Informazione
Некадашњи начелник штаба Треће армије генерал Љубиша Стојимировић о Нирнбершком процесу, лицемерју Хашког трибунала и злочинима над српским народом и ЈНА у наметнутим ратовима
http://www.beoforum.rs/sve-aktivnosti-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/81-nato-agresija-15-godina-kasnije/575-zlocin-bez-kazne-in-memorial.html
Сви који нисте стигли да присуствујете конференцији, имате могућност да преслушате све без цензуре. 15:30 сати аудио материјала у MP3 формату (линк):
http://www.wuala.com/profidizajn/beoforum/konferencija-sc-audio-22-23-mart-2014.zip/
21.3.2014. - (Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism)
ОБЕЛЕЖАВАЊЕ 15-ТЕ ГОДИШЊИЦЕ ОД НАТО АГРЕСИЈЕ - 24 МАРТ 2014
ZORAN KOSTIĆ (BANJA LUKA)
PROF. JEAN BRICMONT (BELGIUM)
SERGEY LEVCHENKO (RUSSIA)
NIĆIFOR ANIČIĆ (SERBIA) part3
NATALIJA BONDAR (UKRAINE)
JOHN PETER MAHER (USA) part2
DR ELENA ARLYAPOVA (RUSSIA)
ILIAS BALTAS (GREECE, WFTU)
DR. HENRY LOWENDORF (USA, WPC)
EDWARD HORGAN (IRELAND, WPC, PANA)
JUNE KELLY (IRELAND)
Birgitte Queck (GERMANY) part2
Birgitte Queck (GERMANY)
Alfred Marder (USA)
ZEYNEP BESPINAR (TURKEY, WPC)
SERGEJ BABURIN (RUSSIA)
PROF. PETER BACHMAIER (AUSTRIA)
PROF. OSKAR KOVAČ (SERBIA)
AGNETA NORBERG (SWEDEN)
KLAUS HARTMANN (GERMANY)
GEORGIJ KRIČKOV (UKRAINE)
ADM. ELMAR SCHMAEHLING (GERMANY)
JOHN PETER MAHER (USA)
DIANA JOHNSTONE (FRANCE)
STAVROS TASSOS (EEDYE, GREECE, WPC)
SOCORRO GOMES (WPC)
DR MOMČILO VUKSANOVIĆ (MONTENEGRO)
PROF. DR MIODRAG ZEČEVIĆ (SUBNOR)
PROF. JELENA GUSKOVA (RUSSIA)
ILDA FIGUEIREDO (PORTUGAL, WPC)
ADMIRAL BOŠKO ANTIĆ (SERBIA)
VLADIKA IRINEJ BULOVIĆ (SERBIA)
(Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism)
(Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism)
(Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism)
(Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism)
BORIS MALAGURSKI (SERBIA)
ALEKSANDAR ĐENIĆ (SERBIA, SKOJ)
ŽIVADIN JOVANOVIĆ (SERBIA)
VLADISLAV JOVANOVIĆ (SERBIA)
VLADIMIR KRŠLJANIN (SNF, SERBIA)
PROF. VLADIMIR KOZIN (RUSSIA)
VLADIMIR KAPURALIN (CROATIA)
STEFAN KARGANOVIĆ (SERBIA)
NIĆIFOR ANIČIĆ (SERBIA) - Part2
NIĆIFOR ANIČIĆ (SERBIA) - Part 1
MOMIR BULATOVIĆ (MONTENEGRO )
MILICA AREŽINA (SERBIA)
NEIL CLARK (ENGLAND) - THE FINAL DOCUMENT
PROF. ANDREAS GRIEWANK (GERMANY)
NEIL CLARK (ENGLAND)
GENERAL LEONID IVAŠOV (RUSSIA)
NEVEN ĐENADIJA (SERBIAN REPUBLIC)
http://www.youtube.com/watch?v=9ON56FNi9mQ
Referat: ЖИВАДИН ЈОВАНОВИЋ (ГЛОБАЛНИМ МИРОМ ПРОТИВ ГЛОБАЛНОГ ИНТЕРВЕНЦИНОИЗМА И ИМПЕРИЈАЛИЗМА)
http://www.beoforum.rs/sve-aktivnosti-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/81-nato-agresija-15-godina-kasnije/566-zivadin-jovanovic-22-3-2014.html
http://www.youtube.com/watch?v=Wle9WRmGn80
http://www.youtube.com/watch?v=4-XUueB3F-E
Isto procitaj: SKOJ/NKPJ: VEČNA SLAVA ŽRTVAMA NATO-a – DA SE NE ZABORAVI
FINAL DOCUMENT
The Final Document of the International Conference “Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism” Held in Belgrade on 22nd and 23rd March 2014.
The Belgrade Forum for a World of Equals, the Serbian Host Society, the Club of Generals and Admirals of Serbia and Veterans Association of Serbia (SUBNOR), in coordination with the World Peace Council, on 22 and 23 March 2014 held the International Conference “Global Peace vs. Global Interventionism and Imperialism”. The Conference was held on the occasion of the 15th anniversary of NATO’s armed aggression against Serbia and Montenegro (the Federal Republic of Yugoslavia). The motto of the Conference was “Not to Forget”.
More than 500 scientists, experts and public persons from the areas of the international relations and security, from 50 countries of Europe and the world took part in the work of the Conference.
Participants of the Conference paid tribute to victims of the 78-day bombardment and laid wreaths on memorials. They honored all the victims of the illegal NATO aggression against Serbia and Montenegro and expressed their deep respect for former Yugoslav Popular Army, Federal Government, President Slobodan Milosevic and all heroic resistant fighters. We also must remember the victims of the NATO aggression subsequent to 1999, ongoing persecution of those political and military leaders who defended the country and who were sent to illegal Hague Tribunal including president Milosevic and others, who died there. Considering this Tribunal as illegal as a tool of NATO propaganda and political blackmailing, the participants demand its dissolution.
The debate unfolded in a constructive and tolerant dialogue regarding most important aspects and problems concerning the international peace and security. The presentations mainly focused on how to preserve global peace and find the ways to stop global interventionism, destabilization of certain countries and provoking the crises all over the world, which undermine the international legal and political world order and pushes the world to the edge of a major confrontation.
The participants analyzed the causes and consequences of NATO aggression in 1999, not only for Serbia and the Balkans but also its global consequences for peace and security in Europe and the world. Further to this, participants of the Conference have agreed as follows:
- NATO aggression against Serbia and Montenegro (the Federal Republic of Yugoslavia) of March 1999 was a war imposed against an independent, sovereign European state, in gross violation of the fundamental principles of the international law, most notably, the UN Charter and the Helsinki Final Act. This was the aggression committed without consent the UN Security Council. Hence it is a crime against peace and humanity, and the turning point towards the global interventionism, the practice of gross violation of the international legal order, and the negation of role of the UN. Subsequently it has been used as the model of interventionism in a number of other cases such as in Afghanistan, Iraq, Libya, Mali and others.
- The leading Western powers, the USA, the UK, France, Germany, followed by the rest of NATO Members, 19 in all, devised a whole new arsenal of euphemisms in a bid to attribute any possible shred of legitimacy to this crime against peace and humanity. So-called “humanitarian intervention” was a cover for indiscriminate killings of civilians in Serbia including children, disabled and senior citizens, for the destruction of the economy, infrastructure, including schools, hospitals, passenger trains and houses. Use of missiles with depleted uranium has contaminated natural environment thus triggering grave and far-reaching consequences for the health of current and future generations.
- Since this is a crime against peace and humanity and a gross violation of the basic provisions of the international law, NATO Member States bear full legal responsibility for the aggression, including liability for the inflicted damage on the order of more than USD 100 billion, as well as responsibility for the use of weapons with depleted uranium and other illicit ordnances of mass destruction. Serbia has the right to initiate the proceedings before the competent international forums against NATO Alliance and all of its member states participating in the aggression, for the purpose of exercising the right to war damage compensation to Serbia and Montenegro as well as to individuals who suffered from aggression.
- Armed aggression has continued by employing other, non-military means. This was reflected in the violent change of power in the October 5, 2000 coup, which was initiated, funded and supported by NATO Member States; in all kind of blackmails and threats aimed at making Serbia denounce its state sovereignty in Kosovo and Metohija as its historical, cultural and civilization heartland; in ignoring UN Security Council Resolution 1244 guaranteeing sovereignty and territorial integrity of Serbia. Eventually, this led to unlawful and unconstitutional unilateral separation of Kosovo and Metohija in 2008 which was followed by formal recognition by most NATO member countries. The 1999 US NATO aggression grossly violated the UN Charter, 1970 Declaration on principles of International law, Helsinki Final Act, Paris Charter for a New Europe, five Security Council resolutions in 1998-2008, including resolutions 1244 and 1785.
- Immediately after the end of the aggression, a large USA military base has been established in Kosovo and Metohija, “Camp Bondsteel”, the first and crucial ring in the chain of the new USA bases in Bulgaria, Romania, Poland, the Czech Republic, and other Easter European countries. NATO aggression against Yugoslavia actually accelerated the arms race and militarization of Europe and implementation of US/NATO/EU strategy of “Eastern expansion”.
- Aggression against Serbia and Montenegro (FRY) launched in March 1999 has been serving as a blueprint for global USA/NATO/EU interventionism. In practice, this translates the USA, NATO and the West discretion to intervene militarily or otherwise, as they choose to suite their economic or strategic interests. Toppling legally elected governments and replacing them by hand-picked, pawn regimes, has become part and parcel of so called “democratization process”.
- NATO has always operated as an aggressive military alliance, serving expansion and of imperialistic and neo-colonial objectives of the leading Western powers. The entire experience so far indicates that NATO strategy of global interventionism leaves behind a chaos in international relations, gigantic human casualties, divisions, and long-lasting misery and anguish in all countries and regions which have become immediate victims of such policy.
- NATO is responsible for devastation of the international legal order, for the degradation of the UN, instigating a new arms race, militarization of Europe, destabilization and inducing crises in individual countries and regions all over the world. Therefore, NATO strategy goes against the goals of peace and security, contravenes the democratic and civilization values, and violates the fundamental human rights. Such an Alliance is not a place for peaceful countries who see their interests in compliance of the international law and the UN system. This is why participants of the Conference pleaded for the dissolution of NATO as a relic of the Cold War, for disengaging in policy of free interventionism, and for the respect of freedom, independence and equality of all countries and nations.
- Exporting democracy and dictating cultural and civilization patterns has become a common approach of all Western powers, primarily of the USA, in their aspiring to govern the world pursuant to their own standards and in line with their self-serving interests. The imposition of such cultural and civilization patterns is an act of violence against reality that almost invariably results in conflicts, internal disorders, and deeper fragmentations and divisions; over time, this is prone to undermine the peace in the world, and presents a perfect excuse for external military interference. This model has created the so-called “colored revolutions” in Georgia, Venezuela and Ukraine and high jacked “Arab Spring revolution”, which managed to devastate and turn the clock back for several decades, such as: Libya, Egypt and Syria.
- The strategy of interventionism involves several motives and purposes. These include the control over natural and developmental resources, reallocation of resources, and geopolitical reconfiguration of the world, against and at the expense of the predetermined key geopolitical adversary. This is how the USA/NATO/EU staged the crisis in Ukraine, whose end is still nowhere in sight. One can say that the Ukrainian crisis is the single most dangerous threat to the peace since the end of the Cold War. Instead of acknowledging Ukraine as a natural connection between Russia and Europe, the West chose to interfere, by artificially dislocating it from its natural cultural, civilization, and geopolitical environment and drawing it westwards. In doing so, the West paid no attention at all that the action could lead to internal conflict within Ukraine and that it would put at risk Russia’s vital interests. This dangerous geopolitical game played by America, NATO and the EU against Russia, as a proxy war at the expense of Ukraine under a “fine” but fake excuse of being waged for the benefit of the Ukrainians and their democratic social structure, has completely disregarded the effects of such policy against the interests of Ukraine, its people, the peace, and security in Europe and the world. Participants of the Conference advocated for a peaceful political solution free of interference and external pressures, that is, a solution that will guarantee its peoples will, and respect its role of a bridge between the East and the West. Such solution implies abandonment of the pernicious “Eastern expansion” which has already produced destabilization in Europe. Participants expressed satisfaction that the people of Crimea have used their right of self-determination which resulted in reunification with Russia.
- Participants of the Conference expressed their full support to the sovereignty and territorial integrity of Serbia, including the resolution of the issue of Kosovo and Metohija in line with UN Security Council Resolution 1244. They supported the following requests: free, safe and dignified return of 250,000 expelled Serbs and other non-Albanians to their homes in Kosovo and Metohija; restitution of the usurped private, church, state and socially-owned property; reconstruction of 150 destroyed churches and monasteries of the Serbian Orthodox Church, of hundreds of desecrated and obliterated Serbian graveyards and thousands of burnt Serbian homes; conducting effective investigation of trafficking in human organs; determining the fate of all abducted and missing Serbs from Kosovo and Metohija; and identifying and bringing to justice the perpetrators of all other crimes committed against the Serbs in Kosovo and Metohija for which, so far, nobody has been found responsible, let alone convicted.
- Participants of the Conference welcomed worthy initiative of the UN General Assembly which proclaimed 2014 to be the international year of solidarity with the people of Palestine. Finding that this initiative deserves strong support of the peaceful forces in the world, the Conference sent requests for an immediate withdrawal of Israeli occupation forces from all Palestinian territories, for the establishment of independent state of Palestine, within the borders of July 1967 with East Jerusalem as its capital, for the right for the return for the Palestine refugees, based on UN Resolution 194 and the release of all Palestinian prisoners from jail. Fulfillment of these requests is of vital interest for the Palestinian people and for the introduction of a just and durable peace in the Middle East.
- Participants have expressed solidarity with peoples of Latin America in their endeavors to safeguard freedom, independence and sovereignty from aggressive imperial USA strategy. They demanding closing of Guantanamo base and abolishing blockade against Cuba, as well as the release of the five Cuban political prisoners from American jails.
- By dismissing the policies and actions that endanger the peace and security, participants of the Conference denounced plans and actions aimed at destabilizing the Bolivarian Republic of Venezuela. Coordinated violent actions in Caracas and other parts of Venezuela are parts of the strategy employed by the local oligarchs and external actors, intended to disable the functioning of the legitimately elected government and impose political changes of their choice but against the interests of the Venezuelan people, by sabotage, violent provocations and blackmails. In condemning those attempts, participants of the Conference expressed their solidarity with the Venezuelan people and the support for its courageous efforts to preserve the freedom, pride, and sovereignty of Venezuela, and to decide their own future.
- Participants have expressed concern over systematic organized revision of European history of the 20th century, particularly revision of outcome of the First and the Second World War. This may serve imperialist objectives for redrawing international borders causing unforeseen consequences. We condemn the western promoted rehabilitation of fascism and attempts to equate communism with Nazism.
- Participants of the Conference dedicated significant attention to the global economic capitalist crisis which has led not only to an unprecedented social stratification and impoverishment of the global population, but also to an artificially imposed debt crises in a number of formerly economically very prosperous countries, such as Greece, Spain, Portugal, Italy and Cyprus. The global crisis emerged predominantly in countries which had declared themselves to be the centers of global civilization and the most advanced social order, one that will see no need for serous social conflicts and clashes. The key indicators of this crisis include mass-scale unemployment, especially within the youth, high indebtedness of countries, decline in economic activities, etc. We support the genuine popular protests against the above.
- It is obvious that on Europe and the majority of the world were imposed the neo-liberal cultural, political and economical pattern, which does not function. In the search for the way out of this universal deadlock, the most powerful countries are trying to shift the burden of the crisis onto other countries and nations, ones they pejoratively call “the global periphery”, while in the meantime struggling to win the battle for the global prestige, and in the process stepping down onto the old civilizations and forcibly toppling the unsympathetic ruling regimes. All the above only add to the conflicting feature of the international arena, and makes it exceptionally prone to outbreaks of all types of conflicts, from internal and regional, to the global ones.
- Participants at the Conference noted with concern that there are still US forward-based infrastructures in Europe like missile defense, tactical nuclear weapons and conventional forces, that destabilize the regional and the global atmosphere.
- The global economic crisis cannot be resolved by the printing of ever new trillions of dollars and the makeshift mends of the existing system. This can be done by abandoning the neo-liberal concept and by developing a new, humane society of social justice, equality and the better life for all people and nations in the planet. The focus of the new system of social relations must be on people and their economic, social, cultural, and humanitarian needs, instead of the profits and self-serving interests of the so-called economical and political elites.
- A part this International Conference was the Youth Forum, which concluded that the global crisis, and globalization and interventionism primarily threaten the rights and perspectives of the young generations. In numerous countries, in Europe and the world, young people below 30 make up some 60% of the total number of unemployed. The youth requests urgent changes in the social relations and internationally, which will ensure active engagement of the young people into economic, political and societal trends, their assuming responsibility for their own future, at the national and international levels. The youth advocates the socially just society and universal human rights, such as the right to employment, free education, social security and health care. Young people advocate the democratization of international relations, the respect for the international law, and denounce the arms race, militarization and neocolonialism.
