenberg-Galeries, Bruxelles, 18 mai, 19 h 30
Réservation indispensable au 0476 54 37 65 ou bien mfr@...
MICHEL COLLON
Voulez-vous connaître le nom d'un homme qu'il faut absolument abattre ?
Un "cracheur dans la soupe". Un semeur de doutes. Un déstabilisateur
potentiel de l'opinion. Bref, un personnage carrément dangereux.
Eh quoi, Guy Spitaels a été premier ministre de Wallonie, président du
PS belge au début des années 90, et président de l'Internationale
socialiste ! Il connaît donc bien les coulisses des décisions prises au
sommet, par exemple lors des deux guerres contres la Yougoslavie (91-95
et 99).
Aujourd'hui, à la retraite, voilà qu'il se permet de dire, et de
prouver, que l'opinion publique a été complètement manipulée par la
présentation médiatique de toute la guerre menée contre la
Yougoslavie... Les faits "certifiés" ne l'étaient pas. L'Histoire et la
géographie ? Déformées. Nos "gentils" locaux ? Des criminels,
nostalgiques du nazisme. Les "méchants" ? On les a provoqués, et en
général calomniés.
Ces actes intolérables sont commis dans son récent livre L'improbable
équilibre. En plus, Guy Spitaels risque de récidiver lors du débat
auquel nous participerons bientôt avec lui : "Otan, ange gardien de la
paix?" Avec Vanessa Stojilkovic, auteur du film Les Damnés du Kosovo,
Cinéma Arenberg-Galeries, Bruxelles, 18 mai 19 h 30 (infos et
réservation - indispensable - au 0476 54 37 65 ou bien mfr@...)
Quelques extraits de cette prose subversive...
"L'image circula partout de Tudjman (nouveau président de Croatie)
baisant le drapeau à damier (symbole du régime croate fasciste de
41-45). Pour les Serbes de Croatie, c'était comme si on leur présentait
la croix gammée." (p. 252)
"Pourquoi la responsabilité allemande (dans l'éclatement de la
Yougoslavie) fut-elle passée sous silence dans les médias ?" (p. 255)
Pourquoi a-t-on caché :
"Que Milosevic insistait dans son discours de 89 sur le caractère
multiethnique du Kosovo ?" (278)
"Que (c'est) "l'UCK (qui) a attaqué en 1998. (...) Sur les 387 citoyens
(qu'elle a) assassinés, 196 appartenaient au groupe albanais, soit deux
fois et demie plus que les Serbes. " (p. 278-279)
"Que l'aile radicale de l'UCK (soutenue par les USA) refusait toute
négociation avec les Serbes ?" (p. 281)
"Que Madeleine Albright, ministre US des Affaires étrangères", (posait
des conditions inacceptables) "afin, comme le pensent certains, de
garantir un rejet du texte de la part des Serbes" (et de pouvoir
imposer la guerre) (p. 281)
"Que les neuf dixièmes des départs (de Kosovars albanais) se sont
produits pendant la guerre et que donc celle-ci ne pouvait pas être
justfiée par ceux-là." (p. 284)
"Que les Américains ont construit une base militaire importante dans le
sud du Kosovo, Bondsteel, à proximité de la Méditerranée, de la Mer
Noire et du pétrole" ? (p. 289)
"Que la situation des droits de l'homme (dans la province gérée par
l'Otan) est probablement la plus mauvaise en Europe" ? (p. 291)
"Que curieusement la Serbie est restée la plus multiethnique des
entités de l'ancien espace yougoslave avec 38% de non-Serbes ? Sait-on
qu'il y a plus de Musulmans en Serbie qu'en Bosnie ?" (p. 305)
"Qu'en 1992, la Yougoslavie jugeait ses citoyens responsables de crimes
de guerre contre des musulmans et pendant la guerre en Bosnie plus de
50.000 musulmans cherchèrent refuge en Serbie ?" (p. 305)
"Qu'interrogé à La Haye, Mahmut Bakalli, professeur à l'Université de
Pristina, reconnut que les Albanais avaient la possibilité d'obtenir
une éducation dans leur propre langue au sein du système mis en place
par l'Etat, mais avaient écarté cette latitude. "? (p. 324)
Qu'en définitive, "nous avons inversé les rôles d'amis et ennemis." (p.
327)
Conclusion :
Médias, arrêtez donc cet homme ! Si on le laisse faire, qui restera
encore devant son poste à la prochaine guerre ?!
Attention : il ne reste plus beaucoup de places !
pour cette soirée film + débat + musique "Otan, ange gardien de la
paix?"
Cinéma Arenberg-Galeries, Bruxelles, 18 mai, 19 h 30
Réservation indispensable au 0476 54 37 65 ou bien mfr@...
PIETRO INGRAO CONTRO CUBA ED A FAVORE DELLA
PRIVATIZZAZIONE DEI BENI DEMANIALI
--- In This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., "Andrea" ha scritto:
Lettera aperta a Pietro Ingrao
Leggiamo nell´articolo di Goffredo De Marchis pubblicato a pag. 20 de
"La Repubblica" del 9 maggio scorso, che Lei, intervenendo al
congresso fondativo di Sinistra europea, ha dichiarato a proposito del
comunismo : "Su quello di Cuba ho sempre avuto dei sospetti. Rimasi un
mese all´Avana, dopo la rivoluzione di Castro, e notai subito che
mancava l´articolazione delle differenze. Parlava sempre e solo Fidel.
A Cuba persino il mare è dello Stato".
Non vogliamo entrare nel merito politico delle sue affermazioni poiché
è evidente che non è possibile con una lettera affrontare temi e
problematiche che tanto hanno lacerato e lacerano la sinistra
italiana. Per far ciò, La invitiamo fin da ora ad un confronto in un
pubblico dibattito da organizzare insieme.
Le scriviamo, invece, per chiederLe di spiegarci come mai, essendoLe
apparsa l´esperienza cubana tanto negativa, sia per i cubani sia per
il comunismo, Lei abbia deciso di attendere oltre quarant´anni per
farci queste rivelazioni.
