Informazione
Voce jugoslava - Jugoslavenski glas
Svakog utorka, od 14,00 do 14,30 sati, na Radio Città Aperta, i valu FM 88.9
za regiju Lazio, emisija:
JUGOSLAVENSKI GLAS
Emisija je u direktnom prijenosu. Moze se pratiti i preko Interneta:
http://www.radiocittaperta.it
Kratke intervencije na telefon +39-06-4393512.
Pisite nam na jugocoord@..., ili fax +39-06-4828957.
Trazimo zainteresirane za usvajanje djece na daljinu, t.j. djacke stipendije
za djecu prognanika. Odazovite se.
Imamo na raspolaganju par kopija video kazeta: Fascist legacy, Dannati Kosovo,
Kosovo 2005.
Brosure. Knjige: "Dalla guerra all'assedio", "Menzogne di guerra", "Operazione
foibe", "Kosovaro", "Un campo di concentramento fascista", "Esuli a Trieste".
Ogni martedì dalle ore 14,00 alle 14,30:
VOCE JUGOSLAVA
su Radio Città Aperta, FM 88.9 per il Lazio. Si può seguire, come del resto
anche le altre trasmissioni della Radio, via Internet:
http://www.radiocittaperta.it/
La trasmissione è bilingue (a seconda del tempo disponibile e della necessità)
ed in diretta. Brevi interventi telefonici allo 06-4393512.
Sostenete questa voce libera e indipendente acquistando videocassette, libri,
bollettini a nostra disposizione.
Cerchiamo anche interessati ad adozioni a distanza (borse di studio).
Scriveteci all'indirizzo email: jugocoord@..., tel/fax 06-4828957.
Contattateci.
Abbiamo a disposizione video cassette: "Fascist legacy", "I dannati del Kosovo",
"Kosovo 2005".
Bollettini e pubblicazioni sulla Jugoslavia. Libri: "Dalla guerra all'assedio",
"Menzogne di guerra", "Operazione foibe", "Un campo di concentramento fascista",
"Kosovaro", "Resistenza accusa..."
Program - programma 15. XI. 2005
1. Jucer, danas, sutra, datumi ... da se ne zaboravi.
2. "Od Triglava do Vardara..."
1. Ieri, oggi, domani, date ... da non dimenticare;
2. "Dal monte Triglav al fiume Vardar, dal Danubio al Mare Adriatico..."
__________________________________________________________________
TISCALI ADSL
Solo con Tiscali Adsl navighi senza limiti e telefoni senza canone
Telecom a partire da 19,95 Euro/mese.
Attivala subito, I PRIMI DUE MESI SONO GRATIS! CLICCA QUI:
http://abbonati.tiscali.it/adsl/sa/1e25flat_tc/
Svakog utorka, od 14,00 do 14,30 sati, na Radio Città Aperta, i valu FM 88.9
za regiju Lazio, emisija:
JUGOSLAVENSKI GLAS
Emisija je u direktnom prijenosu. Moze se pratiti i preko Interneta:
http://www.radiocittaperta.it
Kratke intervencije na telefon +39-06-4393512.
Pisite nam na jugocoord@..., ili fax +39-06-4828957.
Trazimo zainteresirane za usvajanje djece na daljinu, t.j. djacke stipendije
za djecu prognanika. Odazovite se.
Imamo na raspolaganju par kopija video kazeta: Fascist legacy, Dannati Kosovo,
Kosovo 2005.
Brosure. Knjige: "Dalla guerra all'assedio", "Menzogne di guerra", "Operazione
foibe", "Kosovaro", "Un campo di concentramento fascista", "Esuli a Trieste".
Ogni martedì dalle ore 14,00 alle 14,30:
VOCE JUGOSLAVA
su Radio Città Aperta, FM 88.9 per il Lazio. Si può seguire, come del resto
anche le altre trasmissioni della Radio, via Internet:
http://www.radiocittaperta.it/
La trasmissione è bilingue (a seconda del tempo disponibile e della necessità)
ed in diretta. Brevi interventi telefonici allo 06-4393512.
Sostenete questa voce libera e indipendente acquistando videocassette, libri,
bollettini a nostra disposizione.
Cerchiamo anche interessati ad adozioni a distanza (borse di studio).
Scriveteci all'indirizzo email: jugocoord@..., tel/fax 06-4828957.
Contattateci.
Abbiamo a disposizione video cassette: "Fascist legacy", "I dannati del Kosovo",
"Kosovo 2005".
Bollettini e pubblicazioni sulla Jugoslavia. Libri: "Dalla guerra all'assedio",
"Menzogne di guerra", "Operazione foibe", "Un campo di concentramento fascista",
"Kosovaro", "Resistenza accusa..."
Program - programma 15. XI. 2005
1. Jucer, danas, sutra, datumi ... da se ne zaboravi.
2. "Od Triglava do Vardara..."
1. Ieri, oggi, domani, date ... da non dimenticare;
2. "Dal monte Triglav al fiume Vardar, dal Danubio al Mare Adriatico..."
__________________________________________________________________
TISCALI ADSL
Solo con Tiscali Adsl navighi senza limiti e telefoni senza canone
Telecom a partire da 19,95 Euro/mese.
Attivala subito, I PRIMI DUE MESI SONO GRATIS! CLICCA QUI:
http://abbonati.tiscali.it/adsl/sa/1e25flat_tc/
[ Il testo che segue (Belgrado, 23 aprile 2005: relazione durante
l'Assemblea annuale del Forum di Belgrado per un Mondo di Eguali,
tenuta nella Facoltà di Giurisprudenza a Belgrado da V. Jovanovic, ex
Ministro degli Esteri della Repubblica Federale Jugoslava e attuale
Presidente del Beogradski Forum) è stato diffuso in lingua italiana il
12/11 u.s. su questa lista con il titolo:
"23 Tesi sulla questione del Kosovo Metohija" - si veda:
http://www.resistenze.org/sito/as/forbe/asfb5i27.htm ]
http://www.artel.co.yu/sr/reakcije_citalaca/2005-04-29.html
KOSOVO I METOHIJA PRED RESAVANJE STATUSA
Beograd, 23. april 2005. godine
Vladislav Jovanovic
(tematsko izlaganje na godisnjoj skupstini Beogradskog foruma odrzanoj
na Pravnom fakultetu u Beogradu)
I
1. Kosovo i Metohija se po cetvrti put za poslednjih dvadesetpet
godina nalazi na meti politike zapadnog dela medjunarodne zajednice da
ga odvoji od Srbije.
Prvi put je takav cilj bio deklarisan posle albanskih separatistickih
demonstracija 1981. godine, kada je Srbiji sugerisano da prihvati
Kosovo kao sedmu republiku u tadasnjoj federaciji.
Drugi put je taj cilj bio ponovljen uoci secesije Slovenije i
Hrvatske, kada je vrsen pritisak da se kosmetskim Albancima prizna
pravo na samoopredeljenje koje je priznavano ostalim narodima odnosno
republikama u SFRJ.
Treci put je, uoci i za vreme vojne agresije na SRJ, otvorena podrska
albanskom separatistickom terorizmu definisana kao glavni ratni cilj
SAD i drugih vodecih zemalja NATO-a prema Srbiji. Takav ratni cilj
nije napusten ni posle okoncanja agresije, vec se nastavio, samo u
drugom ruhu, pod privremenom administracijom OUN na Kosmetu.
Odnedavno se Kosmet ponovo nalazi u centru paznje istih politickih
snaga koje su se u dosadasnjem periodu oglasavale kao saveznici ili
sponzori separatizma kosmetskih Albanaca. Pod vidom nuznosti resavanja
konacnog statusa Kosmeta, Srbija i njena javnost su izlozeni
sinhronizovanoj politickoj i lobistickoj ofanzivi za davanje
nezavisnosti Kosmetu. Jerihonske trube iz raznih pravaca zapadnog dela
medjunarodne zajednice sve smelije i apokalipticnije opominju Srbiju
da bi joj protivljenje nezavisnosti donelo samo glavobolju i stetu. U
pritiscima na Srbiju deluju ujedinjeno SAD, EU i NATO, ali dirigentsku
palicu drze SAD, ciji strategijski interesi u odnosu na Srbiju i na
Balkanu se podudaraju sa obecanjem datom Albancima, uoci i za vreme
agresije, da ce im pomoci da se otcepe od Srbije.
2. Koliko je cilj otcepljenja Kosmeta kao albanizovane teritorije
bitan za albanske lidere i zapadne stratege pokazuje njihovo
beskompromisno suprotstavljanje svim idejama, predlozima i projektima
o podeli Pokrajine i teritorijalnoj autonomiji kosmetskih Srba. Dok se
kosmetski Albanci galantno privileguju pravom na spoljno
samooperedeljenje, Srbima u Hrvatskoj je osporeno i najminimalnije
pravo na unutrasnje samoopredeljenje, a Srbima i Hrvatima u Bosni i
Hercegovini i Albancima u Makedoniji se ne samo negira nego i
zabranjuje pravo na spoljno samoopredeljenje. Princip nepromenjivosti
tzv. avnojevskih granica, koje su same zapadne sile bile proglasile i
nametnule na pocetku jugoslovenske krize, kada je u pitanju Srbija,
relativizuje se, sto je u vapijucem raskoraku sa politikom
prijateljstva i saveznistva u koju hoce da je uvere.