- Only a world free of dominance of imperialism and militarism will stand a chance to avoid a war cataclysm. The global economic crises and its consequences on popular strata underline the necessity to overcome the system which causes exploitation, wars and the misery. It is absolutely unacceptable and contrary to the international law to have the regional center of power, such as NATO and the European Union be established as a substitute to the United Nations Security Council.
- The only true international community is the United Nations, rather than any self-proclaimed members of any regional groups. We must struggle to ensure the universal character of the international law and to have it equally oblige big and small countries, developed and developing ones. We have to fight even more resolutely to preserve the civilization heritage such as the freedom, ethics and dignity, while determinedly rejecting all surrogates of the corporative capitalism and imperialism, planted by the military-industrial and finance capital.
Participants of the Conference emphasized that the accomplishment of these objectives required active engagement in mobilizing all peace-loving stakeholders, in order to counter and reject any military and conquest ambitions against any given country regardless of its leaders. In parallel, it is necessary to mobilize all forces in developing democratic international relations, based on the principles of the United Nations Charter, the provisions of the international law, and the strict observance of the inviolability and independence of all states and their territorial integrity, and the principle of non-interference in the internal affairs. Such a world would be measured by a human scale, and this grand utopia should be believed in, and persistently fighting for, and this is the key message from the Conference.
Participant in the Conference expressed sincere gratitude to the Serbian side for the excellent performance of the International Conference and for hospitality extended to all participants.
Belgrade, 23 March 2014
Da: Vladimir Kapuralin (SRP)Oggetto: 15. godišnjica NATOagresije na SR JugoslavijuData: 26 marzo 2014 12:06:06 CETPoštovaniu Beogradu je 22. i 23. ožujka u Sava centru održana međunarodna konferencija posvećena obilježavanju 15-e godišnjice agresije NATO snaga na tadašnju SR Jugoslaviju.Organizatori skupa bili su Beogradski forum za svet ravnopravnih, Društvo srpskih domaćina, Klub generala i admirala Srbije i SUBNOR Srbije, uz suradnju Svijetskog mirovnog vijeća WPC.Na konferenciji je prisustvovalo 600-tinjak ljudi iz 50 zemalja Evrope, Brazila, Venezuele, Amerike i Kanade. iz različitih područja ljudske djelatnosti: znanosti, diplomacije, mirovnih pokreta, politike, prava, kulture, edukacije, vojske i ostalog.Skupu sam imao čast prisustvovat kao jedini izlagač sa jugoslavenskog prostora izvan Srbije i Crne gore, pa vam u tom svojstvu dostavljam integralni tekst završne deklaracije, koja je prihvaćena aklamacijom i tekst moje intervencije.Sa poštovanjemVladimir Kapuralin
15. GODIŠNJICA NATO AGRESIJE NA SR JUGOSLAVIJU
Mjesto održavanja: Beograd
Vrijeme održavanja: 22-23 mart 2014.
Tema: Međunarodna konferencija povodom 15-e godišnjice NATO agresije na SRJ
Dragi prijatelji
Dozvolite mi, da se najprije zahvalim organizatorima ovog skupa, na hvalevrijednoj inicijativi i na ukazanoj časti, kojom mi je pružena mogućnost, da vas sve skupa ispred Socijalističke radničke partije Hrvatske i svoje ime pozdravim kao prijatelje, jer na osnovu pobuda oko kojih smo se okupili ova dva dana, uvjeren sam da mi to i jesmo. A tome valja pridodati još i respektabilan broj, znanih i neznanih institucija i pojedinaca, koji širom svijeta u granicama svojih mogućnosti, čine ono što i mi danas, a to su: podsjećanje, kritički pristup i argumentirana osuda brutalnih događaja, započetih pred petnaest godina.
Iako je NATO agresija na SR Jugoslaviju predstavljala presedan po nekoliko osnova ona je ipak proizvod jedne politike koja si želi uzurpirati pravo dominacije u svijetu i upravljanja iz jednog centra moći.
Agresija, koju je tzv. međunarodna zajednica, a ustvari grupa najbogatijih zemalja svijeta na čelu sa SAD-om i NATO, izvršila u proljeće 1999. godine na SRJ, bila je u svojoj biti sastavni dio borbe za prostor, koja je krenula nakon tektonskih društveno političkih procesa 90-ih godina prošlog stoljeća, kojih je cilj bio prodor krupnog kapitala na istok i osvajanje novih teritorija.
Tim prodorom je kapitalizam, koji se našao u dubokoj krizi 80-ih godina prošlog stoljeća ostvario svoja tri cilja i odgodio svoj silazak sa društvene scene i odlazak u povijest, za jedan nedefinirani vremenski period.
Ciljevi koje je kapitalizam postigao su:
-Ekonomski
-Politički
-Vojni
EKONOMSKI cilj sastojao se od:
Osvajanja novih tržišta.
Preuzimanja sirovinske, infrastrukture i financijske baze, novoosvojenih područja.
Dobivanja jeftine radne snage, bilo postojeće u zemljama u koje su transferirali kapital ili one imigrantske u vlastitim zemljama.
POLITIČKI cilj se sastojao od: eliminacije socijalizma u Evropi i samoupravljanja u Jugoslaviji.
VOJNI cilj se sastojao od: prodora na istok sa krajnjim ciljem približavanja i opkoljavanja Rusije i Kine. I taj proces još traje.
Agresija na SRJ 1999. godine, osim što je bila dio opće strategije osvajanja prostora, na način kako je izvedena po svojoj brutalnosti imala je i zadatak kažnjavanja neposlušnog protivnika.
Naime, dinamika prodora u istočnoj Evropi bila je za nosioce imperijalne težnje zadovoljavajuća, jer su u zemljama bivšeg socijalističkog bloka lako pronašli suradnike među političkim elitama, za rušenje dotadašnjeg društveno-političkog uređenja koji su time vlastiti narod i materijalne resurse predali globalnom krupnom kapitalu.
Problem je nastao na jugoslavenskom prostoru. Posebno nepoželjan imperijalističkim krugovima bio je njen model samoupravnog socijalizma, kao primjer prirodne pozicije rada u društvu i dostojanstva radnika, koji bi bili u stanju upravljat vlastitim sudbinama, uz pun državni suverenitet.
U procesu koji je dirigiran izvana, a realiziran iznutra, predani smo na milost i nemilost svjetskim moćnicima, pri čemu su vodeću ulogu odigrale secesionističke republike Slovenija i Hrvatska, a po domino efektu slijedile Bosna i Hercegovina i Makedonija, bez iole racionalne potrebe, koja bi imala pokriće u ekonomskoj ili nekoj drugoj logici. Jedinu prepreku osvajanju kompletnog prostora, predstavljala je tadašnji ostatak nekadašnje države, SRJ. Koja je iako sa tada već promijenjenim društveno-političkim uređenjem, percipirana kao zadnji bastion na putu imperijalističkim moćnicima i zbog toga ju je trebalo kazniti. Da se radi o kažnjavanju razvidno je već iz činjenice, da je međunarodna zajednica primjenjivala različite kriterije, za pojedine republike i narode bivše Jugoslavije, što je bilo dozvoljeno jednima, nije bilo dozvoljeno drugima, a to je zavisilo od stupnja koncilijantnosti lokalnih oligarhija naspram svjetskih moćnika.
Uslijedila je brutalna agresija NATO snaga, koje nisu nanijele SRJ velike vojne gubitke, usprkos činjenici, da je omjer snaga izražen u ljudstvu i vojnoj opremljenosti između agresora i napadnutih, bio do tada nezabilježen u vojnoj praksi. Iako su vojni gubici SRJ bili relativno mali, zato su oni civilni i materijalni bili vrlo visoki. Uništavana je infrastruktura i ekonomska supstanca zemlje, primjenom najbrutalnijih, sofisticiranih sredstava, koja nemaju nikakvo vojno opravdanje, nego su namijenjena materijalnim razaranjem civilnih i privrednih objekata, često sa katastrofalnim učincima. Vrhunac brutalnosti postignut je upotrebom municije sa osiromašenim uranom, koja trajno kontaminira prostor u kojem žive ljudi, a o apsurdu upotrebe tih sredstava svjedoči činjenica o velikom broju stradalih pripadnika agresorskih jedinica, koje su rukovale tom municijom.
Presedan par exelans učinjen je sada već prema državi Srbiji otimanjem dijela njenog teritorija, mimo svih međunarodnih pravnih normi i instaliranjem imperijalističkog protektorata na Kosovu i Metohiji sa najvećom NATO vojnom bazom u ovom dijelu svijeta. Tim činom stvorena je jedna umjetna kvazi državna tvorevina, bez vlastite privrede, od koje bi njeni građani živili, ali sa velikim i vrijednim mineralnim resursima, koju nije priznalo veliki broj zemalja u svijetu. A čija je osnovna namjena biti odskočna daska SAD i NATO na putu prema Kaspijskom bazenu. Ta je teza potvrđena 2008. kad su SAD i NATO stojeći jednom nogom na Kosovu i Metohiji pokušali drugom nogom zakoračiti na Kavkaz , što im na sreću nije uspjelo. Trenutna događanja u Ukraini potvrđuju namjere SAD-ea u širenju uticaja prema Rusiji, ne prežući pritom od suradnje sa eksplicite fašističkim subjektima.
Od agresije je eto proteklo 15 godina, ali posljedice su još prisutne, prvenstveno one zdravstvene, kao posljedica trajno kontaminiranog tla, od upotrebe radioaktivne municije. Ali i sam proces porobljavanja još traje, on se finalizira, ovaj puta ne vojnim sredstvima, sa ciljem da se žrtva ponizi i uvuče u interesni krug svojih tlačitelja. Na raspolaganju je široki spektar metoda: od honoriranja oligarhije, obećanja za jednokratnu upotrebu, uvjeravanja, ucjena, podmetanja i slično.
U ponižavanju se često biraju licemjerni i cinični argumenti čija je logika racionalno nepojmljiva. Tako je Njemački ambasador u Srbiji, oktobra 2010 . godine u Beogradu na konferenciji „Srbija Zapadni Balkan i NATO-ka 2020.“ Kritizirao tadašnju vlast u Srbiji, što za događaje iz 1999. godine koriste termin „NATO bombardiranje“, jer bi to kod mladih naraštaja moglo izazvat negativne konotacije prema NATO-u. On smatra da bi u Srbiji djeci kad pitaju o tim događajima trebalo objasnit „da je bombardiranje bilo ispravno“. Ambasador taj stav potkrepljuje valjda samo njemu razumljivom usporedbom, da kada je on kao mladić gledao ruševine po Njemačkoj poslije rata „nije mrzio one koji su to počinili, jer je bilo onih
koji su mogli da mu kažu zašto je to učinjeno“.
Polemizirat sa ambasadorom Massom, po tom pitanju bilo bi bespredmetno, on ima svoj stav, on sprovodi dosljedno politiku svoje vlade i imperijalnog kruga kojemu ta vlada pripada. Tako da nema nikakve sumnje da je to ujedno i stav njegove vlade, koja je tada aktivno učestvovala u agresiji. Sasvim je razumljivo da bi takva diplomatska izjava u normalnim okolnostima izazvala burnu reakciju. Međutim prešavši preko te izjave domaćini su pokazali zavidnu stabilnost probavnog sistema, što samo potvrđuje da je agresor postigao svoj cilj.
Ono što međutim treba istaknuti je činjenica da agresija na SR Jugoslaviju i moguća odmazda kojom bi se mogle objasniti neke aktivnosti saveznika protiv civilnih ciljeva u Njemačkoj potkraj II sv. rata nemaju nikakvih zajedničkih vojnih, niti političkih poveznica.
Razaranje Njemačke, spada u dio vojnih operacija za vrijeme objavljenog rata, protiv protivnika koji je pokrenuo dva svjetska rata, u kojima je živote izgubilo 70-etak milijuna ljudi, kojom prilikom su počinjeni stravični zločini prema ljudskom biču, kakve povijest do tada nije zabilježila. I u tim razaranjima je sasvim izvjesno, naročito pred kraj rata, osim slamanja morala i motivacije za otpor njemačkog stanovništva bio prisutan i element odmazde.
Dočim između SR Jugoslavije i udruženih sila 19 država koje su izvršile agresiju nije bilo objave rata, niti su njene oružane snage u to vrijeme na bilo koji način ugrožavale teritorijalni integritet zemalja agresora. A sama agresija, pokrenuta je mimo svih dotadašnjih normi međunarodnog prava, povelje UN i završnog dokumenta iz Helsinkija o evropskoj sigurnosti i suradnji.
U svijetlu događaja koji su uslijedili nakon agresije 1999. godine: Afganistan, Irak, Libija, Sirija, Mali, sada Ukraina i Venezuela, neki pokušavaju odredit sličnosti, drugi pokušavaju istaknuti razlike. Pri tome ne vodeći računa o nekim prirodnim zakonitostima, da ni prsti na ruci nisu jednaki, ali su svi dio iste šake. Tako se i događanja u ovim zemljama i ostalim žarištima i neuralgičnim točkama, razlikuju u detaljima ali su svi dio istoga plana i imaju zajednički nazivnik, osvajanje teritorija i širenje imperijalne moći.
Ti primjeri govore suprotno od onoga u što nas propaganda želi uvjeriti, da NATO savez nije vojska mira u koji bi se prema vlastitoj savjesti trebali svrstati svi koji žele mir, već vojska koja štiti spoj načela i institucija kao što je kapitalističko vlasništvo i tzv. Slobodno tržište, koje osigurava apsolutnu moć odabranih uskih vlasničkih slojeva, nad najširim eksploatiranim radnim masama unutar razvijenih kapitalističkih društava, te povlaštenih moćnih država nad ogromnom većinom manje razvijenih država trećeg svijeta. NATO dakle nije izolirana nepolitička vojna struktura, već sam kapitalistički društveni sistem, odnosno njegov vojni izraz. NATO stoga nije vojska naroda u što nas uvjeravaju, već vojska bogate manjine koja vlada razvijenim društvima i svijetom i koja se mora braniti od siromašne većine. Zato i nije nestao nakon ukidanja Varšavskog ugovora, kao što su naivni očekivali, jer nestankom tog saveza nije nestao i glavni neprijatelj bogatih, a to je siromaštvo i neravnomjerni razvoj svijeta, kao neposredna posljedica svjetskog kapitalističkog poretka.
Pošto štiti manjinu od većine NATO ima nedvojbeno imperijalistički karakter. Imperijalistički karakter NATO saveza osobito proizlazi iz činjenice, da SAD imaju dominantnu ulogu u organizaciji svjetskog kapitalističkog poretka, koju su zadobile nakon II sv. rata, istisnuvši svoje evropske konkurente. SAD podaruju članstvo u NATO savezu i određuju njegovu moć i strategiju. To najbolje pokazuje najnovija strategija nacionalne sigurnosti SAD-a, u kojoj su javno iznesene namjere najmoćnije države da svoju prevlast ostvaruje putem prijetnje i korištenjem vojne sile, dakle oblicima moći u kojima nema konkurencije. Osnovni cilj te strategije je spriječiti sve oblike i izraze prijetnje moći, položaju i ugledu SAD u globalnom upravljanju svijetom, radi održavanja nadzora nad svjetskim izvorima, danas energije, a sutra pitke vode i sprečavanja socijalno-političkih gibanja koje mogu ugroziti svjetski poredak vladavine kapitala i vodeću ulogu SAD u njemu. Tom strategijom SAD uzimaju pravo, da po vlastitom nahođenju vode «preventivni rat». Takvim pristupom odredbe o samoobrani država, zajamčene poveljom UN, kao i cijelo međunarodno pravo, postaju besmislene, a SAD imperator, svjetski policajac i najveća prijetnja za svjetski mir.
Mir kojeg NATO želi osigurati je neka vrsta ograničenog mira za dio Evrope i Sjeverne Amerike, kako bi se očuvala stabilnost kapitalističkog poretka, ali na ostali svijet taj se mir ne odnosi. SAD i ostale zapadne sile mogu pribjegavati nasilju protiv nepodobnih, neposlušnih i slabijih širom većine svijeta.
NATO nije niti može biti zaštitnik većine polurazvijenih i razvijenih država i naroda, jer on brani poredak, a ne zemlju. On brani neravnopravnost i nikada ne bi branio socijalizam. NATO može samo štititi vlast onih manjina u tim državama koje u svom interesu i interesu svjetskog kapitala, a na štetu najširih narodnih i nacionalnih interesa održavaju i produbljuju nejednakost.
Sve to naravno vrijedi i za zemlje nastale na prostoru bivše Jugoslavije. NATO može biti zaštita samo onih snaga koje su uz asistenciju svjetskog poretka opljačkale sva materijalna i društvena dobra, koja su radni ljudi stvorili do secesije 90-ih i time stekle ekonomsku i političku moć i tu moć sistematski dalje reproduciraju i jačaju.