Considerando che Lei è stato un dirigente di spicco del partito
comunista italiano molto autorevole per i compagni di base, ci sembra
che certi dubbi e le analisi che ne conseguono, avrebbe dovuto
manifestarli molto prima. Ad alcuni di noi, ciò avrebbe permesso di
cambiare idea : non certo su Cuba che continuiamo a difendere e
ritenere un punto di riferimento, ma sicuramente su di Lei.
Inoltre, vorremmo capire cosa mai possa significare l´affermazione "a
Cuba persino il mare è dello Stato", un´affermazione alla quale quel
"persino" conferisce una connotazione fortemente negativa se non
derisoria.
Ci risulta, infatti, che in tutti i Paesi moderni e civili il litorale
e le acque territoriali sono di proprietà dello Stato, persino negli
ultraliberisti Stati Uniti d´America.
Non nascondiamo che la Sua dichiarazione ci inquieta alquanto : forse
che nel programma di Sinistra europea c´è il progetto di privatizzare
anche il mare?
Vorremmo, invece, che si riflettesse seriamente sul fatto che
attaccare comunque e sempre Cuba, a sproposito e in contesti non
pertinenti, e soprattutto con argomentazioni - ci passi il termine -
vacue, non rende un buon servizio a chi nel mondo lotta contro il
fascismo di ritorno.
Rimanendo in attesa di una Sua disponibilità ad un confronto pubblico,
Le inviamo i nostri saluti.
Roma, 11 maggio 2004
Associazione di amicizia Italia - Cuba
Circolo di Roma
--- Fine messaggio inoltrato ---
PRIVATIZZAZIONE DEI BENI DEMANIALI
--- In This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., "Andrea" ha scritto:
Lettera aperta a Pietro Ingrao
Leggiamo nell´articolo di Goffredo De Marchis pubblicato a pag. 20 de
"La Repubblica" del 9 maggio scorso, che Lei, intervenendo al
congresso fondativo di Sinistra europea, ha dichiarato a proposito del
comunismo : "Su quello di Cuba ho sempre avuto dei sospetti. Rimasi un
mese all´Avana, dopo la rivoluzione di Castro, e notai subito che
mancava l´articolazione delle differenze. Parlava sempre e solo Fidel.
A Cuba persino il mare è dello Stato".
Non vogliamo entrare nel merito politico delle sue affermazioni poiché
è evidente che non è possibile con una lettera affrontare temi e
problematiche che tanto hanno lacerato e lacerano la sinistra
italiana. Per far ciò, La invitiamo fin da ora ad un confronto in un
pubblico dibattito da organizzare insieme.
Le scriviamo, invece, per chiederLe di spiegarci come mai, essendoLe
apparsa l´esperienza cubana tanto negativa, sia per i cubani sia per
il comunismo, Lei abbia deciso di attendere oltre quarant´anni per
farci queste rivelazioni.
Considerando che Lei è stato un dirigente di spicco del partito
comunista italiano molto autorevole per i compagni di base, ci sembra
che certi dubbi e le analisi che ne conseguono, avrebbe dovuto
manifestarli molto prima. Ad alcuni di noi, ciò avrebbe permesso di
cambiare idea : non certo su Cuba che continuiamo a difendere e
ritenere un punto di riferimento, ma sicuramente su di Lei.
Inoltre, vorremmo capire cosa mai possa significare l´affermazione "a
Cuba persino il mare è dello Stato", un´affermazione alla quale quel
"persino" conferisce una connotazione fortemente negativa se non
derisoria.
Ci risulta, infatti, che in tutti i Paesi moderni e civili il litorale
e le acque territoriali sono di proprietà dello Stato, persino negli
ultraliberisti Stati Uniti d´America.
Non nascondiamo che la Sua dichiarazione ci inquieta alquanto : forse
che nel programma di Sinistra europea c´è il progetto di privatizzare
anche il mare?
Vorremmo, invece, che si riflettesse seriamente sul fatto che
attaccare comunque e sempre Cuba, a sproposito e in contesti non
pertinenti, e soprattutto con argomentazioni - ci passi il termine -
vacue, non rende un buon servizio a chi nel mondo lotta contro il
fascismo di ritorno.
Rimanendo in attesa di una Sua disponibilità ad un confronto pubblico,
Le inviamo i nostri saluti.
Roma, 11 maggio 2004
Associazione di amicizia Italia - Cuba
Circolo di Roma
--- Fine messaggio inoltrato ---
--- In This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it., "Miroslav Antic-SNN" wrote:
SUDSKA FARSA 2
By Emil VLAJKI
Zloduh novog totalitarnog društva u vidu američke globalizacije kruži
svijetom. Narodi, zemalja u razvoju, koji mu se opiru bivaju
ucjenjivani, demonizirani, bombardirani, uništavani, i okupirani. Jedna
od «suptilnijih» metoda je izazivanje etničkih i vjerskih sukoba kod
naroda koji se ne žele pokoriti, a naknadne vojne intervencije
zločinaca koji su te sukobe izazvali pravdaju se humanitarnim
razlozima. Jednom kad su «neposlušne» zemlje okupirane, beskrupulozno
se eksploatiraju njihova bogatstva, a na vlast se dovode poslušni
političari koji za pregršt dolara izdaju interese vlastitog naroda.
Državnici i političke strukture koji se suprotstavljaju novom
totalitarnom društvu bivaju eliminirani, zatvarani, mučeni, drogirani,
neprikladno liječeni. Najnoviji izum globalizacijskih zločinaca je
stvaranje nelegalnog i nelegitimnog Haškog 'ad hoc' Medjunarodnog
Tribunala za zločine na prostorima bivše Jugoslavije gdje se odvija
prava sudska farsa kroz dugoročne farsične procese u kojima je glavni
optuženik srpski narod predstavljen kroz mnogobrojne, unaprijed
osuđene, pripadnike bivše političke elite. Uloga sudskih farsi je
višestruka:
-Zločinci «međunarodne zajednice» skreċu pažnju sa vlaste
odgovornosti za zlodjela protiv mira u zemljama gurnutih u
bratoubilački rat tako što demoniziraju politička vođstva tih zemalja.