3. Zbog takve sve otvorenije podrske trajnom odvajanju Kosmeta od
Srbije, vodeci zapadni politicari u izjavama i ponudama za integraciju
drzavne zajednice Srbije i Crne Gore u EU i Partnerstvo za mir
pazljivo i dosledno izbegavaju pominjanje teritorijalne celovitosti
Srbije, cime nedvosmisleno stavljaju do znanja da ocekuju da ona, kao
rezultat konacnog statusa Kosmeta, postane manja nego sto je sada.
Bliska perspektiva integrisanja sa EU se koristi za odvracanje paznje
javnosti i politicke elite Srbije od sve brzeg osamostaljivanja Kosova
i isticanja prednosti koje ce Srbija, oslobodjena tereta Kosmeta,
imati u svom daljem razvoju. Srbija je jedini kandidat za clanstvo u
EU od koje se kao uslov ocekuje i trazi da se dezintegrise da bi mogla
da se integrise u Evropsku uniju.
4. Pored Haskog tribunala i politike stapa i sargarepe, uslovljavanje
ulaska u EU pristajanjem na gubitak Kosmeta predstavlja jos jednu
potvrdu neravnopravnog tretmana Srbije u odnosu na balkanske i druge
zemlje bivse Istocne Evrope. Srbiji se zeli utisnuti zig najveceg
krivca za nastanak i razvoj jugoslovenske krize, ukljucujuci i za
"milosrdnu" agresiju NATO. Ona se smatra maltene porazenom zemljom
koja mora da ispunjava posebne uslove da bi usla u integrisanu Evropu.
5. Uz pomoc sponsorisanih nevladinih organizacija i drugih
glasnogovornika istog smera, cini se sve da nasa javnost i politicka
elita prihvate takav nizi tretman kao logicnu i neizbeznu posledicu
politike koja je prethodila petom oktobru. Sistematski se zatamnjuju i
guraju u stranu fundamentalna pitanja suvereniteta i teritorijalnog
integriteta Srbije koje takav nizi tretman, zajedno sa priblizavanjem
razgovora o statusu Kosmeta, ulaska u Partnerstvo za mir i dobijanja
studije o izvodljivosti, opasno aktuelizuje.
6. Himnologija Evropskoj uniji koja se forsira od vrhova zvanicne
vlasti treba da izmeni red prioriteta drzavnih ciljeva. Naglasava se
da je ulazak SCG odnosno Srbije u EU nas prvi drzavni interes, a
ocuvanje teritorijalne celine Srbije spusta se na nize mesto na listi
prioriteta.
Kao nekada kada nam je obecavan komunisticki raj samo ako se jos malo
strpimo, sadasnja vladajuca elita drzi javnost u hipnozi ocekivanja da
ce nas magicni ulazak u EU i evroatlantske integracije resiti svih briga.
7. U senci hiperbolisanja znacaja ulaska u EU, pustaju se mnogi probni
baloni u cilju stvaranja klime i pripremanja javnosti Srbije za
dvoetapni gubitak Kosmeta. Razni nama u kontinuitetu nenaklonjeni
zapadni analiticki centri, politicke licnosti, nevladine organizacije
i tematske tribine uporno promovisu ideju o nezavisnosti te istorijske
srpske pokrajine, bilo drsko i otvoreno, bilo pod smokvinim listom
"uslovne", "odlozene" ili "kontrolisane" nezavisnosti. Pritom se
osiguravaju od svakog moguceg bumerang efekta isticanjem da Srbi u BiH
i Albanci u Makedoniji ne bi mogli da se koriste tim izumom
pretvaranja jedne pokrajine u nezavisnu drzavu. Naporima za konacno
otudjenje Kosmeta od Srbije prikljucuje se i EU sa projektom o
njegovom stavljanju pod vlastiti protektorat. Ucestala su i
ambivalentna i dubiozna razmisljanja o evropskom resenju za Kosovo,
sto podrazumeva perspektivu njegovog samostalnog integrisanja u
Evropsku uniju. Sadasnji dvostruki ekonomski kolosek priznat Srbiji i
Crnoj Gori, koji utire put dobijanja i odvojenog politickog koloseka
za ulazak u EU, predstavlja provereni model i za odvojeno kretanje
Kosmeta u EU.
8. Medjutim, posto pomenuti probni baloni nisu dovoljni da javnost
Srbije okrenu protiv vlastitih interesa i Srbiju privole na
dobrovoljnu amputaciju svoje juzne pokrajine, u njeno pripremanje za
takav mazohisticki postupak angazuju se i domaci istomisljenici, kako
zvanicni tako i nezvanicni. Predlaze se medjunarodna konferencija o
Kosovu po ugledu na Dejton. Sugerise se da Evropska unija preuzme od
OUN protektorat nad Kosmetom. Dramaticno se najavljuje da ce Kosmet
dobiti nezavisnost 2005. godine ili se. u vezi s tim, javno trazi
podela Kosmeta. Protura se model ustupanja teritorije za razvoj.
Istice se da je samo nezavisnost neprihvatljiva, a ne i resenje
izmedju najsire autonomije i nezavisnosti.
9. Sve to se cini sa ciljem relativizovanja rezolucije SB 1244, njenog
de facto zamenjivanja politikom standarda pre statusa i preuzimanja
nadleznosti SB od strane drugih medjunarodnih instanci (EU ili
tematske medjunarodne konferencije o Kosovu). Istovremeno, pledira se
da se sukob izmedju principa nepromenljivosti medjunarodnih granica i
samoopredeljenja vecinskog stanovnistva Kosmeta resava na stetu
teritorijalne celovitosti Srbije.
Politika dvostrukog arsina, koja je prema Srbima i Srbiji bila
otvoreno primenjivana od pocetka jugoslovenske krize, otvoreno se
najavljuje i u vezi sa buducnoscu Kosova. Povelja OUN, rezolucija
1244, Pariska povelja KEBS-a i drugi obavezujuci medjunarodni
politicki dokumenti i pravni instrumenti osiono se ignorisu i na tlu
Nove Evrope planira se teritorijalno komadanje jedne od njenih
najstarijih drzava. Ono sto se dozvoljava nacionalnoj manjini Albanaca
da na tlu Srbije ostvaruju novu albansku drzavu, ne dopusta se Srbima
u Bosni, Kurdima u Turskoj, Iraku i Iranu, Albancima u Makedoniji,
Rusima u baltickim drzavama, Ukrajini i Prednjestrovlju u Moldaviji,
Jermenima u Nagorno Karabahu u Azerbejdzanu, Abhazima i Osetima u
Gruziji, Kasmiru u Indiji i Pakistanu, Madjarima u Rumuniji i
Slovackoj, Cecenima u Rusiji, Baskijcima i Kataloncima u Spaniji,
Korzikancima u Francuskoj, Skotlandjanima u Velikoj Britaniji, itd.
Veruje se da ce se izolovanjem takvog presedana samo na Srbiju i
njegovog hermetickog zatvaranja u odnosu na spoljni svet, izbeci
pogubne posledice domino efekta na druge multietnicke drzave.
10. Scenario nagradjivanja politickog terorizma eklatantno potvrdjuje
da agresija NATO na SRJ nije bila motivisana humanitarnim razlozima,
kao sto je providno tvrdjeno, vec otvorenom podrskom albanskom
separatizmu, zbog cega je Kosmet, na kraju agresije, nasilno otrgnut
od Srbije i sistematski i bezobzirno udaljavan od njenog
ustavnopravnog poretka.
Kao sto su bile glavni zagovornik i realizator agresije na SRJ, SAD su
ostale odlucujuci faktor na Kosmetu u celom periodu posle
uspostavljanja prelazne administracije OUN. Svi dosadasnji
administratori, od Kusnera do Petersena, samo su izvrsavali politicku
volju i strategijske ciljeve SAD u tom kljucnom delu Balkana. Zato je
pogresna praksa nasih vlasti i cist gubitak dragocenog vremena da o
sustinskim problemima na Kosmetu i njegovoj buducnosti razgovaraju sa
drugorazrednim partnerima, a ne direktno sa SAD.
11. Uprkos pojacanoj galami o nezavisnosti Kosova kao navodno jedinom
i najboljem resenju, pravi cilj SAD i njihovih zapadnih saveznika nije
nezavisnost te pokrajine, vec Republika Kosovo u statusu treceg clana
sadasnje drzavne zajednice SCG, koja je i skrojena da napravi mesto i
za Kosovo u skoroj buducnosti. Nezavisnost je samo licitirani
maksimalni cilj da bi se postigao cilj po meri i interesu zapada.