Ni po svojoj prošlosti, ni po svojim interesima, u budućnosti zemlje nastale na prostoru bivše Jugoslavije ne pripadaju krugu imperijalističkih sila, mada su neke od njih u prošlosti bile od tadašnjih imperijalnih sila iskorištene: pretvaranjem svojih teritorija u zaštitni kordon ili ratujući na tuđim frontovima, u korist tuđih imperijalnih interesa. Stoga niti mogu očekivati da će ih razviti multinacionalne korporacije i strane banke, pa ne treba ni tražiti zaštitu od tih krugova, a još manje ratovati za njihove interese. Naprotiv, kao male i polurazvijene zemlje, ako žele svoj opstanak i razvoj moraju se svrstati na stranu one većine koje svoj prioritet vide u pravednijim ekonomskim i političkim odnosima i autentičnom razvoju izvan imperijalnog saveza moćnih koga brani NATO. U NATO savezu svi mi gubimo i posljednji atom svoje suverenosti, ali i dostojanstvo naroda koji se nekada u svojstvu arhitekata nesvrstanih, borio za bolji i humaniji svijet protiv svakog imperijalizma.
Recentni događaji, koje eufemistički nazivaju ekonomskom ili monetarnom krizom, iako se radi o krizi sistema. Upućuju na to, da je kapitalizam odigrao svoju povjesnu misiju i nije više u stanju odgovoriti na potrebe čovječanstva, te je nužno potrebno da siđe sa društvene scene, jer je budućnost svijeta determinirana alternativom, socijalizam ili barbarstvo.
Prisutnima zahvaljujem na pažnji, rodbini i prijateljima žrtava moja sućut, a žrtvama slava.
Vladimir Kapuralin
There, the international conference 'Global Peace vs Global Interventionism and Imperialism', organized by the Belgrade Forum for a World of Equals took place March 21-24. The event began Friday evening with the opening of a photographic exhibition in the Sava Center, which displayed the appalling humanitarian, economic and environmental consequences of the 78-day NATO bombardment.
Under the pretext of a “humanitarian” intervention to stop a non-existent “genocide” NATO bombs killed and injured thousands. Among the most heinous crimes was an attack on a convoy of Kosovo Albanians which at first the western military alliance tried to blame on Yugoslav forces, and which killed 73 people, and the bombing of a passenger train which killed 15 people. The photographs were harrowing reminder of what “humanitarian” interventions mean in practice.
Right from the beginning, in front of a packed audience, speakers at the forum were keen to stress that the war against Yugoslavia was not an isolated conflict but only the first in a succession of aggressive imperialistic wars led by the US in its quest for economic and military domination of the entire globe following the demise of the Soviet Union.
Any strategically important country in the world which does not have the “right” government, i.e. one which wishes to preserve national independence and sovereignty, is targeted for destabilization and “regime change” by the US and its allies as highlighted by the recent coup in Ukraine and the attempts to topple the government in Venezuela.
The war against Yugoslavia, in the words of Klaus Hartmann from the Free Thinkers Association in Germany, was a “door-opener,” which paved the way for new illegal wars and interventions following the demise of the Soviet Union.
Fifteen years ago, the Rubicon was crossed; it was then that the western powers tore up the post-WWII international settlement, and invented the bogus theory of “humanitarian intervention” which had no basis in international law to provide ju
(Message over 64 KB, truncated)
BERLIN (Eigener Bericht) - Noch 75 Jahre nach der Unterzeichnung des Münchner Diktats stuft die Bundesrepublik das Unrechts-Abkommen zur Zerschlagung der Tschechoslowakei als legale Übereinkunft ein. Wie aus einer aktuellen Stellungnahme der Wissenschaftlichen Dienste des Deutschen Bundestages hervorgeht, ist das Münchner Diktat aus Sicht sämtlicher bisheriger Bundesregierungen erst 1974 ungültig geworden. Hintergrund dieser vermeintlichen juristischen Spitzfindigkeit sind umfassende materielle Ansprüche: Wäre die Vereinbarung, die in der
Nacht vom 29. auf den 30. September 1938 getroffen wurde, zunächst gültig gewesen, dann wären die "Sudetendeutschen" 1945 womöglich illegal enteignet worden; ihnen stünden wohl Entschädigungen zu. Diese Rechtsposition, die nicht nur der Haltung Tschechiens, sondern auch derjenigen der Alliierten des Zweiten Weltkriegs diametral widerspricht, ist in der Bundesrepublik seit 1949 systematisch offengehalten worden - bis heute. Während in diesen Tagen des Beginns der NS-Expansion nach Osteuropa gedacht wird, steht in Deutschland die
vorbehaltlose Anerkennung von NS-Unrecht immer noch hinter der Wahrung der Interessen deutscher "Vertriebener" zurück…
mehr: http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58698
MÜNCHEN/REGENSBURG (Eigener Bericht) - Die Okkupation der "Sudetengebiete" durch das Deutsche Reich, die sich in diesen Tagen zum 75. Mal jährt, ist von späteren Gründervätern der BRD-"Ostforschung" wissenschaftlich unterstützt worden. Dies belegen exemplarisch die Vorgeschichte des 1952 gegründeten Münchener Osteuropa-Instituts sowie die Biografie seines Gründungsdirektors Hans Koch. Koch leitete das damals noch in Breslau ansässige Institut, als es 1938 unter anderem Karten erstellte, welche die Wehrmacht für ihren Einmarsch in die Tschechoslowakei nutzen konnte. Die deutsche Ostexpansion, die mit der Okkupation der "Sudetengebiete" begann, wurde auch in ihren nächsten Eskalationsstufen von Koch und seinem
Osteuropa-Institut unterstützt: Das Institut bereitete den Überfall auf Polen mit vor - etwa indem es Listen mit den Namen polnischer Politiker und Wissenschaftler erstellte, von denen zahlreiche nach dem deutschen Überfall Opfer von NS-Massenmorden wurden. In der BRD beteiligten sich Koch und das wiedergegründete Osteuropa-Institut am Aufbau der bundesdeutschen "Ostforschung" und berieten das Bundeskanzleramt…
mehr: http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58719
BERLIN (Eigener Bericht) - Ultrarechte Kreise in Deutschland sehen in der Debatte um die Schuld am Kriegsbeginn 1914 neue Chancen, auch die deutsche Alleinschuld am Zweiten Weltkrieg in Frage zu stellen. Während der Historiker Christopher Clark "einer breiten Öffentlichkeit deutlich" mache, "dass der Erste Weltkrieg nicht von Deutschland allein verschuldet" worden sei, mache ein deutscher Historiker sich jetzt für "eine ähnliche Position bezüglich des Zweiten Weltkriegs" stark, heißt es in einer Wochenzeitung aus dem Milieu der "Vertriebenen"-Verbände. Der Historiker Stefan Scheil belege in seiner neuesten Publikation den "Expansionsdrang des jungen Staates Polen", der bei der Beurteilung des Kriegsbeginns 1939 in Rechnung zu stellen
sei. Rechtsaußen-Publikationen nutzen die Revisionsstimmung, die durch die Debatte um die Kriegsschuld 1914 ausgelöst worden ist, um das NS-Reich in weiteren Fragen von der Alleinschuld freizusprechen. So seien dem Einmarsch der Wehrmacht nach Österreich und in die Tschechoslowakei 1938 jeweils österreichische respektive tschechoslowakische "Provokationen" vorausgegangen, auf die Nazi-Deutschland lediglich reagiert habe, heißt es in der ultrarechten Wochenzeitung "Junge Freiheit". Vergangene Woche hat sich auch die Zeitschrift "Der Spiegel" für die Debatte um die deutsche Alleinschuld am Zweiten Weltkrieg geöffnet. Das Blatt porträtiert einen prominenten revisionistischen Historiker mit Sympathie und zitiert ihn mit der Behauptung, man müsse "den Anteil der Polen und der Engländer" am Kriegsbeginn 1939 "stärker gewichten"…
mehr: http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58800
Südosteuropas seien "über viele Jahre auch nach dem Krieg noch eine gigantische Sklavenhalter-Region" gewesen. Funktionären des BdV und einiger seiner Teilorganisationen wird vorgeworfen, die deutsche Alleinschuld am Zweiten Weltkrieg in Frage zu stellen. Ein namhafter Publizist hat letztes Jahr in einer Rede vor "Vertriebenen"-Funktionären erklärt, es sei "unanständig", dass "die Deutschen sich immer noch erpressen lassen mit dem Hinweis auf die unvergleichlichen Verbrechen Hitlers": Die Deutschen seien "in vieler Hinsicht das friedlichste Volk Europas" gewesen. Die "Vertriebenen"-Verbände, in denen derlei Äußerungen beklatscht werden, stützen deutsche Einflussbemühungen in Ost- und Südosteuropa. Sie werden deshalb von der Kanzlerin mit ihrer Anwesenheit beehrt…
mehr: http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58840
Corsera, l’onta in prima pagina
Il Corriere della Sera dell’8 aprile ha pubblicato in prima pagina un articolo titolato Quella battaglia vinta nel 1941, a firma di Paolo Rastelli.
Riferendosi alle vicende belliche, il nostro “premio Pulitzer”, oltre allo scontato riferimento al “dittatore del Cremlino”, ha affermato che la città di Donetsk (Stalino) in Ucraina fu “teatro del valore dei nostri soldati”.
Rastelli ricorda in modo apparentemente asettico la “conquista” di Donetsk da parte del Corpo di Spedizione Italiano in Russia, omettendo di dire che quello non era un esercito di liberazione, bensì un esercito fascista di occupazione dell’Unione Sovietica.
Tace sulla partecipazione da vassalli di Hitler all’infame aggressione e al tentativo di annientamento e rapina delle risorse del primo paese socialista.
Tace sulla corresponsabilità italiana nella criminale guerra di sterminio costata all’Unione Sovietica 23 milioni di morti.
Una guerra finita con la disfatta del nazifascismo, soprattutto grazie all’eroismo dei soldati e dei popoli sovietici guidati dal Partito bolscevico di Lenin e di Stalin, verso cui bisogna essere eternamente grati.
Di quale “vittoria” parla Rastelli? Di quella che fu la premessa del disastro, dello sbandamento, della morte, della mutilazione, della prigionia di decine di migliaia di soldati italiani mandati al massacro da Mussolini?
Evidentemente per Rastelli, e per il Corsera che l’ospita, questa pagina vergognosa della storia della borghesia italiana va sepolta dietro la falsa retorica del “valore militare”, per ingannare cinicamente le masse.
Chiediamoci: perché questo articolo, a prima vista “storico”? Chiaramente esso non è certo casuale, ma si riferisce agli sviluppi della situazione in Ucraina, per indicare il ruolo che l’Italia deve assumere: ieri al servizio del bandito Hitler; oggi al servizio della coppia di furfanti Obama e Merkel nello scontro interimperialistico contro la Russia di Putin.
Se ieri la principale preoccupazione del fascismo era il “doveroso aiuto” da offrire all'alleato nazista, oggi è il “rispetto degli impegni” NATO e UE per nuove “gloriose conquiste” ad est.
In entrambi i casi sempre da lacchè e sempre contro gli interessi della classe operaia e dei popoli. Certi articoli non sono colpi di sole di uno “storico” non nuovo in quanto a sfondoni. Sono, invece, testimonianza del rinnovato ardore interventista dell’imperialismo italiano - che conta ben 24 missioni estere nei vari scenari di guerra - e del conseguente fervore propagandistico che gli fa da corona.
Diciamo basta alla politica bellicista e reazionaria dell’imperialismo, alle guerre di rapina e alle ingerenze contro i popoli. Spezziamo il giogo della NATO, dell’UE e dell’euro che ci portano alla rovina. Ritiro immediato di tutte le truppe all’estero. I miliardi gettati nelle spese militari vadano per i disoccupati e i servizi sociali.
Non dobbiamo dare tregua ai nemici della pace e dei popoli. Uniamoci e lottiamo per cacciare dal potere i responsabili della politica di guerra e sacrifici al servizio di USA e UE.
Prepariamoci a una nuova Resistenza che porti fino in fondo il programma di trasformazione completa dell’organizzazione sociale, ricostruendo un forte e combattivo Partito comunista del proletariato!
8.4.2014 Piattaforma Comunista
La regione che chiede l'indipendenza teatro del valore dei nostri soldati
IBNA/Interview : Serbia should protect its alliance with Russia
or https://it.groups.yahoo.com/neo/groups/crj-mailinglist/conversations/messages/7902
PART 2: http://voiceofrussia.com/2014_02_26/NATO-expansion-a-new-Drang-Nach-Osten-Doctrine-FM-ivadin-Jovanovi-9684/
LISTEN TO PART 2: http://cdn.ruvr.ru/download/2014/02/26/00/Robles_Jovanovic_Part_02.MP3
21 febbraio 2014
Il primo atto illegale della guerra di aggressione “umanitaria” della Nato, denominata “Operazione Deliberate Force” nel 1995, contro la Republika Srpska, che ha dato il via libera per attuare, successivamente, la spietata campagna aerea contro obiettivi civili nella Repubblica federale di Jugoslavia. Il fatto che alla Nato sia stato permesso di farla franca con questi atti di guerra d'aggressione e che gli architetti Usa-Nato siano stati autorizzati a mettere in atto tali scenari, ha incoraggiato ancora di più l'“alleanza” ed ha portato alla sua recente espansione globale ed a decine di “cambi di regime” e “guerre per il controllo delle risorse”, mascherati da “guerre umanitarie”. Lo scenario è pressoché identico ogni volta e sta verificandosi attualmente in Ucraina. Per il 15 esimo anniversario dell'aggressione alla Jugoslavia, in un'intervista esclusiva, alla Voce della Russia ha parlato l'ultimo ministro degli Esteri della Repubblica federale di Jugoslavia, Zivadin Jovanovic.
PARTE 1
Robles: Salve signor Jovanovic! Come sta questa sera?
Jovanovic: Bene, John! Sono lieto di poter parlare con Voice of Russia!
Robles: Grazie! Ed è un piacere per me parlare con lei. Ho letto un sacco di suoi lavori. Dato il suo background di ministro degli Esteri della ex-Jugoslavia, lei era ministro ministro degli Esteri durante gli sconvolgimenti e le rivoluzioni avviate dagli stranieri che hanno distrutto il Paese. Può po' di cose, magari qualcosa che ancora non sappiamo, e darci le sue opinioni su quello che sta accadendo in Ucraina e in Bosnia, ecc.?
Jovanovic: Beh, vorrei ricordare che l'accordo per la cessazione delle ostilità in Bosnia-Erzegovina, firmato a Dayton, fu raggiunto nel 1995 e la figura-chiave per arrivare all'accordo di pace in Bosnia fu Slobodan Milosevic, allora presidente della Repubblica di Serbia ed in seguito presidente della Repubblica federale di Jugoslavia.
Vorrei dire che il suo ruolo di fattore di pacificazione nei Balcani fu a suo tempo ampiamente riconosciuto. In effetti, nessuno degli altri leader delle ex-repubbliche jugoslave ha contribuito al raggiungimento della pace nel conflitto civile bosniaco come ha fatto Slobodan Milosevic. Questo è stato più volte affermato alla Conferenza di Parigi che segnò formalmente la firma degli accordi di pace ed è stato salutato dai presidenti degli Stati Uniti, della Francia e di molti altri Paesi.
Ma ora sappiamo che a Dayton gli americani volevano anche discutere il problema della provincia meridionale serba del Kosovo Metohija. E volevano includere questo nell'agenda dei negoziati di Dayton. Slobodan Milosevic e la delegazione jugoslava rifiutarono decisamente tutto ciò, dicendo che se gli americani volevano discutere questioni riguardanti gli affari interni della Serbia in un congresso internazionale, loro non avrebbero accettato.
Così, di fronte a questo rifiuto di Slobodan Milosevic, gli americani e prima di tutto Richard Holbrooke e gli altri funzionari degli Stati Uniti accettarono di discutere solo di come raggiungere la pace in Bosnia-Erzegovina. E la pace è stata davvero raggiunta a Dayton.
Ma in seguito avevano bisogno di Milosevic nel processo di attuazione dell'accordo di pace di Dayton. Molti convegni e numerosi incontri si sono tenuti in tutta Europa: a Ginevra, a Roma, a Berlino, in varie altre capitali ed anche a Mosca si è discusso di come garantire l'attuazione dell'accordo di pace di Dayton.
Per tutto questo tempo, la Jugoslavia e il presidente Milosevic sono stati necessari come fattore di pace chiave. Senza la Jugoslavia e il presidente Milosevic nessuno poteva immaginare di raggiungere l'attuazione dell'accordo di pace di Dayton. Ma questo è stato anche il periodo in cui la Jugoslavia fu liberata dalle sanzioni delle Nazioni Unite, che si basavano sull'accusa secondo cui la Jugoslavia stava commettendo un'aggressione durante il conflitto civile bosniaco.
Le sanzioni furono adottate dal Consiglio di Sicurezza dell'Onu nel maggio del 1992 e durarono fino al 1995, quando l'accordo di pace di Dayton fu raggiunto. Sono state poi, soppresse, prima sospese, e poi finalmente abolite. Ma gli Stati Uniti non abolirono le proprie sanzioni, il cosiddetto “muro esterno” delle sanzioni. Ciò significava che gli americani non consentivano alla Jugoslavia di rinnovare la sua adesione all'Osce, all'Onu, la propria posizione nella Banca mondiale, nel Fmi ed in molte altre organizzazioni internazionali.