-Stavljajuċi dio političkih elita neke zemlje na optuženičku klupu,
vrši se u istoj zemlji, preko prijetnje i ucjene, pritisak na ostatak
elita koje bi se eventualno mogle suprotstaviti globalizacijskim
moċnicima.
-Suđenja i osude pobunjenih elita služe kao prijetnja elitama i
narodima u drugim zemljama ukoliko bi im palo na pamet da se pobune
protiv novog totalitarnog poretka.
-Višegodišnje trajanje ovih sudskih farsi i njihova navodna
demokratičnost trebalo bi da ubijedi zapadno javno mnijenje u
ispravnost globalističkih vojnih intervencija.
-Ovakvi sudski procesi, vođeni po uzoru na staljinističke procese kao
i osude optuženih na višedecenijske zatvorske kazne, ne samo da
opravdavaju prethodne vojne intervencije, veċ su i uvod u nove agresije.
-Ove sudske farse sadrže i veliku dozu cinizma. Naime,
globalizacijski zločinci najprije, preko zamamnih obeċanja, gurnu elite
neke zemlje u bratoubilački rat. Nakon toga kada se rat završi, zemlja
uništi, a međusobna mržnja zavlada na tim prostorima, zločinački
inicijatori dovode na optuženičku klupu one iste elite koje su
prethodno podržavali, postavljajuċi se pritom kao nepristrasni
arbitri!!!
-Osude lidera jedne zemlje poslužit ċe nekada ratom suprotstavljenim
zemaljama, miljenicima «medjunarodne zajednice», za traženje
milijardskih odšteta od glavnih «krivaca-agresora».
-Konačno, višegodišnji procesi optuženim liderima zaraċenih strana,
produžava medjusobnu mrznju njihovih naroda što omoguċuje svjetskim
mocnicima dodatnu manipulaciju tih populacija.
U ovom je času u Hagu sve spremno za nastavak suđenja Slobodanu
Miloševiċu koji bi trebao da se brani od optužbe za «genocidno i
ratno-zločinaċko ponašanje» na prostorima Hrvatske, Bosne i Hercegovine
i Kosmeta. Ovaj drugi dio sudske farse bit ċe poguban za
globalizacijske zločince. Naime, pokazat ċe se:
-Da su bratoubilački rat na prostorima bivše Jugoslavije inicirali i
vojno podržavali upravo oni koji su ovaj farsični sud osnovali.
-Da su rušenje i podjelu jedne suverene zemlje izveli protivno
medjunarodnom pravu.
-Da su se za rušenje Jugoslavije poslužili krajnje nedemokratskim
metodama protivnim neprekidnim hvalospjevima o njihovom humanizmu. U
tom se smislu može reči za «nove gospodare svijeta»:
a)Da su na prostorima Hrvatske doveli na vlast i podržavali jednu
totalitarno-šovinističku političku elitu kojoj je cilj bio etnički
čista država, to jest država bez Srba, i da su metode čišċenja tog
naroda bolno podsjeċale na ono što se u nedavnoj povijesti tom istom
narodu na istim prostorima događalo.
b)Da su na prostorima Bosne i Hercegovine i Kosmeta favorizirali i
aktivno pomagali islamski fundamentalizam koji je na područjima BiH i
Kosmeta vršio mnogobrojne zločine nad Srbima. Povrh svega, na Kosmetu
se zločini nad Srbima nastavljaju uz punu suradnju NATO-om predvođenih
okupacionih snaga.
c)O zločinima nad srpskim narodom u toku posljednjih deset godina
postoji ogromna i detaljna dokumentacija koja je ponuđena Haškom
tribunalu i na koju se taj (američki) tribunal nije ni osvrnuo. Razlog
je taj, što su globalizacijski zločinci izazivajuċi konflikte na našim
prostorima unaprijed odlučili da Srbi budu glavni krivci za sve. S toga
su svi drugi narodi, osim Srba, mogli i morali biti žrtve. Srbima je
bila namijenjena uloga agresora i genocidnog naroda, a kada se u
pojedinim slučajevima nisu mogla sakriti njihova stradanja, onda je
najčešċi komentar bio: «Tako im i treba, zaslužili su». Naprimjer, kada
se Srbi bore protiv albanskog terorizma, onda se to ocjenjuje kao
genocid nad Albancima. A kada Albanci ubijaju i protjeruju Srbe i
uništavaju njihov kulturni identitet na Kosmetu, onda se oni «s pravom
osveċuju»!
-S obzirom na ovakvo stanje stvari, Srbi su se na tim prostorima
morali samoorganizirati u obrambene entitete, i nije bio potreban
nikakav Miloševiċ da bi to samoorganiziranje sproveli.
-Slobodan Miloševiċ kao državnik i kao Srbin, nije mogao a ni smio
biti indiferentan na totalitarne i terorističke formacije koje je
«medjunarodna zajednica» uspostavljala i hrabrila na datim prostorima.
S druge strane, koliko god da je srpski narod fundamentalno bio u
pravu i bio prisiljen da se brani, to nije bilo i ne može biti ikakvo
opravdanje za etničko čišċenje koje je on vršio na teritorijama u
Hrvatskoj i BiH gdje se je samoorganizirao kao i za druge zločine
izvršene nad Hrvatima, Muslimanima i Albancima (Ovčari, bombardiranje
okolice Dubrovnika, bombardiranje Sarajeva, itd.).
Iako u ovim sukobima nije bilo nevinih, ostaje činjenica, da je srpski
narod postao najveċa žrtva balkanske tragedije. Praktično je protjeran
iz Hrvatske, iz pojedinih dijelova Bosne i Hercegovine i sa Kosmeta.