Takav idealni cilj otklonio bi opasnost stvaranja presedana na koji bi
se mogle pozivati kompaktno naseljene nacionalne manjine u drugim
drzavama, posebno u okruzenju. Posto je za ostvarenje takvog cilja
neophodan pristanak Srbije, celokupna strategija zapada u vezi sa
Kosmetom usredsredjena je na to da se od Srbije takav pristanak
ishodi. U pogon se stavljaju svi potencijali: marketinska propaganda,
mamac brzeg ulaska Srbije i Crne Gore odnosno samo Srbije u
evroatlantske integracije, finansijska kompenzacija, ukazivanje na
slozenosti za Srbiju u slucaju reintegracije Kosmeta u njen
ustavnopravni poredak, pojacano angazovanje istomisljenika u zvanicnim
institucijama i sponsorisanim nevladinim organizacijama, itd. U
rezervi se drze uobicajene mere pritiska ako Srbija, i pored svega,
bude "nekooperativna".
12. Glavna pretnja za eventualno nekooperativnu Srbiju se u ovom casu
ne najavljuje ali se u senci ozbiljno priprema. Sastoji se u
planiranom moralnom razoruzavanju Srbije, sto treba da se postigne
izricanjem presude Haskog Tribunala polovinom 2006. protiv bivseg
predsednika S. Milosevica i politike Srbije za navodni genocid i
agresiju tokom ratova u BiH i Hrvatskoj. Podudaranje donosenja takve
presude sa istekom roka trajanja drzavne zajednice SCG i finalizacijom
konacnog statusa Kosmeta lisavalo bi Srbiju daljeg polaganja moralnog
prava na Kosmet, a Albancima dalo superiorni argumenat da ne zele da
ostanu u zlocinackoj drzavi kao sto je Srbija. Da vremenska
koincidencija takvih dogadjaja nije samo spekulacija vec i sasvim
realna opasnost, potvrdjuje podatak da je jos Madlen Olbrajt u jeku
agresije NATO-a izjavljivala na TV da "masovno etnicko ciscenje
Albanaca" lisava Srbiju svakog prava na dalje zadrzavanje Kosmeta.
Nije svakako slucajno sto se gospodja Olbrajt ponovo ukljucuje u javne
diskusije u vezi sa resavanjem statusa Kosmeta.
II
13. Svim tim manevrima i zaverenickim potezima protiv prisustva Srbije
na Kosmetu moramo se suprotstaviti, odlucno i beskompromisno, najjacom
ali dovoljnom kartom koju imamo - nasom tapijom na Kosovo.
Ta tapija se zasniva na istorijskom i duhovnom znacenju Kosova za
srpski narod i drzavu i na neoborivim i neosporivim medjunarodnim
priznanjima da je ono integralni i neodvojivi deo Srbije (Londonski
ugovor iz 1913, Versajski ugovor o miru iz 1920, Pariski ugovor o miru
iz 1947, Finalni akt iz Helsinkija iz 1975, stavovi Badinterove
arbitrazne komisije i odluke EZ iz 1991. i 1992. godine, rezolucija SB
1244).
Sve dok nepokolebljivo branimo pravo iz te tapije, Kosmet niko ne moze
valjano istrgnuti iz Srbije. Nasilno izdvajanje i proglasavanje
Kosmeta samostalnom drzavom predstavljalo bi najobicniju otimacinu, na
sta ni najagresivniji i nama najnenaklonjniji deo medjunarodne
zajednice ne bi pristao zbog vodjenja racuna o sopstvenim interesima.
14. Zagovornicima dezintegracije Srbije ne odgovara rezolucija SB
1244, koja preko SRJ potvrdjuje njen suverenitet nad Kosovom, kao ni
SB, kao mesto na kome ce se odlucivati o buducem statusu Kosmeta.
Svesni da nas u SB stiti veto Rusije i Kine dokle god ne pristanemo na
gubitak te pokrajine, ti zagovornici nastoje da zaobidju SB,
predlazuci odrzavanje tematske medjunarodne konferencije o Kosmetu, po
ugledu na Dejton, ili da njegovu iskljucivu nadleznost izmeste u EU,
koja bi Kosmet dovoljno dugo drzala pod svojim protektoratom dok ono
samostalno ne "uklizi" u EU, paralelno sa Srbijom. Neposredni interes
Srbije je da se kategoricki suprotstavi takvim nastojanjima. Za
zaljenje i osudu je sto se tim nastojanjima aktivno pridruzuju i neke
nase istaknute zvanicne licnosti.
Osnovno u strategiji Srbije mora biti nepristajanje na odvajanje
Kosmeta od Srbije u bilo kom obliku. Nezavisnost Kosmeta je
podmetnuta, a ne prava meta na koju ne smemo da nasednemo.
Suprotstavljanje samo nezavisnosti podrazumeva otvorenost za sve sto
je manje od toga, a to je ne samo ostajanje Kosmeta u okviru Srbije,
vec i njegovo ostajanje u okviru drzavne zajednice, ali van Srbije.
16. Neprihvatanje nezavisnosti Kosmeta nije dovoljno iz dva razloga:
a) nezavisnost je samo prividni cilj da bi se lakse ostvario stvarni
cilj davanja Kosmetu statusa republike sa pristankom Srbije i b)
protivljenje nezavisnosti bez beskompromisnog insistiranja na
postovanju drzavne celine Srbije podrazumeva da je sve sto je manje od
nezavisnosti za nas prihvatljivo, ukljucujuci i Republiko Kosovo u
statusu treceg clana drzavne zajednice.
Isto vazi i za zvanicni stav i slogan :"manje od nezavisnosti, vise od
autonomije", jer ostavlja lebdecom mogucnost da bi nas status Kosova
kao republike u okviru drzavne zajednice mogao zadovoljiti. Zato bi
taj slogan morao biti preciziran dodatkom "...u okviru Srbije". Bez
toga bi Srbija bila izlozena novim pojacanim pritiscima da se odrekne
Kosmeta.
18. Prvi i najveci prioritet je ocuvanje teritorijalne celovitosti
Srbije. Svi drugi prioriteti su iza toga i, ako treba, moraju da
sacekaju. Ako bi ulazak u EU bio najvazniji drzavni interes bez
prethodnog dobijanja priznanja suvereniteta Srbije na njenoj celoj
drzavnoj teritoriji, to bi vodilo sigurnom gubitku Kosmeta, jer bi
integrisanje te pokrajine u EU bilo izvedeno na odvojeni nacin.
Svi dalji razgovori sa EU in NATO u vezi sa procesom ulaska u EU i
Partnerstvo za mir moraju se odmah usloviti napustanjem sadasnjeg
ambivalentnog stava tih organizacija u pogledu suvereniteta Srbije nad
Kosmetom. Prihvatljiv moze biti samo njihov cist i nedvosmislen stav
da je Kosmet integralni deo Srbije. O ulasku u te organizacije mozemo
razgovarati samo pod istim uslovima pod kojim su ulazile ostale zemlje
u EU: sa nasim teritorijalnim totalitetom. Manje ravnopravnosti od
njih ne smemo prihvatiti po cenu odlaganja sine die naseg integrisanja
u EU.
20. Teza o tome da je Srbiji znacajnija sudbina njenog naroda na
Kosmetu od formalnih prava drzave, koja se protura od strane
Medjunarodne krizne grupe i, nazalost, nekih visokih zvanicnih
licnosti, postvalja pitanje Kosmeta sa noge na glavu, jer se
nacionalni interesi cuvaju drzavom i njenom suverenom vlascu, a ne
njenim smanjivanjem i odricanjem od suverene vlasti. Tragedija srpskog
kosmetskog naroda pod stranom vlascu u poslednjih sest godina to
dramaticno i opominjuce potvrdjuje.
21. Umesto sto se vlada po casovniku raznih americkih i evropskih
sponsora albanskog separatizma, ciji javni nastupi su otvoreno
antisrpski, zvanicna Srbija treba da deluje na osnovu sopstvenog
razvijenog i argumentovanog programa:
Prvo, podsecajuci da su Albanci vecina u Pokrajini, ali da su
ubedljiva manjina u celoj Srbiji i da oni na Kosmetu ne mogu imati
veca prava na unutrasnje samoopredeljenje nego tamosnji Srbi,
postojeci predlog o decentralizaciji treba da se dopuni isticanjem
zahteva da najsiru autonomiju koju rezolucija 1244 predvidja za
kosmetske Albance u odnosu na Srbiju moraju dobiti i kosmetski Srbi u
odnosu na Albance u Pokrajini.
Drugo, umesto sto sledi novi opasan prilaz "standardi pre statusa",
zvanicna Srbija treba istrajnije da se poziva na rezoluciju 1244, koja
sire stiti kosmetske Srbe i garantuje suverenitet Srbije nad
Pokrajinom, kao i da natera KFOR na izjasnjavanje u pogledu povratka
predvidjenog broja nasih vojnika i policajaca na Kosmet.
S obzirom na to da bi rasporedjivanje nasih vojnika i policajaca na
medjunarodnoj granici prema Albaniji i Makedoniji imalo ne mali
simbolicki i psiholoski znacaj za tamosnje Srbe, treba se
suprotstaviti pocetku razgovora o buducem statusu Kosova dok se ne
ispune sve obaveze iz rezolucije 1244, ukljlucujuci i o povratku
ogranicenog kontigenta nase vojske i policije na Kosmet.