Essi continuavano con questi metodi per la ragione che avevano altri piani. E non avevano affatto dimenticato che Slobodan Milosevic aveva rifiutato l'internazionalizzazione della questione interna del Kosovo Metohija.
Ed infatti, dopo il raggiungimento della stabilità in Bosnia-Erzegovina, quando Milosevic non era più un fattore necessario per raggiungere un risultato ottenuto, sollevarono la questione del Kosovo Metohija.
Beh, loro non solo sollevarono una questione diplomatica, ma finanziarono, addestrarono ed organizzarono una milizia terroristica: la cosiddetta Uck. Non lo fecero, in realtà, solo gli Stati Uniti, ma anche alleati europei degli americani, come la Germania, la Gran Bretagna ed altri Paesi che furono molto collaborativi nel sostenere movimenti separatisti e la milizia terroristica Uck in Kosovo Metohija.
In tal modo, portando questo problema interno alla Serbia in sede internazionale, sono stati effettivamente provocati scontri sul territorio della Serbia. Molti poliziotti, molti insegnanti, molti soldati e molti lavoratori pubblici serbi sono stati uccisi nel 1997-1998. E così, nel 1998, il governo non ha avuto altra scelta che affrontare il terrorismo in aumento in Kosovo Metohija.
In quel periodo gli Stati Uniti cominciarono ad avviare trattative con Milosevic. Richard Holbrooke conduceva i negoziati. Vi erano cicli e cicli di negoziati. Per tutto il tempo si vide che gli Stati Uniti erano impegnati a sostenere il separatismo in Kosovo Metohija e ad umiliare la Serbia, costringendo Milosevic ad accettare varie condizioni che, in linea di principio, erano inaccettabili.
In questo modo, nel giugno 1998, l'amministrazione americana in sostanza riconobbe la milizia terroristica chiamata Uck come organizzazione di “liberazione”. Disponiamo di una testimonianza del colonnello inglese John Crosland, che era l'addetto militare britannico a Belgrado, che ha scritto un memorandum al Tribunale dell'Aja, affermando, tra l'altro, che nel giugno 1998 il presidente Clinton, Richard Holbrooke e Madeleine Albright avevano deciso di rovesciare Milosevic ed avevano considerato l'Uck come uno strumento adatto a concretizzare tale obiettivo.
John Crosland disse: «Da questo momento in poi fu assolutamente irrilevante quello che pensavamo circa l'Uck, se fosse un'organizzazione terroristica o di liberazione, perché il “centro del potere” “aveva deciso che si trattava di un alleato».
Quest'organizzazione fu, in seguito, quando si verificò l'aggressione militare della Nato contro la Jugoslavia nel marzo 1999, la milizia terrestre della Nato. La Nato agiva dai cieli, l'Uck da terra.
Dunque, in realtà, vedemmo un certo periodo di preparazione, propedeutico a questa aggressione. I preparativi erano in corso per stigmatizzare il governo della Jugoslavia, dicendo che Milosevic non aveva collaborato, era imprevedibile ed autoritario. Tutta la rete di propaganda occidentale, di propaganda Nato, stava riprendendo quella che era la posizione del Dipartimento di Stato Usa e del Foreign Office di Londra. La demonizzazione è stata la prima fase di preparazione del pubblico europeo ed internazionale a quello che sarebbe seguito dopo.
Poi misero in scena il cosiddetto massacro di civili albanesi a Racak, in Kosovo Metohija. A Racak ci fu un'operazione di polizia delle forze di sicurezza jugoslave contro le unità dell'Uck. Fu annunciato all'Osce e alla cosiddetta “comunità internazionale” che ci sarebbe stata un'operazione di sicurezza contro l'organizzazione terroristica.
Dunque, tutti in Kosovo Metohija e nell'ambito della “comunità internazionale” furono informati. E alcuni di loro avevano anche osservato direttamente, alcuni di loro avevano anche filmato l'operazione. Essa fu considerata una legittima operazione di forze governative contro il terrorismo.
Tuttavia, l'ambasciatore americano Walker, che era a capo della missione Osce in Kosovo Metohija proclamò «E' stato un massacro di civili».
Questo fu il casus belli che spinse la Nato ad agire. E questo è il dettaglio di uno scenario che sarà ripetuto più volte.
Prima di questo si ebbe, in Bosnia, il cosiddetto incidente di Markale, quando i civili in coda davanti ad un panificio furono bombardati ed uccisi e le accuse furono subito indirizzate nei confronti dei serbi di Bosnia , mentre oggi abbiamo anche ex-militari della fazione musulmana di Izetbegovic, esperti russi ed altri esperti dell'Onu che sostengono che non vi fosse alcuna prova circa il coinvolgimento della parte serba in questo evento. Tutti questi esperti oggi dicono che i musulmani si erano auto-inflitti questa strage al fine di attribuirla al “nemico” serbo.
Abbiamo, in Siria, la polemica sul gas sarin, e così via.
Robles: Se potessimo, prima di mettere troppa carne al fuoco, perché ho un sacco di domande per lei, perché questa è esattamente la stessa cosa che hanno fatto in Libia, in Siria, in Ucraina, ora in Bosnia stanno cercando di farlo di nuovo, in Egitto... In ogni Paese che vogliono rovesciare fanno la stessa cosa. Danno sostegno a qualsiasi terrorista. In Ucraina stanno sponsorizzando neonazisti. Non importa, purché siano in grado di rovesciare il governo. In Medioriente stanno sostenendo Al Qaeda. In Libia ed in Siria questi sono terroristi di Al Qaeda. Sono d'accordo con lei al 100 per cento. Vorrei farle alcune domande. Se potesse, mi dia qualche dettaglio in più su... Era il ministro degli Esteri, sapeva quel che stava accadendo: perché e quando esattamente si è cominciato a parlare di Kosovo? Questo sembra essere il loro obiettivo iniziale – Kosovo – fin dall'inizio.
Jovanovic: Esattamente!
Robles: Perché?
Jovanovic: Beh, ho sempre detto fin dall'inizio che non si trattava di obiettivi regionali o locali. E' stata una questione di obiettivi geopolitici degli Stati Uniti e degli altri Paesi della Nato.
Recentemente, in una conferenza in Germania, mi è stato chiesto: «Quali sono state le ragioni geopolitiche dell'aggressione Nato sul Kosovo?».
Ho detto: «Beh, si tratta, prima di tutto, della realizzazione della politica di espansione della Nato verso l'Est. L'obiettivo era quello di fare del Kosovo una base per un'ulteriore espansione militare verso i confini russi».
Sono stato anche schietto a dichiarare che vogliono avvicinarsi alle risorse della Siberia, alle risorse del Medioriente, al Bacino del Caspio e così via.
E le persone che mi avevano fatto la domanda rimasero in silenzio dopo le mie argomentazioni. E non avevano altre osservazioni. Penso che tutti si siano resi conto che noi comprendiamo integralmente l'essenza della strategia americana.
La strategia americana è stata presentata nell'aprile 2002, in occasione del vertice Nato di Bratislava. Possediamo un documento scritto del politico tedesco Willy Wimmer, che era presente a quel vertice Nato, in forma di relazione per l'allora cancelliere Gerhard Schroeder. Willy Wimmer, tra le altre cose, nella sua relazione cita che lo stratega americano informò gli alleati della Nato a Bratislava nell'aprile del 2000, riguardo al fatto che la strategia della Nato era quella di stabilire una situazione in Europa simile a quella dell'Impero romano ai tempi dell'apogeo della sua potenza.
Dunque, hanno detto che dal Baltico all'Anatolia avrebbe dovuto realizzarsi la stessa situazione dell'epoca dell'Impero romano. Ed hanno citato alcuni esempi concreti. Hanno detto che la Polonia avrebbe dovuto essere circondata da Paesi amici. La Romani e la Bulgaria avrebbero dovuto costituire un ponte verso l'Asia. E la Serbia avrebbe dovuto essere tenuta permanentemente ai margini dello sviluppo europeo.
Quindi possiamo vedere che il Kosovo era il punto di partenza di una espansione militare verso l'Oriente. Nel 1999, esattamente 15 anni fa, gli americani stabilirono la loro base militare di Bondsteel, che da molti analisti politici è considerata la più grande base militare militare americana nel mondo al di fuori del territorio degli Usa.
Robles: Infatti è così!
Jovanovic: E se consideriamo che è la più grande o una delle più grandi, la domanda è: perché doveva essere costruita in Kosovo, quando il Kosovo e la Serbia sono così piccoli, posti così piccoli. E non vi è alcuna spiegazione da un punto di vista regionale.
Da La Voce della Russia
Traduzione di Paolo B. per Forum Belgrado Italia, CIVG
VIDEO CONSIGLIATO: "I CAVALLI DI TROIA"
I risultati di questo sondaggio sarebbero clamorosi: secondo il sito plebiscito.eu che rappresenta gli organizzatori del referendum, avrebbero votato più di due milioni di persone, cioè oltre il 60% degli elettori veneti e la stragrande maggioranza (il 90%) avrebbe dato il proprio voto a favore dell'indipendenza del Veneto.
Il condizionale però è d'obbligo e molti organi di informazione hanno contestato i risultati sulla base del fatto che gli accessi al sito da cui si poteva votare on-line, in realtà sarebbero stati, nei giorni del referendum, solo centomila e che quindi il numero dei votanti non potrebbe essere in nessun modo superiore a quello degli accessi.
Comunque attorno al referendum venetista c'è stata una mobilitazione reale e le firme raccolte ai gazebi sono state davvero molte, con adesioni che sono arrivate sia dall'elettorato di destra che da quello di sinistra.
Ma grazie alla moltiplicazione dei voti on line e alla contemporaneità del referendum in Crimea, anche il referendum venetista ha avuto una enorme risonanza mediatica: ne hanno parlato i quotidiani italiani e internazionali, i telegiornali e i maggiori canali televisivi di informazione, compresa Al Jazeera.
C'è un aspetto però di questo referendum autogestito di cui si è parlato pochissimo. Oltre al quesito sull'indipendenza veneta c'erano anche quelli sull'appartenenza alla Nato, sull'adesione all'Unione Europea e sull'utilizzo dell'Euro.
I risultati di questi quesiti sarebbero stati quanto meno sconcertanti: avrebbero ricevuto il voto solo di un terzo dei votanti e la maggior parte dei voti (rispettivamente il 64, il 56 e il 51%) sarebbero stati a favore del mantenimento dello status quo. Insomma il popolo veneto avrebbe deciso di uscire dall'Italia, ma di rimanere nella Nato e nell'Unione Europea e anche di continuare ad utilizzare l'Euro.
Ora per quanto riguarda la Nato ci può anche stare, vista la paranoia securitaria diffusa ad arte negli ultimi decenni principalmente dalla Lega, ma non solo dalla Lega; per quanto riguarda l'Unione Europea si può anche pensare che il voto sia stato guidato dall'ignoranza su cosa sia effettivamente la UE; ma il fatto che la maggioranza dei votanti abbia deciso anche di continuare ad utilizzare l'odiatissimo Euro ha bisogno di una spiegazione ulteriore.
Veri o falsi che siano i conteggi dei voti, quello che emerge è la riproposizione della ipotesi della secessione già avanzata dalla Lega a metà degli anni '90.
Ora come allora, in un momento di crisi economica, di difficoltà nel processo di costituzione della UE e di fronte alla possibilità di una Unione Europea a due velocità, la prospettiva che trova spazio nel blocco sociale che fa riferimento alla Lega e agli indipendentisti veneti è quella di secedere dall'Italia... per entrare nella Grande Germania! O se preferite, ma è la stessa cosa, nel club dei "Piccoli Paesi virtuosi" dell'Unione Europea.
La stessa borghesia veneta che si è venduta ai Savoia 150 anni or sono, oggi accarezza l'idea di vendersi ai Tedeschi. Con buona pace della retorica sulla Serenissima e sul Leone di San Marco.
Una prospettiva quanto meno discutibile, non solo dal punto di vista di chi è critico nei confronti della UE, ma anche dal punto di vista della stessa borghesia imperialista europea, che in questo momento non ha alcun bisogno di vedersi costretta ad accelerare l'ipotesi di una divisione tra nord e sud, o tra virtuosi e pigs, ipotesi che deve rimanere solo un velato ricatto sullo sfondo per facilitare, al contrario, un ulteriore avanzamento del processo di costituzione dell'Unione Europea.
La risposta al referendum venetista non poteva non arrivare in tempi rapidi.
Il 2 aprile all'alba i Ros dei Carabinieri hanno arrestato 24 esponenti del movimento indipendentista veneto e ne hanno denunciati altri 27.
Le accuse sono di associazione con finalità di terrorismo, eversione dell’ordine democratico e fabbricazione e detenzione di armi da guerra.
Ora come per molte delle inchieste dei Ros, anche per questa sembra che gli obiettivi politici siano più rilevanti di quelli giudiziari.
Le accuse, per quanto riguarda la fabbricazione e la detenzione di armi da guerra sembrano inconsistenti.
I telegiornali hanno mostrato le registrazioni video effettuate dai CC nel capannone in cui veniva fabbricato il tanko. Ma nessun video o foto del famigerato cannone. Così come esisterebbero solo delle registrazioni telefoniche per quanto riguarda il proposito di acquistare armi in Albania.
Come la maggior parte delle inchieste dei Ros, si tratta di una operazione di repressione preventiva i cui tempi sono legati alle necessità politiche più che a quelle giudiziarie.
Se davvero qualcuno aveva in progetto di costruire o acquistare armi, forse dal punto di vista giudiziario sarebbe servito di più aspettare a prenderlo con le mani nel sacco.
Ma le elezioni europee sono alle porte, così come quelle di 300 comuni del Veneto e così il 2 aprile l'operazione dei Ros è scattata comunque.
E Al Jazeera, che aveva dato ampio spazio al referendum venetista, ha dovuto dare altrettanto risalto all'inchiesta dei Ros.
Insomma verrebbe da concludere parafrasando una famoso detto popolare: "chi di propoganda (referendaria) ferisce, di propaganda (giudiziaria) perisce".
Ma c'è una ulteriore considerazione da fare. Che non riguarda l'aspetto giudiziario, ma quello politico.
Il malcontento dopo sei anni di crisi è vero e reale. L'economia veneta è a rotoli. La piccola borghesia industriale che ne rappresentava l'anima è in via di estinzione. I lavoratori ricominciano a emigrare.
In un simile contesto uno dei metodi classici di garantire lo status quo è quello di "cambiare tutto per non cambiare nulla". Invocando la necessità di una rivoluzione (o di una secessione) senza porsi il problema di indicare una prospettiva e di chiarire quale società si voglia costruire.
Lo si è già visto con il cosiddetto movimento dei forconi, che voleva mandare a casa i parlamentari per dare il potere ai colonnelli, lo si rivede adesso con una secessione che vorrebbe separarsi da Roma con la segreta speranza di potersi unire a Berlino.
* Rete dei Comunisti
website and articles: http://rickrozoff.wordpress.com
Itar-Tass - April 4, 2014
NATO's large-scale military operations
The North Atlantic Treaty was signed 65 years ago on April 4, 1949
NATO is a military alliance with the purpose of collective defense. NATO conducts military operations of two kinds: peacekeeping and peace enforcing ones. The difference is that peace keeping actions are realized with the mutual agreement of the parties involved. The ground base for interference in peace enforcing operations is a resolution of the United Nations security council. In reality, however, such operations have taken place without UN's approval: in 1995 NATO forces interfered in the conflict in Bosnia and Herzegovina with no UN approval, neither was sanctioned the 1999 NATO bombardment of Yugoslavia. The most widely known large-scale military operations of the NATO in this photo gallery by ITAR-TASS
Captions for photographs, which can be found at URL above:
NATO's first operation in Bosnia and Herzegovina in 1994-1995. Citizens are hiding behind a peacekeeper in Sarajevo in 1995 NATO's first operation in Bosnia and Herzegovina in 1994-1995.
NATO bombs a Serbian arsenal in Pale, near Sarajevo on August 30, 1995
NATO heads the KFOR peacekeeping mission in Kosovo, July 14, 1999 Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999
Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999. Photo: a power plant on fire in Belgrade on March 24, 1999
Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999. Photo: a brigde across the Danube destroyed by NATO bombing in Novi-Sad
Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999. Photo: a bridge across the Danube destroyed by NATO bombing in Novi-Sad
Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999. Photo: NATO bombardment results in the city of Surdulica, Yugoslavia
Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999. Photo: NATO bombardment results in the city of Aleksinac
Operation 'Allied Force' in Yugoslavia, 1999. A fuel tank of a NATO fighter jet in the village of Aleksandrovac, 80 kilometers from Belgrade
Operation 'Active Endeavour' in the Mediterranean Sea in 2001
Operation 'Active Endeavour' in the Mediterranean Sea in 2001
Operation 'Active Endeavour' in the Mediterranean Sea in 2001
NATO heads the ISAF international security mission in Afghanistan in 2003.
Photo: students stopping a NATO truck during a protest against introduction of troops
NATO heads the ISAF international security mission in Afghanistan in 2003.
Photo: NATO soldiers search a village NATO heads the ISAF international security mission in Afghanistan in 2003.
Photo: NATO soldiers firing a mortar in Kunar Province, Afghanistan NATO heads the ISAF international security mission in Afghanistan in 2003.