«Velika Srbija» na koju je bila tolika povika, svela se na «malu
Srbiju» koja uz izuzetne teškoċe ugošċava veċ godinama oko milijun
izbjeglica. A, na žalost, nije dokazano da je prekrajanje granica na
Balkanu, na daljnju štetu Srbije, još završeno
Tragično je to, da oni koji su sve to zakuhali i doveli narode
Jugoslavije do međusobnih ratova, ciklusa nasilja i mržnje, da se oni
sada prave naivni i dopuštaju sebi da dijele pravdu. Naši narodi nikada
ne smiju zaboraviti tko je glavni krivac za tragediju na prostorima
bivše Jugoslavije, i to ċe u nastavku suđenja biti jasno istaknuto. U
Nirnbergu je prvi i osnovni zločin bio zločin protiv mira, što u haškom
tribunalu očito nije tako jer bi, u tom slučaju, globalizacijski
zločinci prvo morali suditi samima sebi.
Zbog ċega se Miloševiċu sudi u Hagu? On se optužuje da je diktator,
zločinac i pljačkaš. S obzirom, da Amerikanci upravljaju Tribunalo,
optužba iz njihovih ustiju je beskrajno smiješna. Amerika je u toku
svoje historije podržavala največi broj beskrupuloznih diktatorskih
režima u svijetu! Očito je, prema tome, da im Miloševiċevo navodno
«diktatorstvo, zločinaštvo i pljačkaštvo» ne bi trebalo da smeta. Smeta
im, naravno, to što se Miloševiċ odupro njihovoj agresiji. Ali time
stvar nije iscrpljena. Pošto je, po Amerikancima trebalo da srpski
narod bude zločinački, a Miloševiċ je bio njegov lider, onda je
Miloševiċ unaprijed bio određen kao zločinac. Pored svega, u okviru ove
sudske farse, a zbog razloga koji su gore navedeni, Miloševiċ i dalje
mora figurirati kao zločinac. Zato svi oni koji misle da bi Miloševiċ
mogao biti oslobođen ako bi se na sudu dokazalo da nije kriv, imaju
nerealne iluzije. Amerikanci su osnovali taj sud i plačaju sudije i
ostalo osoblje kako bi se dokazalo da zločini koje su počinili i čine u
Jugoslaviji i Srbiji nisu zločini veċ «pravda» i «humanost», te da su
oni bili prisiljeni da «humanitarno» djeluju (čitaj: da unište jednu
zemlju) zbog «pravih zločinaca» kakav je, na primjer, Miloševiċ.
A sada ponešto o Miloševiċevom navodnom «diktatorstvu, pljačkaštvu i
slično»:
-Miloševiċ je uvijek bio legalno biran na državničke funkcije.
Legalnost tih izbora nitko nikada nije doveo u pitanje.
-Toliko se pričalo o njegovom autoritetu nad Srbima van Srbije koji
su ga, medjutim, u više navrata ignorirali i dezavuirali.
-Za njegovo doba opozicija je imala veċinu medija pod kontrolom.
-Zapad je u jednom trenutku priznao da nikada ne bi uspio da
organizira svrgavanje Miloševiċa u oktobru 2000-ute godine, da je on
zaista bio pravi diktator.
-Kada je te godine nakon prvog kruga izbora Koštunica došao kod
Miloševiċa rekavši mu, da ga je Savezna izborna komisija (SIK)
proglasila pobjednikom izbora, Miloševiċ je đentlmenski, bez
provjeravanja, došao pred TV kamere i čestitao Koštunici na pobjedi.
Kasnije se saznalo da SIK nije ni riječ zucnula o pobjedniku, veċ da
je, naprotiv, tražila ponavljanje izbora radi nepravilnosti na Kosmetu!
-Tvrdi se, da je Miloševiċ navodno opljačkao svoju zemlju za ravno
milijardu dolara!!! Ali, eto, on je kao pravi «diktator» ostao u svojoj
zemlji znajuċi da ċe biti uhapšen i da ċe vjerovatno godinama ostati u
zatvoru. Da je zaista bio diktator i pljačkaš, taj bi se, vidjevši da
mu vlast izmiče, na vrijeme sklonio i uživao u opljačkanim parama; niz
zemalja bi mu zasigurno dale politički azil.
-U ovom času, ovaj «pljačkaš» muku muči kako da iz zatvora osigura
financiranje ljudi koji mu žele pomoċi oko njegove obrane.
Miloševiċ, naravno, nije nevinašce, niti je to mogao biti. Politika
je sama po sebi prljava stvar i što je nivo političkog angažmana viši,
količina neformalnih, vaninstitucionalnih akcija raste. Pored ove opċe
konstatacije i pored autokratskih postupaka, Miloševiċ je (po autoru
ovih redaka) imao dva nedostatka:
-Birao je, često, krive ljude za suradnike, osamljivao se i sve je
više gubio kontakt sa narodom.
-U određenim krucijalnim momentima, racionalnost (pragmatičnost) bi
kod njega prevladala nad vizijom.
Radi nekih svojih poltronskih i nelojalnih suradnika koji su mu
predstavljali Srbiju kao Potemkinovo selo, i koji su se bogatili na
račun nevolje srpskog naroda, Miloševiċ je često bio dezinformiran o
stanju u zemlji i nije uvijek adekvatno politički reagirao. Sjetimo se
samo afere oko opċinskih izbora devedesetih kada je opozicija bila
optužena da je te izbore izmanipulirala. Sjetimo se i Miloševiċeve
odluke da godinu dana ranije od predviđenog roka raspiše predsjedničke
izbore u 2000-utoj godini. Njegovi savjetnici (a dio njih je sigurno
bio dobro plačen od Amerikanaca) su ga uvjerili kako je stanje u zemlji
dobro i kako je sav narod uz njega pa je raspisivanje prijevremenih
izbora neminovnost. Direktan rezultat ovakve nepromišljene odluke je za
Miloševiċa bio gubitak vlasti. Što se tiče drugog nedostatka, ovaj je
rezultat osobnog mišljenja autora ovih redaka, spekulativnog je
karaktera i ne može biti predmet objektivne analize.