Trece, slogan "vise od autonomije, manje od nezavisnosti" treba sto
pre pretvoriti u razvijen i obrazlozen predlog Srbije o sadrzini
najvise autonomije. Ta sadrzina bi mogla biti kombinacija elemenata iz
slicnih avangardnih resenja za kompaktno naseljene manjine (Plan Z-4
za Srbe u Kninskoj Krajini, Juzni Tirol, Alanska ostvra, autonomne
republike u Rusiji), a mogla bi biti obogacena i novim elementima
kojim bi autonomna pokrajina Kosmet bila skoro drzava, ali bez
suverenih prava i punog medjunarodnopravnog personaliteta.
22. Skupstina Srbije treba sto pre da usvoji amandman na postojeci
Ustav kojim se zabranjuje otudjenje bilo kojeg dela drzavne teritorije
Srbije pod bilo kojim uslovima i da svako delovanje suprotno tome
predstavlja akt veleizdaje.
23. Takvim merama zvanicna Srbija bi izasla iz pasivnog polozaja i
izbegla da bude stavljena pred svrsen cin. Izbegla bi se pogibeljna
ponuda: uzmi ili ostavi.
Umesto sto bi morala da se izjasnjava o buducem resenju za Kosmet,
koje bi favorizovalo uzurpaciju i ignorisalo medjunarodno pravo,
stavila bi druge u situaciju da se izjasnjavaju o resenju, koje se
zasniva na medjunarodnom pravu i nasoj tapiji.
Formula: insistiranje na tapiji i nepristajanje na gubitak Kosmeta
plus suprotstavljanje svakoj novoj rezoluciji SB koja bi isla ispod
rezolucije 1244, kao i pokusajima prenosenja nadleznosti sa SB na EU
ili na neku novu Dejtonsku konferenciju plus razvijeni vlastiti
predlog resenja konacnog statusa Kosmeta u okviru Srbije - sprecava
gubitak Kosmeta.
Obrnuto, formula: nedoreceni vlastiti stav u pogledu buducnosti
Kosmeta plus navikavanje na ideju o nezavisnom Kosmetu ili Kosovu
republici plus cekanje na predloge resenja koje pripremaju sponsori
albanskog separatizma - vodi gubitku Kosmeta zauvek, bez prava na
revandikaciju u buducnosti.
Na zvanicnoj vlasti je da izvrsi pravilan izbor.
l'Assemblea annuale del Forum di Belgrado per un Mondo di Eguali,
tenuta nella Facoltà di Giurisprudenza a Belgrado da V. Jovanovic, ex
Ministro degli Esteri della Repubblica Federale Jugoslava e attuale
Presidente del Beogradski Forum) è stato diffuso in lingua italiana il
12/11 u.s. su questa lista con il titolo:
"23 Tesi sulla questione del Kosovo Metohija" - si veda:
http://www.resistenze.org/sito/as/forbe/asfb5i27.htm ]
http://www.artel.co.yu/sr/reakcije_citalaca/2005-04-29.html
KOSOVO I METOHIJA PRED RESAVANJE STATUSA
Beograd, 23. april 2005. godine
Vladislav Jovanovic
(tematsko izlaganje na godisnjoj skupstini Beogradskog foruma odrzanoj
na Pravnom fakultetu u Beogradu)
I
1. Kosovo i Metohija se po cetvrti put za poslednjih dvadesetpet
godina nalazi na meti politike zapadnog dela medjunarodne zajednice da
ga odvoji od Srbije.
Prvi put je takav cilj bio deklarisan posle albanskih separatistickih
demonstracija 1981. godine, kada je Srbiji sugerisano da prihvati
Kosovo kao sedmu republiku u tadasnjoj federaciji.
Drugi put je taj cilj bio ponovljen uoci secesije Slovenije i
Hrvatske, kada je vrsen pritisak da se kosmetskim Albancima prizna
pravo na samoopredeljenje koje je priznavano ostalim narodima odnosno
republikama u SFRJ.
Treci put je, uoci i za vreme vojne agresije na SRJ, otvorena podrska
albanskom separatistickom terorizmu definisana kao glavni ratni cilj
SAD i drugih vodecih zemalja NATO-a prema Srbiji. Takav ratni cilj
nije napusten ni posle okoncanja agresije, vec se nastavio, samo u
drugom ruhu, pod privremenom administracijom OUN na Kosmetu.
Odnedavno se Kosmet ponovo nalazi u centru paznje istih politickih
snaga koje su se u dosadasnjem periodu oglasavale kao saveznici ili
sponzori separatizma kosmetskih Albanaca. Pod vidom nuznosti resavanja
konacnog statusa Kosmeta, Srbija i njena javnost su izlozeni
sinhronizovanoj politickoj i lobistickoj ofanzivi za davanje
nezavisnosti Kosmetu. Jerihonske trube iz raznih pravaca zapadnog dela
medjunarodne zajednice sve smelije i apokalipticnije opominju Srbiju
da bi joj protivljenje nezavisnosti donelo samo glavobolju i stetu. U
pritiscima na Srbiju deluju ujedinjeno SAD, EU i NATO, ali dirigentsku
palicu drze SAD, ciji strategijski interesi u odnosu na Srbiju i na
Balkanu se podudaraju sa obecanjem datom Albancima, uoci i za vreme
agresije, da ce im pomoci da se otcepe od Srbije.
2. Koliko je cilj otcepljenja Kosmeta kao albanizovane teritorije
bitan za albanske lidere i zapadne stratege pokazuje njihovo
beskompromisno suprotstavljanje svim idejama, predlozima i projektima
o podeli Pokrajine i teritorijalnoj autonomiji kosmetskih Srba. Dok se
kosmetski Albanci galantno privileguju pravom na spoljno
samooperedeljenje, Srbima u Hrvatskoj je osporeno i najminimalnije
pravo na unutrasnje samoopredeljenje, a Srbima i Hrvatima u Bosni i
Hercegovini i Albancima u Makedoniji se ne samo negira nego i
zabranjuje pravo na spoljno samoopredeljenje. Princip nepromenjivosti
tzv. avnojevskih granica, koje su same zapadne sile bile proglasile i
nametnule na pocetku jugoslovenske krize, kada je u pitanju Srbija,
relativizuje se, sto je u vapijucem raskoraku sa politikom
prijateljstva i saveznistva u koju hoce da je uvere.
3. Zbog takve sve otvorenije podrske trajnom odvajanju Kosmeta od
Srbije, vodeci zapadni politicari u izjavama i ponudama za integraciju
drzavne zajednice Srbije i Crne Gore u EU i Partnerstvo za mir
pazljivo i dosledno izbegavaju pominjanje teritorijalne celovitosti
Srbije, cime nedvosmisleno stavljaju do znanja da ocekuju da ona, kao
rezultat konacnog statusa Kosmeta, postane manja nego sto je sada.
Bliska perspektiva integrisanja sa EU se koristi za odvracanje paznje
javnosti i politicke elite Srbije od sve brzeg osamostaljivanja Kosova
i isticanja prednosti koje ce Srbija, oslobodjena tereta Kosmeta,
imati u svom daljem razvoju. Srbija je jedini kandidat za clanstvo u
EU od koje se kao uslov ocekuje i trazi da se dezintegrise da bi mogla
da se integrise u Evropsku uniju.
4. Pored Haskog tribunala i politike stapa i sargarepe, uslovljavanje
ulaska u EU pristajanjem na gubitak Kosmeta predstavlja jos jednu
potvrdu neravnopravnog tretmana Srbije u odnosu na balkanske i druge
zemlje bivse Istocne Evrope. Srbiji se zeli utisnuti zig najveceg
krivca za nastanak i razvoj jugoslovenske krize, ukljucujuci i za
"milosrdnu" agresiju NATO. Ona se smatra maltene porazenom zemljom
koja mora da ispunjava posebne uslove da bi usla u integrisanu Evropu.
5. Uz pomoc sponsorisanih nevladinih organizacija i drugih
glasnogovornika istog smera, cini se sve da nasa javnost i politicka
elita prihvate takav nizi tretman kao logicnu i neizbeznu posledicu
politike koja je prethodila petom oktobru. Sistematski se zatamnjuju i
guraju u stranu fundamentalna pitanja suvereniteta i teritorijalnog
integriteta Srbije koje takav nizi tretman, zajedno sa priblizavanjem
razgovora o statusu Kosmeta, ulaska u Partnerstvo za mir i dobijanja
studije o izvodljivosti, opasno aktuelizuje.
6. Himnologija Evropskoj uniji koja se forsira od vrhova zvanicne
vlasti treba da izmeni red prioriteta drzavnih ciljeva. Naglasava se
da je ulazak SCG odnosno Srbije u EU nas prvi drzavni interes, a
ocuvanje teritorijalne celine Srbije spusta se na nize mesto na listi
prioriteta.
Kao nekada kada nam je obecavan komunisticki raj samo ako se jos malo
strpimo, sadasnja vladajuca elita drzi javnost u hipnozi ocekivanja da
ce nas magicni ulazak u EU i evroatlantske integracije resiti svih briga.