Photo: NATO soldier searching a child in the village of Host, Afghanistan NATO military training mission in Iraq started in 2005.
Photo: NATO instructor training an Iraqi recruit NATO military training mission in Iraq started in 2005.
Photo: NATO instructor training Iraqi recruits
NATO has participated in operations at the coast of the African Horn since 2008.
Photo: NATO officer searching a worker in Jibuti (Djibouti) NATO has participated in operations at the coast of the African Horn since 2008.
Photo: NATO military ships 'Hamburg' and 'Köln' leaving a base in Germany In 2011
NATO conducts operation 'Unified Protector' in Libya.
Photo: NATO soldier checks equipment if a fighter jet on a base in Sicily In 2011
NATO conducts operation 'Unified Protector' in Libya.
Photo: a NATO fighter jet taking off from the French aircraft carrier Charles de Gaulle In 2011 NATO conducts operation 'Unified Protector' in Libya. In 2011 NATO conducts operation 'Unified Protector' in Libyia.
Photo: mass funeral of the NATO airstrikes victims In 2011 NATO conducts operation 'Unified Protector' in Libya.
http://www.marx21.it/internazionale/pace-e-guerra/23889-il-65d-anniversario-della-nato.html
Proposta di risoluzione comune dei partiti comunisti e operai
Per l'Italia ha aderito il Partito dei Comunisti Italiani
Fin dalla sua creazione, 65 anni fa (4 aprile, ndt), la NATO si caratterizza come blocco politico-militare dell'imperialismo, come un elemento centrale della sua strategia di dominio e di sfruttamento e di confronto con l'allora URSS e i paesi socialisti.
La NATO è responsabile dell'incessante corsa agli armamenti, poiché gli USA e i loro alleati sono responsabili per più di due terzi delle spese militari.
Gli USA e i paesi della NATO promuovono l'espansione della loro rete mondiale di basi militari, cercando di allargare le proprie zone di influenza.
Proclamando la sua concezione strategica apertamente offensiva, la NATO ha ampliato l'ambito territoriale delle sue azioni, di ingerenza, di aggressione e di occupazione, per approfondire il suo ruolo di braccio armato dei grandi monopoli transnazionali.
Gli Stati Uniti e i loro alleati della NATO sono responsabili di numerosi crimini e distruzioni, di brutali aggressioni – come alla Jugoslavia, all'Afghanistan, all'Iraq e alla Libia – e ingerenze – come quelle provocate contro la Siria -, e minacce – come quelle indirizzate all'Iran.
Gli USA, la NATO e l'Unione Europea – il suo pilastro europeo – sono responsabili della crescente militarizzazione delle relazioni internazionali e della promozione della scalata di tensione e di guerra contro la sovranità e l'indipendenza degli Stati, sia in Medio Oriente e in Africa, che in Estremo Oriente e in America Latina.
Nel momento in cui si celebrano i 65 anni della creazione della NATO – in una situazione internazionale segnata dalla crisi del capitalismo, dall'offensiva sfruttatrice, antidemocratica e aggressiva dell'imperialismo, da complessi processi di riaggregazione delle forze sul piano internazionale, e dalla resistenza e lotta dei lavoratori e dei popoli -
- Chiediamo lo scioglimento della NATO e appoggiamo il diritto sovrano dei popoli decidere di svincolare i loro paesi da questa alleanza aggressiva;
- Riaffermiamo la nostra opposizione all'allargamento della NATO, alla militarizzazione dell'Unione Europea e alla sua politica militarista e interventista;
- Esigiamo la fine della corsa agli armamenti, dell'installazione del nuovo “sistema anti-missili” degli USA e della NATO in Europa, il disarmo nucleare, la completa distruzione delle armi di distruzione di massa e la fine delle basi militari straniere;
- Esigiamo il ritiro immediato di tutte le truppe dall'Afghanistan e dagli altri paesi sotto aggressione imperialista;
- Riaffermiamo la nostra solidarietà ai popoli che resistono alle occupazioni, aggressioni e ingerenze dell'imperialismo;
- Chiamiamo i lavoratori e i popoli di tutto il mondo a rafforzare la lotta per la pace, contro la guerra e la NATO, per la costruzione di un futuro di pace, progresso e giustizia sociale, in cui ogni popolo possa decidere liberamente del suo destino
Firmatari al momento:
Partito Algerino per la Democrazia e il Socialismo
Partito del Lavoro del Belgio
Partito Comunista del Bangladesh
Partito dei Lavoratori del Bangladesh
Partito Comunista del Brasile
Partito Comunista di Gran Bretagna
Nuovo Partito Comunista di Gran Bretagna
Partito Comunista dei Lavoratori della Bosnia ed Erzegovina
Partito Comunista del Canada
Partito Comunista del Cile
Partito Socialista dei Lavoratori della Croazia
Partito Comunista di Boemia e Moravia, Repubblica Ceca
AKEL, Cipro
Partito Comunista in Danimarca
Partito Comunista della Finlandia
Partito Comunista Unificato della Georgia
Partito Comunista Tedesco
Partito Comunista di Grecia
Partito dei Lavoratori Ungherese
Partito Comunista dell'India
Partito Comunista dell'India (Marxista)
Partito Tudeh dell'Iran
Partito Comunista di Irlanda
Partito dei Comunisti Italiani
Partito Comunista Libanese
Partito Comunista del Lussemburgo
Partito Comunista del Messico
Partito Popolare Socialista del Messico
Partito del Popolo di Panama
Partito Comunista Palestinese
Partito Comunista Peruviano
Partito Comunista delle Filippine-1930
Partito Comunista Portoghese
Partito Comunista Sudafricano
Partito Comunista di Spagna
Partito dei Comunisti della Catalogna
Partito Comunista dei Popoli di Spagna
Partito Comunista Sudanese
Partito Comunista Siriano
Partito Comunista di Svezia
Partito Comunista della Federazione Russa
Partito Comunista di Turchia
Partito Comunista dell'Uruguay
Partito Comunista degli USA
Partito Comunista del Venezuela
e:
Polo della Rinascita Comunista in Francia
Unione del Popolo Galiziano
Partito Comunista Danese
Russian Information Agency Novosti - April 4, 2014
US Instigating ‘Yugoslav Scenario’ of Fraternal Genocide in Ukraine
NEW DELHI: The US effort to turn Ukraine into a forward area for positioning NATO bases is paving the way for fraternal genocide and ethnic cleansing in the former Soviet state, repeating the Yugoslav scenario, Aijaz Ahmad, a famous Indian philosopher and political expert said in an article in a leading Indian newsmagazine, Frontline.
The conflict in Yugoslavia - a former European country that separated into Slovenia, Macedonia, Croatia, Serbia and Montenegro - culminated in a series of NATO bombings in March 1999 in response to alleged widespread atrocities by Serbian forces against ethnic Albanians in the province of Kosovo.
As a result of the 78-day NATO bombing campaign, Serbia, a nation with historic ties to Russia, lost control of Kosovo province, which declared independence in 2008. Moscow compared last month's Crimea secession from Ukraine with Kosovo's secession from Serbia, saying Kosovo established a precedent and Crimea followed suit.
In his article, "The ‘Great Game' in Europe," Ahmad wrote that in February the United States sponsored a Euro-Nazi coup in Kiev and, in response, the reunification of Crimea, formerly a Ukrainian region, with Russia in March signaled a "turning point and a watershed event" in the post-Soviet era.
Ahmad wrote that on the heels of US President Barack Obama's China-containment strategy, known as the "Asian pivot," Washington has started a European pivot with the goal of encircling Russia and abolishing a crucial buffer between Moscow and the advance of a network of NATO bases into territories formerly part of the Warsaw Pact and the Soviet Union.
Ukraine, like the Serbo-Croatian region in the former Yugoslavia, is a borderland shared between the East and the West, categories developed by US political scientist Samuel Huntington, the philosopher wrote.
Croatia, with its Catholic majority, was encouraged to break its union with the predominantly Orthodox Serbia, "with murderous, even genocidal consequences all around."
"In attempting to turn Ukraine into a forward country for positioning NATO bases against Russia, the US is paving the way, wittingly or unwittingly, for potentially that same kind of fraternal genocide and ethnic cleansing," Ahmad wrote.
Commenting on an $18 billion promised IMF loan to Ukraine, Ahmad said he has doubts that the West's economic assistance will indeed help the crisis-hit country. Kiev will need $24 billion to cover its budget deficit, debt repayment, natural gas bills and pension payments this year alone, according to Moody's rating agency.
Over the past two decades, the Russian subsidy for Ukraine's oil and gas purchases has reached about $200 billion. The West is offering little driblets of money, he said, adding that "without Russian generosity, the Ukrainian economy will be in ruins."
"IMF-imposed austerity on a ruined economy and NATO-propelled militarization for eyeball-to-eyeball confrontation with Russian power is just the kind of combustible combination that may well lead to a civil war, a regional war, and heaven knows what else - in a country where 70 per cent in a recent Gallup poll voted against joining NATO," he wrote.
Ahmad said China and India have supported Moscow in its actions in Ukraine, adding that a strategic alliance between Russia, which has vast mineral deposits, and China, the world's second largest economy, could become one of the positive results of Washington's fiasco in Ukraine.
70° fucilazione ostaggi
Slavnosti govor - Discorso ufficiale
TIT TURNŠEK
VEIT HEINICHEN
Mazači na Opčinah popisali spomenik NOB
Bella Ciak! Rassegna cinematografica sulla Resistenza
presso: Sede ANPI Monfalcone, Via Valentinis 84
Mar 8/4 21.15
Corbari (V.Orsini, 1970)
sede ANPI via valentinis 84 Monfalcone
Mar 15/4 21.15
La lunga notte del '43 (F.Vancini, 1960)
Dobialab Via vittorio veneto 32 Dobbia Staranzano
Mar 22/4 21.15
I nostri anni (D.Gaglianone, 2000)
Sede ANPI Monfalcone
Mar 29/4 21.15
Il Federale (L.Salce, 1961)
Dobialab
evento facebook: https://www.facebook.com/events/281115252050981/
11 aprile / 11. aprila 2014
programma / program
19.00 Carceri via Barzellini / Zapori v ulici Barzellini
Delegazione dell’Anpi e Avl depone una corona sulla lapide dedicata ai partigiani ed antifascisti incarcerati, lettura di un capitolo dal diario del detenuto Loris Fortuna, partenza della staffetta che percorre via DeGasperi e via Roma fino alla Prefettura in Piazza Vittoria
Delegacija Vzpi-ja in Avl položi venec na ploščo posvečeno ujetim partizanom in antifašistom, branje odlomka iz dnevnika zapornika Lorisa Fortune, štart štafete, ki po ulicah De Gasperi in Roma postane pred Prefekturo na Travniku
19.30 Piazza Vittoria / Travnik
Lettura delle condanne a morte emesse dal Tribunale militare nazista, cambio testimone della staffetta che prosegue per via Rastello verso la Porta Leopoldina
Branje obsodb nacističnega Vojaškega Sodišča, predaja štafetne palice in tek po Raštelu do Leopoldovih vrat
19,45 Porta Leopoldina / Leopoldova vrata
Cambio testimone della staffetta e partenza per il Piazzale delle Milizie
Predaja štafetne palice in tek na grad
20.00 Piazzale delle Milizie / Grajsko dvorišče
Saluti autorità / Pozdravi gostov
interventi / govori
Presidente ANPI Provinciale / Pokrajinski Predsednik VZPI
Paolo PADOVAN
Presidente ANPI di Gorizia / Predsenik VZPI Gorica
Mirko PRIMOŽIČ
lettura della lettera d’addio di Jože Bašin (Giuseppe Bassin) condannato a morte
branje poslovilnega pisma na smrt obsojenega Jožeta Bašina
lettura dei nomi dei fucilati
branje imen obsojenih na smrt
don Alberto de NADAI
Comunità cristiana di base
presentazione e traduzione / povezuje in prevaja Adesioni / Sodelujejo
Aldo Rupel Zveza Borcev
Nova Gorica – Solkan - Šempeter - Brda
letture / bereta UISP - ARCI
Robert Cotic Športno združenje DOM
Solange Degenhart Taborniki RMV in Skavti SZSO Gorica
Coro maschile SKALA di Gabria
Moški pevski zbor SKALA Gabrje
ore 21:00 - Sala riunioni del Dopolavoro ferroviario (1° Piano), Piazza della Stazione
UCRAINA 2014
A 69 ANNI DALLA LIBERAZIONE DAL NAZIFASCISMO
A 15 ANNI DAI BOMBARDAMENTI SULLA JUGOSLAVIA
IRAQ, AFGHANISTAN, LIBIA, SIRIA, VENEZUELA... I PADRONI DI OGGI - U.E., U.S.A., N.A.T.O. - CONTINUANO AD USARE ORGANIZZAZIONI NAZI-FASCISTE E REAZIONARIE PER IMPORRE CON LA VIOLENZA LA DISSOLUZIONE DI INTERI STATI, LO SFRUTTAMENTO INTENSIVO DELLA MANODOPERA, L'ANNESSIONE DI TERRITORI, LA RAPINA DELLE RISORSE NATURALI.
OCCORRE TORNARE A LOTTARE CONTRO LA MACCHINA BELLICA DELL'IMPERIALISMO EUROPEO E STATUNITENSE.
OCCORRE DENUNCIARE E COMBATTERE IL FASCISMO, DA SEMPRE BRACCIO ARMATO DI QUESTE POLITICHE DI MORTE.
ALL’INCONTRO-DIBATTITO PARTECIPERANNO:
GIULIETTO CHIESA Giornalista e Presidente di Alternativa Politica
ANDREA MARTOCCHIA Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia Onlus
INTRODUCE:
VALTER LORENZI Rete dei Comunisti
Durante la serata sarà presentato il quaderno della Rete dei Comunisti
“ANTIFASCISTI OGGI ANTIFASCISMO PERMANENTE”
Raccolta sottoscrizioni per PANDORA TV - Un’altra visione del mondo
INIZIATIVA PROMOSSA DALLA RETE DEI COMUNISTI
REGIA DI ELENA MOZZETTA
UNO SPETTACOLO PRODOTTO DAL CP ANPI VITERBO
TRATTO DAI RACCONTI DI NELLO MARIGNOLI, PARTIGIANO VITERBESE COMBATTENTE IN JUGOSLAVIA
http://www.cgillaziospi.it/25-aprile-viva-litalia-che-resiste/
Altre informazioni sullo spettacolo alla nostra pagina: https://www.cnj.it/CULTURA/druggojko.htm
Pesmi, besede in cvetje za 25.april
Tržaški partizanski pevski zbor Pinko Tomažič čuti kot svojo dolžnost, da se ob 25.aprilu, dnevu zmage nad nacifašizmom , s pesmijo spomni vseh, ki so se borili v narodnoosvobodilnem boju in žrtvovali svoja življenja, zato da bi lahko bodoče generacije živele v miru in v boljšem, ter pravičnejšem svetu.
V ta namen prireja zbor krajši koncert, ki se bo, v PETEK 25.aprila okrog 12.00.ure (po uradni slovesnosti) vršil v notranjosti Rižarne, pri Sv.Soboti. Namen organizatorjev je s pesmijo in recitacijo iz obdobja narodoosvobodilnega boja posredovati vrednote miru, svobode, bratstva in solidarnosti; vrednote, na katerih je zgrajena naša Republika, ki je nastala iz upora nacifašizmu .
Udeležence vabimo, da prinesejo s seboj cvet, v poklon in spomin vsem ki so umrli pod zločinsko roko nacističnih morilcev in njihovih fašističnih sodelavcev.
---
69° ANNIVERSARIO DELLA LIBERAZIONE
“Canzoni,parole e fiori per il 25 aprile”
Il Coro Partigiano Triestino Pinko Tomažič, ritiene doveroso, in occasione del 25 aprile Festa della Liberazione dal nazifascismo, ricordare con le proprie canzoni, Chi nella Resistenza lottò e donò la propria vita, affinchè le future generazioni potessero vivere in pace in un mondo migliore e più giusto.
Pertanto il Coro P.Tomažič ha deciso di tenere un breve concerto all’interno del Monumento Nazionale della Risiera di San Sabba VENERDI' 25 APRILE verso le ore 12.00 (dopo la cerimonia ufficiale).
L’intento degli organizzatori è quello di proporre attraverso i canti e le parole della Resistenza valori come la pace, la libertà, la fratellanza e la solidarietà, che sono i principi fondanti della nostra Repubblica, nata proprio dalla Resistenza.
Si invitano i partecipanti a portare un fiore da deporre presso la lapide che custodisce le ceneri di quelle migliaia di donne e di uomini barbaramente eliminati dagli assassini nazisti con l’aiuto dei loro collaboratori fascisti.