Naravno, mediokritetski, poltronski, pohlepni i nelojalni suradnici
ne oslobađaju Miloševiċa odgovornosti za ono što se u Jugoslaviji i
Srbiji događalo. Njegova odgovornost je, pored izuzetno teške
embargovsko-demonizacijsko-ratne situacije bila za stanje u zemlji
najznačajnija. Djelomično i zbog vlastitih grešaka, Miloševiċ je sada u
vrlo teškom položaju. Međutim, autor ovih redaka se je često pitao što
bi netko drugi na Miloševiċevom mjestu bolje i više uradio s obzirom na
datu situaciju. Ali, ma što god da se misli o Miloševiċevoj vladavini,
njegovo je ispaštanje u zatvorskim okolnostima sada poprimilo
Prometejske dimenzije. Njegovo tamnovanje se pretvorilo u njegovu
slobodu, u divovsku borbu za raskrinkavanje monstruoznog američkog
globalizacijskog poretka i u akciju za dedijabolizaciju srpskog naroda.
U mnogim krugovima, kako zlonamjernim tako i naivnim, vlada uvjerenje
kako je Miloševiċ nacionalista (u pejorativnom smislu), kako je
prvenstveni krivac za raspad Jugoslavije i kako je kriv za Tuđmanov
dolazak na vlast. Ništa pogrešnije.
-Miloševiċu se može pripisati štošta samo ne to da je (ekstremni,
ultra) nacionalista. Osim ako je nacionalizam briga za sudbinu dijela
vlastitog naroda na Kosmetu i u područjima van Srbije u zemlji koja se
raspadala i gdje se je srpski živalj iz konstitutivnog naroda pretvorio
u deranžirajuċu manjinu?
Autor ovih redaka je nedavno u Hrvatskoj razgovarao sa istaknutim
predstavnikom za ljudska prava jedne medjunarodne institucije. Obojica
smo se složila da Miloševiċ ne može biti nacionalista. Ali, zapitao se
moj sugovornik, zar Miloševiċ nije bio svjestan da je svojom politikom
izazvao srpski nacionalizam i time dobar dio zla koje je zavladalo na
našim prostorima?
Ovakvo pitanje jedne dobronamjerne osobe ne može ostati bez
potpunijeg odgovora. A odgovor je: Raspad Jugoslavije i proisteklo zlo
je direktan rezultat američkog, njemačkog, austrijskog i vatikanskog
mešetarenja. Druga je stvar koliko se je Miloševiċ u tim okolnostima
dobro snalazio i u kojoj mjeri je njegova briga za sudbinu dijela
vlastitog naroda prouzrokovala formiranje (ultra) nacionalističkih
raspoloženja, grupa i djelovanja. Ali, zar se u ime neželjnih
poslijedica jedan državnik, direktno impliciran u nametnuti konflikt,
može i smije dezinteresirati za vlastiti narod?
I još nešto. U sličnim situacijama, Amerikanci, Grci, Turci, Hrvati,
Albanci, Slovenci, Arapi, Kurdi, itd.(i njihove vođe), svi oni imaju
pravo da budu nacionalist (patrioti), da se samoorganiziraju, bore, pa
i da pribjegavaju terorizmu! Svi imaju na to pravo, ali ne i Srbi!
-Što se tiče priče kako je Miloševiċ svojom nacionalističkom
politikom doveo na vlast Tuđmana, stvar je krajnje neozbiljna. Treba
biti ili nedobronamjeran ili ignorant pa ne uzeti u obzir Tuđmanovo
povezivanje sa emigrantskim, antijugoslavenskim grupama i nekim
zapadnim vladama sedamdesetih godina i u drugoj polovici osamdesetih.
Treba usput zaboraviti i na hrvatski maspok ranih sedamdesetih i
maspokovu propagandu koja je djelovala na dobar dio hrvatskog naroda i
koja se tek privremeno primirila do Titove smrti.
I da rezimiramo:
Miloševiċ u ovom času, u ovom političkom farsičkom procesu koji se
odigrava u Hagu, ne vodi borbu (samo) za sebe; što se njega lično tiče,
on je unaprijed osuđen. Njegova borba je mnogo šira, historijska. Ona
je borba protiv novog totalitarnog svjetskog poretka, protiv
neokolonijalizma. Ona je borba za dostojanstvo srpskog naroda, iračkog
naroda, afganistanskog naroda, latinsko-američkih naroda, borba i za
normalan suživot svih naroda na prostorima bivše Jugoslavije. Ona je
borba protiv laži i nasilja, a za dostojanstvo i potrebu malih,
siromašnih naroda i država da upravljaju vlastitom sudbinu, da se nitko
ne miješa u njihov suverenitet, da ih ne napada u ime lažnih,
izmišljenih razloga. Iz ovih razloga, bez obzira na ličan stav prema
Miloševiċu, njemu se u ovoj borbi mora pomoċi: Javno iskazanim
stavovima, svjedočenjima, dokumentima, protestima protiv sadašnjih
svjetskih moċnika. I pobijedit ċemo, konkretno i historijski, jer je
istina na našoj strani.
P.S. Ako mislite da možete pomoċi na bilo koji način u naznačenom
smislu, obratite se autoru ovih redaka. Drugi dio ovog farsičnog
procesa počima vrlo brzo, za mjesec dana, u junu 2004. Svaki prevod
ovog teksta na druge jezike bit ce dobrodosao.
--- End forwarded message ---
SUDSKA FARSA 2
By Emil VLAJKI
Zloduh novog totalitarnog društva u vidu američke globalizacije kruži
svijetom. Narodi, zemalja u razvoju, koji mu se opiru bivaju
ucjenjivani, demonizirani, bombardirani, uništavani, i okupirani. Jedna
od «suptilnijih» metoda je izazivanje etničkih i vjerskih sukoba kod
naroda koji se ne žele pokoriti, a naknadne vojne intervencije
zločinaca koji su te sukobe izazvali pravdaju se humanitarnim
razlozima. Jednom kad su «neposlušne» zemlje okupirane, beskrupulozno
se eksploatiraju njihova bogatstva, a na vlast se dovode poslušni
političari koji za pregršt dolara izdaju interese vlastitog naroda.