7. U senci hiperbolisanja znacaja ulaska u EU, pustaju se mnogi probni
baloni u cilju stvaranja klime i pripremanja javnosti Srbije za
dvoetapni gubitak Kosmeta. Razni nama u kontinuitetu nenaklonjeni
zapadni analiticki centri, politicke licnosti, nevladine organizacije
i tematske tribine uporno promovisu ideju o nezavisnosti te istorijske
srpske pokrajine, bilo drsko i otvoreno, bilo pod smokvinim listom
"uslovne", "odlozene" ili "kontrolisane" nezavisnosti. Pritom se
osiguravaju od svakog moguceg bumerang efekta isticanjem da Srbi u BiH
i Albanci u Makedoniji ne bi mogli da se koriste tim izumom
pretvaranja jedne pokrajine u nezavisnu drzavu. Naporima za konacno
otudjenje Kosmeta od Srbije prikljucuje se i EU sa projektom o
njegovom stavljanju pod vlastiti protektorat. Ucestala su i
ambivalentna i dubiozna razmisljanja o evropskom resenju za Kosovo,
sto podrazumeva perspektivu njegovog samostalnog integrisanja u
Evropsku uniju. Sadasnji dvostruki ekonomski kolosek priznat Srbiji i
Crnoj Gori, koji utire put dobijanja i odvojenog politickog koloseka
za ulazak u EU, predstavlja provereni model i za odvojeno kretanje
Kosmeta u EU.
8. Medjutim, posto pomenuti probni baloni nisu dovoljni da javnost
Srbije okrenu protiv vlastitih interesa i Srbiju privole na
dobrovoljnu amputaciju svoje juzne pokrajine, u njeno pripremanje za
takav mazohisticki postupak angazuju se i domaci istomisljenici, kako
zvanicni tako i nezvanicni. Predlaze se medjunarodna konferencija o
Kosovu po ugledu na Dejton. Sugerise se da Evropska unija preuzme od
OUN protektorat nad Kosmetom. Dramaticno se najavljuje da ce Kosmet
dobiti nezavisnost 2005. godine ili se. u vezi s tim, javno trazi
podela Kosmeta. Protura se model ustupanja teritorije za razvoj.
Istice se da je samo nezavisnost neprihvatljiva, a ne i resenje
izmedju najsire autonomije i nezavisnosti.
9. Sve to se cini sa ciljem relativizovanja rezolucije SB 1244, njenog
de facto zamenjivanja politikom standarda pre statusa i preuzimanja
nadleznosti SB od strane drugih medjunarodnih instanci (EU ili
tematske medjunarodne konferencije o Kosovu). Istovremeno, pledira se
da se sukob izmedju principa nepromenljivosti medjunarodnih granica i
samoopredeljenja vecinskog stanovnistva Kosmeta resava na stetu
teritorijalne celovitosti Srbije.
Politika dvostrukog arsina, koja je prema Srbima i Srbiji bila
otvoreno primenjivana od pocetka jugoslovenske krize, otvoreno se
najavljuje i u vezi sa buducnoscu Kosova. Povelja OUN, rezolucija
1244, Pariska povelja KEBS-a i drugi obavezujuci medjunarodni
politicki dokumenti i pravni instrumenti osiono se ignorisu i na tlu
Nove Evrope planira se teritorijalno komadanje jedne od njenih
najstarijih drzava. Ono sto se dozvoljava nacionalnoj manjini Albanaca
da na tlu Srbije ostvaruju novu albansku drzavu, ne dopusta se Srbima
u Bosni, Kurdima u Turskoj, Iraku i Iranu, Albancima u Makedoniji,
Rusima u baltickim drzavama, Ukrajini i Prednjestrovlju u Moldaviji,
Jermenima u Nagorno Karabahu u Azerbejdzanu, Abhazima i Osetima u
Gruziji, Kasmiru u Indiji i Pakistanu, Madjarima u Rumuniji i
Slovackoj, Cecenima u Rusiji, Baskijcima i Kataloncima u Spaniji,
Korzikancima u Francuskoj, Skotlandjanima u Velikoj Britaniji, itd.
Veruje se da ce se izolovanjem takvog presedana samo na Srbiju i
njegovog hermetickog zatvaranja u odnosu na spoljni svet, izbeci
pogubne posledice domino efekta na druge multietnicke drzave.
10. Scenario nagradjivanja politickog terorizma eklatantno potvrdjuje
da agresija NATO na SRJ nije bila motivisana humanitarnim razlozima,
kao sto je providno tvrdjeno, vec otvorenom podrskom albanskom
separatizmu, zbog cega je Kosmet, na kraju agresije, nasilno otrgnut
od Srbije i sistematski i bezobzirno udaljavan od njenog
ustavnopravnog poretka.
Kao sto su bile glavni zagovornik i realizator agresije na SRJ, SAD su
ostale odlucujuci faktor na Kosmetu u celom periodu posle
uspostavljanja prelazne administracije OUN. Svi dosadasnji
administratori, od Kusnera do Petersena, samo su izvrsavali politicku
volju i strategijske ciljeve SAD u tom kljucnom delu Balkana. Zato je
pogresna praksa nasih vlasti i cist gubitak dragocenog vremena da o
sustinskim problemima na Kosmetu i njegovoj buducnosti razgovaraju sa
drugorazrednim partnerima, a ne direktno sa SAD.
11. Uprkos pojacanoj galami o nezavisnosti Kosova kao navodno jedinom
i najboljem resenju, pravi cilj SAD i njihovih zapadnih saveznika nije
nezavisnost te pokrajine, vec Republika Kosovo u statusu treceg clana
sadasnje drzavne zajednice SCG, koja je i skrojena da napravi mesto i
za Kosovo u skoroj buducnosti. Nezavisnost je samo licitirani
maksimalni cilj da bi se postigao cilj po meri i interesu zapada.
Takav idealni cilj otklonio bi opasnost stvaranja presedana na koji bi
se mogle pozivati kompaktno naseljene nacionalne manjine u drugim
drzavama, posebno u okruzenju. Posto je za ostvarenje takvog cilja
neophodan pristanak Srbije, celokupna strategija zapada u vezi sa
Kosmetom usredsredjena je na to da se od Srbije takav pristanak
ishodi. U pogon se stavljaju svi potencijali: marketinska propaganda,
mamac brzeg ulaska Srbije i Crne Gore odnosno samo Srbije u
evroatlantske integracije, finansijska kompenzacija, ukazivanje na
slozenosti za Srbiju u slucaju reintegracije Kosmeta u njen
ustavnopravni poredak, pojacano angazovanje istomisljenika u zvanicnim
institucijama i sponsorisanim nevladinim organizacijama, itd. U
rezervi se drze uobicajene mere pritiska ako Srbija, i pored svega,
bude "nekooperativna".
12. Glavna pretnja za eventualno nekooperativnu Srbiju se u ovom casu
ne najavljuje ali se u senci ozbiljno priprema. Sastoji se u
planiranom moralnom razoruzavanju Srbije, sto treba da se postigne
izricanjem presude Haskog Tribunala polovinom 2006. protiv bivseg
predsednika S. Milosevica i politike Srbije za navodni genocid i
agresiju tokom ratova u BiH i Hrvatskoj. Podudaranje donosenja takve
presude sa istekom roka trajanja drzavne zajednice SCG i finalizacijom
konacnog statusa Kosmeta lisavalo bi Srbiju daljeg polaganja moralnog
prava na Kosmet, a Albancima dalo superiorni argumenat da ne zele da
ostanu u zlocinackoj drzavi kao sto je Srbija. Da vremenska
koincidencija takvih dogadjaja nije samo spekulacija vec i sasvim
realna opasnost, potvrdjuje podatak da je jos Madlen Olbrajt u jeku
agresije NATO-a izjavljivala na TV da "masovno etnicko ciscenje
Albanaca" lisava Srbiju svakog prava na dalje zadrzavanje Kosmeta.
Nije svakako slucajno sto se gospodja Olbrajt ponovo ukljucuje u javne
diskusije u vezi sa resavanjem statusa Kosmeta.
II
13. Svim tim manevrima i zaverenickim potezima protiv prisustva Srbije
na Kosmetu moramo se suprotstaviti, odlucno i beskompromisno, najjacom
ali dovoljnom kartom koju imamo - nasom tapijom na Kosovo.
Ta tapija se zasniva na istorijskom i duhovnom znacenju Kosova za
srpski narod i drzavu i na neoborivim i neosporivim medjunarodnim
priznanjima da je ono integralni i neodvojivi deo Srbije (Londonski
ugovor iz 1913, Versajski ugovor o miru iz 1920, Pariski ugovor o miru
iz 1947, Finalni akt iz Helsinkija iz 1975, stavovi Badinterove
arbitrazne komisije i odluke EZ iz 1991. i 1992. godine, rezolucija SB
1244).
Sve dok nepokolebljivo branimo pravo iz te tapije, Kosmet niko ne moze
valjano istrgnuti iz Srbije. Nasilno izdvajanje i proglasavanje
Kosmeta samostalnom drzavom predstavljalo bi najobicniju otimacinu, na
sta ni najagresivniji i nama najnenaklonjniji deo medjunarodne
zajednice ne bi pristao zbog vodjenja racuna o sopstvenim interesima.
14. Zagovornicima dezintegracije Srbije ne odgovara rezolucija SB
1244, koja preko SRJ potvrdjuje njen suverenitet nad Kosovom, kao ni
SB, kao mesto na kome ce se odlucivati o buducem statusu Kosmeta.