DRUGE VESTI:
Тимочка крајина: ПОНОС ЈАЧИ ОД РАКЕТА
Објављено 26. март 2014. | Од СУБНОР
http://www.subnor.org.rs/timocka-krajina-2
Нови Сад: ЗЛОЧИНИ НИКАД НЕ ЗАСТАРЕВАЈУ
Објављено 26. март 2014. | Од СУБНОР
http://www.subnor.org.rs/novi-sad-55555
Дани сећања, Крагујевац: НИКАД НИКО НЕЋЕ ЗАБОРАВИТИ
Објављено 26. март 2014. | Од СУБНОР
http://www.subnor.org.rs/dani-secanja
Care amiche e cari amici solidali, oggi e' il quindicesimo anniversario dell'inizio dei bombardamenti aerei della NATO sulla allora Repubblica Federale di Jugoslavia, ai quali partecipo' anche il nostro Paese, attraverso l'invenzione della ingerenza umanitaria, in violazione della nostra Costituzione. All’epoca il presidente del consiglio dei ministri era Massimo D’Alema. Ma poiche' noi Italiani siamo ''Brava Gente'' inventammo immediatamente la ''Operazione Arcobaleno'' per portare ''aiuti umanitari'' la’ dove bombardavamo.
Oggi ho ritrovato il TARGET che utilizzai sulla camicia per tutto il tempo di quei bombardamenti, in qualunque occasione mi trovassi, di fronte ai miei studenti, in laboratorio, a conferenze e congressi, nelle manifestazioni contro quella aggressione.
Ricordo che alcuni colleghi non mi salutarono piu' e devo dire che ne fui contento...
Ed e’ da quel momento che e’ nata l’idea della nostra ONLUS "Non Bombe Ma Solo Caramelle".
Un caro saluto a tutte/i voi
Gilberto Vlaic
The area in front of the central gate of the port of Thessaloniki was flooded with thousands of people. In 1999 this port served as the base of the NATO operations for the butchering of the Yugoslavian people as thousands of soldiers and military equipment were transported to Thessaloniki by ship and then by road to Kossovo.
Dimitris Koutsoumpas referred in detail to the events in Yugoslavia, the imperialist intervention, the stance of the political parties in that period and underlined that the intervention in Yugoslavia proved that NATO and the EU are imperialist organizations which were constructed in order to serve the interests of monopolies, of capital and definitely not the interests of the working class and the popular strata. Something that also at that time only the KKE highlighted.
He called on the working people to vote in the forthcoming elections judging the stance of each party on the basic strategic issues that determine the course of the country and the life of the working people.
He noted that ND and SYRIZA are competing over who will bring and serve more effectively the capitalist recovery. Both are talking about the safeguarding of the course of Greece in the Eurozone and the EU; the one with the mantle of the President of the EU and the other as a candidate for the presidency of the European Commission.
He underlined that the claims about a government that will serve the people without overthrowing the power of the monopolies constitute a deception.
The question is to organize in all places our own militant workers’-people’s opposition against the employers and capital, against their governments and their power as a whole, against the EU. This is the only way to halt the anti-people attack and pave the way so that the people take the power into their hands.
15 GODINA OD NATO AGRESIJE
Komunisti Srbije su kod spomenika „Večita vatra“ na Novom Beogradu i na Straževici učestvovali u obeležavanju petnaestogodišnjice od fašističke NATO agresije na SRJ.
Sećanje na taj sramni postupak imperijalističkih sila i njihove udarne pesnice NATO pakta bio je prilika da patriotske snage još jednom jasno kažu javnosti Srbije i sveta šta se zapravo desilo 1999. godine. Bez odluke Saveta bezbednosti silnici su uzeli sebi za pravo da osiromašenim uranijumom i drugim nedozvoljenim ubojnim sredstvima „demokratizuju“ SRJ. „Milosrdni anđeo“ je prouzrokovao ogromne ljudske i materijalne žrtve i ostavio trajne posledice na zdravlje miliona građana Srbije. Najgore je to što, na žalost, i danas u Srbiji ima izroda koji opravdavaju NATO zločine, pa čak se na otvoren ili prikriven način trude da SRJ proglase agresorom i krivcem.
Komunisti Srbije, kao i većina građana Srbije, nikada neće zaboraviti i oprostiti zločine koje je počinio NATO pakt i njegovi nalogodavci Bil Klinton, Medlin Olbrajt, Toni Blera, Gerhard Šreder, Žak Širak, Havijer Solana…
U Beogradu, 26. mart 2014.
Објављено 22. март 2014. | Од СУБНОР
Агресори из 19 држава, окупљени у војну групацију звану НАТО, бомбардовали су 1999. године читавих 78 дана малу државу и народ Србије.
Ратну операцију против тадашње Савезне Републике Југославије, у којој се налазила и Црна Гора, лицемерно су Американци и њихови савезници из Европе назвали ” Милосрдни анђео” и спроводили под лажним изговором да то чине како би спречили хуманитарну катастрофу на Косову и Метохији.
Циљ бруталног напада од марта до јуна 1999. био је да се измени мапа Европе у корист шиптарских сепаратиста и на непокорној српској земљи инсталира моћна база атлантске милитантне алијансе као место за припрему и одашиљање интревенционистичких трупа у разне регионе ради ширења империјалне западне моћи.
О мучким данима масовног терора над недужним народом и државом посвећен је, поводом петнеастогодишњице агресије без стида и савести, импозантни међународни скуп у Сава Центру у Београду и са низом пропратних манифестација у организацији Београдског форума за свет равноправних, СУБНОР-а Србије и Клуба генерала и адмирала Србије.
УБИЦЕ НИСУ КАЖЊЕНЕ
У петак предвече је у пространом холу конгресног центра Сава отворена ретроспективна изложба фотографија о тешким данима безразложне натовске агресије. Са више стотина фактографских доказа, у одабиру академског сликара Милена Чуљића, аргументовано је и хронолошки потврђено једно од најтежих страдања народа Србије. Изложбу је, иначе, отворио генерал-потпуковник Љубиша Стојимировић, председник Клуба генерала и адмирала Србије.
НАТО авијација, у садејству 19 држава, извела је 26.095 погубних летова. У просеку 334 дневно и уништила 119 најелитнијих инфраструктурних, културних, медијских, школских, здравствених, научних и других објеката, а у исто време онеспособила још 907 за време да се, у ствари, никад не опораве. Само материјална штета премашује, према грубим проценама, преко 100 милијарди долара, не рачунајући трајне последице по становништво због немилосрдног бацања из ваздуха бомби и пројектила са осиромашеним ураном – иначе под ригорозном забраном свих планетарних прописа.
У току агресије убијено је више од 4000 људи, међу њима и много деце. Рањених од касетних бомби и ракета било је на десетине хиљада. Злочинци нису имали милости, гађали су све што су им радари показивали и главешине наређивале. Тако се на нишану нашла и зграда ТВ студија државне телевизије, иако никад, у историји светског ратовања, ни једна кућа таквог значаја и циља није била дозвољена војна мета. А у Београду су натовци то учинили у мрклој ноћи и убили 16 беспомоћних недужних људи.
Злочинци из 19 западних држава, који су се без иједног одобрења Савета безбедности ОУН упустили у стравичну ратну офанзиву против мале земље са оптужбама исфабрикованим и јасном жељом да у име свог господства покоре и казне непослушне, нису ни по ком основу кршења међународног права и због злочиначке агресије судски одговарали. Чак су и наше, оне досовске власти постављене у фотеље после петооктобарског преврата, одустале од правосудног гоњења одговорних лидера од Клинтона, преко Солане, до Блера и осталих налогодаваца.
НИШТА НИЈЕ ЗАБОРАВЉЕНО
Један период неке власти не чини укупну историју и једном наводно опроштене кривице неће важити за сва времена.
НАТО злочини у Србији 1999. године никад неће бити заборављени. И кривци ће кад тад платити за своја недела.
О томе су отворено и говорили учесници међународног научног скупа у Сава центру. Преко 100 најугледнијих интелектуалаца из близу 40 држава широм света и још дупло више из наше земље и са неколико стотина посматрача, окупљених у једној од репрезентативних дворана, аргументима су доказивали злочин НАТО према Србији пре 15 година. У указали да се тај силеџијски приступ на светској сцени наставља без зазора изазивајући разна ”пролећа”, регионалне ратове, међунационална трвења са погубним последицама.
Мир, равноправност, толеранција, међусобно разумевање – како је то у уводу рекао и председник Београдског форума, негдашњи шеф југословенске дипломатије, Живадин Јовановић - немају алтернативу. У истом стилу говорили су и Момир Булатовић, председник Владе СРЈ у време агресије, затим генерал-пуковник Леонид Ивашов из Русије,адмирал Елмар Шмелинг из Немачке, академик Велко Влканов из Бугарске, мировњак Сокор Гомес из Бразила, др Жан Бриемон из Белгије, др Џон Махер из САД и многи други.
Учесницима овог надасве значајног светског окупљања обратио се, као суорганизатор, председник СУБНОР-а Србије проф.др Миодраг Зечевић.
РЕЧ МИОДРАГА ЗЕЧЕВИЋА МОЖЕТЕ ПРОЧИТАТИ ОДВОЈЕНО НА ОВОМ ПОРТАЛУ.
У оквиру обележавања 15-годишњице мучке агресије НАТО на нашу земљу, у Београду ће се одржати још неколико манифестација.
Научни скуп под насловом”ДА СЕ НЕ ЗАБОРАВИ – Глобални мир вс.Глобални интервенционизам и империјализам” биће и у недељу у Сава центру. У другом делу, од 16,30 часова, одржаће се Омладински форум о теми ”Улога омладине у промовисању мира, демократије и социјалне правде”.
У понедељак, у 9.30 часова, испред Храма Светог Саве на Врачару стартоваће међународни маратон мира до Свете горе у Грчкој.
Комеморативна свечаност одржаће се у 11 часова у парку на Ташмајдану, поред споменика деци жртвама натовског бомбардовања.
У 12 часова, у Парку пријатељства на Новом Београду, биће положени венци и цвеће на споменик Вечни пламен.
Објављено 22. март 2014. | Од СУБНОР
На међународном скупу посвећеном у Београду поводом агресије НАТО на Југославију и бомбардовање Србије 1999. године, учеснике је поздравио и у име организатора председник СУБНОР-а проф.др Миодраг Зечевић.
„Живимо најмање тридесет година у времену заборављеног и омаловажаваног међународног права. Наш је захтев не само да престане то стање, већ да се никада не заборави и лако опрости неправда која је нанета државама и народима у том времену.
Заборав неправде је знак недостојности једног народа, она понижава и омогућује агресору да несметано настави своје чињење.
Незаборав је оно што чува идентитет малих народа, велики се временом немире. За опраштање се увек има времена, она је историјска а не дневна категорија, а за заборав никада није време. Тако се брани и прошлост и садашњост и будућност народа и државе.
Да се не заборави – мото скупа – реч је и стварност, агресија и последице НАТО аресије 1999.године. То се, и да се хоће, не може заборавити, чак то не могу ни они којима је откупљена свест. НАТО агресија, као и мртви, живи у памћењу народа, генерацијски се продужава.
Обмана народа и малих држава
Лаж је постала темељ друштва коју моћни пласирају, намећу и бране. Једнакост за коју се наводно залажу је обмана људи и малих држава и народа којима се моћни поигравају, док им то причињава забаву и задовољство. Агресор не разуме, нити му ишта значи слобода, независност, достојанство, моралне и културне вредности народа и природна ограничења. Он разуме и признаје само силу, моћ и насиље над слабима. Насиље политичко, економско, војно, морално, научно, културно над другима је начин остваривања неконтролисане моћи. Они то не памте, не осећају, нити бележе а други то не смеју да памте, нити тога да се сећају, посебно пред њима.
Највише што се протеком времена од неких од њих, ваљда због сујете када изгубе моћ, може се чути истина. Недавно је то учинио Шредер, бивши немачки канцелар, који је у склопу НАТО агресије 1999. противно уставу своје земље увео Немачку у агресију против СР Југославије. Иста исповест чула се и од неких америчких државника, као и оних из белог света који су служили НАТО-у. Олбрајтова тврди да лично воли Србе и да је ваљда због те љубави САД и НАТО на Србију сручили око 50 хиљада пројектила са осиромашеним уранијумом (иначе међународно забрањена муниција) на око 200 локација и да је на те циљеве у просеку пало између 15-396 пројектила са осиромашеним уранијумом. Од тада годишње у Србији оболи између 30-40 хиљада људи од рака. Разрушена земља, више хиљада убијених, на десетине хиљада рањених, цивилизацијски разбијени људи којима су узели будућност, све се то мора заборавити за свагда, јер само помињање вређа лични сензибилитет агресора.
Запад је агресијом на СР Југославију и отимањем Косова и Метохије Србији несвесно пустио дух из боце и отворио Пандорину кутију. Више не може да се заустави, пример је Украјина, али истовремено не може да заустави ни своје империјалистичко пропадање.
Сецесија је закуцала на све мултинационалне државе Европе, а у свету није никада ни престала. САД насиљем држи своје јединство, питање је докле. Времена и односи снага се брзо мењају. Затварање Пандорине кутије до сада онај који ју је отворио, нико није успео да је затвори.
Агресија се настављa
Србија као жртва агресије није престала да то буде ни после 1999.године. Следећи прогон и насиље на Косову и Метохији догодиће се 2004. у присуству и помоћ снага међународне заједнице. Наставиће се стварањем државе Косово које добија и насилно међународно признање.
Идеја глобалним миром против глобалног интервенционизма и империјализма је велика цивилизацијска идеја данашњице којој на путу стоје тешке препреке. Искрено је желе мали а велики само ако њима иде у прилог. Она је нада и жеља оних који су угрожени и будућност света оних који се за њега боре.
Интервенционализам у функцији империјализма био је идеологија САД и водећих западних држава од краја ХХ века. СР Југославија, Ирак, Аваганистан, Либија, бројне афричке земље и Египат то очигледно показују. Свака тачка на земљиној кугли проглашена је од посебног интереса за САД, а то значи право да интервенишу. У свом налету та политика је оспорена први пут у Сирији и адресирана на Уједињение нације и међународно право. Свет се понадао да право почиње да замењује силу и употребу права силе и да право народа на незавиност, суверенитет и територијални интегритет нису изумрле категорије.
Глобални империјализам није схватио да се друштвена светска реалност радикално променила, да је данас другачија него пре 30 година, да више не постоје услови за њену доминацију и да на светској сцени не постоји само један велики играч. Украјину свет треба да схвати да је друштвена реалност коначно промењена и да је интервенционизам као искључиво право силе привремено заустављен.
У случају Крима САД и Запад су се сетили да постоји међународно право. Каква хипокризија и пад морала или непамћење – рекао је председник СУБНОР-а Србије проф.др Миодраг Зечевић на међународном скупу у Сава центру у Београду поводом петнаестогодишњице напада на нашу земљу натовских снага 1999. године.
Вечни пламен на Споменику жртвама НАТО агресије 1999.године, који је Савезна Република Југославија подигла 2000.у знак пијетета према својим настрадалим грађанима од бомби злочиначких 19 држава, нико неће моћи да утули.
Ово је још једно плебисцитарно обећање исказано на београдском Ушћу, у Парку пријатељства, приликом обележавања тужне петнаестогодишњице почетка агресије на нашу државу и народ и 78 дaна непрекидног ракетирања недужног становништва и уништавања целокупне инфраструктуре и других објеката за миран и свакодневни живот.
На споменик су, у присуству више стотина људи и поред јаке кише, положени венци и цвеће захвалности.
Венац од ловора СУБНОР-а Србије положили су председник проф. др Миодраг Зечевић и чланови Председништва Душан Чукић и Драгомир Вучићевић.
У церемонији су учествовали и представници разних друштвених и невладиних организација, а и амбасада Русије и Белорусије. Као и више учесника иначе успелог дводневног међународног скупа под насловом ”Да се не заборави”, одржаног у Сава центру, међу и њима истакнути професор из Москве и донедавни потпредседник Руске државне думе др Сергеј Бабурин.
Пред импозантним белим спомеником говорио је генерал-потпуковник Љубиша Стојимировић, председник Клуба генерала и адмирала Србије, иначе колективног члана СУБНОР-а Србије, подсетивши да су петооктобарске власти и буквално угасиле вечни пламен:
”Ни један од председника или премијера није никад дошао и одао овде дужну пошту цивилима и војницима, полицајцима, деци страдалој у агресији натовске алијансе на СР Југославију. Ми ћемо се и даље окупљати и тражити од ове државе да бакљу не гаси и поштује жртве”.
У понедељак, пре подне, положени су венци и на споменик страдалој деци постављеном у Београду у парку на Ташмајдану. У име СУБНОР-а Србије пошту је одала делегација у саставу Борка Нешковић, Драгомир Вучичевић и Милош Богићевић.
U.S. bombing of Serbia, after 15 years
The following statement was issued March 24 by the International Action Center in advance of a demonstration outside the United Nations in New York set for 5 p.m. on the same day. It was 15 years ago on this day that the United States began bombing Serbia in its quest to break up Yugoslavia and further expand NATO. The demonstration will demand recognition of Kosovo as part of Serbia and U.S./NATO hands off the Balkans, Ukraine and Russia.
On the 15th anniversary of the U.S. bombing of Serbia, and as new, even more ominous dangers arise in Ukraine and Crimea, it is important to remember history.
Wall Street dominates peoples through the destructive strategy of “divide and rule.” In the Balkans and in Eastern Europe this has meant policies aimed at breaking solidarity among different nationalities and religions by imposing sanctions and economic destabilization and by funding right-wing and fascist organizations and granting immediate recognition to their regimes.