Državnici i političke strukture koji se suprotstavljaju novom
totalitarnom društvu bivaju eliminirani, zatvarani, mučeni, drogirani,
neprikladno liječeni. Najnoviji izum globalizacijskih zločinaca je
stvaranje nelegalnog i nelegitimnog Haškog 'ad hoc' Medjunarodnog
Tribunala za zločine na prostorima bivše Jugoslavije gdje se odvija
prava sudska farsa kroz dugoročne farsične procese u kojima je glavni
optuženik srpski narod predstavljen kroz mnogobrojne, unaprijed
osuđene, pripadnike bivše političke elite. Uloga sudskih farsi je
višestruka:
-Zločinci «međunarodne zajednice» skreċu pažnju sa vlaste
odgovornosti za zlodjela protiv mira u zemljama gurnutih u
bratoubilački rat tako što demoniziraju politička vođstva tih zemalja.
-Stavljajuċi dio političkih elita neke zemlje na optuženičku klupu,
vrši se u istoj zemlji, preko prijetnje i ucjene, pritisak na ostatak
elita koje bi se eventualno mogle suprotstaviti globalizacijskim
moċnicima.
-Suđenja i osude pobunjenih elita služe kao prijetnja elitama i
narodima u drugim zemljama ukoliko bi im palo na pamet da se pobune
protiv novog totalitarnog poretka.
-Višegodišnje trajanje ovih sudskih farsi i njihova navodna
demokratičnost trebalo bi da ubijedi zapadno javno mnijenje u
ispravnost globalističkih vojnih intervencija.
-Ovakvi sudski procesi, vođeni po uzoru na staljinističke procese kao
i osude optuženih na višedecenijske zatvorske kazne, ne samo da
opravdavaju prethodne vojne intervencije, veċ su i uvod u nove agresije.
-Ove sudske farse sadrže i veliku dozu cinizma. Naime,
globalizacijski zločinci najprije, preko zamamnih obeċanja, gurnu elite
neke zemlje u bratoubilački rat. Nakon toga kada se rat završi, zemlja
uništi, a međusobna mržnja zavlada na tim prostorima, zločinački
inicijatori dovode na optuženičku klupu one iste elite koje su
prethodno podržavali, postavljajuċi se pritom kao nepristrasni
arbitri!!!
-Osude lidera jedne zemlje poslužit ċe nekada ratom suprotstavljenim
zemaljama, miljenicima «medjunarodne zajednice», za traženje
milijardskih odšteta od glavnih «krivaca-agresora».
-Konačno, višegodišnji procesi optuženim liderima zaraċenih strana,
produžava medjusobnu mrznju njihovih naroda što omoguċuje svjetskim
mocnicima dodatnu manipulaciju tih populacija.
U ovom je času u Hagu sve spremno za nastavak suđenja Slobodanu
Miloševiċu koji bi trebao da se brani od optužbe za «genocidno i
ratno-zločinaċko ponašanje» na prostorima Hrvatske, Bosne i Hercegovine
i Kosmeta. Ovaj drugi dio sudske farse bit ċe poguban za
globalizacijske zločince. Naime, pokazat ċe se:
-Da su bratoubilački rat na prostorima bivše Jugoslavije inicirali i
vojno podržavali upravo oni koji su ovaj farsični sud osnovali.
-Da su rušenje i podjelu jedne suverene zemlje izveli protivno
medjunarodnom pravu.
-Da su se za rušenje Jugoslavije poslužili krajnje nedemokratskim
metodama protivnim neprekidnim hvalospjevima o njihovom humanizmu. U
tom se smislu može reči za «nove gospodare svijeta»:
a)Da su na prostorima Hrvatske doveli na vlast i podržavali jednu
totalitarno-šovinističku političku elitu kojoj je cilj bio etnički
čista država, to jest država bez Srba, i da su metode čišċenja tog
naroda bolno podsjeċale na ono što se u nedavnoj povijesti tom istom
narodu na istim prostorima događalo.
b)Da su na prostorima Bosne i Hercegovine i Kosmeta favorizirali i
aktivno pomagali islamski fundamentalizam koji je na područjima BiH i
Kosmeta vršio mnogobrojne zločine nad Srbima. Povrh svega, na Kosmetu
se zločini nad Srbima nastavljaju uz punu suradnju NATO-om predvođenih
okupacionih snaga.
c)O zločinima nad srpskim narodom u toku posljednjih deset godina
postoji ogromna i detaljna dokumentacija koja je ponuđena Haškom
tribunalu i na koju se taj (američki) tribunal nije ni osvrnuo. Razlog
je taj, što su globalizacijski zločinci izazivajuċi konflikte na našim
prostorima unaprijed odlučili da Srbi budu glavni krivci za sve. S toga
su svi drugi narodi, osim Srba, mogli i morali biti žrtve. Srbima je
bila namijenjena uloga agresora i genocidnog naroda, a kada se u
pojedinim slučajevima nisu mogla sakriti njihova stradanja, onda je
najčešċi komentar bio: «Tako im i treba, zaslužili su». Naprimjer, kada
se Srbi bore protiv albanskog terorizma, onda se to ocjenjuje kao
genocid nad Albancima. A kada Albanci ubijaju i protjeruju Srbe i
uništavaju njihov kulturni identitet na Kosmetu, onda se oni «s pravom
osveċuju»!
-S obzirom na ovakvo stanje stvari, Srbi su se na tim prostorima
morali samoorganizirati u obrambene entitete, i nije bio potreban
nikakav Miloševiċ da bi to samoorganiziranje sproveli.
-Slobodan Miloševiċ kao državnik i kao Srbin, nije mogao a ni smio
biti indiferentan na totalitarne i terorističke formacije koje je
«medjunarodna zajednica» uspostavljala i hrabrila na datim prostorima.