Svesni da nas u SB stiti veto Rusije i Kine dokle god ne pristanemo na
gubitak te pokrajine, ti zagovornici nastoje da zaobidju SB,
predlazuci odrzavanje tematske medjunarodne konferencije o Kosmetu, po
ugledu na Dejton, ili da njegovu iskljucivu nadleznost izmeste u EU,
koja bi Kosmet dovoljno dugo drzala pod svojim protektoratom dok ono
samostalno ne "uklizi" u EU, paralelno sa Srbijom. Neposredni interes
Srbije je da se kategoricki suprotstavi takvim nastojanjima. Za
zaljenje i osudu je sto se tim nastojanjima aktivno pridruzuju i neke
nase istaknute zvanicne licnosti.
Osnovno u strategiji Srbije mora biti nepristajanje na odvajanje
Kosmeta od Srbije u bilo kom obliku. Nezavisnost Kosmeta je
podmetnuta, a ne prava meta na koju ne smemo da nasednemo.
Suprotstavljanje samo nezavisnosti podrazumeva otvorenost za sve sto
je manje od toga, a to je ne samo ostajanje Kosmeta u okviru Srbije,
vec i njegovo ostajanje u okviru drzavne zajednice, ali van Srbije.
16. Neprihvatanje nezavisnosti Kosmeta nije dovoljno iz dva razloga:
a) nezavisnost je samo prividni cilj da bi se lakse ostvario stvarni
cilj davanja Kosmetu statusa republike sa pristankom Srbije i b)
protivljenje nezavisnosti bez beskompromisnog insistiranja na
postovanju drzavne celine Srbije podrazumeva da je sve sto je manje od
nezavisnosti za nas prihvatljivo, ukljucujuci i Republiko Kosovo u
statusu treceg clana drzavne zajednice.
Isto vazi i za zvanicni stav i slogan :"manje od nezavisnosti, vise od
autonomije", jer ostavlja lebdecom mogucnost da bi nas status Kosova
kao republike u okviru drzavne zajednice mogao zadovoljiti. Zato bi
taj slogan morao biti preciziran dodatkom "...u okviru Srbije". Bez
toga bi Srbija bila izlozena novim pojacanim pritiscima da se odrekne
Kosmeta.
18. Prvi i najveci prioritet je ocuvanje teritorijalne celovitosti
Srbije. Svi drugi prioriteti su iza toga i, ako treba, moraju da
sacekaju. Ako bi ulazak u EU bio najvazniji drzavni interes bez
prethodnog dobijanja priznanja suvereniteta Srbije na njenoj celoj
drzavnoj teritoriji, to bi vodilo sigurnom gubitku Kosmeta, jer bi
integrisanje te pokrajine u EU bilo izvedeno na odvojeni nacin.
Svi dalji razgovori sa EU in NATO u vezi sa procesom ulaska u EU i
Partnerstvo za mir moraju se odmah usloviti napustanjem sadasnjeg
ambivalentnog stava tih organizacija u pogledu suvereniteta Srbije nad
Kosmetom. Prihvatljiv moze biti samo njihov cist i nedvosmislen stav
da je Kosmet integralni deo Srbije. O ulasku u te organizacije mozemo
razgovarati samo pod istim uslovima pod kojim su ulazile ostale zemlje
u EU: sa nasim teritorijalnim totalitetom. Manje ravnopravnosti od
njih ne smemo prihvatiti po cenu odlaganja sine die naseg integrisanja
u EU.
20. Teza o tome da je Srbiji znacajnija sudbina njenog naroda na
Kosmetu od formalnih prava drzave, koja se protura od strane
Medjunarodne krizne grupe i, nazalost, nekih visokih zvanicnih
licnosti, postvalja pitanje Kosmeta sa noge na glavu, jer se
nacionalni interesi cuvaju drzavom i njenom suverenom vlascu, a ne
njenim smanjivanjem i odricanjem od suverene vlasti. Tragedija srpskog
kosmetskog naroda pod stranom vlascu u poslednjih sest godina to
dramaticno i opominjuce potvrdjuje.
21. Umesto sto se vlada po casovniku raznih americkih i evropskih
sponsora albanskog separatizma, ciji javni nastupi su otvoreno
antisrpski, zvanicna Srbija treba da deluje na osnovu sopstvenog
razvijenog i argumentovanog programa:
Prvo, podsecajuci da su Albanci vecina u Pokrajini, ali da su
ubedljiva manjina u celoj Srbiji i da oni na Kosmetu ne mogu imati
veca prava na unutrasnje samoopredeljenje nego tamosnji Srbi,
postojeci predlog o decentralizaciji treba da se dopuni isticanjem
zahteva da najsiru autonomiju koju rezolucija 1244 predvidja za
kosmetske Albance u odnosu na Srbiju moraju dobiti i kosmetski Srbi u
odnosu na Albance u Pokrajini.
Drugo, umesto sto sledi novi opasan prilaz "standardi pre statusa",
zvanicna Srbija treba istrajnije da se poziva na rezoluciju 1244, koja
sire stiti kosmetske Srbe i garantuje suverenitet Srbije nad
Pokrajinom, kao i da natera KFOR na izjasnjavanje u pogledu povratka
predvidjenog broja nasih vojnika i policajaca na Kosmet.
S obzirom na to da bi rasporedjivanje nasih vojnika i policajaca na
medjunarodnoj granici prema Albaniji i Makedoniji imalo ne mali
simbolicki i psiholoski znacaj za tamosnje Srbe, treba se
suprotstaviti pocetku razgovora o buducem statusu Kosova dok se ne
ispune sve obaveze iz rezolucije 1244, ukljlucujuci i o povratku
ogranicenog kontigenta nase vojske i policije na Kosmet.
Trece, slogan "vise od autonomije, manje od nezavisnosti" treba sto
pre pretvoriti u razvijen i obrazlozen predlog Srbije o sadrzini
najvise autonomije. Ta sadrzina bi mogla biti kombinacija elemenata iz
slicnih avangardnih resenja za kompaktno naseljene manjine (Plan Z-4
za Srbe u Kninskoj Krajini, Juzni Tirol, Alanska ostvra, autonomne
republike u Rusiji), a mogla bi biti obogacena i novim elementima
kojim bi autonomna pokrajina Kosmet bila skoro drzava, ali bez
suverenih prava i punog medjunarodnopravnog personaliteta.
22. Skupstina Srbije treba sto pre da usvoji amandman na postojeci
Ustav kojim se zabranjuje otudjenje bilo kojeg dela drzavne teritorije
Srbije pod bilo kojim uslovima i da svako delovanje suprotno tome
predstavlja akt veleizdaje.
23. Takvim merama zvanicna Srbija bi izasla iz pasivnog polozaja i
izbegla da bude stavljena pred svrsen cin. Izbegla bi se pogibeljna
ponuda: uzmi ili ostavi.
Umesto sto bi morala da se izjasnjava o buducem resenju za Kosmet,
koje bi favorizovalo uzurpaciju i ignorisalo medjunarodno pravo,
stavila bi druge u situaciju da se izjasnjavaju o resenju, koje se
zasniva na medjunarodnom pravu i nasoj tapiji.
Formula: insistiranje na tapiji i nepristajanje na gubitak Kosmeta
plus suprotstavljanje svakoj novoj rezoluciji SB koja bi isla ispod
rezolucije 1244, kao i pokusajima prenosenja nadleznosti sa SB na EU
ili na neku novu Dejtonsku konferenciju plus razvijeni vlastiti
predlog resenja konacnog statusa Kosmeta u okviru Srbije - sprecava
gubitak Kosmeta.
Obrnuto, formula: nedoreceni vlastiti stav u pogledu buducnosti
Kosmeta plus navikavanje na ideju o nezavisnom Kosmetu ili Kosovu
republici plus cekanje na predloge resenja koje pripremaju sponsori
albanskog separatizma - vodi gubitku Kosmeta zauvek, bez prava na
revandikaciju u buducnosti.
Na zvanicnoj vlasti je da izvrsi pravilan izbor.
[ A parte il punto 7 - "Perchè punire la Serbia democratica?" - che
suona ingenuo se non proprio errato (che vuol dire "democratica?
"Democratica" nel senso della NATO??), le seguenti "Dieci ragioni per
cui il Kosovo non deve essere indipendente", elencate da A. Mitic,
meritano davvero di essere tenute a mente... (Italo Slavo)
Apart from Point no.7 - "Why punish the democratic Serbia?" - which
sounds like naif if not completely mistaken (what does "democratic"
mean? "Democratic" in the sense NATO uses the term??), the following
reasons, listed by A. Mitic, are really worth keeping in mind... (IS) ]
NEW EUROPE (European Weekly)
October 30 – November 5, 2005 Issue Number 649
Pros and cons of Kosovo dilemma
In a ten point critical and thorough commentary analyst Aleksandar
Mitic reasons why Kosovo should not be independent
1) Why should one side get it all, the other side lose it all?
The independence of Kosovo is a maximalist solution in which one side
– the Albanian community – gets it all, and the other side – the
Kosovo Serbs and Serbia – loses it all. The Kosovo Serbs and Serbia
will never accept this solution – it can only be imposed but can never
be a result of a compromise. Such a solution also plants on the long
run the seeds of injustice, frustration and instability in the region.