It was U.S. and European Union criminal policy that broke the Yugoslav Federation into six unstable, impoverished micro-states. They executed this crime by bombing Bosnia in 1994 and carrying out a 78-day bombing in 1999 of Serbia, especially the Serbian province of Kosovo. These wars aimed at expanding the U.S.-commanded NATO alliance into the Balkans, Eastern Europe and the former Soviet Republics.
Despite U.S. and German commitments to the former Soviet Union not to expand NATO one inch further if Soviet troops were withdrawn from East Germany, NATO has now expanded to 12 countries in the Balkans, Eastern Europe and former Soviet Republics.
After the massive destruction of schools, hospitals, industries and communication in Yugoslavia in 1999, Washington still agreed, in the imposed ceasefire and in United Nations Security Council Resolution 1244, that Kosovo is historically part of Serbia and would remain an autonomous part of sovereign Serbia, although under U.S./NATO occupation and administration. In 2008, in violation of this signed U.N. agreement, the U.S. recognized the puppet government it had set up and that government’s illegal declaration of independence for Kosovo. The overwhelming majority of the people of Serbia of all nationalities opposed this theft of Kosovo by NATO. They continue to raise the slogan: “Kosovo is Serbia.”
Na današnji dan, 24. marta, pre tačno petnaest godina otpočela je zločinačka NATO agresija na SR Jugoslaviju. Mi se danas sećamo svih nevinih žrtava NATO-a u našoj zemlji, poručujemo da NATO zločine ne zaboravljamo, da ne opraštamo već da zahtevamo da svi odgvorni moraju da se suoče s pravdom, i da nikad nećemo dozvoliti da Srbija postane deo ovog zločinačkog imperijalističkog saveza.
Nova komunistička partija Jugoslavije (NKPJ) i Savez komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) su kao i svake godine odali počast palim žrtvama polaganjem venaca kod spomenika „Večna vatra“ na Novom Beogradu, koji je podignut u slavu i spomen svim nevinim žrtvama NATO agresije, a koji je danas u razočaravajuće zapuštenom stanju koje realno oslikava odnos koji buržoaske vlasti u Srbiji imaju prema ovoj velikoj tragediji i nepravdi koja je zadesila naš narod i našu zemlju. Za ovu priliku, okruglu godišnjicu agresije, želeli smo posebno da ukažemo da su najodgovorniji za brojna zlodela počinjena tokom i posle NATO agresije i posle petnaest godina od njenog otpočinjanja na slobodi, da niko nije osuđen, a da su marionete zapadnog imperijalizma, buržoaske vlasti u Srbiji, cinično se rugajući NATO žrtvama povukle optužnicu pred Međunarodnim sudom pravde za zlodela koja su njihove gazde počinili. Aktivisti NKPJ-a i SKOJ-a su prilikom polaganja venaca sa sobom nosili transparente na kojima su bili likovi najodgovornijih pojedinaca: Bila Klintona, Medlin Olbrajt, Tonija Blera, Gerharda Šredera, Žaka Širaka, Havijera Solane, VeslijaKlarka, Hašima Tačija i Ramuša Haradinaja ispod čijih fotografja je pislao „UBICA JE NA SLOBODI“.
Pored današnje javne manifestacije, NKPJ i SKOJ su u sklopu aktivnosti vezanih za obeležavanje tragičnog jubileja uzeli učešće u radu međunarodne konferencije „Da se ne zaboravi – globalni mir protiv globalnog intervencionizma i imperijalizma“, održane u Sava Centru 22.-23. marta u organizaciji Beogradskog foruma za svet ravnopravnih. Beogradski forum je najrelevantnija antiratna organizacija koja deluje u Srbiji kao punopravna članica Svetskog saveta za mir (WPC). Da podsetimo da je Svetski savet za mir neraskidivo vezan s progresivnom revolucionarnom borbom radničke klase na globalnom planu, te i da su brojne frontovske antiratne i antimperijalističke organizacije Međunarodnog komunističkog pokreta osnivači i članovi ovog najvećeg antimperijalističkog saveta na svetu koji je žestoko osuđivao NATO intervenciju 1999. godine protiv SR Jugoslavije, koji je organizovao brojne akcije i proteste solidarnosti, a pojedini predstavnici WPC su uzeli i učešće u odbrani naših mostova i drugim solidarnim simboličnim akcijama u Jugoslaviji po kojoj su tada padale NATO bombe. Otud je na ovom masovnom skupu značajan broj delegacija iz inostranstva bio sačinjen od članova komunističkih partija, komunističkih omladina i frontovskih komunističkih antimperijalističkih organizacija. To je bila sjajna prilika da se ponovi naša zahvalnost na solidarnosti koje su partije i pokreti pružili našem narodu u njegovoj pravednoj borbi protiv udarne pesnice zapadnog imperijalizma, kao i da se razmene gledišta na tu tragičnu epizodu ali i na najnovije agresivne pretnje i intervencije koje NATO izvodi širom sveta, trenutno najočiglednije u Ukrajini i Venecueli.
Delegati NKPJ-a i SKOJ-a su obavili brojne bilateralne susrete sa stranim delegacijama, a skojevci su imali i posebne sastanke s predstavnicima Svetske federacije demokratske omladine koja je takođe uzela učešće u radu konferencije. Pored ostalih tema, na svim spomenutim sastancima izneseni su predlozi o aktivnostima kojima ćemo u ovoj godini zajedno obležiti tragičan jubilej.
U sklopu zvaničnog dela rada konferencije skupu se obratio i Prvi sekretar SKOJ-a drug Aleksandar Đenić čije je energično izlaganje izazvalo veliko interesovanje okupljenih.
---
U nastavku teksta vam prenosimo govor druga Đenića:
15 GODINA NATO AGRESIJE
Drage drugarice i drugovi,
dragi prijatelji,
sve Vas srdačno pozdravljam ispred Saveza komunističke omladine Jugoslavije. Iskoristiću priliku da pozdravim našeprijatelje iz Beogradskog foruma, koji su organizovali i ovaj skup povodom tragičnog jubileja 15 godina od zločinačke NATO agresije. Takođe, pozdravljam naše drugove iz Svetske federacije demokratske omladine, kao i drugove iz Svetskog saveta za mir. Dozvolićete mi da posebno pozdravim brojne delegate komunističkih partija, komunističkih omladina i drugih komunističkih frontovskih organizacija koji su i danas ovde sa nama, i to ne samo zato što ja predstavljam jednu komunističku organizaciju, već zbog toga što su te organizacije organizovale najmasovnije proteste u svojim zemljama tokom bombardovanja naše zemlje.
Drugarice i drugovi,
NATO pakt je osnovan kao udarna pesnica zapadnog imperijalizma, u cilju interesa odbrane krupnoga kapitala i porobljavanja drugih naroda. Zemlje SAD-a i EU-a su imale odlučujuću ulogu u njegovom stvaranju. Ove zemlje su od osnivanja ovog zločinačkog pakta vodile agresivnu politiku prema miroljubivim narodima, a imale su vodeću ulogu u razbijanju SFR Jugoslavije, dok se kontinuitet te politike ogeldao u zločinačkoj NATO agresiji na SR Jugoslaviju, a kasnije secesiji Južne srpske pokrajine Kosova i Metohije. NATO pakt je bez odobrenja Saveta bezbednosti UN, uništavao 78 dana jednu suverenu zemlju. Ta agresija je odnela preko 4000 života (uglavnom civila), preko 10.000 ih je bilo ranjeno, uništavana su industrijska postrojenja, putevi, domovi, gađani su civilni objekti, a celokupna operacija „Milosrdnog anđela“ je začinjena kasetnim bombama i osiromašenim uranijumom. Kasnije posledice bombardovanja i zagađenja životne sredine ogledaju se u povećanom broju obolelih od karcinoma za 20%, dok su smrtni slučajevi porasli za 25%, a porast leukemije i limfona za čak 110 %, dok je njihova smrtnost uvećana za čak 118%. Takođe, zagađivanje reka, zemljišta i drugih delova ekosistema ima dalekosežne posledice po stanovnike naše domovine. Po sličnom scenariju, nepoštujući međunarodno pravo i volju naroda NATO pakt je kasnije mimo odobravanja međunarodne zajednice stvarao brojna žarišta: u Afganistanu, Iraku, Libiji...
NATO paktnijeuspeo da slomiotpornarodaJugoslavijezločinačkomagresijom, ali je uspeoprekopetekolone da u petooktobarskompuču 2000. godineispunisvojeciljeve i pretenzije. Od tad, pa do danas, marionetskirežimipočevodKoštunice i Đinđićanačelu, prekoBorisaTadića, a zaključnosaDačićem i Vučićem, su se smenjivali. Zajedničko ovim režimima je da su sve radili po nalogu Brisela i Vašingtona. SR Jugoslavija je nakon petooktobarskog puča odmah pristupila lihvarskim institucijama u službi imperijalizma MMF-u i Svetskoj banci, Partnerstvu za mir, koji je prva stepenica u ulaska u NATO, zatim je počela da se zadužuje kod zapdnih kreditora, dok je sa druge strane domaći finasijski sektor uništen. Marionetske vlasti su odmah prionule „radu“ približavanja Srbije imperijalističkoj tvorevini EU, koja je u službi krupnog kapitala i tamnica naroda. U skladu sa takvom politikom, izvršena je deindustrijalizacija zemlje, a fabrike, koje je radni narod stvarao decenijama u doba socijalizma su otete i poklonjene domaćim tajkunima i stranom krupnom kapitalu. Rudna i prirodna bogadstva su rasprodata budzašto. Zdravstvo je sistematski uništavano, a iz godine u godinu se sve više favorizuju privatne usluge u zdravstvu na uštrb državnih. Znanje se postepeno pretvara u robu, a ekstremna komercijalizacija obrazovanja otpočinje primenom Bolonjske deklaracije 2006, koja je potpisana 2003. godine. Državna zajednica Srbije i Crne Gore 2005. godine potpisuje sporazum koji NATO paktu omogućava nesmetano kretanje po putevima Srbije, a da su pritom njihovi pripadnici oslobođeni bilo kakve odgovornosti. Po nalogu imperijalista sa zapada, Srbija 2006 godine donosi ustav, koji je zaokružio proces restauracije kapitalizma, ukinuvši dominaciju društvenog oblika svojine i vlasničke strukture nad sredstvima za proizvodnju, dok je sa druge strane legalizovao pljačkanje građana privatizacijom i po ugledu na onome na čemu se zanivaju ustavi u EU uveo neprikosnovenost privatne svojine. Takođe, ovim ustavom Kosovo i Metohija je dobilo znatno labaviji status, kao i Autonomna pokrajina Vojvodina, čime je data mogućnost pravljenja novih satelita od strane imperijalizma i dodatnog usitnjavanja naše zemlje. SR Jugoslavija koja je trebalo da bude nukleus obnavljanja SFR Jugoslavije je 2006. na nameštenom referendumu uz pomoć marionetskog režima u Crnoj Gori, na čelu sa Milom Đukanovićem razbijena, što se uklapa u kontinuitet politike imperijalizma u daljem procesu razbjanja SFRJ. Jedna od završnih faza u procesu razbijanja SFRJ je učinjena od strane proimperijalističkog režima Dačića i Vučića, koji su potpisali Briselski sporazum, koji je faktički priznao Južnu srpsku pokrajinu Kosovo i Metohiju kao nezavisnu državu.
Sve nabrojane okolnosti su doprinele da danas u Srbiji mladi ljudi nemaju, niti vide u njoj ikakvu budućnost. Marionetski režimi u Srbiji, po nalogu i uzoru na EU, uspešno sprovode politiku u kojoj je preko 50% mladih nezaposleno, školarine na univerzitetima u Srbiji po ceni koštanja su na četvrtom, dok su plate od najnižih u Evropi, a uz to, studenti koji su navršili 26 godina gube pravo na besplatno lečenje. Stipendije nisu u skladu sa minimumom u skladu sa životnim standardom, a još su i neredovne. Mladi su primorani da volontiraju (kako bi navodno stekli poslovno iskustvo), a retko ko se od njih stvarno i zaposli, a onaj koji ima tu „sreću“ često je neprijavljen, ili radi na minimalcu, bilo da je slučaj da rade kod domaćih tajkuna, ili stranog krupnog kapitala. Sa tržišnom logikom kapitala, odnosno protokom ljudi, roba i usluga, mladi, svršeni kadrovi, svoju sreću traže van Srbije. To je uglavnom visokoobrazovani kadar, koji uglavnom radi za mnogo manji novac, nego što bi radio radnik iz zemlje u koju se on odselio, jer on nema izbor. Takva situacija predstavlja veliki problem za budućnost jedne zemlje, jer društvo koje je ulagalo u određenog kadra ostaje bez njega, a njegovo znanje koristi neka druga zemlja, koja je dobila gotovog kadra. Ovo je jasan pokazatelj da u takvoj utakmici siromašne i nerazvijene zemlje nemaju nikakvu šansu naspram onih razvijenih, imperijalističkih zemalja, koje su centar krupnoga kapitala.
Pored toga okupacija se vrši preko masovnih medija, obrazovnih institucija, školskih udžbenika, državnih institucija... sve u cilju očuvanja postjećeg kapitalističkog sistema. Tako smo mi u Srbiji danas svedoci revizije istorije, kako one koja se tiče Drugog svetskog rata, tako i one, koja nam je bliža, a tiče se NATO bombardovanja. Šta je zajedničko ovim fenomenima? Zajednička im je okupacija. Stoga, danas, kada se kapitalistički sistem nalazi u sistemskoj krizi, marionetske vlasti rehabilituju svoje ideološke pretke, odnosno one koji su bili u kolaboraciji sa naci - fašističkim okupatorom. Svakako da se oni plaše revolucije, koja je iskorenila glad, nepismenost, izvršila industrijalizaciju i elektrifikaciju, omogućila svakom pojedincu da se školuje i leči, da ima krov nad glavom, sve ono što je Zapadni imperijalizam uz pomoć NATO pakta narodima Jugoslavije oduzeo njenim razbijanjem i uspostavljanjem marionetskih režima koji su čitav ovaj prostor za čitavu jednu istorijsku epohu vratili unazad. U proteklih 14 godina, proimperijalistički režimi ćute o NATO ageresiji. Mada, njihova drskost ide do te mere da iza kulisa rade sve na tome da Srbiju uvuku u ovaj imperijalistički savez. Ono što je, takođe, poražavajuće i pokazuje pravi karakter vazalskog odnosa Srbije prema Briselu i Vašingtonu je i to što na našoj teritoriji slobodno funkcionišu organizacije i političke partije koje se zalažu za pridruživanje Srbije NATO paktu. Srbija je 2011. godine bila domaćin NATO samita, a 2013. godine organizovan je NATO omladinski samit koji je imao za cilj da prenese mladim ljudima neophodnost pristupanja Srbije ovoj organizaciji krupnoga kapitala, jer će u suprotnom biti u „bezbedonosnom“ riziku. Praksa je pokazala da je NATO pakt najveći bezbedonosini rizik danas u svetu, a to su na svojoj koži osetili ljudi u Srbiji kad je bombardovana od strane istog, što na ovim skupovima naravno nije spomenuto. U oba slučaja naša organizacija je iskazivala protest, želeći na taj način da ukaže javnosti na problem koji stvara NATO pakt od svog osnivanja do danas.
Danas u uslovima krize, mladima koji najviše trpe, čiji je bes i gnev opravdan, nude se brojne lažne alternative, koje su navodno protiv NATO pakta, a čiji je cilj upravo odbrana krupnog kapitala i NATO pakta. S jedne strane su tu umiveni fašisti, čija vršljanja možemo videti danas u Ukrajini (SVOBODA i DESNI SEKTOR), Venecueli, Grčkoj (ZLATNA ZORA), Mađarskoj (JOBIK) i mnogim drugim zemljama. Fašizam je svakako najveće zlo koje se pojavilo u istoriji čovečanstva i on je svakako poslednji bedem odbrane krupnoga kapitala, a svakako da predstavlja njegov najekstremniji oblik. Drugu stranu medalje predstvljaju tzv. levičarske partije poput SIRIZE u Grčkoj, DI LINKEA u Nemačkoj i slično, koje služe za tupljenje revolucinarne oštrice, koje su protiv izlaska zemalja u kojima deluju iz imperijalistčke tvorevine EU, koje imaju socijaldemokratsku orjentaciju, odnosno su na strani krupnoga kapitala, jer umesto socijalne transformacije društva, zagovaraju reformu postojećeg – što je nemoguće.
Mladi ljudi se danas susreću sa mnogobrojnim izazovima, kako u Sbriji, tako i u čitavom svetu. Imperijalizam je najviši stadijum u razvitku kapitalizma, a njegova udarna pesnica je NATO pakt. Danas mi živimo u sistemskoj kapitalističkoj krizi, a iz njegovih protivrečnosti on se ne može izvući. Ceo svet se uverio u činjenicu da je cilj zapadnog krupnog kapitala da preko NATO pakta obezbedi ekonomsko potčinjavanje i da raspolaže sa prirodnim resurisima drugih naroda. Srbija, kao i narodi Balkana, su odličan primer njihovih ciljeva.