S druge strane, koliko god da je srpski narod fundamentalno bio u
pravu i bio prisiljen da se brani, to nije bilo i ne može biti ikakvo
opravdanje za etničko čišċenje koje je on vršio na teritorijama u
Hrvatskoj i BiH gdje se je samoorganizirao kao i za druge zločine
izvršene nad Hrvatima, Muslimanima i Albancima (Ovčari, bombardiranje
okolice Dubrovnika, bombardiranje Sarajeva, itd.).
Iako u ovim sukobima nije bilo nevinih, ostaje činjenica, da je srpski
narod postao najveċa žrtva balkanske tragedije. Praktično je protjeran
iz Hrvatske, iz pojedinih dijelova Bosne i Hercegovine i sa Kosmeta.
«Velika Srbija» na koju je bila tolika povika, svela se na «malu
Srbiju» koja uz izuzetne teškoċe ugošċava veċ godinama oko milijun
izbjeglica. A, na žalost, nije dokazano da je prekrajanje granica na
Balkanu, na daljnju štetu Srbije, još završeno
Tragično je to, da oni koji su sve to zakuhali i doveli narode
Jugoslavije do međusobnih ratova, ciklusa nasilja i mržnje, da se oni
sada prave naivni i dopuštaju sebi da dijele pravdu. Naši narodi nikada
ne smiju zaboraviti tko je glavni krivac za tragediju na prostorima
bivše Jugoslavije, i to ċe u nastavku suđenja biti jasno istaknuto. U
Nirnbergu je prvi i osnovni zločin bio zločin protiv mira, što u haškom
tribunalu očito nije tako jer bi, u tom slučaju, globalizacijski
zločinci prvo morali suditi samima sebi.
Zbog ċega se Miloševiċu sudi u Hagu? On se optužuje da je diktator,
zločinac i pljačkaš. S obzirom, da Amerikanci upravljaju Tribunalo,
optužba iz njihovih ustiju je beskrajno smiješna. Amerika je u toku
svoje historije podržavala največi broj beskrupuloznih diktatorskih
režima u svijetu! Očito je, prema tome, da im Miloševiċevo navodno
«diktatorstvo, zločinaštvo i pljačkaštvo» ne bi trebalo da smeta. Smeta
im, naravno, to što se Miloševiċ odupro njihovoj agresiji. Ali time
stvar nije iscrpljena. Pošto je, po Amerikancima trebalo da srpski
narod bude zločinački, a Miloševiċ je bio njegov lider, onda je
Miloševiċ unaprijed bio određen kao zločinac. Pored svega, u okviru ove
sudske farse, a zbog razloga koji su gore navedeni, Miloševiċ i dalje
mora figurirati kao zločinac. Zato svi oni koji misle da bi Miloševiċ
mogao biti oslobođen ako bi se na sudu dokazalo da nije kriv, imaju
nerealne iluzije. Amerikanci su osnovali taj sud i plačaju sudije i
ostalo osoblje kako bi se dokazalo da zločini koje su počinili i čine u
Jugoslaviji i Srbiji nisu zločini veċ «pravda» i «humanost», te da su
oni bili prisiljeni da «humanitarno» djeluju (čitaj: da unište jednu
zemlju) zbog «pravih zločinaca» kakav je, na primjer, Miloševiċ.
A sada ponešto o Miloševiċevom navodnom «diktatorstvu, pljačkaštvu i
slično»:
-Miloševiċ je uvijek bio legalno biran na državničke funkcije.
Legalnost tih izbora nitko nikada nije doveo u pitanje.
-Toliko se pričalo o njegovom autoritetu nad Srbima van Srbije koji
su ga, medjutim, u više navrata ignorirali i dezavuirali.
-Za njegovo doba opozicija je imala veċinu medija pod kontrolom.
-Zapad je u jednom trenutku priznao da nikada ne bi uspio da
organizira svrgavanje Miloševiċa u oktobru 2000-ute godine, da je on
zaista bio pravi diktator.
-Kada je te godine nakon prvog kruga izbora Koštunica došao kod
Miloševiċa rekavši mu, da ga je Savezna izborna komisija (SIK)
proglasila pobjednikom izbora, Miloševiċ je đentlmenski, bez
provjeravanja, došao pred TV kamere i čestitao Koštunici na pobjedi.
Kasnije se saznalo da SIK nije ni riječ zucnula o pobjedniku, veċ da
je, naprotiv, tražila ponavljanje izbora radi nepravilnosti na Kosmetu!
-Tvrdi se, da je Miloševiċ navodno opljačkao svoju zemlju za ravno
milijardu dolara!!! Ali, eto, on je kao pravi «diktator» ostao u svojoj
zemlji znajuċi da ċe biti uhapšen i da ċe vjerovatno godinama ostati u
zatvoru. Da je zaista bio diktator i pljačkaš, taj bi se, vidjevši da
mu vlast izmiče, na vrijeme sklonio i uživao u opljačkanim parama; niz
zemalja bi mu zasigurno dale politički azil.
-U ovom času, ovaj «pljačkaš» muku muči kako da iz zatvora osigura
financiranje ljudi koji mu žele pomoċi oko njegove obrane.
Miloševiċ, naravno, nije nevinašce, niti je to mogao biti. Politika
je sama po sebi prljava stvar i što je nivo političkog angažmana viši,
količina neformalnih, vaninstitucionalnih akcija raste. Pored ove opċe
konstatacije i pored autokratskih postupaka, Miloševiċ je (po autoru
ovih redaka) imao dva nedostatka:
-Birao je, često, krive ljude za suradnike, osamljivao se i sve je
više gubio kontakt sa narodom.
-U određenim krucijalnim momentima, racionalnost (pragmatičnost) bi
kod njega prevladala nad vizijom.