2) Why create a completely new state from the scratch?
An independent Kosovo would be a completely unprincipled solution for
the borders in the Balkans, after that same independence was refused
to some other nations during the 1990s. Let's take the example of
Bosnia and Herzegovina, which is, under the Dayton accords, composed
of two entities – the Federation of Bosnia and Herzegovina (Muslim and
Croat entity) and the Republika Srpska (Serb entity). Just as Kosovo,
Republika Srpska is a protectorate, with the troops from NATO
countries on its soil. Just as in Kosovo, some 90 percent of its
population is made of one ethnic community. Strategically, the Serbs
as the majority community in Republika Srpska have the same
aspirations as the Kosovo Albanians: to become independent. But in
Republika Srpska, the international community is tearing down all
existing symbols and structures of statehood, even those allowed by
the Dayton peace accords. Republika Srpska is in fact, in the process
of being absorbed in a centralized state of Bosnia and Herzegovina, in
the proclaimed name of stability, multiethnicity and European
integration – but against the will of the majority community. In
Kosovo, only 100km south, that same international community is doing a
completely opposite thing: it is building a new state from the scratch
and treating Kosovo as an "independent state in the making". Is there
any logic in that?
3) Why break up the most multiethnic country in the region?
Just as it rushed with the breakup of the former multiethnic
Yugoslavia in the early 1990s, with an independence of Kosovo, the
international community could be rushing to break up Serbia, the most
multiethnic country in the Balkans. If the majority Albanian community
in Kosovo gets independence, what kind of example would that represent
for the Muslim majority in the Sandzak region, the Albanian one in
southern Serbia, the Serbian one in eastern Montenegro, the Albanian
one in western Macedonia, the Serbian one in eastern Slavonia or the
Hungarian one in northern Vojvodina?
4) Why endanger international law?
It is clear that Kosovo could get independence only outside the UN
Security Council, where at least Russia and China would veto such an
option (due to Taiwan, Tibet, Chechenya). A solution without the UN
Security Council approval would be a new slap in the face of
international law. The framework for the resolution of the future
status of Kosovo can be found in the resolution 1244 of the UN
Security Council. Under that resolution, "the people of Kosovo can
enjoy substantial autonomy within the Federal Republic of Yugoslavia",
nowadays Serbia and Montenegro. In Resolution 1244 "self-governing" is
mentioned three times, "self-government" four times,
"self-administration" one time, "substantial autonomy" three times
whereas neither "self-determination" nor "independence" is mentioned
in the document. The "sovereignty" of Yugoslavia is mentioned three
times.
5) Why would Kosovo be an exception in the world?
Kosovo cannot be an exception in the world. It would be necessary to
carefully consider the future status of Kosovo since it would likely
have an effect on secessionist movements elsewhere in the region, in
Europe and in the world: Basque province, Corsica, Tibet, Taiwan,
Kurdistan, Scotland, Quebec, Tamil Eeam, Abkhazia, South Ossetia,
Northern Cyprus, Kashmir, Southern Thailand, etc. All the secessionist
movements in the world will follow with great attention the situation
in Kosovo as a possible precedent.
6) Why did NATO intervene in 1999?
Given the developments in Kosovo since 1999, the independence of
Kosovo would, sooner or later, most probably lead to a monoethnic
Albanian Kosovo. As such, it would completely undermine the arguments
of those who supported the NATO bombings in 1999 in the name of the
"multiethnicity" of Kosovo. The bombing of 1999 would historically be
seen as a campaign for the independence of Kosovo, which is light
years away from the proclaimed goals of a "humanitarian intervention".
7) Why punish the democratic Serbia?
The democratic authorities in Belgrade are firmly on the pro-European
road. They have opened negotiations on the Stabilisation and
Association Agreement (SAA) with the EU – a first step towards full
membership —, they are adopting European laws and reforms proposed by
the international financial institutions. They have established an
efficient cooperation with the International War Crimes Tribunal in
The Hague (all those indicted for the 1999 war crimes in Kosovo are in
The Hague).
Serbia has fulfilled all security demands required in the process of
reforms: it has respected from A to Z the articles of the 1999
Kumanovo accords with NATO on the retreat of security structures from
Kosovo; it has shown restraint and close cooperation with NATO in the
management of the Albanian uprising in 2000-01 in southern Serbia; it
has succeeded in preventing the spillover of violence from Kosovo to
the rest of Serbia during the March 2004 massive anti-Serb violence in
Kosovo; it has been praised by Western diplomats for its management of
ethnic tensions in southern Serbia and in the Vojvodina province; it
has reformed its military and police structures along the lines of the
standards of the OSCE and the Partnership for Peace. It is proposing a
compromising solution for the future status of Kosovo.
Why punish it with the loss of a part of its territory, a birthplace
of the Serbian state, which is still today home to some 1,300 Serbian
monasteries, churches and other Orthodox objects – many of them jewels
of medieval architecture. What kind of consequence would an
independence of Kosovo have on democracy in Serbia? If the Albanian
side gets a maximum of its demands just so that it does not provoke
new tensions and conflicts, who can guarantee that Serbs would
peacefully watch and accept the loss of Kosovo? Does that mean that
the threat of barbarism and violence is winning over interethnic
cooperation and tolerance?
8) Why create a second Albanian state?
The independence of Kosovo and its likely monoethnic character would
mean the creation of a second Albanian national state in the world:
the nation of "Kosovars" in fact does not exist in the European
meaning of the word. There are Albanians, Serbs and other communities
who live in Kosovo. On the other side, according to the UNDP, there
are some 5,000 different ethnic groups living in some 200 countries of
the world. Under the figures of the study "Minorities at Risk", some
509 ethnic groups in the world consider themselves as politically
discriminated. A huge number of them are dreaming of autonomy. Why
would one nation – the Albanian one – get two independent STATES?
9) Why impose independence as "The only solution for Kosovo"?
The key objective should be to give the Kosovo Albanians a maximum of
opportunities and real means to manage their future without feeling
threatened, but also without threatening the interests of other
groups, the security and the shaky stability of the region. Within the
principles of the international community (no return to the situation
from before 1999, no joining to neighbouring states, no partition),
there is a series of options that look much more like a compromise
that an imposed solution of independence.
A sustainable and just solution is one that lies between the standard
autonomy for Kosovo - unacceptable for the Albanian aspirations - and
the full, "conditional" or "immediate" independence - unacceptable for
the Serbs and the Serbian state. Between these two, there is a myriad
of thinkable options - for Kosovo in the region and internally inside
Kosovo: substantial autonomy, confederation, Kosovo as a Euro region,
the Hong Kong model (one state – two systems), South Tirol, Bavaria, etc.
10) Why create new states in a "Borderless Europe"?
If the entire southeastern Europe is going towards European
integration and membership in the European Union – where borders are
no longer "important", if this process is underway and will be
finished in the decade to come, why create a new state in the heart of
Europe? Why create new borders at such high cost if those same borders
will be brought down in the matter of several years? Where is the
logic of European integration in the independence of Kosovo?
(Aleksandar Mitic is Chief Analyst at the Institute of Serbia and
Montenegro in Brussels and Lecturer at the University of Belgrade)
suona ingenuo se non proprio errato (che vuol dire "democratica?
"Democratica" nel senso della NATO??), le seguenti "Dieci ragioni per
cui il Kosovo non deve essere indipendente", elencate da A. Mitic,
meritano davvero di essere tenute a mente... (Italo Slavo)
Apart from Point no.7 - "Why punish the democratic Serbia?" - which
sounds like naif if not completely mistaken (what does "democratic"
mean? "Democratic" in the sense NATO uses the term??), the following
reasons, listed by A. Mitic, are really worth keeping in mind... (IS) ]
NEW EUROPE (European Weekly)
October 30 – November 5, 2005 Issue Number 649
Pros and cons of Kosovo dilemma
In a ten point critical and thorough commentary analyst Aleksandar
Mitic reasons why Kosovo should not be independent
1) Why should one side get it all, the other side lose it all?
The independence of Kosovo is a maximalist solution in which one side
– the Albanian community – gets it all, and the other side – the
Kosovo Serbs and Serbia – loses it all. The Kosovo Serbs and Serbia
will never accept this solution – it can only be imposed but can never
be a result of a compromise. Such a solution also plants on the long
run the seeds of injustice, frustration and instability in the region.
2) Why create a completely new state from the scratch?
An independent Kosovo would be a completely unprincipled solution for
the borders in the Balkans, after that same independence was refused
to some other nations during the 1990s. Let's take the example of
Bosnia and Herzegovina, which is, under the Dayton accords, composed
of two entities – the Federation of Bosnia and Herzegovina (Muslim and
Croat entity) and the Republika Srpska (Serb entity). Just as Kosovo,
Republika Srpska is a protectorate, with the troops from NATO
countries on its soil. Just as in Kosovo, some 90 percent of its
population is made of one ethnic community. Strategically, the Serbs
as the majority community in Republika Srpska have the same
aspirations as the Kosovo Albanians: to become independent. But in
Republika Srpska, the international community is tearing down all
existing symbols and structures of statehood, even those allowed by
the Dayton peace accords. Republika Srpska is in fact, in the process
of being absorbed in a centralized state of Bosnia and Herzegovina, in
the proclaimed name of stability, multiethnicity and European
integration – but against the will of the majority community. In
Kosovo, only 100km south, that same international community is doing a
completely opposite thing: it is building a new state from the scratch
and treating Kosovo as an "independent state in the making". Is there
any logic in that?