Stoga mi poručujemo:
MIRA, SLOBODE I PRAVDE NEMA BEZ UNIŠTENJA KAPITALIZMA!
Socijalne transformacije društva, napretka i ekonomskog prosperiteta nema dok NATO drži Balkan i Srbiju pod okupacijom.
Nato ubice – napolje iz Srbije!
Nato – napolje s Balkana!
Balkan pripada balkanskim narodima!
Oltre 200 persone per l'Ucraina
Ieri sera si è tenuta a Bologna l'iniziativa organizzata dal Pdci e dal Comitato Nazionale Jugoslavia sulla crisi Ucraina.
Oltre 200 persone, tra cui molti giovani, hanno affollato la sala del Centro Sociale Costa per ascoltare gli interessanti interventi dei relatori e per capire quali sono i rischi della situazione Ucraina.
Spiace notare che nessuno dei media della nostra città fosse presente a tale iniziativa.
Il Pdci esprime rammarico per questa assenza. In quella sala c'erano decine di persone e di giovani che erano accorsi, non per vedere una partita di calcio o per partecipare a un provino televisivo, ma per comprendere meglio in quale situazione l'attuale Europa sta lanciando le loro vite. Centinaia di persone che ritengono importante la partecipazione informata come base della nostra democrazia, non hanno ricevuto alcuna attenzione da parte degli stessi mezzi di informazione. Questa mancanza evidenzia la crisi profonda del nostro paese, che non riguarda solo l'economia e la politica, ma che tocca anche l'informazione.
Ringraziamo i relatori che sono intervenuti (Giulietto Chiesa, Fausto Sorini, Andrea Martocchia, Simone Gimona e Petro Simonenko Segretario del Partito Comunista dell'Ucraina) per l'interessante e documentata serata.
I Comunisti Italiani si impegneranno da oggi ancora più fermamente nella costruzione della solidarietà internazionalista e nella lotta contro la guerra.
Da: <jugocoord@...>Oggetto: [JUGOINFO] [AVVISO] Bologna 1/4: LA POLVERIERA UCRAINAData: 26 marzo 2014 09:18:11 CET
Bologna, martedì 1 aprile 2014alle ore 20:00 presso il Centro Sociale G. Costa, via Azzo Gardino 48LA POLVERIERA UCRAINANel 15° anniversario dei bombardamenti NATO sulla Jugoslavia, di nuovo l'imperialismo dell'Unione Europea e degli USA pone le premesse per il fascismo e la guerra nel nuovo continente.
Coordina:
Andrea Martocchia, del Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia.
Intervengono:Simone Gimona, Gc Bologna
Giulietto Chiesa, giornalista e Presidente di Alternativa Politica
Fausto Sorini, Responsabile del Dipartimento Esteri del PdCI
In collegamento Skype da Kiev:
Partito Comunista dell'Ucraina (www.kpu.ua)
Organizzano:
Partito dei Comunisti Italiani Federazione di Bologna in collaborazione con il Dipartimento Esteri
Partito della Rifondazione Comunista, circolo Centro Storico "Tosca"
Giovani Comunisti, circolo universitario "Mario Rovinetti"
Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia - ONLUSscarica la locandina: https://www.cnj.it/INIZIATIVE/volantini/bologna010414.jpegevento Facebook: https://www.facebook.com/events/1400289143575293/
=== Coordinamento Nazionale per la Jugoslavia - ONLUS https://www.cnj.it/ http://www.facebook.com/cnj.onlus/ === * ===
Scopri istella, il nuovo motore per il web italiano.
Istella garantisce risultati di qualità e la possibilità di condividere, in modo semplice e veloce, documenti, immagini, audio e video.
Usa istella, vai su http://www.istella.it?wtk=amc138614816829636
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/22/hitl-m22.html
Anti-Russia propaganda and the fabrication of a new pro-war consensus (Alex Lantier)
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/21/pers-m21.html
German Left Party promotes government propaganda against Russia
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/21/left-m21.html
The Free World (German agitation against Russia)
http://www.german-foreign-policy.com/en/fulltext/58731
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/10/germ-m10.html
Popular discontent grows with German media lies in Ukraine crisis
By Anna Rombach
4 April 2014
An unprecedented wave of anti-Russian propaganda has dominated the German media in the wake of the US- and German-backed coup in Kiev. Leading publications such as Der Spiegel, Die Zeit, Süddeutsche Zeitun g and Frankfurter Allgemeine Zeitung, but also so-called “alternative” media outlets such as the taz (which has close links to the Greens) are loudly demanding military action against Russia, outdoing one another with menacing attacks on Russian President Vladimir Putin who they describe as a new Hitler and aggressor.
This propaganda campaign, reminiscent of the conformist press of totalitarian dictatorships, has so far had a limited effect. Many readers are repulsed by the campaign and have responded angrily. This is reflected in the letters pages of newspaper and online comment pages.
On 19 March the editorial office of the Berliner Zeitung was forced to admit: “German newspapers and radio stations have received bags of letters and readers’ comments complaining about one-sided reporting. Russia’s intervention in the Crimea has been met with a great deal of understanding. The German media, on the other hand, is accused of conducting an anti-Russian campaign.”
Even the conservative Berliner Tagesspiegel noted that 80 percent of the 12,000 readers who took part in an on-line survey regarded official criticism of Moscow as “hypocritical”. A mere 4 percent favored “military intervention by NATO,” or Russia’s exclusion from the G8.
A poll by the ARD television channel, released in early March, found that 82 percent of respondents were against the use of military force against Russia. Two-thirds rejected economic sanctions against Russia.
In letters and comments to editorial offices, many readers and radio listeners refer to the active role played by the US, EU and Berlin on Independence Square, which led to the coup against the elected government in Kiev.
A reader of the Münchener Merkur comments: “In my opinion, the demonstrations in Kiev, with Klitschko to the fore, are controlled logistically and financially by the West (i.e. US and Europe) – the former Treasury Secretary of US President Reagan referred to $5 billion. Since the reintroduction of capitalism in Eastern Europe the US has sought to weaken and isolate Russia, and eliminate it as a superpower.”
The comment continues: “The US and EU have now brought the Baltic States and almost all of the countries of the former Eastern Bloc into NATO and the EU. Now they are going to move ahead with the proposed admission of Ukraine, up to the western border of Russia, and provoke the Russian Black Sea Fleet.”
Many readers are disgusted with the trivialisation of the role of the fascist Svoboda party, and the assertion that the events in Kiev’s Independence Square had something to do with democracy. A number of reports and YouTube videos available on the Internet clearly reveal the role played by ultra-violent fascist forces.
On 10 March the Münchener Merkur published a comment by Dr. K.H.B. who wrote: “The first casualty of war is the truth. It is war, and therefore I believe neither the Russian mainstream press, including state television, nor ours.”
Another reader is outraged by an article in the Thüringer Allgemeine of 18 March; “The annexation of Crimea is reminiscent of [Hilter’s invasion of] Sudetenland” and writes, “Once again the attempt is being made to shamelessly equate Putin and Hitler.”
An angry listener wrote to Radio Germany: “I must tell you that I’m tired of listening to the half-truths and biased reports on everything to do with Russia transmitted by your station. If I am correctly informed Radio Germany is the direct successor to the RIAS radio station, which had a reputation for agitational propaganda. It seems to me you have remained true to your heritage.”
E. P. from Erfurt referred to allegations that Russia is an “aggressor using methods from the 18th Century” as “deliberate slander”.
Concerns over the escalating danger of war are universally felt. H.M., who still hopes that NATO countries will limit themselves to verbal threats, writes that no one is interested in “dying on behalf of the interests of the Kiev extremists. An economic war with the resource-rich Russia would also have fatal consequences for all sides.”
In his letter to the Braunschweiger Zeitung H.S. warns: “Is a war on the horizon? This must be avoided at all costs!”
In response to the article “Merkel warns Putin” in the Badische Zeitung, UK writes: “Attention! Especially in Germany it should be clear: humiliation in bilateral and multilateral policy can have terrible consequences! The humiliating Treaty of Versailles in 1919 were the cause of the Second World War ...”
Several listeners of Radio Germany drew direct parallels to the fascist propaganda of the World War II era: “I have the impression that your transmitter is once again calling for a war against Russia. Your station is replicating the megalomania of the Greater German Reich.”
Another comment added, “Whoever listens to the ‘Stahlhelm [i.e. Nazi] station on a daily basis, i.e. the campaign by Radio Germany against Russia, aimed at keeping the public fixated on NATO’s course, then one fears for our security and peace in Europe.”
presso l’aula B dell’ERDISU - viale Ungheria 45/a
Per sostenere le loro tesi Cristicchi e Bernas, il coautore, sono costretti a intessere il loro testo di una serie di errori, inesattezze ed omissioni storiche, rispolverando l’armamentario ideologico nazionalista sulla romanità e la venezianità di queste terre e negando la secolare realtà multinazionale e multilingue dell’Istria per rivendicare soltanto la sua componente italiana. Si usano inoltre molti degli argomenti di criminalizzazione dei partigiani jugoslavi che già durante la guerra nazisti e fascisti avevano usato per dividere le varie componenti nazionali e sociali della lotta di liberazione.
scarica la locandina: https://www.cnj.it/INIZIATIVE/volantini/udine050414.pdf
Les medias censurent Poutine. La trouille ? (Armand Lefevre - 21 mars 2014)
iTélé, BFM TV ou France 24 étaient bien préparés avec chacun un traducteur « live » du discours…
http://www.michelcollon.info/Les-medias-censurent-Poutine-La.html
German media seeks to paint Putin as new “Hitler” (Ulrich Rippert / WSWS, 22 March 2014)
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/22/hitl-m22.html
Anti-Russia propaganda and the fabrication of a new pro-war consensus (Alex Lantier)
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/21/pers-m21.html
German Left Party promotes government propaganda against Russia
http://www.wsws.org/en/articles/2014/03/21/left-m21.html
Fonte: Ticinolive.ch, mercoledì 12 marzo 2014 / www.civg.it
MOSCA - La Banca centrale russa ha ritirato gran parte dei suoi averi dalle banche americane. Miliardi di dollari sono stati trasferiti nelle banche europee.
La settimana scorsa la Banca centrale di Russia ha ritirato - ma la notizia è filtrata solo oggi - gran parte delle sue riserve depositate nelle banche americane per trasferirle in istituti finanziari europei. L’importo esatto della somma trasferita non è noto ma si tratterebbe di decine di miliardi di dollari. (fonti qualificate citano una somma oscillante tra gli 80 e 150 miliardi di USD).
Questo movimento mostra che nel suo conflitto con il nuovo potere in Ucraina il presidente russo Vladimir Putin considera tutti gli scenari, incluso quello che vedrebbe il governo americano congelare gli averi russi depositati nelle banche negli Stati Uniti.
Il segnale, comunque, è tutt'altro che tranquillizzante e dà l'idea che si stia preparando uno scontro tra Stati Uniti e Russia che non si vedeva dai tempi della Guerra Fredda.
Sono arrivati a credere, nella loro esclusività, che loro possono decidere i destini del mondo, che solo loro stanno dalla parte giusta. Agiscono come gli pare: qua e là, usano la forza contro Stati sovrani, fanno coalizioni basate sul principio “Se non sei con noi, sei contro di noi!”
Per far sì che questa aggressione sembri legittima, forzano le risoluzioni delle organizzazioni internazionali, e se per qualche ragione ciò non funziona, loro semplicemente ignorano il Consiglio di Sicurezza Onu e tutte le Nazioni Unite.
Questo è successo in Jugoslavia, ricordiamo molto bene il 1999.
E' difficile credere, anche vedendolo con i miei occhi, che alla fine del 20° secolo, una delle capitali europee, Belgrado, sia stata sotto attacco missilistico per molte settimane, dopodichè venne il vero intervento.
C'era una risoluzione del Consiglio di Sicurezza Onu su questo, che autorizzasse queste azioni?
Niente del genere.
E dopo, hanno colpito l'Afghanistan, l'Iraq, e hanno violato chiaramente la risoluzione Onu sulla Libia, quando invece di imporre la cosiddetta No Fly Zone hanno iniziato a bombardare.
C'è stata tutta una serie di rivoluzioni "colorate" finanziate dagli USA.
Sono stati imposti a queste nazioni standard che in nessun modo corrispondono al loro modo di vivere, alle tradizioni e alla cultura di questi popoli.
Come risultato, invece di democrazia e libertà, ci sono stati caos, sconvolgimenti e violenza.
La primavera araba è diventata un inverno arabo.
Una situazione simile è successa in Ucraina, nel 2004. E adesso, hanno rovesciato un governo e organizzato gruppi di mercenari ben armati.
Noi sappiamo quello che sta succedendo; noi sappiamo che queste azioni sono rivolte contro l'Ucraina, contro la Russia e contro l'integrazione Eurasiatica. >>
Vladimir Putin, Discorso all’Assemblea Federale (Duma), 18 Marzo 2014
FULL SPEECH VIDEO: http://www.youtube.com/watch?v=PDLwu4E35us
Predsednik Rusije u najznačajnijem govoru u postsovjetskoj eri poručio Zapadu da prestane siledžijski da se ponaša
1. DOBRO SU SE SETILI DA POSTOJI ZAKON
"Kažu da kršimo međunarodni zakon. Dobro da su se setili da međunarodni zakon postoji. Bolje ikad nego nikad."
2. ZAPAD SE PONAŠA KAO BIK U STAKLARSKOJ RADNJI
"Stalno pokušavaju da nas sateraju u ćošak jer imamo i držimo nezavisnu poziciju i zato što govorimo istinu i ne učestvujemo u licemerju. Ali sve ima svoje granice. A u slučaju Ukrajine naši Zapadni partneri su prešli tu granicu, ponašaju se kao medved i deluju neodgovorno i neprofesionalno."
3. PREVAZIĐITE HLADNI RAT
"Danas je najvažnije okončati ovu histeriju, prekinuti retoriku Hladnog rata i prihvatiti činjenice. Rusija je nezavisni i aktivni učesnik u međunarodnom događajima. Kao i druge države, ona ima sopstvene nacionalne interese koji moraju biti uzeti u obzir i poštovani."
4. BAHATI STE
"Ponašaju se kako im se prohte: tu i tamo upotrebe silu protiv suverenih država, sklapaju koalicije po principu 'ako nisi s nama, onda si protiv nas'. A da bi ova agresija izgledala legitimno, prisiljavaju međunarodne organizacije da usvajaju potrebne rezolucije. Ako je to iz nekog razloga nemoguće, onda prosto ignorišu Savet bezbenosti UN i UN u celini."
5. SILEDŽIJE STE
"Zapadni partneri, predvođeni SAD, više vole vladavinu sile nego međunarodnog prava."
6. NATO PRIMAMO U GOSTE, ALI NE MOŽE DA KAMPUJE KOD NAS
"NATO ostaje vojni savez i mi smo protiv toga da se oni odomaćuju u našem dvorištu; to je istorijski naša teritorija. Ne mogu da zamislim da ćemo putovati u Sevastopolj u posetu mornarima NATO. Naravno, većina od njih su sjajni momci, ali radije bismo da oni dolaze kod nas u posetu nego obratno."
7. ODGOVORIĆEMO ISTOM MEROM
"Neki zapadni političari već nam prete ne samo sankcijama, nego stvaranjem sve ozbiljnih problema kod nas. Voleo bih da znam na šta tačno misle: na delovanje pete kolone, tom raznolikom hrpom 'nacionalnih izdajnika', ili se nadaju da izazovu pogoršanje društvene i ekonomske situacije tako da izazovu nezadovoljstvo javnosti? Takve izjave smatramo neodgovornim i očito agresivnim i odgovorićemo istom merom."
8. NEMCI, NI VAŠE UJEDINJENJE NISU PODRŽAVALI
"Verujem da bi trebalo da me razumeju svi Evropljani, pre svega Nemci. Dozvolite da vas podsetim da u vreme kad ste dogovarali ujedinjenje Istočne i Zapadne Nemačke... neke države, koje su bile nemačke saveznice i još su to, nisu podržale ideju o ujedinjenju. Ali naša zemlja je jedinstveno podržala iskreno i nezaustavljivu želju Nemaca da ostvare nacionalno jedinstvo. Uveren sam da to niste zaboravili i očekujem od naroda Nemačke da podrži težnju Rusije da obnovi jedinstvo."
9. LICEMERNI STE ZA KOSOVO
"Stalno slušamo od Sjedinjenih Država i Zapadne Evrope da je Kosovo neki poseban slučaj. A šta ga to čini tako posebnim u očima naših koelga? Ispostavilo se da je to činjenica da je u sukobu na Kosovu bilo mnogo ljudskih žrtava. Da li je to pravni argument? U presudi Međunarodnog suda nema reči o tome. Ovo čak nisu ni dvostruki standardi, nego zapanjujući, primitivni, prostački cinizam. Ne bi trebalo da tako sirovo pokušavaju da sve podređuju svojim interesima i nazivaju istu stvar danas belom, a sutra crnom."
10. SVE IMA SVOJE GRANICE
"Ako suviše pritisnete, obiće vam se o glavu.