Radi nekih svojih poltronskih i nelojalnih suradnika koji su mu
predstavljali Srbiju kao Potemkinovo selo, i koji su se bogatili na
račun nevolje srpskog naroda, Miloševiċ je često bio dezinformiran o
stanju u zemlji i nije uvijek adekvatno politički reagirao. Sjetimo se
samo afere oko opċinskih izbora devedesetih kada je opozicija bila
optužena da je te izbore izmanipulirala. Sjetimo se i Miloševiċeve
odluke da godinu dana ranije od predviđenog roka raspiše predsjedničke
izbore u 2000-utoj godini. Njegovi savjetnici (a dio njih je sigurno
bio dobro plačen od Amerikanaca) su ga uvjerili kako je stanje u zemlji
dobro i kako je sav narod uz njega pa je raspisivanje prijevremenih
izbora neminovnost. Direktan rezultat ovakve nepromišljene odluke je za
Miloševiċa bio gubitak vlasti. Što se tiče drugog nedostatka, ovaj je
rezultat osobnog mišljenja autora ovih redaka, spekulativnog je
karaktera i ne može biti predmet objektivne analize.
Naravno, mediokritetski, poltronski, pohlepni i nelojalni suradnici
ne oslobađaju Miloševiċa odgovornosti za ono što se u Jugoslaviji i
Srbiji događalo. Njegova odgovornost je, pored izuzetno teške
embargovsko-demonizacijsko-ratne situacije bila za stanje u zemlji
najznačajnija. Djelomično i zbog vlastitih grešaka, Miloševiċ je sada u
vrlo teškom položaju. Međutim, autor ovih redaka se je često pitao što
bi netko drugi na Miloševiċevom mjestu bolje i više uradio s obzirom na
datu situaciju. Ali, ma što god da se misli o Miloševiċevoj vladavini,
njegovo je ispaštanje u zatvorskim okolnostima sada poprimilo
Prometejske dimenzije. Njegovo tamnovanje se pretvorilo u njegovu
slobodu, u divovsku borbu za raskrinkavanje monstruoznog američkog
globalizacijskog poretka i u akciju za dedijabolizaciju srpskog naroda.
U mnogim krugovima, kako zlonamjernim tako i naivnim, vlada uvjerenje
kako je Miloševiċ nacionalista (u pejorativnom smislu), kako je
prvenstveni krivac za raspad Jugoslavije i kako je kriv za Tuđmanov
dolazak na vlast. Ništa pogrešnije.
-Miloševiċu se može pripisati štošta samo ne to da je (ekstremni,
ultra) nacionalista. Osim ako je nacionalizam briga za sudbinu dijela
vlastitog naroda na Kosmetu i u područjima van Srbije u zemlji koja se
raspadala i gdje se je srpski živalj iz konstitutivnog naroda pretvorio
u deranžirajuċu manjinu?
Autor ovih redaka je nedavno u Hrvatskoj razgovarao sa istaknutim
predstavnikom za ljudska prava jedne medjunarodne institucije. Obojica
smo se složila da Miloševiċ ne može biti nacionalista. Ali, zapitao se
moj sugovornik, zar Miloševiċ nije bio svjestan da je svojom politikom
izazvao srpski nacionalizam i time dobar dio zla koje je zavladalo na
našim prostorima?
Ovakvo pitanje jedne dobronamjerne osobe ne može ostati bez
potpunijeg odgovora. A odgovor je: Raspad Jugoslavije i proisteklo zlo
je direktan rezultat američkog, njemačkog, austrijskog i vatikanskog
mešetarenja. Druga je stvar koliko se je Miloševiċ u tim okolnostima
dobro snalazio i u kojoj mjeri je njegova briga za sudbinu dijela
vlastitog naroda prouzrokovala formiranje (ultra) nacionalističkih
raspoloženja, grupa i djelovanja. Ali, zar se u ime neželjnih
poslijedica jedan državnik, direktno impliciran u nametnuti konflikt,
može i smije dezinteresirati za vlastiti narod?
I još nešto. U sličnim situacijama, Amerikanci, Grci, Turci, Hrvati,
Albanci, Slovenci, Arapi, Kurdi, itd.(i njihove vođe), svi oni imaju
pravo da budu nacionalist (patrioti), da se samoorganiziraju, bore, pa
i da pribjegavaju terorizmu! Svi imaju na to pravo, ali ne i Srbi!
-Što se tiče priče kako je Miloševiċ svojom nacionalističkom
politikom doveo na vlast Tuđmana, stvar je krajnje neozbiljna. Treba
biti ili nedobronamjeran ili ignorant pa ne uzeti u obzir Tuđmanovo
povezivanje sa emigrantskim, antijugoslavenskim grupama i nekim
zapadnim vladama sedamdesetih godina i u drugoj polovici osamdesetih.
Treba usput zaboraviti i na hrvatski maspok ranih sedamdesetih i
maspokovu propagandu koja je djelovala na dobar dio hrvatskog naroda i
koja se tek privremeno primirila do Titove smrti.
I da rezimiramo:
Miloševiċ u ovom času, u ovom političkom farsičkom procesu koji se
odigrava u Hagu, ne vodi borbu (samo) za sebe; što se njega lično tiče,
on je unaprijed osuđen. Njegova borba je mnogo šira, historijska. Ona
je borba protiv novog totalitarnog svjetskog poretka, protiv
neokolonijalizma. Ona je borba za dostojanstvo srpskog naroda, iračkog
naroda, afganistanskog naroda, latinsko-američkih naroda, borba i za
normalan suživot svih naroda na prostorima bivše Jugoslavije. Ona je
borba protiv laži i nasilja, a za dostojanstvo i potrebu malih,
siromašnih naroda i država da upravljaju vlastitom sudbinu, da se nitko
ne miješa u njihov suverenitet, da ih ne napada u ime lažnih,
izmišljenih razloga. Iz ovih razloga, bez obzira na ličan stav prema
Miloševiċu, njemu se u ovoj borbi mora pomoċi: Javno iskazanim
stavovima, svjedočenjima, dokumentima, protestima protiv sadašnjih
svjetskih moċnika. I pobijedit ċemo, konkretno i historijski, jer je
istina na našoj strani.
P.S. Ako mislite da možete pomoċi na bilo koji način u naznačenom
smislu, obratite se autoru ovih redaka. Drugi dio ovog farsičnog
procesa počima vrlo brzo, za mjesec dana, u junu 2004. Svaki prevod
ovog teksta na druge jezike bit ce dobrodosao.
--- End forwarded message ---