3) Why break up the most multiethnic country in the region?
Just as it rushed with the breakup of the former multiethnic
Yugoslavia in the early 1990s, with an independence of Kosovo, the
international community could be rushing to break up Serbia, the most
multiethnic country in the Balkans. If the majority Albanian community
in Kosovo gets independence, what kind of example would that represent
for the Muslim majority in the Sandzak region, the Albanian one in
southern Serbia, the Serbian one in eastern Montenegro, the Albanian
one in western Macedonia, the Serbian one in eastern Slavonia or the
Hungarian one in northern Vojvodina?
4) Why endanger international law?
It is clear that Kosovo could get independence only outside the UN
Security Council, where at least Russia and China would veto such an
option (due to Taiwan, Tibet, Chechenya). A solution without the UN
Security Council approval would be a new slap in the face of
international law. The framework for the resolution of the future
status of Kosovo can be found in the resolution 1244 of the UN
Security Council. Under that resolution, "the people of Kosovo can
enjoy substantial autonomy within the Federal Republic of Yugoslavia",
nowadays Serbia and Montenegro. In Resolution 1244 "self-governing" is
mentioned three times, "self-government" four times,
"self-administration" one time, "substantial autonomy" three times
whereas neither "self-determination" nor "independence" is mentioned
in the document. The "sovereignty" of Yugoslavia is mentioned three
times.
5) Why would Kosovo be an exception in the world?
Kosovo cannot be an exception in the world. It would be necessary to
carefully consider the future status of Kosovo since it would likely
have an effect on secessionist movements elsewhere in the region, in
Europe and in the world: Basque province, Corsica, Tibet, Taiwan,
Kurdistan, Scotland, Quebec, Tamil Eeam, Abkhazia, South Ossetia,
Northern Cyprus, Kashmir, Southern Thailand, etc. All the secessionist
movements in the world will follow with great attention the situation
in Kosovo as a possible precedent.
6) Why did NATO intervene in 1999?
Given the developments in Kosovo since 1999, the independence of
Kosovo would, sooner or later, most probably lead to a monoethnic
Albanian Kosovo. As such, it would completely undermine the arguments
of those who supported the NATO bombings in 1999 in the name of the
"multiethnicity" of Kosovo. The bombing of 1999 would historically be
seen as a campaign for the independence of Kosovo, which is light
years away from the proclaimed goals of a "humanitarian intervention".
7) Why punish the democratic Serbia?
The democratic authorities in Belgrade are firmly on the pro-European
road. They have opened negotiations on the Stabilisation and
Association Agreement (SAA) with the EU – a first step towards full
membership —, they are adopting European laws and reforms proposed by
the international financial institutions. They have established an
efficient cooperation with the International War Crimes Tribunal in
The Hague (all those indicted for the 1999 war crimes in Kosovo are in
The Hague).
Serbia has fulfilled all security demands required in the process of
reforms: it has respected from A to Z the articles of the 1999
Kumanovo accords with NATO on the retreat of security structures from
Kosovo; it has shown restraint and close cooperation with NATO in the
management of the Albanian uprising in 2000-01 in southern Serbia; it
has succeeded in preventing the spillover of violence from Kosovo to
the rest of Serbia during the March 2004 massive anti-Serb violence in
Kosovo; it has been praised by Western diplomats for its management of
ethnic tensions in southern Serbia and in the Vojvodina province; it
has reformed its military and police structures along the lines of the
standards of the OSCE and the Partnership for Peace. It is proposing a
compromising solution for the future status of Kosovo.
Why punish it with the loss of a part of its territory, a birthplace
of the Serbian state, which is still today home to some 1,300 Serbian
monasteries, churches and other Orthodox objects – many of them jewels
of medieval architecture. What kind of consequence would an
independence of Kosovo have on democracy in Serbia? If the Albanian
side gets a maximum of its demands just so that it does not provoke
new tensions and conflicts, who can guarantee that Serbs would
peacefully watch and accept the loss of Kosovo? Does that mean that
the threat of barbarism and violence is winning over interethnic
cooperation and tolerance?
8) Why create a second Albanian state?
The independence of Kosovo and its likely monoethnic character would
mean the creation of a second Albanian national state in the world:
the nation of "Kosovars" in fact does not exist in the European
meaning of the word. There are Albanians, Serbs and other communities
who live in Kosovo. On the other side, according to the UNDP, there
are some 5,000 different ethnic groups living in some 200 countries of
the world. Under the figures of the study "Minorities at Risk", some
509 ethnic groups in the world consider themselves as politically
discriminated. A huge number of them are dreaming of autonomy. Why
would one nation – the Albanian one – get two independent STATES?
9) Why impose independence as "The only solution for Kosovo"?
The key objective should be to give the Kosovo Albanians a maximum of
opportunities and real means to manage their future without feeling
threatened, but also without threatening the interests of other
groups, the security and the shaky stability of the region. Within the
principles of the international community (no return to the situation
from before 1999, no joining to neighbouring states, no partition),
there is a series of options that look much more like a compromise
that an imposed solution of independence.
A sustainable and just solution is one that lies between the standard
autonomy for Kosovo - unacceptable for the Albanian aspirations - and
the full, "conditional" or "immediate" independence - unacceptable for
the Serbs and the Serbian state. Between these two, there is a myriad
of thinkable options - for Kosovo in the region and internally inside
Kosovo: substantial autonomy, confederation, Kosovo as a Euro region,
the Hong Kong model (one state – two systems), South Tirol, Bavaria, etc.
10) Why create new states in a "Borderless Europe"?
If the entire southeastern Europe is going towards European
integration and membership in the European Union – where borders are
no longer "important", if this process is underway and will be
finished in the decade to come, why create a new state in the heart of
Europe? Why create new borders at such high cost if those same borders
will be brought down in the matter of several years? Where is the
logic of European integration in the independence of Kosovo?
(Aleksandar Mitic is Chief Analyst at the Institute of Serbia and
Montenegro in Brussels and Lecturer at the University of Belgrade)
"LA REPUBBLICA": SPERIAMO CHE IL MONTENEGRO SECEDE COSÌ LA COSTA
ADRIATICA SARÀ NOSTRA A PREZZI STRACCIATI
<< ... Le Bocche di Cattaro, sulla costa del Montenegro, area protetta
dall'Unesco, ai cui piedi sorge l'omonima cittadina, un centro storico
con pittoresco porticciolo e casette di pietra, simile alla famosa
Dubrovnik, ma più autentica e assai più a buon mercato. "Ho una
casetta in stile veneziano, affacciata all'unico fiordo dell'Europa
meridionale, davanti a un mare azzurro su cui si gettano verdi
montagne", dichiara entusiasta al "Financial Times" una designer
irlandese, dopo aver comprato un appartamento a Cattaro per appena
settantamila euro. Per il doppio, ci informa il quotidiano della City,
si acquista una villa, e per ventimila euro si prende una rudere da
restaurare. Insomma, un bell'affare. C'è un solo aspetto negativo, che
aiuta a capire perché il luogo non sia ancora affollato e costoso: il
Montenegro è l'ultimo stato della ex-Jugoslavia che continua a far
parte della Serbia [sic], e ciò comporta un certo rischio di
instabilità politica. Ma ha indetto un referendum per diventare
indipendente, e si prevede, se sarà approvato, la sua graduale
integrazione con l'Unione Europea... >>
Leggere per credere:
http://www.repubblica.it/2005/k/sezioni/esteri/pazfol/pazfol/pazfol.html
ADRIATICA SARÀ NOSTRA A PREZZI STRACCIATI
<< ... Le Bocche di Cattaro, sulla costa del Montenegro, area protetta
dall'Unesco, ai cui piedi sorge l'omonima cittadina, un centro storico
con pittoresco porticciolo e casette di pietra, simile alla famosa
Dubrovnik, ma più autentica e assai più a buon mercato. "Ho una
casetta in stile veneziano, affacciata all'unico fiordo dell'Europa
meridionale, davanti a un mare azzurro su cui si gettano verdi
montagne", dichiara entusiasta al "Financial Times" una designer
irlandese, dopo aver comprato un appartamento a Cattaro per appena
settantamila euro. Per il doppio, ci informa il quotidiano della City,
si acquista una villa, e per ventimila euro si prende una rudere da
restaurare. Insomma, un bell'affare. C'è un solo aspetto negativo, che
aiuta a capire perché il luogo non sia ancora affollato e costoso: il
Montenegro è l'ultimo stato della ex-Jugoslavia che continua a far
parte della Serbia [sic], e ciò comporta un certo rischio di
instabilità politica. Ma ha indetto un referendum per diventare
indipendente, e si prevede, se sarà approvato, la sua graduale
integrazione con l'Unione Europea... >>
Leggere per credere:
http://www.repubblica.it/2005/k/sezioni/esteri/pazfol/pazfol/pazfol.html
